Kamer van Mike en Iris

[Sorry voor de late reactie ]

Op Iris haar gezicht, was een ondeugend bijna speels grijnsje verschenen. Het gaf haar iets liefs, iets schattigs. Mike grijnsde onwillekeurig, streek met zijn hand langs haar wang liet zijn hand afdwalen naar haar nek. Streelde met zijn vingers langs haar schouders, zonder zijn ogen ook maar voor een moment los te maken van de hare. Ze bracht haar gezicht tot vlak boven het zijne, waardoor haar lippen de zijne net niet raakte. Haar bruine haren streken langs zijn wangen, een glimlach gleed over Mike’s gezicht. Met de hand van zijn arm die rond Iris middel lag streek hij zachtjes over haar onderrug. Plots irriteerde hij zich aan de stof van zijn vest en haar hempje die er voor zorgde dat hij haar huid niet tegen de zijne kon voelen. Elke keer als zijn hand Iris huid raakte voelde hij een tinteling door zijn lichaam trekken, het was wonderbaarlijk wat voor gevoelens ze bij hem te weeg kon brengen. "De tijd gaat veel te snel.." fluisterde Iris, Mike knikte langzaam. “De tijd gaat altijd snel als je het naar je zin hebt.” zei hij zacht, met zijn lippen vlak bij haar oor. Tot zijn verbazing liet Iris hem los, maakte zich los uit zijn greep en ging rechtop zitten. Hij keek haar aan, zag dat ze zijn vest van haar schouders liet glijden waarna ze het op het andere bed gooide. Hij had geen idee wiens bed dat was, en wiens bed dit was. Maar veel maakte het hem niet uit, hij had het idee dat hij en Iris vannacht sowieso in één bed zouden slapen. Althans dat hoopte hij. Een kleine glimlach gleed over zijn gezicht, toen ze weer naar hem toe kroop en hem boven op haar trok. Zachtjes drukte hij een kus in haar hals, plaatste zijn hand in haar nek steunde met de rest van zijn arm lichtjes op het bed zodat Iris niet zijn gehele gewicht zou hoeven dragen. Zijn huid leek te tintelen op de plekken waar haar hand zijn rug raakte. Het voelde zo goed weer bij haar te zijn, haar lichaam weer dicht tegen het zijne te voelen. Met zijn handen haar lichaam te kunnen strelen, en zijn lippen op de hare kunnen missen. Hij had nooit geweten dat hij zo naar iemand zou kunnen verlangen. Een klein glimlachje gleed over zijn lippen, hij keek Iris aan. Recht in haar prachtige bruine ogen die hem elke keer weerleken te betoveren. "Ik weet misschien nog wel wat.." fluisterde Iris, weer verscheen dat ondeugende glimlachje op haar lippen. Hij voelde haar lippen in zijn nek, sloot zijn ogen en genoot van de aanrakingen van haar lippen op zijn huid. Merkte dat ze afdwaalde naar zijn schouder, waar enkele kusjes op werden gedrukt. Hij glimlachte, opende zijn ogen. Streek met zijn hand zachtjes langs haar lichaam. Liet zijn hand onder haar shirt glijden, streek met zijn hand zachtjes over haar buik. Draaide zich zonder haar los te laten om, zodat zij weer op hem kwam te liggen. Zijn hand liet hij afdwalen naar haar onderrug waar hij hem voor een moment liet rusten. Hij hoopte maar dat hij haar goed had begrepen. Zachtjes drukte hij zijn lippen op de hare. Streek met ene hand zachtjes over haar onderrug terwijl hij met zijn andere hand door haar haren streek. Zijn ogen ha hij voor een moment gesloten, uiteindelijk haalde hij zijn lippen van de hare. Keek haar met een lieve glimlach op zijn gezicht aan, een glimlach van wie hij niet eens wist dat hij die had.

Er was weer een glimlach op haar lippen verschenen, maar toen ze de grijns van Mike zag verschijnen verbreedde haar glimlach zich met de seconden. De aanraking van hem die leidde tot haar nek, deed haar ogen even sluiten. Elke keer als zijn huid de hare raakte, genoot ze. Maar goed dat ik toch naar de pier ben gegaan, galmde door haar hoofd. En het was waar, anders zat ze hier nog steeds te kniezen. Aanrakingen in op haar schouders en rug trokken haar aandacht. Ze keek hem aan, haar ogen vulde zich met dezelfde warmte als daarvoor. “De tijd gaat altijd snel als je het naar je zin hebt.” hoorde ze hem zeggen, hij had zijn lippen vlak bij haar oor gebracht. Iris grinnikte even en knikte. Hij had gelijk, de tijd ging altijd snel als je het leuk had. Maar op bijvoorbeeld school duurde het werkelijk eeuwen. Ergens wilde ze dat dit eeuwen zou kunnen duren, zodat ze zeker wist dat ze voor altijd bij zou kunnen blijven. Want ze hield van hem, en hun relatie had bewezen dat het wel tegen een stootje kon. "En of ik het naar mijn zin heb." zei ze op fluistertoon met een klein gevormd grijnsje op haar lippen. Haar ogen keken hem recht aan, terwijl ze haar armen steviger om zijn hals heen legde. Haar grip was nu niet verstevigd omdat ze bang was dat hij weg zou gaan. Nee, het ging er nu vooral om dat ze zo dicht mogelijk bij hem wilde zijn.
Toen ze hem boven op haar had getrokken, voelde ze hoe hij een kus in haar hals drukte en zijn hand vervolgens in haar nek plaatste. Ook merkte ze dat hij lichtjes op zijn andere arm steunde, waarschijnlijk zodat ze niet zijn hele gewicht hoefde te dragen. Niet dat dat een probleem was geweest. Iris schudde haar hoofd even en richtte haar blik op die van hem. En zag daardoor hoe hij zijn ogen had gesloten. Vast door de kusjes die ze zonet in zijn nek had gedrukt. Een grijnsje printte zich op haar lippen en ze keek hem met haar bruine ogen stralend aan. Het voelde geweldig, zíj voelde zich geweldig, bij hem. Iris merkte dat haar adem wat onregelmatiger was geworden, maar ze kon het niet helpen. En veel maakte het haar ook niet uit, ze hoopte alleen dat Mike ook wilde wat zij wilde. Geen woorden maar daden..
"Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat je me een smsje gestuurd hebt." fluisterde ze en keek hem aan. Aan haar stem was duidelijk te horen dat haar adem nog altijd onregelmatig was, maar het kon haar nog steeds weinig maken. Iris voelde hoe hij met zijn hand langs haar lichaam streek en vervolgens zijn weg vond onder haar shirt. Een korte gegrinnik verliet haar mond, terwijl zíj nu haar ogen sloot. Zijn hand bleef uiteindelijk bij haar buik en ze opende haar ogen na een tijdje weer, recht in het gezicht van Mike. Net toen ze weer wat wilde zeggen, merkte ze dat hij zich omdraaide. Dit weliswaar zonder haar los te laten, nu kwam zij dus bovenop te liggen. Nu liet hij zijn hand naar haar onderrug afdwalen. Iris zuchtte een tevrede zucht en keek naar zijn shirt. Het liefste wilde ze gewoon haar huid tegen de zijne voelen, zonder opstakels. En ze was er nu wel van overtuigd dat hij ook wilde wat zij wou. Haar hand ging naar het randje van zijn shirt en ze trok er zachtjes aan. "Mike, je shirt zit me in de weg." prefelde ze, en op haar gezicht was een maar al te duidelijk grijns verschenen. Net op dat moment voelde ze zijn lippen op die van haar. Direct beantwoorde ze zijn kus, en de voorzichtigheid was er nu ook niet meer. Iris voelde zijn ene hand op haar onderrug en zijn andere hand voelde ze door haar haren gaan. Weer sloot ze haar ogen en onder tussen liet ze haar vingers in zijn nek glijden. Uiteindelijk maakte hij zelf een eind aan de kus en Iris keek hem met een duidelijk teleurgestelde blik in haar ogen aan. Maar de lieve glimlach op zijn gezicht maakte het weer helemaal goed. Voor een moment legde ze haar vinger op zijn lippen en beet vervolgens zacht op zijn onder lip, nadat ze haar vinger weer had verplaatst.

"En of ik het naar mijn zin heb." zei Iris op fluistertoon, haar bruine ogen hadden zich weer gevuld met dezelfde warmte als hij daarstraks in haar ogen had gezien. Het gaf hem een bijna gelukzalig gevoel. Een glimlach speelde op zijn lippen, zijn ogen hield hij strak op de hare gericht. Hij merkte dat ze haar armen steviger om zijn hals heen sloeg, voelde de warmte van haar lichaam tegen het zijne en weer irriteerde hij zich aan de stof van haar shirt. Maar ook de stof van zijn eigen shirt irriteerde hem, het was alsof er een soort muur tussen hen in zat. Een dunne muur welles waar, maar dat maakte hem niet minder vervelend. “Je bent niet de enige die het naar zijn zin heeft, het enige jammeren daaraan is dat de tijd nu enkel sneller gaat.” zei hij zacht, naar waarheid. Het liefst had hij dit moment voor eeuwig laten duren, had hij voor eeuwig met Iris in zijn armen gelegen. Haar nooit meer laten gaan. Maar hij wist dat dit onmogelijk was, morgen was er weer een dag. Morgen zouden ze gewoon naar school moeten, niet dat het voor hem veel uit zou maken als hij weer een les zou missen. Hij was al in tijden niet meer naar de lessen gegaan, en het zou hem niks verbazen als hij weer zou zakken voor zijn examen. Net als vorig jaar het geval was geweest. Ach, veel kon het hem niet schelen. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, richtte zijn aandacht weer op Iris. Het koste hem geen enkele moeite de gedachten van zich af te schuiven. Met haar bruine ogen keek ze hem stralend aan, hij voelde hoe het verlangen om haar lichaam tegen het zijne te voelen met de seconden groter werd. En hij had het idee dat ze het zelfde wou als hij.
"Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat je me een smsje gestuurd hebt." fluisterde Iris, aan haar stem kon Mike horen dat ze onregelmatig ademde. Hij glimlachte onwillekeurig, streelde met zijn hand zachtjes over haar bovenarm. “Dan zijn we het daar over eens.” prevelde hij tegen haar lippen, waarna hij er een zachte kus op plaatste. Een kort gegrinnik weerklonk door de kamer toen hij zijn hand onder haar shirt schoof. Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht, het liefst zou hij Iris shirt uit trekken zodat hij haar huid tegen de zijne aan kon voelen. Zonder die dunnen muur van stof die dit voorkwam. Hij zag dat Iris haar ogen had gesloten, merkte dat zijn adem onderhand ook onregelmatig was geworden.
Iris hand dwaalde af naar de rand van zijn shirt, hij voelde dat ze er zachtjes aan trok. Maar het feit dat hij met zijn rug op het bed lag, zou het onmogelijk voor haar maken zijn shirt uit te kunnen trekken. "Mike, je shirt zit me in de weg." prevelde Iris, hij was dus niet de enige die zich er aan irriteerde. “Mij ook, jouw shirt zit me trouwens ook in de weg.” zei hij zacht. Hij merkte dat Iris zijn kus beantwoorden, de voorzichtigheid die ze eerder hadden gehad was totaal verdwenen. Mike voelde Iris vingers in zijn nek, het warme gevoel stroomde door zijn lichaam. Deed zijn huid nogmaals tintelen. Voor een moment was er een wat teleurgestelde blik in Iris ogen te zien, nadat hij zijn lippen van de hare had gehaald. Maar die verdween al vrij snel weer, ze legde haar vinger op zijn lip. Hij drukte er een zacht kusje op nog voor ze hem weg trok. Zacht beet ze op zijn onderlip, hij glimlachte tekende met zijn vinger een cirkel op Iris haar rug. Waarna hij zich voorzichtig wat rechter op zetten. Voor een moment maakte hij zich los uit Iris greep, trok eerst zijn eigen shirt uit dat hij op naast zich op de grond liet vallen. Vervolgens liet hij zijn beide handen naar de rand van haar hempje glijden en trok nu ook haar shirt uit. Hij legde zijn hand in haar hals, liet hem langzaam langs haar lichaam naar beneden dwalen. Streek met zijn vingers zacht langs haar huid, en liet zijn hand uiteindelijk vlak boven de rand van haar broek rusten. Drukte een zachte kus in haar hals, verplaatste zijn lippen al vrij snel weer naar de hare. Sloot zijn ogen terwijl hij zich weer op het bed liet zakken. Zijn ene arm sloeg hij rond Iris middel, trok haar wat dichter tegen zich aan. Zijn andere hand plaatste hij in haar hals. Zonder zijn lippen ook maar een seconden van de hare te halen.

Voor de zoveelste keer probeerde Iris haar adem onder controle te krijgen, maar ze wist dat haar dat op dit moment niet ging lukken. Voor een moment keek ze Mike aan en al bij het zien van zijn ogen huiverde ze. “Je bent niet de enige die het naar zijn zin heeft, het enige jammeren daaraan is dat de tijd nu enkel sneller gaat.” hoorde ze hem zeggen. Ze zuchtte, dat was inderdaad het jammeren eraan. Het liefst had ze voor altijd in zijn armen gelegen. Dit moment voor altijd te laten voort spelen. Maar helaas moesten ze morgen weer naar school. Al zou het haar niet zoveel doen als ze een dagje over zou slaan. Want zoals ze zich nu voelde, zou ze haar aandacht onmogelijk bij een les kunnen houden. "Het liefst zou ik voor altijd in je armen blijven liggen, en dat gevoel dat je me telkens weer geeft altijd laten voort leven." fluisterde ze, terwijl ze haar lippen weer tegen die van hem aandrukte. Eén arm liet ze uit haar greep om zijn nek verslappen, en liet hem vervolgens helemaal los. Om vervolgens met haar vingers door zijn haar te gaan. Zijn haar voelde zo zacht aan, dat was haar al opgevallen bij de eerste keer dat ze met haar hand door zijn haar was gegaan. Al was dat wel al een hele tijd geleden..
De glimlach op zijn lippen, het gestreel op haar bovenarm. Het maakte het tintelende gevoel totaal volmaakt. Het maakte dit moment volmaakt. “Dan zijn we het daar over eens.” prevelde hij tegen haar lippen aan, om vervolgens er een zachte kus op te drukken. Iris liet -nadat hij zijn lippen weer had weggehaald- haar lippen over zijn gezicht glijden. Haar ogen had ze gesloten. Het was haar ook nog steeds niet gelukt om haar adem onder controle te houden, maar ook bij Mike leek het probleem er nu te zijn. Voor een moment grijnsde ze en uiteindelijk waren haar lippen weer uitgekomen bij zijn schouder. Weer drukte ze er enkele kusjes op. Iris voelde hoe hij met zijn vinger een cirkel op haar rug tekende. Ze grinnikte even en sloot haar ogen voor een moment, maar die deed ze alsnel weer open.
“Mij ook, jouw shirt zit me trouwens ook in de weg.” Hij sprak op zachte toon, maar ze kon hem nog altijd duidelijk verstaan. "Daar zijn we het dan ook over eens." zei ze, nog altijd met een klein gevormd grijnsje op haar lippen. Ze wilde nog een keer haar lippen op zijn huis drukken, maar voor ze het wist had hij haar losgelaten en zich uit haar greep gewurmd. Iris zuchtte voor de zoveelste keer en voelde hoe haar adem nog steeds niet uit een regelmaat bestond. Maar dat deerde haar helemaal niet. Net op dat moment zag ze hoe hij zijn shirt uit trok, om hem vervolgens naast het bed op de grond te laten vallen. Nog geen lange tijd later voelde ze zijn handen rondom haar hempje. Iris sloot haar ogen en haar adem begon weer te versnellen. Uiteindelijk was haar shirt ook uit en waar die bleef maakte haar niet zoveel uit. Net toen ze hem weer op het bed wilde drukken, voelde ze hoe hij zijn hand in haar hals legde en die langzaam naar beneden gleed. Iris had nog altijd haar ogen gesloten en genoot van zijn aanrakingen op haar huid. Uiteindelijk bleef zijn hand iets boven haar broek rusten en ze glimlachten, waarnaar ze haar ogen weer opende en recht in die van Mike keek. In haar ogen was een verliefde blik gelezen, niet de één die ze normaal op zette, maar een hele andere. "I want you." fluisterde ze liefjes en voelde hoe hij zijn lippen op die van haar drukte. Direct beantwoorde ze zijn kus en tevergeefs zonder voor zichtigheid. Mike had zich ondertussen weer op het bed laten zakken en ze voelde een arm rondom haar middel, ook zij sloeg haar armen om hem heen en ging op hem liggen. Haar hand streelde ze langs zijn arm, en voelde daarbij zijn spieren. Ze wist dat hij sterk was, maar hij zag er nu nog sterker uit, vond ze. Met nog altijd een brede grijns op haar gezicht, keken haar bruine ogen hem aan.

"Het liefst zou ik voor altijd in je armen blijven liggen, en dat gevoel dat je me telkens weer geeft altijd laten voort leven." fluisterde Iris, half tegen zijn lippen. Waardoor hij niet de kans kreeg haar vraag direct te beantwoorden. Hij beantwoorde haar kus, verstevigde zijn greep rond haar middel. Streelde met één van zijn handen zacht over haar rug, zich mateloos irriterend aan de dunne stof van Iris T-shirt. Die verhinderde dat hij haar warme huid onder zijn hand kon voelen. “Ik zou hier het liefst voor altijd blijven liggen, met jouw in mijn armen.” fluisterde Mike, keek Iris met een glimlachje op zijn gezicht aan. Merkte dat ze één van haar armen van zijn nek had gehaald, voelde dat ze haar hand door zijn haar streek. Het voelde zo goed haar weer bij zich te hebben, haar zachte aanrakingen, het gevoel van haar lippen op de zijne. Dit moment was volmaakt, perfect. Voor het eerst sinds tijden voelde hij zich echt gelukkig, en alleen al door in haar prachtige ogen te kijken voelde hij zich warm worden van binnen. Iris lippen gleden over zijn gezicht, Mike sloot zijn ogen. Enkele kusjes werden op zijn schouder gedrukt, met zijn hand streek hij door Iris haar. Zijn andere arm lag nog altijd om haar middel, hij opende zijn ogen keek haar aan. Het ontging hem niet dat zowel haar ademhaling als de zijne wat onrustig was, hij grijnsde onwillekeurig. Liet zijn hand die tot nu toe op Iris rug lag iets omlaag dwalen, streek zachtjes met zijn hand langs haar heup.
"Daar zijn we het dan ook over eens." zei Iris, een klein grijnsje had zich op haar lippen gevormd. Hij glimlachte naar haar, hoorde haar zuchten op het moment dat hij haar los liet en zich uit haar greep wurmde. Op het moment dat hij haar hemdje uit trok sloot ze haar ogen, hij merkte dat haar adem weer snelde. Voelde haar warme huid tegen zijn vingertoppen. "I want you." fluisterde Iris, in haar ogen was een blik verschenen die hij niet van haar kenden. Maar die bij hem het verlangen om haar aan te raken, om haar lichaam tegen het zijne te voelen enkel groter maakte. Zachtjes drukte hij een kus op haar schouder liet zijn lippen langs haar hals omhoog glijden, volgde met zijn lippen haar kaaklijn en vond uiteindelijk haar lippen. Waar hij een zachte kus op plaatste, zijn ene arm had hij weer om haar middel heel geslagen. Met zijn hand streelde hij zachtjes over haar onderrug. Met zijn andere hand streek hij zachtjes langs haar wang. Hij voelde het matras weer onder zijn rug. Iris armen krulde zich om hem heen, waarna ze weer op hem ging liggen. Hij voelde haar huid tegen het zijne, een glimlachje gleed over zijn lippen. Mike voelde hoe Iris met haar hand langs zijn arm streelde, zijn huid leek te tintelen op de plekken waar haar vingers zijn huid raakte. Hij verplaatste zijn hand die zonet op Iris hand had gerust naar haar rug. Zonder zijn ogen los te maken van die van Iris, een brede grijns stond op haar gezicht. Iets wat hem deed glimlachen. Zijn vingers vonden de sluiting van haar bh, zonder te aarzelen haakte hij de los. Wetend dat zij op dit moment precies het zelfde als hem wou. Met zijn hand streek hij langs haar schouders zodat de bandjes van haar bh van schouders af gleden. Niet veel later belande die naast hun shirts op de grond. Met zijn hand streelde hij zachtjes langs haar lichaam, waarna hij zijn beide armen voor een moment om haar middel sloeg. Zijn lippen drukte hij weer op de hare, zonder enige voorzichtigheid. Hij sloot zijn ogen, keek haar uiteindelijk weer met een glimlachje aan.

Mike beantwoorde haar kus vrijwel direct, iets dat een glimlach over haar lippen stimuleerde. Weer merkte ze dat de voorzichtigheid in de kus in rook op gegaan was. Het deed haar grijnzen, vooral door het feit dat ze die avond op de pier elkaar niet eens aan durfde te raken in het begin. En nu lagen ze hier, zo.. De grip rondom haar ontblootte middel werd verstevigt, ze slaakte een tevrede zucht en sloot vervolgens haar ogen. Ze had de strijd tegen haar adem al opgegeven, ze zou het toch niet onder controle kunnen houden. Ook merkte ze nu pas dat ook bij Mike zijn adem wat onrustiger werd, Iris grijnsde stralend naar hem. “Ik zou hier het liefst voor altijd blijven liggen, met jouw in mijn armen.” hoorde ze hem zeggen. Nogmaals grijnsde ze en legde haar hoofd op zijn borst. "We moeten zo'n gebeurtenis nooit meer zover laten gaan." fluisterde ze en drukte een paar tedere verleidelijke kusjes in zijn nek. Het was waar, ze wilde nooit meer ruzie met hem hebben. Ze wilde gewoon altijd bij hem blijven, en ooit met hem mee naar Italië gaan. Zodat hij haar zijn buurt kon laten zien. Voor een moment zuchtte ze, toen ze besefte dat ze de volgende dag weer gewoon naar school moesten. Nou, als het aan haar lag zou ze wel een dagje kunnen overslaan. Want zoals ze zich nu voelde ging ze geen aanstalte maken om Mike los te laten. Om haar lippen van de zijne af te halen.
Iris voelde hoe hij met zijn hand door haar haren heen streek en zag vervolgens hoe hij -vast door haar aanrakingen- zijn ogen had gesloten. Ze grijnsde en zag dat hij korte tijd daarna weer zijn ogen opende en zijn hand voelde ze op zijn heup. Het gevoel om nog een stukje verder te gaan werd bij haar steeds groter. En ze wist ook niet precies meer waarom ze het nog onderdrukte.
De glimlach die op Mike's lippen speelde, deed haar huiveren. Waarom koste het haar zoveel moeite en waarom hield ze zich nou nog in? Het was toch al duidelijk dat hij hetzelfde als haar wilde? Op dat moment voelde ze zijn lippen op haar schouder, nu was zij degende die haar ogen genietend sloot. Mike's lippen vonden hun weg naar haar lippen langs haar kaaklijn. Iris opende haar ogen weer en beantwoorde het zachte kusje dat op haar lippen was gedrukt. Het voelde gewoon weg geweldig om zo bij hem te zijn. De laatste keer dat ze zo met elkaar om waren gegaan was bij haar thuis. En dat was al een lange tijd geleden. Juist op deze moment kon ze zich niet voorstellen dat hij er misschien niet eens meer bij haar was geweest als hij ook niet naar deze school was gegaan. Dat was nu vrijwel onmogelijk, dat leek zo onmogelijk. Net op dat moment voelde ze hoe hij zacht over haar onderrug streek. Weer sloot ze haar ogen, van genot.
Iris drukte haar lippen weer op zijn schouder, en liet deze zover mogelijk afdwalen. Tot zijn buik, vervolgens keek ze hem weer met een lieve blik in haar ogen aan. Haar hand volgde de weg die haar lippen over zijn borst hadden afgelegd, zonder haar ogen van de zijne af te halen welis waar. Haar hand bleef uiteindelijk bij het randje van zijn broek haken. Haar vingers omklemde het randje van zijn broek en ze wachtte zijn reactie af. Ondertussen merkte ze dat Mike haar bh los had gehaakt en ze grijnsde bij die gedachten. Deze -net zoals de andere kledingstukken- belande op de grond naast het bed. Het gevoel dat voor de zoveelste keer bij haar opgewekt werd, door zijn aanrakingen op haar lichaam deed haar glimlachen. En nog geen minuut daarna voelde ze zijn armen rondom haar middel. Iris hield haar ene hand bij zijn broek en de andere had ze nog om zijn nek. Deze verstevigde ze en ondertussen beantwoorde ze zijn kus.

Stralend keek Iris hem aan, een grijns sierde haar gezicht. Het was weer net als eerder, het was alsof hun ruzie nooit had plaatsgevonden. Alsof het nooit mis was gegaan. Met zijn hand streek Mike langs haar wang, zonder zijn ogen los te maken van de hare. Een glimlach speelde op zijn lippen. Hij kon zich niet voorstellen dat hij anders over een paar uur op een boot naar Italië had gezeten, dat hij Iris nooit meer had gezien. Als zij niet was gekomen, of als hij dat sms’je niet had gestuurd. Dan hadden ze hier niet zo gelegen. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, voelde dat Iris haar hoofd op zijn borst legde. Streek met zijn hand door haar haren, terwijl hij met een glimlachje op haar gezicht naar haar keek. "We moeten zo'n gebeurtenis nooit meer zover laten gaan.” fluisterde ze, waarna ze enkele kusjes in zijn nek drukte. Het verlangen naar haar lichaam werd steeds groter, en hij vroeg zich af wat hem nog tegen hield. Want het was duidelijk dat Iris het zelfde wilde als hem. “Ja, we moeten het nooit mee zover laten komen.” stemde hij met haar in, terwijl hij met zijn hand langs haar heup streek. Het voelde gewoon weg geweldig om zo dicht bij haar te liggen, om haar lippen op de zijne te voelen. Het idee dat hij haar morgen ochtend weer los zou moeten laten omdat ze naar school moesten stond hem niet aan. Hij wou haar niet loslaten, hij wou zijn lippen niet van de hare halen. Als het aan hem lag zouden ze hier gewoon blijven, veel maakte het hem niet uit als hij nog een jaar zou blijven zitten. Hij hoefde niet zo perse meer een diploma, zonder zou hij het ook wel reden.
Iris beantwoorde het kleine kusje dat hij op haar lippen had gedrukt, met een glimlachje keek hij haar aan. Streelde met zijn hand zachtjes over haar ontblote onderrug. Voelde haar lippen op zijn schouder, sloot voor een moment zijn ogen. Genoot van de aanraking van haar lippen op zijn huid, merkte dat ze langzaam afdwaalde naar zijn buik. Uiteindelijk opende hij zijn ogen weer, richtte ze op die van Iris. Die hem met een lieve blik in haar ogen aan keek, hij voelde zich weer warm worden van binnen. Elke keer weer bezorgde ze hem dat gevoel. Een glimlach gleed over zijn lippen, hij legde zijn hand in haar hals en liet hem langzaam afdwalen tot op haar onderbuik waar hij zijn hand voor een moment liet rusten. Iris hand dwaalde onderhand over zijn borst, hij voelde zijn huid lichtjes tintelen op de plekken waar ze hem raakte. Iris hand bleef haken bij het randje van zijn broek. Daar bleef die rusten, ook tijdens zijn kus die ze vrijwel direct beantwoorde. De greep van de arm in zijn nek verstevigde zich. Evenals zijn greep rond haar middel. Zijn andere hand liet hij afdwalen naar de rand van haar broek, zoals ze nu lagen was het moeilijk dit kledingstuk uit te kunnen trekken. “Dit gaat niet lukken zo.” prevelde hij met zijn lippen nog altijd tegen de hare, waarna hij zijn hoofd iets terug trok zodat hij haar aan kon kijken. Zachtjes drukte hij een kus in haar hals.

[Inspilose post I'm sorry ]

[precies een week later x]]

Het begon haar langzamer hand te dagen dat het zo niet zou lukken om zijn broek los te maken, aangezien hij nog altijd onderaan met zijn rug op het bed lag. Voor een moment gingen haar bruine ogen langs het randje van het bed, waarnaar ze haar blik weer op Mike richtte. Toen ze zijn bruine ogen en zijn glimlach zag, leek ze voor de zoveelste keer te smelten. Was ze even blij dat hij dat sms'je had gestuurd en dat zij had gekozen om naar hem toe te gaan. Ja, ze was er nu écht zeker van dat dit de juiste keuze was geweest. Maar het idee dat ze morgen weer op moesten staan, dat ze hem weer los moest laten, lag haar niet. Ze wilde haar lippen niet van de zijne halen, met de gedachten aan school. Ze wilde dat alleen doen met de gedachten dat ze hem de hele dag niet meer los hoefde te laten..
Voor een moment zuchtte ze en keek hem met een glimlachje op haar lippen aan. Het gevoel dat hij haar normaal bezorgde leek verdwenen te zijn, in plaats daarvan was er een ander gevoel voor in de plaats gekomen. Een gevoel dat haar nóg warmer maakte vanbinnen dan normaal. Het was geen vreemd gevoel, in tegendeel ze wilde het zo snel mogelijk een plek geven. Mike streek met zijn hand door haar haren heen, nadat ze haar hoofd op zijn borst gelegd had. Iris glimlachte even en sloot voor een moment haar ogen. Steeds als hij haar aanraakte leek ze te huiveren. “Ja, we moeten het nooit mee zover laten komen.” antwoordde hij, meteen daarna opende ze haar ogen weer en glimlachte naar hem. Het zou nooit meer mogen gebeuren, het zou ook niet meer gebeuren.
De aanraking bij haar heup, zijn bruine ogen, de glimlach, ze wist gewoon weg niet meer waarom ze zich nog inhield. Ze kon net zo goed nu doen wat ze wilde doen, nu ze nog tijd voor zichzelf hadden. Nadat Mike met zijn hand over haar rug had gestreken rilde ze, maar het was niet zo'n kille ril die je had als je het koud had. Nee, maar eentje van genot.
Iris pakte de hand waarmee hij langs haar rug had gestreken beet en drukte er een tedere kus op, waarnaar ze hem weer los liet en ook haar greep rondom zijn nek verslapte. Net zoals zij daarnet had gedaan, voelde ze zijn hand bij het randje van haar broek. Het deed een grijnsje op haar lippen toveren. “Dit gaat niet lukken zo.” hoorde ze hem zeggen, tegen haar lippen prevelend. En hiermee ook haar gedachten ook uitsprekend. Een paar seconden daarna keek hij haar weer gewoon recht aan en ze grijnsde nog altijd naar hem. "Je hebt gelijk." fluisterde ze en liet hem nu helemaal los, om vervolgens overeind te komen en hem ook overeind te trekken. "Het kan ook anders.." fluisterde ze en stond op om vervolgens ook zijn hand te pakken en hem naast haar te trekken. Waarnaar ze één hand bij zijn broek plaatste en de andere door zijn haar liet gaan, waarnaar ze hem in zijn nek liet rusten. Haar lippen vonden weer de zijne en zacht beet ze op zijn onderlip, waarnaar ze hem weer aankeek. Haar ogen glommen net zoals daarvoor. Mike drukte een zachte kus in haar hals, waardoor ze even haar ogen sloot. Ondertussen sloten haar vingers zich om het knoopje van zijn broek, die kort daarna open ging. Ze grijnsde even en opende haar ogen weer, haar lippen drukte ze voor een moment op zijn schouder.

Zijn hart klopte sneller dan normaal, alsof hij zojuist hard had gelopen. De warme gloed kwam niet met vlagen, zoals normaal maar leek nu huizen in zijn lichaam. Elke aanraking van Iris deed zijn huid tintelen. Een glimlach speelde op zijn lippen, en in zijn ogen was voor het eerst sinds tijden weer emotie te zien. Al zou hij er waarschijnlijk zonder al te veel moeite voor kunnen zorgen, dat de ondoorgrondelijkheid weer terug zou keren. Maar daar had hij op dit moment totaal geen behoefte aan, Iris mocht best weten wat hij voor haar voelde. Wat ze met hem deed. Voor het eerst sinds lange tijd voelde hij zich weer gelukkig, nu hij haar eindelijk weer in zijn armen kon houden. Nu hij haar lippen weer op de zijne voelde, met zijn bruine ogen keek hij haar aan. Hij was maar wat blij dat hij haar had ge-sms’t dat hij haar had gevraagd om naar de pier te komen. En dat zij hem had vergeven. Mike merkte dat het verlangen naar haar lichaam steeds groter werd, en vroeg zich af waarom hij zich nog inhield. Want het was overduidelijk dat zij exact het zelfde wilde.
Iris pakte zijn hand beet, drukte er een kus op. Hij glimlachte, streek met zijn hand langs haar wang nadat ze die had los gelaten. Grijnzend keek ze hem aan, en hij kon het niet laten terug te grijnzen. "Je hebt gelijk." fluisterde ze, waarna ze hem helemaal los liet. Om vervolgens overeind te komen, en ook hem overeind te trekken. "Het kan ook anders.." zei ze, onwillekeurig liet hij zijn blik over haar lichaam glijden nadat ze overeind was gekomen. Gewillig liet hij zich door haar naast zich trekken, een glimlach speelde op zijn lippen. Zachtjes drukte hij een kus in haar hals, liet zijn lippen afdwalen naar haar schouder. Om uiteindelijk zijn ogen weer op de hare te richten, hij voelde haar ene hand bij de rand van zijn broek. Met haar andere hand ging ze door zijn haren, hij sloeg zijn beide armen voor een moment om haar middel. Voelde dat ze zachtjes op zijn lip beet, glimlachte even. Zijn ogen vonden de hare weer, nog altijd was de zelfde glans als eerder in haar bruine ogen te zien. Iris had onderhand het knoopje van broek los gemaakt, een kus werd op zijn schouder gedrukt. Hij liet zijn ene hand afdwalen naar Iris broek, maakte net als zij het knoopje los. Terwijl hij zijn lippen weer op de hare drukte, zijn andere hand legde hij in haar nek. Voorzichtig schoof hij haar broek iets omlaag nadat hij ook de rits had losgemaakt, voelde haar huid onder zijn hand. Lang duurde het niet voor haar broek van haar benen af gleed, hij glimlachte even zachtjes. Zijn lippen hadden die van Iris nog altijd niet los gelaten, zijn ogen had hij gesloten.

[Inspiloos, sorry ]

[Op zo'n moment nog wel xD]

Nog steeds was haar adem onregelmatig, en ze had zo'n vermoede dat dat ook niet snel zou veranderen. Na een tijdje haalde ze haar lippen van zijn schouder af en ging wat dichter tegen hem aan staan, waardoor ze ze zijn hartslag voelde. Zijn hart ging harder tekeer dan zonet, iets dat haar breed deed grijnzen. Iris was blij dat hij hetzelfde als haar wilde, want de kans had bestaan dat hij er anders over had gedacht. Maar gelukkig was dat niet zo geweest. Ze wilde een speciale nacht, en dat zou nu ook wel gebeuren. Vooral nu ze alles zo sterk voelde. Voor enkele seconden richtte Iris haar blik op die van Mike en keek in zijn bruine ogen. Tot haar grote verbazing stond er emotie in. Niet dat ze niet had verwacht dat hij iets zou voelen, maar meer omdat hij meestal zijn 'gesloten blik' opzette. Iris ging met haar hand naar zijn gezicht en gleed met haar vinger over zijn wang heen, terwijl ze in zijn ogen bleef kijken.
Ze had Mike zonder veel moeite naast zich getrokken, en niet veel later voelde ze zijn armen om haar heen. Een glimlachje begaf zich op dat moment op haar lippen. Vlak daarna voelde ze hoe zijn vingers langs haar wang gleden en ook volgde er een zachte kus in haar hals. Die uiteindelijk naar haar schouder leidde. Voor de zoveelste keer sloot Iris haar ogen en voelde hoe de warmte haar lichaam overnam. Normaal gesproken zou ze -als ze dat zou willen- het kunnen bedwingen, maar nu leek daar geen denken aan. En eigenlijk wilde ze het ook niet bedwingen, want het voelde geweldig. Ze had al veel te lang al die gevoelens op moeten kroppen. En dat wilde ze niet nog eens doen..
Niet veel later voelde ze hoe Mike's hand naar het begin van haar broek ging. Meteen opende Iris haar ogen weer en keek hem weer in zijn ogen aan. Waar nog altijd die emotie in stond. Het was een tijdje geleden geweest dat ze hem open boek had zien spelen zo. Maar het maakte dat gevoel alleen maar sterker. Voor ze het wist was het knoopje van haar broek losgemaakt en meteen daarna gleed haar broek naar van haar benen. Ze schopte hem meteen uit en een grijnsje vormde zich op haar lippen. Ook zij maakte nu zijn rits los en ook zijn broek gleed van zijn benen af. Mike had een kus op haar lippen gedrukt en ze beantwoorde deze vrijwel meteen. "Niet te geloven dat ik dit gevoel heb moeten missen." fluisterde ze en legde haar hoofd voor een moment in zijn nek.

[Misschien een beetje afgeraffeld, maar ik moet eten..]

Zowel Iris ademhaling als de zijne ging onregelmatig, zijn bruine ogen hield hij strak op de hare gericht. Hij wist vrij zeker dat ze zijn hart zou kunnen voelen kloppen, zo dicht als ze nu tegen hem aan stond. Een glimlach gleed over zijn gezicht, met zijn hand streek hij zachtjes langs haar buik. Voelde de warmte van haar huid, tegen het zijne. Het was alsof hij elke aanraking sterker voelde dan normaal, elke keer weer leek zijn huid te tintellen en de warmte die zich huis vestigde in zijn lichaam verdween maar niet. Met haar hand streek ze langs zijn wang, met haar bruine ogen hield ze de zijne gevangen. Een glimlachje stond op haar gezicht, en hij was er vrij zeker van at ze de emotie in zijn ogen had zien staan. Het voelde vreemd om een open boek te spelen, om zijn ogen niet emotieloos te laten staan zoals normaal. Maar hij deed niet de moeite om er verandering in te brengen, zachtjes streelde hij met zijn hand over Iris haar rug.
Iris schopte haar broek uit, waarna ze de rits van zijn broek open maakte. Ook hij schopte zijn broek, die van zijn benen gegleden was. Zijn kus werd vrijwel direct door haar beantwoord, hij legde zijn ene arm rond haar middel. Zijn andere hand rustte nog altijd in haar nek. Uiteindelijk was zij degene die de kus beëindigde. Hij opende zijn ogen. Keek haar met een glimlachje aan. "Niet te geloven dat ik dit gevoel heb moeten missen." fluisterde ze, waarna ze haar hoofd in zijn nek legde. Met zijn hand streek hij zacht door haar haren. “Niet te geloven dat ik jouw heb moeten missen.” zei hij zacht, drukte een kus op haar wang. Zijn andere hand dwaalde af naar de rand van haar slipje, een moment keek hij haar aan. Hield zijn hoofd een tikkeltje aan, alsof hij haar toestemming vroeg om verder te gaan. Al wist hij vrij zeker dat ze exact het zelfde wilde als hem. Hij deed een stap in de richting van het bed, trok Iris zachtjes met zich mee. Maar liet zich nog niet op het bed zakken, dan hadden ze straks weer het zelfde probleem als net. Hij grijnsde onwillekeurig, richtte zijn bruine ogen weer op die van Iris. Zijn armen krulde zich rond haar middel, hij drukte een zachte kus op haar lippen. Streelde met zijn hand zachtjes over haar heup, waarna hij haar weer aan keek met een glimlachje op zijn gezicht.

De aanraking bij haar buik deed haar huiveren. Het voelde zo goed, zo goed om zoveel delen van haar huid tegen de zijne voelen. Dit moment, met dit gevoel, het vormde een compleet perfect pakket. Ze zuchtte tevreden en hief haar hoofd voor een moment weer op om vervolgens recht in Mike's levendige ogen te kijken. Nog nooit had ze die emotie die er nu in stond zien staan. Niet dat het haar deerde, maar het versterkte dat zalige gevoel enkel meer. En de warmte leek nu al een enorme hoeveelheid te hebben opgebouwd, onvoorstelbaar gewoon. Bij haar thuis hadden ze ook het bed met elkaar gedeeld, en toen had ze ook vele maal meer gevoeld. Maar nu leek het gewoon veel extremer, en waarom wist ze niet precies.
Mike streek met zijn hand zacht over haar rug, voor een moment sloot Iris haar ogen. Genietend van de tintelingen die haar huid maakte door zijn vingers. Nog altijd stond ze erg dicht tegen hem aan en ze was niet van plan daar nog verandering in te brengen. Niet nu ze eindelijk zoveel voelde. Niet veel later zag ze dat hij zijn broek uit schopte, meteen verscheen er een grijnsje op haar lippen. Een ondeugende weliswaar.
Een arm werd rondom haar middel gelegd, automatisch verstevigde de greep van haar ene arm rondom zijn nek zich. Al had ze die al stevig genoeg om zijn hals laten rusten. Met haar bruine ogen -die ze ondertussen al weer had geopend- keek ze Mike aan, recht in de zijne. Maar al snel drukte ze een kus op zijn wang, en haar lippen gleden langzaam over zijn gezicht naar beneden, totdat ze bij zijn hals aankwamen. Daar liet ze ze en uiteindelijk drukte ze daar nog een aantal kusjes. Haar ogen had ze weer gesloten.
“Niet te geloven dat ik jouw heb moeten missen.” hoorde ze hem op zachte toon zeggen. Iris opende haar ogen weer en keek hem aan. Hiermee het contact tussen haar lippen en zijn huid verbrekend. "Dat mag inderdaad nooit meer gebeuren." fluisterde ze en voelde hoe Mike met zijn vingers door haar haar streek. Het glimlachje dat op dat moment op zijn lippen stond, deed haar letterlijk smelten. En ook toen hij een kus op haar wang drukte, leek ze weer helemaal warm te worden van binnen. Voor een moment liet ze hem los en sloeg haar beiden armen om zijn middel heen, waarnaar ze haar hoofd op zijn schouder legde. Haar handen lagen precies bij het randje van zijn boxer, en ze streelde met haar vingers zacht over zijn onderrug. Alsof Mike hetzelfde leek te denken voelde ze zijn handen bij de rand van haar slipje, ze grinnikte en hief haar hoofd weer op. Hierdoor zag ze dat hij zijn hoofd wat aan hield, alsof hij iets wilde vragen. Iris begon te lachen en drukte een kus op zijn neus. Dacht hij nou echt dat hij nu nog iets moest vragen?
Mike deed een stap naar het bed toe, maar hij liet zich er nog niet op zakken. In plaats daarvan keek hij haar grijnzend aan en streek zacht over haar heup heen. Ook zij kon het niet laten om te grijnzen. Ondertussen hadden haar vingers het randje van zijn boxer omklemd. En niet veel later trok ze deze omlaag. Nog altijd met die grijns op haar gezicht. Haar lippen vonden direct daarna de zijne weer en ze drukte zich weer wat dichter tegen hem aan.

Zijn ogen hield hij strak op Iris gevestigd, ze had haar ogen gesloten. Waardoor hij voor een moment de tijd keek de zachte trekken van haar gezicht te bestuderen, een glimlachje speelde op zijn lippen. Hij voelde haar warme huid tegen de zijne, vroeg zich af waarom hij niet eerder had geprobeerd haar terug te krijgen. Maar besefte, dat dit niet het moment was daarover na te denken. Moeilijk was het niet zijn gedachtes los te laten in Iris gezelschap. Haar greep rond zijn nek verstevigde, een ondeugend grijnsje was op haar lippen verschenen. Ze drukte haar lippen op zijn wang liet ze over zijn gezicht naar zijn nek glijden, voor een moment sloot hij zijn ogen. Streek met zijn handen zacht over haar onderrug, en trok haar wat dichter tegen zich aan. Het voelde zo goed haar zo dicht bij zich te hebben, haar ongehinderd te kunnen beminnen. Nee, hij was niet van plan haar nogmaals zo makkelijk te laten gaan. "Dat mag inderdaad nooit meer gebeuren." fluisterde Iris, voor een moment keek hij haar recht in haar bruine ogen. Die hem weer dat onderhand vertrouwde warme gevoel gaven, een glimlach speelde op zijn lippen. “Mee eens.” zei hij zacht, Iris sloeg haar armen rond zijn middel. Haar hoof legde ze tegen zijn schouder, hij verplaatste één van zijn handen wat meer naar haar boven rug. Streek daar zachtjes over heen, terwijl hij met een grijnsje op zijn gezicht naar haar keek. Hij voelde haar handen bij het randje van haar boxer, genoot genietend zijn ogen toen ze met haar vingers over zijn onderrug streek. Iris lachte toen ze haar hoofd hief, en aan zijn houding zijn onuitgesproken vraag af kon lezen, ze drukte een kus op zijn neus. Kennelijk was vragen niet meer nodig, hij grijnsde. Voelde dat ze zijn boxershort omlaag trok nadat hij een stap in de richting van hun bed had gezet. Zijn vingers omklemde de rand van haar slipje, en niet veel later trok hij die naar beneden. Waarna hij zich op het bed liet zakken en Iris met zich mee trok. Zijn armen krulde zich om haar middel, zachtjes drukte hij zijn lippen op de hare.

Knipperend tegen het felle zonlicht opende Mike zijn ogen, voor een moment staarde hij zwijgend naar het plafond. Waarna hij zijn ogen op Iris richtte, die in zijn armen lag hij te slapen. Hij glimlachte zachtjes, drukte een zachte kus op haar voorhoofd. Een glimlachje speelde op zijn lippen, gisteravond was perfect geweest. Het was goed dat hij haar had gesmst, ze was hem veel meer waard dan Italië. Voorzichtig, om haar niet wakker te maken, liet hij haar los. Stapte uit het bed, waarna hij de deken weer over haar heen legde, ze zag er lief uit als ze sliep. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, pakte zijn spijkerbroek en shirt van de grond en trok die aan. Waarna hij naar het raam liep en deze opende. Hij ging net als hij voor hun ruzie vaak had gedaan in de vensterbank zitten en viste een sigaret uit zijn broekzak. Daar zou hij waarschijnlijk nooit meer van af komen, althans hij had geen idee hoe. Aarzelend keek hij naar de sigaret, nee weg gooien had geen effect. Hij zou wel weer een nieuw pakje kopen, hij bezat het doorsettings vermogen niet. Hij stak de sigaret tussen zijn lippen, en hield zijn aansteker bij het uiteinde. Waarna hij die terug stopte in zijn broekzak, en een trek van zijn sigaret nam. Hij zorgde er voor dat de rook niet in de kamer terecht kwam, keek vanuit zijn ooghoeken naar Iris.

[En toen had ik eindelijk weer gepost, sorry dat het zo lang duurde (aa)]

Het gevoel van vreugde dat zich nog steeds in haar bevond, werd met de seconden groter. De glimlach, die ze samen met haar ogen nog altijd liet stralen, werd ook met de seconden breder. En veel kon ze er niet aan doen, ze was gewoon zo blij dat ze hem weer terug had. Tenminste, dat hij haar dat sms'je had gestuurd. Hij had ook een ander meisje op kunnen zoeken, of.. Iris slikte en schudde even haar hoofd. Daar wilde ze al helemaal niet aan denken. Dat hij terug zou gaan naar Italië zonder haar.. Ze zuchtte even en richtte haar ogen op die van hem, net toen hij dat ook deed. Waardoor ze hem recht aan kon kijken.
Toen ze haar lippen over zijn huid had laten glijden, keek ze hem even vanuit een schuine hoek aan. En zag daardoor dat hij zijn ogen had gesloten. Een grijnsje vestigde zich weer op haar lippen. En die veranderde in een over tevreden glimlach toen ze de aanrakingen bij haar onderrug voelde. De plekken waar zijn vingers haar huid raakte leken helemaal te tintelen. Een gewoon weg heerlijk gevoel.. Ze zuchtte even en haar ogen had ze genietend gesloten.
"Mee eens." antwoordde Mike. Maar voordat Iris nog wat kon zeggen voelde ze hoe hij met zijn handen over haar boven rug streek. Met nog steeds gesloten ogen drukte ze haar lippen op zijn borst. De gedachten dat ze morgen eigenlijk gewoon weer vroeg op moesten vanwege school, was totaal niet meer in de sfeer gelegd. Tenminste, zij dacht er niet meer aan. En ze had zo'n gevoel dat hij zich er ook niet zo druk om maakte. Iris opende haar ogen weer even en vanuit haar ooghoek zag ze dat Mike grijnsde. En automatisch keerde haar grijns ook weer terug. De grijns met de ondeugende trekjes. Net op dat moment voelde ze zijn vingers bij het randje van haar slip. Ze grinnikte even en sloot afwachtend weer haar ogen. Niet veel later voelde ze hoe haar slipje van haar lichaam afgleed en ze schopte hem uit. Nog voordat ze Mike naar het bed kon wenken, werd ze zelf meegetrokken en voelde ze zijn lippen op die van haar. Als in een trans kuste ze hem weer terug en rolde ze boven op hem.

Het gekwetter van vogels, het geluid van de mensheid die op deze plek leek te ontwaken en het gekraak van de ramen die werden opengeslagen. Ochtend. Nog half in slaap rolde Iris op haar zij en tot haar verbazing voelde ze Mike niet meer naast zich. Maar echt zin om overeind te komen had ze niet, dus trok ze de deken wat verder over haar hoofd heen wachtte een paar seconden. Maar ze hoorde niks, al had ze niet anders verwacht. Dus uiteindelijk kwam ze met enige moeite overeind, maar zorgde dat de deken nog ruim tot haar schouders reikte, zodat ze hem als een soort van strapless topje kon gebruiken. Voor een moment ging ze met haar hand door haar haar heen en keek recht in het gezicht van Mike. Even grijnsde ze. "Hé liefje, al lang wakker?" vroeg ze en liet zich vermoeid weer achterover zakken op het kussen. Dat hij een sigaret tussen zijn lippen geklemd had, was haar totaal ontgaan. Voor een moment keek ze over het randje van het bed naar het bruin kleurige laminaat waar haar kleding nog lag. Ze zuchtte even, die zou ze later wel aantrekken. Iris keek weer even naar met een nog wat slaperige blik Mike's kant op en woelde met haar hand nogmaals door haar haar heen. Die zou nu toch wel alle kanten op staan, dus het maakte haar niet zoveel uit.

Met zijn rug leunde Mike tegen de muur, zijn sigaret hield hij losjes tussen zijn vingers. Zwijgend staarde hij uit het raam, de lucht was strak blauw. Er was geen wolk te bekennen, iets waardoor de zon vel spel had. De mensen die buiten liepen, waren dan ook gehuld in vrij luchtige kleding. Meisjes droegen zomerjurkjes, korte spijkershorts en hemdjes. De meeste jongens gingen gekleed in een zwembroek, of spijkerbroek met daarboven een shirt. Hoe laat zou het zijn? Ze waren te laat voor hun eerste les, daar was hij vrij zeker van. Niet dat het hem veel kon schelen, hij had de laatste weken geen enkele les gevolgd. Eentje meer of minder, maakte niet uit. Ze hadden hem tot nu toe niet gemist, dus waarom zouden ze dit nu ineens wel doen? En zelfs als dit het geval was kon het hem vrij weinig schelen. Meestal kwam hij er wel onderuit, en als dit niet het geval was zou hij wel kijken wat hij deed. Hij nam nog een trekje van zijn sigaret, waarna hij die tussen zijn lippen klemde en zijn mobiel uit zijn broekzak viste. Het ding was nodig aan vervanging toe en nu hij een baantje had zou het ook niet lang duren voor hij genoeg had om er eentje te kunnen kopen. Maar tot het zover was zou hij het nog wel even met deze doen, snel tikte hij een sms’je. Gericht aan Matthias, die nog altijd de bende leidde. Bovendien was hij degene met wie Mike de laatste tijd het meest contact had gehad, het was ook Matthias die hem had gezegd welke boot hij moest nemen als hij terug kwam naar Italië. Hij had de bemanning zelfs op de hoogte gesteld van het feit dat ze misschien iemand mee moesten nemen. Iris ed io siamo tornati insieme. Non vengono in Italia, ragazzi mi spiace. Nadat hij op verzenden had gedrukt stopte hij het apparaatje weer weg, Matthias zou het wel begrijpen. Hij had zijn vriend verteld waarom hij nog niet zeker wist of hij zou vertrekken. Mike richtte zijn ogen op Iris, een glimlachje speelde op zijn lippen. Hij had er goed aan gedaan haar te sms’en, het was het zeker waard geweest. Bij haar zijn betekende voor hem meer dan terug keren naar Italië. Hij grijnsde onwillekeurig toen Iris de deken over haar hoofd trok, besloot te blijven zitten waar hij zat voor het geval ze verder wou slapen. Maar kennelijk had ze hier geen behoefte aan want ze stelde zich recht, gebruikte de deken als een soort strapless topje. Een grijns verscheen voor een moment op haar gezicht. "Hé liefje, al lang wakker?" vroeg ze, waarna ze zich weer achterover in de kussens liet zakken. “Niet zo heel lang, hooguit een kwartiertje.” zei hij, waarna hij zijn sigaret uit drukte tegen de buiten muur om hem vervolgens in het gras te laten vallen. Met haar hand woelde Iris door haar haren, die nog warrig zaten van het slapen. Glimlachend kwam hij overeind, liep naar haar toe en ging op de rand van het bed zitten. “Lekker geslapen?” vroeg hij met een grijnsje, waarna hij iets naar voren boog en een zachte kus op haar lippen drukte. “Je ziet er lief uit als je slaapt.” zei hij nadat hij weer recht was gaan zitten. Een glimlach speelde op zijn lippen.

Hoelang was hij eigenlijk al wakker? Ze zuchtte even. Had ze nou zo lang doorgeslapen? Of had ze hem in haar slaap uit bed geschopt? Even schudde ze met haar hoofd in de hoop dat haar haar nu wat beter zou gaan zitten. Maar tevergeefs, het werd voor haar gevoel alleen maar erger. Iris zuchtte weer en liet haar arm even over de rand van het bed hangen om wat kledingstukken op te vissen van de grond. En haar slipje, BH, topje en spijkerbroek was nu het enige dat ze aan zou doen. In een snelle beweging had ze haar kleding op het bed gelegd en ze trok haar slipje en BH aan. De deken die van haar lichaam was gevallen, liet ze liggen waar hij lag. Zodat ze daarna ook haar hemdje aan kon trekken. Ergens wist ze dat het een beetje te koud was voor blote armen. En daar was ze gisteravond dan ook wel achter gekomen, maar echt veel maakte het haar niet uit. Trouwens was ze toch niet van plan om echt naar buiten te gaan. Misschien even, maar dan niet heel ver. Nu pas besefte ze dat ze vandaag eigenlijk allebei naar school moesten. Ze draaide haar hoofd automatisch in richting van de digitale wekker die op het nachtkastje stond. 10:02 was er te lezen. Ze zuchtte even. Dan hadden ze de eerste lessen sowieso gemist. Maar echt veel maakte het haar nou ook weer niet uit. Oké, het was misschien niet erg slim. Maar gister had ze toch al het idee gehad dat ze zich zouden verslapen. Tenminste, zij wel. Ze wist nog steeds niet of Mike al veel vroeger wakker was geworden. Maar daar zou ze later wel achter komen. Voor een moment keek ze weer naar zijn kant en de slaperige blik was nu langzamerhand wel uit haar ogen verdwenen.
“Niet zo heel lang, hooguit een kwartiertje.” hoorde ze hem zeggen. Iris glimlachte even. Dat was dus nog niet zo heel lang. “Ga jij vandaag nog naar school?” vroeg ze en keek hem voor een moment vragend aan. Zij vond het op zich geen probleem om een dag te skippen, maar als hij ging dan had het voor haar niet veel zin om hier te blijven. Dan zat ze hier toch maar alleen. “Lekker geslapen?” Mike was naar haar toegelopen en op het randje van het bed gaan zitten, op zijn lippen was een grijnsje te lezen. Ook zij toverde een grijns tevoorschijn. Even gingen haar gedachten naar vorige nacht. Gewoon weg perfect. Precies zoals ze het gewild had. “In de tijd dat ik geslapen heb, heb ik heerlijk geslapen.” Antwoordde ze nog altijd grijnzend. “En hoe was jou nacht?” vroeg ze en op haar lippen verscheen een glimlachje.
De kus die op haar lippen werd gedrukt, trok haar weer uit haar gedachten. Met dezelfde grijns kuste ze hem terug. En uiteindelijk trok Mike zich weer terug en ging hij weer rechtop zitten. Ze glimlachte en trok haar spijker broek onder de dekens aan, waarna ze haar hoofd weer in het kussen liet zakken. Nu was ze tenminste aangekleed. Haar blik had ze nog altijd op die van Mike gericht. “Je ziet er lief uit als je slaapt.” Iris trok na het horen van zijn woorden een gezicht. Zij lief als ze slaapt? Even grijnsde ze. “Nou dank je wel, maar ik denk dat ik mezelf liever niet wil zien als ik slaap.” Zei ze lachend en ze pakte zijn hand even vast en ging naast hem op de rand van het bed zitten.

Hoe laat zou het precies zijn? Aan de zon te zien, die al ver gevorderd was met zijn klim naar boven, was het halverwege de ochtend. Wat betekende dat ze al minstens twee lessen hadden gemist. In zijn ogen was het dan ook slimmer gewoon helemaal niet meer te gaan, meestal viel afwezigheid niet eens op en maakte je er een leraar op attent door plots op te duiken. Enkel degene die tijdens een les nooit hun mond hielden werden snel gemist, hier had hij in het begin toe behoord. Maar aangezien hij al lange tijd niet meer naar school was geweest, zou zijn afwezigheid waarschijnlijk niet eens meer op vallen. Hoe dit precies met Iris zat wist hij niet, maar als dit de eerste keer zou zijn dat ze niet kwam opdagen zou ze waarschijnlijk weinig problemen krijgen. Iris was onderhand bezig haar kleding aan te trekken. Ze was onderhand bezig haar hemdje aan te trekken, waarschijnlijk nog wat koud al zou de zon tegen het begin van de middag vel genoeg schijnen om het zelfs in zwemkleding warm te hebben. Het weer in Santa Monica was simpelweg ideaal, het regende er niet constant zoals in Engeland wel het geval was geweest. Bovendien was het er meestal warm, zelfs in de winter kwam de tempratuur niet veel lager dan een graad of 15. Iets waar Mike blij mee was, hij had het niet zo op kou. “Ga jij vandaag nog naar school?” vroeg Iris, hij schudde zijn hoofd. “Nee, we zijn nu toch al te laat. Bovendien heb ik er niet zo veel zin in. Jij?” vroeg hij, waarna hij haar voor een moment vragend aan keek. Ergens hoopte hij dat ze evenals hem besloot niet te gaan, dan zouden ze samen de dag kunnen doorbrengen. “In de tijd dat ik geslapen heb, heb ik heerlijk geslapen.” zei Iris grijnzend, ook hun kon het niet laten even te grijnzen. “En hoe was jou nacht?” vroeg ze, een glimlachje speelde op haar lippen. “Mijn nacht was geweldig, al moet ik zeggen dat dat vooral voor het gedeelte geld dat ik wakker was.” zei hij, nog altijd stond er een grijns op zijn gezicht. Die zou er waarschijnlijk ook niet meer zo makkelijk van af gaan. Iris beantwoorde zijn kus, trok haar broek onder de dekens aan nadat hij zich weer recht had gesteld. Hij grinnikte toen ze zich weer achterover in de kussens liet vallen. “Ben je moe?” vroeg hij, waarna hij haar voor een moment aan keek met zijn hoofd een tikkeltje schuin. Iris trok een gezicht als reactie op zijn woorden, kennelijk was ze het niet met hem eens met zijn woorden. Hij lachte. “Nou dank je wel, maar ik denk dat ik mezelf liever niet wil zien als ik slaap.” zei Iris lachend. “Hoeft ook niet, maar mocht je van gedachten veranderen maak ik wel een foto van je.” zei hij, een plagende ondertoon weerklonk in zijn stem. Iris had zijn hand gepakt en was naast hem komen zitten. “Wat zou jij vandaag willen doen?” vroeg hij, terwijl hij haar met een vrolijke grijns aan keek.

“Nee, we zijn nu toch al te laat. Bovendien heb ik er niet zo veel zin in. Jij?” luidde zijn stem als antwoord op de hare. Iris glimlachte even, met dezelfde stralende lach op haar lippen als daarvoor. Ondanks het feit dat ze zich nog best moe voelde, had ze toch een opwindend gevoel. En hoe dat kwam wist ze niet, misschien door de voorgaande nacht. Of dat het idee nog steeds niet helemaal tot haar door was gedrongen dat ze weer bij Mike was. Al kon ze zich haast niet voorstellen na wat er allemaal vannacht gebeurd was, dat het nog steeds niet tot haar door gedrongen was dat ze weer bij elkaar waren. Nee, dat leek haar niet mogelijk. Nu pas merkte ze dat hij haar ook een vraag had gesteld. Snel richtte Iris zich weer honderd procent op Mike die naast haar op de rand van het bed zat. "Nee, ik moet nu even niet aan school denken." verzuchtte ze en keek hem met haar bruine ogen glimlachend aan. "En ik denk dat ze me wel een dagje kunnen missen." fluisterde ze en drukte haar lippen voor een moment zacht op die van hem en sloot haar ogen daarna. Meteen weer voelde ze het warme gevoel door haar huid trekken. Het was minder krachtig dan vorige avond. Maar alsnog was het duidelijk aanwezig. Iris glimlachte even en haalde uiteindelijk haar lippen weer van die van hem, om vervolgens haar ogen te openen en hem weer aan te kijken. De slaperige blik was totaal uit haar ogen verdwenen en daar was weer een kleine twinkeling voor in de plaats gekomen. Waarom het zo vaak in haar ogen stond wist ze niet, maar op één of andere manier begon het bij haar te horen.
“Mijn nacht was geweldig, al moet ik zeggen dat dat vooral voor het gedeelte geld dat ik wakker was.” Op Mike's gezicht speelde een brede grijns. Ook Iris kon het niet laten om even een grijns op haar lippen tevoorschijn te toveren. "Daar ben ik het helemaal mee eens." zei ze, nog altijd met diezelfde grijns op haar gezicht. “Ben je moe?” Een kort gegrinnik had door de kamer weerklonken, afkomstig van Mike. "Misschien een beetje, maar vannacht was het helemaal waard." zei ze en streek met haar vingers door zijn haar heen. Het voelde nog altijd even zacht aan. “Hoeft ook niet, maar mocht je van gedachten veranderen maak ik wel een foto van je.” Iris kon uit zijn stem een plagerige ondertoon eruit pikken. Voor een moment trok ze een smekend gezicht met haar welbekende grote ogen. "Nee, niet doen! Ik sta al nooit zo goed op foto's, laat staan als ik slaap.." zei ze en ze liet haar smekende uitdrukking gewoon op haar gezicht staan, terwijl ze op stond en zijn hand losliet. Om vervolgens naar het andere bed te lopen en zijn vest te pakken. "Als je het niet erg vind jat ik je vest nog voor een dag." zei ze met een grijns en de uitdrukking op haar gezicht verdween weer. Rustig liep ze weer naar het bed toe en trok ondertussen zijn vest aan en trok de capuchon weer over haar hoofd heen. Waarnaar ze op Mike's schoot ging zitten. “Wat zou jij vandaag willen doen?” vroeg hij net op dat moment. Ze keek hem aan, met nog steeds een grijnsje op haar lippen. "Met jou de hele dag gaan verspillen met niks doen." grijnsde ze. "Tenzij jij iets beters weet?" zei ze en keek hem voor een moment vragend aan. Iris legde haar arm om zijn nek heen, terwijl ze hem aan bleef kijken.

Een stralende glimlach rustte op Iris gezicht, een glimlach die hem een vertrouwd warm gevoel gaf. Niet zo sterk als gisteravond welles waar, maar toch duidelijk aanwezig. Dan te bedenken dat hij op dit moment op een schip in de richting van Italië had kunnen zitten, ver weg bij Iris. Hij moest er niet aan denken, hoe graag hij ook terug wilde naar zijn geboorteland. Hij zou haar niet kunnen missen. Voor haar zou hij de rest van zijn leven hier blijven, voor haar zou hij zelfs weer terug gaan naar Engeland. Hoe vreselijk hij dat land ook vond. "Nee, ik moet nu even niet aan school denken." zei Iris, hij grijnsde onwillekeurig. Keek recht in haar ogen, prachtige bruine ogen die hem elke keer weer lieten smelten. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, streek met zijn duim over de rug van haar hand. "En ik denk dat ze me wel een dagje kunnen missen." fluisterde, nog voor hij kon reageren snoerde ze hem zijn mond door haar lippen zacht op de hare te drukken. Hij legde ene hand in haar nek, beantwoorde haar kus. Nadat ze de kus had beëindigd opende hij zijn ogen weer die hij gedurende de kus had gesloten. Het viel hem op dat de slaperigheid in Iris ogen plaatst had gemaakt voor een twinkeling, een twinkeling die bij haar hoorde. Die hij bijna altijd in haar ogen zag staan, en die haar ogen haar ogen leken te maken. Hij glimlachte, ging met zijn hand door zijn bruine haren die nog altijd vrij warrig stonden.
"Daar ben ik het helemaal mee eens." zei Iris, een grijns was op haar gezicht verschenen. "Misschien een beetje, maar vannacht was het helemaal waard." reageerde ze op zijn vraag, ook op zijn gezicht was een grijns verschenen. “Dat was het zeker.” stemde hij met haar in, met haar hand ging Iris door zijn haar. Mike schoot in de lach toen hij haar smekende blik zag, die gepaard ging met een paar lieve, grote bruine ogen. Met zijn hand streek hij langs haar wang, een glimlachje speelde op zijn lippen. "Nee, niet doen! Ik sta al nooit zo goed op foto's, laat staan als ik slaap.." zei ze. “Oké, ik zal geen foto van je maken als je slaapt.” zei hij, wie zou er nou niet bezwijken onder die blik? “Al kan ik me niet voorstellen dat jij slecht op een foto staat.” voegde hij er met een grijnsje aan toe. Iris was onderhand op gestaan en had zijn hand los gelaten, de smekende blik stond nog altijd op haar gezicht. Maar die maakte plaats voor een grijns nadat ze zijn vest van het bed af had gepakt, en hem vroeg of hij het erg vond als ze hem nog een dag zou jatten. “Nee hoor, hij staat jouw beter.” zei hij, een vrolijke grijns stond op zijn gezicht. Het voelde zo goed weer bij haar in de buurt te zijn, haar weer als vriendin te hebben. Iris ging op zijn schoot zitten, ze had zijn vest onderhand al aangetrokken en had de capuchon over haar hoofd getrokken. Hij glimlachte, sloeg zijn armen losjes om haar middel heen. "Met jou de hele dag gaan verspillen met niks doen." grijnsde Iris. "Tenzij jij iets beters weet?" voegde ze er aan toe, waarna ze haar armen rond zijn nek sloeg. Hij drukte zijn lippen voor een moment op de haren, alvorens hij antwoord gaf. Sloot zijn ogen, gedurende het moment dat zijn lippen de hare haalde. Trok uiteindelijk zijn hoofd toch iets terug, keek haar met een glimlachje aan. “Ik kan het wel vinden in jouw idee. En als het ons hier gaat vervelen, kunnen we altijd nog naar het strand of de stad gaan.” zei hij glimlachend.

Die bruine ogen, steeds weer als ze in Mike's ogen keek leek ze betoverd te worden. Oké, misschien was er niet altijd even veel in te lezen. Maar gister had ze zijn ogen ene keer open boek zien spelen. Voor de tweede keer in de tijd dat ze elkaar kende. Een glimlach -die nog altijd leek te stralen- was op haar lippen te lezen. Het leek alsof hij eraan vast gelijmd zat, want zo makkelijk ging de glimlach niet meer van haar gezicht af. Al zou ze dat ook niet willen. Met haar hand ging Iris even door haar haar heen, al wist ze dat ze de warrige plukken daarmee niet zou temmen.
Zacht streek Mike met zijn duim over de rug van haar hand, haar blik ging automatisch naar hun handen. De hare lag zoals meestal het geval was in de zijne. Zijn hand was nou eenmaal groter dan die van haar. Het plaatje van haar hand in die van hem kon ze ook goed ophalen toen ze nog in Engeland waren. Toen had ze ook zo naar hun handen gekeken. Iris staarde even voor zich uit, haar houding had iets dat aanduidde dat ze aan het nadenken was. Het was eigenlijk wel normaal dat dat zo duidelijk was. Heel vaak kon je dingen aan haar houding opmerken, en zij was vast niet de enige die dat had. Even zuchtte ze, het was gek te bedenken dat ze toen nog geen enkel vermoede van haar ouders had gehad. Dat ze naar India zouden gaan en dat zij de komende paar jaar op Monica High voort zou zetten. Maar toch was het zo, hoe gek ook.
Snel schudde ze haar hoofd en richtte haar bruine ogen weer op die van Mike. Die met zijn hand door zijn haar ging. Evenals bij haar stonden zijn haren nog altijd aan de warrige kant. Een grijns plantte zich op haar mond, terwijl ze wat rechter op zijn schoot ging zitten. Haar arm haalde ze van zijn nek af en ging ermee nogmaals door zijn haar heen. "Wat zie jij er charmant uit, zeg." zei ze, hiermee doelend op zijn haar. Nog altijd stond er een grijns op haar lippen, die net zoals haar glimlach van zonet leek te stralen..
Met een afwachtende blik in haar ogen keek ze Mike aan, en net op dat moment streek hij met zijn hand langs haar wang. Ze glimlachte even en hoorde hoe hij in de lach schoot. Met een schuine blik keek ze hem aan. “Oké, ik zal geen foto van je maken als je slaapt.” hoorde ze hem zeggen. "Mooi zo." grijnsde ze. “Al kan ik me niet voorstellen dat jij slecht op een foto staat.” vervolgde hij, de grijns op zijn lippen was duidelijk te zien. Iris rolde met haar ogen. "Nou geloof het maar, want het is zo. En ik denk dat dat altijd zo is. Of ik nou slaap of wakker ben." zei ze lachend.
Mike had zijn armen losjes om haar middel heen geslagen. Automatisch sloeg ze weer een arm om zijn schouders heen. Nog steeds merkte ze het temperatuur verschil op, het omgekeerde verschil. Hoe het kwam wist ze niet, maar ergens had ze het idee dat ze hier ook wel aan zou kunnen wennen. Het ging er dan ook om dat ze weer bij elkaar waren. Iris hoorde zijn woorden over dat het vest haar beter stond en ze grijnsde even. "Ja, hij is maar twee maten te groot." zei ze.
Net toen ze zich probeerde los te wurmen uit zijn greep om vervolgens op te gaan staan, voelde ze zijn lippen op die van haar. Direct bleef ze zitten en kuste hem terug. Met haar ogen gedurende de kus gesloten. Waarnaar ze haar ogen weer opendeed en hem aankeek. De vrolijke grijns die op zijn gezicht stond, ontging haar niet. In tegendeel. Ook zij grijnsde even. “Ik kan het wel vinden in jouw idee. En als het ons hier gaat vervelen, kunnen we altijd nog naar het strand of de stad gaan.” hoorde ze hem glimlachend zeggen. Iris knikte en duwde hem achterover op het bed. "We zien wel." glimlachte ze.
Voor een moment wurmde ze zich los en zelf liet ze hem ook los, om vervolgens ook op bed te gaan zitten en onder de dekens te kruipen. De deken trok ze helemaal over haar hoofd heen en ze grinnikte even. Waarnaar ze haar hoofd op het kussen legde en net deed alsof ze sliep.

Glimlachend keek Mike naar Iris die naar hun handen staarde, uit haar houding kon hij opmaken dat ze ergens over nadacht. Iets wat voor hem een reden was zijn mond te houden. Met zijn duim streek hij zacht over de rug van haar hand, zich afvragend waar ze aandacht. Maar hij besloot die vraag voor zich te houden, als ze het hem wou vertellen zou ze dat wel doen. Lang duurde het niet voor Iris haar bruine ogen weer op de zijne richtte, een stralende grijns stond op haar gezicht. Hij voelde een warme gloed door zijn lichaam trekken, of dit kwam door haar ogen die hem elke keer weer deden smelten. Of door haar stralende grijns, wist hij niet. Met haar hand ging ze door zijn haar, dat door het slapen alle kanten op was gaan staan. "Wat zie jij er charmant uit, zeg." zei ze, hij grijnsde onwillekeurig. Wist dat ze doelde op zijn haar. Als ze het huis uit zouden gaan zou hij er wel even wat aan doen, maar anders liet hij het mooi zou zitten. Draaide een lok van haar bruine haren voorzichtig om zijn vinger. “Je ziet er zelf ook niet verkeerd uit.” zei hij, een grijns speelde op zijn lippen. Haar haren zaten al bijna even warrig als de zijne.
Met een schuine blik keek Iris hem aan, alsof ze op die manier wou vragen waarom hij moest lachen. "Mooi zo." reageerde ze grijnzend op zijn woorden. Waarna ze met haar ogen rolde, kennelijk was ze het niet eens met zijn volgende woorden. "Nou geloof het maar, want het is zo. En ik denk dat dat altijd zo is. Of ik nou slaap of wakker ben." zei ze lachend. Een glimlachje speelde op zijn lippen, hij hield zijn hoofd iets schuin en liet zijn blik over Iris gezicht glijden. Zo dat het haar onmogelijk zou kunnen ontgaan. “Maar weetje, ik zou best graag een foto van je willen. Mag dat dan ook niet?” vroeg hij, vragend keek hij haar aan. Hij kon zich niet voorstellen, dat ze lelijk op een foto kon staan. Maar besloot er niet dieper op in te gaan.
Iris sloeg haar armen weer om zijn schouders heen, nadat hij zijn armen om haar middel heen had gelegd. Weer voelde hij het tempratuur verschil tussen hen, het was vreemd om te merken dat hij nu degene was die kouder was. Terwijl het eerder altijd andersom was geweest. Het was alsof de koele buitenlucht in zijn lichaam was getrokken. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, waarna hij zijn ogen weer op die van Iris richtte. "Ja, hij is maar twee maten te groot." zei ze, naar even gegrijnsd te hebben. Hij kon het niet laten ook te grijnzen.
Vrijwel direct werd zijn kus beantwoord, nadat hij hem had beëindigd keken ze elkaar voor een moment recht aan. Een grijns was op Iris haar gezicht verschenen, ze knikte als reactie op zijn woorden waarna ze hem met zijn rug tegen het bed duwde. "We zien wel." glimlachte Iris, waarna ze zich los wurmde. Het volgende moment ging ze evenals hem op het bed zitten, en kroop ze onder de dekens. Hij stelde zich recht, waarna hij op zijn knieën op het bed ging zitten. Iris had haar hoofd op het kussen gelegd, en wekte de indruk dat ze sliep. Maar hij wist wel beter. Hij bracht zijn lippen tot vlak bij haar oor. “Ik zal je leren, mij voor de gek te houden.” fluisterde hij plagend in haar oor. Waarna hij zijn handen op de plek plaatste waar hij vermoede dat haar middel zat, en haar begon te kietelen.

“Je ziet er zelf ook niet verkeerd uit.” luidde Mike's stem, nadat hij met zijn vinger een lok van haar haar om zijn vinger had gedraaid. Iris glimlachte even en sloot haar ogen. Het voelde gewoon zo goed om dicht tegen hem aan te zitten, om bij hem te zijn. Wat zei dat nou nog meer? Die paar weken zonder hem hadden haar zwaarder gelegen dan verwacht. Niet dat ze verwacht had dat het haar niets zou doen. In tegendeel, maar toch wist ze niet dat ze zoveel van hem hield. Ondanks dat ze dacht dat hij had gezoend met één van haar beste vriendinnen. Iris slikte even een brok in haar keel weg. Ze had Blake niet meer gezien sinds het accident. En dat kwam dit keer niet door haarzelf, Blake leek degene te zijn die haar ontliep. Maar waarom? Schaamde ze zich voor haar? Als dat het was kon ze het zich wel voorstellen, dat zou zij ook wel hebben. Maar ze was gewoon zo'n goede vriendin van haar, dan kon je elkaar toch wel de woorden teweeg brengen? Even zuchtte ze en beet zacht op haar lip.
Net op het moment dat ze besefte dat ze van de wereld af leek te drijven, keek ze Mike weer aan. Recht in zijn bruine betoverde ogen. Die vorige avond eindelijk weer eens open boek hadden gespeeld. Met twee vingers streek ze over zijn wang heen en legde haar hand daarna weer in zijn nek. Haar ogen hield ze op die van hem gericht, waardoor ze de schuine blik afkomstig van Mike niet kon ontkomen. “Maar weetje, ik zou best graag een foto van je willen. Mag dat dan ook niet?” verwoordde hij zijn voorgaande blik. Iris glimlachte even en drukte de gedachtes van zonet nog eens extra weg. Ze wilde nu even niet aan Blake denken. Dit zou hún dag worden. De dag dat ze gewoon lekker met zijn tweeën konden zijn, met niemand om hun heen.
Met haar hand streek ze een bruine pluk haar uit haar gezicht die zonet voor haar zicht was gevallen en besefte dat ze nog geen reactie op zijn vorige woorden had gegeven. "Je mag best een foto van mij hoor, maar ik heb je gewaarschuwd." zei ze grijnzend en hield haar gezicht vlak bij die van hem en beet zacht op zijn onderlip. Om vervolgens haar hoofd weer wat op te heffen en hem weer aan te kijken. "Ik zou zeggen haal je mobiel of camera dan maar." zei ze, nog altijd met diezelfde grijns op haar lippen.
Net toen ze onder de dekens was gekropen en kort had gegrinnikt, voelde ze hoe het gewicht op het bed werd verplaatst. Het gewicht duidelijk merkbaar van Mike. Hij bewoog zich naar haar toe en ze wachtte maar gewoon af. “Ik zal je leren, mij voor de gek te houden.” hoorde ze vlak bij haar oor. Nog voordat ze kon reageren voelde ze hoe hij haar begon te kietelen. Meteen schoot ze in een lachbui en in een snelle beweging had ze de dekens van haar afgegooid. Lachend zakte ze weer in elkaar op het bed en probeerde met haar hand zíjn handen van haar heupen af te krijgen. "Nee, waarom moest je nou ook mijn zwakke punt ontdekken.." zei ze nog altijd lachend en met haar lichaam probeerde ze hem van het bed te duwen.

Een korte stilte was gevallen, maar het was geen vervelende stilte. Het was niet zo’n stilte, waarin je wanhopig probeerde de juiste woorden te vinden om hem te kunnen verbreken. Mike keek naar Iris, die zwijgend op zijn schoot zat. Met zijn hand streek hij zachtjes langs haar heup, terwijl hij zijn gedachtes voor een moment in de vrije loop liet. Hij kon zich niet voorstellen, dat hij nu onderweg had kunnen zijn naar Italië. Hij moest er niet aan denken, natuurlijk wou hij terug naar zijn geboorteland. Maar Iris achterlaten? Nee, de afgelopen paar weken was hij erachter gekomen hoe veel hij van haar hield. De korte tijd die hij zonder haar had moeten doorbrengen, had als een eeuwigheid gevoeld. Nee, het was goed dat hij was gebleven. Hij hoorde niet in Italië, hij hoorde bij haar. Hij zou gaan waar zij ging, en het leek erop dat zij zou gaan waar hij ging. Ze hoorde bij elkaar, en hij was niet van plan haar nogmaals zo makkelijk te laten gaan. Onmerkbaar schudde hij zijn hoofd, drukte een zachte kus in haar hals.
Iris zucht verbrak de stilte die er had geheerst in de kamer, onderzoekend keek hij haar aan. “Is er wat?” vroeg hij. Met zijn hand ging hij door haar bruine, zijn ogen hield hij op de hare gericht. Met twee vingers streek ze langs zijn wang waarna ze haar hand weer in zijn nek legde. Hij glimlachte zachtjes naar haar, en de glimlach die er op haar gezicht was verschenen maakte de zijne enkel groter. Zou ze in de gaten hebben wat ze met hem deed? Zou ze weten hoe sterk de gevoelens waren die hij voor haar voelde? "Je mag best een foto van mij hoor, maar ik heb je gewaarschuwd." zei ze grijnzend, waarna ze haar gezicht tot vlak bij het zijne bracht. “Zo erg zal het wel niet zijn.” zei hij, een vrolijke grijns was op zijn gezicht verschenen. Zacht beet Iris op zijn onderlip, waarna ze haar hoofd weer terug trok. "Ik zou zeggen haal je mobiel of camera dan maar." zei Iris, Mike glimlachte. “Dat kan nog wel eens een probleem worden, mijn mobiel is zo’n oude koelkast zonder camera en een camera heb ik niet. Maar binnenkort ga ik een nieuw mobiel maken, dus dan zal ik er op terug komen. Dan moet jij niet ineens terug krabbelen hea! Beloofd is beloofd.” zei hij, zachtjes lachend.
Het duurde niet lang voor Iris lach door de kamer klonk, ze gooide de dekens van zich af iets waardoor het voor hem enkel makkelijker te maken haar te kietelen. Hij hield van haar lach, waarom wist hij niet het klonk gewoon aangenaam. “Je lacht leuk weet je dat.” zei hij lachend, terwijl hij door ging met kietelen. Hij merkte dat ze probeerde zijn handen van haar heupen te halen. Iets waar ze niet in slaagde. "Nee, waarom moest je nou ook mijn zwakke punt ontdekken.." zei ze lachend. Hij haalde zijn schouders op, met haar lichaam probeerde Iris hem van het bed af te duwde. Iets waar ze uiteindelijk ook in slagen, hij greep haar vast bij haar middel. Waardoor hij haar mee trok in zijn val, lachend belande hij op de grond. “Doet dit je niet ergens aan denken.” zei hij, denkend aan de dag waarop ze voor het eerst met elkaar in deze kamer hadden gestaan.

Er waren in de tijd dat ze elkaar kende, talloze stiltes gevallen. Stiltes die de ene keer beter in de situatie pasten dan de andere. Sommige waren nou eenmaal prettiger dan de andere. Voor een moment keek Iris Mike aan en glimlachte naar hem. De greep om zijn nek hield ze vast, niet alleen omdat ze hem niet los wilde laten, maar ook omdat ze bang was als ze dat zou doen dat ze dan achterover zou vallen. Al was de kans klein aangezien Mike zijn armen rondom haar middel had liggen. Even schudde ze wat bedenkend met haar hoofd, waardoor er bruine lokken haar zicht belemmerde. Ze schudde nogmaals met haar hoofd, in de hoop ze zo uit haar gezicht te verwijderen. Iets waarin ze slaagde.
De aanraking op haar heup deed haar nog breder glimlachen. En ook de kus in haar hals deed haar goed. Maar de vraag van “Is er wat?” deed haar even haar blik afwenden, het raam uit. Recht kijkend in de blauwe lucht. Moest ze hem vertellen dat ze nog steeds over Blake in zat? Over het feit dat ze nu wel zeker wist dat Blake haar ontliep? Een zucht schoof van haar lippen vandaan, maar ze besloot het uiteindelijk toch te zeggen. Gewoon weg omdat ze dit moment niet wilde laten verpesten door zoiets, dat was iets om later druk om te maken. Gewoon niet nu. "Ik denk gewoon echt dat Blake mij ontloopt." antwoordde ze, haar blik had ze nog altijd uit het raam gericht. Niet dat ze hem niet wilde aankijken. Nee, het was gewoon prettiger om even haar ogen op iets andere te richten.
“Zo erg zal het wel niet zijn.” hoorde ze hem zeggen, dit keer keek ze hem wel weer aan. Een glimlachje begon zich weer op haar lippen te vormen. "Bereid je gewoon voor op het ergste." Er was onderhand alweer een grijns op haar lippen getoverd. Of dat door haar of daar Mike kwam wist ze niet precies. “Dat kan nog wel eens een probleem worden, mijn mobiel is zo’n oude koelkast zonder camera en een camera heb ik niet. Maar binnenkort ga ik een nieuw mobiel maken, dus dan zal ik er op terug komen. Dan moet jij niet ineens terug krabbelen hea! Beloofd is beloofd.” Mike lachte zachtjes, ook Iris kon het niet laten om zachtjes te grinniken. "Ach ik zal erover nadenken." zei ze en een nu onderhand wel echte lach was op haar lippen te lezen.
Ergens was het niet zo'n slimme zet van haar geweest om de dekens van haar af te slaan, aangezien ze het nu alleen maar makkelijker maakte voor Mike om haar te kietelen. Nog steeds kon ze zichzelf er niet van weerhouden om te stoppen met lachen. Ook toen hij begon over haar lach, kon ze niet stoppen. "Ik moet zeggen dat ik jou lach leuker vind hoor." zei ze een en al lachend. Net toen ze zichzelf probeerde te bedaren, voelde ze hoe Mike van het bed afviel. Iets dat ze wel had verwacht, aangezien ze hem zonet nog had geprobeerd er af te duwen. Maar wat ze niet had vewacht, was dat hij haar mee trok in zijn val. En daardoor belandde ze beiden op de grond. Al landde zijn wel boven op hem, iets wat voor haar in een voordeel werkte. “Doet dit je niet ergens aan denken.” Ze grijnsde, de vraag van Mike wist ze maar al te goed te beantwoorden. "En of ik dat weet." zei ze en ze draaide zich op haar buik zodat ze Mike aan kon kijken. "Gelukkig ben ik zacht geland." grijnsde ze naar hem.

Je hoorde wel eens zeggen dat liefde na een tijdje vervaagde, dat het overging in houden van. Iets wat bij hem niet het geval was, nog niet in elk geval. Tuurlijk hield hij van Iris, maar zijn verliefdheid was nog niet over. Elke keer als ze naar hem keek voelde hij een warme gloed door zijn lichaam trekken, haar aanrakingen deden zijn huid tintelen. Haar glimlach, deed hem glimlachen. Waarom was hij eigenlijk niet eerder naar haar toe gegaan? Waarschijnlijk had hij het al veel eerder op kunnen lossen, had hij al veel eerder weer bij haar kunnen zijn. Mike schudde zijn hoofd, richtte zijn ogen weer op Iris die door het raam naar buiten staarde. Misschien had hij beter niet kunnen vragen wat er aan de hand was, was het iets waarover ze het nu niet wilde hebben. Blake, de naam van het meisje dat onbewust voor hun ruzie had gezorgd. Hij had haar niet meer gezien sinds die ene kus, die voor zijn break up met Iris had gezorgd. “Zit ze hier eigenlijk nog wel op school?” vroeg Mike, het was iets wat hij zich al eerder af had gevraagd. Maar hij had er nooit veel aandacht aan besteed.
Haar woorden deden hem zachtjes lachen, dus hij moest zich voor bereiden op het ergste? Met zijn vingers gleed hij langs haar kaaklijn, keek haar voor een moment recht aan. De grijns die op haar lippen was verschenen was aanstekelijk. “Ik ga je het tegendeel bewijzen.” zei hij, ook op zijn gezicht stond nu een grijns. “Nee, je gaat niet terug krabbelen. Anders maak ik alsnog een foto als je slaapt, dus kijk maar uit.” reageerde hij lachend op haar woorden.
Hun gelach vulde de kamer, de woorden van Iris deden hem zijn hoofd schudde. “Ach ja, dan is het maar goed dat jouw lach zo aanstekelijk is.” zei hij lachend. Nog altijd was hij niet gestopt met kietelen, als ze wou dat hij stopte moest ze wat anders bedenken dan aan zijn handen trekken. Dit deed ze ook, in plaats van dat ze probeerde te ontsnappen aan zijn handen duwde ze hem van het bed af. Met een lichte bonk belande hij op de grond, en nog geen seconden later lande Iris op hem. Kennelijk kwam dit ook bij haar bekend voor, hij grijnsde even. Voelde dat ze zich omdraaide zodat ze op haar buik lach en hij haar recht in haar ogen kon kijken. Met zijn hand streek hij een pluk van haar bruine haren uit haar gezicht. “Ja jij wel.” zei hij nog altijd zachtjes lachend. Het voelde goed weer zo met elkaar om te gaan, zo heerlijk ontspannen. Hij drukte zijn lippen zacht op de hare, zijn armen sloeg hij losjes om haar heen. Uiteindelijk maakte hij een einde aan de kus door zijn hoofd iets terug te trekken. Met een vrolijke glimlach op zijn gezicht keek hij Iris aan.