Halloween!

Ze keek naar haar eigen armen en schudde haar hoofd. Er zat niks groens op haar armen. 'Mooizo, anders was mijn kostuum verpest' Zei ze grijnzend. Ze keek weer rond, daar kon ze maar niet mee ophouden. Elke keer als ze keek zag ze andere kostuums, ze leken elke keer mooier te worden. Sommige waren echt super orgineel, andere nogal gemakkelijk en andere heel erg vaag. Ze richtte haar blik weer op haar groene vriendje toen hij iets zei. 'Drinken?' Ze knikte. 'Graag' Ze keek vlug rond opzoek naar de bar en knikte toen weer. Ze bekeek Damian, dat had ze al zo'n tien keer gedaan maar okay. Weer begon ze te glimlachen. 'Je ziet er anders ook geweldig uit' Zei ze lachend. 'Zo...groen' Zei ze erachteraan. Ze sloeg haar armen om zijn nek en drukte haar lippen op de zijne. 'Ohh wee als mijn lippen nu groen zijn!' Zei ze er grijnzend achteraan.

[srry voor korte post x)]

Damian staarde ook even naar Carter. ''En dat zou vreselijk zijn...Een verpest kostuum met Halloween.'' Ondertussen werd het nog weer wat drukker, Zanzibar was al aardig vol maar de meeste leerlingen waren er nu ook al wel. ''Wat wil je hebben?'' vroeg hij en keek richting de bar. Het was aardig druk, natuurlijk. Alle leerlingen wilden wel iets te drinken hebben. Ook rond de bar was het druk met leerlingen die op de krukken zaten met elkaar te praten. ''Ja..Een paarse hulk is niet zo mooi'' zei hij en grijnsde even. Het kostuum van hem was best makkelijk gemaakt tegenover het pak van Carter. Ze zag er leuk uit in dat pak. ''Je mag dat kostuum voor mij wel altijd aan houden'' zei hij met een brede glimlach. Hij voelde haar lippen op die van hem drukken. ''Nee. De hulk heeft toch ook geen groene lippen? Of heb ik nu een hele andere hulk voor me?'' Damian keek weer is rond, ze waren een van de weinige die hier een beetje klef stonden te doen. De meeste mensen waren een beetje aan het praten of dansen. De muziek was niet echt in de style van Damian maar het was nog altijd beter dan een vage stilte en alleen schreeuwende mensen. Dat was ook helemaal niks. Er moest gewoon muziek zijn op een feest, ook al luisterde je er toch niet na.

Serena knikte glimlachend toen hij zei dat hij één keer in het halfjaar naar Japan ging, wat ze vrij weinig vond. Zij zocht haar familie zo ongeveer om het maand op, maar dat kwam misschien doordat het reizen makkelijker en goedkoper was voor haar en haar ouders. Japan was bovendien verder weg dan Amerika, waar haar familieleden gewoon woonden. Ook had Kay het over een re-match, waardoor ze hem voor een kort moment met een vage blik aankeek. Het deed haar denken aan een computerspelletje wat ze vroeger had gespeeld, waar ze als ninja zo vaak mogelijk re-matches ging doen tegen de sterkste rivalen die ze op dat moment kon uitdagen om zo een hoger niveau te berijken. "Doe je aan een vechtsport?" grijnsde ze daarom maar droogjes, aangezien die bepaalde term bijna alleen daar werd gebruikt.
Haar blik gleed naar de dansvloer, die er behoorlijk aanlokkelijk uit zag vanaf hier. De bar viel op in de redelijk donkere ruimte door de neonlichten die eraan vastgemaakt waren en hetgene wat echt haar oog trok was een.. met licht beschenen paal. Een kleine grijns verscheen op haar gezicht toen ze in één oogopslag zag waar het voor was; paaldansen. Serena nam nog een paar slokjes van haar Bacardi Razz, die een branderig en warm gevoel in haar keel achterliet en scheurde hierna haar blik los van het ding waar ze zo graag op wilde dansen. Iedereen zou weten dat ze geen amateur zou zijn, niemand zou haar nog als dom modetutje zien..

Langzaam liep hij naar binnen. Verkleed als het monster van Loch Ness groen en wel keek hij om zich heen. Er waren al redelijk veel mensen hier in Zanzibar. Een glimlach deed zijn mondhoeken opkrullen. Hij stapte naar de bar toe en ging zitten op een kruk. Hij keek de zaal rond en zag dat het drukker begon te worden en de zaal vol begon te stromen. Waarom kende hij hier toch niemand? Had hij hier maar iemand gekend om bij te gaan zitten of alleen al om mee te kletsen. Zo was er echt niks aan. Hij wreef over zijn gezicht heen en zuchtte diep. Hij zag de barman op hem toelopen en bestelde een Whiskey. Hij was daar echt aan toe. Al snel stond de Whiskey voor hem en hij liet het door het glas rondgaan. Daarna sloeg hij het in een keer achterover. Misschien kon hij een wedstrijd doen wie de meeste Whiskey achterover kon slaan zonder om te rollen. Hij zou eens kijken wie toehapte. 'Wie doet mee een wedstrijd Whiskey achteroverslaan?' riep hij hard. Het klonk haast alsof hij al bezopen was maar hij had er pas een op. Zijn felblauwe ogen keken zoekend rond. Als hij morgen een kater had zouden alleen zijn klasgenoten daar last van hebben maar hij niet. Dan kon hij beter in de avond een ei bakken en dan zou het in de ochtend minder zijn maar dat betwijfelde hij ten zeerste.

'Doe je aan een vechtsport?' vroeg Serena met een droge grijns, Kay knikte en greens even terug, daarna volgde hij Serena's blik, die ging naar een met licht beschenen paal. Paal dansen? Kay fronste even, niet omdat hij dit raar vond, maar omdat hij net vanplan was haar mee te nemen naar de dans vloer. Kay zuchtte even diep en richtte zijn blik weer op de dansvloer. ,,Serena." probeerde Kay door haar gedachtes heen te breken, hij ging even plagerig met zijn hand voor haar ogen langs, maar stond daarna op en stak zijn hand naar haar uit. ,,Mag ik deze dans van u?" vroeg hij nep beleefd, terwijl hij haar met een brede glimlach afwachtend aankeek. 'Wie doet mee een wedstrijd Whiskey achteroverslaan?' riep een jongen luid, normaal had Kay zo mee gedaan, maar hij hielt zijn blik gewoon op Serena gericht en hielt zijn hand nogsteeds uitnodigend voor haar.

Serena keek lang genoeg naar Kayin om te zien dat hij haar vraag beantwoordde met een knik, waarna ze haar blik weer richtte op de paal en kort op haar onderlip beet. Ze zou direct een vreemde indruk maken op iedereen in de zaal wanneer ze daar ging dansen, en keek hoe een paar meisjes die amper kleding aan hadden zich het plateau op hesen. De kans was voor Serena verstreken, waardoor ze het laatste slokje van haar drinken nam het lege glas op een bijzettafeltje zette. Met haar verzorgde handen ging ze door de verenstaart die ze aan haar jurkje had vastgemaakt en heerlijk zacht was, waarna ze uit haar gedachtes werd gehaald door iemand die haar naam zei tussen alle drukte door.
Ze keek omhoog en zag dat het Kay was geweest, die haar op een formele manier vroeg om te dansen. Fake natuurlijk, hoewel Japanners soms nog best streng opgevoed konden zijn.. "Natuurlijk." glimlachtte ze vriendelijk, nadat ze haar hand in de zijne had gelegd en opgestaan was. De verenstaart stond parmantig overheind en reikte tot onder haar knieën, en bewoog vrolijk mee met haar bewegingen terwijl ze met Kayin naar de dansvloer liep.

[Was een klein beetje melig toen ik dit alles bedacht, vandaar dat Piratenminnares xD]

Gehuld in een pakje wat typerend was voor een Piratenminnares liep Ruby door de inmiddels donkere straten van Santa Monica. De bebouwing begon dichter te worden, de huizen werden omgeruild door hoge, moderne gebouwen, wat erop wees dat ze steeds dichterbij het Party District kwam.
De muziek die al van verre te horen was vergezelde haar terwijl ze steeds harder begon te lopen; ze had echt zin om te zien wat voor personen er allemaal op het Halloweenfeest zouden komen. Ook was Ruby bewust van het feit dat er jongens waren de meer van haar wilden nadat ze een klein stukje te proeven hadden gekregen, die na weken nog bij haar terug kwamen met hangende pootjes en smekende ogen.
De Zanzibar was al van ver te zien of te horen, waardoor er een brede grijns op Ruby haar gezicht verscheen toen ze voor de deur stond en de uitsmijters haar onderzoekend aankeken. Het viel haar tegen dat zij zich niet hadden verkleed als twee enorme teddyberen, maarja, niet alles kon bereikt worden met een hoop geld. Deze twee mannen hadden waarschijnlijk een hoop eigenwaarde, wat wel te zien was aan de manier waarop ze stoer stonden te zijn voor de ingang. Ruby voelde zich bijzonder klein, maar liet daar niets van merken en liep langs de mannen naar binnen.
Eenmaal binnen gekomen overviel de drukte haar. Dat Monica een grote school was was wel aan de omvang te zien, maar dat er ook zoveel mensen naar het feest kwamen en hier ook behoorlijk los gingen had ze niet verwacht. Er waren wat meer cewle dudes te zien dan dat er nerdjes waren gekomen, waar Ruby wel blij mee was. Geen gesnotter over haar outfit, en ook geen jongens die zouden moeten inhaleren via een papieren zakje omdat ze gingen freaken van haar uiterlijk.
Een persoon die wat weg had van Jezus viel haar op, het was Alain. Alleen hij zou zich willen vergelijken met iemand als Jezus, wat zou hij zijn..? Gelovig? Hij moest eens weten dat Jezus niet bestond, dat god niet bestond! Ze wilde haar hand op steken om naar hem te zwaaien maar merkte nog net op tijd dat hij richting een engel-achtig gekleed meisje liep die niemand anders als Sarah kon zijn. Een gevoel van jaloezie borrelde in haar op die ze alleen nog maar had gevoeld bij Sam. Het feit dat Sarah het slachtoffer was met wie hij ging praten maakte haar jaloers, dacht ze. Ze draaide zich woest om en liet haar blik langs de bar glijden, waar ze iemand zag zitten die haar bekend voor kwam. "Steve." glimlachtte ze, nadat ze naast hem plaatsgenomen had. "Je bent.. stunning..!" complimenteerde ze hem zacht grinnikend, proberend Sarah en Alain niet meer aan te kijken. Misschien zou ze vanavond al met hem mee kunnen naar zijn kamer, om vervolgens wat spulletjes mee te nemen als een betaling.

Kort nadat Sarah was binnengekomen en haar plek had gevonden aan de bar, begon de zaal steeds voller te lopen en werd daarmee de collectie aan vreemd-uitgedoste mensen bijgevuld. Sarah liet een keurende blik gaan over iedere persoon die in haar gezichtsveld terecht kwam, net zolang tot er iemand in beeld kwam die haar interesseerde. De meeste echt-knappe jongens waren echter te ijdel om een belachelijk kostuum aan te trekken, iets waar ze ondertussen wel achter was; nog geen één jongen had haar blik langer dan enkele seconden weten te verdienen. Het verveelde Sarah dan ook dat ze nog geen redelijk 'uitzicht' had weten te vinden, en liet het ijsklontje in haar cola verveeld rondtollen, door het glas tussen haar vingers heen en weer te bewegen. De muziek was goed, en voor een moment overweegde ze de verveling te verdrijven door flink los te gaan op de dansvloer. Maar met al die vreemde creaties om haar heen..? Sarah trok een afkeurend gezicht, en bedacht zich dat er eerst wel eens wat drank in beeld mocht komen voor ze daar ook maar aan begon.
Enkele beweging bij de kruk naast de hare trok de aandacht van de brunette, waarop ze geïnteresseerd opzij keek; was het dan-toch die knappe jongen waar ze de hele avond al op had gehoopt, die nu eindelijk op haar af stapte? Haar blik trof echter de verfomfaaide Jezus-gestalte, waarop een gekwelde zucht haar mond verliet: blijkbaar lachte het geluk haar ook vanavond niet toe.
Met een blik vol afkeer keek ze naar Alain, haar ogen zijn gestalte van top tot teen in zich opnemend. Hun eerste ontmoeting was een rare geweest, maar deze tweede leek hem bijna te overtreffen. Het Jezus kostuum was werkelijk absurd, en hoe hij het raadde wist ze het niet, maar blij was nou niet bepaald het goede woord dat omschreef hoe ze zich voelde met hem in deze gestalte naast haar. Hoewel ze in feite best 'aardig' tegen hem zou kunnen doen, was het zijn vreselijk arrogante openingszin die het voor hemzelf verprutste.
"Ik denk dat ik het vanavond maar op..." ze liet haar blik nogmaals over zijn verschijning glijden "... negeren hou". Sarah wierp hem een fake-glimlach toe, om zich vervolgens in een wervelwind van witte veertjes om te draaien. De engelenvleugels creeërden een muur tussen Alain en haar rug, wat Sarah op dit moment alleen maar handig vond.
Plotseling hoorde ze een stem boven de muziek uit schreeuwen, niet ver van haar vandaan. "Wie doet mee een wedstrijd whiskey achteroverslaan?" luidde de uitnodiging. Wat een timing... Sarah grijnsde, stond op van haar kruk, wierp nog een halve blik op Alain en liep vervolgens op de jongen af die het geroepen had. Ze liet zichzelf op de kruk naast hem zakken, maar bestelde eerst een whiskey -zonder ijs- voor ze de jongen aankeek.
"Daar zeg ik geen nee tegen". Ze had een zelfverzekerde blik op haar gezicht, maar haar glimlach was vriendelijk. Ze wist van zichzelf dat ze redelijk wat alcohol aan kon, gezien ze in LA altijd veel uit ging. Bier werd er onder de meiden amper gedronken; het ging van sterke drank tot sterker, en hoewel whiskey niet haar favoriet was, was Sarah allang blij dat ze een rede had gehad bij Alain weg te lopen. Hoewel zijn ontblote bovenlijf er wel mocht wezen, was zijn houding veel te arrogant geweest: niemand deed arrogant tegen haar. Dat hoorde niet, dus deed je het niet; hij verbrak die regel.
De barman had haar whiskey ondertussen op de bar gezet, wat ze met een glimlach naar zich toe schoof. Ze stak hem een briefje van tien dollar toe, en speelde met het glas in haar hand terwijl ze haar blik weer op Ian richtte. Zijn gelaat ging schuil onder het kostuum van een draakachtige -wellicht het monster van Loch Ness-, maar stelde Sarah wel in staat een glimp van zijn knappe gezicht en zijn lichte, blauwe ogen op te vangen.
"Is Nessie er klaar voor?" grijnsde ze, haar ogen strak op Ian gericht. Ze had geen idee waar de halfnaakte Jezus nu rondhing, en was van plan niet langer bij die gedachte stil te staan ook.

Hij was het verleerd, hij had een verkeerde houding aangenomen. De zelfverzekerde, arrogante houding verkoos hij boven de aanbiddende waarop Sarah duidelijk had gerekend, achteraf. Alain schudde zijn hoofd, dat hij moeten weten! De jongen was pissig op zichzelf, pissig dat hij het niet meer kon. In de manier van doen maakte hij zelden fouten, de enige reden waarom meisjes niet mee wilden was normaal gesproken zijn reputatie en dat kwam hier duidelijk niet aan te pas.
Alain sprong zonder na te denken over de bar en liep één of andere personeelskamer binnen waarop hij een de langste kerel eruit pikte en zei ''Voor $ 500,- wil ik je broek en jas en de club uit via de achterdeur.'' Hij had geen zin nog een poging te wagen in dit klotefeest.
Zo gezegd zo gedaan, Alain had zichzelf in een te kleine spijkerbroek en te kleine jas gekleed en was al onderweg naar de school, zijn slaapvertrek. Ondanks dat de man waarvan hij de kleding had toch minstens 1.90 was, had hij nog te kleine beentjes voor Alain die zelf bij de laatste meeting 1.99 telde. De jongen had de doornkrans en de lendendoek achtergelaten voor een toch wat smaakvollere kleding, want gelukkig had de man wel degelijk verstand van merkkleding. Dat was de reden misschien ook dat hij 800 dollar moest betalen, voor het gemak kreeg de man ook nog eens 200 euro fooi als hij hem een fles whiskey mee zou geven. Alain hield deze doploze fles netjes in zijn rechterhand en nam zo nu en dan een slokje.

'Natuurlijk.' antwoorde Serena glimlachend, ze legde haar hand in de zijne en stond op. Kay glimlachte breed terwijl hij haar voorzichtig mee trok naar de dansvloer. De muziek stond hard, zo hard dat je de maat van de muziek bijna in je benen voelde galmen. Kay begon eerst rustig mee te gaan op de muziek, terwijl zijn ogen nogsteeds op Serena gericht waren, ook begon hij lichtjes mee te neuriën op de muziek en het duurde niet lang tot hij echt los kwam en begon te dansen. Kay combineerde vecht tegnieken met dans en had zo een hele eigen dans style. Toch week zijn blik zelden van Serena af, het was een erg mooi en aardig meisje. Volgens Kay zouden ze hele goede vrienden kunnen worden.

[Héél erg inspiloos]

Matthew besloot weer eens te laat te komen. Hij was nog niet helemaal klaar met zijn kostuum en besloot die eerst af te maken. Op zijn slaapkamer begon hij de laatste dingen te frutselen. Een plukje bruin hier en nog een scheur daar. Ja dat was prima. Zijn bruine ogen schitterde toen hij het kostuum bekeek. Zoveel was er niet aan gedaan, maar Matthew was te laat begonnen en om nou zoveel geld uit te geven ... Hij had besloten om zijn kostuum zelf te maken. Dat was dan nog origineel. Daarbij zoveel moeite was het niet. Nu moest hij zichzelf nog gaan versieren.

Toen hij Zanzibar binnen kwam was het al hartstikke druk. Overal stonden dansende mensen en tot zijn grote genoegen was niemand anders verkleed als weerwolf. Hij zag een een vampier, Jezus en Matthew wist dat alleen Alain zo gekleed kon gaan, een paar engelen en wat personages uit anime en films. Matthew wist ook wel dat de Twilight boeken en films het beeld van weerwolven totaal had veranderd. Toch hield Matthew wat meer vast aan de mensen met gezichtsbeharing enz. De schitterende gespierde bonken uit de films deden het ook goed en Matthew had heel goed zo door kunnen gaan naar het feest, maar dit vond hij leuker. Hij had een stel oren gemaakt en deze in zijn bruine haren verwikkeld. Alsof het er heel natuurlijk uit zag dat hij daar oren had zitten in plaats van aan de zijkant van zijn hoofd. Hij had extra haar bij zijn gezicht gedaan en een paar onopvallende snorharen en de spikkels op zijn gezicht maakte hem net een wolf. Hij was goed met schmink. Verder liep hij enkel in een driekwart spijkerbroek. Daaraan had hij een staart gemaakt. Een paar scheuren in de broek en klaar. Zijn ontblootte borstkas was versierd met een beetje ''haar'' dat hij in een kostuumwinkel had gekocht. Hoe hij dat straks van zijn borstkas af ging halen moest hij straks maar uitzoeken. Een paar hoekige tanden maakte het af.

'Awroooeeeeh wolfje is in tha house.' Grijnsde Matthew terwijl hij binnen stond. Hij kon nog net de woorden: "Wie doet mee een wedstrijd whiskey achteroverslaan?" verstaan en hij grijnsde breed. Dat kwam blijkbaar van Ian, de jongen waar hij zijn kamer mee deelde. 'Misschien dat ik wel mee doe, maar als je vannacht gaat kotsen dan ruim ik het niet op!' Zei hij tegen Ian terwijl hij aan kwam schuiven. Misschien moest hij eerst maar wat drinken voordat hij er tegen aan kon. Misschien bracht vanavond nog wel iets leuks mee. 'Nou zeg Ian, je ziet al zo groen. Weet je zeker dat het verstandig is om mee te doen?' Grijnsde Matthew terwijl hij even een knipoog gaf aan Sarah.

'Ja, Nessie is er klaar voor' zei hij grijnzend. Hij bestelde nog een Whiskey. 'Nee, ik lijk alleen maar groen Matthew. Als ik me misselijk voel logeer ik wel op de WC' zei en mepte hem vriendschappelijk op de schouder. Er schoof ook een ander persoon aan. Hm, hij had eigenlijk geen meiden hier verwacht maar wat deed het ertoe? Hij gooide in een keer de tweede Whiskey achterover en grijnsde schaapachtig. 'Ik vermoed dat jullie gaan verliezen van mij... START!' en hij greep naar de Whiskey die voor hem stond en sloeg de een na de ander achterover. Wie het langste volhield won. Hij stopte even en haalde adem. Hij veegde een pluk naar achter die in zijn oog aan het irriteren was. Hij pakte de volgende Whiskey al en keek opzei. Matthew was ook nog bezig of hij zag gewoon dubbel. Maar het glas had hij stevig vast. Hij keek naast zich naar de meid en zag dat ze lang bruin haar had en een paar witte vleugels op haar rug. Hijzelf zag er ook groen uit maar dat hoorde bij zijn outfit. Hij vond het wel fijn om helemaal los te gaan. Hij hief zijn Whiskey en knikte. Daar ging deze al weer. Hij hoorde muziek op de achtergrond en de volumeknop werd hoger gedraaid. Hij begon met zijn hand op de bar te slaan op het ritme en keek met zijn felblauwe ogen naar de volgende Whiskey. Was dit nou zijn 20 e? Of was hij misschien gewoon de tel kwijt geraakt bij nummer 3? Vast wel. Hij voelde zijn benen niet meer maar hij wist nog wel hoe ze te bewegen. Zijn vingers verstrakten om het glas en deze Whiskey ging ook naar binnen. Hoe het met zijn medespelers ging was nog maar de vraag. Hij deed wel vaker wedstrijdjes Whiskey achterover slaan.

Ella-June had er nog lang over getwijfeld hoe ze zou gaan naar het Halloweenfeest. Eigenlijk had ze eerst getwijfeld of ze überhaupt wel zou moeten gaan, maar daarna had ze aan haar slagzin try before you die gedacht en nou liep ze over straat in een weinigverhullend oranje strapless jurkje met een ballonrok. De rok kwam tot ongeveer de helft van haar dijen en haar lange benen waren volledig blootgesteld aan de wind. Ze had geen panty aangetrokken, want ze wist dat het erg warm zou zijn in Zanzibar. Haar voeten waren gestoken in comfortabele oranje pumps en ze had een oranje baret op haar hoofd, waarvan ze het steeltje groen had geschilderd. Met een beetje fantasie kon je wel een pompoen in haar herkennen. Ella-June was niet zo van het verkleden, dus had ze geprobeerd om met vrij gewone kleren haar outfit samen te stellen, hoewel haar jurk niet echt eenvoudig te noemen was. Ze had wel haar gezicht oranje oranje geverfd en er wat grijze strepen overheen getrokken, aangezien het nodig was verkleed te komen en dit haar outfit nog iets geloofwaardiger maakte.

Ze bereikte Zanzibar en de muziek kwam haar al tegemoet. Ella-June knikte goedkeurend en glimlachte, in een poging zichzelf te bemoedigen. Ze was niet zo'n party animal, maar voor dit feest had ze een uitzondering gemaakt. Het eerste feest op Monica waar ze bij kon zijn, moest ze toch echt meemaken en bovendien was het goed voor haar contacten. Hoopte ze. Ze wandelde naar binnen en bleef toen even staan om de feestvreugde in zich op te nemen. Ze was een beetje later gekomen zodat ze niet bij het begin zou binnenvallen. Dan zou ze zich echt doodvervelen. Nu zat de sfeer er al goed in en ze hoorde zelfs iemand schreeuwen dat er een wedstrijd whiskey achteroverslaan was. Daar bedankte Ella-June voor. Nu nog niet, later op de avond zou ze met plezier meedoen. Er zouden vast nog wel genoeg wedstrijdjes zijn. Ze liep wat verder, meer naar de zijkant, waar tafeltjes stonden.
Niet veel later had ze een drankje in haar hand en bekeek ze de feestgangers. Er waren de meest vreemd uitgedoste mensen - iemand liep zelfs rond als... Jezus? Ella-June probeerde zich voor te stellen hoe hilarisch het zou zijn als meneer zijn doekje zou vallen. Niet dat ze dat wilde, het zou alleen maar heel erg grappig zijn. Ze spotte ook nog een weerwolf die een erg mooi kostuum had, een vrouwelijke piraat - ze leek een beetje op een pin-up -, een engel met vleugels die een verenspoor achterlieten en er waren nog wel een paar interessante outifts. Ella-June ontdekte Jezus weer en zag dat hij de een deur doorging waar duidelijk 'personeel' op stond. Ze was benieuwd wat hij deed. Terwijl ze nog een keer van haar drankje nipte, hield ze de deur strak, maar onopvalend in te gaten.

Na een kwartier besefte ze dat Jezus waarschijnlijk andere oorden had opgezocht. Ze draaide haar hoofd weg van de deur, nam een tweede drankje en keek weer de zaal rond. Hm, dansen dan maar...? In één teug dronk ze haar glas leeg en liep naar het midden van de dansvloer. Tijd om los te gaan - vanavond mocht ze. De enige reden dat Ella-June niet graag naar feestjes ging, was omdat ze meestal een wedstrijd waren. De meisjes wilden allemaal om ter mooist zijn en de jongens wilde de winnares van de meisjes een nacht hebben. Hier leek dat allemaal veel minder het geval en Ella bedacht dat ze het hier wel nog leuk vond, toen ze begon te dansen.

Sarah keek op toen er nog een jongen aanschoof, die er zo te horen over nadacht mee te doen met de wedstrijd. De brunette wierp hem een bemoedigende glimlach toe toen het woordje 'misschien' was gevallen, en toverde wat geld tevoorschijn.
"Ajoh, doe gewoon mee!" lachte ze vrolijk, en stak het briefje van tien ondertussen uit naar de barman. De whiskey die ze vervolgens kreeg aangereikt schoof ze door naar Matthew, hem een vrolijke knipoog terug gevend. "Op degene die het meest op kan, of zonder om te vallen zijn slaapkamer vanavond nog bereikt...". Ze grijnsde terwijl ze haar glas whiskey omhoog hief, beide jongens eenmaal aankijkend. Het volgende moment verklaarde een van de twee de wedstrijd tot geopend, en sloeg hij zijn glas whiskey in één keer achterover. Sarah keek hem grijnzend aan.
"Ik denk dat je me onderschat, beste jongen" riep ze hem toe over de muziek uit. Ze greep haar whiskey steviger beet, en sloeg het -net als de jongen die Ian genoemd werd- in één teug achterover. Ze was gewend dit soort wedstrijdjes met de meiden te doen in de clubs in LA, en wist dat deze uitdaging niet heel veel groter zou zijn: de enige uitdaging van vanavond was wellicht verzinnen hoe ze levend en wel weer in haar slaapkamer terecht kwam. De volgende whiskey werd haar door de barman aangereikt, die ze met een glimlach aanpakte. Ach, die gedachtes waren voor later op de avond. Het feest was pas net begonnen en de nacht nog niet eens gevallen; ze zou niet denken aan het einde voordat deze daadwerkelijk bereikt was.
Sarah wierp een blik op Matthew en Ian naast haar, en pakte tegelijk met hen ook haar tweede glas. De eerste twee voelde je nog niet; de derde wellicht ook niet, maar dat lag aan de sterkte van de whiskey die hier geserveerd werd. Daarna voelde je hoe de alcohol je gevoelens en handelingen losser maakte, en hoe de wereld een stuk kleiner en minder uitdagend leek dan enkele glazen ervoor. Het was een gevoel van vrijheid en onoverwinnelijkheid die goed voelde, en waar je de gevolgen pas de volgende ochtend van ondervond.
Sarah had haar tweede glas omhoog geheven, het glas schuin in haar hand zodat de whiskey bijna over de rand gutste. "Dat het een gezellige avond mag worden.. En dat we veel mogen drinken!". Kort na deze slagzin belandde ook haar tweede lege glas met een klap op de bar, en bevond zich in haar hand al een derde. Ze voelde de ogen van verschillende omstanders op haar rug prikken, maar had zo het idee dat Alain alweer was verdwenen. Die geeft het ook makkelijk op, was een flard van een gedachte die door haar hoofd suisde. Ze grijnsde, wierp nog een blik op haar tegenstanders, en zette vervolgens ook haar derde glas aan haar mond.

Hij grijnsde en sloeg er weer een achterover. De glazen stapelde zich op en hadden ongeveer zijn lengte gekregen als hij stond. Naast hem zei de brunette: Dat het een gezellige avond mag worden.. En dat we veel mogen drinken!". Hij grijnsde. 'Yes, indeed! En jou naam was? vroeg hij schaapachtig. Hij pakte de volgende Whiskey en sloeg hem ook achterover. Hoe bracht Matthew het er eigenlijk vanaf? Hij keek eens opzei en grinnikte. Niet zo best zo te zien. Hij pakte de volgende en gooide een briefje van 50 op de bar. Hij zou hier redelijk wat Whiskey's voor kunnen krijgen. Hij pakte de volgende en voelde zich toch nog redelijk nuchter. Dit was nog maar een kwart van wat hij normaal dronk als hij de kans kreeg. Meestal haalde hij geen Whiskey omdat het niet mocht van zijn ouders. Maar die waren hier nu toch niet. Dus nu kon hij gewoon lekker zichzelf zijn en helemaal losgaan. Hoe de brunette ook mocht heten hij mocht het wel een meid die dronk. Hij ging nu iets langzamer dan net maar nog wel in een redelijk tempo. Hij wilde de volgende Whiskey pakken maar de barman schudde nee. Verbaasd en boos keek hij hem aan met zijn priemende blauwe ogen. Wat nou nee? Hij had nog niet eens 16 Whiskey's van hem hem gehad. Dat kreeg hij voor 50 pegels. Hij had er nog maar 5 gehad ofzo. Boos hief hij zijn vuist. Zat hij nu al hier aan zijn tax? Dat was zeker een grapje. Hij gromde boos en wilde uithalen maar de man schoof snel een Whiskey voor en hij ging weer zitten. Rustig nu weer ging hij verder met de wedstrijd. Het had even op vechten kunnen uitlopen maar hij kon net zo goed een fles voorzetten. Dat was een slimmer idee als hij het zelf mocht zeggen. 'Waarom ga je na het feest niet met me mee?' vroeg hij aan de brunette. Hij woelde eens door zijn haar. Het zat niet zo fijn meer en hij veegde wat druppels Whiskey van zijn kin af en likte deze op. Alle druppels telde.

Nogal wat suffig liep Hayley op late tijdstip de bar nog binnen, in haar simpele elfjes-engeltjes outfit. Haar witte, best korte jurkje met glitters sloot perfect aan op haar sneeuwwite huid en ze droeg zwarte indianenboots eronder. Haar haar had ze languit over haar rug laten hangen en ze had wat rode blush op.

Ze liep binnen en zag meteen al wat mensen bij elkaar staan die waarschijnlijk van school waren, want ze had ze wel eens eerder gezien. Hayley slofte naar de andere kant van de bar en ging zitten terwijl ze haar omgeving scherp in de gaten hield. Ze plukte verveeld aan haar haar -een nare gewoonte- en speelde met het bierviltje. Ze besloot maar om gewoon stoer cola te gaan drinken, om te voorkomen met een wildvreemde vent in een bed te liggen aan de andere kant van Santa Monica.
Nadat ze besteld en betaald had, keek ze naar de mensen die wat stonden te dansen. En wat voor dansen.
Nadat haar cola voor haar werd geschoven, nipte ze er voorzichtig aan terwijl ze de bar doorzocht naar bekende gezichten: Iets waar ze momenteel wel behoefte aan had. Of iemand anders leren kennen, dat zou ook goed zijn.

Er stroomde mensen naar binnen en naar buiten, maar er zaten geen bekende koppen tussen. Dan verveelde zich en geeuwde, de drukte en de warmte maakte hem suf. Dat moest 'ie zien te voorkomen. Dus draaide hij zich naar de barman en bestelde een wodka. Normaal zou hij niet zo snel aan de drank gaan, en al helemaal niet aan een wodka, maar er moest verandering in zien te komen, wnat anders viel hij echt in slaap en dat kon hij nu totaal niet gebruiken. Terwijl hij zich terug draaide met zijn rug naar de bar en zijn wodka in zijn handen hoorde hij iemand roepen voor een wedstrijdje Whiskey drinken. Liever niet, hij vond Whiskey niet zo lekker. Bier en Wodka gingen er met de paplepel in, maar van andere dranken hoefde hij niets te weten. Hij zuchten en nipte van zijn wodka. Het voelde goed weer eens alcohol naar binnen te krijgen, al had hij vaker al genoeg aan een paar sigaretjes. Nou ja, jammer dan. Hier wilde hij maar niet gaan roken. Zijn licht grijze ogen keken zoekend rond. Was er nog iemand die hij kende? Nee, tot nu toe nog niet. Fijn, dit werd een lekkere dooie boel. Met een zucht zette hij zijn glas neer en draaide zich naar de barman toe en leunde met zijn ellebogen op de bar. Misschien was het beter als hij gewoon naar huis toe ging, zelfs daar was het gezelliger, tenminste. Hij wist niet of Hayley ook naar het feest ging, of dat ze op de kamer was gebleven. 'Alsof je het over de duvel hebt.' Mompelde hij, onhoorbaar door het geschreeuw van andere mensen. Een paar meter naast hem was een muisje gaan zitten. Ondanks dat hij Hayley nog niet zo lang kende, kwam ze hem wel bekend voor. Hij stond op met zijn wodka glas in zijn handen en liep naar het meisje toe. 'Hayley!' Riep hij om boven de muziek, en de schreeuwende mensen, uit te komen. 'Jij ook hier?!' Hij grijnsde en ging naast d'r zitten, terwijl hij het glas aan zijn lippen zetten en nog een slok nam.

Cloud liep een beetje verveeld rond. Zo hier en daar kwam hij wel wat bekende mensen tegen maar nog een praatje had hij niet gemaakt. Was het wel zo verstandig van hem om zonder iemand te kennen richting een feest te gaan? Overal waren wel groepjes met mensen die elkaar kenden en Cloud had niet zo veel zin om daaar zomaar tussen te gaan staan. Misschien dat er bij de bar nog wat te doen was, er kwam in elk geval veel lawaai vandaan. Hij wurmde zich tussen alle mensen door en toen hij bij de bar aankwam zag hij een paar leerlingen een drankwedstrijd houden, het was waarschijnlijk whiskey wat ze dronken. Cloud was niet zo thuis in de dranken, in de VS was het sowieso pas vanaf 21 toegestaan en met zijn 17 zou toch niet het aan hem geven. Thuis dronk hij zo af en toe wel is een biertje maar ook niet te veel. Vaak waren de feesten op de dag voor een voetbalwedstrijd en dan moest je fit zijn. Cloud besloot op een barkruk te gaan zitten naast alle drinkers. Hij keek toe en grijnsde even. Er zaten twee jongens en ook een meisje. Nooit geweten dat dat ook zulke drinkers waren, hij kende ze alleen als de jonge meisjes die aan de breezer zaten of een wijndrinker. Maar toch bestonden er dus ook nog andere soort mensen. Cloud speelde een beetje met zijn vingers en tikte op de bar, hij wachtte af wie er als eerste neer zou gaan.

Matthew staarde de twee jonge mensen lachend aan en grijnsde toen breed. Zij hadden allebei nu twee glazen op. Al had Ian er al drie of nu al vijf op. Matthew had dat niet helemaal gevolgd. Het eerste glas had Matthew van het meisje gehad en lachend had hij de eerste opgedronken. De alcohol brandde even in zijn keel en met een grijns zette hij het eerste glas neer om vervolgens het tweede glas er meteen achteraan te gooien. Hij legde geld naast het meisje neer en knipoogde.
'Ik moet toch wat terug doen.' Grijnsde Matthew. Hij leek nog vrij helder te zijn. Na zijn derde glas voelde hij de alcohol nog prikken en toen hij die glas met een knal neerzette sloot hij even zijn ogen.

Hij opende zijn ogen weer en bestelde een vierde glas. 'Ian, als ze met jou mee gaat dan komt ze nooit heelhuids thuis. Dan moet ik twee mensen mee naar de kamer zeulen. Ik ben een sporter, maar jou gewicht zal me dan te veel worden. Dit meisje daarin tegen,' Matthew staarde even naar Sarah, 'Moet geen probleem worden. Dat kan jij, Ian, toch niet optillen.' Grijnsde Matthew uitdagend naar zijn kamer genoot. Hij keek weer even naar Sarah en legde zijn hand op de hare. 'Maar mooie dame, als u mij toelaat dan wilt dit wolfje vanavond wel heelhuids naar huis brengen.' Grijnsde Matthew. 'Barman, houd mijn bedrag maar bij. Ik betaal je na de wedstrijd.' De barman knikte en zette een vijfde glas neer voor Matthew. Even keek deze naar het glas, maar sloeg hem desondanks weer met één teug achterover. 'Aaahh ...' Matthew sloot zijn ogen weer en toen hij die opende merkte hij dat de alcohol sneller naar zijn hoofd steeg dan gepland was. 'Maar mooie dame, wordt jij niet Sarah genoemd?' Vroeg Matthew aan de brunette naast hem. Hij staarde haar even vragend aan en streek een lok uit haar gezicht. 'Zeg Ian, plaag dat meisje niet zo en concentreer jij nou maar erop dat je niet gaat overgeven!' Lachte Matthew. Zijn nieuwe glas whiskey bleef nog even bewegingloos in zijn hand zitten.

"Mijn naam...?". Sarah grijnsde, Ian in zijn helder blauwe ogen aankijkend. "Die had ik nog niet eerder genoemd". Ze bracht het nieuwe glas whiskey naar haar mond, sloot haar ogen terwijl ze het achterover gooide, en zette het lege glas vervolgens met een klap voor zich neer op de bar. De ijsklontjes rinkelden vrolijk en maakten een helder geluid, maar waren niet te horen boven de zware bass van de muziek. Dit was haar vierde glas geweest, en de alcohol begon al werking te maken op haar lichaam. Ze voelde hoe het brandde in haar keel en een spoor uitbrandde naar de rest van haar lichaam; het voelde aangenaam, lekker warm.
Net toen ze haar volgende glas wilde betalen zag ze dat de jongen waar zij eerder een drankje voor had betaald, nu háar geld toeschoof. "Ik moet toch wat terug doen". Zijn lippen vormden de woorden, en waren nog net boven de muziek uit te horen.
"Een gewaagde zet, de concurrentie helpen". Sarah glimlachte dankbaar naar hem, en nam haar volgende whiskey aan van de barman. Hij keek een beetje wantrouwend naar het drietal dat in korte tijd veel alcohol wegdronk, en weigerde vervolgens nog een drankje aan Ian te geven, die een stuk verder was met drinken dan zijzelf of Matthew. Hij leek er echter niet blij mee te zijn, en de blik in zijn ogen voorspelde niet veel goeds. De barman wist wat die blik betekende en wat voor gevolgen het kon hebben, en schoof hem daarom nog maar een glas voor. Tevreden dat Ian gekregen had wat hij wilde, richtte hij zich tot Sarah en stelde voor dat ze vanavond met hem mee ging. Sarah glimlachte, en voelde dat de alcohol haar remmingen versoepelde en daardoor sneller geneigd was hem een 'ja' te geven. De gedachtes in haar hoofd konden geen simpele verklaring vinden waarom ze het níet zou doen. Hij was knap en had bovenal prachtig blauwe ogen, en voor een nachtje zou het zeker niet mis zijn. Maar net toen ze wilde reageren op zijn uitnodiging, was Matthew haar voor. "Ian, als ze met jou mee gaat dan komt ze nooit heelhuids thuis. Dan moet ik twee mensen mee naar de kamer zeulen. Ik ben een sporter, maar jou gewicht zal me dan te veel worden. Dit meisje daarin tegen... Sarah grinnikte toen Matthew zijn blik op haar richtte, en volgde met nieuwsgierige ogen het gesprek tussen de twee. "... moet geen probleem worden. Dat kan jij, Ian, toch niet optillen". Sarah onderdrukte nog een giechel en voelde haar wangen rood kleuren toen Matthew zijn hand op de hare legde.
"Zo te zien heb ik de leuke jongens voor het kiezen" grijnsde ze ietwat geheimzinnig, een echt 'antwoord' op de vraag verdoezelend, terwijl ze haar blik van Matthew naar Ian liet gaan en weer terug. Ze vond het grappig dat de avond zonder leuke jongens begon, en eindigde met de keuze uit twéé. Eigenlijk drie, maar Alain had geen enkele moeite voor haar gedaan en was vervolgens uit beeld verdwenen. Sarah staarde voor een kort moment in haar glas amberkleurige whiskey, voor ze ook deze naar haar mond bracht en in één teug opdronk. De bar stond ondertussen vol met lege glazen, met voor ieders neus het aantal glazen dat ze hadden gedronken. Sarah eigende zich een zesde glas toe, en liet de vloeistof rondjes cirkelen terwijl ze opkeek naar Matthew. Haar groenbruine ogen hadden zich verbaasd op de zijne gericht, haar mondhoeken omhoog krullend.
"Ik neem aan dat mijn populariteit me vooruit is gegaan" grijnsde ze, nog steeds ietwat verbaasd over het feit dat Matthew haar naam wist. Ze had zo het idee dat ook hij op Monica zat, maar had hem daar nog nooit eerder gezien. Vreemd. Normaal wist ze van elke leuke jongen minstens zijn naam wel...
"Ik ben inderdaad Sarah" knikte ze vervolgens glimlachend, gevleid door het voorvoegsel 'mooie dame'. "En ik heb hier te maken met... Nessie en Fikkie?" giechelde ze. Ze voelde dat de alcohol haar giechelig maakte, lichter in haar hoofd. Bah; normaal giechelde ze nooit zo stom. Ze liet het glas nogmaals een rondje cirkelen tussen haar vingers, en leunde met haar elleboog op de bar. Ze voelde hoe de jongen een van haar bruine lokken uit haar gezicht schoof, en lachte.
"Ik vind het niet erg geplaagd te worden, zeker niet door dit gezelschap..". Sarah wierp een knipoog op Ian, en goot vervolgens ook haar zesde glas achterover.

Verbaasd keek hij naar zijn glas dat alweer leeg was. Waar bleef zijn Whiskey nu? Hij keek naar de barman maar deze rende al snel weg. Hij grinnikte afgezaagd en sloeg op zijn bovenbeen. 'Matthew, ik heb wel eens meer gedronken dan dit. Veel meer' Hij dacht terug aan hoe iedereen verbaasd had staan toekijken hoe hij de een na de ander achterover sloeg. Zijn beeld was nog redelijk scherp. Ian, als ze met jou mee gaat dan komt ze nooit heelhuids thuis. Dan moet ik twee mensen mee naar de kamer zeulen. Ik ben een sporter, maar jou gewicht zal me dan te veel worden. Dit meisje daarin tegen,' 'O, ik rijd nog wel even met de Jeep naar huis toe hoor. Kan ik makkelijk' zei hij grijnzend. Zijn blauwe ogen werden wat zachter naarmate hij meer en meer in een roes kwam. Hij had het gevoel alsof hij alles aankon. Zelfs de wereld op zijn kop zetten als hij wilde. Misschien had de barman wel gelijk gehad en zat hij aan zijn tax maar hij wilde er best nog 2 achterover slaan. Hij ging rechtop staan en sprong sierlijk ondanks de vele Whiskey over de bar heen en viste sterer spul tevoorschijn. Wat hij net op had was nog maar een voorproefje. Hij schonk voor zichzelf 1 glas in. Anders zou hij het wel begeven met het rijden. Hij hield het vragend aan Sarah voor. Hij rekte zich eens uit. Hij kon beter stoppen of hij zou zich wel in coma zuipen. Niet dat hij het erg zou vinden. Er kroop een kwaad gevoel door zijn aderen heen opeens. Matthew was aan het flirten wat hij echt slecht kon. Hij had alleen zijn uiterlijk mee maar van flirten en verliefd zijn had hij geen kaas gegeten. Wel van Whiskey achterover slaan. Hij pakte de sterkere Whiskey en sloeg deze achterover. Verveeld staarde hij nu naar de fles. Nog een zou wel kunnen. Hij had van tevoren niks gegeten dus als hij zou gaan kotsen zou er alleen vloeibare troep uitkomen. Zijn maag was wel sterk. Hij schonk er nog een in. Hij dronk hem half leeg. Bah, hij had geen zin meer. Hij schoof de fles op de bar en keek naar de overige Whiskey. Deze dronk hij ook nog maar op. "En ik heb hier te maken met... Nessie en Fikkie?" sprak Sarah opeens. 'Fikkie moet naar zijn mandje toe geloof ik' zei hij pesterig. Hij veegde over zijn handen heen en weer over het blad van de bar en grimaste toen weer. Hij vroeg zich af waarom Matthew zo deed. Wilde hij Sarah ook hebben of wat? Hij zou zijn best doen om haar te krijgen maar de kansen lagen voor hun allebei op gelijke hoogte. 50 50. Meer kon hij er niet aan veranderen. Sarah moest zelf kiezen. De muziek werd veranderd in Heavy Metal. Hij snoof. Hij bleef nog achter de bar staan en viste er een fles cola uit de ijskast. Hij draaide de dop eraf en zette hem aan zijn mond. Hij dronk hem langzaam leeg. Misschien dat hij Sarah in bed kon krijgen. Hij had de fles cola voor een kwart leeg gedronken en zette hem toen weer terug. Hij groef de hele ijskast door en vond niks. Waar stonden hier de eetbare dingen? Hij draaide zich om en liep een beetje schommelend om de bar heen en nam plaats aan de lege bar kruk naast die van Sarah. Hij slaakte een zucht en plantte zijn arm op het blad en liet zijn hoofd daarop zakken. Dadelijk zouden ze de deuren gaan sluiten. Getver. Hij wou er nog niet aan denken nu. Dan zouden ze hier weg moeten. Weg bij de Whiskey. Hij keek vanuit zijn ooghoeken naar Sarah.

Na een behoorlijke tijd dansen had ze toch wel weer dorst gekregen. Ze stopte en liep naar de bar. Terwijl ze wachtte tot ze een cocktail kon vragen, bekeek ze de andere feestvierders nog een keer. Jezus was nog steeds spoorloos verdwenen. Van de mensen die nog overbleven waren er een paar bezig met de drankwedstrijd en de rest was al meer dan tipsy. Ze stonden op de dansvloer zichzelf belachelijk te maken in de meest vreemde kleren en met de meest rare danspasjes. Lachend schudde Ella-June haar hoofd. Ze schudde haar blonde haar over haar schouder en draaide zich daarna weer naar de bar toe. Net op dat moment vroeg de barman wat hij haar kon geven. 'Hm... doe maar een Tequila,' zei ze, alsof ze erover moest nadenken, terwijl ze al lang had besloten wat ze wilde. Ze glimlachte liefjes naar hem en bedacht dat ze het hier eigenlijk nog best naar haar zin had. Feestjes waren hier tenminste echte feestjes in plaats van een schoonheidswedstrijd. Ze kreeg haar drankje en ze knikte dankbaar naar de barman. Ze nam een slok en weer keek ze om zich heen. Niet veel verder ontdekte ze een meisje dat ook alleen aan de bar zat. Ella-June aarzelde even, maar stond toen op. Toen ze bij het meisje was, ging ze weer zitten op een barkruk. 'Hallo,' zei ze tegen het meisje.

[Hahhaha heeft iedereen wel eens last van, gave avatar btw !]

Het oude liedje ging geleidelijk over in een ander, een heerlijke beat aangevend waar iedereen op begon te dansen. Ze werd door Kay geleid naar het midden van de dansvloer waar ze even lachend toekeek hoe hij begon te dansen. Het zag er redelijk gek uit, maar het feit dat het een compleet eigen stijl was en hij er niet als een of andere malloot uit zag maakte dat weer goed. "Waar heb je geleerd zo te dansen?" probeerde ze boven de harde muziek uit te komen, terwijl ze langzaam begon te dansen op de beat. De verenstaart stuiterde vrolijk op en neer en toen ze met haar kont begon te schudden ging het ding alle kanten op. Ze deed het niet om sexy te zijn of iets dergelijks, ze vond het gewoon leuk om te zien hoe die staart bewoog. Het masker wat ze op had begon heet te worden, welke ze af deed en ergens op een afgelegen tafeltje legde.
Haar ogen waren mooi opgemaakt, zilveren eyeshadow en een dun, zwart randje om haar ogen. Ze had nepwimpers over de hare geplakt waardoor ze die effectieve zwoele blik kon geven aan jongens, hoewel ze daar niet echt op uit was. Serena wilde gewoon plezier hebben, het maakte haar niet uit op wat voor manier dat was. Ze liep weer terug naar Kay en begon weer te dansen, wilder dit keer, aangezien het volgende liedje wat er op kwam beter was om op te dansen.

'Waar heb je geleerd zo te dansen?' riep Serena boven de harde muziek uit, Kay haalde zijn schouders op, eigenlijk bewoog hij zijn lichaam gewoon op de muziek en lette hij er niet zo goed op hoe het er uit zag. Serena legde haar marker even weg, maar kwam niet veel later terug. Kay zette even een stap dichterbij en boog zijn gezicht wat dichter naar haar oor, zodat hij niet hard zou hoeven schreeuwen maar ze hem toch zou verstaan. ,,Ik ga even wat te drinken halen." zei hij rustig ,,Wil jij ook wat?" hij wachtte even op antwoord en toen hij dat gekregen had plaatste hij zijn handen weer in zijn zakken en liep richting de bar om te bestellen wat hij hebben wou. Voordat hij er was keek hij even naar het drietal dat een drankwedstrijdje deed, erg verleidelijk en normaal had Kay zo meegeden, maar nu zou hij gewoon drinken halen en weer terug naar Serena gaan.

'Fikkie doet waar hij zelf zin in heeft.' Grijnsde Matthew toen Ian een opmerking maakte over het plagerijtje van Sarah. Ian had daar mooi op ingehaakt om Matthew koest toe te werpen, omdat deze op dreef begon te komen met het flirten. Iets waar Ian blijkbaar heel slecht tegen kon. 'Ach Ian, je weet wat ze zeggen: Twee honden vechten om een been en een derde gaat er mee heen. Het zal me niets verbazen als deze schone Sarah nog een lover achter haar aan heeft lopen als een kleine puppy.' Matthew sloeg het vijfde glas achterover. De remming werden steeds minder en plagerig keek Matthew Sarah aan. ‘En wij allebei straks misgrijpen.’ Hij keek even veel betekend naar zijn kamergenoot voordat hij zijn aandacht op Sarah vestigde.‘Fikki heet eigenlijk Matthew. Aangenaam kennis te maken.’ Grijnsde de bruinharige jongen. Matthew had een Spaanse achtergrond, net als zijn zus. Dat was redelijk te zien door zijn lichtgebruinde huid en zijn donker bruine ogen. De meeste meiden konden daar in verdrinken. Zijn neptanden fonkelde eventjes en plagerig bracht hij zijn gezicht richting de nek van Sarah. ‘Fikkie mag toch wel een klein klein hapje nemen van dat lekkere nekje van deze lieftallig engel?’ Voordat Sarah kon reageren of iets kon zeggen drukte Matthew een lichte, maar plagerige kus in de nek van Sarah.

Matthew bestelde een zesde whisky. Ook deze ging zonder veel moeite zijn keel in, maar hij voelde wel dat zijn hoofd enkele minuten begon te tollen. Zo snel zoveel procent alcohol wegdrinken is niet helemaal goed voor je lichaam. Maar Matthew leek er goed mee om te gaan. Ian was niet echt meer te genieten. Blijkbaar had hij de flirtkunst niet helemaal onder de knie, maar Matthew daarin tegen. ‘Mag ik mijn tegenstandster nog een drankje aanbieden of stopt zij met onze wedstrijd?’ Grijnsde Matthew. Ian leek gestopt te zijn dus dacht Matthew dat het tussen hem en Sarah ging.