Kamer van Aaron en Valeria

'anne' fluisterde hij. 'Je bent een keer de fout in gegaan dat maakt je niet tot een slechte moeder. Door van je fout te leren en door te gaan. Dat maakt je tot een goede moeder. ' Hij streelde haar wang en drukte er daarna een kus op. Hij keek haar even diep in haar ogen aan. Hij slikte even een keer en begon toen met praten. 'De laatse keer dat ik boos was, was je bijna dood en belande je hier' Hij drukte opnieuwe een kus op haar wang. Hij wilde langs haar op bed gaan zitten maar er kwam net een zuster binnen gelopen. 'Het bezoek uur is voor bij je moet naar huis' zij de zuster nors. Arnoud wilde antwoorde dat hij hier heel de dag was. Maar de zuster was al weer weg. 'hum lieve schat dan ben ik weg. Bel je na dat de dokter is geweest'

Valerie slikte toen ze haar eigen naam hoorde. 'Als jij het zegt.'Zei dan maar. Als ze er tegen in ging kwam het weer uit op ruzie. En daar had ze totaal geen zin in. Valeria keek de zuster boos naar. Niemand stuurde hem weg. 'Nee Aaron blijf. Ik kan het niet aan zonder jou.'Fluisterde ze. En al weer kwamen en tranen in haar ogen. Normaal huilde ze nooit zo veel maar het kwam gewoon door de hormonen. 'Alsjeblieft.' Valeria keek hem hopend aan en hoopte echt dat hij zou blijven. 'Ik kan het niet aan om de dokter aan te kijken zonder dat jij bij me ben.' Bekende ze. Valeria pakte zijn arm stevig vast. Ze ging zitten en drukte haar lippen tegen de zijne.

Valeria klemde zich aan hem vast en beelf smeken dat hij moest blijven. 'ik wil wel blijven maar mag niet blijven' zij hij rusitg. Hij ging rustig langs haar zitten. Hij drukte opnieuw een kus op haar wangen. 'ik zal wel vragen of ik er bij mag zijn bij het dokters gesprek, oke' zij hij. 'Maar mag ik nu eerst eten. Heb totaal nog niks gegeten.' Hij stond op en kuste haar kort en liep daarna aan. ergens in dit ziekenhuis moest toch wel een restaurant zijn of in de buurt. Maar eerst moest hij nog de dokter ziet te vinden. En als hij hem niet vond dan pech hij kwam er toch wel zitten. Waarom moest hij zo iets eigelijk iets aan een dokter vragen.

[kan dat ik de komende dagen niet post]

'Waarom niet. Je bent de vader van het kind.' Riep ze uit. Valeria snapte het echt niet. Waarom mocht hij niet blijven.
Toen ze al weer een kus op haar wang voelde. Voelde ze zich toch teleur gesteld. Waarom kuste hij haar niet meer. 'Ja ga maar eten.'Zei ze kort. Eindelijk voelde ze zijn lippen op de hare. Ze kuste hem terug en er verscheen een kleine glimlach rond haar lippen. Eindelijk had ze weer een kus gekregen van hem. Het liefst trok ze hem op het bed en kuste ze hem zo lang als ze het zelf wou. Maar helaas ging hij weg. Valeria ging liggen en keek naar het plafond. Ze legde haar handen op haar buik en voor kort sloot ze haar ogen. Maar in plaats van wakker te blijven viel ze in slaap.

Na dat hij klaar was met eten had hij nog even gezocht naar het kantoor van de dokter maar het ziekenhuis leek wel een groot doolhof geweest. Hij was zelfs op de kinderafdeling beland. Gelukkig wist hij nog de weg naar valeria kamer. Al moest hij dan wel van buiten af door de eerste hulp en daar de vele wachtkamers langs waar in hij had gezeten. Maar hij kwam op de goede plek.

Hij liep net de kamer binnen toen hij zag dat een zuster bezig was met valeria iets met het infuus. Veel scheelde het hem eigelijk niet de zuster wist waar ze mee bezig was en dat was het belangrijkst. De zuster draaide zich om toen ze hem hoorde. Ze legde haar vinger voor haar mond als stilte gebaar. Aaron keek beetje vreemd op waarom moest hij sitl zijn. Hij liep dichter naar valeria en hij zag dat ze sliep. Een zachte glimach verscheen op zijn gezicht. Hij wachten even tot de zuster weg was. Hij sloot de deur achter haar. Hij liep terug naar valeria en boog zachtjes over haar heen. Een zachte kus op haar lippen volgde. hij streelde even door haar haar. Hopelijk bleef ze slapen ze was zo mooi als ze sliep.

Eenmaal in slaap. Droomde ze over later. Als het kind er was. Zij en Aaron waren gelukkig met elkaar. En het kind groeide op in een leuk gezin.
Maar plots viel alles uit elkaar. Valeria kreeg een terug val en al snel belande ze achter de tralies. Ze voelde niet eens de twee lippen op de hare. En een hand door haar haren. Schrokken veerde ze op. Angstig keek ze om zich heen. Maar al snel zag ze dat ze in het ziekenhuis lag. En Aaron was er ook. Ze ging weer terug liggen en keek hem aan. 'Hey. Hoelang ben je al hier.'Vroeg ze fluisterend met een klein glimlachje. Omdat ze blij was dat Aaron er toch nog steeds was.

Hij was rustig langs haar gaan zitten en naar haar hande in de zijne. Een kleine glim lach verscheen op nieuw op ze gezicht. Zelf nu ze zo zwak was zag ze er zo mooi uit. Hij kuste haar opnieuw en ging daarna weer rustig zitten. Aaron zag een clipboard op het tafeltje hij pakte er op en zag dat het wat informatie bevatten van valeria. De rest was nog leeg. Mischien was het de boedeling dat hij dat in vulde. Hij pakte maar een pen en begon met invullen. Veel dingen wist hij niet uit zijn hoofd. Wat moest hij eigelijk bij burgelijke staat in vullen ongehuwt of verloofd. Hij had totaal geen idee ze waren verloofd maar dat was niet geregistreerd. Hij zat er over te dubben maar toen hoorde hij net wat geluiden hij keek op en zag dat valeria wakker geschrokken was. 'nachtmerrie schat' zij hij kort. 'maar even een uur of zo' zij hij. Hij stond op en duwde het rek langs het bed omlaag. Hij pakte de afstanbediening om het bet wat hoger te zetten en ging toen lang valeria zitten. Hij drukte een zachte kus op haar lippen. 'wet moeten zo info ding invullen. Ben al vast begonnen maar ben beetje vergeet achtig. Hoeveel weken was je ook al weer zwanger' zij hij terwijl hij een arm om haar heen sloeg. Hij wilde net op nieuw iets vragen toen de dokter binnen kwam gelopen.

Ze knikte even toen hij vroeg of ze een nachtmerrie had. Ze glimlachte toen hij zei dat hij hier al een uur was. Ze was blij dat Aaron er was. Terwijl de dokter zou komen. Ze ging tegen hem aan zitten toen hij bij haar op bed kwam zitten. Ze gaf hem een kus terug en glimlachte lichtjes.
'Hmm ik ben nu 33 weken en 1 dag zwanger. Nog 2 weken en 6 dagen en dan ben ik ben ik 9 maand.' Ze keek op toen de dokter binnen kwam. Ze greep naar Aarons hand en hield die stevig vast. Ze knikte naar de dokter toen hij haar een goede ochtend wenste. 'Nou Valeria je hebt geluk gehad. Met de kind is er niks aan de hand. Hij is gezond en is zelfs iets te zwaar. Dus dat zegt wel dat je goed voor hem zorgt. Je moet veel rusten. Dus ik adviseer je om bedrust te nemen. Dat betekend dat je allen maar op bed mag liggen. En allen uit bed mag als dat nodig is.' Valeria keek naar de dokter die zich even stil hield en in zijn map keek. 'Je mag naar het middag eten naar huis als alles verder goed gaat. De hechtingen moet je er wel uit laten halen maar dat kan gewoon bij de dokter. Verder wens ik je nog een fijne dag.' Valeria gaf de dokter een hand en zag hem weg gaan. Net toen de deur achter hem dicht ging begon ze te huilen. Ze legde haar hoofd tegen Aaron's schouder aan. En probeerde wat kalmer te worden. Voor dat ze wat zei.

'zo ver al. Dan moeten we maar snel kleren voor de baby halen en die dingen' Hij keek haar verrast aan terwijl hij dat zijn. Maar zijn blik volgde meteen weer na de dokter.
Hij voelde Valeria hand om de zijne. maak je geen zorgen.' Hij zij dit misschien tegen Valeria maar zelf deed hij het niet. Wat als het kind dit niet overleefde of gehandicapt raakte. Daar konden ze gewoon niet voor zorgen.

De woorden van de dokter stelde hem gerust. Hij draaide zich naar Valeria toe. er alleen uit als het moet is voor de wc en om je te wassen en eten te pakken als ik er ben niet anders Hij verwachte niet echt dat Valeria in bed bleef liggen zo was ze gewoon niet ze kon niet stil zitten. Hij voelde opeens Valeria hoofd tegen zijn schouder hij keen naar haar en zag dat ze huilde. 'wat is er aan de hand schat. Alles is goed je moet alleen bed rust nemen. Dat is toch niet erg' Hij streelde haar wang en drukte een kus op haar lippen

Aaron had gelijk. Ze moeste zo snel alle spullen in slaan die ze nodig hadden. Anders waren ze te laat. Na dat de dokter zei dat ze bed rust moest houden keek ze naar Aaron toen hij wat zei. Licht knikte ze. Dat ging haar nooit lukken. Maar ze moest het proberen. Valeria keek in zijn ogen toen hij haar aan keek en wat zei. Ze schudde licht haar hoofd. 'Ik ben blij dat alles goed met hem is.' Ze drukte een kus terug op zijn lippen en hoopte echt dat ze naar huis mocht. Hier kon ze niks doen. Valeria veegde haar tranen weg en legde haar hoofd weer op zijn schouder. Daarna pakte ze dat ding waar Aaron mee bezig was en keek naar de vragen. Ze vulde alles snel even in en maar bleef hangen bij de burgelijke staat. Zonder echt naar te denken kruiste ze aan dat ze verloofd was. Daar achter schreef ze in het klein dat het nog niet geregistreerd was. Toen legde ze alles op het nachtkastje en sloeg haar armen om hem heen. Hoe wist je dat hij zou passen. Vroeg ze terwijl ze glimlachend naar haar ring keek.

Het was een gok' Het was werkelijk waar een gok dat de ring paste of niet. Toen hij was vertrokken had hij totaal niet het idee gehad om er een te kopen. Toen hij uit de kamer vertrok was het eerder het tegen overgetelde. Hij was van plan geweest om terug te keren terug naar alles waar hij voor alles zo van hield. Gewoon het leven op straat. Zijn vrienden zouden er toch geen bal om geven als hij terug kwam. Hij moest op het begin van die piep klussen doen maar dat gaf hem niks. Maar op school was er gewoon iets verandert. Dat hij het meisje tegen kwam bang voor elke klap die hij gaf weg kruipend als hij haar maar met een vinger aan raakte. Zoveel meisjes hadden hem zo aangekeken. Elk meisje dat hij had afgelevert. Elk meisje dat daar in de kamers zat. Ze vonden het maar handig dat hij sterk was en hij had vaak genoeg in die kamers moeten dienen. Elk meisje dat probeerde te ontsnappen terug te plaatsen en ze mochten doen met de meiden wat ze wouden. Het was raar om nu alleen hier te zitten. Langs een persoon waar hij alles voorgaf. Jalours te zijn als een jongen die 20 keer verraden is. Terwijl hij juist de gene is die vreemd zou gaan. Vanplaats dat die drang af nam leek hij alleen maar toe te nemen. Hij keek valeria even moeilijk aan. Hij ging op een stoel zitten langs het bed en maakte zichzelf zo klein mogelijk. aahhh man was het enigste wat hij uit wist te brengen

Hij is mooi.'Fluisterde ze. Valeria keek nog steeds naar de ring. Ze had nooit verwacht dat ze zo jong al verloofd zou zijn. Maar ze was blij dat ze het was. Ze had altijd van hem gehouden. Ze slikte toen Aaron van het bed af ging. Ze legde haar armen op haar schoot en keek naar Aaron toen hij zich klein maakte. Verbaast keek ze naar hem. Aaron? Fluisterde ze. Valeria stond op en wou naar hem toe lopen maar de infuus was niet lang genoeg. Ze stapte weer in bed en ging aan de andere kant er uit. Ze trok de stekker uit het stopcontact en pakte dat ding waar het infuus aan vast zat. Ze liep naar Aaron toe en twijfelde even. Ze wist niet eens wat er was. Maar aan de worden wat hij net uit sprak dacht ze dat hij zich had bedacht. Toen ze eenmaal bij hem was pakte ze zijn hoofd vast zodat ze hem aan kon kijken. Aaron wat is er. Vroeg ze zachtjes. Ze streelde door zijn haren heen en keek hem aan. Toen pakte ze een krukje in ging voor hem zitten. Wat is er liefje.'Vroeg ze nu weer.

Hij drukte zijn lichaam zo dicht mogelijk tegen elkaar. Zijn spieren stonden gespannen dat het gewoon zeer deed. Hij hoorde valeria niet eens praten. waarom wilde ze nou dat hij in een keer van alles afkikte. Alles was een reactie op een reactie. eerst drugs dan seks. En nu kon hij geen van 2e doen. Hij kon moeilijk recht voor het zieken huis drugs staan gaan gebruiken hij had ook niks. Maar hij kon ook moeilijk even hier met valeria naar bed gaan. En met een andere dat zou valeria niet pikken.
Hij merkte valeria pas op toen ze zijn hoofd optelde. Zijn ogen waren ondertussen helemaal rood. Het leukte hem nog steeds niet om iets uit te brengen. Het lukte hem op gegevenmoment om op te staan. Hij pakte valeria vast en drukte haar strak tegen hem aan. 'afkick lukte hem om uit te brengen. Hij tilde valeria op en legde haar op bed. Hij ging er zelf langs liggen en hij trok haar nog strakker tegen hem aan. 'af' lukte hem deze keer uit te brengen hij porbeerde het nog een keer opnieuw. 'af....kick......versch.....einselse' bracht hij uit. Het leek net of de woorde een magishe efecht hadden. Zijn spieren ontspande helemaal. Maar vanplaats dat alles weer rustig werd begon hij hevig te trillen.

Valeria schrok zich dood toen ze zijn ogen zag. Ze wist niet wat ze moest doen. Het was haar schuld. Alles was haar schuld. Ze schrok toen Aaron haar tegen hem aan trok. Ze sloeg haar armen om hem heen. Ze keek hem aan toen hij wat zei. Wat Aaron zeg het me. Ze merkte hoe hij haar op tilde en op bed legde. Het spijt me Aaron. Het is mijn schuld.Fluisterde ze. Valeria schrok al helemaal toen hij begon te trillen. Ze probeerde zich los te maken uit zijn armen wat met moeite lukte. Ze stond op liep naar de deur en deed die op slot. Ook deed ze alle gordijnen dicht.
Daarna liep ze terug naar Aaron en rukte de infuus uit haar arm. Daarna ging ze tegen hem aan liggen en kuste hem. Doe met me wat je moet doen om het te stoppenZei ze zachtjes in zijn oor en legde haar hand op een gevoelige plek.

niet waar wist hij uit te brengen. Het was haar schuld niet hij had veel eerder met die troep moeten stoppen. Hij voelde hoe valeria uit zijn armen proberen te worstelen. Hij keek haar even hopenloos aan. Wilde ze dit niet. Maar hij had nu geen anderen keus dan thuis in bed het kussen fijn te knijpen. Maar dan kon hij niks beloven dat er niets gebeurde als hij net iemand tegen kwam die met hem wel naar bed wilde. Toch liet hij haar los. Hij wilde uit het bed kruipen toen hij haar handen opeens weer om zijn lichaam voelde. Hij keek haar aan en beet even zachtjes op haar lip toen ze hem kuste. Nee dan kom ik nooit van de verslaving af sprak hij moeilijk. Maar de hand van haar op die plek maakte het niet echt beter. Hij draaide zich abrupt om en met zijn hand zocht hij richting iets waar hij op kon bijten. Hij vond vond een hout lepeltje en stopte het in zijn mond. Hij drukte zijn kaken zo strak mogelijk op elkaar. Hij hoopte zo het trillen tegen te gaan

Wel waar. Hoe kon ik ooit denken dat je er zo een twee drie van af was. Een kleine kreun vertrok uit haar mond toen hij op haar lip beet.
Ze keek toe hoe hij een hout lepeltje pakte en hoe hij het in de mond stopte. Aaron. Doe het gewoon.Fluisterde ze. Terwijl ze hem aan keek. Als hij het niet doet deed zij het zelf wel. Ze drukte haar lippen in zijn nek en kuste hem daar. Haar ene hand ging onder zijn shirt. En haar andere hand legde ze op zijn knoop en probeerde zijn broek los te maken. Ze verlangde allen van hem dat hij niet aan andere meiden zat. Ze snapte echt wel dat het moeilijk was.

'valeria waar slaat dat op of ik nu in een keer stop of niet ik krijg ze toch wel' Hij keek haar even boos aan. Waarom dacht zo ook altijd dat dingen haar schuld waren. De laatse paar keren was dat juist zijn schuld. Het houten lepeltje leek te werken het trillen nam al af. nee antwoode hij kort. Hij liet zich deze keer niet aan zijn verslaving over. Hij voelde haar handen over zijn lichaam heen gaan. Hij pakte ze vast en trok ze daarna weg. valeria aslstublief. Als ik nu niet overheen kan wat als ik dadelijk ergens in de club gebuurt. Ik moet weten of ik er over heen kan Hij kuste haar even op haar wang maar pakte daarna het lepeltje weer in zijn mond.

Valeria slikte toen hij zei dat hij ze toch wel kreeg. Ze keek weg toen hij haar boos aan keek. Nu had ze hem al weer boos gemaakt. Wat was zij nou voor een slecht vriendin. Nouja verloofde. Ze keek hem weer aan toen hij haar handen van zijn lichaam af haalde. Oké ik hou al op Ze sloot haar ogen ze zijn lippen op haar wang voelde. Daarna keek ze toe hoe hij dat hout lepeltje weer in zijn mond deed. Zuchtend legde ze haar hoofd op zijn borst. Ze wou weg hier. Valeria pakte de afstandbediening van de tv en zette die aan. Al snel liet ze hem op een zender staan waar spongebob werd uit gezonden. Ze keek toe hoe die ster aan het bestellen was. Toch zepte ze daarna verder. Plots kwam ze bij het nieuws. Ze schrok toen ze haar familie zag. Ze stonden allemaal bij het afgebrande gevangenis. Het liefst wou ze weg zepen maar ze liet het er op staan. Nooit gedacht dat ze om mij zouden huilen. Bekende ze. Het was zo te zien een herdenking of wat dan ook. Want het stond er vol met huilende mensen.

Het trillen van zijn lichaam nam weer af toen valeria gewoon rustig op hem lag. Hij kuste haar even kort. Maar daarna voelde hij zijn maag inhoud naar boven komen. Hij sprong uit bed en rende naar de wc. Hij was net op tijd en heel zijn eten kwam er uit. Hij voelde zich nog steeds belabert maar het trillen van zijn lichaam was nu wel weg. Hij liep terug naar de kamer en hoorde valeria iets zeggen. 'hum wat zeg je' mompelde hij. Hij kroop weer terug bij haar in bed. 'sorry dat ik stink uit mijn mond. zij hij kort hij kuste haar kort op de wang. Hij was zo moe dat hij meteen in slaap viel.

Ze was blij dat het trillen stopte. En al snel voelde ze zijn lippen op de hare. Valeria kuste hem terug maar schrok toen hij uit bed sprong. Ze zette de geluid wat harder zo dat ze het niet hoefde te horen. Net toen ze naar hem toe wou gaan kwam hij al weer terug. Nee niks laat maar Ze glimlachte kort en keek toe hoe hij in slaap viel. Ze streelde zijn wang en legde haar hoofd op zijn borst en zapte verder. Al snel kwam de zuster binnen die Valeria onderzocht. Je mag gaan naar huisZei de zuster. Valeria bedankte haar en probeerde Aaron wakker te maken.
Aaron wakker worden ik mag naar huis.Riep ze blij uit.

Na dat hij in slaap was gevallen begon hij te dromen. Het leek net zo echt maar er was geen pijn te voelen. Hij was weer terug in zijn oude leven. Een van de meiden had proberen te ontsnappen en had haar arm gebroken. Hij moest doen als of hij haar vriend was en ze van de trap was gevallen. Dat laatste was geen leuge. Alleen waar en hoe ze van de trap was gevallen lieten ze maar achter weze. Het was zo raar dat de meisje er totaal in mee gingen en de aandacht die ze hum nu gaven om het werkelijkheid te laten lijken alleen maar al leuk te vinden. Al was het een jongen van de verdomde bende die haar verhandelde voor seks. opeens hoorde hij het meisje roepen. Aaron wakker worden ik mag naar huis hu waar had het meisje het over hij was toch wakker en ze waren toch terug onder weg terug naar het huis. Maar opeens werd alles zwart en opende zich een anderen wereld. huh wat kwam er zachtjes uit. Maar toen werd alles weer duidelijk. Hij keek recht in de ogen van valeria. Hij ging zitten in bed en rekte zich uit. 'alle je spullen pakt zal ik om een taxi vragen ' zij hij kort. Hij drukte een kus op haar mond en proefde toen weer de smerige smaak van kots in zijn mond. 'maar zal eerst een kaugumpje neme sprak hij terwijl er een grote glimlah op zijn gezicht verscheen. Hij viste kaugum uit zijn zijn zak en stopte er een in zijn mond. Daarna liep hij naar de balie van de zusters. Kunnen jullie een taxi bellen vroeg hij simpel. Ze antwoorde kort en knorrig dat er bedende genoeg taxi stonden. hoe moet ik dat weten mopperde hij terug. Hij kreeg nog een chagerijnige blik toe geworpen maar veel maakte hem dat niet uit. Hij ging toch weg. Hij kwam terug bij de kamer en keek valeria vrolijk aan. klaar val zij hij vrolijk

Het duurde even voor dat Aaron wakker werd maar toen hij eenmaal wakker was leek het alsof hij er niet helemaal bij was. Valeria was benieuwd waar hij over gedroomd had. Valeria gaf hem geen kus terug. Die kon hij straks wel krijgen. Valeria glimlachte toen hij een kauwgumpje pakte en die in zijn mond deed. Ze keek hem even naar maar pakte daarna alles in. Ze was eerde klaar dan Aaron omdat ze toch niet veel bij zich had. Dus ging ze op het bed zitten en keek nog even naar de tv. De dienst was zo te zien af gelopen. Valeria zepte verder en net toen ze een leuke zender gevonden had kwam Aaron weer terug. Waarom was hij zo vrolijk?. Ze knikte allen maar en zette de tv uit en liep naar hem toe. Ze pakte zijn hand terwijl ze haar tas in de andere hand hield. Het leek wel of alles over was. Hij trilde niet meer en zag er een stuk beter uit. Valeria drukte een korte kus op zijn wang en liep met hem mee.

Valeria pakte zijn hand vast en zo liep hij stil zwijgend naar de uitgang. Hij voelde zich nog steeds niet 100 procent maar het was al een stuk beter. Toen ze bij de uitgang waren hielde hij een taxi aan en liet hij Valeria in stappen en liep daarna zelf naar de anderen kant en stapte daar in. De vermoeid leek hem opnieuw te overvallen. Hij legde zijn hoofd op de schouder van Valeria en legde zijn ene hand op haar buik. wanneer wil je voor babykleding gaan winkelen en al die dingen die nog meer nodig hebben. Ik heb al een wieg gehaald en een commode. Gewoon zoon standaart die je zelf in elkaar moet zetten. Je kunt ze zelf versieren. Als we thuis zijn zal ik er al vast aan beginnen kun je daar alle dingen in leggen De taxi was al snel bij de campus. Hij stapte al snel uit en opende daarna de deur voor valeria. Hij betaalde de chaufeur en sloeg daarna zijn arm op de schouders van valeria en liep zo naar boven

Valeria keek Aaron even glimlachend aan als bedankje. Ze ging zitten en keek naar buiten toen Aaron ook instapte. Ze glimlachte toen ze zijn hoofd tegen haar schouder aan voelde. Ze legde haar hand op de zijne die op haar buik lag. Ik weet niet zo snel mogelijk. Morgen misschien
Valeria baalde nu al van haar bed rust. Al snel waren ze bij de campus Valeria wou de deur al los doen maar Aaron deed het voor haar. Ze pakte haar tas en stapte uit. Ze ging dichter tegen Aaron aan lopen toen hij een arm om haar schouder heen sloeg. Toen ze eenmaal op hun kamer waren merkte ze de rommel al. Ik zal het meteen opruimen Valeria zette haar tas neer. Pakte schoonmaak middelen en begon al met poetsen.

Aaron opende de deur en zag dat het nog net was als ze hier vertrokken waren. Het enigste wat verander was dat alle spullen die nog buiten stonden naar binnen waren gebracht.
Ik zal het meteen opruimen hoorde hij val zeggen. Hij keek haar even na. maar toen schoot het weer door zijn kop dat ze bed rust nodig had. Hij liep op haar af en pakte de poets spullen. En pakte haar bij de kin vast. 'bed rust' Zij hij zoet hij drukte een kus op haar lippen en keek rustig toe hoe ze naar haar bed ging. Daar begon hij schoon te maken. Oh wat was opgedroogd bloed een klote spul. Hij lukte hem maar niet om het er af te halen. Hoe deden die schoonmakers dat ook altijd weer bij de bende. Die hadden er ook altijd een manier voor. Hij kon er niet op komen dus hij begon maar hardt te scrobben en na een half uur was eindelijk alles schoon. Ze moesten maar eens een nieuwe spiegel kopen. In deze zag je niks meer. Hij liep terug naar de kamer en ging op heb bed zitten. "zal ik al vast aan de baby spullen in elkaar zetten beginnen' vroeg hij liefjes