Kamer van Percy, Helena en Ise.

Eenmaal weer terug op haar kamer keek ze rond. Ze zou nu eerst eens haar tassen uit gaan pakken. Ze had daarvoor haar boeken al naar haar kluisje gebracht en wat gegeten in de kantine. Wat niet echt een slim plan was. Want eenmaal daar kwam er een meisje naar haar toe gelopen die daarna begon over te geven. Het liefst was ze weg gelopen maar dat vond ze zielig. Dus had ze het meisje naar dat ze een twee de keer had overgegeven laten zitten en er een zuster bij gehaald. Maar ook had ze daar een goed uitziende jongen tegen gekomen. Ise schudde haar hoofd en opende een van de twee tassen. Ze zocht alles uit en legde het op bed. Daarna liep ze met een stapel met broeken naar de kast deed die los en legde de broeken er in. Zo ging ze door tot dat haar bed weer leeg was. Daarna deed ze een andere tas open en ging zo door tot dat al haar sporttassen leeg waren. Ze begon haar bed op te maken. Daarna begon ze posters op te hangen. De meeste waren van Beyoncé, Paramore, Anouk, The vampire diaries, The secret circle, Maar ook van jared padalecki. Als laatst zette ze een foto van haar ouders en van haar zusje op het nachtkastje. Ook zette ze haar spullen in de badkamer. Eenmaal daar klaar mee ging ze aan haar bureau zitten en starten haar laptop op en stuurde haar zusje een mail dat alles hier leuk was en dat alles goed ging. Maar dat was een leugen. Ze wou terug naar Griekenland maar dat ging gewoon niet.

Percy kon zich zelf wel voor zijn kop slaan, hij heeft net een meisje achter gelaten die ziek en zwanger is. Percy liep zijn kamer binnen en de volgende schok kwam al meteen weer bij hem op. Ten eerste hij deelde een kamer, nou vond hij dat nog niet zo heel erg. Ten tweede, waarschijnlijk was het een meisje want er hingen poster van een half naakte man. Percy ging op het bed zitten en keek even een voor een naar de posters. Daarna hoorde hij wat getik op een toetsenbord, Percy keek op een zag een meisje zitten met rood haar. Hebben ze alleen maar roodharige op deze school? Vroeg hij zichzelf af. 'Hoi.' Zei hij. 'Leuk die eh... Die half naakte man aan de muur.' Zei Percy en hij wees nochalant naar de poster op de muur. 'Als ik een meisje was geweest had ik hem waarschijnlijk ook daar hangen.' Moppelde Percy zachtjes en hij zetten zijn tassen op de grond en schoof ze onder het bed. 'Dus...' Zei Percy een beetje onhandig. 'Ik ben Percy en jij?' Vroeg hij aan het meisje.

Ise merkte niet dat iemand de kamer binnen kwam. Omdat ze nu ook oordoppen in had met muziek. Ise hoorde de hoi maar keek niet om omdat ze de mail aan het afmaken was. 'Leuk die eh... Die half naakte man aan de muur.' Die volgende woorden deden haar op kijken maar niet naar de jongen van de stem. Jep hij is leuk en sexy.Zei ze met een grijns en bleef er naar kijken. Jared had ze altijd al hot gevonden. En al helemaal met die lichaam van hem. Heerlijk gewoon. 'Als ik een meisje was geweest had ik hem waarschijnlijk ook daar hangen.' Ise schoot in de lach. Had ze dus toch de goede plek gekozen. Ze keek er nog steeds naar en toen ze de naam van Percy hoorde kwam er een glimlach rond haar lippen. Ise stond op en ging op het bed zitten. Jij dus. De jongen die weg liep toen het meisje zei dat ze zwanger was. Maar de nam is Ise maar dat wist je al. Ise ging op haar bed liggen en keek naar het plafond. Het lijkt me kut om op die leeftijd zwanger te zijn.Bekende Ise. En keek Percy aan. Ze vond het helemaal niet erg dat ze de kamer met hem moest delen.

Percy keek naar het meisje dat hij nu herkende. 'Isa, ja jouw ken ik nog wel.' Grijnsde hij en ging ook weer op het bed zitten. 'Sorry, maar ik wist niks anders te doen dan weglopen. Ik vind het vreselijk voor haar echt waar, maar ik ben nou niet een bepaald een persoon waar mee je dat soort dingen kan delen.' Zei Percy en hij keek naar Isa. 'Dus ja, ik vind het echt vervelend voor haar.' Zei hij nogmaals en staarde weer voorzich uit. 'Het lijkt me kut om op deze leeftijd zwanger te zijn.' Bekende Isa. Percy keek weer naar haar en hij ging wat rechterop zitten. 'Tja, ik kan niet echt zwanger worden, maar het lijkt mij ook erg vervelend om vader te worden op deze leeftijd.' Zei Percy en hij zakte weer onderuit op het bed. 'Als je de hele nacht wakker word gehouden door een jankend kind.' Grijnsde Percy en hij ging weer recht op zitten. 'Nha ze huilen niet altijd maar ik begrijp je standpunt.' Percy kon zich zelf wel voor zijn kop slaan -alweer- hij praatte altijd te veel met vreemden vond hij zelf en hij zakte weer onderuit op het bed. 'Dus...' Moppelde Percy om de stilte te doorbreken.

'Isa, ja jouw ken ik nog wel.' Ise glimlachte toen Percy haar naam verkeerd zei. Het is Ise. Met een e niet met een a.Zei ze vriendelijk en glimlachte. Iedereen had het wel eens fout. Misschien omdat Isa eerde voorkwam dan Ise. Maar ja haar moeder had haar eenmaal die naam gegeven en meer kon ze er ook niet aan doen. Even terug denkend aan haar moeder deed haar slikken. Ze mocht niet in huilen barsten. Ze mocht niet verdrietig zijn. Niemand mocht haar pijn en verlies weten. Ze wou niet het pispaaltje van de school worden. Ze kon het al woorden omdat ze uit Griekenland kwam. 'Sorry, maar ik wist niks anders te doen dan weglopen. Ik vind het vreselijk voor haar echt waar, maar ik ben nou niet een bepaald een persoon waar mee je dat soort dingen kan delen.' Ise knikte begrijpelijk. Zij zelf was ook weg gelopen. Naar dat ze had gezegd dat ze moest rusten. En zonder ook maar op een antwoord te wachten was ze er vandoor gegaan. Nou dan weet ik in elk geval dat ik niet bij jou moet komen als er wat is.Zei ze glimlachend. 'Tja, ik kan niet echt zwanger worden, maar het lijkt mij ook erg vervelend om vader te worden op deze leeftijd.' Maar toch heeft de moeder het zwaarst. Want de meeste jongens zijn er al vandoor voor dat het kind geboren is. Dat had een meisje in haar oude klas ook gehad. Ze was zwanger geworden en die jongen was hem gepeerd. Ise vond dat altijd zulke klootzakken. En dat terwijl ze er zelf ook bij waren. Dus waarom zouden ze dan weg vluchten. Ze waren verantwoordelijk net zo als de moeder. 'Als je de hele nacht wakker word gehouden door een jankend kind.' Percy had aan de ene kant gelijk. Maar aan de andere kant weer niet. Aangezien niet elk baby een huil baby was. En als je dat had dan moest je blij wezen ook. Ise keek weer naar het plafond en zuchtte. Ze had zin om te gaan hardlopen maar wou de kamer niet uit. Oké wat was ze voor een saai mens. Ik ga even douchen dan kan jij rustig je spullen uitpakken. Ise stond op liep naar haar kast en pakte een leren broek met een lang wit shirtje. Ook pakte ze ondergoed en een handdoek en een washandje en verdween de douche in.

'Ow, sorry IsE' Overdreefde Percy haar naam en glimlachte. 'Ik zal het onthouden.' Zei hij daarna weer serieus en keek naar de grond. 'Nou dan weet ik in elk geval dat ik niet bij jou moet komen als er wat is.' Glimlachte Ise. Percy keek op naar Ise en hij glimlachte geforseerd. 'Sorry.' Moppelde hij zachtjes en keek weer naar de grond. Percy was nooit een goede prater geweest en hij vond het moeilijk om te kunnen praten met een ander behalve zijn zusje. 'Maar toch heeft de moeder het zwaarst. Want de meeste jongens zijn er al vandoor voor dat het kind geboren is.' Zei Ise en Percy beet op zijn onderlip. Hij had nog nooit mee gemaakt dat er een meisje bij hem in de beurt zwanger was geweest van iemand. 'Ik zou het meisje niet verlaten.' Zei hij en keek op. 'Het kindje heeft er toch niet om gevraagd om op de wereld gezet te worden! Het zou stom zijn als het nu gebeurt maar ik zou mijn vriendin dan niet alleen laten.' Fluisterde hij het laatste. Ise stond en zei dat ze ging douche. Percy kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Hoe kon dit nou een gesprek zijn voor een eerste schooldag en tussen iemand die je voor het eerst ontmoet heb vandaag. Hij wachtte totdat Ise in de badkamer was, daarna pakte hij zijn tassen onder het bed vandaan. Hij zetten zijn tas op het bed en maakte zijn tas open. Hij haalde zijn broeken eruit en legde die in een kast die nog vrij was. Aangezien er twee kasten vol lagen met anderen kleding die hij denkt dat het van Ise is. Gelukkig kon Percy nog een plekje vinden voor zijn kleding en na een paar keer heen en weer lopen had hij zijn kleding op geruimt. Uit een andere tas haalde hij een foto lijstje. In het lijstje zat een foto van hem en een meisje met donker bruine lange haren. Ze waren in een park in de winter, het meisje had rode wangen van de kou en hij glimlachte naar haar. De foto werd gemaakt door zijn moeder, ze vond altijd dat we zo op elkaar leken. Eerlijk gezegd had Percy er nooit zo naar gekeken, maar nu hij die foto zag had zijn moeder wel gelijk. Hij zetten de foto neer op een kastje naast zijn bed en daarna haalde hij nog een oplader van zijn telefoon uit de tas en zijn laptop. Hij zetten de laptop op een bureau en stak de oplader van zijn ipod in de stopcontact, met zijn ipod eraan. Daarna ruimde hij de tassen op onder zijn bed en ging weer op het bed zitten.

Toen Ise eenmaal in de badkamer was. Legde ze haar leren broek, shirt en haar ondergoed op de kast zodat het niet nat kon worden. Daarna kleden ze zich uit. Ze draaide de kraan open en ging er onder staan. Eenmaal het water over haar lichaam stromend voelde ze de tranen al weer op komen.
Ze huilde de laatste tijd allen nog maar als ze onder de douche stond of in bed lag. En dat laatste ging niet meer lukken want ze had nu een kamergenoot. Dus moest ze zich in houden. Net zo als in Griekenland. Ze moest zich groot houden voor haar vrienden en haar zus. En ook voor haar ouders die nu van boven keken. Ook wou Ise dat zo min mogelijk mensen haar ooit zagen huilen. Want huilen was een teken van zwakte. En ze wil de niet gepest worden. Naar dat haar tranen op waren begon ze zich te wassen. Waarom snapte mensen niet dat ze naar huis wilde. Naar haar zusje. Ze had haar ouders al verloren en nu haar zusje ook. Niet dat haar zusje dood was maar toch. Ise zuchtte en deed de kranen uit. Eenmaal uit de Cabine maakte ze haar haren droog en keek in de spiegel. Een meisje met pijn en verdriet keek terug. Haar ogen waren rood van het huilen. En daar baalde ze best van. Toen haar lichaam ook droog was kleden ze zich aan en deed ze haar vieze was in de wasmand. Daarna liep ze de badkamer uit en zag dat Percy had uit gepakt. Ze glimlachte zwakjes naar hem en ging op bed liggen met haar rug naar hem toe. Ze wou niet dat Percy haar zo zag.

Percy zag Ise uit de badkamer vandaag komen, hij opende zijn mond om zijn excuses aan te bieden over het meest belachelijke gesprek van daarnet. Maar voor hij een woord uit kon brengen ging Ise op haar bed liggen met haar rug naar hem toe. Percy zag aan haar gezicht dat ze gehuild had. Percy beet op zijn onderlip en keek naar de rug van Ise. Waarom zou ze gehuild hebben? Was hij zo'n slechte kamergenoot? Percy schudden zijn hoofd en stond op. Hij ging op de rand zitten van haar bed met zijn rug naar haar toe. 'Misschien zijn het mijn zaken niet, en ik weet dat ik net gezegd heb dat je met mij geen problemen kan delen omdat ik de grootste gevoellose eikel ben die op aarde rond loopt, maar als je ergens mee zit dan moet je het gewoon vertellen. Ik zal het tegen niemand anders zeggen en ik zal me gevoelig gedragen.' Zei hij en keek nu naar Ise. 'Dus je hebt twee keuzes, of je vertelt wat er aan de hand is en je hoeft mijn slechte grappen niet aan te horen, of je hoort mijn slechte grappen aan en wilt het liefste naar de tweede grap gillend wegrennen.' Zei Percy met een glimlach.

''Rennen!'' Gaf ze het signaal aan de twee jongens toen ze de stinkbom in het toilet had geplaatst en eenmaal de trekker had overgehaald. Op dat moment wist ze niet hoe hard ze vluchten moest vanuit het hokje, sloeg nog hard de toiletdeur achter zich dicht die dan ook luide klap en pittige vaart zo goed weer van de deurpost af sloeg, en om vervolgens het toilet uit te komen. Meteen toen ze de deur richting de toiletten, maar wel met inkijk -al was dat enkel bij de vrouwentoiletten aanwezig- sloot en de jongens met een brede grijns aankeek ontplofte het ding wat ze zojuist geplaatst had. Vrijwel gelijk vulde een donkergroene rook de toiletten op en hoorde ze een aantal meiden gillen, die natuurlijk in paniek de toiletten uitkwamen en niet meer wisten waar de uitgang was. Helena kwam niet meer bij van het lachen en de jongens blokkeerden de deur, waardoor het nog veel grappiger was. Ondertussen was de rotte geur van oude eieren door het kleine gleufje onder de deur door gekropen, waardoor zij het begonnen te ruiken. De huppelkutjes die normaal gesproken alleen maar in de wc zaten om hun make-up bij enorm bij te werken, hadden de uitgang kunnen vinden, alleen kwamen ze er tot hun verbazing niet uit. Totdat degene die bij de deur stond zicht kreeg door het raampje heen en de jongens in het vizier kreeg. 'Laat me eruit!' Gilde de blondine dan ook gelijk vol paniek, waardoor Helena van het lachen naar haar maag greep en nauwelijks meer op haar benen kon staan. ''Brian, Ted, laat maar los. Het is wel genoeg zo, straks ruiken wij ook nog zo misselijkmakend.'' Door het lachen door wist ze haast die zinnen eruit te krijgen, maar dat verliep ook niet vlekkeloos. Inmiddels was ze al achteruit gedeinsd om niet een walm rotte geur over zich heen te krijgen, en hadden de jongens al oogcontact met elkaar gemaakt om, zodra ze de deur open dede, gelijk weg te rennen. De meid kreeg dat ook door en deinsde almeer achteruit, om aanstalten te maken om gelijk naar haar nieuwe kamer te rennen zodra het nodig was. 'Eén, twee... drie!' Telden de jongens tegelijkertijd in koor af en lieten de deur los, waarna ze als een gek een kant op renden achter Helena aan. Het was niet ver van haar kamer af, maar wel ver genoeg dat die stank niet te ruiken was daar. Het was lastig om te rennen terwijl ze de slappe lach had, maar toch wist ze haar kamer te halen en daar eenmaal in de jongens hun armen te vallen. ''Pfoe, dat was me het partijtje lol wel. Hell yeah dat die missie geslaagd is!'' Tevreden gaf ze hen beide een high-five en hijgde zo een beetje uit van het grinniken. Langs hen liep een koppeltje, gewoon simpel hand in hand. 'Ruik jij ook zo'n geur van een mestbom, schatje?' Zijn meid voelde zich daardoor overduidelijk aangesproken en gaf hem meteen een klap in zijn gezicht, waardoor er meteen weer een giechel uit Helena haar mond ontstond. ''Ge-ni-aal!'' Bracht ze met moeite uit.
''Maar hee, jongens, ik moet even m'n berichten checken, zie jullie later.'' Zei ze op haar eigen stoere manier en drukte vervolgens de deurklink van haar kamer naar beneden, waarna ze met een brede grijns -waarbij haar witte tanden ontbloot waren- de kamer in liep. Hierdoor merkte ze nog niet dat er al twee kamergenoten waren, omdat ze gelijk naar de keuken liep in plaats van naar de slaapkamer. Ze had al eerder deze dag haar koffers hier alvast neer gezet en haar spullen uitgepakt, maar was nog niet van plan geweest om te gaan wachten op de twee kamergenoten die ze zou gaan verwachten. Alhoewel, er hingen toen al posters dus er zou waarschijnlijk al een meid hier rondzwerven, want het leek haar niet bepaald logica dat een jongen posters zou ophangen van Jared. Tenzij hij homo was. Nietszeggend haalde ze haar schouders op, vulde een glas met water en dronk die leeg. Ze zette hem vervolgens op het aanrecht en liep naar de slaapkamer toe, waarna ze even kort verstijfde toen ze merkte dat er een jongen op het ene bed lag achter zijn laptop en een meisje op het andere, wat betekende dat het derde bed dus voor haar zou zijn. Maar ze had ze nog niet gehoord, dus kwam het wel als een klein schokje binnen, al wist ze zich gauw te herstellen en te doen alsof er niets aan de hand was. ''Hallo daar.'' Begroette ze beide, terwijl ze zich naar haar bed voortzette en daar een beetje op en neer springend van energie ging zitten. ''Ik ben Helena, jullie?'' Hierna veegde ze haar mond af met haar rechtermouw, om het overige beetje water weg te halen.

Ise hoorde Percy op staan en nergens naar toe lopen. Ze was wel benieuwd waar hij naar toe zou gaan. Net toen ze van plan was om om te kijken voelde ze dat hij bij haar op bed kwam zitten. Ze slikte even en keek nog steeds naar de muur. 'Misschien zijn het mijn zaken niet, en ik weet dat ik net gezegd heb dat je met mij geen problemen kan delen omdat ik de grootste gevoellose eikel ben die op aarde rond loopt, maar als je ergens mee zit dan moet je het gewoon vertellen. Ik zal het tegen niemand anders zeggen en ik zal me gevoelig gedragen.' Hij kon er dus niet tegen dat iemand zwanger was. Maar zou hij er wel tegen kunnen als hij hoorde dat haar ouders er niet meer waren. En dat ze haar zusje daar allen had gelaten. Nouja ze werd weg gestuurd letterlijk. Als ze het nou eerde in de gaten had gehad dan had ze er wat tegen kunnen doen. Maar helaas. 'Dus je hebt twee keuzes, of je vertelt wat er aan de hand is en je hoeft mijn slechte grappen niet aan te horen, of je hoort mijn slechte grappen aan en wilt het liefste naar de tweede grap gillend wegrennen.' Ise glimlachte wat. Hij was best lief. Ze draaide zich om en keek hem aan. Mijn ouders zijn een paar maanden geleden overleden.Ise slikte en voelde de tranen al weer op komen. Maar dit keer zou ze ze niet laten gaan. En ik voel me rot over mijn zusje. Ik heb haar daar moeten laten. Omdat die klote pleegouders van mij hier heen hebben gestuurd. En dat terwijl ik niks over de gebruiken en al in dit land ken.Dat laatste zei ze voor al zachtjes. Want dat was niet echt het grootste probleem. Onbewust gleed er een traan over haar wang heen. En nu heb ik het gevoel dat ik mijn zusje in de steek laat. Hoe kon ik haar daar nou achterlaten zonder familie. Ise Trok haar benen op en sloeg haar armen er om heen. Ook legde ze haar hoofd op haar knieën. Sorry voor dit.Sprak ze toen ze weer een traan over haar wang voelde gaan. Het boeide haar niet meer. Als hij het zat was moest hij maar weg lopen. Toch? Ise keek op toen ze de deur hoorde.
Een ander meisje kwam binnen en liep gelijk door naar een andere deur die niet van de badkamer was en die ze eigenlijk nog niet gezien had. Ze lagen hier dus met zijn drieën en zou het niet raar zijn voor Percy dat hij twee meiden als kamergenoot had. Ise keek voor haar uit "Hallo daar" Ise zuchtte toen ze merkte dat het meisje best hyper was. En ze werd gek van hyperede mensen. ''Ik ben Helena, jullie?'' Ise keek even naar de meid die dus Helena hete om antwoord te geven. IseZei ze kort waar naar ze even naar Percy keek en daarna weer naar de muur voor haar. Ze hoopte nu zo dat Percy er niet over door ging. Want ze wou echt niet dat de hele school het binnen no time wist. Daar had ze echt geen zin in. Haast niemand hoefde het te weten toch. En eigenlijk luchtte het haar wel op nu Percy het wist.

Percy luisterde naar het verhaal wat Ise vertelde. Opzich begreep hij haar wel, hij zou het ook klote vinden om zijn zusje ergens achter te laten. Vooral nu zijn vader zo ontzettende eikel is tegen zijn moeder, is hij bang dat hij dat ook zou zijn tegen zijn zusje. 'Ik begrijp je.' Zei Percy zachtjes en hij veegde een van de tranen van Ise's wang. 'Ik zou-...' Voordat hij zijn zin af kon maken werd de deur open gegooid en kwam er een meisje de kamer binnen lopen die rechtstreeks naar een andere deur, liep wat waarschijnlijk de keuken zou zijn. Percy zuchtte zachtjes, dat ook nog. Hij dacht dat het ergste wel geweest was vandaag, maar nee hij moet zijn kamer delen met twee meiden in plaats van een. Het meisje kwam weer binnen lopen en ze keek oprecht verbaasd dat er nog meer mensen in de kamer waren. Ze bergoeten ons en ging hyper op haar bed zitten. Percy keek naar het meisje die rustig verder praten. ''Ik ben Helena, jullie?'' Ise gaf als eerste antwoord. 'Percy.' Zei hij en glimlachte naar haar. Percy zag dat Ise weer naar de muur was toe gedraaid en hij stond op. Als Ise meer wilde vertellen dan zou hij het wel van haar horen. Percy ging weer liggen op zijn eigen bed en pakte zijn latop.

Helena moest zichzelf in bedwang te houden om niet hyper op haar bed te springen, want daar had ze echt zin in. Een brede grijns ontstond op haar gezicht toen ze een aantal meiden op de gang hoorde gillen, want jongens waren niet echt in staat om zo'n hoge toon aan te nemen, al hadden sommigen die gave wel over zich. Toen de twee niet meer vertelden dan enkel hun naam, haalde ze haar schouders op, sprong ze van haar bed af en huppelde ze naar de soort van 'woonkamer' die ze tot hun beschikking hadden. Alsof ze even vergeten was dat er nog twee andere leerlingen waren met wie ze haar kamer moest weten, had ze de cdspeler gauw genoeg aangezet, een cd van zichzelf erin geduwd genaamd 'My Chemical Romance' en speelde zich gauw genoeg het allereerste lied zich af. Gelijk zette ze hem harder en liep ze naar de slaapkamer, waar ze tegen de deurpost leunde met in elkaar gevouwen armen. ''Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik rook.. en anders maar wel!'' Zei ze met een brede, ondeugende grijns op haar gezicht en liep daarna net zo gauw weer weg, waarna ze het pakje sigaretten uit haar broekzak viste en er ééntje uitnam en vervolgens opstak. Gauw genoeg stopte ze die tussen haar lippen en begon ze wat dromerig te dansen op het goede nummer. Vooral bij het refrein zette ze hem nog iets harder, dat zelfs de hele gang van het slaapkamer gebouw het zou horen. Een harde lach ontsnapte uit haar mond, het kon haar niet zo heel veel schelen of haar kamergenoten haar nu het liefste de kamer uit wouden trappen met al haar stuff erbij, ze gaf veel meer om zichzelf. Terwijl ze zichzelf aan het vermaken was met het roken, het erbij dansen, knoopte ze ondertussen van haar eigen haar een elastiekje in haar haar en zette daar het ermee vast, waardoor er een paardenstaart daar ontstond. Plezierig zong ze ook nog mee met het liedje, waarbij ze het as van de peuk in de aarde van een plantenbak wroette.

'Ik begrijp je.' Ise keek hem aan. Meende hij dit nu. Percy was de eerste sinds maanden die iemand dat tegen haar gezegd had. Oké ze had haar zusje maar voor haar moest ze zich groot houden. Ise keek naar beneden toen ze voelde hoe hij een traan weg veegde. En hij dan maar zeggen dat hij gevoelloos was maar dat was hij dus echt niet. Ise dacht even terug aan het gesprek voor dat ze ging douchen. Toen had hij ook iets gezegd over dat hij bij zijn vriendin zou blijven als die onbewust zwanger zou raken. Een warm gevoel kwam in haar op. En hij ook maar zegen dat hij een gevoelloos iemand was. Nou niet dus. Net toen die nieuwe binnen kwam wou Percy wat zeggen. Maar helaas bleef hij stil. Of misschien toch ook wel fijn. Zo kon die nieuwe niet vragen waar het gesprek over ging. Eenmaal weer naar de muur toe gericht voelde ze dat Percy weer op stond. Ise sloot haar ogen om naar te denken. Die jongen deed iets met haar maar wat? Helaas kon ze daar heen antwoord op geven. Misschien omdat ze dit nog nooit gevoeld had. Misschien omdat ze hier geen antwoord op wou hebben. Ise opende haar ogen weer toen muziek de kamer binnen kwam. Een zucht ging door haar heen toen ze hoorde dat ze dit dus gelijk helemaal niks vond. Ise sloot haar ogen weer om de muziek te negeren. ''Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik rook.. en anders maar wel!'' Oké kon het nog erge. Je doet maarFluisterde Ise zachtjes. Ze had geen zin om daar antwoord op te geven. Ise rolde met haar ogen toen de muziek harder ging. Toen Helena ook nog mee begon te zingen vond ze al helemaal erg. Zuchtend ging ze zitten en keek naar haar. Toen Ise zag hoe de as in een van de plantenbakken verdween was het de druppel(ik hoop dat het zo was want wist niet even niet meer wat het wasxD). Ise stond op liep naar haar kast ging op haar tenen staan haalde daar de asbak vandaan die daar al een hele tijd lag. Liep daarna naar Helena toe duwde die in de handen en haalde de as er uit. Als ik nog een keer zie dat jij as of wat dan ook in een van de plantenpoten doet dat ben je nog niet jarig.Zei Ise. Ze was nu gewoon sneller boos dan normaal. Misschien kwam dat wel door de opgekropte emoties.

Percy keek op van zijn Laptop toen hij muziek hoorde. Hij keek naar het meisje Helena die rond uit stond te dansen in de kamer. Percy moest glimlachen en schudden zijn hoofd. Hij richtte zich weer naar zijn beeldscherm, terwijl hij Helena nog af en toe in de gaten hield. Hij kon er wel om lachen als mensen zo zich zelf konden zijn, gewoon lekker uit hun dak konden gaan zonder zich er druk om te maken wat anderen er van zouden vinden. ''Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik rook.. en anders maar wel!'' Zei Helena en Percy haalde zijn schouders op. Hij vond het niet zo erg als mensen om hem heen rookte, hij had het zelf ook eens gedaan. Maar nooit mee door gegaan omdat hij het vies vond. Percy hoorde Ise wat moppelen en hij haalde de glimlach van zijn gezicht. Hij richtte zich weer tot het beeldscherm van zijn laptop en keek niet meer om naar Helena. Toen Helena mee begon te zingen kon Percy het toch niet laten om te kijken. Hij lachte zachtjes toen hij Helena helemaal los zag gaan op de muziek en niet veel later zag hij dat Ise opstond en iets pakte van de kast. "Als ik nog een keer zie dat jij as of wat dan ook in een van de plantenpoten doet dat ben je nog niet jarig." Zei Ise kwaad tegen Helena en Percy beet op zijn onderlip om niet in lachen uit te barsten. Nog voordat Ise weer terug liep had hij zijn gezicht weer in de plooi en deed hij net alsof hij naar zijn beeldscherm keek. Hij volgde Helena nog even en glimlachte opnieuw. Hij kon het Ise ook niet kwalijk nemen, hij klapte zijn Laptop dicht en legde die op het kastje naast zijn bed. 'Misschien kan je beter je sigaret uit maken, ik denk niet dat het zeer prettig is om de hele dag die rook lucht te ruiken.' Zei hij en liep naar de stereo om hem zachter te zetten.

Een best grote, plezierige grijns kwam op haar gezicht te staan toen ze Ise best boos op zag staan en haar handelingen volgde totdat ze bij haar aan kwam kakken met een asbak. ''Nee, nee, dat klopt. Mijn verjaardag is pas namelijk op zes juni, dus dan kom ik uit op...'' ze stak haar sigaret opnieuw tussen haar lippen en begon op haar vingers te tellen hoeveel maanden ze nog moest wachten, ''akt maden!'' Waren de woorden die uit haar mond kwamen, omdat ze nog steeds onhandig de peuk in haar mond had zitten. Nadat ze die dan ook weer uit haar mond had gehaald en de rook volop uitgeblazen had, keek ze de twee plagerig aan. Ze had op één of andere manier zin om haar tong uit te steken, maar liet het toch maar voor wat het was. Hoewel ze toch even de asbak op tafel zette en haar sigaret erop neerlegde, verloor ze hen geen beiden uit het oog. Nee, sterker nog; ze hield de jongen in de gaten toen hij eenmaal opstond en er een glimlachje op zijn gezicht verscheen. Nog steeds had zij haar eigen grijns op haar gezicht laten staan, waardoor dat er nog best komisch uit zag. ''Dat maakt geen reet uit, hmm.'' Zei ze kalm, waarna ze naar een raampje liep en die dan meteen openklapte zodat de koude lucht van Santa Monica naar binnen waaide. ''Kijk, isolatie, dat wou je toch?'' Ze haalde vlugjes even een hand door haar haren heen en voelde nog even aan haar piercings of die nog goed zaten, die om haar onderlip hingen, en dat zaten ze ook. Niet dat ze erg veel verschil uit maakten, want echt waren ze toch niet. Maar het voelde wel fijn om twee van die strakke klippen om haar lip te hangen. Langzaam en dreigend liep ze op de jongen af, waarna ze op een halve meter afstand bleef staan en rustig met haar vingertoppen van haar rechterhand zijn slaap aanraakte en van daaruit naar zijn kaaklijn streelde, terwijl ze haar hoofd aandachtig en lichtjes schuin gedraaid had.

''Nee, nee, dat klopt. Mijn verjaardag is pas namelijk op zes juni, dus dan kom ik uit op...'' Ise had een hekel aan beiderhande typetjes. Ise wachtte tot dat Helena klaar was met tellen en schudde haar hoofd. Kan het nog langer duren.Mompelde ze in het Grieks en liep weer terug naar haar bed. 'Misschien kan je beter je sigaret uit maken, ik denk niet dat het zeer prettig is om de hele dag die rook lucht te ruiken.' Ise keek om en vroeg zich af of Helena er naar zou luisteren. En zo als verwacht deed ze dat niet. Het enigste wat Helena deed was een raam open zetten. Als of dat zo veel werkt. Ise ging weer op haar bed zitten en pakte een boek. Maar in plaats van er in te lezen keek ze nog steeds naar Helena die nu naar percy toe liep. Ze hield haar handelingen in de gaten. Ise slikte toen ze zag hoe Helena hem aanrakte. Waarom zou je in vredes naam dat doen? Waarom maakte ze zich daar zo druk om. Ze kende Percy niet eens. Zuchtend begon ze toch te lezen. Al keek ze wel af en toe naar Percy.

Helena zetten een raampje open toen Percy iets zei over de rook lucht. ''Kijk, isolatie, dat wou je toch?'' Zei ze bijdehand. Toch kreeg hij een glimlach op zijn gezicht. Hij vond het wel leuk als meisje voor zich zelf opkwamen ookal was het vrij bijdehand. Voor het eerst in de paar minuten dat hij Helena ontmoetten viel het op dat ze twee piercing in haar lip had zitten. Hij was wel benieuwd of ze er meer had. Percy keek hoe Helena dreigend op hem af kwam lopen. Hij maakte zich er niet zo druk om, zo snel voelde hij zich niet geintimideerd door iemand. Toch verwachtte hij de zachtte aanrakingen van haar vingertoppen tegen zijn slaap en wang niet. Zijn mond vormde een grijns en hij pakte haar hand vast en greep haar bij haar middel en trok haar tegen hem aan. 'We kunnen natuurlijk ook samen dansen.' Zei hij zachtjes en draaide aan de volume knop. Ookal hield hij niet echt van chemical romance maar hij vond het wel leuk om te dansen. Percy glimlachte weer even toen hij zag dat Ise zich had verscholen achter een boek, maar daarna richtte hij zich weer op Helena. 'Vind je ook niet?' Vroeg hij.

Ze had verwacht dat de jongen het waarschijnlijk niet zou accepteren en haar hand zou wegslaan, waar ze dan natuurlijk de perfecte terug reactie op had bedacht, maar daar had ze de gelegenheid niet voor omdat er een andere vervolg op kwam. In plaats van te slaan, had hij voorzichtig haar hand gepakt en werd ze onmiddellijk naar voren gesleurd zodat ze nog dichterbij tegen hem stond dan dat ze net had gestaan. Zelfs lichamelijk contact was daarbij aanwezig en eerlijk gezegd vond ze het totaal niet erg, het verbaasde haar zelfs voor kort maar wist haar brede grijns te herpakken en liet zich dan ook meegaan met zijn plan. ''Natuurlijk.'' Zei ze kalm, waarna ze vervolgens haar ogen even vanaf de zijne naar beneden liet glijden, maar gauw terug plaatste zodat ze zijn aandacht niet zou verliezen. ''You like this, don't you?'' Fluisterde ze in zijn oor toen ze eenmaal wat dichterbij was gekomen en haar hoofd voor kort op zijn schouder had geplaatst. Al hield ze die er gauw al vanaf, om vervolgens wild los te gaan op de liefhebbende muziek. Bij het refrein draaide ze zelfs een halve pirouette en kwam met haar achterlichaam tegen zijn voorste aanstaan om vervolgens een beetje uitdagend te gaan staan schuren. Hoewel ze het niet echt op wraak of iets gemund had, keek ze toch voor kort de roodharige meid op bed ondeugend aan, stak haar tong voor kort uit toen ze opmerkte dat ze keek boven haar boek uit en richtte haar aandacht toen weer op de jongen. Hopelijk wist de jongen wat hij uithaalde. Eenmaal een dans aangeboden, was doorgaan tot het uiterste. Voor kort trok ze haar bovenstukje even recht, met daarbij de witte tanktop die ze daaronder aan had getrokken zodat het niet té bloot overkwam, ondanks haar voorkeur naar emo style.

Ise moest moeite doen om zich in te houden. En al helemaal toen Percy haar hand pakte en met Helena ging dansen. Een steek van jaloezie kwam in haar op. Terwijl ze deed als of ze las keek ze toen. Toen die meid hem letterlijk stond op te geilen. Werd ze boos. Konden ze dat niet ergens anders doen. Niet hier waar zij nu bij was. Ise werd al helemaal gek toen Helena haar tong na haar uitstak. *Ο Ιησούς ο άνθρωπος ψάχνει για ένα δωμάτιο και να πάει κάπου αλλού. Σαν να θέλω να σας δείξει πώς να τον οδηγούν σε αυτό. Riep Ise uit terwijl ze op stond. Ise zou volgens hun wel raar reageren maar Ise was nooit zo openlijk op geroeid. Ook woonde ze in een klein dorpje waar dit alles taboe was. Ze gooide haar boek op haar bed en liep naar het keukentje. Zo als ze al verwacht had stond er niks in de kasten. Boos als ze was liep ze naar haar spullen toe pakte haar tas en haar portemonnee en haar tas en liep naar de deur. Ik ga boodschappen doen. Melde ze waarna ze de deur hard dicht gooide.

*Jesus man zoek een kamer en ga dat ergens anders doen. Als of ik wil zien hoe je tegen hem op staat te rijden.

Percy vond het helemaal niet erg om zo te dansen met Helena. Ergens vond hij het zelfs heel erg leuk. Hij zag haar blik naar beneden glijden en haar grijns ven verdwijnen. Ze pakte haar grijns weer snel op en haar blik ook. Percy trok haar meer tegen zich aan en haar gefluister in zijn oor liet hem natuurlijk niet koud. 'Je moet eens weten.' Fluisterde hij grijnzend terug. Helena maakte zich los uit zijn greep en draaide een halve pireutte. Ze ging helemaal los op de muziek en zelfs Percy kon het niet laten om met haar mee loss te gaan. Het maakte hem ook niks uit dat hij haar nog maar een half uur kende maar schuurde er net zo hard op los als zij dat deed bij hem. Zijn blik gleed af en toe naar beneden over het lichaam van Helena. Ook keek hij soms van zijn ooghoeken naar Ise die hij duidelijk steeds kwader zag worden. Iets wat hij niet begreep, werd ze nou boos omdat hij samen danste met Helena? Toch richtte hij zijn aandacht weer op Helena en hield haar vast in haar zij en danste met haar. Na nog een paar tellen zo gedanst te hebben hoorde hij Ise opstaan en schreeuwend in het grieks. Een taal dat hij totaal niet kende. Liep ze de keuken in, niet veel later liep ze de keuken uit met de mededeling dat ze boodschappen ging. Na dat Ise de kamer uit gelopen was kon Percy geen lach onder drukken en lachte hij zachtjes om haar reactie. 'Waar had die last van?' Zei hij in de oor van Helena die nog steeds tegen hem aan stond te dansen. Ze hadden toch niks verkeerds gedaan? Percy streek met zijn vingertoppen over de rug van Helena en liet haar uit eindelijk los. Het liedje was af gelopen en Percy liep naar de stereo om het geluid iets zachter te zetten. 'Heb jij er een woord van verstaan wat Ise net riep?' Vroeg hij met een grijns aan Helena.

Helena vond het helemaal niet erg om met de jongen te dansen, al was het misschien wel apart. Een normale jongen zou niet zomaar een dans aan haar vragen, zeker niet als degene haar nog maar net een klein kwartiertje kon. Tenzij het een discotheek was, maar dat was een ander verhaal. Het dansen verliep soepel en zelfs een aantal grinnikjes verlieten haar mond, totdat Ise ineens heel vaagjes in het Grieks iets begon te lullen, wat waarschijnlijk niet veel goeds betekende door de toon waarop ze sprak. Helaas verscheen er bij de blondine alleen maar een bredere grijns, omdat ze het alleen maar leuk vond dat ze zo gauw boos werd. In tegenstelling tot haar, werd zij niet gauw boos. Alleen als ze stemmingwisselingen had, en die dagen had ze soms wel. Voordat ze het ook maar in de gaten had, had de vrouwelijke kamergenoot de kamer verlaten voor wat boodschappen. In haar ogen was dat niet bepaald nodig, een mini-koelkastje bevond zich op hun kamer en eten hoefde ze niet omdat ze dat zo beneden in de schoolkantine of in de stad konden verkrijgen in ruil voor wat geld. Toen de stem van Percy weerklonk in haar oor, draaide ze zich voorzichtig om, sloeg haar armen om zijn nek heen en leunde zo tegen hem aan alsof ze een beetje aan het slowdansen waren, iets wat totaal niet paste bij de muziek, integenstelling zelfs.
''Ik heb geen idee. Ik heb het vermoeden dat ze doorgelekt is.'' Giechelde ze best wel gemeen, had ze maar niet zo kattig moeten doen, en nog wel in een andere taal. Toen Percy haar losgelaten had, maar nog wel zijn vingertoppen kort over haar rug gestreken had, ontstond er een rilling over haar lichaam heen, een plezierige rilling. Het geluid werd wat zachter gezet door hem en stelde een vraag aan haar. ''Lol, no idea. Waarschijnlijk Turkie taal.'' Was hetgeen wat ze lacherig uitbracht en ze liep naar de tafel toe waar ze de asbak met het inmiddels half opgebrande sigaret aantrof. De sigaret stak ze in haar mond, inhaleerde de laatste rook naar binnen en gooide hem daarna terug in het ding waarna ze naar de prullenbak liep om het te legen. Hierna liep ze terug naar haar slaapkamer, pakte één van haar favoriete Death Note mangaboekjes en begon in een kleermakerzit op haar zachte bed aandachtig te lezen.

Percy lachtte zachtjes om de opmerking van Helena. Hij was in een stoel gaan zitten die naast de Stereo stond en zakte wat onder uit. Hij keek nog even hoe Helena door de kamer bewoog en haar sigaret uitdrukte in de asbak en de asbak leeg gooide in de prullenbak.
'Nee, ik weet zeker dat het grieks was.' Lachte Percy en ging iets rechter op zitten. Hij keek even naar de deur, waar Ise net uit gelopen was. Was ze nou echt zo boos geworden omdat hij alleen maar gedanst had met een meisje? Percy keek naar de grond en zakte uiteindelijk weer onderuit in zijn stoel. Waarom zou ze eten gaan halen, we hadden een kantine en een stad daar konden we het meeste wel vinden wat we nodig hadden. Ookal was het misschien wel goedkoper als we inderdaad boodschappen deden, aangezien hijzelf misschien genoeg geld verdiende om zichzelf in leven te houden voor een maand.
'Ik heb nog wel eens opgelet bij de Griekse les, ze had het in elk geval over een kamer. Dat is het enige wat ik er van verstond.' Grijnsde en hij en draaide stoel mee, met de beweging van Helena die naar haar bed liep. Hij beet even op zijn onderlip, toen Helena ging zitten op het bed. Hij probeerde de voorkant te lezen van het boekje wat ze in haar handen had, maar hij staakte zij pogingen door gewoon de makkelijke weg te kiezen en te vragen wat ze aan het lezen was.
'Wat ben je aan het lezen?' Vroeg hij vanuit zijn stoel en keek naar Helena die aandachtig haar boek aan het lezen was.

Meteen zat ze weer in het verhaal verdiept van waar ze gebleven was en dat was al best ver, bij het stuk dat er al meerdere Kira's aan bod waren geweest met het boekje en slachtoffers hadden gemaakt. Hoewel alle characters cool waren, vond ze toch echt L de interessanste. Misschien omdat haar eigen interesse ook wel bij zijn style lag. Pas een aantal seconden nadat Percy de vraag had gesteld, drong het tot haar door wat hij precies had gesteld, waardoor ze opkeek boven haar kleine boekje vandaan en hem met een mysterieuze grijns aankeek. ''Wil je het écht weten?'' Zei ze op zo'n mysterieuze toon, die wel boekdelen moest spreken, die zo'n toon aannam dat ze het afvroeg óf hij het wel wou weten eigenlijk. ''Kom hier zitten dan.'' Gauw stak ze even haar tong uit, maar schoof toen op naar het hoofdeinde waar ze haar kussen vlugjes opschudde en daarna op de plek naast haar klopte zodat hij kon gaan zitten. ''Kijk, dit is manga. Ooit van gehoord?'' Vroeg ze geïnteresseerd toen ze hem aankeek en ietsje dichterbij schoof om hem het boekje beter te laten zien en ook omdat hij een warm lichaam had, wat ze best prettig vond.

-Flut, sorry-

Helena negeerde Percy eerst, maar toen ze wel eindelijk antwoord gaf, grijnsde Percy naar Helena. 'Waarom zou ik het niet willen weten?' Vroeg hij aan Helena en stond op. De mystrieuse blik van Helena wilde hij wel meer weten wat er allemaal besproken werd in het boekje. Helena schoof opzij voor hem en schudde haar kussen zelfs voor hem op. Ze stak vlug haar tong naar hem uit en schoof opzij. Percy kon het niet laten om zijn tong ook even naar haar uit te steken. Percy grijnsde daarna en liep naar haar toe en kwam naast haar zitten. Hij sloeg een arm om haar heen en trok haar dichter tegen hem aan zodat ze niet snel uit weg kon lopen of kon verschuiven.
'Manga, ja dat ken ik wel. Ik heb het nooit gelezen, maar wel eens gezien.' Zei Percy en hij keek in het boekje. Percy keek even naar Helena voordat hij verder sprak.
'Ik heb ooit Vampire Knight gezien.' Zei Percy en hij lachte zachtjes en bekeek het boekje. Hij had de eerste paar afleveringen er van gezien, maar voor de rest niet.
'Maar je mag mij eerst haar fijn uitgaan leggen waar dit verhaal in elkaar zit. En natuurlijk eerst hoe heet het verhaal?' Vroeg Percy grijnsend en streek met zijn vingertoppen langs de schouder van Helena. Hij glimlachte toen hij merkte dat Helena dichter tegen hem aan kwam zitten. Hij vond het zelf ook wel leuk.

-Hierna wilt Ise weer posten, dus we moeten even wachten op haar-

Eenmaal buiten liep ze naar de dicht bij zijnde supermarkt en deed daar wat in kopen. Als hun maar niet gingen denken dat ze telkens buiten huis wou gaan eten. Daar had ze het geld niet voor en dit was een stuk goedkoper. Ise kocht wat te eten maar haalde ook genoeg te drinken binnen. Eenmaal weer bij schoon twijfelde ze of ze wel naar binnen moest. Wie weet wat ze daar aan trof. Ze moest toch een keer naar binnen. Eenmaal in de lift wou ze al eer terug. Maar ze had de stap gezet. Eenmaal in de gang van hun verdieping zag ze verschillende mensen die haar raar aan keken. Wat keken ze toch. Ise volgde hun blik die op de tassen waren bevestigt. Schouder op halend liep ze door. Ze zette een tas neer en luisterde even of ze geen rare geluide hoorde. Gelukkig was dit niet het geval. Ise. Deed de deur op en liep naar binnen. Ze liet de deur weer dicht gaan door met haar voet de deur een duw te geven. Ze keek op en zag gelijk Percy en Helena zitten. Zuchtend liep ze de keuken in en begon alles op te ruimen. Eenmaal klaar pakte ze een tomaat een komkommer brood kaas en ham. Ze had zin in een broodje. Ise kwam even terug om te vragen of hun ook wat wouden maar liet het al snel en ging weer terug. Zuchtend pakte ze een mes en begon de komkommer te snijden. Een vloek kwam in haar op toen ze in haar vinger sneed. Klote zooi.Mompelde ze. Ise liep toch weer naar de slaapkamer en hield haar vinger in haar mond om zo niet te bloed achter te laten. Ze trok ergens een tas vandaan en maakte die met moeite los. Eenmaal daar klaar mee pakte ze een pleister en deed die om haar vinger. Ze liep weer terug en ging verder. Eenmaal klaar maakte ze alles schoon en liep naar de soort woon gedeelte en keek naar buiten terwijl ze haar brood op at.