Halloween [Vauras Mansion]

Onderwerp: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 8:21 am

Ongeduldig drukte Lyron een paar keer op zijn toeter terwijl hij voor het grote, gouden hek van Vauras Mansion stond. Het hek was dicht en dat was niet zo gek; vanavond zou het Halloween Event hier gehouden worden en daarom was het kasteel de hele dag al gesloten voor bezoekers. Behendig reed Lyron zijn auto het terrein op van Vauras Mansion nadat de poorten voor hem geopend waren en reed langzaam over het grind heen naar een grasveldje dat als parkeerplaats fungeerde. De deuren zouden om tien uur geopend worden voor bezoekers en Lyron, als organisator, was hier al om 8 om de laatste puntjes op de i te zetten. Met één druk op de knop zette hij zijn auto op slot en liep hij het grindpad op. Een freshman, genaamd Nadina, was bezig om het donkere pad te verlichten door overal waxinelichtjes neer te zetten. Goedkeurend knikte hij naar haar: hierdoor kreeg het grote pand dat in het donker een beetje eng leek, een uitnodigend uiterlijk. Door de glazen ruiten en de glazen voordeur scheen een zwak licht naar buiten maar desondanks kon hij zien dat er binnen een handjevol mensen bezig was met de versiering. Naast de deur en op de veranda stonden comfortabele banken voor als iemand graag een luchtje wilde scheppen. Overal waren plastic spinnenwebben opgehangen en stonden uitgeholde pompoenen die door een waxinelichtje de veranda oplichtten.
Hij was al tevreden over hoe het er buiten uit zag, maar toen hij naar binnen liep was hij meer tevreden. De grote legertas die hij in zijn hand hield rinkelde terwijl hij door de deur naar binnen stapte. Van het schoolbestuur mocht er geen drank geschonken worden maar daar was Lyron voor: hij had voldoende flessen vodka mee om er een leuke avond voor iedereen van te maken. Vauras Mansion leek van buiten al groot, maar binnen was het kasteel nog groter. Als je in de grote hal naar binnen liep werd je eigenlijk meteen getrokken door de grote zaal aan je linkerhand. Deze was gaaf versierd door de eerstejaars en hij zag al snel zijn zusje Sienna die de leiding had over dit hele gebeuren. Hij 2 kussen op haar wangen als begroeting en liep daarna door met de tas vol drank. Als je in de hal rechts ging kwam je in een kleinere zaal, en als je de trap op naar boven ging kwam je uit bij een loungegedeelte. De rest van het kasteel was afgesloten en was niet te betreden uit angst dat de scholieren het oude kasteel daar zouden beschadigen.

Terwijl hij de laatste dingen aanstuurde merkte hij dat de eerste scholieren al het terrein op kwamen lopen. Hij trok zijn dunne stropdas recht en haalde zijn hand door zijn krullende haar. Lyron had zich vanavond verkleed als James Bond en dat stond hem meer dan goed. Sienna zette de deuren open voor de gasten en Lyron gaf haar hierna een grote schaal met shotjes aan. De shotjes waren felgroen gekleurd en tussen de shotjes zaten 'verrassingsshotjes' die je ook nog eens een groene tong zouden geven. Zelf pakte hij ook een schaal met oranje en paarse shotjes -ook met shotjes die je misschien een gekleurde tong zouden geven- en begon deze uit te delen aan de eerste gasten. Let the party begin!

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 8:46 am

Ian Somerhalder

Stilaan was de tijd voorbij gevlogen sinds hij Daniek had gevraagd hem te vergezellen naar het bal. Hij glimlachte toen hij naar zijn eigen outfit keek en knikte nogmaals goedkeurend. Voor Daniek had hij ook een jurk geregeld en deze had hij naar haar kamer gestuurd. Will had ook geantwoord en gezegd dat hij twee witte paarden kon lenen om hen naar Vauras Mansion brengen. Terwijl hij zichzelf omkleedde in zijn eigen badkamer keek hij nog eens goed in de spiegel en zette de hoed op met de veer. Hij grinnikte om zijn eigen eigenaardigheid en verliet het gebouw. De campus was inmiddels gevuld met duivels, spoken en heksen. Zijn ogen echter zochten naar Will die hier met twee witte paarden wachtte. Al snel vond hij Will en liep naar hem toe om de paarden aan te nemen en hem te bedanken. De twee witte paarden stelde Will voor als Thunder en Lightning. Toepasselijke namen voor deze twee prachtige dieren vond hij. Goedkeurend gaf hij Thunder een klopje op zijn hals en steeg in het zadel op. Hij nam het leidsel van Lightning in zijn andere hand en tikte even tegen de rand van zijn hoed waarna hij het paard de sporen gaf om over de paden naar het studentenhuis van Daniek te gaan. Voor het studentenhuis hield hij halt waar hij op Daniek wachtte.
Zijn wachtten was niet van lange duur want Daniek schreed al de treden af in een prachtige goudrode jurk. Hij glimlachte haar toe en nam zijn hoed af. ‘You look wonderfull my ladie’ zei hij waarna hij afsteeg om haar in het zadel van Lightning te helpen. Hopelijk kon ze ook paardrijden en anders zouden ze in een normaal tempo naar de plek gaan waar het feest gehouden werd. Hij pakte een koord uit de zadeltas en bond dat aan het leidsel van het paard van Daniek om dat wat te helpen om te volgen. De campus stroomde al snel leeg en hij verliet samen met Daniek het campusterrein.

Voor hen lag de Vauras Mansion, een indrukwekkend kasteel waar je u tegen kon zeggen. Hij floot zachtjes en zag voor de ingang een James Bond staan die hij direct herkende als Lyron. Hij stak zijn hand op ter begroeting naar hem. Vlak voor het kasteel hielp hij Daniek weer uit het zadel om daarna de paarden op een rustplaats neer te zetten. In de zadeltas zaten ook twee dekens die hij over de twee dieren heen gooide. Hierna liep hij terug naar Daniek en hij stak zijn hand uit om haar te helpen om de trap op te komen. Hij glimlachte nog een keer en drukte een kus op haar hand. ‘Did I told you that you are beautiful my ladie?’. Hij merkte de shotjes die Lyron vast hield iets later op en grinnikte toen. Waarom ook niet, een goede avond begon met alcohol wat hem betrof. Hij haalde een paarse en een oranje van het blad en bedankte Lyron hij gaf de paarse aan Daniek en haalde toen uit zijn binnenzak een corsage, een witte roos. Hij hield deze Daniek voor en gaf deze aan haar. Het feest kon wat hem betrof beginnen.

tag: Daniek | words: 538 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 9:13 am

Minaye

Minaye stond te trippelen toen ze de doos opende waar ze in zaten. Haar engelen vleugels. Ze pakte ze eruit en meteen keek ze met grote bewonderende ogen naar de schitterde vleugels. Ze had een strak wit sexy jurkje aan en grote glinsterende zilveren hakken. Minaye had haar make-up mooi aangebracht, ze had een zilveren eyeliner boven haar ogen wat goed bij haar schoenen stond. Minaye deed de vleugels om en had alle puntjes op de i gezet. Zilveren armband om en ze had zelfs haar nagels zilver gelakt. Minaye had geen date. Maar dat boeide haar ook niet. Daniek wel. Ze was helemaal in de gloria en stond zich ook helemaal perfect te maken. Ze had echt een prachtige jurk aan het ze zei dat het goed bij de outfit van die ‘Ian’ waarmee ze ging paste. Ze was heel benieuwd om hun met z’n tweetje te zien maar Minaye had echt megaveel zin in dit feest en ze had geen geduld meer. Ze hoopte zo dat ze mensen die ze deze week had ontmoet zou tegen komen en misschien wat mensen zou ontmoeten die bij haar in de klas zouden zitten. Ook was ze wel in in de mood om rotzooi te trappen.
Minaye belde een taxi en ze propte wat geld in een klein zilveren tasje. Minaye liep naar buiten en ze zag veel mensen lopen in het gebouw met Halloween kostuums aan. Eenmaal buiten natuurlijk allemaal kindjes met lampionnen en leuke kostuums. Ze werd helemaal blij van dit gezicht. Ze had er vroeger altijd veel lol in gehad en haalde wel tassen vol snoep op. De temperatuur buiten was niet koud dus ze had geen jas meegenomen. Ze hoorde al snel een toeter. Er stonden meerdere taxi’s zoals ze al had verwacht. Ze had ook tegen de chauffeur gezegd dat ze een engel was en haar daar aan kon herkennen. Ze deed een deur open van een taxi en vroeg wie hij moest hebben. De taxichauffeur zei dat hij een jongen in een superman pak moest hebben en toen ze de deur weer sloot hoorde ze iemand roepen. “He angel!” en Minaye lachte en liep naar de taxi. Ze hoefde de taxichauffeur niet uit te leggen waar ze heen moest want dat had ze al gezegd aan de telefoon.
Aan gekomen bij Vauras Mansion stapte ze uit de taxi en liep een beetje wankelen naar de ingang. Nee hoge hakken waren niet perfect voor grintpaadjes. Minaye liep naar binnen en bwonderde even de prachtig versierde zaal. Iemand kwam meteen langs haar met een schaal met shotjes en Minaye nam glimlachend eentje aan. Minaye keek uit het raam en haar mond viel open. Was dat Daniek? Ze zag Daniek van een wit paard afstappen met een jongen die haar hielp, dat zal dan haar date zijn. Wouw dat was nou precies wat Daniek voor Gentleman nodig had. Minaye liep nog even rond en sierlijk swingde ze mee met de muziek.

Outfit:

!!!!!!!!!!!!

Hakken:

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 9:43 am

Halloween [Vauras Mansion] Tumblr_muxt2pgfpR1sg5uuno1_500

Roses are red, foxes are clever
I like your butt, let me touch it forever
Or just for tonight

Charlie had de hele middag besteed aan zijn kostuum voor het halloween feest, en dan vooral zijn make up. De kleding was namelijk vrij simpel; gewoon één van zijn vele zwarte skinny jeans met daarop een losjes zittend wit shirt en een zwarte blazer. Daaronder had hij hoge zwarte converse. Alleen zijn make up zou voor het echte creepy-effect zorgen. Maar nu was hij klaar. Hij had het zo veel mogelijk geprobeerd geheim te houden voor Constance, die hij bijna onder dwang had gevraagd. Met een grijns dacht hij terug aan de nacht op de ijsbaan. Hij was blij dat hij Constance als kamer genoot had, want ze konden het goed vinden.
Hij haalde het slot van de badkamer en liep liep de slaapkamer in. Constance ging als hartenkoningin en zag er ook goed uit. Charlie leunde non chalant tegen de deur post en kuchte. Hij keek haar aan met een cheeky grijns. 'Ready?' zei hij en haalde een hand door zijn krullen, die nog net zo zaten als altijd. Hij was de lui, en te trots op zijn haar om daar iets mee te doen. Hij stak zijn hand uit naar Constance en trok haar zachtjes mee naar de deur. In het voorbijgaan pakte hij zijn mobiel en sleutels van de tafel af en propte ze in zijn zakken. Hij had echt zin in vanavond en neuriede zacht een liedje terwijl hij Constance naar de lift begeleidde. Normaal was hij niet zo van de dates, maar voor Constance kon hij wel een uitzondering maken. Bovendien was dit alleen vriendschappelijk. Toch? Hij werd toch wel een beetje zenuwachtig en had de neiging op zijn lip te gaan bijten, maar dan zou hij zijn meesterwerk verpesten. Eenmaal in de lift keek hij even in de spiegel die in de wand was verwerkt. Niet slecht, alleen... Na enige overweging besloot hij zijn mouwen op te rollen, want dat zag er toch wat beter uit. Bovendien was het lekker weer.
Hij keek weer naast zich en bedacht wat hij kon zeggen. Hier was hij dus echt niet goed in. Normaal wist hij altijd wel wat te zeggen, maar als hij eenmaal op een "date" ging lukte dat ineens niet meer. Hij kuchte ongemakkelijk en boog zijn hoofd een beetje naar beneden. Vanuit zijn ooghoeken gluurde hij naar Constance. 'Sorry, ik ben hier echt heel slecht in...' mompelde hij toen maar. Gelukkig kwam de lift tot stilstand. Snel liep hij eruit en haalde nogmaals zijn hand door zijn haar. 'Je... je ziet er leuk uit.' zei hij toen tegen Constance. Hij grijnsde scheef en een beetje verlegen naar haar. 'Normaal gaat dit zo veel beter...' verzuchtte hij. 'Ik weet ook niet wat het is, sorry als ik een slechte date ben. Ik doe dit niet echt vaak of zo...' hij liep naast haar naar buiten toe en keek naar de taxi's die voor het gebouw stonden te wachten. Één van die dingen was voor hem. Hij wilde net op een van de taxi's aflopen toen hij zijn naam hoorde. 'Oh, nou ja. Onze lift is blijkbaar daar. Niet echt... origineel of zo.' de laatste woorden mompelde hij bijna onhoorbaar, maar hij hielp Constance als een echte Gentleman in de taxi te komen. Dat ging dan tenminste wél goed. Vauras Mansion was niet ver, dus was het niet zo heel erg ongemakkelijk. En toen de taxi eenmaal stopte, wist hij Constance ook netjes eruit te helpen. Hij legde losjes zijn arm om haar middel en zo liepen ze over het grind naar de ingang van het grote kasteel. Het was echt een goeie locatie voor een halloween feestje. Bij de deur stond een James Bond met gekleurde shotjes. Hij keek vragend naar Constance. Hijzelf had meestal niet zo veel drank nodig, en hij was ook niet van plan echt dronken te worden. Dat was voor Constance ook niet leuk. Maar toch leek het hem wel zo aardig om even te vragen of zij wel wat wilde. Als zij nam... nou dan zou hij er ook wel een nemen. Samen uit samen thuis.

WORDS: 677 || NOTES:

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 10:03 am

Eindelijk was het zo ver. De avond waar praktisch alle studenten van Monica High naar uitgekeken hadden. Het was 31 oktober, de dag waarop wereldwijd Halloween werd gevierd. Hier in Saint Monica vierden ze dat in stijl, natuurlijk. Colin had zijn nieuwe vriend Dux uitgenodigd in zijn kamer, om daar samen hun kostuum aan te trekken en al een kleine preparty te houden. Hun outfits matchten prima. Dux ging als Ezio, en hijzelf ging als Altaïr. Beiden characters uit Assassin's Creed. Hun entrée hadden ze al zorgvuldig gepland en besproken. Momenteel zat hij naast Dux in zijn auto. De muziek die door de boxen knalde, brachten hem meteen in de mood om eens stevig feest te vieren.

Niet veel later reden ze het domein van Vauras Mansion op. Het was prachtig versierd. De organisatie had duidelijk fantastisch werk geleverd. Om niet teveel aandacht te trekken, parkeerde Dux op een relatief donker stukje van de parking. Met een kleine giechel en een blik die kwajongensstreken voorspelde, stapte hij uit. "This party is going to be mental", Fluisterde hij richting Dux, terwijl hij door de schaduwen richting een zijdeur liep. Het was de bedoeling dat ze via de trap achterin naar boven konden lopen, om zo bij de trap in de grote hal te komen. Het was dan wel verboden, maar ze zouden echt niks kapot maken ofzo.

Eenmaal boven liep Colin via de overloop naar de linkerkant van de trap, terwijl zijn maatje de andere kant koos. Hij knikte toen hij Dux tevoorschijn zag komen, en daarna trok hij zijn zwaard. Niet dat het gevaarlijk was, het was immers bot, maar een beetje actie kon een feestje altijd gebruiken, niet? "Finally we meet again, Ezio!" Riep Colin luid en duidelijk. Hij stormde de trap af. "You're dead before you can blink your eyes twice!" Schreeuwde Dux terug, terwijl hij ook aan de afdaling begon. In het midden van de trap, waar opnieuw een overloop was en de trap samen kwam, botsten ze tegen elkaar op. Colin haalde uit naar Dux' schouder, maar die parreerde zijn kling met de zijne, en sloeg hem weg. Daarna kwam er een houw naar zijn linkerzij, maar die blokkeerde Colin handig.Terwijl ze enkele slagen uit wisselden, liepen ze langzaam de trap naar beneden. Op een paar treden na lukte het Dux uiteindelijk om hem te raken, in het midden van zijn borst. Colin viel met veel show achterover en rolde de laatste treden naar beneden. Daar bleef hij enkele tellen liggen, en toen had hij er schoon genoeg van. Breed grijnzend stond hij op en gaf zijn vriend een high five. Dat hadden ze mooi gefixt. "So, where are them shots at?" Vroeg hij opgewekt.

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 10:05 am

I wanne do bad things with you

Het was zo ver! De kick off van een jaar vol feestjes. Te beginnen met Halloween natuurlijk. Voor hem en Colin de dag dat hun plan in actie werd gezet. Volledig in kostuum was hij eerder die avond naar de kamer van Colin gegaan en hadden de twee zich al extreem goed vermaakt. Na een laatste shotje waren ze in zijn gitzwarte Aston Martin Dmc gestapt. Nog zoiets waar hij graag mee pronkte. Op een normaal tempo reed hij rustig verder richting Vauras. Ze gingen nog opkijken van hun, dat was zeker. Gelukkig was het niet lang rijden, en had hij enkele dagen voorheen de plek al even komen checken voor alles te regelen. Zijn eerste idee was nou ja, een beetje te groots geweest en ze hadden ze zowiezo problemen mee gekregen. Dus dankzij de slimheid van Colin hadden ze het nieuwe plan bedacht. Op een afgelegen plekje verhuld door enkele bomen legde hij de motor stil. ‘Indeed my friend.’ Grijnsde Dux breed terwijl hij de kap over zijn hoofd heen trok. Kort checkte Dux of iemand hen had zien aankomen, maar ergens had hij het vermoeden dat de meeste er toch al waren. Beter voor hun natuurlijk. Vlak achter de jongen kwam hij boven achter de trap en liep naar de tegenovergestelde richting als de andere. Dit was een rol die hem op het lijf geschreven stond. Wanneer hij tevoorschijn kwam met getrokken zwaard keek hij meteen naar zijn tegenstander, rende vlak nadat de ander was vertrokken de trap af. Met een vlotte sprong stond hij op de overloop en knalde hij met zijn schouder tegen Colin aan. Meteen hief hij zijn zwaard en sloeg in een vlotte beweging dat van de aanvaller weg. De twee vervolgde hun weg naar de onderkant van de trap verder vechtend natuurlijk. Enkele keren was het wel zo close geweest dat Dux bijna op de grond had gelegen, maar hij wist zich er altijd wel uit te redden op welke manier dan ook. Een laatste uithaal was die naar de borst van Colin, een klein tik geluidje gaf ook aan dat hij gewonnen had. Voor enkele seconden bleef Dux een paar treden hoger staan, keek naar het neer gevallen lichaam van zijn vriend. ‘Behold, the enemy has fallen.’ Schreeuwde hij vrolijk toen hij de laatste trappen ook afliep. Klusje geklaard. Time to party! Zoekend keek hij rond, merkte op date r een paar personen buiten stonden met iets wat leek op dien bladen. ‘Hm, the shots are over there mate.’ Sprak hij bedenkelijk. Misschien hadden ze het toch vanuit die richting moeten plannen. Dan hadden ze nu niet om moeten lopen.

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 10:54 am

Daniek

Op blote voeten wandelde Daniek de badkamer uit. Een handdoek had ze om haar lichaam geknoopt en haar blonde haren hingen over haar schouders en waren al droog geföhnd. Ze pakte de doos op waar haar jurk in zat, die was echt prachtig en ze kon niet wachten die jurk aan te mogen. Een glimlach sprong meteen op haar gezicht wanneer ze de doos openmaakt en haar ogen weer op de jurk vielen. Ze pakte de jurk uit de doos en legde die op haar bed neer. Ze wandelde nu naar haar kast toe om een onderbroek en bh te pakken en trok deze aan. Gelijk daarnaar liep ze terug naar haar bed en trok ze de grote maar hele mooie jurk aan. In de jurk liep ze naar de spiegel toe om het nog even helemaal goed te trekken waarnaar ze met een goedkeurende blik in de spiegel keek. Ze keek even rond en nu pas viel het haar ook op dat Minaye al naar het feest was vertrokken, ze was in ieder geval niet meer op hun kamer. Ze ging nu voor de spiegel zitten voor haar make-up. Met haar haar zou ze niets doen, er zaten nu mooie golven in haar blonde haar en dat vond Daniek altijd het mooiste. De make-up die ze opdeed was niet heel erg zwart en nog best naturel, ook dat vond Daniek het mooiste bij zichzelf. Minaye kon extremere make-up dan ook veel beter hebben. Wanneer ze klaar was met haar make-up stond ze op en wandelde ze naar het raam waar ze naar buiten begon te kijken en wachten op Ian. Nu pas kwamen de zenuwen ook een beetje opborrelen samen met verschillende vragen. De hele school zou zowat opkomen dagen en zij was helemaal nieuw, tuurlijk was ze daar met Ian maar van de rest kende ze er nog maar weinig. Of wat als Ian niet zou komen opdagen? Die gedachten en vragen probeerde ze weer te onderdrukken en wachtte geduldig op Ian bij het raam. Lang duurde het niet voordat ze hem zag en haar ogen werden groot wanneer ze zag dat hij haar niet op kwam halen met auto of zo iets dergelijks, nee hij haalde haar op ter paard. Een big-smile sprong op haar gezicht terwijl ze Ian met de twee witte paarden zag. Ze trok met haar handen de jurk een beetje omhoog en snelde zich naar buiten. Voorzichtig trede ze de trap af met haar grote jurk aan en wandelde op zwarte hakjes naar Ian en de twee witte paarden toe. ”You look wonderfull my ladie.” Sprak hij waarnaar hij afsteeg van zijn paard. Daniek straalde helemaal door de verassing. ”Thank you.. You look amazing too.” Zei ze vriendelijk met een tikje verlegenheid. Dit had ze echt nooit verwacht en het was echt super lief. Niemand had nog ooit zoiets voor haar gedaan. Romantiek kende ze ook nog helemaal niet, haar ex die heel haar verleden bezette en nog steeds een groot gedeelte van haar kende dat woord niet eens. Ian hielp haar om in het zadel van het prachtige witte paard te komen met die grote jurk. Zijwaarts ging ze op het zadel zitten want zo hoorde een dame toch op een paard te zitten? Paardrijden kon ze wel, dat had ze van haar opa geleerd die altijd een paard had gehad, een zwarte merrie, pittig maar lief. Zijwaarts was nog een ander verhaal maar dat zou vast ook wel goedkomen. Hij bond nog een leidsel vast aan het paard waar zij op zat en stapte op zijn eigen paard waarnaar ze het campusterrein verlaatte. Ze vroeg zich nu echt af waarom ze nog zolang bij haar ex was gebleven en waarom ze hem niet gewoon volledig kon vergeten, alle nare herinneringen aan hem. Ze zuchtte kort en zacht. Nu niet, nu kon ze daar echt niet aan denken. Vanavond zou geweldig worden en Carl zou niet meer in haar gedachten opkomen.

Daar was het dan, de plek waar vanavond het Halloween feest zou plaatsvinden. Het zag er lekker creepy uit en Daniek kreeg alleen maar meer zin in deze avond. Ze keek kort opzei naar Ian die zachtjes floot en glimlachte lief. Ze zag hoe hij ook zijn hand opstak naar de jongen bij de deur in een james bond pak. Ja, Ian kende hier vast veel meer mensen dan zei deed, dat wist ze wel bijna zeker. Voor het kasteel hielp hij haar weer van het paard af te stappen. Daniek gaf het prachtige beestje waar ze net op naar het kasteel was gekomen een klopje op zijn hals en aaide hem nog een keer over zijn neus heen. Vroeger was ze echt en paardenmeisje geweest en nog steeds vond ze paarden prachtig. Ze keek toe hoe Ian de paarden op een vrij plekje neerzette en ze een dekentje gaf. Met een glimlach keek ze ernaar en voelde ze een licht kleurtje op haar wangen komen. Hij liep weer terug naar haar toe en stak zijn hand uit om haar te helpen met de trap. Daniek nam hem vast met haar hand en met haar andere trok ze de jurk een beetje omhoog zodat ze er niet over zou struikelen, dat zou pas wat zijn. Boven aan keek hij haar met een glimlach aan en Daniek kon niets anders dan terug glimlachen, dan moest gewoon wel. Hij gaf haar een kus op haar hand en nu kreeg Daniek al helemaal een kleurtje. De glimlach op haar gezicht was niet meer weg te slaan. ”Did I told you that you are beautiful my ladie?” Vroeg hij aan haar en Daniek knikte waarbij ze probeerde het blozen een beetje te verbergen. ”You did,” Sprak ze weer wat verlegen. Ze volgde Ian zijn blik naar de shotjes die de jongen in de james bond outfit vast had. Hij haalde twee van het blad af, bedankte de jongen en handde haar het paarse shotje. Daniek glimlachte en nam deze aan. Nu haalde Ian ook wat uit zijn binnenzak en daar kwam een corsage, een hele mooie witte roos. Deze gaf hij aan haar. Daniek pakte het vast en keek er met verwonderlijke ogen naar waarnaar ze Ian weer met een glimlach aankeek. ”Thank yo uso much, it’s beautiful.” Zei ze terug met vrolijke stem. Dit was echt totaal nieuw voor Daniek, zo hadden jongens haar echt nog nooit behandeld. ”Shall we?” Vroeg ze aan hem terwijl ze naar binnen wees. Ze was benieuwd of degene die ze al wel kende er ook zouden zijn, Minaye sowieso, dat wist ze. Haar ogen keken naar binnen en bekeken de mensen. Ah, er was toch iemand die ze kende en die niet Minaye was, Colin die lag onderaan de trap. Daniek lachte kort en liep nu met Ian naar binnen. Haar ogen bekeken de hal goed en ze voelde zich even heel gelukkig. Het was zeker een goed idee geweest om met Minaye mee te gaan naar Santa Monica en haar school toch af te maken. Misschien zou het toch makkelijker worden en was het toch mogelijk gewoon normaal verder te gaan zonder de nare herinneringen en zonder haar vertrouwde broer. Zou het toch allemaal een ‘happy-ending” kunnen krijgen. Ze zuchtte even haperend waarbij haar ogen wat vochtig werden, uit blijheid. Ze priemde haar blauwe ogen in die van Ian terwijl. ”I still whant to thank you for taking me with you.” Zei ze nu oprecht…

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do okt 31, 2013 11:04 am

- - - - samuel jay

Women and men we are the same But love will always be a game We give and take a little more Eternal game of tug and war Think you’re funny, think you’re smart Think you’re gonna break my heart Think you’re funny, think you’re smart Yeah, you may be good looking But you’re not a piece of art

_{Sam had nog geen boeken aangeraakt, nog geen klaslokalen van binnen gezien en nog geen enkele leerling ontmoet. Nee, hij begon dit schooljaar met een Halloween feest. Halloween was niet echt zijn ding, maar hij wou het ook niet missen. Daarnaast was het een goede manier om iedereen te leren kennen, of in ieder geval veel beter dan op zo'n geforceerde manier tijdens de lessen of op de campus. Aangezien hij ook nog geen enkele meisjes kende moest hij wel dateloos komen, maar hij verwachtte niet dat hij de enige was dus daar had hij totaal geen problemen mee. Omdat hij er pas heel laat achter kwam dat hij ook een uitnodiging had gekregen voor het feest had hij last-minute nog een kostuum moeten regelen. Een vriend van hem had een vriendinnetje die zelf kostuums maakte en verhuurde en dat kwam vandaag wel heel erg goed uit. Ze had toevallig nog een 'The Great Gatsby' kostuum over, een wit pak, precies zoals die Jay Gatsby aan had in de film. Hij leek bijna identiek. En aangezien het een van Sam's favoriete films was paste het perfect.
Zijn haar had hij netjes achterover gekamd, zijn schoenen glommen; Sam was er helemaal klaar voor. Zijn auto parkeerde hij op een veilig afstandje van de gigantische villa. Er liepen meerdere mensen langs hem heen toen hij richting de ingang wandelde, een aantal koppeltjes. Het was leuk, want sommigen hadden echt de meest belachelijke kostuums aan, terwijl anderen zich helemaal uit hadden gesloofd om er zo chique en duur mogelijk uit te zien. Sam zat er tussen in. Hij besloot om zich zo min mogelijk te bekommeren om wat iedereen van hem dacht en maakte een geweldige entree: hij gooide de twee grote deuren allebei open, spreidde zijn armen weid en liep met een grote glimlach op zijn gezicht naar binnen. Net alsof hij de special guest van de avond was. Daar wist hij wel wat aandacht mee te trekken; een aantal mensen keken op, keken hem even verward aan, maar gingen daarna weer verder met waar ze mee bezig worden. Er was toch niemand die hem kende.
Vanuit zijn ooghoek zag hij een tafel met shotjes staan. Verleidelijk... Maar drank kwam altijd met een dubbel gevoel bij Sam. Zijn vader - Hij wou echt niet in zo iemand veranderen als zijn vader. Op de een of andere manier eindigde het altijd verkeerd als hij aan de drank ging. Dus misschien moest hij het voor nu nog maar even laten. In plaats daarvan ging hij rustig ergens tegen een muur staan, terwijl hij tevreden om zich heen keek of er iemand was die interessant genoeg was - of die hem misschien interessant vond.}

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] vr nov 01, 2013 1:53 am

V for Vendetta

Echt veel tijd had Matt niet gehad om een Halloween-outfit te vinden. Gelijk nadat hij en Larina afscheid van elkaar genomen hadden was hij de stad ingedoken om daar wat leuks te vinden. Hij had al een idee als wie hij gekleed zou willen gaan: V. De film 'V for Vendetta' was meerdere malen door hem bekeken en hij had het altijd een mysterieuze, brute maar eerbare man gevonden. Sinds hij niet als de standaard Superman, vampier, weerwolf of Hulk wilde gaan was dit dus een prima optie voor hem. Achteraf bleek dat er geen mooi costuums van V in de stad te vinden was, dus had hij een klein uurtje gereden naar een andere stad waar ze hem wel hadden.
Het verbaasde hem nog altijd dat hij als date was gevraagd voor het Halloween Event en stiekem had hij er wel zin in. Zijn outfit was duur geweest maar hij leek echt op V, dus vond hij het het geld waard. Nu hij omgekleed en wel zichzelf voor de spiegel checkte kreeg hij meer zin in het feest en vroeg hij zich af wat Larina van zijn outfit zou vinden, en nog belangrijker: als wie zij gekleed zou zijn. Hij kende haar nog niet goed genoeg om te kunnen raden als wie ze ging, dus besloot hij zich maar naar haar kamer te haasten en er op deze manier achter te komen. In zijn hand hield hij een prachtige, rode roos en een vlugge blik op zijn horloge vertelde hem dat hij iets te vroeg was. Toch klopte hij op haar deur om haar op te halen. Nadat hij wat gehaast en gerommel hoorde achter de deur verscheen Larina voor hem, in een leren pakje. Verrast trok hij één wenkbrauw op toen hij dit zag, iets wat ze gelukkig niet kon zien omdat hij het masker van V nog op had. "Ik ben het!" zei hij vrolijk, waarna hij het masker van zijn gezicht afhaalde zodat ze zijn gezicht kon zien. "Klaar om te gaan?" vroeg hij haar, waarna hij samen met haar naar buiten liep. Hier stond een typische gele taxi voor hen klaar. Het was niet heel ver naar Vauras Mansion maar mocht je hakken aanhebben was dit kleine stukje lopen een hel. Nadat ze ingestapt waren reed de Taxi hen naar de plaats van bestemming, waar hij positief verrast was door de aankleding van het gebouw. Dat had Lyron goed gedaan! Matt deed zijn masker weer op en hield zijn arm op naar Larina zodat ze daar haar arm doorheen kon steken en ze samen over het kiezelpad konden lopen.

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] vr nov 01, 2013 5:00 am

Larina

Larina staarde naar de leren pak die in haar kast hing en beet kort op haar lip. Ze was blij dat ze Matt had mee gevraagd en hij ja had gezeg, echter was ze bang dat hij haar kostuum niet leuk vond en hele verkeerde dingen over haar ging denken. Dingen die helemaal niet waar, waren. Ze was nou gewoon dol op de serie legend of the seeker en dus ook van de mord sith. Dat waren een groep vrouwen die eerst bij de slechte rik hoorde. Ach wat maakte het ook uit, het was Halloween. Mocht Matt toch verkeerd gaan denken dan was hij anders dan ze had verwacht. Dus pakte ze het kostuum uit haar kast en liep naar de badkamer. Eerst besloot ze haar haren te doen aangezien er ook nep haar in zou gaan zitten om het lang genoeg te maken. Ze mocht dan misschien voor het kostuum van Cara hebben gekozen dat wou niet zeggen dat ze het haar niet ging doen zoals de andere leden van de mord sith zou doen. Na dat ze haar haren gedaan had besloot ze zich in haar kostuum te hezen. Iets wat niet helemaal meteen ging. Maar toen ze hem eindelijk aan had was ze tevreden. Snel maakte ze zich licht op en liep terug naar de slaapkamer. Eenmaal daar keek ze naar de klok en zag dat ze nog even had. Larina ging op haar bed zitten en pakte de schoenen uit de doos. Ze wist bijna zeker dat ze aan het einde van de avond pijnlijke voeten zou hebben aangezien haar schoenen nieuw waren maar het was de pijn waard. Net op het moment dat ze haar eerste schoen had hoorde ze geklop op de deur. Larina keek kort naar de deur voordat ze haar lange leren laars dicht ritste en ook haar andere schoen aan deed. "Ik kom er aan!" Riep ze waarna ze haar 'wapen' pakte ook wel bekent als een Agiel deed ze nog snel haar mobiel en sleutels in de zakken die overbleven en liep naar de deur. Ze deed hem los en zag een vreemde voor haar met een masker op. Kort keek ze hem vreemd aan aangezien ze totaal geen idee had of het nou Matt was of totaal iemand anders. Ze bleef hem vreemd aan kijken tot dat ze zijn stem hoorde en niet lang daarna zijn gezicht. "Ik ben het!" Een glimlach verscheen op haar gezicht maar al snel werd ze wat onzeker. Wat als hij het echt niet mooi vond. Of raar dat ze zo ging. Kort keek ze naar haar pakje. Was de boven kant niet te ver uitgesneden? Misschien wel, maar ze kon er niks aan veranderen. "Klaar om te gaan?" Larina dwong haar zelf zich te richten op hem en niet op haar stomme onzekerheid en haar zelf. "Tuurlijk." Sprak ze dan ook lachend waarna ze met hem mee liep nadat ze de deur achter haar dicht trok. Terwijl ze in de taxi zat was ze verdacht stil. Ze staarde naar buiten en wist eerlijk gezegd niet helemaal wat ze nu moest zeggen. Eenmaal bij Vauras Mansion stapte ze uit en keek om haar heen. Het zag er goed uit. Ze keek om naar Matt en glimlachte toen hij zijn arm op hield. Ze stak haar arm door de zijne heen en liep samen met hem verder. "Je ziet er echt leuk uit." Sprak ze terwijl ze naar Matt keek. Ze meende het, "En ik ben blij dat je mee wou." Eenmaal bij de in ging zag ze al snel de shotjes staan. Wat aarzelend pakte ze een paarse en een groene voor matt. Ze wist natuurlijk niet of hij er eentje wou maar als dat niet zo was dan dronk ze hem zelf wel op. Ze keek Matt dan ook aan terwijl ze met een hand de glaasjes vast hield tussen haar vingers. "Het ziet er hier echt mooi uit." Sprak ze waarna ze zich weer richtte op Matt nadat ze om haar heen had gekeken.

Constance

Constance was al vanaf het begin van de avond begonnen. Niet dat haar kostuum moeilijk was, ze wou het gewoon goed doen. Zo had ze erg lang over haren gedaan. Ze had het drie keer overnieuw moeten doen en twee keer moeten wassen in de keuken aangezien Charlie de badkamer al een hele tijd bezet hield. Ze had nog nooit een jongen gekent die zich daar zo lang op kon sluiten. Maar nadat ze voor de tweede keer al het haarlak er uit had gewassen en haar haren half had gedroogd kreeg ze haar haren eindelijk zoals ze het wou. In de tussen tijd had ze verschillende keren geprobeerd de badkamer deur los te doen maar elke keer was die dicht. Ze had zelfs een keer een glas met drinken neer gezet in de hoop dat Charlie zou vergeten de deur op slot te doen maar die plan was haar niet gelukt. Maar uiteindelijk na de derde keer was haar kapsel geslaagd. Ze had een hoge knot wat er best goed uit zag vond ze. Nu moest ze nog de witte lenzen in doen, -om het toch een beetje eng te maken- haar kostuum, haar make-up en natuurlijk de hakken die nog steeds in de kast stonden. Eenmaal de lenzen in begon ze aan haar make-up. Gewoon iets simpels. Nu duurde het ook niet lang voor ze aangekleed was en de rode hakken aan had gedaan. Het enigste wat nog miste was de kroon. Terwijl ze weer voor de spiegel stond die in haar kast hing deed ze voorzichtig mogelijk de kroon op zodat ze haar haren niet zou verpesten. Kort bekeek ze het resultaat en was er te vreden over. Toen ze plots de slot van de badkamer deur open hoorde gaan draaide ze zich om en keek naar Charlie. Ze keek hem vol verbazing aan terwijl ze naar zijn gezicht keek. "Gaaf, ik wist niet dat je dat kon." Ze kwam dichter bij en bleef voor hem staan terwijl ze zijn gezicht bekeek. "Of heb je stiekem iemand je make-up laten doen" Sprak ze lachend. Nee dat zou natuurlijk niet kunnen. Niemand anders dan Charlie was er in gegaan en hij kwam er ook alleen uit. 'Ready?' Toen hij zijn hand uit stak pakte ze die aan en pakte ook haar zwarte tasje, ze had echt zin in het feest. Ze was dan ook blij toen Charlie haar gevraagd had. Ookal was het enkel om zijn sleutels terug te krijgen. Maar veel maakte haar dat niet uit. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen hij al neurend naar de lift liep. Zij zelf was echter alleen maar stil en keek voor haar uit naar de lift. Eenmaal in de lift was het best stil. Ze keek toe hoe Charlie zijn mouwen op rolde en glimlachte. 'Sorry, ik ben hier echt heel slecht in...' Ze keek wat verbaast naar hem om. Meende hij dit nou? Ze had niet verwacht dat hij vond dat hij er zelf zo slecht in was. Voor haar gevoel kon hij redelijk goed met vrouwen overweg. Toen de lift stil stond en de deuren open ging liep ze samen met Charlie de lift uit. 'Je... je ziet er leuk uit.' Er verscheen een glimlach op haar gezicht toen ze zag dat hij verlegen was. Wat was hij schattig, kort beet ze op haar lip terwijl ze hem aan keek. 'Normaal gaat dit zo veel beter... Ik weet ook niet wat het is, sorry als ik een slechte date ben. Ik doe dit niet echt vaak of zo...' Constance liet hem stoppen voor ze naar buiten liep en pakte beide handen. "Je bent geen slechte date." Verzekerde ze hem. "Maak je nou maar geen zorgen en geniet van de avond oke?" Nadat ze dat gezegd had liep ze met hem naar buiten en duurde het niet lang voor ze naar een van de taxi's liepen. Ze snapte eerlijk gezegd niet waar hij zich nu zorgen om maakte, maar veel aandacht bestede ze er niet aan. Als ze het zou 'negeren' dan zou hij zich vast en zeker beter voelen. "Ik heb er echt zin in en jij?" Vroeg ze om de stilte in de taxi te verbreken. Het duurde niet lang voor ze er waren. Ze was benieuwd hoe Vauras Mansion er nu uit zou zien. Eenmaal uit de auto met behulp van Charlie keek ze om haar heen. Het was best vreemd om hier nu te zijn. Ze was dan ook benieuwd hoe het er binnen uit zag. Toen ze de arm van Charlie om haar middel voelde aarzelde kort maar sloeg uit eindelijk ook haar arm om hem heen. Misschien een beetje raar, maar ze vond het nog vreemder als ze het niet zou doen. Haar blik gleed naar de twee die bij de deur stonden en zag de shotjes staan. Toen Charlie haar vragend aan keek, knikte ze en pakte zelf een groen shotje. Toen ze verder naar binnen liepen sloeg ze hem achterover en zette het glaasje weg. Vervolgens keek ze om haar heen. Voordat ze Charlie aan keek. "je danst wel toch?" Zij zelf hield namelijk van dansen. En hoopte dan ook dat Charlie dat straks met haar zou willen doen.

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] vr nov 01, 2013 5:48 am

Minaye

Minaye kwam met Ian binnenlopen en ze zag een glimlach op Daniek haar gezicht van hier tot Tokio. Minaye liep even langs Daniek en knipoogde even. “Have fun!” zei ze en liep verder rond. Ze zag twee bekenden en hun kostuums pasten goed bij elkaar. Het waren Dux en Colin. Dux had ze op de ijsbaan ontmoet en Colin op het dak terras. Minaye besloot toch later op de avond een shotje te nemen dus zette hem op een tafeltje. Minaye was vrolijk rond aan het lopen maar haar lichaam kwam tot stilstand. Ze zag Charlie, hij was goed gesminkt maar ze kon hem zo herkennen aan zijn krullen. Hij liep met een meisje aan zijn zijde en zonder dat Minaye het door had was ze van binnen stik jaloers. Minaye werd snel jaloers. Ze had het zelf nooit door maar ze was het werd het wel snel. Ze wist van Charlie dat hij van onenightstands hield en dit meisje wist waarschijnlijk helemaal niet wat ze hadden gedaan. Ze was echt wel een knap meisje en Minaye was echt jaloers zonder het door te hebben. Minaye twijfelde even of ze zal langs lopen en hopen dat hij haar zou opmerken. Maar ze besloot toch om hem maar gewoon te gaan begroeten. Minaye stapte sierlijk op haar hakken zijn kant op. Ze stopte voor zijn neus en keek hem glimlachend aan. “Heee Charlie, de laatste keer dat ik jou zag toen zag je er een stuk minder creepy uit.” Zei ze lachend, ja de laatste keer dat ze hem zag...ja. “Schattig setje” zei ze lachend en keek de twee lief aan maar van binnen gruwde ze van jaloersie. “Ik denk dat ik zo ga vragen of ik het podium op kan, dan heb ik nog wat te doen vanavond”. Zei ze en keek naar het opgebouwde podiumpje met wat instrumenten erop. Minaye kon van kleins af aan goed zingen en dansen en was een echt podium mens. Ze moest even onderzoeken bij wie ze moest zijn om het erop te komen.

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] vr nov 01, 2013 8:44 am

"Dankjewel Julia, tot de volgende keer!" zwaaide Sarah en Jeremy de Italiaanse vrouw gedag, terwijl ze het restaurant verlieten. Casa di Julia was een schattig, klein, Italiaans restaurantje, wat prachtig gelegen lag in het hartje van Santa Monica. Niet alleen dankzij de geweldige ligging en het heerlijke Italiaanse eten was dit Sarah's lievelingsrestaurant, maar ook dankzij de lieve eigenaresse die haar behandelde als haar eigen kleindochter. De brunette kwam er nu al standaard enkele jaren minimaal één keer in de maand en werd altijd met open armen ontvangen door iedereen. Ook Jeremy -die ze nu voor de derde keer had meegenomen naar dit restaurant- werd bij naam herkend, terwijl Julia hem een speelse knipoog gaf en een kus in de lucht toe blies. Of de vrouw nu zelf een oogje had op haar knappe kamergenoot of dat ze de twee wilde plagen met hun 'date' was Sarah een raadsel...
Aangekomen op de campus vervolgden de twee hun weg naar hun kamer om zich klaar te maken voor het Halloweenfeest van vanavond. Hoewel Sarah uit ervaring wist dat de meeste mensen hun outfit graag als verrassing hielden voor de rest, hadden zij en Jeremy hier nooit echt een keuze in gehad: ze deelden namelijk dezelfde kamer. Sarah had eerst nog geopperd dat ze best langs Virginia of Serena kon gaan om zich samen met een van haar vriendinnen op te maken, maar uiteindelijk had ze samen met Jeremy besloten dat ze ook best wat lol konden halen uit het samen klaarmaken.
En daar stonden ze nu dan. Jeremy stond zijn haar in model te brengen voor de spiegel, terwijl Sarah naast haar bed stond waar zo ongeveer al haar kleding over lag uitgespreid. Ze viste haar khaki hotpants van Moschino tevoorschijn en een simpele donkerbruine top. Een khaki blouse die ze van de week nog had gekocht in Santa Monica Place trok ze hierover aan, waarna ze zichzelf voor de spiegel bekeek en een paar keer een halve draai maakte. Tot nu toe zag haar outfit er nog niet zo denderend uit, maar dat was het punt waar Jeremy in zou springen. Sarah's idee was om verkleed te gaan als een adventurer, als iemand die op safari was geweest maar aangevallen door een of ander wild beest. Ze had dus flink wat make-up nodig om bloedsporen te creëren, alsof een leeuw ter grootte van een grizzlybeer haar te pakken had genomen. Het zou er ongeveer zo uit moeten zien. Maar dan echter. En Jeremy zou haar daarbij helpen.
"Ben je al bijna zo ver?" vroeg ze haar kamergenoot, terwijl ze weer naar haar bed liep en daar haar safarihoedje vanaf pakte. Met een zwier zette ze hem op haar hoofd, rechtte hem wat en liep vervolgens richting de badkamer. Nonchalant leunde ze tegen de deurpost aan, toekijkend hoe Jeremy zijn best deed zijn haar te laten lijken op dat van Hugh Jackman in Wolverine. Lachend liep ze naar hem toe. Hij had niet zulk lang haar als Hugh had, maar zijn poging om zijn haar in hetzelfde model te brengen was schattig.
"Kom, het zit prima zo" verzekerde ze hem. "Ik help je wel met je bakkebaarden en baard". Het pakketje dat hiervoor bedoeld was lag al opengemaakt op de rand van de wastafel. Sarah nam de speciale gezichtslijm en dirigeerde Jeremy zo stil mogelijk te staan. "Anders zit het zodirect in je oor en dat is niet charmant" voegde ze er grinnikend aan toe. Vervolgens ging ze uiterst geconcentreerd en precies te werk. Natuurlijk lukte dat voor geen meter, aangezien Jeremy haar een keer plagerig porde en zij dan lachend dreigde ook wat haar op zijn neus te plakken. Dan waren ze weer voor een moment stil, waarin Sarah het lijmgedeelte afmaakte en de baard en bakkebaarden tevoorschijn haalde. Zonder al te veel moeite lukte het haar dit aan te brengen, zodat Jeremy al wat meer een echte Wolverine-look kreeg. Tevreden glimlachend bewonderde ze het resultaat.
"Nu alleen de make-up nog..". Haar eigen gezicht had ze al opgemaakt -gewoon standaard, zoals ze het altijd had met alleen wat mascara en oogpotlood- maar in dit geval doelde ze met de make-up op de bloedstriemen die ze zouden gaan creëren. Ze had hiervoor wat speciale make-up packages gekocht in de stad die je zo ongeveer kon opplakken. In combinatie met wat echte make-up skills en het schaarse licht in Vauras Mansion zou alles dan nét echt lijken. Sarah was van plan wat striemen in haar nek, op haar schouders en op haar benen te maken. Haar blouse en de top die ze eronder droeg had ze eerder al bewerkt met wat kunstig knipwerk, zodat het eruit zag alsof hij was opengescheurd en aan de rafelige randen kleefde nepbloed. Haar haren zou ze voor haar outfit gewoon los laten en op nog wat accessoires na was ze bijna helemaal klaar.
"Ready?" vroeg ze glimlachend aan Jeremy, terwijl ze hem de spullen voor de bloedstriemen gaf en vervolgens een stoel dichterbij schoof om op plaats te kunnen nemen.

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] vr nov 01, 2013 9:16 am

Roses are red, foxes are clever
I like your butt, let me touch it forever
Or just for tonight

Constance leek wel in voor een drankje, en nam er dus één van het dienblad. Dus Charlie pakte er ook een en sloeg hem gelijk achterover. Dan kon hij het glaasje gewoon weer hier achterlaten. Constance had hem nog in haar hand. Charlie glimlachte naar haar en samen liepen ze verder. Eenmaal binnen sloeg Constance ook haar drankje achterover en toen keek ze hem aan. ‘Je danst wel toch?’ vroeg ze. Charlie knikte. ‘Ik ben er geen kei in, dat moet ik wel even zeggen, maar zo slecht ben ik nu ook weer niet.’ Hij glimlachte met zijn hoofd een beetje schuin. Het had hem goed gedaan dat ze had gezegd dat hij geen slechte date was. Al was hij daar nog niet helemaal zeker van, maar ze waren nu op het feest, en het zag er goed uit.
Charlie draaide zich om toen hij aan de andere kant van de zaal geschreeuw hoorde. Twee jongens, verkleed als karakters uit Assasin’s Creed, gingen elkaar te lijf. Hij volgde het schouwspel met een grijns, het was een originele entree.
Daarna draaide hij zich weer om naar Constance. Hij wilde net iets zeggen toen de deuren werden opengegooid en er een jongen met veel poespas binnen kwam. Hij was duidelijk verkleed als Jay Gatsby, uit The Great Gatsby. Charlie grinnikte, pakte Constances hand en trok haar mee langs de muren van de zaal. Hier en daar wees hij eens iemand aan met een opmerkelijk kostuum, en eigelijk werden zijn zenuwen van zelf minder. Opeens hoorde hij een “Heee Charlie.” Hij draaide zich om en zag Minaye. Een beetje ongemakkelijk keek hij haar aan. ‘De laatste keer dat ik jou zag toen zag je er een stuk minder creepy uit.’ zei ze. Charlie knikte met een beetje een geforceerde glimlach. Meestal probeerde hij contact met zijn one night stands zo veel mogelijk te ontwijken. En dat lukte meestal ook aardig. Ook omdat hij in New York een reputatie had opgebouwd…
‘Schattig setje.’ merkte Minaye lachend op. Ze keek lief. Blijkbaar vond ze het dus niet erg dat hij hier nu met een ander meisje stond. Gelukkig, hij had geen zin in drama. ‘Dank je.’ glimlachte hij nu iets relaxter. “Ik denk dat ik zo ga vragen of ik het podium op kan, dan heb ik nog wat te doen vanavond” ging Minaye verder. Charlie knikte. ‘Ik wist niet dat je kon zingen. Maar alvast succes dan, hè. Break a leg!’
Dat had hij ook leuk gevonden… Het podium op. Maar hij was hier met Constance en het was voor haar ook niet leuk als haar date het podium op ging. Een van de vele nadelen van dates, je zit echt aan iemand vast. Maar Constance vond hij helemaal niet zo verschrikkelijk.
‘Ben jij hier eigenlijk met iemand?’ vroeg hij aan Minaye. ‘Dit is Constance trouwens. Mijn roommate en date voor vanavond.’ Hij knipoogde even plagerig naar Constance.

WORDS: xxx || NOTES:

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] vr nov 01, 2013 10:38 am

Het was echt een wonder dat hij creatief genoeg was geweest om een kostuum te verzinnen aangezien hij momenteel niet echt het geld had om er zelf eentje te gaan kopen. De echt leuke kostuums voor Halloween kostten meestal bakken vol geld en zoveel had hij momenteel gewoon niet meer. Het enige dat hij nu had gekocht was een veel te grote witte trui met een brede kraag, schmink en wat stiften waarmee je op kleren zou kunnen tekenen. Pablo had altijd al wel van Halloween gehouden, vond het gewoonweg geweldig om mensen de stuipen op het lijf te jagen. Deze keer zou hij als Zacharie -een personage uit een van de spelletjes die hij wel eens speelde- gaan. Zo goed mogelijk tekende hij een groot hart in het midden van de trui en bewonderde voor een kort moment het resultaat voordat hij de schmink erbij haalde en zich naar de badkamer begaf. Halloween was een van de enigste keren dat hij langer dan twee minuten voor de spiegel zou staan want het moest er een beetje toonbaar uitzien, toch? Eerst maakte hij zijn gezicht wat bleker en grauwer, zorgde ervoor dat het zonbruine kleurtje dat hij normaal had helemaal weggevaagd werd. Met rood en zwart zorgde hij ervoor dat het leek alsof zijn mondhoeken een heel stuk verder opengescheurd werden zodat het leek alsof hij voor altijd een grijns op zijn gezicht had staan. Daarna maakte hij een paar grote wallen onder zijn ogen en zorgde voor nog een paar wonden in zijn gezicht. Het as leuk voor als hij zijn masker af zou zetten als het te warm werd, dan was heel het ‘creepy’ gedeelte er toch niet af. Alleen zijn mond zou waarschijnlijk best veel te zien zijn als hij dronk of zijn masker gewoon wat hoger zette, dus daar besteedde hij toch de meeste aandacht aan.

Nadat zijn gezicht gedaan was, rommelde Pablo even in de kastjes in de keuken en een brede grijns vormde zich op zijn gezicht toen hij de ketchup vond. Die bus werd al snel half leeg gespoten op de trui zodat het leek alsof er bloed aan hing. Pas toen hij vond dat het er bloederig genoeg uitzag, zette hij de fles terug weg om de trui daarna voorzichtig aan te trekken. Gelukkig had hij niet gemorst op de grond, anders zou Jacky nog best eens kwaad kunnen worden. Waar het meisje uitzat wist hij niet, maar het zou dan ook toch nog een halfuurtje duren voordat het feest echt zou beginnen, dus ze had nog tijd zat.
Voorzichtig zette de jonge man het masker, in de vorm van een kattenkop, op zijn hoofd en legde zijn bruine haren zo dat zijn pony een stuk over het masker heen viel. Onder de trui had hij nog een wit shirt aangetrokken met ongeveer hetzelfde hartje erop getekend voor moest het wel erg warm worden op het feest. Als broek had hij gewoon voor een donkere skinny gekozen, het soort broek dat hij altijd lekker vond zitten. In zo’n broek kon hij ook makkelijk split als hij echt wilde, maar dat hield hij meestal voor als het feest echt saai begon te worden of juist op z’n hoogtepunt was. Het hing er maar vanaf hoe een soort feest het was. Mensen hadden hem al een aantal keer gevraagd hoe hij dat kon met zo’n strakke broek. Het antwoord daarop was eigenlijk heel simpel: oefenen. Pablo leerde zich altijd zo’n dingen aan als hij thuis moest blijven en bijna dood ging van verveling. Natuurlijk waren de dingen die hij zichzelf leerde niet altijd even nuttig, maar het was meer om de show te stelen dan voor iets anders.

De gele kever werd netjes op de daarvoor bestemde plaats geparkeerd en de pretlichtjes dansten vrolijk op en neer in zijn blauwe ogen, wat niet echt te zien was door zijn masker. Hij had zo het gevoel dat deze avond nog wel eens erg leuk kon gaan worden. De mensen met shotjes die voor de poort geparkeerd stonden, waren het eerste dat hem opviel. Voorzichtig nam hij een groene van de plateau, hief zijn masker een stukje omhoog en goot de vloeistof naar binnen. Rustig zette Pablo het glaasje terug, knikte nog even naar de mensen die er stonden en liep toen naar binnen. Veel mensen waren er nog niet echt, maar het feest was dan ook nog meer een tweetal minuutjes geleden begonnen. Het grote publiek kwam altijd wat later als het feest al een beetje opgang was. Iets of wat geschrokken draaide de jonge man zich om toen hij ineens een stem hoorde roepen, maar hij ontspande zich al snel weer toen hij merkte dat het gewoon twee jongens waren die een spectaculaire entree wilde maken. Een grijnsje brak door op zijn gezicht toen hij Dux’ stem herkende en uit het niets begon hij even te klappen toen een van de twee midden in zijn borst geraakt werd en de laatste treden van de trap naar beneden vielen. Het kon hem niets schelen of mensen hem raar aankeken of niet, hij was hier om zich te amuseren en dan moest je je niets aantrekken van wat mensen van je dachten. Daarbij wisten ze toch niet wie hij juist was en als ze het na een tijdje toch te weten zouden komen, waren ze het begin van de avond waarschijnlijk allang vergeten.

Een tweede shotje werd van de tafel gegrist en even keek Pablo om zich heen of er misschien iemand vrij was waar hij tegen zou kunnen praten aangezien hij niet de moeite had genomen om iemand te vragen. Als je alleen was, kon je veel meer mensen ontmoeten en dat was hetgeen dat hij vanavond wilde doen. Zeker omdat hij van plan was om een bandje op te starten en nog mensen zocht die misschien mee wilden doen. Het duurde niet lang voordat hij zijn slachtoffer gevonden had en nonchalant ging hij naast de persoon in het witte pak tegen de muur staan. “Ook geen date voor het feest weten te strikken?” Voor zover hij kon zien stond er toch geen jongen of eenzaam en alleen in de buurt, dus ging hij er maar vanuit dat hij ook niemand had gevonden om mee te nemen. Voor de tweede keer haalde hij zijn masker een stukje naar boven en zette die met de onderkant op het puntje van zijn neus zodat deze zo even zou blijven staan om daarna het shotje naar binnen te werken. Het feit dat zijn tong een blauwe kleur had gekregen was een feitje waar hij zich waarschijnlijk niks van zou aantrekken, moest iemand het hem melden want zelf kon hij het natuurlijk onmogelijk zien. “Pablo Fuentes, volgens mij kende ik jou nog niet.”

Kostuum:

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] za nov 02, 2013 2:27 am

Ian Somerhalder

Hij kon er nog steeds niet over uit hoe mooi Daniek er in deze jurk uit zag. Het was totaal geen doorsnee jurk die de andere dames hier vanavond droegen. Hij glimlachte naar haar en wilde net voorstellen om naar binnen te gaan toen er een meisje langs kwam dat Daniek leek te kennen en hen veel plezier wenste. Hij stak zijn hand op als begroeting, Daniek zou hem dadelijk vast wel aan haar voorstellen. Het leek hem een driftige barbiepop die van veel en zware make-up hield. Maar omdat zij en Daniek vriendinnen waren besloot hij het feit maar even te negeren.
Zijn ogen doorzochten de gang op zoek naar bekende gezichten die nog niet aanwezig waren. Er waren vooral ook mensen nog bezig om een alcohol shot te scoren bij de bar of buiten bij de dienbladen. Voor zichzelf had hij besloten dat hij de avond zo nuchter mogelijk verder ging doorbrengen, want dronken op een paard klimmen was geen goed idee laat staan voor de mensen die met de auto waren en minderjarig waren. Als die gesnapt werden hadden ze een groot probleem. Er was deze avond veel volk uitgenodigd, dus ook een goede manier om de nieuwe studenten eens te bekijken en uit te vissen wat voor types het waren. Vanuit zijn ooghoeken zag hij een jongen in een wit pak een dramatische entree maken. O dear. Hij grinnikte zacht en wees onopvallend naar de jongen zodat alleen Daniek het kon zien. Je had dus ook nog de mensen die dachten dat ze, als ze zich groots gedroegen ook groots waren. In gedachte zond hij een boodschap naar de jongen. Hoogmoed komt voor de val en hij glimlachte breed naar Daniek toen ze hem bedankte dat hij haar had meegenomen. ’You’re welcome Daniek. Would you like to dance?’. Nogmaals werd hij onderbroken maar ditkeer niet door een jongen in pak maar twee die verkleed waren als game characters. Hij bekeek de kostuums eens goed en zag dat er veel tijd en werk in zat. Na hen volgde nog een jongen die naar degene met het witte pak liep. Niet de moeite waard om aan te kijken dus. Hij beende even snel naar degene die de muziek verzorgde en vroeg of er wat dansnummers op mochten voor de time beiïng. De man knikte en hij liep terug naar Daniek waarna hij de juiste houding aannam om te dansen. Rustig begeleide hij haar naar de dansvloer in het midden waar pas enkele stellen aan het dansen waren hoewel de muziek nu pas bij de dans paste. Zacht fluisterde hij in Daniek’s oor ‘I’m glad you have said yes to go on this Halloween date.’ Wat hij zei meende hij ook echt, het was geen optie geweest voor hem om zonder date naar het bal te gaan. Terwijl hij met Daniek over de vloer danste merkte hij de andere mensen eigenlijk amper op. Zijn gedachtes gingen even aar Carley die hier eigenlijk al had moeten zijn. Hij zuchtte zacht en merkte na een tijdje dat hij dorst begon te krijgen. Toch maakte hij eerst het nummer af waar ze op aan het dansen waren. ‘Want something to drink?’ zei hij grijnzend. Hij bleef nog even de hand van Daniek vasthouden en liep toen naar de bar toe. Het leek net alsof Daniek in een soort trance was gekomen door het dansen en dat ze zelf amper antwoord kon geven. Bij de bar aangekomen bestelde hij een twee colaatjes en nam deze mee terug naar de dansvloer waar hij er een aan Daniek gaf. Hij nam een flinke slok cola en merkte dat hij het meer nodig had gehad dan dat hij aanvankelijk gedacht had. Hij keek de ruimte nog eens rond en zag dat er meerdere deuren waren maar sommige afgesloten waren. Het was ook niet zo heel erg vreemd met een monument als dit dat het afgesloten was voor alle jongelui, maar ergens had hij wel een VIP kamer verwacht waar je even tot rust kon komen. Door het raam begon de maan naar binnen te schijnen. Zou de gastheer of beter gezegd Lyron nu nog naar binnen komen om iets aan te kondigen of bleef hij buiten? Hij haalde even kort zijn schouders op en keek toen weer met een glimlach naar Daniek. In zijn blauwe ogen dansten pretlichtjes, het was fijn om weer eens helemaal los te gaan maar jezelf toch in de hand te houden. Zeker hier in dit prachtige kasteel waar normaal geen toegang tot was. Hoe Lyron het geregeld had wist hij niet. Misschien een of andere Italiaanse familieknik of neef of nicht die het beheerde of er iets mee van doen had. De locatie was zeker goed gekozen, Halloween op een heel oud kasteel. Wie wilde dat nu niet?

tag: Daniek | words: 800 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] za nov 02, 2013 7:00 am

Er stond genoeg volk om hun showtje te aanschouwen, en tot zijn genoegen hoorde hij zelfs iemand klappen, toen hij midden in zijn borst geraakt werd. Colin keek even op, en grijnsde vrolijk naar de dude die hun een applausje had gegund. Hij kende 'm wel niet, maar ey, het was een avond om sociaal te wezen en nieuwe vrienden te maken. ‘Hm, the shots are over there mate.’ Wees Dux, die jongen was toch altijd behulpzaam, richting de ingang van Vauras Mansion. Jah, natuurlijk waren de shots daar, waar alle normale gasten binnen kwamen. Rekening houden met licht gestoorde studenten die via de trap kwamen, zat er niet echt in. Het boeide hem ook niet veel. Vrolijk sleurde hij Dux mee, en nam een paars shotje. "Thanks, mister Bond", Zei hij vriendelijk tegen de jongeman met het dienblad. "Cheers", Zei hij tegen Dux, en daarna sloeg hij het glaasje achterover. Het smaakte hem wel, maar hij zou zich wat inhouden. Een Colin die te diep in het glas had gekeken, was meestal niet zo fijn om mee om te gaan. Hij zou nog rare dingen beginnen zeggen. Awkward situations kon hij nu wel missen.

Zijn aandacht werd getrokken door een jongen in een wit pak. Hij herkende het kostuum als dat van Jay Gatsby, uit die ene film. De jongen wandelde dramatisch binnen, wat wel gepast was voor Halloween, vond Colin dan. Het had wel iets. Het enige wat nog miste, was een donderslag en bliksemflits ofzo. De jongen ging tegen de muur staan, blijkbaar was hij momenteel nog alleen, maar het volk bleef toestromen en al snel stond de jongen die voor hen had geklapt bij hem. Hij zou de twee maar laten, misschien kon hij later nog eens sociaal gaan doen daar. Hij draaide zich om en tot zijn verbazing zag hij twee witte paarden op de parking. Bijna schoot hij in de lach. "My god Dux, look at that. Someone forgot to give his ride a carrot", Grinnikte hij. Wie kwam er nu ook op een paard naar zo'n feest? Hij zag het al gebeuren, door de drukke binnenstad van Santa Monica op een paard. Iemand hield hier blijkbaar van opvallen ofzo.

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] za nov 02, 2013 8:22 am

Daniek

”You’re welcome Daniek. Would you like to dance?” Zei Ian en Daniek keek hem met een lief glimlach zoals alleen zij dat kon. Ze knikte zachtjes. ”Ofcourse,” Zei ze er nog vriendelijk achteraan. Ian wandelde nu snel weg en Daniek volgde hem met haar blik naar degene die de muziek regelde. Kalm bleef ze daar staan en keek ze nog eens de zaal rond, die erg mooi was en perfect voor een Halloween feest zoals deze. Minaye was ook al nergens meer te bekennen, die was alleen langs komen lopen en had hun veel plezier gewenst waarom Daniek alleen nog had geknikt, ze was ook alweer te snel weg om nog iets terug te zeggen. Daniek wist ook wel bijna zeker dat Minaye het naar haar zin zou gaan hebben, die maakte zo makkelijk vrienden. Ze was weer zo aan in het rand aan het kijken dat ze niet merkte dat Ian alweer terug was bij haar. Hij begeleide haar naar de dansvloer waar ook andere mensen met elkaar aan het dansen waren. Daniek liet zich door Ian leiden en nam de houding aan om te dansen. Ze legde haar hand zachtjes op zijn schouder en haar hand in de zijne waarbij ze begon te dansen. Haar blauw/grijze ogen waren bijna de hele tijd op Ian zijn ogen gericht. ”I’m glad you have said yes to go on this Halloween date.” Fluisterde hij nu zachtjes in haar oor. Daniek haar glimlach werd iets groter maar niet heel lang. Het woord ‘date’ kreeg ineens een negatieve betekenis en ergens begon er in haar hart een schuldgevoel op te borrelen. Alsof ze iets deed wat eigenlijk niet mocht, wat raar was omdat ze gewoon single was en kon doen wat ze mocht. Carl was niet langer haar ‘vriendje’ meer maar toch liet hij haar niet met rust in haar hoofd. Schuldgevoel dook altijd op wanneer ze ook maar even gelukkig was. Daniek week weer even haar ogen van Ian af en keek wat dromerig naar een ander stel die aan het dansen was. De glimlach was even van haar gezicht verdwenen en voelde ze ineens een brok in haar keel zitten. Het was wel ontzettend dom om schuldgevoel te hebben naar iemand die je als grofvuil had behandeld, iemand die zoveel littekens in haar hart had achtergelaten, littekens die ook vaak weer open gingen. Het liedje was nu afgelopen waar ze op dansten. ”Want something to drink?” Vroeg hij haar nu en Daniek keek hem weer in de ogen aan. De brok in haar keel maakte dat ze niet zei. Na nog wel even haar hand vast te hebben gehouden wandelde hij naar de bar toe. Daniek draaide zichzelf om in de prachtige jurk die je aanhad en volgde met haar ogen Ian. Ze knipperde een paar keer met haar ogen en slikte om de brok proberen weg te krijgen. Daar stond ze dan, midden tussen dansende mensen op een Halloween feest. Het schuldgevoel zorgde ervoor dat er herinneringen omhoog kwamen en die maakte dat ze het benauwd begon te krijgen tussen al de dansende mensen. Het duurde niet lang voordat Ian er weer aankwam met 2 glaasjes en zo te zien zat er cola in. Het lukte haar een klein glimlachje op haar gezicht te zetten al stond die daar ook niet met veel overtuiging. Ze nam het glas cola aan en nam er een slok van. Veel hielp het niet, nog steeds voelde ze zich wat beroerd. Ze had nog zo tegen haarzelf gezegd dat Carl zijn vuile gezicht niet meer in haar gedachten mocht opduiken maar dit leek haar niet te lukken. Langzaam begon haar gezicht wat bleek te worden. Ze keek nu weer even naar Ian met haar heldere blauwe ogen. ”Excuse me,” Zei ze kort. Ze wilde er nog achteraan zeggen dat ze een naar het damestoilet moest maar de brok in haar keel liet dit niet toe. Ze bleef nog heel even staan voordat ze wat snel wegwandelde en met haar ogen naar het damestoilet zocht. Al snel vond ze die en onderweg zette ze haar glas cola die ook leeg was op een bodempje na terug neer op de bar. Ze snelde naar binnen en ging voor de wasbak staan. Gelukkig bevond zich nu geen enkel meisje hier en wat Daniek er helemaal alleen. Haar blauw/grijze ogen straarden naar de blauw/grijze ogen in de spiegel die ook langzaam wat wazig werden. Waarom moest Carl nu altijd haar momenten verpesten? Kon hij haar niet gewoon met rust laten en stoppen met het bezetten van haar gedachten. Ze nam haperend diep adem. Hij verdiende het niet eens, hij verdiende het niet nog zo in haar hoofd te zitten, hij had haar ook nooit verdient. Wat hij verdiende was om opgepakt te worden door de politie voor al zijn daden. Ze voelde tranen opkomen maar probeerde deze weer weg te vechten. Ze nam nog eens diep adem voordat ze de wc’s weer verliet. Ze wandelde naar buiten en keek weer rond op zoek naar bekende gezichten, met name Ian of Minaye. Ze keek weer naar de plek waar ze eerst met Ian had gestaan maar daar stond hij al niet meer. Met een diepe zucht zette ze zichtzelf tegen de muur aan en staarde ze wat voor zich uit. Stil hoopte ze dat ze vanavond nog alles uit haar hoofd kon zetten en kon begonnen ‘lol’ te maken, dat ze weer vrolijk kon zijn net zoals ze toch kort even was wanneer ze hier binnen kwam. Er kwam weer iemand langslopen met een dienblad met shotjes en zonder na te denken pakte ze er een af die ze achterover sloeg. Hopend dat dit de gedachten misschien wat zou kunnen wegnemen…

|Words: 952 |Tag: Ian |Notes: x|

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] zo nov 03, 2013 2:58 am

I wanne do bad things with you

Hier en daar had Dux gemerkt dat enkele mensen waren verrast door hun entrée. Mooi zo, missie gelukt. En als hij goed had gehoord was het zelfs zo dat hij iemand hoorde klappen, nou ja beter zag. Het was Pablo, de jongen die hij laatst had geholpen in het winkelcentrum. Iets waar hij later nog mee had gelachen samen met Ethan, de knul die Pablo toen een paar klappen wou geven. Uiteindelijk had hij het idee uit zijn domme kop kunnen praten om Pablo met rust te laten, moest hij hem ooit nog tegen het lijf lopen. Met een brede glimlach knikte hij even naar de jongen. Voor hij echter even hallo kon gaan zeggen werd hij bij zijn arm meegesleurd naar de ingang waar de shotjes dus waren. Met een korte grijns naar de jongen die uitgedost was als James Bond greep hij een groen shotje en kapte het meteen achter over. Technisch gezien was zijn eerste idee om net als de dude hier als James te komen, gelukkig maar dat hij dat niet had gedaan. Dit was ongeacht veel beter, plus de mensen die hem niet kenden wisten niet wie hij was door de kap. Lekker handig voor als hij iemand tegen kwam die hij niet moest zien.

Kort trok hij een wenkbrauw op bij de binnenkomst van een voor hem onbekende dude die hem sterk deed denken aan die dude van The Great Gatsby. Een trillend gevoel in een van de verborgen zakjes van zijn hele outfit verplaatste zijn aandacht meteen. Dux haalde zijn mobiel uit zijn zak en fronste even. “Hey Dux, ben wat later! Ben er met een halfuurtje xx” Meisjes ook. Met een grijns op zijn gezicht schudde hij kort zijn hoofd. ‘You’ve missed a great show here, see you soon x’ Reageerde hij maar terug. Negen van de tien kansen zat ze nog op hun kamer zich klaar te maken of zo, hij had zichzelf mooi klaargemaakt in zijn loft en was dan afgezakt naar de kamer van Colin, dus nee hij had werkelijk geen idee als wat het meisje zou komen. Maar Alyssa kennende, kwam ze wel als iets wat zou opvallen tussen alles. Dus het werd maar gewoon afwachten tot straks. Het was deels door Colin dat hij doorhad dat er paarden buiten stonden. Wel, dat was raar. Wie the hell kwam er nu naar zo’n feest te paard? Oké, hij was het eerst ook van plan maar dat was enkel maar om een coole entree te maken, maar dat was niet door gegaan. Zijn mondhoeken krulde gevaarlijk omhoog. ‘Maybe we should take those horses to their stables.’ Hm, het was best gemeen voor degene die de beestjes naar hier had gebracht, hij zou wel zien of hij er rekening mee hield. Maar alsnog, het zou een meesterlijke grap zijn. Misschien voor later. Het hing er een beetje vanaf hoe zijn avond verder zou verlopen. ‘Come on, we didn’t come to stand here all night. Did we?’

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] ma nov 04, 2013 7:11 am

Ze had er echt zin in deze avond. Ze was dan ook benieuwd hoe en wat. Misschien had de organisatie nog iets leuks in petto. Misschien iets engs, dat zou wel heel leuk worden vond ze. Maar ze zou maar gewoon afwachten wat er zou gebeuren. Ze had het niet kunnen laten om aan Charlie te vragen of hij danste. Je had vaak genoeg mensen die op een date waren maar niet konden dansen. Of het juist helemaal niet wouden dansen. Als Charlie er een was dan werd de avond nog lang en saai. ‘Ik ben er geen kei in, dat moet ik wel even zeggen, maar zo slecht ben ik nu ook weer niet.’ Een glimlach verscheen op haar gezicht toen hij dit zei. "Mooi, ik ben ook niet zo goed." Bekende ze eerlijk. "Toch hou ik van dansen." Sprak ze lachend. Ze keek om toen ze iets hoorde en keek toe hoe twee jongens wel een hele grote entree maakte, toch was het leuk en natuurlijk het alle belangrijkste origineel. Het trok waarschijnlijk veel aandacht. Ze bleef nog even staan kijken tot dat Charlie haar hand weer pakte en haar mee trok. Ze glimlachte en liep gewillig met hem mee. Toch keek ze veel om haar heen en vertrouwde er op dat Charlie haar wel zou lieden naar waar ze naartoe gingen. En dat deed hij ook. Constance voelde gewoon dat hij zich meer op zijn gemak ging voelen. Ze glimlachte er om en gaf hem een klein kneepje in zijn hand. Ze keek naar de personen die hij aanwees en moest toegeven dat best veel mensen echt moeite hadden gedaan zoals Charlie, haar kostuum was meer makkelijk. Misschien zou ze volgens jaar wel wat meer moeite doen. “Heee Charlie.” Ze keek om naar de persoon die het zei en zag al snel een engel staan. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze keek even naar Charlie voor ze terug keek naar de onbekende. Ze merkte de ongemakkelijke blik op zijn gezicht maar deed er niet veel aan. ‘De laatste keer dat ik jou zag toen zag je er een stuk minder creepy uit.’ Ze keek even niet begrijpend naar de twee maar negeerde het maar, dat was vast iets tussen hen. ‘Schattig setje.’ Toen ze hen een schattig setje noemde, moest Constance zacht lachen terwijl ze haar aan keek. "Thanks" Constance keek naar haar vleugels en beet zacht op haar onderlip. "Mag ik ze eens aanraken?" Vragend keek ze haar aan terwijl ze naar de vleugels knikte. “Ik denk dat ik zo ga vragen of ik het podium op kan, dan heb ik nog wat te doen vanavond” Waarom kon bijna iedereen wel zingen of een instrument bespelen behalve zij. De antwoord was, omdat ze te druk was. Eigenlijk had ze best spijt dat ze niet tijd had genomen voor andere dingen. Zoals vrienden en andere hobby's "Succes," Sprak ze na dat Charlie het ook zei. ‘Dit is Constance trouwens. Mijn roommate en date voor vanavond.’ Ze grinnikte om zijn knipoog en beet kort op haar onderlip waarna ze de engel (ik kan het niet laten) te keek. "Hey, dus zijn jullie vrienden ofzo?" Aangezien ze dat nu langzamer hand wel wou weten vroeg ze het ook maar. Nu keek ze niet alleen meer naar Minaye maar ook naar Charlie.

Flutje en vaag

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] ma nov 04, 2013 8:51 am

Minaye

Charlie keek ongemakkelijk toen hij Minaye zag en dat begreep ze opzich wel. Minaye zou heel moeilijk kunnen doen over het feit dat hij hier met een ander meisje was, en ze was ook wel erg jaloers. Maar egoïstisch was Minaye zeker niet. Ze gunde het dit meisje niet dat haar avond werd verziekt door haar jaloerse gedrag. Charlie en het meisje bedankten haar voor haar opmerking maar Minaye wou dat ze dat niet had gezegd. Nu zou Charlie echt denken dat ze dat vond, want vanbinnen dacht ze daar veel anders over. Charlie leek nu minder ongemakkelijk te kijken. "Ik wist niet dat je kon zingen. Maar alvast succes dan hé. Break a leg!" Zei Charlie en Minaye lachte. "Ja ik zing graag" zei ze kort en keek even naar het meisje naast Charlie. "Mag ik ze eens aanraken?" Vroeg ze en keek naar haar vleugels. Minaye glimlachte en knikte. "Ja tuurlijk" zei Minaye met een glimlach. Ze draaide haar vleugel naar het meisje en keek Charlie weer aan."Ben jij hier eigenlijk met iemand?" Vroeg Charlie en Minaye beet kort op haar lip. "Nope, all alone" zei ze met een halve grijns. "Dit is Constance trouwens. Mijn roommate en date voor vanavond." Zei Charlie en Minaye deed haar uiterste best om te blijven glimlachen. Het woordje 'date' maakte haar nog jaloerser dan ze al was. Minaye was helemaal gefrustreerd en hoopte dat ze die energie niet uitstraalde. Minaye draaide zich weer om en keek Charlie verbaasd aan. "Een roommate?" Vroeg ze een beetje lachend. Jah grappig, dan zal het moeilijker voor hem worden meisjes in zijn bed te krijgen. Minaye keek even terug naar Constance. "Nou veel succes" zei ze lachend en deed haar handen in haar zij. Toen realiseerde ze zich dat dat best awkward was voor Charlie. "Nee grapje, je hebt geluk met een jongen als hij als roommate" zei ze snel erachter aan en knipoogde even naar Charlie. Ze keek Constance geruststellend aan. "Hey, dus zijn jullie vrienden ofzo?" Vroeg Constance. Minaye hield zich zoveel in. Vrienden? Nee gewoon een one night stand. Minaye glimlachte. "Ja vrienden.." Zei ze en keek even naar de grond. "Gewoon vrienden" ze keek op naar Charlie. Zou hij merken dat ze moeite had?

|Words: x |Tag: x |Notes: aaah Minaye is zo leuk om jaloers mee te typen! |

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] di nov 05, 2013 9:37 pm

''Weet je zeker dat als ik verkleed zou gaan als je persoonlijke butler dat dat geen beter idee zou zijn geweest?'' Was het eerste dat in hem opkwam zodra hij naar zichzelf in de spiegel keek en zich voorstelde hoe hij zijn haar zou moeten doen. Het zag er simpel uit maar ondertussen moest hij wel zijn scheiding daarvoor aanpassen, die vaak al moeite deed zodra hij het gewoon moest kammen. En als de top van de ijsberg was Jeremy al helemaal geen professional met haar en make-up stylen. Zijn ogen viel op de gel en hairspray die hij daarvoor gekocht had. 'Special edition' had de verkoper gezegd met een knipoog. Hij wist zelf ook wel dat het allemaal onzin was. Toch overbrugde hij zijn faalangst en haalde de witte draaibare deksel van de pot af. Het zag er zo pudding-achtig uit, alsof zodra hij zijn hand erin zou steken hij hem niet meer terug zou krijgen en de substantie hem er alleen maar verder in zou trekken. Alsof de gelei levensecht was. Om zijn gedachten nog droger te maken schudde hij even met het potje, waar de inhoud trillend op reageerde. Een bedenkelijke grijns ontstond op zijn gezicht. Het moest maar. Zonder verdere tegenstribbeling haalde hij er een beetje uit, verspreidde het over twee handen en begon aan het stylen van z'n haar. Gek dat hij dit soort producten nooit eerder had gebruikt. Hij had het gewoon niet echt nodig gevonden.
De vraag die Sarah stelde of hij al bijna zover was luidde vroeger dan hij verwacht had. Heel even concentreerde hij zich nog op een plukje dat niet helemaal mee wou werken, voor hij zijn mond kon openen om terug te praten. Echter was de brunette al sneller geweest met haar acties en stond ze inmiddels in de deuropening van de badkamer. ''Sneaky bastard, zomaar mij begluren.'' Reageerde hij met een kort lachje wanneer ze lachend naar hem toe gekomen was. Het zat prima zo volgens Sarah en hoewel hij het niet helemaal top vond zoals hij het wou hebben, was zijn kamergenoot haar goedkeuring voor hem tevreden stellend. Hij gromde even zoals het Wolverine figuur ook in de films deed wanneer ze dichter bij hem in de buurt gekomen was.
Hij liet het warme water uit de kraan over zijn handen lopen, liet de overige gel die aan zijn handen geplakt zat eraf glijden en droogde ze daarna aan een handdoek af. Voor hij het wist, of überhaupt zijn ogen op het pakketje met de bakkebaarden had kunnen laten vallen voor de tweede keer, werd er lijm op zijn gezicht gesmeerd. De kou daarvan deed hem wat schrikken, maar vooral omdat hij het niet verwacht had. ''Wow, wow, die lijm is koud.'' Bracht hij wat in verwarring uit. Aan de andere kant waren haar handen op zijn gezicht niet verkeerd. Het haar wat er vervolgens opgeplakt werd voelde vreemd aan. Voor deze klus mocht hij eigenlijk technisch gezien niet praten of bewegen, maar het moment was er te perfect voor. Zodra er wat haar opgeplakt werd en de brunette het volgende plukje zou pakken, grijnsde hij plotseling breed en begon met zijn schone vingers in haar zij te porren. De dreiging die ze maakte om ook wat haar op zijn neus te plakken deed hem echter weer stoppen, wel met dezelfde grijns en een lach.
Het resultaat was geweldig. Vond hij dan en aan Sarah te zien had zij er dezelfde gedachte over. Zo echt lijkend zoals in de film was het natuurlijk niet, dat was een onmogelijke taak met enkel de spullen die je in de fop-winkel kon kopen. Daar had je het echte materiaal voor nodig en aangezien beide geen Hollywood sterren of stylisten waren, ging dat dus ook niet door. Nu moest enkel het bloed nog worden opgesmeerd op Sarah’s huid, om de aanval van een wilde luipaard echter te laten lijken. Hiervoor hadden ze zichzelf op een stoel neergezet om het licht beter op de meid te laten schijnen. Bovendien had hij de stoelleuning lichtelijk nodig om zijn hand niet per ongeluk uit te laten schieten. Het zou grappig zijn geweest, maar de tijd begon aan te dringen en het was een gedoe om het nepbloed weg te halen.
''Je ziet er prachtig uit,'' kuste hij op haar wang nadat hij de laatste striem aangebracht had. Hoewel ze heel veel lol hadden gehad en hij wel eens wat plagerig gezegd had, meende hij dit echt. Dat was ook te zien aan zijn houding. Gauw stond hij op om het spul van zijn handen af te spoelen en nog even zijn haar te checken. ''Ik geloof dat we klaar zijn.'' Op dat moment trilde zijn mobiel die op het randje van de gootsteen had liggen rusten. Timing. Dat moest de limousine zijn die ze geregeld hadden. Hij draaide zijn hoofd om naar Sarah, wenkbrauw wiebelde naar haar terwijl hij het slot ontgrendelde en de telefoon opnam.

''Ready?'' Was dit keer de vraag die hij stelde, wanneer ze beiden het gebouw uitliepen en de chauffeur buiten de wagen stond die voorgereden was. Hoewel hij vaak degene was die als een echte heer de autodeur open hield voor haar, werd hij daarvoor afgewezen door de man die de auto bestuurde. Eenmaal in de zwarte limo, zuchtte hij even kort. Het ging nu dus echt beginnen. De zin begon nu pas echt te komen. Hij had zich eerder gewoon wat ingehouden, als hij zenuwen had dan leek de tijd meestal slomer te gaan. Maar voordat ze bij het kasteel zouden arriveren hadden ze beide nog even een momentje om zich dat te realiseren. De straten waren versierd in het thema van de dag. Halloween. Het bracht een glimlach op zijn gezicht. Vauras Mansion was niet ver, waardoor ze er niet lang in hoefden te zitten. Gauw kwam het grote gebouw in zicht. Normaal vond hij het al een fascinerend terrein en nu met alle versieringen werd het nog overweldigender. Het was duidelijk dat ze niet de eersten waren die aankwamen. Er stonden inmiddels al paarden buiten, wat hem wazig opviel door alle mensen heen. 'We zijn er, Vauras Mansion!' Gaf de chauffeur aan wanneer hij de wagen stopte en eruit stapte om de brunette te helpen. Snel nam hij plek aan haar zijde en bedankte de chauffeur, waarna hij naar Sarah keek. ''Let’s go.''

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do nov 07, 2013 2:19 am

Lyron glimlachte nog even naar Sienna toen de eerste gasten binnen kwamen stromen en begon toen met het uitdelen van de shotjes. Één van de eerste personen die hij kende en die een shotje bij hem kwam halen, was Ian. De twee jongens waren niet echt bepaald on speaking terms en het verbaasde Lyron dan ook dat de jongen hem bedankte voor het shotje. Misschien.. had hij te maken met een nieuwe Ian? Hij besefte dat dit nog wel eens een gekke avond kon worden en hij misschien wel wat meer alcohol nodig had, dus pakte hij zelf een shotje van het dienblad en goot het stroperige goedje naar binnen. Al vrij snel na de eerste paar mensen werd het druk in de hal, en aangezien vrijwel iedereen een shotje aanpakte raakte zijn dienblad behoorlijk leeg. Sienna gebaarde naar hem dat die van haar ook op begon te raken, dus zette hij het blad neer en verdween hij door een deur naar achter. Normale gasten zouden hier niet mogen komen; de deur kwam namelijk uit op de keuken en hier stonden genoeg dingen die grijpgrage handjes konden jatten. Gelukkig had hij extra dienbladen al klaargemaakt, anders hadden de nieuwe gasten nu geen shotjes kunnen krijgen. Met twee nieuwe dienbladen, één weer met groene shotjes en de ander met paarse en oranje, liep hij weer door de hal en reikte hij er 1 uit aan Sienna.
Allerlei verschillende outfits kwamen er voorbij lopen. Van engelen tot piraten en nog meer outfits die te gek waren voor woorden. Maar wat hem nog het meest verbaasde, waren twee Assassin's Creed jongens die al vechtend de trap af kwamen. Lyron trok een wenkbrauw op en glimlachte verbaasd: How on earth zijn ze dáár binnen gekomen? Hij dacht dat ze alle andere ingangen hadden afgesloten? Ach, als hij eerlijk was kon het hem ook niet zo veel schelen. Zolang er maar niet meer mensen waren die hun voorbeeld volgde en misschien dingen zouden slopen, omdat híj er dan voor aangerekend zou worden. Hij keek langs het grindpad richting de poort om te zien hoeveel mensen er nog aan zouden komen, en merkte toen wat vreemds op. Een paard? Het dier stond rustig en met alle plezier de rozen op te eten die in zijn bereik stonden. Lyron wilde niet eens weten welke dierenbeul een paard naar een luidruchtig feest mee zou nemen om hem vervolgens achter te laten. Hij zette het dienblad neer en haastte zich naar buiten, haalde de teugel van het paard los en steeg op. Degene die het paard had meegenomen zou zich hopelijk een ongeluk zoeken. Vervolgens reed hij over het grindpad naar de achterkant van het kasteel waar het dier wat rustiger kon staan. Het moest er vast gek uitgezien hebben, een James Bond die aan het paardrijden was, maar je kon niet altijd de duurste auto's met de meest geavanceerde snufjes hebben!

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] do nov 07, 2013 5:19 am

Ian Somerhalder

Ietswat verbijsterd bleef hij op de dansvloer staan terwijl Daniek naar het damestoilet liep met haar glas cola nog in haar hand dat ze snel op de bar zette. Okaaay… Hij fronste zijn wenkbrauwen en vroeg zich af wat hij fout had gezegd. Hij kon zich in elk geval niks vreemds herinneren dat hij had gezegd. Hij haalde zijn schouders op, het zou vast wel weer zo’n meidending zijn. Make-up die niet goed zat of controleren dat die nog goed was. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Mister Bond ervandoor ging met een van de twee paarden. Hij besloot het andere dier ook mee te nemen en liep naar buiten waar hij de teugels van het andere paard los maakte. ‘You’re enjoying yourself buddy? ’ zei hij grijnzend toen hij het gemolesteerde rozenperk opmerkte. Hij zag Lyron vanaf een afstandje naar de achterkant rijden waar hij het dier op een rustigere plek zette. In een rustig tempo het dier begeleidend stak hij zijn hand op naar Lyron voor de tweede maal deze avond. Hierna bond hij het paard vast naast het andere paard. Hij gaf het dier een klopje op zijn hals waarna het iets boos keek dat het was weggehaald bij die heerlijke rozenstruik en hij grinnikte.
Lyron stond nog steeds naast het andere paard en hij zuchtte diep. In zijn ogen was het tijd om de strijdbijl te begraven. Een tijd geleden had dat al gemoeten maar toen had hij hem niet meer gezien. De woorden lagen op het puntje van zijn tong maar toch bleef hij zwijgen. Hij was op het moment een beetje out of words maar besloot toen toch maar te spreken. ‘I’m sorry things have become the way they are between us. I hope we can change that’ zei hij waarna hij Lyron aankeek met zijn fel blauwe ogen. Het was allicht een erg comisch gezicht, een musketier met James Bond stond te praten. Er speelde een vage glimlach op zijn lippen terwijl hij achter zich een van de twee paarden hoorde briezen. Vanavond zou hij het niet al te laat maken voor de dieren. Tegen een uur of een zou hij weer terug naar de campus gaan. Hopelijk was Daniek tegen die tijd de toiletten uit dacht hij grimmig. Hij wist nog steeds niet helemaal wat er aan de hand was maar dat zou Daniek hem zelf wel vertellen als ze er de tijd voor had.

tag: xxx | words: 405 | notes: xxx

thanks

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] za nov 09, 2013 1:37 am

Roses are red, foxes are clever
I like your butt, let me touch it forever
Or just for tonight

'Ik wist niet dat je kon zingen. Maar alvast succes dan hé. Break a leg!' zei Charlie toen Minaye vertelde dat ze zo het podium op ging. Stiekem was hij daarop wel wat jaloers, maar hij drukte dat weg. "Ja ik zing graag" antwoordde Minaye een beetje kortaf. Charlie trok even verbaasd een wenkbrauw op. Gelukkig merkte Minaye het niet want Constance mengde zich in hun gesprek. "Mag ik ze eens aanraken?" vroeg ze. Charlie grinnikte zacht en keek toe terwijl Minaye een vleugel naar Constance toedraaide. 'Ben jij hier eigenlijk met iemand?' vroeg hij toen maar. Minaye beet op haar lip, waaruit hij het antwoord eigenlijk al kon opmaken. "Nope, all alone" zei ze met een halve grijns. Charlie knikte. Hij wist even niks meer te zeggen dus besloot hij Constance maar voor te stellen. 'Dit is Constance trouwens. Mijn roommate en date voor vanavond.' zei hij met een knipoog naar Constance. "Een roommate?" vroeg Minaye lachend. Charlie grijnsde, hij wist waar ze op doelde. 'Ja, ja. I know.' mompelde hij zacht, nauwelijk hoorbaar over de muziek heen. Hij grinnikte een beetje verlegen en haalde zijn schouders op. "Nou veel succes." ging Minaye verder tegen Constance. Ze zette haar handen in haar zij. Charlie knikte een beetje ongemakkelijk. Deed ze dit expres? Misschien was ze toch wel wat jaloers? "Nee grapje, je hebt geluk met een jongen als hij als roommate" voegde ze er toen snel aan toe met een knipoog, waardoor Charlie weer gerustgesteld was. Hij moest niet overal iets achter zoeken.
"Hey, dus zijn jullie vrienden ofzo?" vroeg Constance. Charlie knipperde vertwijfeld met zijn ogen. Minaye en hij waren niet echt iets… Maar voor hij iets had kunnen zeggen deed Minaye dat al. "Ja vrienden.." zei ze terwijl ze naar de grond keek. Charlie slikte. Hij was blij dat er muziek op stond, anders was het vast goed hoorbaar geweest. Minaye richtte haar blik weer op hem "Gewoon vrienden" zei ze. Charlie glimlachte zo normaal mogelijk. ‘Ja, vrienden… kennissen… zoiets. We kennen elkaar in ieder geval.’ zei hij. Hij wilde hier eigenlijk nu wel zo snel mogelijk weg. ‘Wil je iets drinken? Ik heb dorst… laten we iets te drinken halen.’ zei hij met een ongemakkelijke grijns. Met zachte dwang leidde hij Constance mee naar de bar. ‘Wat wil je? Je krijgt het van mij.’ Hij hoopte dat het nu niet leek alsof hij was weg gevlucht, en hij hoopte ook dat Minaye niet achter hem aan kwam. Zag ze hem echt als een vriend? Ze hadden alleen een bed gedeeld en hij had een keer op het strand haar portemonnee terug gebracht. Maar toen waren ze ook niet erg aardig tegen elkaar geweest…
Hij glimlachte verlegen en ongemakkelijk naar Constance, hopend dat ze niks door had.

WORDS: 460 || NOTES:

Onderwerp: Re: Halloween [Vauras Mansion] zo nov 10, 2013 11:45 am

Met een trillend geluid liet haar smartphone haar weten dat ze een nieuw bericht ontvangen had. Ze haastte zich naar het dressoir waar haar halve make-up collectie op lag uitgespreid en zocht tussen de eyeliner, foundation en lipgloss naar haar mobiel. Haar scherm lichtte op en daarop was het berichtje van Dux te zien. ‘You’ve missed a great show here, see you soon x’ met een glimlach las ze zijn woorden. Over welke geweldige show had hij het? Ze kon zich niet herinneren dat er iets op het programma had gestaan.. misschien was het iets wat hij zelf had opgevoerd? Alyssa legde haar mobiel weer neer en begon haastig haar make-up terug te stoppen in doosjes en tasjes. Ze checkte nog een laatste keer haar gezicht en was tevreden: haar huid was mooi egaal en ze had een eyeliner aangebracht op haar oogleden die perfect paste bij haar outfit. Ze wilde namelijk gekleed als Cleopatra naar het feest gaan, en de eyeliner die in haar ooghoeken in een lange punt liep, paste hier goed bij. Ze hees zich in een lange, gouden jurk met een lage v-hals en begon allerlei gouden sieraden om te doen. Hierna kamde ze haar zwarte pruik voor de laatste keer, zette deze op haar hoofd en bond een gouden sieraad om haar voorhoofd. Ze tuitte haar lippen tevreden terwijl ze zich voor een laatste keer -al omdraaiend- bekeek in de spiegel. Toen ze zich omdraaide was haar kamer al netjes en stonden er vier gigantische koffers voor haar bed. Ze verbleef namelijk in een hotel en zou binnenkort op Dux zijn kamer gaan slapen, en Alyssa had besloten dat ze dat vanavond wilde. Precies op tijd klopte iemand van het hotel aan die haar vervolgens met haar koffers hielp en ze samen met haar naar de Living Building zou brengen. Ze pakte de kamersleutel uit haar handtas en bracht de koffers naar de kamer van Dux. Zodra de koffers binnen waren draaide ze de deur weer op slot en stapte ze weer in de auto om naar het feest gereden te worden.

Ze bedankte de hotelmedewerker en gaf hem een kleine fooi; ze zat krap in het geld dus een ruime fooi zat er niet in. Op haar gouden stiletto's liep ze over het grindpad dat niet helemaal lekker liep.. Ze zag een James Bond op een paard langsrijden en kreeg de neiging hem om help te vragen, maar al hoofdschuddend en lachend bedacht ze zich dat dat misschien gek zou overkomen. Dankbaar stapte ze de tredes op van het kasteel en manouvreerde Alyssa zich langs de mensen heen naar binnen. In de hal was het haast nog drukker dan het buiten was, dus liep ze langs twee jongens die gekleed waren als Ezio en Altair richting de bar. Ze had geen enkel idee dat ze één van de twee jongens kende.. Ze nam plaats aan de bar en bestelde daar een drankje, terwijl ze ondertussen rond keek of ze tussen alle gemaskerde mensen iemand herkende die op Dux leek.

» The little mansion
» Halloween!
» Halloween Skin!
» [Event] Halloween!