Good to have you back <3

Darren lag bij Sid op bed, met haar in zijn armen. Sid was een hele week met school naar Parijs geweest en hij had haar zo gemist. Darren lag nu knuffelend met Sid op haar bed. Hij gaf haar een kus op haar wang. ‘Hmm, ik heb je zo gemist. Het was ineens zo stil,’ sprak hij liefdevol. Met Sid om je heen hoorde je altijd wel haar schattige lachje of je hoorde iets vallen. Darren kon het gewoon niet laten om over al kusjes te geven op Sid’s gezicht. ‘Ja, nu moet je alles inhalen wat je vorige week zou moeten hebben gehad,’ sprak hij lachend. Hij had alles aan haar gemist. Alles. Hij trok Sid nu weer boven op hem en zoende haar wat langer. ‘Laten we naar Topanga State Park gaan. Dan kun je me alles vertellen van Parijs,’ sprak hij zachtjes. Hij was maar even naar de kapper geweest want, hij had bijna een afrokapsel voor dat Sid wegging. Ze liep samen uit Sid’s kamer. Darren pakte nog snel de sleutel van het kastje naast de deur voor dat hij dicht viel. Ze hadden echt iets met sleutels ofzo. Toen ze uit eindelijk bij het park waren pakte Darren Sid’s hand. Ze liepen hand in hand door het park. Darren voelde zich net een klein kind vroeger was hij echt verzot op dit soort plekken. Darren liet Sid’s hand los en sprong op een grote steen. Hij had zijn zonnebril maar op gezet door de laaghangende zon. Hij nam een grote hap frisse lucht. En liet zich achterover vallen in het zachte gras. Het zeg er waarschijnlijk wel grappig uit. Maar Darren was nu eenmaal zo’n grappenmakker. Hij klopte met een hand op de grond als teken dat Sid er wel bij mocht komen liggen. Zodra ze lag maakte hij er gelijk misbruik van. Darren hing half over haar heen en zoende haar weer. Het veld liep alleen schuin af. Dus toen Darren zijn armen om haar heen sloeg en te ver opzij hing, rolde ze zo door het gras. Darren zag de humor er wel van in en lachte luid. Nu lag hij hier helemaal onder het gras met Sid boven op hem. Darren kreeg een soort van slappe lach en giechelde een beetje. Hij begon de losse grapsprietjes uit Sid’s haar te plukken. ‘Vertel eens over Parijs,’ sprak Darren liefdevol uit. Hij schoot zijn grote hazel kleurige ogen naar Sid. Hij kon niet wachten om te horen wat ze allemaal had beleefd in Parijs.

Het zou vandaag een prachtige dag worden. De temperatuur was niet anders dan gewoonlijk in Los Angeles, de zon schitterde zoals altijd fel in de lucht. De stralen braken door het raam heen en wierpen een aangenaam morgenlicht in de kamer van Darren. Sid lag samen met hem op zijn bed, in zijn armen, ze voelde zich onwijs gelukkig. Het was fijn om weer terug te zijn. Haar weekje Parijs was meer dan geweldig geweest, maar ze voelde zich hier toch meer thuis. Ze droeg een jurkje dat ze in Parijs gekocht had, en haar haar had ze snel even opgestoken in een slordige knot. Ze was geen type dat helemaal moeilijk ging doen als ze haar vriendje voor een week niet kon zien, maar ze genoot altijd van hun momenten samen en nu ze hem al meer dan een week niet had gezien voelde het goed om weer een dagje met hem rond te hangen. Ze wou geen zwijmelend romantisch type zijn, maar ze kon er niet onderuit; dat was ze wel. Op dit moment leefde ze echt in een roze wolk. Natuurlijk was niet iedere dag even leuk, maar telkens als ze zich in de buurt van deze jongen bevond voelde ze zich helemaal top. Het was moeilijk om tijd met elkaar door te brengen, aangezien ze het erg druk had met school en muziek en Darren zat een jaar hoger dan haar waardoor ze ook nooit bij elkaar in de les zaten. Aan de ene kant was het wel goed, ze zou ook niet willen dat ze de hele dag op elkaar lip zaten, ze hadden ook tijd voor zichzelf nodig. En daarom was dat weekje Parijs precies goed geweest. Sid glimlachte tevreden en steunde met haar hoofd tegen Darren's schouder. Telkens als hij zijn lippen op haar gezicht drukte kneep ze haar ogen samen en verschenen er spleetjes in haar wangen van haar brede glimlach. Inhalen? Ze lachte kort. "Dan heb ik nog een boel te gaan," zei ze met een speelse glimlach en een knipoog. Ze wist dat ze dat soort dingen wel bij hem kon maken. Tegen hem kon je eerlijk zijn, ze voelde geen enkele druk. En ze vond het nodig dat ze hem duidelijk maakte wat ze echt vond, want er waren ook momenten dat ze het totaal niet met hem eens was. Hopelijk zou ze hem niet veranderen, dat was het laatste wat ze wou. Hij moest zich niet anders gedragen om haar een plezier te doen, ze vond hem juist leuk omdat hij zo Darren was. Topanga State Park! Wacht... Daar was ze - serieus - nog nooit geweest. Nope, ze woonde al heel haar leven in L.A. maar ze was nog nooit in dat dierenpark geweest. Haar moeder had altijd een hekel aan beesten [en een boel fobieën], en haar vader was - als hij al vrije tijd had - te humeurig of te slaperig. Nu ze er over na dacht, haar ouders deden vroeger nooit iets leuks met haar en broers en zus. Toen ze twaalf was ging ze sparen om stiekem met haar zus naar een concert te gaan, want ze hielden allebei erg van muziek. Haar zus was zo'n beetje haar beste vriendin. Topanga State Park, daar moest het wel leuk zijn! Ze knikte enthousiast als antwoord op zijn voorstel en was de kamer al uitgehuppeld toen ze opmerkte dat Darren zijn sleutel nog net van het tafeltje wist te graaien; dat veroorzaakte een flinke grijns op haar gezicht. Toen ze bij het park aankwamen, werd ze al gelijk overdonderd door de vrolijke sfeer die in het park rondhing. Er waren vooral gezinnetjes en opa's en oma's met hun kleinkinderen die hier hun dagje kwamen doorbrengen, maar hier en daar was ook een stelletje te vinden of een groep studenten. Ze had zelfs gehoord dat er weleens een aanzoek was gedaan in dit dierenpark. Sommigen vonden het blijkbaar heel romantisch tussen de apen. Ze keek lachend toe hoe Darren het gras in viel, vanaf de steen, en voor ze het wist lagen ze rollend in het gras. Haar schaterlach liet mensen die erlangs liepen opkijken, er werden hun een aantal vreemde blikken toegeworpen maar daar was ze totaal niet mee bezig. "Parijs was helemaal geweldig," begon ze toen ze in het gras lagen. "Ik heb allerlei museums bezocht, ook het Louvre natuurlijk. En ik heb natuurlijk een aantal concerten bezocht. Eén avond mocht ik samen met een aantal andere studenten liedjes zingen in een traditioneel café, in het frans!" Sprak ze enthousiast, haar gedachten hingen bij de fijne herinnering. De zoete geur van de croissants, en de parfum. Warme stemmen klonken in haar hoofd. Haar felblauwe ogen vonden de bruine ogen van Darren. Ze plukte een sprietje uit de grond en kietelde er mee aan zijn neus, terwijl ze binnensmonds lachte. "Hoe was jou weekje? Veel avonturen beleefd?" Vroeg ze geïntresseerd. Ze rolde zo dat ze op haar buik in het gras lag, haar ellebogen op de grond en haar handen onder haar kin. Er was zoveel meer te vertellen over Parijs, maar ze had de rest van het jaar nog om daar over te praten. Terwijl ze hier met hem was, voelde ze de prikkels in haar buik. Het viel niet te ontkennen; ze was echt verliefd.

[Weet je, Darren Criss is echt heel erg moeilijk om te tekenen O___O Als ik mijn strip ooit nog afkrijg [ik moet na iedere poging weer gummen] dan zal ik je hem sturen :'D EN YAYE IK HEB INSPIRATIE C: ]

Darren lag met Sid in het gras, ze zaten helemaal onder de grassprietjes. Hij ging met zijn hand over het jurkje. ‘I like it,’ fluisterde hij in haar oor. Zijn hand ging langzaam van boven naar onderen. Hij drukte een kus op haar kaak. Hij was echt helemaal weg van Sid. Ze was grappig en zag er altijd leuk uit. Sid rolde op haar buik. Darren ging ook op zijn buik liggen en speelde met een plukje van haar haar terwijl hij naar haar luisterde. ‘Dat klopt. Een heleboel,’ sprak Darren eigenwijs om terug te komen op haar antwoord. Hij keek haar liefdevol aan met een blije glimlach. Hij zou echt nu iedere minuut bij Sid kunnen zijn. Toen ze in Parijs was, had hij haar zo gemist. Hij had zelfs een aantal nachten in haar bed geslapen. Zo was hij toch nog deels bij haar en haar bed en kussen roken naar haar. Maar na een aantal nachten was de geur weg. Dat had hij eigenlijk helemaal niet verteld. Maar, iets in hem zei dat ze dat niet erg zou vinden. Dat zou hij ook goed vinden als zij dat bij hem had gedaan. Darren lag voor haar op zijn buik en grijnsde breed. Hij pakte haar gezichtje weer vast en gaf haar een tongzoen. Hij sloot zijn ogen en voelde haar zachte lippen. Het kon hem even niks schelen wat de andere nu dachten. ‘Sorry,’ sprak hij lachend. ‘Dat klinkt geweldig,’ sprak hij oprecht blij voor haar. ‘We moeten een keer naar Italië. Ik kan vloeiend Italiaans,’ sprak hij op een blije toon. ‘Ik ben blij dat je het zo leuk hebt gehad!,’ sprak hij blij. Hij speelde weer met haat haar. Darren was helemaal in zijn nopjes. Zijn ogen straalde blij en kon de glimlach niet van zijn gezicht afhalen. Toen hij gekietel bij zijn neus voelde moest hij niesen en ging met zijn hand over zijn neus. Hij moest lachen maar toen vroeg Sid naar zijn week vroeg viel zijn gezicht een beetje. ‘Ik miste jou te erg. Je mag echt niet zo lag van me wegblijven okay?,’ sprak hij serieus. Hij trok een mondhoek op en glimlachte een beetje. ‘En er is nog is.. ,’ sprak hij twijfelend. Hij krabde even in zijn haar. ‘Aangezien ik een beste ben van mijn klas verwachten ze van mij dat ik jongere leerlingen bijles geven,’ sprak hij. Dat betekende nog minder tijd naar school met Sid maar, er was nog iets. Hij zuchtte diep en keek Sid aan. ‘En Lea heeft het voor elkaar gekregen dat ze mij als tutor heeft,’ sprak hij. ‘Dus nu heeft ze mijn nummer en moet ik haar helpen met school. Maar ik heb het idee dat ze het niet eens nodig heeft,’ sprak hij nors. Hij keek haar wanhopig aan. ‘Please ben niet boos. Ik zou haar nooit maar, dan ook nooit boven jou kiezen,’ sprak hij oprecht. Hij pakte haar gezicht vast tussen zijn handen zodat ze hem recht aan moest aankijken. ‘In vergelijking met jou is ze een goedkopere versie en..,’ hij beet op zijn lip. ‘Ik heb veel dingen gedaan maar, vreemdgaan is er geen een van. En dat ga ik zo houden,’ sprak hij eerlijk. En Sid wist dat hij eerlijk was. Want hij had tenslotte gelijk alles verteld wat hij ooit gedaan had. Sid wist dat hij al wat meer ervaring had. Hij glimlachte nu naar haar. Hij ging hun dag niet weer laten verpesten door die Lea. Darren vatte het maar op als compliment dat het meisje hem leuk vond. Het was alleen vervelend met Sid, hij wilde hij niet kwetsen. En hij moest er gewoon alles aandoen om het meisje op afstand te houden. Al wist hij niet hoe want, daar had hij totaal geen ervaring mee.

De dag was nu op zijn mooist, de zon stond hoog in de lucht en wierp een aangename warmte over Los Angeles. Als het weer goed was, was de stemming van de meeste mensen ook goed. Iedereen die over straat liep had een tevreden glimlach over zijn gezicht, kleine kinderen kwamen naar het park om te spelen, families kwamen picnicken en zelfs zakenmannen kwamen hier voor een pauze van hun business, plaatsten hun koffertje naast zich en aten hier hun boterham. Het leek wel een droom, of een sprookje, er waren bijna nooit dagen dat zoveel mensen naar buiten kwamen om echt te genieten, zonder stress. En als anderen genoten, kon Sid daar automatisch van meegenieten. Niet alleen de zon en de vrolijke kleuren om haar heen maakten haar gelukkig; het waren vooral de mensen. Met name de persoon waar ze haar middag mee ging doorbrengen natuurlijk. Zouden ze dan eindelijk een keer samen zijn zonder problemen, stress... Het leek soms alsof de wereld tegen hen was, niet wou dat ze samen waren, maar dat kon haar niets schelen. En misschien dat die spanningen hun relatie juist, hoe stom het ook klonk, leuker maakte. Hoe zou het zijn als alles altijd maar ging zoals verwacht? Dat zou verschrikkelijk saai zijn. Haar grote, felblauwe ogen waren alleen op hem gericht, ze volgde de bewegingen van zijn handen en keek soms naar zijn krulhaar dat door de wind in de war ging. Telkens kreeg ze de neiging om er aan te plukken of in te woelen, maar ze hield zich in. Ze schrok wakker uit haar droomwereldje toen hij plotseling iets zei, dat ze niet had verstaan. Ze kneep haar ogen even samen en lachte beschaamd, als teken dat ze niet had gehoord wat hij zei. "I'm sorry..." Ze glimlache speels en trok aan de voorste pluk van zijn haar. "Your hair is just so distracting..," lachte ze. De meeste jongens zouden haar vreselijk raar vinden en gelijk na de eerste date wegvluchten - daar had ze ervaring mee. Het was zo erg geworden, dat ze bij alles dat ze wou zeggen eerst na dacht. Wat als iemand haar raar zou vinden als ze dat zei? Ze was niet meer zichzelf, had zichzelf aangeleerd om zich "normaal" te gedragen bij anderen, telkens moest ze zich inhouden. Maar sinds ze bij Darren was, werd het steeds beter. Hij gaf haar het gevoel dat ze super was zoals ze was, dat ze dat niet hoefde te verbergen voor wie dan ook. Plotseling begon hij haar te zoenen. Eerst schrok ze een beetje, omdat ze nog steeds niet helemaal comfortabel was. Dat lag niet aan hem, absoluut niet, maar het zou gewoon even duren voor ze helemaal gewend was aan deze manier van een relatie. Ze was zo anders opgevoed, en dat had veel effect. Maar toen ze ging denken aan de fijne herinneringen met hem, pakte ze zijn gezicht ook vast en zoende hem terug. Het was Darren, geen vreemde. Het was degene waar ze verliefd op was en die ze volledig vertrouwde, hoe hopeloos dat ook klonk. Misschien moest ze er maar gewoon aan toegeven. Naar Italië? Hij kon vloeiend italiaans. "Is there something Darren Criss can't do?" zei ze, eerst heel serieus, maar daarna lachte ze plagend en legde ze haar hoofd op zijn schouder. "De volgende keer dat ik weg ga, zal ik jou meenemen," knipoogde ze en pakte zijn hand. Plotseling klonk hij verdacht serieus. Okay, hij gaf bijles, daar was niets mis mee, toch? Ze knikte om aan te geven dat ze luisterde en keek hem vragend aan. Toen viel de naam Lea, dat sloeg in. NEE. Niet zíj weer. Wat deed ze fout dat die bitch zo'n hekel aan haar had? Het kon geen toeval zijn dat ze plotseling bijles nodig had van Darren, ze deed het met opzet. Maar zo gauw als dat hij de situatie had uitgelegd begon hij haar gelijk gerust te stellen. Hij zou niet vreemdgaan. Betekende dat dat hij er wel over had nagedacht? Haar ogen werden even groter maar ze schudde haar hoofd. Hij was eerlijk. "I know," zei ze zacht, maar haar frons veranderde in een ontspannen glimlach. Ze moest zich geen zorgen maken om Lea, liever vergat ze haar helemaal. Maar dat mens wist telkens weer haar leven binnen te glippen; ging het niet om haar, dan ging het wel om haar vriendje. "Ik vertrouw je," sprak ze met een warme, oprechte stem. Ze zei dit heel duidelijk en keek hem recht in zijn ogen, want ze wou dat hij wist dat ze het meende. Haar vingers knepen zijn hand samen, ze glimlachte dromerig.