Kamer van Niels en Sophia

Toen ze het lijstje afging legde hij zijn armen beter om haar heen en ademde even aarzelend in. Een moment wou hij zijn mond open doen maar aangezien ze nog wat te zeggen had. 'First of all your not retarded, your just scared that I woud laugh at you. And second, I'm concerned about my love, because I don't wan't to see her suffering under something that she couldn't control. Listen to me, you are the love of my life, and I'm just the guy behind you. But I will look after you, I won't let you go to the hospital. So if this should happen again, just take your medicine in front of me I don't mind. Because then ill know you're healty.' Sprak hij tegen haar om vervolgens weer op te staan en bij haar neer te knielen. Hij plaatste een hand achter haar rug en de andere legde hij in knieholtes en zo draagde hij haar uit de badkamer om haar neer te leggen op zijn bed. Met een glimlach keek hij haar aan en drukte even een kus op haar voorhoofd, om vervolgens naar de deur toe te lopen aangezien er op geklopt werd. Een jongen ongeveer van zijn leeftijd stond er met een zak in zij handen waar de pizza's in zaten. Kalm rekende hij af en dankte de man. Niels wandelde terug naar haar haar en plaatste de zak op het uiteinde van zijn bed en glimlachte even. 'Kom, laten we even vergeten wat er net gebeurd is, en gewoon wat eten, daar ga je je wel beter doorvoelen.' Glimlachte hij bemoedigend naar haar en nam vervolgens beide dozen uit de zak. Nu leek hij op een of andere pizzakoerier, best een lachwekkend gezicht.
[Gotta go ]

Zijn woorden bevatten zoveel feiten, en hij sprak ze zo gemeend uit, dat ze elk apart woord geloofde, en een bijzonder gevoel in haar buik kreeg toen hij ze uitsprak. "You're too sweet for being with me, I don't know from what I deserved this. You. You'll cure me; you'll make me feel better; I believe that." reageerde ze lieflijk, terwijl ze voelde hoe hij haar opnam enze op zijn bed werd gelegd. Ze beet kort op haar lip. Haar geluk, had een naam. Niels.
Ze voelde een zachte kus op haar voorhoofd en keek de jongen even na; waarna ze haar ogen sloot en haar hoofdpijn zo probeerde weg te jagen. Toen ze voelde dat de jongen weer terug was; ging ze wat dichter schuiven naar de pizza's en Niels zelf. "Ik voel me al veel beter door jou alleen, de pizza is een extraatje, glimlachte ze even zoetjes, waarna ze naar Niels keek en hem de mooiste pizzakoerier ooit vond. "Als jij pizza's leverde, liet ik er meer dan 100 op een dag komen", fluisterde ze zachtjes, en nam haar pizza, die ze herkende aan de aanduidingen op de doos. "Ik zou wel ongelofelijk dik en lelijk worden", sprak ze droogjes. "Word maar fruitboer ofzo.. Veel gezonder voor mij", glimlachte ze daarna en strekte toen haar hand uit, nam zijn hand vast en trok hem rustig op het bed. "Ik zou je elke druif apart doen brengen", ging ze erover door en gaf hem zachtjes een kus op de wang. "Maar goed, pizza..Hmm", deed ze even, terwijl ze zijn hand bleef vasthouden en die zachtjes streelde met haar duim. En de liefde, ja..moest ze nu leven van de liefde, dan kwam ze ook niets te kort. O, Niels..

'I will do my best to cure you my dear. And maybe you deserved this because you're a good person.' Sprak hij met een grijnsje tegen haar en luisterderde naar de andere woorden die ze sprak en kleurde lichtjes rood. Rustig zette hij zich neer toen hij op het bed werd getrokken. 'Al mocht je dik en lelijk worden, je zou nog altijd mijn prinses blijven. En moest ik je druif per druif voeren dan zou je er een kus bij krijgen. Uitendelijk opende hij zijn pizza en nam er een hap van. Meteen proefde hij de kaas met daardoor de smaak van salami en peper. Rustig keek hij haar aan en glimlachte even. Niels genoot van het gestreel over zijn hand. 'Er zal nooit iets zijn wat mij van jouw weg houd, nooit. Want elke keer weer als ik in je ogen kijk, dan voel ik me piepklein.' Mompelde hij naar haar. Even tilde hij zijn hand op samen met de hare en drukte een kus op haar hand. Altijd zou zij zijn prinses blijven, ongeacht wat er mocht gebeuren zijn liefde voor haar zou altijd blijven bestaan. Het gevoel van de honger werd meteen gestilt, al had hij nog een andeer gevoel dat niet zou verdwijnen, de lust om haar gewoon een hele nacht in zijn armen te sluiten, om haar tegen zich aan te voelen. Ja, dat gevoel zou nooit gestilt worden dat wist hij wel. Kort keek hij naar de radiowekker en zag dat het al iets van een half één was. Maar ergens wou hij gewoon nog niet slapen, hij wou gewoon bij haar blijven en haar kunnen aanschouwen als ze sliep. Dan kon niets haar pijn doen, dan zou hij haar behoeden voor enige pijn. Kort glimlachte hij en streek door zijn haren.

Ze schudde haar hoofd even zachtjes toen hij zei dat het was omdat ze een goed persoon was. I'm a murderer., sprak ze in zichzelf, maar zei dat niet tegen Niels. Ze was geen goed persoon, en ze zou ook nooit gaan denken dat ze dat was. Het was zo gewoon. Dingen die je gedaan had kon je nu eenmaal niet ongedaan maken. De volgende woorden van de jongen deden haar even blozen, waardoor ze een warm gevoel kreeg en de jongen zacht een kus op de wang gaf. "You're my prince", fluisterde ze zachtjes en opende dan zelf haar doos ook en nam een hap van één van de stukke van haar pizza. Een goed aroma drong tot haar neusgaten naar binnen, en de pizza smaakte haar ook wonderbaarlijk goed, misschien was het omdat ze Niels hand vasthield. Haar tanden beten kort op haar onderlip, toen hij zei dat hij zich klein voelde als hij in haar ogen keek. "Ik voel me gewoon het gelukkigste meisje van de wereld als ik bij jou ben, liefje", mompelde ze zachtjes en kneep onwillekeurig in zijn hand toen hij er een kus op gaf; zo'n heerlijk gevoel dat ze er rillingen van kreeg. Positieve weliswaar. Ze at gewoon verder van haar pizza. "Laten we nu stoppen met onze liefdesverklaringen, we weten allebei al wel dat we redelijk serieus verliefd zijn op elkaar", grinnikte ze dan en duwde haar pizza, die voor 3/4 op was, aan te kant. Ze kreeg zo'n pizza toch nooit helemaal op. "Vind je het erg als ik me al even klaarmaak om te gaan slapen? Ik ben erg moe en kijk er gewoon naar uit om naast je in bed te liggen.", verklaarde ze bijna onhoorbaar en kneep nogmaals zachtjes in zijn hand, waarna ze opstond, haar pizzadoos op tafel legde en even van haar Cola dronk.

Niels grijnsde en schudde zijn hoofd. Tuurlijk vond hij het niet erg. Kalm at hij wat verder maar uiteindelijk had hij toch genoeg en legde ook zijn doos opzij. Bij hem was klaarmaken een groot woord, hij moest gewoon zijn shirt en zijn broek uit doen. Kalm dronk hij wat van zijn cola en stond gelijk met haar op en drukte nog even een kus in haar nek. Kalm wandelde hij naar zijn kleerkast en trok zijn shirt uit en wreef even door zijn haren. De jongen wandelde even naar de badkamer en waste daar zijn handen om het vet van de pizza er van te verwijderen. Vervolgens wandelde hij weer naar buiten en zette zich neer op zijn bed en staarde heel even kort naar het miniscule litekentje dat net op zijn elleboog zat. Hoe dat er echter ooit was gekomen wist hij niet echt maar ja, dat lag waarschijnlijk aan zijn niet zo goed geheugen. Even liet hij zijn blik door zijn kamer glijden en vond zijn mobiel ergens in een hoek, kalm wandelde hij ernaar toe en raapte deze op. Drie ongelezen berichten, waarvan er twee van zijn zus waren en een van een onbekend nummer. In die van zijn zussen stond alleen wat gezaag naar het feit dat ze Sooph wouden ontmoeten. Een ander was geheel in het spaans getypt waardoor hij met een frons naar ret scherm keek. Dit was wat er stond: 'Te necesito, tenemos que hablar de pablo. Nos vemos en dos días en la playa.'
Een onbekend nummer vast wel fout verzonden ofzo. Niels zette zijn mobiel uit en legde deze op het nachtkastje om zo verder te wachten op Sophia. Ergens wou hij wel zien in wat ze sliep, al wist hij wel in wat de meeste meiden sliepen. Nachtkleedjes of gewoon een shirt en een shortje. Maar toch wou hij het bij haar wel weten, tja nieuwschierigheid zeker.

Haar donkere ogen gleden even onwillekeurig naar Niels toen hij even een kus in haar nek gaf, waarna ze naar haar kast liep en er zocht naar haar big-sized slaapshirt. Eindelijk vond ze het, wachtte even tot Niels uit de badkamer was; om er daarna zelf in te gaan en een blik op zichzelf te werpen in de spiegel. Ze kamde haar haren even naar achteren en waste haar gezicht, zorgde ervoor dat haar make-up -lees: mascara- verwijderd was. Daarna liet ze haar handen weer op hun natuurlijke manier vallen, trok haar kleren uit; trok haar schone donkerblauwe lingerie aan die ze snel had uitgekozen, en liet dan het shirt over haar lichaam komen. Leuk opschrift, ja, maar ze zou er toch voor zorgen dat hij het niet meteen te zien zou krijgen. Ze plooide haar andere kleren op en legde ze opzij - ze had het nog maar een paar uren aangehad en ze kon ze morgen best nog dragen -, en liep dan de badkamer uit. Ze deed er nooit een shortje bij aan ofzo; het kleedje kwam nochtans tot een stuk boven haar knieën, maar ze vond het niet echt nodig om nog een kledingstuk meer aan te trekken en ergens besefte ze wel dat ze Niels niet zou horen klagen daarover. Ze liet haar handen subtiel wat voor het tekstje op het shirt hangen en kroop zo onopvallend snel als ze kon in haar eigen bed, maar liet zich wel zo dicht mogelijk bij het zijne komen. Ze sloeg het laken over zich heen en trok het tot aan haar kin, terwijl ze de jongen glimlachend aankeek.

Zonder het eigenlijk door te hebben was Sooph al uit de badlamer gekomen, en vond hij dus wel dat ze er veel te lang in bleef. Maar ja toen hij zich omdraaide zag hij dat ze al helemaal ingepakt in het bed lag tot zijn grootste verbazing. 'Zo, jij bent wel snel moet ik zeggen.' Grijnsde hij vrolijk naar haar. De jongen trapte zijn schoenen uit en zette die vervolgens naast zijn bed, om zijn broek als volgt uit te trekken. Ergens was hij best wel anoyed dat hij nog niet wist wat ze aan had, maar ja daar zou hij wel eens gaan achterkomen over een paar dagen ofzo. Rustig zette hij zich neer op het bed en wreef even door zijn haren. Daarna legde hij zich neer en keek naar het meisje dat naast hem lag en glimlachte even. Even streek hij een lok haar uit haar gezicht weg en trok zijn eigen deken half over zich heen. Met een lichtelijk vermoeide blik keek hij naar haar gezicht en plaatste een hand op het deken dat over haar lag. Hij wou nog niet slapen om eerlijk te zijn, maar misschien was het wel beter want hij moest morgen wel even vroeg opstaan om die brief beneden in de brievenbus te steken. Want die kwamen ze zowat leegmaken om 7 uur in de ochtend dus dan was het voor hem maar even om zes uur uit de veren om naar beneden te rennen met die brief. 'Als ik morgen vroeg even weg ben maak je dan geen zorgen, ik moet die brief voor zeven uur in de bus doen dus ik ben om zes uur even weg.' Melde hij haar maar even, want moest ze morgen wakker worden en hij was er niet zou ze zich misschien zorgen gaan maken om hem. Of misschien twijfelen aan zijn trouwheid of wat dan ook, en dit wou hij al zeker niet.

"Mijn slaapshirt heeft gewoon een speels opschriftje, don't worry about it", grijnsde ze even terwijl ze het laken wat lager hield terwijl ze zag hoe hij zijn broek uittrok en naast haar in het bed kwam liggen, best wel een eindje van haar af, vond ze. Het feit dat de jongen enkel zijn boxer aanhad, zorgde ervoor dat ze zichzelf moest tegenhouden om hem gewoon aan te raken. Onder het deken hield ze haar handen samen alsof ze zo haar handen kon tegenhouden om die hun gang te laten gaan. Ze knikte even toen hij zei dat hij weg zou zijn 's morgens, even maar, en was gerustgesteld: stel je voor dat ze dan alleen was wakker geworden. Ze zou gek worden van ongerustheid. "Is goed", sprak ze liefjes en bijna automatisch zocht plots haar hand zich een weg van onder haar laken naar onder het zijne; streek over zijn arm om zo zíjn hand te vinden, waarna ze die vastnam en haar vingers in ze zijne vlocht. En toen ze tot het besef kwam dat ze haar hand niet had kunnen tegenhouden, wilde ze eerst die wegtrekken; maar het gevoel van zijn zachte vingers in haar hand, was gewoon zo goed dat ze het niet kon, dat ze niet kon wegtrekken. De afstand tussen hen was momenteel voor haar wel vrij groot, ze zou hem niet wegduwen moest hij zijn armen om haar heenslaan ofzo; want dat zou ze ook niet kunnen. Uit zo'n leuk gevoel vertrekken was gewoon altijd best moeilijk, sprak ze zichzelf toe, waardoor ze besefte dat Niels elke keer hij verder zou willen gaan; hetzelfde gevoel te verduren kreeg; en dat wetende, maakte haar schuldgevoel levendiger.

Een warme hand streek over zijn arm waardoor zijn haartjes gingen rechtstaan en hij kippenvel kreeg. Hun handen vonden elkaar en voorzichtig ging hij dichter tegen haar aan liggen. 'Oke, je moet je wel een ding beloven, dat ik je slaapshirt een van de dagen te zien krijg.' Grijnsde hij vrolijk naar haar en legde zijn andere hand voor een moment op haar wang. De keren dat hij zich zou moeten inhouden werden hoogstwaarschijnlijk voor hem het moeilijkste wat hij ooit moest doen. Maar voor haar zou hij het volhouden. 'Sooph, ik weet dat ik me meestal zal moeten inhouden moest ik toch verder willen gaan met je. Moest ik dan gewoon eens kwaad worden, dan wil ik dat je me desnoods een uur ofzo alleen laat, of bij me blijft het maakt niet uit. Het zal wel eens teveel worden voor me, maar dan wil ik niet tegen jou beginnen schreeuwen. En dingen brullen die ik niet eens meen.' Sprak hij wat zachter tegen haar en zette een scheve glimlach aan en liet zijn hand weer van haar wang afglijden en sloot even kort zijn ogen. Toch opende hij ze gelijk weer om haar reactie te kunnen pijlen. Misschien had hij haar door die woorden nu wel van slag gebracht en dat was juist het gene wat hij wou vermijden bij haar. Niels wou Sooph beschermen tegen alles, en ook tegen zichzelf, als hij kwaad was dan wist hij niet echt wie er bij hem was. Dan leken de mensen om hem heen gewoon te verdwijnen en wou hij alleen maar zien wie zijn kwaadheid had veroorzaakt, en dan ging hij gewoon gekke dingen doen. Dat wou hij niet doen bj haar, want dan zou hij haar zeker verliezen. Niels wachtte af wat ze zou gaan zeggen en beet aarzelend op zijn onderlip.

"Oh, je kan het best zien hoor, maar je gaat lachen ofzo", glimlachte ze toen hij dichter tegen haar kwam liggen en ze zijn bovenlijf nu gewoon zou kunnen aanraken. Maar uit respect voor zichzelf en voor hem, deed ze dat niet. Hij leek na te denken, en begon uiteindelijk te praten. Goed dat hij dat zei, dat ze niet meteen zou gaan denken dat alles voorbij zou zijn moest hij kwaad zou worden om haar terughoudendheid. Want dat was het, terughoudendheid. Bang. Om. Zich. Bloot. Te. Geven. Zijn hand brandde op haar wang en ze kneep zachtjes in zijn hand toen hij was uitgesproken. "Ik begrijp het best; ik zei je al dat ik niet de gemakkelijkste persoon ben om een relatie mee te hebben", glimlachte ze even aarzelend en ging dan nog een stukje dichter tegen hem aanliggen. Moest hij zijn controle verliezen en verder gaan dan ze wilde, zou ze hem dat op welke manier dan ook duidelijk maken. Wnt op zo'n moment kwam dan die harde belofte weer naar boven. Zachtjes liet ze zijn hand los en legde die zonder veel nadenken in zijn zij, waarna ze enkele seconden zijn lippen vasthield met die van haar en daarna haar hoofd weer vlakbij hetzijne op het kussen legde en hem glimlachend aankeek. Haar hand wilde ze even niet weghalen: zijn huid was zacht en warm en nodigde haar gewoon uit om hem aan te raken. Ze zuchtte zachtjes en liet onbewust haar duim enkele keren over zijn huid strelen. Het ging gewoon automatisch en ze had zelf niet eens door dat ze het deed: want als ze het echt door had, was ze er al lang mee gestopt.

'Misschien ben je niet de makkelijkste, maar ik hou van een uitdaging en ik hou van jouw dus. Ik red me wel, maar ik wil je gewoon waarschuwen.' Zei hij met een glimlach tegen haar. Zachtjes verplaatste zij haar hand naar zij en daarna voelde hij haar lipen op de zijne, de jongen beantwoorde de kus volop. Toen deze werd afgebroken keek hij haar aan en had al snel door dat hun hoofden vlakbij elkaar lagen, hij kon haar adem zwak tegen zijn gezicht aanvoelen en het maakte hem helemaal warm vanbinnen. Gewoon bij elkaar liggen, als een koppel, een echt koppel geen flirt. Haar duim streek zacht over zijn zij, de jongen genoot van die aanraking. Zelf streek Niels met zijn hand door haar donkere haren en glimlachte hij even. De jongen onderdrukte een geeuw waardoor er wat water zich vormde in zijn ogen. Misschien kon hij maar beter wat gaan slapen. Kalm legde hij zijn beide armen om haar heen, geen idee of ze het erg vond. 'Lieve schat, ik ga denk ik maar wat slapen, want ik moet er morgen vroeger uit als jouw.' Grijnsde hij even speels en drukte een zachte kus op haar lippen, een slaapwel kusje. En zo sloot Niels zijn ogen en legde zich mooi neer op zijn kussen met nog steeds zijn hoofd vlak bij dat van haar, en zijn armen nog steeds om haar heen. Echt slapen deed hij nog niet, de jongen zat nu in zijn begin slaap, en echter zou het niet lang meer gaan duren voor hij helemaal in slaap viel. Toch was hij zich nog bewust van Sophia die naast hem lag, maar hoe lang dat nog zou duren wist hij eerlijk gezegd niet.

Ze glimlachte toen de jongen haar vergeleek een uitdaging. Ja, dat was ze wel. Ze beet zachtjes op haar lip en liet haar blik over zijn gezicht glijden toen hij vlak bij haar lag. Ze hoorde zijn ademhaling; ze voelde zijn warmte en ze proefde zijn geur. Zo wilde ze het, gewoon bij elkaar. Voorlopig was dat genoeg voor haar. Genoeg voor hen. Ze hoefde niet méér, voorlopig. Want dat zou wel gaan komen. De honger. Het verlangen? Liefde hoefde zich niet altijd te uiten in iets lichamelijks; zoals ze vroeger geloofde. het was wél belangrijk. Maar ze wilde niet opnieuw hetzelfde meemaken. En al wist ze dat Niels het beter meende met haar dan die andere, toch zat de schrik erin.
Ze voelde zijn armen om zich heen en lag meteen nog een stuk comfortabeler. Hoe kon ze deze beweging ook afweren? Waarom zou ze? "Slaapwel, liefje", glimlachte ze even en voelde het zachte kusje dat hij haar gaf, waarna ze zelf ook haar ogen sloot, haar hand van zijn zij haalde en beide handen; vuisten zachtjes gebald zonder enige reden; tussen hen in legde tegen zijn borst aan. "Ik hou van je", klonk het bija na onhoorbaar, waarna ze de slaap in haar lichaam toeliet. Haar concentratie verzwakte, ze voelde zich wegzakken in een diepe slaap. Een slaap die nu niet zou verstoord worden door een nachtmerrie. Niet nu, niet nu ze in zijn armen lag. Veilig en vertrouwd. Die nacht bleef ze roerloos liggen, alsof haar onderbewustzijn er zelf voor koos om haar in zijn armen te laten liggen en haar lichaam niet liet woelen in bed. Want dat deed ze anders wel..

Niels glimlachte nog even maar daarna viel hij ook meteen in slaap. In de nacht was hij iets dichter tegen haar aan gaan liggen. Maar voor hem was het al weer veel te vroeg terug dag waardoor hij om stipte zes uur wakker werd en even naar haar keek. Zijn ene arm haalde hij heel voorzichtig onder haar lichaam vandaan en dan stond hij zachtjes op en wandelde even naar zijn broek toe en trok die aan gevolgd door zijn shoenen. Hij griste de brief van de tafel en wandelde naar de deur en wierp vervolgens nog een blik op Sophia en opende de deur dan zachtjes om ze even zacht te sluiten. Op dit uur was er nog niemand wakker dus het maakte niet uit of hij hier nu in blootbovenlijf paradeerde. Kalm wandelde hij de trap af en keek even naar de vrouw die achter de balie stond en hem raar aan keek. Kort groete hij haar en liep dan naar buiten en zocht naar de brievenbus die hij al gauw genoeg gevonden had daar stak hij de brief in en even zuchte hij. 'Het ga je goed broertje.' Mompelde hij zacht en rende vervolgens weer naar binnen, en ging zo de trap op waardoor hij zich mistrapte en al vrij snel op een van de trede terecht kwam met zijn schouder. Kort vloekte hij inzichzelf en duwde zich dan weer overeind om naar zijn kamer terug te gaan. Opeens zag hij een meisje naar buiten komen en die keek hem recht aan, kort fronste hij en wandelde maar verder naar zijn deur, maar daar werd hij tegengehouden door dat zelfde meisje. Haar hand lag op zijn schouder en even werd hij tegen de muur aangedrukt en kreeg hij een kus op zijn lippen, in alle verwarring duwde hij haar weg en keek haar kwaad aan. 'Wat the hell haal jij je in je kop om mij een kus te geven, ik heb een vriendin weetje wel dus rot maar gauw een eind op.' Gromde hij kwaad naar haar. Het meisje keek hem met tranen in de ogen aan en rende al snel haar eigen kamer weer in. Niels opende verward zijn deur en keek even naar de grond. Hij sloot de deur achter zich en richtte zijn blik op het bed waar Sooph op lag en glimlachte even. Stomme meid dat het ook was. Tuurlijk zou hij het haar zeggen, een leugen daaover zou hij bij haar niet maken. Rustig zette hij zich neer op het bed en trok zijn broek weer uit om vervolgens een arm om haar heen te leggen en even zacht langs haar wang heen te strijken.

Ze was een doorslaper. Moesten mensen het huis beginnen verbouwen met een bulldozer, zou ze daar bij wijze van spreken niet van wakker worden. Nee; ze sliep gewoon verder en zou pas moest ze vallen of iets dergelijks, beseffen wat er gebeurde. Daarom voelde en hoorde ze ook niet echt dat Niels was opgestaan; even wegbleef en dan terug de kamer binnen kwam gewandeld. Ook toen hij weer op het bed ging zitten, sliep ze door, tot een zachte streling over haar wang haar receptoren zo deed prikkelen, dat ze wel langzaam aan haar ogen opende. Ze knipperde even met haar oogleden omdat haar pupillen aan het licht moesten wennen. In een vage vlek herkende ze Niels, wat een kleine glimlach teweegbracht op haar gezicht. "Goeiemorgen", sprak ze, wat hees van de slaap en net luid genoeg dat hij het kon verstaan, terwijl ze de woorden zorgvuldig met haar lippen vormde. Haar ogen vielen echter tegen haar wil vrijwel meteen weer dicht, maar ze wilde ze open houden. Een aanraking bij Niels zou dat misschien wel goed kunnen maken. Met haar ogen gesloten, liet ze haar hand boven het deken komen en zocht ze naar het eerste beste gebied waar ze Niels kon voelen. Haar hand bleef liggen op zijn bovenbeen, terwijl ze zelf niet echt wist waar haar hand precies lag -ze zou haar hand nooit daar gelegd hebben om hem niets moeilijk te maken -, en ze zachtjes op haar lip beet, terwijl ze die plek zachtjes met haar duim streelde. Een warm gevoel trok door haar heen, een glimlach verscheen op haar gezicht en haar donkere ogen lieten zich daarna gewillig openen, en terwijl ze wachtte tot het beeld scherper werd, fluisterde ze zijn naam zachtjes.

Niels glimlachte even en drukte een zachte kus op haar voorhoofd. Haar hand gleed onder haar deken vandaan en werd op zijn bovenbeen gelegd. Wat bij hem een heleboel tintelingen teweeg bracht. Toen ze er met haar duim over begon te strijken beet hij even op zijn onderlip en negeerde elke tinteling. Zachtjes legde hijzijn hand even op de hare en deze tilde hij vervolgens zachtjes op en legde die op zijn schouder. 'Goeiemorgen schone slaapster.' Fluisterde hij zachtjes. Kort sloot hij zijn ogen, maar opende ze toch wel vrijwel meteen weer. Hij zou wel wachten tot ze helemaal wakker zou zijn. 'Goed geslapen prinses?' Vroeg hij zachtjes aan haar en glimlachte even. Zijn nacht was perfect geweest, gewoon haar in zijn armen voelen was voor hem alles. Dat was voor hem liefde. Hij bewoog zijn gezicht zachtjes naar het hare toe en plaatste een kus op haar lippen en streek daarna door haar bruine haren. Niels hield van haar en wou haar eigenlijk gewoon niets zeggen, hij wou haar gewoon een prachtige dag geven, maar toch. Misschien kon hij het beter zeggen tegen haar dan was er geen kans op ruzie of wat dan ook. 'Ik moet je zometeen trouwens wat zeggen.' Glimlachte hij scheef naar haar en trok haar iets dichter tegen zich aan. Nog steeds snapte hij niet wat die ene meid van buiten bij hem zocht. Kort schudde hij zijn hoofd en wachtte af op haar reactie.
[Soowry]

"Oh gosh, Sorry", mompelde ze even wat geschrokken van de toch gevoelige plaats waar haar hand had gelegen, die hij had opgehoffen en nu op zijn schouder had gelegd. "Geweldig geslapen, met zo'n Hottie naast me", grijnsde ze even en kroop een stukje dichter tegen hem aan, om zijn warmte toch te voelen. Ze tuitte haar lippen even voor de kus die hij haar op de mond gaf en voelde hoe hij door haar haren streek. Ze had voor de eerste keer sinds lange tijd goed geslapen, realiseerde ze zich. Ze had zelfs gedroomd. Gedróómd, over hém! Over Niels, haar Fairytale Prince! Ze wilde even zwijgend genieten van de rust van het gewoon bij hem liggen en vond het feit dat hij haar nog iets moet zeggen daarom even een beetje storend. "Liefje, kan dat straks? Ik geniet net van dit momentje", sprak ze even glimlachend en drukte zich even wat op, om hem een korte kus op zijn lippen te drukken en hem zo de mond te snoeren. Ze liet haar hand van zijn schouder glijden en kroop een beetje onder het deken uit, terwijl ze haar beide handen in zijn zij liet liggen en hem glimlachend aankeek, en ze zonder iets te zeggen zacht haar lippen de zijne liet aanraken, terwijl ze hem even uitnodigde voor een eventuele tongzoen door haar lippen wat harder op de zijne te drukken en terwijl ze die vasthield, haar mond te openen, terwijl haar hand zachtjes zijn zij streelde.
[mii tooo vejjie moech :s]

Niels grijnsde even en hoorde dan haar andere woorden, daar wou hij op antwoordde maar hun lippen raakte elkaar weer en daardoor hield hij zijn kop maar. De jongen kroop naar haar toe toen zij wat onder het deken vandaan kwam. Sooph plaatste haar beide handen op zijn zij en weer kreeg hij een kus op zijn lippen. De jongen boog zich naar haar toe en meteen voelde hij een lichtelijke druk op zijn lippen waardoor hij vanbinnen even leek te exploderen. De jongen plaatste zijn hand op haar wang en beantwoorde haar kus. De twee schakkelde samen over in een tongzoen, en ditmaal aarzelde hij niet en streek met zijn tong even over haar lippen, om daarna zachtjes langs haar tong te strijken. Ditmaal moest hij voorzichtig zijn met zichzelf want er was misschien een kans dat hij niet kon stoppen daarom moest hij bij blijven en zijn gedachten niet te ver laten afdrijven. De jongen streek over haar wang en sloot uiteindelijk zijn ogen. Voorzichtig legde hij zijn hand op haar heup, maar hij liet ze daar dan ook liggen om zachtjes verder te kussen wetend dat hij elk moment toch weer kon worden weggeduwd door haar, of dat hij zelf de kus afbrak om zich weer onder controle te houden. Ja, uiteindelijk liet hij haar lippen los en glimlachte even. Zachtjes streek hij over heup en glimlachte hij naar haar. 'Ik hou van je.' Glimlachte hij zacht naar haar en plaatste zijn lippen nog voor enkele seconden op de hare. Het voorval van buiten de deur kon hem nu gestolen worden, dat zou hun moment toch alleen maar vergallen, en dat wou hij niet.

Sophia liet de jongen en zijn gang gaan en volgde hem in zijn bewegingen. Directer, niet echt met een aarzeling, zo begon het. Ze streek zachtjes over zijn zij terwijl ze hem kuste, en voelde hoe ze zich dichter tegen hem aan duwde; alsof ze de controle voor enkele seconden verloor. Nee, dat was het niet. Ze verloor de controle niet. Ze voelde gewoon een verlangen om dichter bij hem te zijn en hem aan te raken. Ze glimlachte toen hij de kus afbrak en hij enkele woorden uitsprak, die haar gewoon even rillingen deden krijgen. Ze slikte terloops en ontving nog enkele kusjes van hem, waarna ze een hand naar zijn wang liet glijden en dichter naar hem toe kwam met haar hoofd. "ik ook van jou", prevelde ze zachtjes tegen zijn lippen en drukte hem aarzelend een vluchtig kusje op zijn wang, waarna ze een stukje van hem weg kroop. Waarom? Ze wist dat als hij haar nu zou aanraken, ze zich gewoon way too far zou laten gaan. Ze beet op haar lip en draaide zich van hem weg, waarna ze kort haar ogen sloot en dan, om geen onrust te wekken, stilaan opstond en zich naar hem te draaide, terwijl ze aan de andere kant van het bed stond. Ze wreef even over haar voorhoofd en trok een wenkbrauw op. "Jij wilde weten wat ik droeg als ik sliep?" , vroeg ze even en draaide even om haar eigen as. "Dit", mompelde ze wat met haar ogen draaiend en dan glimlachend. Oops.. I'm naked.., pronkte ter hoogte van haar dijen en ze maakte even een overdreven beweging door kort haar vinger op haar lippen te leggen, en haar andere hand in haar zij te zetten. Ze keek de jongen glimlachend aan en knipoogde even overdreven, terwijl ze subtiel zijn reactie peilde.

Niels keek haar aan en glimlachte even. De woorden horen deed goed bij hem. Toen ze uiteindelijk wat weg kroop van haar besloot hij haar maar te laten doen al leek dat voor hem even moeilijk te worden. Kort sloot hij zijn ogen, binnen in hem gingen twee personen tegen elkaar tekeer. De een hunkerde naar haar lichaam, de andere wou afstand nemen. Toen ze uiteindelijk wat zei keek hij op en fronste even, liet zijn blik naar haar lichaam af te dwalen, de oops.. I'm naked was hem meteen opgevallen waardoor er een grimas op zijn gezich terecht kwam. Hij legde zich gespreid over de twee bedden en liet zijn hoofd steunen op zijn handen. 'Je ziet er prachitg uit.' Glimlachte hij naar haar toe. Uiteindelijk zette hij zich neer op haar bed en liet zijn blik even naar de grond gaan en beet kort op zijn onderlip. Ze moest het weten, maar hij wou haar nu in zijn armen nemen om haar gewoon een stevige knuffel te geven. 'Trouwens, weetje dat die meiden hier op de gang echt gestoord zijn.' Mompelde hij even. Rustig stond hij op en liep even naar de badkamer om daar even zijn handen nat te maken en wat water in zijn gezicht te doen zodat hij echt wel wakker was en zeker wist dat hij niet aan het dromen was, dat dat meisje niet in zijn dromen was voorgekomen. Want eigenlijk zou hij dat wel erg vinden. Niels droomde alleen maar van Sooph, zo hoorde het volgens hem toch. Uiteindelijk keek hij zichzelf even aan in de spiegel en ging zijn blik naar een schaafwonde op zijn schouder. Waarschijnlijk was die er gekomen door dat hij van de trap af was gedonderd of wat dan ook.

Sophia keek toe hoe de jongen over het bed ging liggen, gespreid, en haar zo van beneden af bekeek. "Liegebeest", sprak ze op een lieflijke toon tegen hem, waarna ze zich even voorover boog en hem een kus op z'n lippen drukte. "Bedankt, anyway", fluisterdeze zachtjes en ging dan weer wat rechter staan. Zijn woorden die daarna kwamen, lieten even vragen bij haar achter. Voorlopig liet ze het maar zoals het was. Ze liep naar het raam toe en zette dat een kwartopening open, om de frisse lucht van de aangename morgen binnen te laten komen. Ze wierp een blik op de bijna lege binnenplaats en besefte dan dat het waarschijnlijk rond zeven uur was. Ze keek even om zich heen in de kamer, zag dat Niels naar de badkamer liep en besloot maar naar hem toe te lopen. Ze wandelde tot vlak achter hem en sloeg haar armen om de jongen zijn middel, terwijl ze haar hoofd op zijn schouder legde en even in de spiegel keek terwijl ze hem wat dichter tegen zich aantrok. Haar blik gleed over het spiegelbeeld van zijn lichaam en ze ontdekte een schaafwonde op zijn schouder. "Hoe kom je daaraan?" fluisterde ze met een ietwat onbewust bezorgde ondertoon in haar stem. "En wat bedoel je met 'gestoorde meisjes'? Hebben ze je lastig gevallen?" glimlachte ze even en streek met haar vingertoppen zachtjes over zijn stevige buikspieren, waarna ze hem een lieflijk kusje in de nek drukte. Ze zou het wel begrijpen moesten meisjes hem lastig vallen, aangezien hij zo mooi en lief en charmant en begrijpend en gewoon übercute was. Maar ze kregen problemen als ze hem met succes van haar af zouden proberen te nemen. Dan zou ze hen het leven even zuur maken. Behalve als hij van zo'n meisje hield; dan zou ze zijn geluk niet willen afnemen. Ze wilde hém geen pijn doen.

Niels voelde haar armen om zich heen glijden en even sloot hij zijn ogen. Al gauw hoorde hij haar vraag over de schaafwonde en even grijnsde hij. 'Van de trap gevallen.' Mompelde hij lichtelijk beschaamd. Haar vingers gleden over zijn buikspieren iets wat een aangename rilling met zich mee bracht. Zachtjes streek hij vervolgens met een vinger over haar arm heen. 'Ik wou daarnet binnenkomen maar blijkbaar was een of ander kind al wakker en net toen ik de deur wou opendoen werd ik bij men schouder vast genomen en tegen de muur aangedrukt en kreeg ik een kus op mijn mond waarna ik haar weg duwde en zij begon te huilen.' Voorzichtig draaide hij zich om zodat haar handen nu op zijn rug lagen en hij de zijne om haar heupen heen legde. Met een lichtelijk schuldbewuste blik keek hij haar aan, bang dat zijn woorden haar op de een of andere manier pijn konden doen. Zachtjes drukte hij een kusje op haar neus en glimlachte scheef. 'En trouwens over jouw schoonheid zou ik nooit kunnen liegen lieve schat.' Voorzichtig trok hij haar tegen zich aan en plaatste zijn hoofd tegen het hare en streek zachtjes over haar haren. 'Wat wil je trouwens vandaag doen?' Grijnsde hij vrolijk naar haar. De auto hadden ze gisteren al getest dus daar konden ze wel weer een andere dag mee weg. De jongen moest alleen een ding nog uit de koffer halen, zijn twee gitaren, die had hij er gisteren nog in laten zitten omdat hij eerlijk gezegd te lui was om ze er toen uit te halen. Maar vandaag zouden ze wel boven moeten raken op de een of andere manier.

Sophia glimlachte even toen hij zei dat hij van de trap was gevallen. "oowkééj", sprak ze even droogjes en aanhoorde zijn andere woorden, waardoor ze haar schouders even ophaalde. "Ik zou je ook kussen moest ik je tegenkomen in de gang.. Zou je dat erg vinden?", vroeg ze hem terwijl ze hem met een vrij onschuldige blik aankeek terwijl hij zich om had gedraaid. "Het is alleszins niet jouw schuld, jij kan een klacht neerleggen voor aanranding", grijnsde ze even luchtig en streelde zachtjes over zijn rug terwijl ze zijn handen op haar heupen voelde. "Je zou nooit liegen tegen mij, en ik niet tegen jou, toch, Liefje?", glimlachte ze terwijl ze zich tegen hem aan voelde getrokken worden en zijn voorhoofd tegen het hare voelde. "Ik wil bij jou zijn, vreselijk veel bij jou zijn. Dan kunnen we alles doen, als ik maar bij jou ben", fluisterde ze zachtjes, waarna ze hem een kus op de lippen drukte en haar armen daarna om zijn nek sloeg. "Wat wil jij doen, dan?", vroeg ze benieuwd en speelde even met haar handen in zijn haren. "Ik ben er namelijk heel nieuwsgierig naar", verklaarde ze onschuldig en hield haar lippen ondertussen rakelings voor de zijne. Het leek wel of hij elke keer wachtte om haar een intiemere kus te geven dan een vluchtig kusje op haar mond, voorzichtigheidshalve. Maar ze wilde wel dat hij wist dat het ontzettend vergeefbaar was moest hij zich laten gaan. "Trouwens", prevelde ze zachtjes tegen zijn lippen, "het is geen doodzonde om verder te gaan dan ik wil, aangezien ik zelf niet uit mijn grenzen uit ben. Ik laat het je wel weten wanneer het ver genoeg is hoor, ik zou nooit de schuld bij jou leggen", sprak ze aarzelend terwijl ze hem af en toe kort aankeek. Zou hij beseffen dat ze hem eigenlijk vroeg minder voorzichtig te zijn met haar?

'Als jij me zou kussen, dan zou ik je natuurlijk gewoon terugkussen, maar dat is anders.' Met een glimlach keek hij haar weer aan en streek even door haar haren. Al gauw vertelde ze dat hij die meid kon aanklagen maar hij schudde zachtjes zijn hoofd even en grijnsde kort naar haar. 'Als ik een keer tegen jouw zou liegen, dan mag de bliksem op me inslaan.' Een kus werd op zijn lippen gedrukt en meteen legde hij zijn armen haar heen en beantwoorde de kus dan ook voluit. Ergens wist hij wel wat hij wou doen, maar dat kon hij niet maken vond hij. 'Wat ik wil doen hé?' De jongen kon haar lippen bijna aanraken toen ze deze zo dicht bij de zijne hield. 'Sooph, ik wil dood graag verder gaan, maar ik wacht liever tot jij er ook klaar voor bent, ik wil moesten we verder gaan dat het speciaal is voor ons alletwee.' Glimlachte hij naar haar. Ergens wist hij misschien wel dat ze misschien wou dat hij iets minder voorzichtig met haar mocht zijn. 'Ik snap wat je wil zeggen, als je wilt dat ik iets minder voorzichtig ben dan moet je me het maar gewoon laten weten prinses.' Met een kleine glans in zijn ogen keek hij haar aan en drukte haar een kus op haar lippen en hield deze dan ook even vast. Zachtjes streek hij even over haar wang en liet vervolgens haar lippen los. 'Ik ga zometeen even mijn gitaren beneden halen, maar zou je willen meekomen, want ik ben bang voor die meiden hier.' Grijnsde hij droogjes naar haar toe en drukte een vluchtige kus net boven haar lippen en wandelde dan langs haar heen om weer naar de kamer toe te lopen en in zijn schoenen te stappen. Even wreef hij door zijn haren en zette zich even neer op zijn bed en dacht even na. Als ze wou dat hij minder voorzichitg was dan moest hij zich dus niet meer inhouden? Of begreep hij dat dan nu weer fout?

Ze knikte even voldaan toen hij zei dat hij haar natuurlijk zou terugzoenen en beet kort toen hij zei dat ze een bliksem op hem mocht inslaan, als hij loog. Ze keek hem lief aan en schudde zachtjes haar hoofd. "Nee, dat zou ík niet overleven", mompelde ze zachtjes en trok hem iets dichter naar haar toe, dichter dan hij al was, was nochtans bijna onmogelijk. Ze voelde zijn adem zacht op haar gezicht en knikte even toen hij haar woorden blijkbaar wel goed begrepen had en hij snapte dat ze misschien onrechtstreeks vroeg om minder voorzichtig te zijn. Ze kuste de jongen volop terug en liet zijn lippen op dezelfde moment los als hij de hare; een grijns sierde haar lippen toen hij haar vroeg om mee te komen. Ze knikte even en bleef nog even in de badkamer om snel haar tanden nog te poetsen en haar gezicht te wassen, waarna ze vijf minuten later weer in de kamer stond. "Niels", begon ze even geheimzinnig en liep naar hem toe terwijl hij op zijn bed zat. "Als er een meisje in de gang komt gewandeld, ga ik even subtiel duidelijk maken dat je van míj bent, goed?", ze zei niet hoe ze dat zou doen, maar had wel haar manier wél in gedachten. Ze gaf hem even een kus, liep terug naar de badkamer en begon haar kleren van gisteren weer aan te trekken. Het kleedje sierde haar lichaam weer en ze besloot, om het drama-effect dat een meisje straks zou gaan ervaren, om met wat mascara haar ogen - die ze zelf eigenlijk best wel mooi vond- nog eens extra te benadrukken. "Klaar", mompelde ze terwijl ze de mascara wegstak en de kamer kwam ingelopen, waarna ze snel in haar ballerina's met een hakje gleed. "Laten we gaan", sprak ze ongeduldig en stak haar hand naar hem uit.

'Doe wat je niet laten kunt lieve schat.' Grijnsde hij vrolijk naar haar. Aangezien zij nog even in de badkamer bleef ging hij zijn shirt even zoeken. Wat eigenlijk niet goed verliep. Waar was dat ding als je het nodig had. Al gauw hoorde hij haar zeggen dat ze klaar was waardoor hij de zoektocht maar stopzette en haar aan keek. Kort beet hij op zijn onderlip toen zijn blik over haar lichaam gleed. De jongen nam haar hand vast en zette zich even dicht tegen haar aan. 'En weer zie je er prachtig uit.' Fluisterde hij zacht in haar oor en drukte een korte kus op haar lippen. Met een speelse grijns op zijn gezicht liet hij haar lippen los en wandelde dan naar de deur terwijl hij haar zachtjes met zich meetrok. Rustig opende hij de deur en keek even de gang op die er nog steeds even verlaten uitzag. Als hij geluk had kwam er niemand op de gang. Hoewel geluk? Hij was wel benieuwd naar wat ze zou doen bij hem als er een of ander gestoord kind op de gang kwam. Even draaide hij zijn gezicht naar haar toe en grijnsde hij even naar haar. Kort streek hij over de schaafwonde, die begon weer eens heel vervelend te jeuken, dit kon hij eigenlijk niet gebruiken. Rustig wachte hij tot Sooph echter buiten was zodat hij kon verder gaan naar zijn auto. Even stak hij zijn handen in zijn zakken en vond al gauw zijn sleutels daar. Mooi, dan moest hij dus niet weer naar binnen gaan. Heel even kort schoot er een beeld van een film door zijn hoofd, alleen toen werd dat koppel achtervolgd door een gestoorde ex van die jongen, allemaal heel raar eigenlijk. Maar ja, dat was geen leuke film geweest want op het einde splitste het koppel toch op en raakte het meisje in een slechte situatie en stierf ze. Dat zou er dus hier niet gaan gebeuren.