The secret life of an intruder..

Isis

Aan de ingang van het park was een plein met verschillende bankjes, en op dit uur, half twee 's nachts, was er niemand te bekennen. Goed, kon hij rustig even rondlopen en zoeken naar een geschikt plekje om over zijn plan te overdenken. Hij haalde een laatste trekje van zijn joint - hij was eindelijk tot rust gekomen, Emilie bleef zijn hoofd op hol brengen en zo kwam het dat hij verslaafd werd aan dit spul. Niet dat hij tegen het gebruik ervan was, integendeel. Maar het had wel iets; zijn conditie werd er niet beter op, hij kon geen twee kilometer lopen zonder uitgeput te zijn. Ietwat gefrustreerd door aan dit te denken, gooide hij het stickie op de grond, waarna hij het uittrapte en verder wandelde, tussen de bankjes door naar een padje dat overkoepeld werd door de donkere kruinen van de bomen hier. Het maanlicht scheen af en toe met kleine strepen op zijn gezicht door openingen in het bladerdak boven hem. Hij droeg een donkerblauwe jeans die goed zat en nergens spande, een witte riem van Diesel en een zwart aansluitend shirt met korte mouwen. Hij had misschien geen conditie meer, maar kon nog wel gaan fitnessen, waardoor zijn brede torso en armspieren goed zichtbaar waren, iets waar hij, zoals de meeste jongens wel, trots op was.
Het mes dat hij altijd bij zich had, had hij simpelweg in zijn zak gestoken, het mes was klein en handig in gebruik en had één keer zijn dienst al bewezen, een lange tijd geleden wanneer één van zijn vroegere bendeleden een crush leek te hebben op zijn zus. En nu lag hij 6ft onder de grond, begraven zonder enige wetenschap van de moordenaar. Een Cold Case, zoals dat wel eens werd genoemd, maar verrassend genoeg was Lander niet zijn moordenaar. Hij had hem enkel eens laten voelen wie er wél een crush op zijn zus mocht hebben: Lander zelf. Spijt dat hij die Alain nog niet tegen was gekomen, het was een voordeel dat die gast zijn gezicht nog nooit gezien had, maar zo zwak om een verrassingsaanval uit te gaan voeren, was hij niet. Nee, hij zou wel eens bevriend kunnen worden met die gast, zijn naam in het ongewisse laten of een andere gebruiken, om het allemaal zo nog lekker pijnlijk te maken ook als hij erachter kwam dat hij met Emilies broer bezig was. Zou ze hem al over Lander verteld hebben? Hij hoopte van wel. Dat zou fijn zijn, mensen die bang hadden van hem; het gaf hem een leuk gevoel. Een glimlach verscheen even op zijn gezicht toen hij hieraan dacht, de jongen liet zich daarna toch ietwat verveeld tegen een boom aan op de grond zakken. Misschien was het toch niet zo fijn als hier geen kat was, kon hij zich niet uitleven..

Een sterke wind deed de donkere haren van Isis op vliegen. Haar redelijk korte rode kleedje wapperde vrolijk mee. Isis bevond zich op redelijk gevaarlijk terrein, ook al voelde ze zich totaal niet angstig. Met een handige zwaai naar haar zak viste ze een sigaret uit het pakje. Isis nam met haar andere hand haar aansteker en stak de sigaret aan. Isis nam een goeie trek en inhaleerde eens goed. Isis blies de rook uit, stapte rustig verder. Toen er plots twee handen op haar schouders werden gezet verstijfde ze helemaal. Een jongen, duidelijk groter dan haar had een stoned blik en leek maar op één ding uit. Isis besefte heus wel wat er haar te doen stond. Een grijns krulde rond haar lippen. Ergens was ze helemaal niet bang, ook al wist ze goed genoeg wat de jongen wilde. 'Waar een cursus zelfverdediging wel niet goed voor is!' Dacht ze bij zichzelf. Met een handige zwaai draaide ze zich om, keek recht in de ogen van de jongen die haar geheel onbekend was. Het kon ook niet anders omdat ze hier nog helemaal niet zo lang was in Monica. Isis gaf de jongen een grote klets in zijn gezicht, zag dat hij naar achter strompelde. "Denk de volgende keer maar eens na wie je probeert te pakken!" Spuugde ze naar hem. Met een venijnige blik gaf ze hem een stomp in zijn buik. De jongen leek de boodschap maar al te goed door te hebben en liep al kreunend weg. Isis voelde haar hand prikkelen van de harde klap die ze had verkocht. Ja, die gast zou wel eens twee keer nadenken voor die nog eens een meisje ging aanranden. En Isis had karakter, was geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Isis voelde wel een steek door haar hand gaan, mooi, had ze die ook nog eens verstuikt! Met haar gezicht naar voren keek ze naar de grond waar haar sigaret lag. Leuk! Had die verrekte vent haar sigaret nog op de grond doen vallen. Isis nam er een nieuwe, stak hem op en maakte weer dezelfde beweging naar haar mond. Toen een jongen haar lichtelijk opviel in de duisternis verscheen er een glimlach op haar gezicht. Hij zag er niet bepaald gevaarlijk uit maar daar vreesde ze niet om. Ze kon gemakkelijk een jongen aan, daar was ze totaal niet te slap voor!

"Hey." Isis kwam vanachter een boom gelopen. Voelde hoe de maan op haar heen streek en zo haar kleedje nog duidelijker zichtbaar maakte. Isis bleef op een veilige afstand voor de jongen staan. Ze wist niet echt of hij haar had zien vechten, maar dat deed er nu bepaald niet toe. Isis nam nog een trek van haar sigaret en liet hem daarna achteloos op de grond vallen. Met haar voet deed ze hem uit en wreef met haar hand door haar haar die onderhand voor haar ogen was gevallen. De volgende keer moest ze haar haar maar eens op een staartje doen van de plaats los. Isis liet een korte zucht horen, keek de jongen wat beter aan. "Ik ben Isis, ik heb je hier nog niet gezien." Informeerde ze hem waarna ze zonder nog wat te zeggen zich naast hem liet neerzakken. Daar zal hij wel geen problemen mee hebben, toch? Isis liet haar blik naar de hemel gaan waar de sterren fonkelden en de maan het grootste was. Je kon goed zeggen dat die heerste over de hemel. Isis moest even grinniken bij haar onzinnige gedachten die haar zomaar te binnen schoten. Ach, wat maakte het ook uit. Om in het stuk van de nacht als meisje wat te gaan wandelen was ook niet bepaald zeer slim. Maar veel konden ze haar niet aandoen. Isis had namelijk genoeg cursussen gedaan om zich goed veilig te voelen in het bijzijn van de jongens. Natuurlijk als ze met meerdere zouden zijn dan was ze als meisje heel machteloos. Maar dat was dan maar zo. Isis wist best hoe het voelde om verkracht te worden aangezien ze dat al had meegemaakt. Isis kneep haar ogen samen bij die gedachte. Ze had zich zo mottig gevoeld, ze wilde het eigenlijk niet meer voor haar ogen krijgen. Daarom dat ze ook meteen haar ogen opende en de jongen naast zich weer aankeek, in de hoop dat die haar gedachten wat zou verzetten.

Zijn gedachten vervlogen naar een moment in zijn verleden dat alles veranderde, dat ene ding in zijn verleden dat hem deed inzien dat Emilie perfect voor hem was, Emilie hield van hem, dat wist hij.
Het moest op toeval lijken. Een samenloop van omstandigheden. Kortsluiting, warmte, papier. Het was vier uur 's nachts en ik liet mijn ogen nogmaals over de constructie glijden. De ruimte hier stond bekend als garage, in mijn ogen als 'plaats van mijn geluk'. Mijn ouders die haatte ik, ze accepteerden niet wie ik was, dus had ik aan mijn bendeleden verteld dat ik het zou laten gebeuren. Vannacht. En als ik dat durfde doen, was ik het waard om als leider te functioneren, dan kon ik naar Amerika. Maar Emilie, Emilie hoorde bij mij, dat wist ik gewoon! Zij moest het redden, ze was mooi, lief voor me, af en toe koppig maar dat maakte haar karakter zo geweldig. Ik ga haar wel redden. Dan voelt ze hetzelfde voor mij. Ik liet de kraan openstaan, waardoor kortsluiting ontstond. Een kleine schok door mijn lichaam duwde me enkele meters achteruit. Ik kreeg energie, was klaarwakker en zag hoe het vuurtje ontstond, en groter werd. Hierboven sliepen mijn ouders, die zouden het eerst gewaar worden. Ik rende naar boven, had hun deur geblokkeerd met een stuk hout dat schijnbaar van het dak kon gevalllen zijn, het dak zou sowieso instorten. Ze sliepen nog, en ik wandelde rustig naar haar kamer. Opende de deur, het wazige licht van mijn zaklamp scheen de kamer binnen. Ze sliep vast, ze was altijd een vaste slaapster geweest, en ze was zo mooi als ze sliep. Voorzichtig zette ik me op haar bed en haalde mijn hand even door haar prachtige haren. Ze werd niet wakker, een glimlach verscheen op mijn gezicht terwijl ik weer opstond en daarna met veel lawaai haar kamer opnieuw inliep. "Em, Em, wakker worden!"
De rook kwam langs de hal naar boven en het huis begon te kraken. Ik had lang op haar bed gezeten, dit zou nipt worden: ik voelde de ondergrond warm worden. Emilie opende haar prachtige ogen niet meteen klaarwakker en ik tilde haar uit bed, bruidshouding, zo zou ik haar later nog ontelbaar veel keren mogen vasthouden, dat wist ik nu al. Mijn blik flitste in het voorbijgaan naar de kamerdeur van mijn ouders, ik hoorde gegil van moeder en geroep van vader, de deur werd tevergeefs geprobeerd open te doen. Gelukt. Voorlopig toch. Ik rende verder, terwijl Emilie begon te kuchen van de rook die nu het hele huis vervloekte en ook ik kreeg het moeilijk. Mijn passen vertraagden, ik rende de trap af maar het vuur leek elke deur geblokkeerd te hebben. Ook de trap begon nu te branden, dus moest ik weer naar boven, haar in mijn armen. De drang om ons te redden was groot, ik rende naar de bedkamer en zette haar op de wasbak, duwde het raam open en keek naar beneden. "Kom Em, we komen eruit", riep ik en hief haar op, zette haar op de rand van het raam en klom daarover zelf naar buiten. Gelukkig hadden we enkele mini-terrasjes voor onze ramen, daar konden we even blijven staan. Ik keek naar buiten en zag omstanders gillen en roepen, hoorde sirenes in de verte. Haastig tilde ik Emilie het raam uit en keek naar beneden. We moesten springen, zo hoog was het niet en bovendien konden we ver genoeg springen zodat we het zwembad zouden bereiken. Ik keek haar aan en beval haar me goed vast te houden. Braaf knikte ze, en deed dit, waarna ik klom en sprong. Het water was fris, werkte afkoelend, en vlak achter ons leek het vuur de gasketel bereikt te hebben. Ik legde mijn handen op de oren van Emilie toen het huis achter ons ontplofte. Ze omhelsde me en huilde zachtjes, zeggend dat ze van me hield. En ik omhelsde haar.

"Ik hou van je", mompelde Lander, onbewust luidop, de jongen schrok op uit zijn zalige gedachten en keek opzij, naar de reden van zijn ontwaken. Een meisje stond naast hem, rood flatterend kleedje aan en niet lelijk. Had ze gehoord wat hij zei? Nee, toch? "Heja." Begroette hij haar nadat hij zijn keel geschraapt had, hij keek weer voor zich en krabde ietwat ongemakkelik even aan de zijkant van zijn hoofd. Stond ze hier al lang? "Lander", stelde hij zich aan Isis voor, waarna hij kort fronste en haar aankeek, haar opmerking over dat ze hem hier nog niet gezien had, logisch bekijkend. "Alsof je als meisje hier elke nacht rondloopt?" Hij trok kort zijn wenkbrauw even op en merkte vanuit zijn ooghoeken dat ze ging zitten. Hij hield zijn blik momenteel op de grond gericht en besloot nog een jointje te nemen. Kwam hij tot rust. Hij viste een stickie uit zijn zakje dat hij net boven had gehaald en keek even opzij naar het meisje. "Smoor je joint?", vroeg hij eerder ter beleefdheid dan uit vriendelijkheid, hij was netjes opgevoed en dit gebruikte hij wel meer bij meisjes, wie weet hoever kon hij haar nog krijgen.. Hij zette één rolletje aan zijn lippen en stak het aan, het meisje vanuit zijn ooghoeken afwachtend aankijkend. Ze was niet mis, niet Emilie, natuurlijk, maar wel een meisje dat de moeite waard was om ietwat vriendelijk tegen te doen. Vriendelijk op zíjn manier dan..

Isis ogen werden groot toen die opeens zei dat hij van haar hield. "Oh My Gosh.." Zei ze verontwaardigd waarna ze hem even raar aankeek. Was die gast stoned of zo? Maar het leek erop dat het zijn gedachten waren en hij het waarschijnlijk tegen zichzelf had. Isis haalde diep adem, vond het allemaal nogal vreemd. Ach, de jongen leek haar al meteen vriendelijk te begroeten dus zou het wel waar zijn wat ze dacht. Hij noemde dus Lander. "Lander dus." Isis glimlachte vriendelijk en trok haar knieën op. Ze legde haar armen er losjes om heen en liet haar kin op haar knie zakken. "Ik loop hier wel vaker rond ja, als meisje." Snauwde ze naar hem. Wat dachten die jongens toch altijd? Steeds dachten ze dat meisjes zo zwak en weerloos waren, Isis kon het tegendeel best bewijzen. "Ik heb cursussen gevolgd, zelfverdediging. Sindsdien loop ik wel vaker alleen. Ik heb er al veel moeten neerslaan vooraleer ze beseften dat het geen zin had." Isis rolde verveeld met haar ogen. Ja, het was wel waar. Steeds moesten ze haar hand op hun kaak voelen vooraleer ze wisten dat het met Isis niet zou lukken. En ook aan Isis uitdagende uiterlijk was duidelijk dat ze geen angst had om wat kort gekleed om twee 's nachts een wandelingetje te gaan maken. Afwachtend bleef ze de jongen Lander even aankijken, die vroeg haar of ze joints smoorde. "Tuurlijk, soms wel eens." Isis wist wel dat Lander haar er eentje zou aanbieden. Langs de ene kant herkende ze wel wat hij van plan was. Eigenlijk wilden alle jongens haar op het einde van de avond in hun bed zien belanden. Maar Isis moest eerst die gast maar eens kennen vooraleer ze die stap zou zetten. Isis zette haar sigaret nog eens tegen haar lippen en inhaleerde. Hm, hoe die sigaretten haar tot rust konden brengen. Isis kon er niet meer zonder, rook verslaving noemden ze dat dan. Isis had wel al genoeg waarschuwingen gehoord, ook al trok ze daar zich niks van aan. Isis liet haar blik gaan op een drietal jongens die dronken als wat hun richting uit kwamen. De ene wilde haar been grijpen waardoor ze haar ogen tot streepjes kneep. Ook haar lippen waren net één platte streep. Als ze weer wat wilden proberen. "Oké, één waarschuwing. Laat me met rust." Zei ze tegen de jongen die haar been vast hield. Hij was natuurlijk zo dom om haar andere been los te laten. De jongen grijnsde, was blijkbaar niet van plan haar te lossen. De andere twee jongen kwamen ook dichterbij. Het was nu of nooit. Isis had speciaal haar hakken aangedaan, wist dat ze wel eens van pas zouden komen. Isis liet haar hak neerkomen in de buik van de jongen. Die slaakte een luide kreet en viel met een smak achterover. Meteen snelden de twee anderen te hulp. Oké, probleempje .. Isis sloot haar ogen, bedacht vlug alle mogelijkheden die ze kon doen. Lander .. Juist, die was er ook nog. Maar erg hulp verwachtte ze niet. Ach, die zou zijn eigen hachje wel nemen. Isis haalde uit met haar hand, nam de jongen zijn hand vast en zette er haar nagels in. Die begon hard te krijsen. Man, dat waren luidruchtige kereltjes. Even dacht Isis dat er nog een op haar af wilde stormen, maar in plaats dat te doen leek die zo vlug mogelijk weg te lopen. Nu was het dus nog alleen die gast die een goeie stomp in zijn hak had gekregen en die gast die ze haar nagel eens had doen voelen.

Isis keek naar Lander, gaf hem een kleine duw. "Pak jij die ene?" Ze wees naar de grootste waar ze best wel wat hulp voor kon gebruiken. Zijn ogen stonden ook zo rood als wat. Net een beer die net een schot had gekregen en nu zijn slag zou slaan. Best vervaarlijk maar Isis had zich er al lang op voorbereid.? Toen hij kwam aangestormd draaide ze zich om, wilde zijn arm pakken maar tevergeefs. Ze had veel te laat gecorrigeerd want de andere jongen, die ze een stomp had gegeven, nam haar arm vast en draaide hem half om. Kermend van de pijn zakte ze ineen. Ze hoorde nog net wat gelach, nu kon ze in feite niet veel meer dan. Ze had alleen nog haar linkerarm die ze had kunnen loswringen. Meteen schoot het haar te binnen dat ze nog een buisje traangas in haar zak had zitten. Ze had het ooit eens gestolen uit de zak van een agent die ze had kunnen versieren. Isis grijnsde, wringde het buisje uit haar zak en spoot het recht in de ogen van de jongen. Meteen volgde de tweede. Beiden schreeuwden het uit van de pijn. Isis wist goed genoeg hoe hard dat kon branden. Eigen schuld, dikke bult. Dacht ze. Tevreden schudde ze haar rode kleedje af waar er wat aarde vlekken op zaten. "Verdomme, nu is mijn kleedje naar de vaantjes." Isis wreef haar in de war gegooide haren weer netjes en keek Lander aan. "Rot jochies .. Ze denken me steeds te pakken, ik heb er gisteren ook problemen mee gehad .. Gelukkig heb ik nog traangas." Isis grinnikte en zwaaide wat met het buisje in haar hand. Ja, dat was een droomspul!

Ze had het gehoord. Gewéldig.. Leerde ze die sentimentele gast kennen die hij helemaak niet was. Hm, een verkeerd beeld van hem mochten meiden wel hebben, wat diep in hem zat zou toch niet eens beantwoorden aan hun ergste nachtmerries. Ze vonden hem anders dan de junkies waarbij hij leefde, ze vonden hem beter, grappiger, droger, en tegelijkertijd gevoeliger? Nuja, hij liet hen maar doen, seks met een meisje was altijd chill, hoewel hij het had afgezworen, hij was en bleef een man. Leuk dat hij zijn uiterlijk mee had, trouwens, er waren meisjes die zich als hij in discotheken was, aan hem vastklampten en schreeuwden om hen te doen. Daar maakte hij wel eens gebruik van, hoewel seks met een meisje hem nooit dezelfde voldoening zou geven als moest hij Emilie doen, tenminste, dat stelde hij zich voor. Maar hij zou het wél snel genoeg gaan weten. Maar goed, terug naar Isis. Hij knikte, haalde zijn schouders even op toen ze zijn naam herhaalde. "Keuze van m'n ouders", zei hij onverschillig, waarna hij weer voor zich keek. Een geamuseerde glimlach verscheen op zijn gezicht toen Isis naar hem snauwde. Ze liep hier wel vaker rond als meisje; en ze was... Een durvertje. Oké, haar had hij in een hokje geplaatst, als ze hier vaak alleen liep was ze ofwel een sletje ofwel een durvertje, maar, moest hij zeggen, afgezien van haar korte kleedje, zag ze er niet meteen een sletje uit, hoewel dat allemaal kon veranderen, meisjes waren soms heerlijk onvoorspelbaar. Cursussen dus, zelfverdediging. "Had je dan een aanleiding om zo'n cursus te gaan volgen?", vroeg hij op het meisje af, keek haar even in de ogen en wendde zijn blik dan weer af. Oogcontact was niets voor hem, niet dat hij het niet kon houden zonder op zijn gedachten betrapt te worden, maar omdat hij meestal een dreigende blik in zijn ogen had wanneer hij iemand aankeek. Onbewust. Ze smoorde joints, kwam goed uit. Hij was rustig en vrijgevig, vriendelijk aangezien ze een meisje was en knap was, dus gaf hij de joint aan de jongen. Hij keek even op toen hij wat jongens hun richting uit zag komen, dronken. Hm, tijd om eens te kijken wat ze in haar mars had, ze had immers een cursus zelfverdediging gevolgd. Hij nam een trekje van zijn stickie en inhaleerde, waarna hij de rook in een wolkje naar boven uitblies. Dronken jongens waren voorspelbaar. Daarom raakte hij de alcohol niet aan, wie weet wat liet hij los over zijn tweede leven? En hij voorspelde.. Oh, ze waren met drie, even dat meisje met dat rode jurkje aanranden.. Ze grepen Isis vast en ontspannen bleef hij zitten terwijl hij het overbodige as van zijn joint tikte en dat zo ontspannen op de grond liet vallen.
Geamuseerd gleed zijn blik over het schouwspel, hij volgde haar bewegingen met half dichtgeknepen ogen, nam nog enkele trekjes van zijn joint en inhaleerde, terwijl hij rustig bleef zitten. Ietwat gestoord in zijn plezier keek hij op toen Isis hem een kleine duw gaf en trok zijn wenkbrauwen even op toen hij vroeg de grote te nemen. "Ach, je redt het prima, hoor.", mompelde hij, trok zijn wenkbrauwen even op en blies met een grijnsje zijn rook weer uit. Toen ze het traangas echter boven haalde, draaide hij verveeld met zijn ogen, wel traangas was handig, zo kon elke griet jongens afwimpelen.. Hij trok één mondhoek op toen ze nog bezig was de andere te pesten en stond op, veegde wat opgedroogd zand van zijn broek en begon verder van hen weg te wandelen. Hij keek nog even om en haalde zijn schouders op toen ze zei dat haar kleedje naar de vaantjes was. "Ik geloof wel dat je genoeg geld hebt voor een nieuw, dus maak je daar niet druk om. Heb je trouwens ook geleerd traangas te gebruiken in je zelfverdedigingscursus? Ik had je niet komen redden hoor, moest je dat busje niet bij hebben gehad.."
Goed, vriendelijk zijn lukte bij hem voor geen meter, dus bleef hij maar zichzelf. Meeste mensen konden daar niet mee om, ééntje wel, Emilie, Emilie, Emilie, Emilie. Hij nam een laatste trekje van zijn joint en smeet die dan in de struiken, terwijl hij rustig verder van de zatlapjes wandelde, niet meteen wetend of Isis hem volgde of niet, en dat maakte voor hem ook niet veel uit. Ze kon zichzelf verdedigen, oké, had hij nu wel gezien. Maar al dat gevecht was niets voor hem, dat hield hij wel voor wanneer hij het nodig had. Hij was een vredelievend persoon. Zijn glimlach werd breder.

Isis hoorde wat hij allemaal zei, haalde haar schouders luchtig op. Erg zin om hem te volgen had ze niet, hij leek haar niet bepaald interessant. Ze moest wel grijnzen om zijn rustigheid bij het gevecht die ze weer een keertje had gewonnen. Isis liet zich neerzakken, bracht de joint die ze van Lander had gekregen naar haar mond. Rook cirkelde naar de lucht. Na een tijdje te hebben stil gezeten overwoog ze het idee om Lander achterna te gaan. Ach, ze moest een paar van zijn vragen nog beantwoorden. "Dat traangas heb ik gestolen van een politieagent, een eitje .. Voor hij het wist was ik ervandoor met zijn traangas. Verder heb ik het echter geleerd door het te gebruiken bij ambetante jochies." Zei ze toen ze hem had ingehaald en losjes naast hem stapte, niet echt wetend waarheen ze gingen. "En ja dat had wel een aanleiding, die cursussen." Zei ze, niet echt wetend of ze het hem zou willen vertellen. Isis sloot haar ogen voor kort. Oké, waarom zou ze het nu niet vertellen. "Ik ook gewoon al verkracht geweest, toen ik met een groepje vrienden gaan stappen was. Mijn ouders hadden gebeld dat ik naar huis moest komen en ja, onderweg kwam ik er weer ene tegen." Isis haalde diep adem. Wat kon ze er meer over zeggen. Niets .. "Dus ja, na dat ben ik begonnen zoeken op internet voor die cursussen. En zoals je wel ziet kan ik me best verdedigen." Isis haalde luchtig haar schouders op. Isis had nu geen angst meer voor enge jongens die opeens voorbij kwamen, ze kon ze wel de baas. Soms dan toch. Isis liet een korte zucht horen. Ze stapten een soort straatje in waar er al veel graffiti werd gespoten. Best wel mooi. Ooit hoopte Isis dat er iemand eens wat kwam spuiten in haar kamer. Ze had altijd al gedroomd van een flashy muur. Isis keek Lander even aan, legde haar kleedje dan wat beter aangezien dat wat verschoven was door de klap dat ze op de grond was gevallen. Isis nam nog een trekje van haar joint en knikte daarna goedkeurend. "En heb jij dan veel ervaring met zulke situaties?" Isis keek hem ietwat nieuwsgierig aan en legde haar hand in haar zij terwijl ze voorst stapten. Isis voelde de koude wind tegen haar armen strijken waarbij er kippenvel op haar armen verscheen. Brr, het was hier echt koud. Met een vloeiende beweging nam ze haar dikke witte pull die ze rondom haar kleedje had hangen en zag tot haar verbazing een bruine plek. Verdorie! Nu was het daar ook al vuil door die modder! Isis deed hem met enige tegenzin aan, zag dat het gelukkig in haar zij was waar je het amper zag door de schaduw die erop viel. Isis zag dat ze naar een café liepen en keek Lander even aan. "Er is daar een ook soort van dansvloer, zin om wat te drinken?" Isis keek Lander aan, stapte vanzelf naar de ingang van het café. Als hij niet wilde ging ze wel alleen, daarvoor was ze zelfstandig genoeg. Isis keek achterom, besloot om maar zelf de deur te openen en naar binnen te stappen. Meteen vielen er vele blikken in haar rug waardoor ze eens achterom keek en grijnsde bij alle jongens die hun gezicht vlug betrapt draaiden. Isis stapte al op een tafeltje af, ging daar aan de overkant zitten en keek naar het kleine kaarsje dat in het midden stond. Ze blies dat onverschillig uit en zette het langs de kant zodat ze een goed zicht had over het hele café. Ze merkte dat het geen zin had om te blijven wachten op Lander aangezien die vanzelf wel zou komen als die daar zin in had. Isis stelde zich weer recht en liep op de bar af waar er een aantal mannen langs de kant gingen om haar plaats te geven. Isis rolde met haar ogen, mislukte versierders .. Isis bestelde een cola en hoorde dat ze er zelf niet voor moest betalen, voor haar schoonheid. Isis haalde haar schouders op. Mooi, kon ze ook weer wat geld sparen. Ze stapte met de cola terug naar het tafeltje en zette zich daarop neer. Ze nipte van haar cola en nam daarna een grote slok. De frisse vloeistof voelde haar keel en zo kreeg ze een lekker gevoel in haar buik. Alhoewel het buiten enorm verkoelde deed de cola haar wel ontspannen. Sigaretten de hele tijd nemen was ook niet echt een oplossing, daarvan hield de dorst niet op.

Het meisje volgde niet en de rust keerde weder in het bos, dat hij stilaan uit begon te wandelen. De vragen die hij had gesteld uit louter interesse en opvulling van de stilte, hoefden naar zijn mening niet beantwoord worden, maar volgens Isis wel, aangezien ze nog voor hij het besefte, naast hem kwam lopen. Oh, daar was ze weer. Een klein glimlachje stond om zijn mond, hij had het al een tikkeltje raar gevonden dat ze niet volgde. Gezelschap was toch best 'gezel-lig'.. Had ze het traangas van een politieagent.. Hij kwam niet eens in de buurt van die venten of dames, en daar had hij zijn redenen voor. Mensen zoals hij, gespierd, opvallend, tikje groter dan de rest, werden, als er iets gebeurde, regelmatig meteen vuil aangekeken. Nog een reden waarom hij van de harddrugs afbleef: die zorgde er meestal voor dat hij onschuldig werd bezien en de junkies niet. Het had hem al uit vele tricky situaties gered. Politieagenten bezorgden hem wél braakneigingen, zijn maag keerde om als hij ze zag, want eens je in dat criminele groepje zat, werd je erdoor achtervolgd, leken ze altijd weer bij jou uit te komen. Maar goed, hij trok zich er weinig van aan en zorgde ervoor dat hij in buurten kwam waar die smurfen zeldzaam waren en onrechtstreeks waren dat dan ook de meest criminele plekjes. De jongen trok zijn wenkbrauwen even op toen het meisje toegaf dat de cursussen een aanleiding hadden. Zag hij er dan iemand uit waaraan ze dit kon vertellen of eerder.. kon toevertrouwen? Meisjes deden het veel bij hem en hij wist niet meteen waarom. Misschien omdat ze zeker van hem geen clichés te horen kregen. Uitspraken als 'Oh, het spijt me voor je', 'komt wel goed' en 'ik help je wel', bestonden niet in zijn taal. Ze was dus verkracht geweest en daardoor was ze gaan zoeken naar die cursussen. "Slim, maar je had waarschijnlijk kunnen voorkomen dat je verkracht werd door geen uitdagende kledij te dragen en alleen op wandel te gaan. Dan zoek je het toch?", hij keek even haar kant op om zijn blik naar gewoonte meteen weer af te wenden. "Je kan je verdedigen, maar hebben ze je bij die cursus niet verteld dat je beter dingen voorkomt?", hij trok de kraag van zijn shirt even wat beter en wandelde met haar mee het straatje in, muren bedekt met graffity, deed hem denken aan hun jeugd; Emilie en hij in de steegjes van spanje, hij leerde haar hoe ze de meest mooie zaakjes op een muur kon versieren en ze kon het. Goed, maar haar ouders verboden haar daarna om met hém op stap te gaan.
Of hij ervaring had met zulke situaties? Hij liet een kort lachje horen en keek even opzij, had ze dat net écht gevraagd? Was ze dan zo kortzichtig dat ze niet zag dat hij niet helemaal pluis was? Hij tuitte zijn lippen even nadenkend terwijl hij weer naar voren keek. "Genoeg om te weten dat zelfverdedigingscursussen je misschien in tachtig procent van de gevallen helpen, en dat je er in die andere twintig procent echt wel geweest bent, ja." Geamuseerd krulde hij zijn beide mondhoeken naar boven schudde wat ongelovig zijn hoofd, nog steeds aan haar vraag denkend. Of hij zin had om wat te drinken? En herkend worden zeker? Hij wist het niet.. Antwoordde daarom niet meteen op haar vraag en was daarom te laat; het meisje was al naar binnen gegaan en hij bleef ietwat aarzelend staan, liet zijn blik om de omgeving glijden. Als Emilie of iemand anders bekend hier was, kon hij het wel schudden, hier kende hij zijn weg niet. Maar daarbij, één drankje kon geen kwaad? Hij voelde even in zijn zakken en vond zijn mes, wat hem geruststelde. Er waren hier genoeg mensen die hem liever niet zagen. Hij zuchtte, wandelde het trapje op naar het café en ging naar binnen. De hoofden draaiden om, niet om zijn schoonheid noch om zijn vrouwelijke vormen, en het werd verbazingwekkend stil in het café. Damn, hij wist dat hij hier niet had moeten binnenwandelen, wie was hier, die hij kende? Zijn blik vloog over de hoofden en daar zag hij Dieter, nu de leider van de bende waar hij bij had gezeten. Opgelucht haalde hij adem, was zo lang geleden dat mensen dachten dat Lander weg was of vermoord was door een wraaknemend familielid. Dieter stond op, bestelde een cola bij voor Lander en wandelde met het flesje in zijn hand, op hem af. "Lang geleden, bro", klonk het en ze begroetten elkaar met een simpele handdruk. "Dacht dat je dood was.. hier, enjoy..", mompelde Dieter en reek hem de cola aan, die hij dankbaar aannam. "Ben hier met een meisje", mompelde Lander en meteen gleed Dieters blik op Isis. "Nice work, bro, of ben je nog niet over je zus?", hij grijnsde even en Lander schudde lachend zijn hoofd. "Binnen een weekje heb ik Emilie bij me.", mompelde Lander, waarna hij hem een klopje op zijn schouder gaf en richting Isis wandelde, bij haar aan tafel ging zitten. "Oude vrienden", verklaarde hij meteen, voor ze irritante vragen ging stellen.

Isis keek vol bewondering naar de vele schilderijen die hier ophingen. Blijkbaar was dat een grote blikvanger voor dit café. Isis wist niet echt wat er allemaal opstond en wat de betekenis er allemaal van moest zijn. Erg interesseerde het haar nu ook weer niet, een heel klein beetje dan maar. Toen ze de deur met een ijzige kilte hoorde open gaan voelde ze opeens aan dat er iets niet klopte. Alle ogen van de mensen die haar zaten keken naar de deur waar er een jongen stond. Toen hij dichterbij kwam en ze eenmaal zag wie het was trok ze haar wenkbrauwen op. Had Lander dan zoveel bekijks? Isis besloot het hem straks maar eens te vragen, of misschien ook niet. Ach, ze zou wel zien wat die kwast ging doen. Isis nam een sigaret uit haar zak, kon de verleiding niet langer meer weerstaan. Even bedacht ze zich, dacht Isis aan haar gezondheid. Maar vlug kwam de gedachte 'ach, het is er maar eentje' weer in haar op. Isis volgde de jongen die op Lander afstapte en elkaar een hand gaven. Het was wel duidelijk dat die twee elkaar goed kenden. Anders zouden die ook niet zo vriendelijk op elkaar afstappen, dat was logisch. Isis rolde verveeld met haar ogen bij een nerd die haar richting steeds uitkeek. Kwam het nu door haar rode kleedje, of door haar diepe halsuitsnijding? Isis had er geen idee over, wilde het eigenlijk zelfs niet weten. Hoe sommige jongens zo'n gore gedachten konden hebben. Onbewust balde ze haar vuisten tot die bijna spierwit zagen. Isis wierp een nijdige blik op de nerd en die leek betrapt de andere kant uit te kijken. Isis vond het soms wel leuk om zoveel blikken op haar te hebben, maar als het zulke vieze nerds waren.. Isis stak haar tong uit, wilde er zelfs niet aan denken wat die nerd van haar wilde. Meteen werden haar gedachten verzet door Lander die naar haar keek samen met de gast die naast hem stond. Isis keek vlug de andere kant op, vond het langs de ene kant wat raar. Toen Lander aankwam en zich neerzette wou ze net wat zeggen totdat haar de mond gesnoerd werd door zijn woorden. Isis knikte, merkte aan zijn houding dat hij er geen vragen over wilde. Nou, moest hij dat dan maar weten. Isis nam met haar vrije hand haar cola bij de hand en gooide wat van de zwart/bruine vloeistof in haar mond. Zoals altijd smaakte het lekker zoet, wat ook logisch was bij frisdranken. Wat er natuurlijk het nadeel van was was dat als je het dronk, je er steeds meer van wilde en het eigenlijk je dorst helemaal niet stilde. Isis keek Lander even aan, haalde haar schouders onverschillig op. Wat moest ze zeggen of doen? Steeds als ze meer naar de jongen keek leek die steeds vulgairder te kijken. Net alsof hij niet de jonge nwas die ze dacht dat hij was. Isis vond het toch al wel redelijk normaal, Lander was toch niet het 'aanranden' type. Haar amandel bruine ogen staarden naar het raam dat zich naast haar bevond. Haar hoofd draaide zich al meteen naar de maan en om haar hoofd wat te ondersteunen zette ze haar elleboog op tafel. Een zucht verliet haar keel, de verveling werd hier echt verschrikkelijk! En hoe Lander steeds maar droog antwoordde, die gast kon het ook wel niet schelen of ze nu naast hem zat of alleen verder ging. Isis overwoog dan ook om de benen te nemen en het café te verlaten. Wat zaten ze hier te doen? En net toen Isis zich wou rechtzetten leken de lichten te doven en kwam er een spotlight op de grond waar er geen tafels stonden. Er klonk een zacht gejoel waarvan Isis niet echt wist waarvoor het was. Meteen daarna klonk er een stem in de luidspreker die zei dat het vanavond een speciale nacht was aangezien ze nu gingen dansen in het café. Er verscheen al vrijwel meteen een grijns op haar gezicht. Géweldig, gingen er hier wat klungels gaan dansen. Isis keek geamuseerd naar een paar jongens die zich naar de dansvloer begaven en wachtte totdat de muziek aan ging. Tot Isis haar grote verbazing leek het een techno muziek te zijn die je alleen maar in de danstenten vond, meestal waar er feesten waren. Isis lachte droog, keek naar Lander. "Moet je ze zien.. Man man man.." Isis keek van Lander weer naar de jongens die begonnen dansen, zag nog net de jongen op de dansvloer naar haar knipogen. En Isis moest toch toegeven dat het een redelijk knappe jongen was dus knipoogde ze liefjes terug. Veel kwaad kon dat toch niet.

-Inspiratieloos-

Zijn lichtgrijs/groene ogen keken even kort naar Isis toen hij tegenover haar was gaan zitten, ze stelde geen vragen over zijn binnenkomst in het café, misschien wilde ze het zelfs niet weten. Handig voor hem, zo werd hij van uitleg en.. Leugens bespaard. Want hij kon misschien goed liegen en zijn uiterlijk - afgezien van zijn verduisterde blik als hij loog-, verraadde niet veel, maar een leugen volhouden en die onthouden, daar voelde hij zich toch niet goed bij, vaak antwoordde hij dan wat vaag op vragen en liet hij mensen verder in het ongewisse, hem kon het niet meteen iets schelen. Net zoals veel dingen hem niets konden schelen, en misschien was dat omdat hij zich te veel focuste op die ene persoon die hem wél iets kon schelen. En wat de jongen niet besefte, was dat hij een redelijke obsessie voor het meisje had ontwikkeld, zo, dat hij aan niets anders meer leek te denken. Als mannen elke zeven seconden aan seks dachten, was hij niet meteen een man, hoewel; hij dacht elke zeven seconden aan hààr. Was het misschien zo dat hij gék aan het worden was? Geen enkel meisje kon zijn aandacht nog goéd trekken, in de zin van dat hij er iets voor zou gaan voelen. Hij gebruikte ze maar om zijn verveling te stillen, en ze deden nog mee ook. Isis echter, leek even verveeld als hij te zijn, waardoor hij er niets aan kon doen, maar waardoor hij meer zin kreeg hier gewoon weg te gaan, Dieter was niet helemaal te vertrouwen, dat wist hij, en hij was liever uit zijn buurt dan in zijn buurt. Op het moment dat hij de indruk had dat Isis wilde opstaan, echter, gingen de lichten uit en enkele spots aan. Hij slaakte even een amper hoorbare zucht - het geluid werd overstemd door de stem van één of andere werknemer die aankondigde dat het dansavond was. Jeej.. Zijn ogen gleden naar enkele weirdo's die begonnen te dansen, op een heel andere manier dan hij danste, dan. Hij vond er zo niets aan. Streetdance was waaaaaay more fun. Hij trok zijn wenkbrauwen even op en grijnsde even naar Isis toen ze wat zei over die jongens, maar eigenlijk was zijn zin helemaal over om hier te blijven. Hij begon zijn cola leeg te drinken en mompelde tegen Isis dat het leuk was geweest zo'n 'zelfverdedigend' meisje te leren kennen, al was hij het hier niet helemaal mee eens. In élke gast leek zij een mogelijke aanrander te zien, in elke gast leek iets slechts te zitten; tenminste, dat was wat hij opmaakte uit haar theorie. Hij vroeg zich af of zij überhaupt wel al een vriendje had gehad, aangezien ze zich zo defensief opstelde tegenover andere jongens. Ach, het waren zijn zaken niet en het zouden zijn zaken ook nooit worden. Hij zette zijn lege flesje weer neer op tafel en nam nog een joint uit zijn zakken, wetend dat hij geen gewone sigaretten bijhad. Zachtjes duwde hij het stokje tussen zijn lippen, nam een aansteker en stak het dingetje in brand, waarna hij een trekje nam en diep inhaleerde. Een warm, ietwat prikkelend gevoel kwam zijn luchtpijp en longen binnen, waarna hij de rook de andere kant opblies en Isis tenslotte aankeek. "Goed, ik ben hier weg, bedankt voor je gezelschap..", mompelde hij even, waarna hij opstond, Dieter nog even een goeiedag zei en het café uitliep. De muziek viel bijna helemaal weg toen hij de deur sloot, enkel de diepe bas was nog te horen. Hij sloeg zijn ogen neer en begon zijn joint op te roken, terwijl hij langzaam verder liep, richting de pier, naar zijn kamertje.

-Zwaar Inspiloos Hier xO -