Taking a walk [ open ]

Onderwerp: Taking a walk [ open ] wo okt 09, 2013 8:20 am

๑ I A N ๑

Het zachte gezoem van de Maserati die over de snelweg scheurde was het enige geluid dat in de cabine te horen was. Glimlachend duwde hij het gaspedaal verder in waardoor de auto meer vaart begon te maken. Het idee dat hij binnenkort weer met zijn neus de boeken in zou moeten sprak hem niet aan. Maargoed, dat hoorde er nu eenmaal bij dacht hij smalend. Hij klemde zijn handen steviger om het stuur. Waar was hij mee bezig? Hij schudde zijn hoofd om die helder te krijgen en sloeg af richting het Topanga State Park.
Deze plek was een plek waar je je hoofd leeg kon maken. Kon wandelen en niemand tegen komen. Soms alleen een paar vogels en eekhoorns. Meestal dan. Hij zuchtte diep en draaide de zandvlakte op en parkeerde de auto en stapte uit. Snel zette hij de auto op slot en rekte zich uit buiten zijn auto. Deze nieuwe auto had hij gekocht omdat hij toch al veel auto's had gereden maar deze wagen ging hem nooit vervelen. Hij wreef in zijn handen en wierp een blik op de lucht en het zag er naar uit dat het droog zou blijven. MIsschien dat hij nog een andere student hier tegen zou komen maar de kans zag hij klein in.

[ Open voor iedereen ]

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] vr okt 18, 2013 10:07 pm

Larina opende de deur van haar auto en gooide de tas op de passagiers stoel. Zelf nam ze plaats achter het stuur en trok de deur dicht. Ze klapte de zonneklep naar beneden en bekeek haar make-up en haar haren. Ze ging al jaren niet meer de deur uit zonder een beetje make-up. Ze had sowieso altijd wel wat mascara en oogpotlood op. Zonder wou ze echt niet de deur uit. Wat natuurlijk best ovendreven was maar zo was ze nu eenmaal. Ze klapte de zonneklep weer omhoog en deed de gordel om waarna ze de auto startte. Het duurde niet lang voor ze de weg op reed, richting de Topanga State park. Ze was van plan om hard te gaan lopen. Het was weer te lang geleden sinds ze dat gedaan had. Daarbij had ze eindelijk haar auto eindelijk terug dus kon ze nu gaan naar waar ze wou. Eenmaal bij de park parkeerde ze de auto pakte de tas en haalde daar een flesje water en haar mp 3 speler uit voor ze de tas onder de stoel legde en uit stapte. Ze deed de auto op slot borg haar sleutel op en deed haar mp 3 speler aan en de oortjes in haar oor waarna ze zich op ging warmen. Ze keek er nu al weer naar uit om te gaan sporten. Dat zou er voor zorgen dat de extra kilo's die ze aan gekomen was er ook weer vanaf ging. En dat was nodig want ze zag er niet meer uit. Ze was niet meer zo slank zoals ze was voor ze in het ziekenhuis belande. Kort zuchtte ze terwijl ze naar haar zelf bekeek in het raam van haar auto. Ze schudde kort haar hoofd om het te vergeten en zette haar muziek ietsjes harde waarna ze langzaam aan naar het loop pad ging. Haar blik gleed even naar een jongeman die bij zijn auto stond. "Hey" Sprak ze terwijl ze langs hem heen liep en even glimlachte.

Hij is beetje kort, en sorry dat het zo lang duurde zat gisteren avond laat tot vannacht in het ziekenhuis.

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] za okt 19, 2013 12:19 am

Ian Somerhalder

Het gezang van vogels begon langzaam de lucht te vullen totdat hij een stem hoorde. Verbaasd dat er zo snel iemand was opgedoken keek hij om. Een dame compleet met hardloopoutfit liep naar hem toe. Hij glimlachte terug en liep naar haar toe. 'Going for a run this morning?' Hij knikte naar haar outfit. Hoewel het al Oktober was was het hier nog redelijk warm en kon je nog in je T-shirt rondlopen maar een korte broek zat er niet meer in dit seizoen. Alleen nog binnen bij de basketbal hallen of als je de zomer nog steeds in je hoofd had. Hij woelde met zijn hand door zijn haar en vroeg zich af of deze dame hem misschien wilde vergezellen op een wandeling door het Topanga State Park.
De paden waren in de loop der tijd uitgesleten maar er waren ook nog plekken waar niet zo veel mensen kwamen. En die plekken, dat waren de plekken die hij graag wilde bezoeken. 'Care to join me for a walk? My name is Ian, before I forget to introduce myself' hij wierp haar een stralende glimlach toe. Hij was in de afgelopen maanden erg veranderd na alles wat er gebeurd was. Hij maakte er geen big deal van en had zelf besloten verder te gaan met de dingen zoals ze waren. In gedachte haalde hij zijn schouders op en hij wachtte op het antwoord van de dame hier voor hem.

tag: Larina | words: xxx | notes: xxx

thanks

[ Geeft helemaal niet, ik moet ook weer in het RPG als mens komen dus mijn posten zijn ook nog niet zo lang ]

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] za okt 19, 2013 10:49 am

Toen Larina 'hey' had gezegd was dat meer als een vriendelijk iets geweest dan dat het de bedoeling was dat ze met hem wou praten. Maar dat wou hij dus blijkbaar wel aangezien hij naar haar toe kwam lopen. Toch deed ze haar oordopjes uit om toch aardig over komen. 'Going for a run this morning?' Ze keek hem even aan en knikte waarna ze antwoord gaf. "Yes, that is the plan." Ze hoopte dan ook dat deze jongen haar niet meer zou ophouden maar dat deed hij dus wel. Larina kon net een zucht onder drukken. Ze was van hard te lopen en daar kon ze niet iemand bij gebruiken die haar tegen ging houden. Maar aan de andere kant. Ze wou op zich best een gesprek met hem, maar waarschijnlijk was het slim geweest als ze niks had gezegd. Toch volgde ze zijn knik naar haar kleren. Ze had een blauwe T-shirt aan met daar onder een trainingsbroek en natuurlijk haar hardloop schoenen. Larina keek toe hoe hij een hand door zijn haren liet gaan en was net van plan om gedag te zeggen toen hij weer verder sprak. 'Care to join me for a walk? My name is Ian, before I forget to introduce myself' Wow oke, ze kende elkaar nog geen 2 minuten en nu vroeg hij haar al mee voor een wandeling. "I don't know." De aarzeling was duidelijk te horen in haar stem. Ze wist het ook echt niet. Waarschijnlijk had hij geen slechte bedoelingen maar wist zij veel. "I mean, i don't know you. It's strange if i already join you on a walk. you know?" Larina beet bedenkelijk op haar lip en liet haar blik over de omgeving gaan. Ze kon er vast wel vandoor gaan als hij iets van plan. "Maybe a walk can't be bad, don't you think?" Toch haalde ze haar telefoon uit haar broek zak en zette ongezien haar gps aan. Zo zouden ze haar altijd kunnen vinden als er wel wat ging gebeuren. Niet dat ze echt dacht dat er wat zou gebeuren maar gewoon voor het geval dat. Haar moeder had haar namelijk altijd gezegd voorzichtig te zijn. En dat was ze van plan te doen ook. Maar soms moest je gewoon een risico nemen. Larina liet de telefoon weer in haar broek zak en trok de rits omhoog zodat haar telefoon er niet uit kon vallen. "My name is Larina btw." Sprak ze met een glimlach.

Mijn engels kan wat slecht zijn soms

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] zo okt 20, 2013 2:30 am

Ian Somerhalder

Antwoord liet niet lang op zich wachten ook al was het wat stroef en verbaasd. Hij haalde zijn schouders op. Het was enkel een suggestie geweest maar als ze niet wilde was dat up to her. Hij wilde eigenlijk net gaan beginnen aan de wandeling toen ze ermee instemde. Naderhand stelde ze zichzelf voor al Larina en hij knike. Hij begon te wandelen naar de ingang van het park en keek even naar een van de bordjes die er hingen. Het maakte niet veel uit welke kant ze op zouden gaan maar hij had een ander idee. Hij klopte zijn handen af aan zijn broek en begon het hoge halmgras in te lopen. 'Carefull, there might be snakes' zei hij plagend waarna hij het tempo opvoerde en op een soort drafje over een onzichtbaar pad vooruit kwam.

tag: Larina | words: xxx | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] ma okt 21, 2013 1:55 am

Larina aarzelde toch wat toen hij in het hoge gras begon te lopen maar toch besloot ze met hem mee te gaan. 'Carefull, there might be snakes' Kort keek ze hem aan en haalde kort haar schouders op. "I hope you are wrong. Because i don't wanna step on a snake." Sprak ze waarna ze ook haar tempo op voerde en wat om haar heen keek. Zij zelf was eigenlijk van plan geweest om een van de paden te volgen maar hij had dus blijkbaar andere plannen. "So are you a student of Monica high?" Vroeg ze hem, ze had hem zelf nog nooit gezien maar het zou op zich kunnen vond ze. Je wist maar nooit of je iemand van school tegen kwam. Dat was soms dan ook wel eens de vraag. Het zou kunnen dat ze hem al eens eerder had gezien maar het niet meer wist. Het was logisch dat je niet alle gezichten onthield die je zag. Anders dan moest je wel een hele grote brein hebben dacht ze zo. Larina moest erg wennen om zonder muziek op hier te zijn. Ze hield niet echt van stiltes. Vandaar ook dat ze altijd haar mp 3 speler bij haar had. In het geval dat het haar te stil werd zette ze hem op. Zelfs als het onder de les was. Ook al was ze een keer betrapt en moest ze hem in leveren. Gelukkig kreeg ze hem aan het einde van de les terug. Daar was ze heel blij om. Ze haatte het sowieso als de leraar iets van een leerling afpakte en die hem dan pas weer terug kreeg wanneer die leraar vond dat het tijd werd. Op haar vorige school had ze zelfs een keer gehad dat iemand de telefoon in moest leveren en aan het einde van de week weer op mocht hallen. Dat sloeg echt nergens op vond ze zelf. Dat betekende dus dat je de hele week zonder telefoon zat. zo iets zou ze nooit toestaan. Als het haar wel zou overkomen zou ze in elk geval haar simkaartje er uit halen zodat die in een andere telefoon kon. Leraren waren soms zo onredelijk vond ze. Kort schudde ze haar hoofd om school even te vergeten en keek weer om haar heen. "I would like to know which path you have chosen." Haar blik gleed naar Ian en voor ze weer om haar heen keek. Het was hier echt stil. Bijna te stil vond ze wel. Alleen een paar vogels waren te horen. Ze vond het eigenlijk ook niks dat ze niet op een pad waren. Straks verdwaalde ze en dan? Ze had geen zin om rond te zwerven in de hoop het pad terug te vinden. En als ze inderdaad zouden verdwalen was de kans ook nog eens groot dat ze beide dan geen bereik hadden op hun telefoon. Larina wist niet eens of Ian er wel een had mee genomen. Eigenlijk moest ze daar gewoon niet aan denken. Het was gewoon onzin dat ze hier allemaal aan dacht. Misschien werd het eens tijd om haar gedachten te legen.

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] di okt 22, 2013 11:11 pm

Ian Somerhalder

De aarzeling die Larina had viel hem wel op, hij had eigenlijk verwacht dat de dame in kwestie niet bang zou zijn voor veranderingen alhoewel dit toch wel een hele grote ommezwaai was gaf hij eerlijk toe. Normale mensen bleven op het pad en lette daarbij ook goed op de bordjes en hij sloeg ze gewoonweg over en volgde zijn eigen pad door de bossen. Veel kon hij er niet aan doen dat hij hier zo veel had rondgezworven in de afgelopen zomer het was gewoon een fijne plek om te wandelen. Larina hield hem goed bij dus vond hij het ook een goed idee om het tempo nog hoger te leggen. Verbaasd over haar vraag knikte hij. ‘Indeed I am. Student and drummer in a band and also a member of the Group Famous. And you?’. Hij glimlachte en keek weer naar het pad dat hij gekozen had. Deze glimlach bleef op zijn lippen staan toen ze zei dat ze liever niet op een slang wilde gaan staan. Maar goed dat je tegenwoordig bijna overal bereik had met je mobiele telefoon die hij niet bij had. Hij grinnikte even en stopte op een klein soort kruispunt in het gras. Als hij naar rechts ging dan waren daar de moerassen en links het meer. Hij sloeg het linkerpad in en al snel begon het geluid van krekels de lucht te vullen. Het was geen verontrustend geluid eerder een geruststellend. Na een aantal honderden meters zag hij het meer in de verte glinsteren en een geschokt gekwaak van een eend die helemaal geen bezoekers had veracht. Hij keek over zijn schouder naar Larina. ‘The way to the hidden lake’ en hij liep verder. Het meer kwam met elke stap dichterbij en toen hij op de heuvelkam stond waar je het meer van bovenaf kon zien had je een prachtig uitzicht. In de verte zag hij een hert drinken en stil wees hij naar het dier.

tag: Larina | words: 326 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] wo okt 23, 2013 10:23 am

Toen Ian de tempo op voerde had ze niet veel moeite om het bij te houden. Dus voerde ook zij de tempo op. Ze liep al hard vanaf haar elfde toen haar moeder ook begon te hard te lopen. Ze wou wat aan haar conditie doen en Larina ging mee omdat ze het gezelig vond. Maar ze werd er extremer in dan haar moeder. In plaats van een keer is het door de jaren heen bijna wel elke dag geworden. Soms deed ze het een paar weken niet maar daarna ging ze altijd weer hard aan de slag. Ian leek wat verbaast over haar vraag wat ze eigenlijk wel grappig vond. ‘Indeed I am. Student and drummer in a band and also a member of the Group Famous. And you?’. Hij was dus nog actief bezig op school zo te horen. Larina daarin tegen zat nergens bij. "I'm only a student." Tja haar school leven was niet zo intressant. "I'm not on a sport or a association of something." Om de een of andere reden melde ze dat er ook maar meteen bij. Terwijl het eigenlijk onzinnig was maar ze moest toch iets melden. Ergens zou ze graag op een sport zitten. Maar ze wist dat ze hele slechte dagen had waar door ze niet elke week zou kunnen oefenen. Vandaar ook dat ze zich niet op had gegeven. Toch bleef het haar geweldig lijken. Maar ze moest het maar doen met hard lopen, skeleren en dat soort dingen. Toen hij stopte deed ze het zelfde. Het was duidelijk te zien dat dit een soort kruispunt was. Ergens verwachtte ze nu een groepje dieren die langs hen heen zou rennen maar dat was niet het geval. Toen hij een keuze had gemaakt en links ging bleef ze nog even staan kijken naar rechts maar veel was er nu niet te zien. Larina schude haar hoofd en ging weer achter Ian aan. Het duurde niet lang voor ze dicht bij hem in de buurt was en blijna weer naast hem liep. Het geluid van de krekels was geweldig wat betekende dat hier water in de buurt moest zijn. Zelf schrok ze net zo hard als dat de eend van hen schrok. Ze waren hier blijkbaar niet veel mensen gewend. ‘The way to the hidden lake’ Kort keek ze naar Ian waarna ze haar pas eenmaal wat versnelde. Toen Ian stil stond stopte ook zij met lopen. Toch wat hijgend bleef ze stil staan. Ze voelde meteen dat haar lichaam dit niet aan kon. Larina pakte de flesje water maakte hem los en nam een paar slokken waarna ze nu pas echt om haar heen keek. Dit uitzicht was echt pracitig. "It's beautiful." Fluisterde ze zacht om de stilte niet te verpesten. Even keek ze naar haar flesje voor dat ze hem uit stak naar Ian. "Water?" Bood ze hem aan. Ze hoopte maar dat Ian geen smetvrees had anders had hij mooi pech. Zij zelf niet echt maar ze had dan ook geen rare ziektes die ze over zou kunnen brengen door middel van een flesje water. Ze had eigenlijk helemaal geen rare ziektes. Maar helemaal gezond was ze nou eigenlijk ookal weer niet. Dat probeerde ze dan weer keihard te ontkennen. Ze was zo gezond als het maar kon vond ze. Haar blik gleed naar het dier dat ze zag drinken en het duurde niet lang voor ze ging zitten en naar het uitzicht staarde. Het hijgen was al snel weer terug gegaan naar een normale ademhaling. "How have you found this?" Vroeg ze op een zachte toon

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] wo okt 23, 2013 10:37 pm

Ian Somerhalder

Het bleek dat hij een goede keuze had gemaakt om naar het verborgen meer te gaan in plaats van naar de moerassen. Dat was hem zeker niet in dank afgenomen dacht hij glimlachend. Hierboven op de heuvelkam voelde je enkel een lichte bries en alhoewel het al herfst begon te worden was het nog redelijk warm voor de tijd van het jaar. Hij liet zich door zijn knieën zaken en ging op het gras zitten. Larina was zelfs met stomheid geslagen toen ze deze plek zag. Iets wat hem kostelijk amuseerde, het hele Topanga State Park zat vol met verassingen voor degene die wisten waar te kijken. Hij vouwde zijn handen in elkaar en staarde naar het water terwijl hij luisterde naar de krekels die werden aangevuld in hun geluid door de eenden die niet opgeschrokken waren. Het zachte geluid van het opendraaien van een fles wekte hem uit zijn starende toestand en hij keek op. Larina bood hem water aan en hij stak zijn hand uit om de fles aan te pakken. Kon het hem wat schelen dat er al iemand aan had gedronken. Na een paar flinke slokken gaf hij de fles terug aan Larina. ‘Well, I’ve found this place while I was wandering around here this summer. ’. Grijnzend woelde hij door zijn haar heen en zuchtte diep. Het was een vreemde zomer geweest, oude vrienden waren weggegaan. Onderandere Alain de voormalige leider van Famous en Sarah had hij ook al een behoorlijke tijd niet gezien. Soms vroeg hij zichzelf wel eens af waar die naartoe waren gegaan en wat ze deden op dit moment. Voornamelijk Sarah… Hij schudde zijn hoofd om het helder te krijgen en keek op naar Larina. ‘What class are you in?’ besloot hij toen maar te vragen.

tag: Larina | words: 297 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] vr okt 25, 2013 12:18 pm

Daniek

Met een sierlijk sprongetje sprong Daniek van het afstapje van de bus af. Een zacht windje blies door haar lange blonde lokken heen. Kort draaide ze haar hoofd nog even om naar de bus die wegreed waarnaar ze haar blauwe ogen over het prachtige uitzicht van het natuurpark liet glijden. Rust, eindelijk rust. Ze miste de oude wandelingen met haar honden over het landschap om Patterson heen. Nu liep ze niet meer elke dag uren met haar honden en dat vond ze wel jammer, ze hield er echt van om met haar hondjes te wandelen. Wanneer ze hoorde over het Natuurgebied kon ze ook gelijk niet wachten daar heen te gaan om te wandelen. Helaas had ze haar honden nu niet meer bij zich en zou ze deze wandeling alleen moeten maken, maar heel erg vond ze dat ook niet. Maiya en Spyro waren nog veilig in Patterson bij haar ouders, die waren zo lief geweest hun van haar over te nemen zodat zij in Santa Monica naar school kon, samen met Minaye die hier zo graag heen wilde. Ze zuchtte en begon te wandelen. Ze was blij dat haar ouders voor Maiya en Spyro wilde zorgen en dat ze haar school wilde betalen maar toch maakte dit niets goed van wat ze haar en haar broer allemaal hadden aangedaan. Nog steeds was de band tussen haar ouders niet beter geworden, ook al hadden ze de laatste tijd weer wat meer contact gehad. De reden waarom ze ook weer contact hadden was dan ook een slechte reden geweest, ze zochten alleen weer contact omdat ze toevallig hoorde dat Daniek haar school af wilde maken en haar diploma wilde halen, dat was naar haar gevoel de enige reden geweest. Jack daarin tegen wilde niet zijn school verder afmaken, hij nam een baan als automonteur die ook nog eens slecht betaald was en haar ouders hadden hem ook niets van zich laten horen. Daniek was ook bang dat ze dat niet meer zouden doen, ze hadden de hoop opgegeven voor hun zoon, die had zijn leven toch al helemaal verkloot. Daniek had ook in die situatie gezeten met haar ouders, ze hadden de hoop ook al opgegeven voor haar tot ze hoorde dat ze haar school wilde afmaken. Diep in gedachten wandelde het blonde meisje richting een meer. Het duurde niet lang voordat Daniek bij het meer aankwam en met grote ogen naar het uitzicht keek. Het was prachtig hier, het was echt een heel mooi uitzicht dat ze nu voor haar ogen had. Redelijk dichtbij zag ze nu ook een jongen en een meisje zitten in het gras, kijkend naar het uitzicht. Ze leken allebei van haar leeftijd te zijn. Opnieuw zichtte Daniek kort en keek ze weer naar het prachtige uitzicht over het meer. Ze liep nu naar de twee toe die op het gras zaten en ging erbij zitten op het gras, waarom wist ze niet eens. Daniek was niet iemand die snel op andere afging wanneer het niet nodig was maar ze was wel een beetje nieuwsgierig naar het meisje en de jongen, het zou namelijk best goed kunnen dat ze bij haar op school zaten. ”Hee” Sprak ze vriendelijk en een tikje verlegen terwijl ze allebei goed bekeek. Ja, ze kwamen haar wel vaag bekend voor, ze had ze naar haar mening al wel eerder gezien, op school…

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] vr okt 25, 2013 9:01 pm

Ze keek kort toe hoe ook hij plaats nam op het gras. Voordat ze weer van de natuur genoot. Ze zou hier zo een hele tijd kunnen zitten. Zonder zich ook maar te vervelen. Maar ze zou hier nooit in haar eentje heen gaan. Dan zou het voor haar te stil zijn. Het liefst liep Larina naar beneden om een van de dieren te aaien die bij het meer aan het drinken waren. Maar ze waren vast niet gewend aan mensen. Dus besloot ze gewoon te blijven zitten waar ze nu zat. Nadat ze Ian haar fles water had gegeven ging ze verzitten en bleef kort kijken hoe hij er wat slokken uit nam. Toen ze de fles weer terug had draaide ze de dop er weer op en legde het tussen hen in, in het gras. Voor het geval Ian of zij nog wat drinken wouden hebben. ‘Well, I’ve found this place while I was wandering around here this summer. ’ Ze keek hem aan toen hij antwoord gaf en knikte kort. "I think I would never found this on my own." Zij zou nooit zomaar van het pad af gaan en al helemaal niet alleen. Daarbij kwam ze hier nooit echt om dingen te ontdekken maar om hard te lopen en van de natuur te genieten. Maar ze zou deze meer vaker op komen zoeken. De kans was gewoon heel klein dat hier meer mensen zouden zijn. En waren die er wel dan waren ze niet te zien. Eigenlijk wou Larina deze plek graag aan Tate laten zien. Misschien zou hij het hier ook geweldig vinden. De stilte die er nu steeds tussen Ian en haar in zat beviel haar wel. Ze waren immers in de natuur en daar moest je van genieten en niet iemand oren van de kop af lullen. ‘What class are you in?' Ze keek hem weer aan voor ze antwoord gaf. "11B And you? Ze keek hem vragend aan en glimlachte kort naar hem. Het duurde niet lang voor er een voor haar onbekend meisje de heuvel op kwam lopen. Ze keek dan ook om toen geluid hoorde en bekeek de blondine even. Toen ze bij hen ging zitten was ze enkel verbaast. Misschien kende Ian haar wel. De verbazing verdween snel voor een glimlach terwijl ze haar aan keek. ”Hee” Larina pakte eerst haar fles water weer voor ze iets terug zei. "Hello, I'm Larina." Sprak ze waarna ze de dop los draaide en er wat uit dronk voor ze hem weer dicht draaide en terug legde. Ze was benieuwd van de reden dat ze bij hen was komen zitten maar ze besloot het maar niet te vragen. Het zou waarschijnlijk veel te bot over komen terwijl dat totaal niet de bedoeling zou zijn. Daarbij had ze ook wat verlegen geklonken.

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] zo okt 27, 2013 4:25 am

Ian Somerhalder

Er volgde alsnog een lange stilte na zijn vraag, maar toch was het geen onaangename stilte. Zwijgend staarde hij weer uit over het meer en knikte. Niemand kon dit zo makkelijk vinden maar als je een beetje je richtingsgevoel kwijtraakte en dan zocht kwam je hier vanzelf terrecht. Ook zo’n slimme actie wist hij zich van zichzelf te herinneren. ‘I’m in class 12A. It isn’t that big. Just more girls then boy’s’ zei hij grinnikend. Het was niet vanzelfsprekend dat er meer meisjes in een klas zaten dan jongens. Hij wilde zijn blik weer afwenden naar het meer toen hij een andere verschijning in het oog kreeg. Ze was hoogblond en had een knap gezicht. Verwondert trok hij zijn wenkbrauwen op. Verlegen begroette het meisje hen. ‘Well hello you too’ zei hij en stak zijn hand ter begroeting op. ‘Come and join us’ zei hij uitnodigend. Het gezicht van het meisje kwam hem niet zo bekend voor, knappe gezichten onthield hij meestal wel. Ookal reageerde de meesten wel uit de hoogte wat bij dit meisje niet het geval was. Larina begroette het meisje ook. ‘My name is Ian’ zei hij toen en grijnsde breeduit. Hij vroeg zich af of het meisje zich ook nog voor ging stellen en besloot toen het gewoon zelf te vragen. ‘Can I ask what your name is?’. Terwijl het geluid van de krekels aanzwol vroeg hij zich nog een keer af waarom hij dit meisje niet eerder had gezien.

tag: Larina | words: 250 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] ma okt 28, 2013 6:20 am

Daniek schreef:

Daniek

“Well hello you too” Sprak de jongen en stak daarbij zijn hand op ter begroeting. Daniek knikte kort. “Come and join us” Zei hij er daarnaar nog achteraan. Ze was al in het gras gaan zitten en keek ze allebei aan. "Hello, I'm Larina." Begroette het meisje haar. Opnieuw knikte Daniek en ze wilde haar mond al open doen om haar eigen naam uit te spreken maar de jongen was haar al voor. “My name is Ian” Zei hij met een grijns. Daniek haalde kort een hand door haar blonde haren heen en vroeg zich opnieuw af waarom ze er nou eigenlijk bij was gaan zitten, ze had echt gevoel dat echt voor paal stond door zomaar ineens bij een stel mensen te gaan zitten. “Can I ask what your name is?” Vroeg de jongen nu en Daniek glimlachte. ”Yes, of course. My name is Daniek.” Zei ze vriendelijk terug. Haar blik gleed nog eens over het meer heen wanneer ze weer even niet wist wat ze nu moest doen. Ja, echt? Waarom was ze erbij komen zitten? Ze zuchtte zacht en bijna onhoorbaar. ”So.. are you guys students on Monica High?” Vroeg ze om de stilte te verbreken en het was iets dat ze zich ook echt afvroeg. Ze zagen er ook nog jong uit en dus zou het wel goed kunnen dat zij ook studenten zouden zijn. Ze wist dat er ook wel een andere school was maar daar had ze nog niet echt over nagedacht.

-Bah, flutje, sorry-

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] di okt 29, 2013 12:04 am

‘I’m in class 12A. It isn’t that big. Just more girls then boy’s’ Dat zal hij vast wel leuk vinden dacht ze zo. Ze lachten dan ook zacht om zijn woorden en schudde kort haar hoofd. "If they looking good you have really Lucky." Sprak ze met een kleine glimlach op haar gezicht. Zij zelf zat ook in een klas met meer meiden dan jongens. Maar sommige jongens waren niet echt bekijk materiaal ze vond eigenlijk helemaal niet dat er jongens in haar klas zaten waar ze misschien een relatie mee zou kunnen krijgen. Maar dat zou meer komen omdat ze het gewoon niet wou. Een relatie met een klas genoot was helemaal niks. Zou het uitgaan dan konden er nog wel eens wat problemen komen. Zelf had ze het een paar jaar terug al gehad. Haar ex vriendje had de klas tegen haar op gezet door dingen te zeggen die niet eens waar was of die persoonlijk waren en het gewoon verboden was om het te zeggen vond ze. Maar gelukkig kwam ze niemand meer uit haar eigen klas tegen. Haar blik gleed naar Ian en keek toe hoe hij op het meisje reageerde. Ze grinnikte zacht toen ze zag hoe hij zijn wenkbrauwen op trok. Voor haar gevoel was dat een teken dat hij het vreemde meisje wel knap vond. Maar ze moest zelf toegeven dat dit meisje dat ook was. Zelf zou ze nooit zo knap zijn als zij. Haar gezicht alleen al was perfect vond ze zelf. Larina had een kop vol met sproeten of het nu zomer of winter was ze had ze gewoon. Gelukkig was het in de winter een stuk minder en kon ze het beter verbergen onder een laag make-up maar toch bleef ze het houden. Kort zuchtte ze terwijl ze weg keek naar het meer. Toch was het slecht voor haar zelfvertrouwen als ze iemand anders zag die perfect was vergeleken met haar zelf. Larina schudde kort haar hoofd waarna ze zich weer op Ian en het meisje richtte die al snel haar naam zei. ”Yes, of course. My name is Daniek.” Daniek was het dus, wel een mooie naam vond ze. Ze glimlachte kort naar haar waarna ze weg keek en kort op haar lip beet. Nu zou er helemaal niks meer van het rennen komen. Misschien moest ze morgen toch maar eens naar de sportschool. De kans dat iemand er voor zou zorgen dat ze niet ging sporten was dan wel heel klein. ”So.. are you guys students on Monica High?” Het enigste antwoord wat ze gaf was een korte knik terwijl haar blik al snel weer weg gleed naar het meer.

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] wo okt 30, 2013 9:17 am

Ian Somerhalder

Het scheen haar verbazing te wekken dat hij haar voor was geweest. Dezelfde glimlach bleef op zijn lippen spelen terwijl hij op haar antwoord wachtte. Ze besloot vriendelijk antwoord te geven en stelde zichzelf voor als Daniek. Snel ging hij in zijn hoofd de namenlijsten af die hij aan het begin van het schooljaar had gezien en kwam al snel tot de conclusie dat Daniek in zijn klas zat. Zichzelf afvragend of ze ingestroomd was of gewoon nu pas aan haar semester begon. ‘Wait. Daniek I believe we are in the same class. Class 12A.’ zijn gedachtes gingen nu alle kanten op behalve de goede zoals wel vaker gebeurde.
Larina leek er echter niet veel erg in te hebben en hij rolde ongezien met zijn ogen. Echt gezellig gezelschap kon hij haar niet noemen. In zijn hoofd maakte hij een aantekening dat ze tot de groep behoorde waar hij niks meer mee van doen wilde hebben. Daniek was juist een compleet ander verhaal en hij besloot het over een andere boeg te gooien. Ze leek wat verlegen maar hij zou haar op haar gemak stellen besloot hij voor zichzelf. ‘So… Would you like to accompany me to the Halloween party Daniek?’ zei hij wat haperend terwijl hij normaal van de grote bek en de genantloosheid zelve was. Hij bleef met een rustige blik in zijn blauwe ogen naar Daniek kijken en wendde zijn ogen af naar zijn voeten om deze vervolgens onder zich te trekken om zo in kleermakerszit te komen. Het Halloween feest kwam er al snel aan en wie geen date had kon goodbye zeggen naar zijn status, hoe goed die ook was. Hij had het zelf meegemaakt in het eerste jaar dat hij hier op de campus was geweest aar dat was inmiddels allemaal verandert. Zijn aandacht werd afgeleid door het feit dat het langzaamaan killer begon te worden. Binnen nu en een paar uur zou het hier donker zijn wist hij. Niet dat hij de weg niet terug kon vinden maar hij zou hier nog een half uur blijven. Als hij langer zou blijven zouden andere mensen zich afvragen waar hij bleef. Het basketbalteam bijvoorbeeld. Hij zuchtte en mompelde wat zachte verwensingen naar de graspol aan zijn voeten.

tag: Daniek & Larina | words: 374| notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] do okt 31, 2013 4:14 am

Daniek

Het blonde meisje knikte wanneer ze vroeg of hun ook op Monica High School zaten. Een glimlachje verscheen op Daniek haar gezicht. Leuk, dan ontmoette ze zo ook nog was andere leerlingen van de school waar ze nu op zat. Veel kende ze namelijk nog niet omdat ze er nog niet zo lang was. De enige die ze echt heel erg goed kende was Minaye, maar ze was ook samen met haar naar Santa Monica gekomen vanuit Patterson. Verder kende ze Colin en Jordy maar meer nog niet. “Wait. Daniek I believe we are in the same class. Class 12A. Zei Ian. Haar heldere blauwe ogen priemde zich nu in die van de jongen en knikte. Haar lieve glimlach werd iets groter. Een klasgenoot, dat was al helemaal leuk. Van haar klas kende ze ook nog zo weinig. ”So… Would you like to accompany me to the Halloween party Daniek?” Vroeg hij nu plots en wat haperend aan haar. Daniek keek hem nu een tikje geschrokken aan omdat ze de vraag niet helemaal had verwacht. Ze had sowieso niet verwacht naar de Halloween party te worden gevraagd, ze was nieuw en kende amper iemand. Ze had dan gewoon met Minaye naar de Halloween party gegaan, al zou Minaye ook snel gevraagd kunnen worden, die was iets minder verlegen en had ook veel meer ervaring met jongens dan zij had, zij had haar tijd lopen verdoen aan de verkeerde jongen. Deze gedachte probeerde ze zo snel mogelijk weer haar gedachten uit te werken. Kort keek ze naar Larina waarnaar ze weer terug keek naar Ian. Hij week zijn blik nu af en ging in de kleermakerszit zitten. Daniek nam diep adem. Ian leek haar wel een leuke en aardige jongen dus ze kon moeilijk ‘nee’ zeggen. Haar glimlach kwam weer terug. ”Sure. I’d like to.” Zei ze vriendelijk en wat verlegen terug. Nu week zij haar gezicht ook af maar dan naar de grond. Een glimlach op haar gezicht liet zien dat ze het wel heel leuk vond dat hij haar meevroeg naar de Halloween party. Ze haalde haar hand door haar blonde lokken heen waarnaar ze toch weer omhoog keek naar Ian en kort ook weer even naar Larina…

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] do okt 31, 2013 5:48 am

Larina vond het leuk voor de twee dat ze in de zelfde klas zaten en dus iets gemeens hadden. Ze vond het alleen wel heel vreemd toen Ian, Daniek meteen mee vroeg naar het Halloween feest. Niet dat ze jaloers was of iets, waarom zou ze. Ze kende Ian nog maar net en hij was oké misschien zelfs aardig maar ze zou hem nooit vragen mee te gaan naar het feest. Toch vond ze het grappig dat hij het zo zei. Ze vond hem geen type die niet meteen uit zijn of haar woorden zou komen. Ze beet kort op haar lip en keek weer naar het meer. Toch best nieuwsgierig wat Daniek zou zeggen keek ze naar Daniek. Ze leek de vraag niet verwacht, toen Larina de antwoord hoorde keek ze weer weg. ”Sure. I’d like to.” Ze vond het leuk voor Ian dat ze ja zei. Larina pakte de waterfles weer op en besloot maar weer te gaan. Veel zin om te blijven had ze niet. Niet alleen omdat ze zich toch wat ongemakkelijk vond maar ook omdat ze nog moest sporten. "Guys i have too go." Sprak ze waarna ze op stond en haar broek afklopte. "Have a nice day." Sprak ze waarna ze zich omdraaide en de heuvel af liep. Eenmaal weer op gelijke grond versnelde ze haar pas en nam de zelfde weg terug die ze heen waren gelopen.

*And Larina is gone xD*

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] do okt 31, 2013 7:46 am

Ian Somerhalder

Het bleef over het algemeen best rustig nu. Larina zweeg als het graf – Goddank – en Daniek overwoog de dingen even snel voor haarzelf. Hij begreep heel goed dat dit haar wel een beetje moest overvallen, net uit Engeland overgekomen en nu al gelijk iemand die haar mee uit vroeg. Hij glimlachte even en dacht aan de komende avond waar iedereen verkleed naartoe zou komen. Persoonlijk had hij al een paar ideeën van hoe en wat maar menig persoon zou afgezaagd als iets als een Vampier, Zombie of Heks/Tovenaar komen. Grimmig dacht hij aan voorgaande feesten waar iedereen als een doorsnee iets kwam. Hij had nu voor zichzelf besloten om in Tudor style te komen. Dat was nog eens een keer iets anders, met een cape en zo’n luchtige blouse met daarop een ketting van vierkante metalen hangers. Toen hij zijn eigen idee had goedgekeurd nam hij nog een ander besluit, hij zou Daniek’s jurk uitzoeken voor haar. Hij mocht dan wel een man zijn maar smaak had hij en dat was niet te ontkennen. Hij grinnikte en keek Daniek aan in haar blauwgrijze ogen. ‘You don’t need to buy a costume Daniek. I’ll take care of that’ zei hij en gaf haar een knipoog. Het mooiste bij haar ogen en blonde haren zou een rode jurk zijn die natuurlijk ook in Tudor stijl zou zijn. Goed, volgend puntje op de lijst. Vervoer.
Hij zuchtte diep en vroeg zich af of hij Will kon vragen om twee witte paarden te regelen. Of anders een. Hij viste zijn mobiel uit zijn zak en stuurde Will een What’s-App. Gelukkig was het Halloween feest pas morgen dus kon hij vandaag nog dingen regelen. Hij stond op en wilde eigenlijk rustig aan terug gaan lopen naar de parkeerplaats toen Larina hen nog een fijne dag wenstte en wegrende. Letterlijk. Verbaasd keek hij haar na en haalde zijn schouders op. Het kon hem niet schelen wat ze zou doen. ‘Follow me please. We have a few hours of sun left and I don’t want to waste it. It’s hard to see in the dark’ zei hij glimlachend en hij hielp Daniek met opstaan. Hij haalde zijn autosleutels uit zijn jaszak en keek naar het logo dat op de sleutel stond. Maserati. De beste aankoop van zijn leven was het gebleken.

tag: Daniek | words: 386 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Taking a walk [ open ] do okt 31, 2013 9:14 am

Daniek

”You don’t need to buy a costume Daniek. I’ll take care of that” Zei hij. Diep van binnen was ze daar ook wel opgelucht over. Ze echt geen idee wat ze aan kon doen en nog wat shoppen voor een mooie jurk zou ook niet werken, daarvoor had ze ook echt te weinig geld. Ze had de oude witte jurk van haar broers ex kunnen vragen en die met wat nep-bloed kunnen besmeuren, haar broer had haar daar dan ook met liefde mee geholpen. Maar daar was het ook een beetje laat voor, daar zou ze geen tijd meer voor hebben. Larina pakte nu haar flesje water en stond op. "Guys i have too go." Sprak ze. "Have a nice day." Sprak ze er nog achterna en wandelde weg. ”You too,” Zei Daniek er nog snel vriendelijk achteraan. Ze richtte hierna weer haar ogen op Ian die hier nog met haar zat en haar net had gevraagd voor de Halloween party. Hij haalde zijn schouders op terwijl hij Larina nog nakeek. ”Follow me please. We have a few hours of sun left and I don’t want to waste it. It’s hard to see in the dark” Zei hij nu met een glimlach en hield haar met opstaan. Ze liet kort haar blik over het gebied glijden en het zou inderdaad snel donker gaan worden. Ze zuchtte kort en zachtjes terwijl een de wind zachtjes door haar blonde haren gleed. ”That’s a good idea” Zei ze wat zachtjes en dromerig wanneer ze nog steeds naar het gebied om hun heen keek. Ze keek nu Ian weer aan en glimlachte..

-flut xD wilde te graag posten bij Halloween topic :3-

» An evening walk
» I walk to the borders on my own..
» You're turning heads when you walk through the door
» This is for taking my girl
» Taking a break.