Let's get this party started aha!

Zelfverzekerde voetstappen vulden heel de zaal, iedereen keek naar de ingang en alles was doodstil. Een jongen was gearriveerd en hij had zeker zijn intrede met een daverend succes gemaakt. Alhoewel hij niet naar de blikken keek, hij liep gewoon ongeïnteresseerd door naar de bar, zonder drankje, geen feestje. Dat was zijn gedacht toch. De jongen genaamd Tim bestelde een cocktail, eenmaal hij deze nog maar in zijn handen, was zijn glas sneller leeg voor je 'ja' kon zeggen. Met een grijns op zijn lippen veegde hij het jus met een servet af en begaf hij zich op de dansvloer waar hij begon te dansen... Op zijn eigen zeer gekenmerkde typische manier. Wilde moves, geen gevoel voor ritme, dat zag je zo al. Maar dat heb je nu eenmaal als je je keelgat openzet en een cocktail in een teug naar binnen giet. Zo was Tim nu eenmaal. Hij dronk een glas in een teug naar binnen, hij danst en voor de rest drinkt hij niets. Zodat hij niet met de superpijnlijke hoofdpijn zou zitten de volgende ochtend...
Eenmaal hij het dansen beu was, liep hij gewoon naar buiten en hij zette zich op een steen om wat voor zich uit te staren. Hij had zich wel geamuseerd maar hij was het nu even allemaal beu. Hij nam een kauwgom en begon er vrij verveeld op te kauwen, hij bleef maar voor zich uit staren zonder dat hij opmerkte dat iemand naast hem kwam zitten. Hij was ook potdoof als hij begon te staren, dan had hij voor niets interesse en sloot zich helemaal af...
Wat later was hij het voor zich uitstaren ook beu en stond hij op, zonder iets te zeggen verplaatste hij zich naar een naburig klein grasveldje en zette hij zich daar neer. Zorgvuldig nam hij zijn Ipod touch uit zijn broekzak en plugde hij de oortjes in zodat hij van een liedje kon genieten. Hij drukte op play en stak de oortjes een voor een in zijn oor. Zo zonderde hij zich meestal af. Hij maakte zelf muziek, dat was zijn passie en leven buiten voetbal. Hij keek eventjes in het donker en hij zag een schim naderen..

[Korte post mijn excuses]

Abigail dronk haar 12e borrel binnen en ze werd helemaal gek. Normaal kon ze zichzelf heel makkelijk beheersen als ze zoveel had gedronken, maar deze keer had ze daar geen zin in. Ze leefde zich uit op de dansvloer met veel jongens om zich heen. "Cause this is life!" Riep iedereen terwijl de muziek uit de stereo's dansten. Ze grijnsde naar de jongens. "Ik ga zeven frisse lucht pakken, ben zo terug!" Riep ze sexy. "Moet ik meegaan?" Vroeg een van de knapste. Hoe graag ze dat ook wilde, dat ging uit de hand lopen. "Nee, bedankt," zei ze en wandelde naar het riviertje met de rotsen er om heen. Ze zag een jongen zitten met een IPod in zijn oren. Ze ging op de rots er naast zitten en zorgde er voor dat hij zijn oortjes uit zijn oren haalde. "Hé, spetter, wat doe jij hier nu zo alleen," zei ze zonder enig probleem. Dat was hoe ze was. Snel en hot. De jongens uit het footballteam waren stapel op haar, soms wou ze die wel eens belonen voor hun romance tegen haar, maar meestal waren de jongens van tegenwoordig daar te bang voor. Abigail praatte niet met losers, buitenbeentjes of wannabee's. Daar waren ze voor, om genegeerd en gepest te worden. Abigail besteedde haar tijd niet aan die losers, maar had belangrijkere dingen aan haar hoofd. Zoals het winnen van ieder hart van elke jongen in Monica. Of eindelijk eens vanboven te staan bij de piramide van de cheers. Of eindelijk de queen of Monica te worden. Er waren zoveel dingen die beter waren dan omgaan met B.L.O.'s. Abi was best wel benieuwd naar de reactie van de jongen. De meest jongens flirtte terug, sommige bleven stokstijf zitten en rende weg + gilde 'mama!' Die jongens noemde ze kleuters, die nog hun mama nodig hadden. Ze dacht aan Jonathan, haar vriendje, hij vond het niet erg dat ze flirtte met andere jongens, omdat hij wist dat ze nooit zin had in een echte relatie met sukkels. Jonathan was anders, die was niet zo opdringerig als al die andere jongens. Hij was gewoon opwindend. Wat de meeste jongens van haar vonden. Hoe dan ook, om haar gedachte aan Jonathan te laten verdwijnen keek ze nog eens naar de jongen, omdat hij niets zei zetten zij haar eerste stap maar. "Mijn naam is Abigail Knight. Dat spel je A-B-I-G-A-I-L, Abigail." Zei ze zelfverzekerd. Thomas was haar gevolgd. "Oe, Abi. Abigail Knight flirt met onbekende." Zei hij. "Dat vertel ik Jonathan!" Zei hij en pakte zijn gsm. "Als je het maar laat!" Zei ze en pakte zijn gsm vast en smeet hem in het water. "Pak hem hondje, pak hem!" Pestte ze hem. Hij keek haar strak aan maar lachtte. "Je bent echt slecht, meissie. Ik hou van bad girls." Zei hij. Abigail glimlachte. "Wat jammer voor je dat je er nooit een zult krijgen, move!" Zei ze en stuurde hem weg door naar de deur te gebaren. "Ja, mevrouw," mopperde hij en ging terug naar binnen. Abgail ging terug zitten. "Dus, waar waren we?"

[Leuke Post ]

Tim lachte met hetgene wat het meisje genaamd Abigail zei 'wat jammer voor je dat je er nooit een zult krijgen, move!' het was ook waar, die jongen zou eeuwen eenzaam in een hoekje liggen huilen, hoogstwaarschijnlijk.. Hij keek Abigail noemde aan en zette zijn Ipod touch uit en deed vervolgens zijn oortjes met een handomdraai uit. 'Dus waar waren we' zei Abigail en haar 'schoothondje' liep gehoorzaam naar binnen. Dat was toch de gedachte die het eerste bij Tim opkwam 'schoothondje'. Zorgvuldig sprak hij de eerste woorden uit tegen Abigail "Aangenaam Abigail, mijn naam is Tim en de rede waarom ik zo alleen zit? Mijn muziek, ik kreeg inspiratie en dan zonder ik me af. Ik ben een Dj en moet daarom vaak nieuwe mixes maken.". Zijn blik dwaalde af naar de jongen die op een heel sloom tempo naar de deur strompelde "Ze volgen je allemaal hé?" hij lachte lichtjes en keek dan weer om naar Abigail. Tim streelde met zijn vingers door zijn haar zodat het er weer keurig bijlag. Hij stak zijn ipod en oortjes in zijn tas en deed die met een klik-geluidje dicht. Hij zonk weer even in gedachten weg naar het muziekstuk dat hij aan het verzinnen was, later zou hij het wel op zijn Macintosh componeren en wat extra 'funky' sounds erbij voegen. Hij was al helemaal aan het dagdromen als hij eindelijk eens zou kunnen optreden voor volk, dat hij hopen fans heeft en dat hij handtekeningen mocht gaan zetten. Dat was zijn droom, roem, populariteit en geld voor zijn surround systen waarvoor hij al jaren was aan het sparen. Nadat hij terug op aarde was grijnsde hij wat droogjes en hij stond op "Zin in een drankje? Ik betaal". Hij haalde al wat geld boven, genoeg voor twee drankjes: voor hem en voor Abigail.