Girls just want to have fun

Haar vrolijke lach klonk door de kamer na Ayse's scherpe opmerking en ze wierp een stralende glimlach over haar schouder naar Ayse. Haar partner in crime bevond zich op nog geen halve meter achter haar. Dat was precies waar ze haar vriendin het liefste had, dichtbij haar. Als ze samen waren wist ze in ieder geval zeker dat ze iets leuks zouden beleven. Het was al even geleden dat ze echt quality time samen hadden doorgebracht, maar de sleepover van vanavond moest dat maar eens goed verandering in brengen. "Laten we de buren even pesten," zei ze giechelend terwijl ze naar haar stereotoren liep. Haar iPod was verbonden dus een heel groot scala aan muziek was beschikbaar. Snel scrolde ze door de lange lijst heen, tot ze bij een nummer was waar ze helemaal los op konden gaan. Ze drukte op play en draaide het volume helemaal omhoog. Where them girls at schalde door de kamer. De muziek stond zo hard dat ze elkaar onmogelijk nog zouden kunnen verstaan en Stephanie snelde van de boxen weg, richting het midden van haar kamer. "So many girls in here, where do I begin," zong ze keihard met de muziek mee, al betwijfelde ze of Ayse dat zou kunnen horen. Ze wist niet hoe lang de buren dit goed zouden vinden, maar dat zouden ze wel uitvinden. Ze haalde haar elastiekje uit haar haar en haalde vluchtig een hand door haar blonde haren. Zodra de beat echt viel, begon ze enthousiast rond te springen, half dansend, half gek doende. Het was rond half twaalf 's nachts en ze had nog energie voor de hele nacht. Bij haar favoriete stuk van Nicki Minaj schreeuwde ze lachend de tekst mee. Ze was gehuld in een korte short waar ze vaak in sliep en had verder alleen maar een wit hemdje aan. Ze was toch alleen maar met haar vriendin, veel maakte het niet uit. Af en toe wierp ze vrolijke blikken op haar vriendin die gezellig met haar meedeed. Er was niks fijner dan helemaal gek te kunnen doen met vriendinnen, zonder schaamte. "Day day day day day day day day day day, yo where my girls at," ging ze verder. Ondertussen greep ze haar mobiel van de tafel en ging naast Ayse staan. Ze trok een gekke bek en maakte een prachtige foto. Die zou later op facebook komen.

[Ayse, anderen mogen, maar wel met toestemming]

Het was heerlijk om gewoon weer eens een avondje door te brengen met haar beste vriendin. Al dat gedoe met Wyatt had ervoor gezorgd dat haar humeur om te schieten was, maar nu het tussen hen weer goed zat was ze automatisch een stuk vrolijker. En zo'n sleepover als vanavond haalde al die gemiste tijd wel weer in. Grijnzend keek ze naar Stephanie, die haar woorden ontzettend grappig leek te vinden. Toen ze voorstelde om de buren te gaan pesten, schoot ze even in de lach. "Goed plan," grinnikte ze, terwijl ze Steph volgde in haar bewegingen. Toen ze naar haar stereo toe liep begon er een belletje te rinkelen. Een grijns sierde haar lippen, dat zouden de buren vast niet lang accepteren zo laat op de avond. Maar het kon haar niks schelen, niets zou haar ervan weerhouden om gewoon lol te hebben met Stephanie. Toen Where Them Girls At door de speakers knalde verbreedde de grijns zich nog iets, het was een van haar favoriete nummers. En bovendien kon je er heerlijk op los gaan. "I see this one, I'm 'bout to go in!" vulde ze haar vriendin vrolijk aan. Enthousiast en met een enorme lach op haar gezicht danste ze mee met Steph, al betwijfelde ze of je het nog dansen kon noemen. Haar haren had ze al die tijd in een nonchalante knot gehad, maar die zakte nu steeds verder uit, half naast haar hoofd, het moest er vast prachtig uitzien. Het was maar goed dat de muziek zo ontzettend hard stond, zo hoorde je haar valse gezang tenminste niet. Het was heerlijk om gewoon lekker gek te doen, zonder dat ze zich druk hoefde te maken over wat anderen ervan zouden vinden. Steph deed toch minstens even gestoord mee, en daarnaast was ze vast wel wat gewend van Ayse. Toen Steph een foto had gemaakt griste ze haar mobiel uit haar handen en bekeek de foto. "Ohja, tuurlijk," mompelde ze lachend, waarna ze Steph's mobiel vlug weer weglegde voordat ze zou overwegen om die prachtige foto te verwijderen. Zoals ze al enigszins had verwacht klonk er, nog voor het nummer afgelopen was, hard gebonk op de muur. "Volgens mij is iemand het er niet mee eens," sprak ze toen ze haar lippen dichter bij Steph's oor had gebracht om zich beter verstaanbaar te kunnen maken. Ze schoot weer even in de lach, maar maakte verder geen aanstalten om wat aan het volume te doen. Ze moesten er maar even begrip voor hebben dat ze er op een avond als deze geen zin in had om rekening te houden met buren. 

Ze had niet anders verwacht dan dat Ayse in zou stemmen met haar plan, ze wist dat Ayse altijd wel in was voor leuke en gekke dingen. Dat was ook waarom ze het zo goed konden vinden. Ze moesten vast overkomen als gekken, rondspringend en mee krijsend met de muziek, maar wel als gekken die het onwijs naar hun zin hadden. En daar ging het om. Haar mobiel met de geweldige foto verdween uit haar handen, maar ze vertrouwde Ayse er mee, die zou hem vast niet verwijderen. Ze grijnsde bij haar woorden en liet haar mobiel vervolgens liggen waar Ayse hem neergelegd had. Het harde gebonk van de buren overstemde zelfs de muziek, maar net als Ayse deed ze er niks aan. Ze knikte en glimlachte toen ze de woorden in haar oor hoorde. Op haar beurt bracht ze haar mond naar Ayses oor, om te kunnen reageren. "Ergens kan ik het wel begrijpen.." begon ze op een begripvolle toon, "maar soms moet dit gewoon even toch?" met een glimlach rond haar lippen wachtte ze het volgende nummer af. Zodra daarvan de beat inzette ging ze weer enthousiast verder met haar gespring. Haar voet belandde echter op een tijdschrift, waar ze doordat ze enkelsokjes aan had door uitgleed. Het voelde alsof de tocht naar beneden in slow motion ging, maar uiteindelijk belandde ze toch op haar rug op de grond. De val was gepaard gegaan met een luidde gil. Heel even staarde ze beduusd naar het witte plafond, voor ze het keihard uitgilde van het lachen. Typische actie. Ze vond Ayse haar hand in een bereikbare afstand en sloot haar hand om Ayse haar pols. Zonder te aarzelen trok ze haar vriendin, nog steeds lachend, naar beneden. "Ik wist dat ik op de één of andere manier wel zou blunderen deze avond," riep ze glimlachend naar Ayse, die nu door haar ook ten onder was gegaan. Het nummer dat nu opstond kwam zachter door, waardoor ze elkaar gewoon konden verstaan. "Wil je trouwens nog iets te drinken of eten? Ik heb meer dan genoeg te schransen," bood ze aan terwijl ze haar hoofd opzij had gedraaid, naar haar vriendin toe. Eigenlijk lag de grond nog niet eens zo slecht.

Vrolijk glimlachend keek ze opzij naar Stephanie. Ze was blij met zo'n goede vriendin als zij, ze kon ongegeneerd gewoon lekker gek doen en zichzelf zijn. En andersom gold hetzelfde. Ze zat bomvol energie, en op deze manier kon ze die tenminste kwijt. Ze moesten vaker zulke avonden plannen, het was natuurlijk hartstikke gezellig en nog goed voor haar conditie ook. Een brede grijns sierde haar gezicht na Stephanie's woorden. "Precies, zíj moeten er maar even begrip voor hebben dat dit uiterst noodzakelijk is," vulde ze haar vriendin lachend aan. Het gebonk op de muur stopte alweer vrij snel. Blijkbaar hadden de buren ingezien dat het toch geen zin had, ze zouden er toch niks aan doen. Het was tenslotte weekend, dan ging je toch niet braaf om een uur of elf al slapen? Ook bij het volgende nummer ging ze vrolijk verder met haar gedans en gespring, om ondertussen luid mee te zingen. Toen er ineens een gil naast haar klonk keek ze verbaasd opzij. Even staarde ze verbouwereerd van de plek waar Steph gestaan had naar de plek waar ze nu lag, waarna ze zowat in haar broek piste van het lachen. Geniaal, en echt een typische Stephanie-actie. Voor ze het in de gaten had en er dus iets aan kon doen, werd ze mee naar beneden getrokken door haar oh zo lieve vriendin. Één blik op Stephanie was al genoeg om het weer uit te gieren van het lachen. "Geeft niet hoor schat, ik hou nog steeds van je hoor," reageerde ze, nog steeds half lachend. Het kon ook echt alleen hun gebeuren. "Wauw, zelfs als ik niet dronken ben weet ik het te presteren om op de grond te belanden," mompelde ze grinnikend. Ze knikte even instemmend op Steph's voorstel, ze had wel zin in wat eten gekregen van dat drukke gedoe. "Doe maar wat chips ofzo, ik heb honger," antwoordde ze vrolijk. Niet dat chips zo enorm vullend was, het ging om het idee. Maar eten in combinatie met melig zijn en op de grond liggen zou geen goed plan zijn, dus kwam ze moeizaam overeind. Vervolgens hielp ze Stephanie omhoog komen en slenterde ze naar de bank, waar ze languit op neer plofte.