Wrong

Thalia keek naar haar nagels, niet echt dat ze zich interesseerde in die dingen maar eerder uit verveling. Van haar nagels gleden haar ogen naar haar pols, naar haar uurwerk. Het was nog geen vijf minuten later dan wanneer ze daarstraks had gekeken. Ze rommelde in haar schooltas die op haar voeten stond en haalde haar mobiel eruit. Geen berichten, helaas, niemand miste haar of had haar nodig. Zuchtend stopte ze hem weer weg en hees zichzelf van de grond. Het leek een beetje raar om met je rug tegen de muur te gaan leunen van een bibliotheek en niet binnen te gaan.

Ze duwde een nogal krakende deur open en stapte een grote ruimte binnen. Het was er muiststil en er waren overal…Boeken… Alleen maar boeken… Thalia wist niet of dit wel haar plek was. Stil en boeken gingen namelijk niet goed bij haar. Ze liep tussen de gigantische rekken, die netjes tegen elkaar stonden en keurige rijtjes vormden. Op ieder boek stond een witte plakker met een afbeelding of een letter aan de hand op welke manier de boeken gesorteerd waren.
Ze haalde lukraak een boek van tussen de anderen. De boeken dreigden te vallen en wiebelden vervaarlijk zonder steun van…. De zwarte nacht. Het boek dat ze er net had uitgeplukt, blijkbaar ging dat boek over geesten oproepen. Nogal freaky. Snel zette Thalia het boek terug voor iemand het zag en zuchtte diep. Nee, bibliotheken en zij gingen écht niet samen.

Fivel neusde wat rond in de bibliotheek. Normaal gingen zij en boeken niet echt samen maar encyclopedieën blijkbaar dus wel. Haar liefde voor dieren was al haar hele leven. Ze voelde haar gsm trillen. Volgens velen was haar gsm al weer helemaal uit de mode maar dat miek dus mooi niet uit. Haar samsung star had ze gekregen van haar broer en ze was hem er erg dankbaar voor. Ze vond het een pracht van een ding. Ze las snel het berichtje door. Ze stuurde een berichtje terug. 'Okay miss you to little bro. x' Stuurde ze snel naar haar broer. Hij was dan wel ouder maar wel kleiner als haar. Ze grijnsde eens onverschillig bij de foto op haar achtergrond. Een grote zwarte KWPN'er stond erop. Dat was haar eigen paardje. De grote witte bles was het pronkstuk van zijn voorhoofd. Ze mistte hem wel maar life goes on. In de grote vakantie ging ze waarschijnlijk toch een tijdje terug naar haar familie in Italië en zou ze weer een lange buitenrit kunnen maken. Op monica high waren huisdieren verboden en zag ook niet meteen een gigantisch paard op haar kamer staan. Het was beter voor Silverado dat hij bij haar familie bleef en een goede ruiter had die hem elke dag kon rijden zodat hij kon stralen in de ring. Zelf had ze nog maar enkel kleine wedstrijden gereden maar Silverado had veel potentieel. Een echte topper als je het haar vroeg.
Fivel zag nog een meisje in de bieb. Eerst bekeek ze haar eens. Ze leek niet echt een boekenfreak te zijn. Fivel zuchtte eens en ging verder zoeken in de boeken. Ze zag een dik boek staan en als de kaft eens. Precies wat ze nodig had. 'Paardenmassage voor dummies.' Heette het boek. Ze grijnsde eens en bladerde er eens door. Dit leek haar wel wat. Snel nam ze nog een boek over aquariums uit het rek. Het meisje was nog steeds in de bieb. Voor de rest was het hier eng stil. Fivel zuchtte eens. Ze zou toch ooit nieuwe mensen moeten leren kenne. Ze wandelde op het meisje af en glimlachte eens vriendelijk. "Hye, mijn naam is Fivel. Hoe heet jij?" Vroeg ze toen. Wat een typische openingszin. In haar eigen kon ze zichzelf wel uitmaken. Ze moest creatiever gaan zijn met haar zinnen in gesprekken.

[Sorry voor onwijs late reactie]
Thalia zuchtte, sinds wanneer spoorde een school de leerlingen aan geesten op te roepen? Toen pas merkte ze dat het boek geen etiket had van de school. Waarschijnelijk was het hier neergezet voor de gein. Wat zou anders de bedoeling hiervan zijn? Met een stille kuch probeerde ze zich ongezien vantussen de rekken met dat freaky boek te verwijderen. Er was hier amper iemand.
Er liepen een paar mensen rond en een paar leerlingen snuisterden tussen de boeken. Als bezigheidstherapie of om gewoon een werkstuk te maken. Bij een paar tafeltjes stonden enkele leerlingen huiswerk te maken. Mensen die de stilte wilden opzoeken. Thalia liep naar een ander boekenrek en belandde blijkbaar bij de dierenboeken. Die stonden per diersoort gesorteerd. Tenminste, de boeken die niet door leerlingen door elkaar waren gehaald. Ze plukte er een boek uit en draaide het om om de achterkant te kunnen lezen.
Een of ander boek over terrariumdieren, het bracht wel wat heimwee naar huis. Niet dat Thalia erg fan was van hagedissen en slangen maar haar broer's kamer was een jungle. Het stond vol met bakken van slangen en hagedissen. Thalia had een keer voorgesteld om een etiket met de namen van de dieren op het glas te plakken en toen had hij ongelofelijk boos gereageerd dat hij alle namen wel wist. Ze had ongeveer een uur moeten luisteren naar de kennismaking met zijn troeteldieren. Een voorstelling waar ze bijna in slaap was gevallen en doodgelukkig was toen ze de kamer uit mocht.
Thalia zette het boek terug en keek opzij, er stond een meisje bij hetzelfde rek als haar die in een boek over aquarium's aan het lezen was. Net toen Thalia haar mond wou openen zei het meisje "hye, mijn naam is Fivel, hoe heet jij?" Ze glimlachtte. "Ik ben Thalia."