Chloe liep als een normaal meisje van 17 jaar door de drukke Santa Monica Pier. Met haar suikerspin in de hand liet ze een blik vallen op een reuzenrad. Ze zach meteen dat het mega groot was, een van de grootste. Ze glimlachte. Het werd al zes uur 's avonds maar daardoor wilde ze niet stoppen met lopen op de pier. Het drukke gedeelte van de pier viel weg, nu zat ze al in een minder druk gedeelte van de pier op Santa Monica. "Ja?" Vroeg een meneer die achter een kassa stond vlakbij het reuzenrad hij had een gewldig chique smoking "Een ritje graag?" Vroeg Chloe zonder twijfelen. "Dat is vijf euro, jonge dame." Ze glimlachte en gaf het meteen en legde het op de plateau. Ze stapte met haar dood gewone allstars naar een plaatsje in het reuzenrad. Met zijn tweeën was altijd het leukste, en zo te zien zát iedereen per twee, ze was de enigste die alleen zat. Maar dat maakte haar niet uit. Misschien een ietsie pietsie beetje. Ze keek rond en toen zach ze dat de meneer met een beteuterd gezicht keek naar haar. "Het spijt me, maar niemand mag alleen zitten in dit reuzenrad, waarom weet ik zelf niet, maar dat is één van de één regels van dit reuzenrad. Chloe snapte er niets van en zuchtte. Ze stapte er uit en ging staan kijken, hij begon langzaam te draaien, sneller ging het ook niet gaan. Wist ze. Chloe at nog een deel van haar suikerspin en toen hij op was gooide ze hem in de prullenmand. Ze moest eigenlijk haar handen gaan wassen, omdat ze zo mega plaakkerig waren van het pakken en in de mond proppen van de suikerspin. "Meneer, waar vind ik ergens wat water?" Vroeg Chloe aan degene van het reuzenrad. "Het srand, natuurlijk. De beste plaats om water te gaan halen." Hij lachtte overdreven, ze ging weg en schudde met haar hoofd. Ze ging dan maar naar het srand. Even later stond ze op het strand, de wind blies in haar haren, die dan weer bovennatuurlijk meezwierde over haar schouder, fijn om een fris gevoel te nemen. Ze liep naar het water en stook haar handen in het water, het hielp niet veel, maar een beetje, maar het was al meer als genoeg, het zou vanzelf wel opdrogen. Ze bedacht zich dat ze nog niemand kende in Monica High. Geen enkel iemand, ze had zich ingeschreven op die school omdat haar ouders wouden dat ze later secretaresse zou worden. Dat wou Chloe niet zijn, Chloe wilde eigenlijk actrice worden. Vroeger in haar bed zach ze altijd spoken 's avonds, geesten, die contact met haar wouden hebben. Haar ouders hadden haar gerustgesteld en gezegd dat het enkel je verbeelding was, maar het kwam iedere dag opnieuw en opnieuw en..