''De meesten heb ik kunnen verkopen, wat Bloembidsprinkhanen heb ik mijn oom cadeau gedaan op zijn verjaardag. Hij is ook dierengek en op verjaardagen of tijdens kerst geven we elkaar dieren. Ik spreek hem jammer genoeg niet vaak, hij woont helemaal in Seattle.'' vertelde Scott haar, terwijl ze door de gang van het gebouw liepen. Kennelijk zat de liefde voor dieren in de familie. Ze glimlachte even, liet haar ogen door de gang dwalen. Haar kamer lag in een heel ander deel dan die van Scott. Zou hij een kamer delen, of zou hij een één persoon's kamer hebben. Zelf deelde ze een kamer, al had ze haar mede bewoonster nog niet ontmoet. Het enige wat ze wist was dat het een meisje was, onmerkbaar schudde ze haar hoofd. Keek naar Scott, als hij met iemand een kamer deelde zou die het dan wel goed vinden dat hij zoveel dieren had? "Deel jij eigenlijk een kamer?" vroeg ze na een korte aarzeling. Scott opende deur van zijn kamer, zwijgend stapte ze achter hem aan naar binnen. Liet haar blik door de kamer glijden, op het bureau stonden twee aquaria netjes naast elkaar. Langzaam liep Samora er naar toe, in de ene bak zaten spinnen. Die ze herkende als zwarte weduwen, als ze zich niet vergiste waren dat de giftigste spinnen. "Zijn dat niet hele giftige spinnen?" vroeg ze dan ook aan Scott. Liet haar blik naar de bak dwalen die er naast stond, waarin een schorpioen zat. De dieren waren fascinerend, maar toch zou ze ze zelf niet willen hebben. Onmerkbaar schudde ze haar hoofd, draaide zich om naar Scott die de twee gekko's in het aquarium op de boekenplank had gezet. Hij zat niet langer in zijn rolstoel, maar liep met behulp van een kruk.
di sep 07, 2010 12:59 am
