Profiel Naam: Tate Pearson Partner: Sorrow is the only thing that keeps me warm at night Vereniging:
Onderwerp: Weekend With old Friends ma okt 07, 2013 7:53 am
Tate had zijn handen in elkaar gevouwen. Hij zat op de stenen muur voor de dierentuin. Hij had zijn oortjes in, de muziek knalde zo hard door zijn oortjes dat hij niet in de gaten had wie er allemaal voorbij liep. Hij staarde maar wat voor hem uit terwijl hij met zijn vingers op zijn knie tokkelde. Hij letten niet echt op wat er verder om hem heen gebeurde. Hij was allang blij dat hij straks zijn tweeling zus weer zou zijn. Ze hadden afgesproken om samen naar de dierentuin te gaan. Ze deden dat vroeger zo vaak dat ze bijna een strippen kaart hadden om naar de dierentuin te gaan. Hij had er eigenlijk heel veel zin in. Hij had al de hele dag zitten wachten om te kunnen gaan. Hij was in zijn kamer al aan het bedenken wat hij allemaal kon gaan doen in de dierentuin. Hij wilde sowieso de leeuwen zien en de tijgers. Daarnaast wilde Larina ook natuurlijk dieren zien. Hij had al zoveel routes in zijn hoofd die ze konden lopen zodat ze alles konden zien. Hij sloot zijn ogen en tokkelde zachtjes mee. Larina had het wel een keer verdiend om verwend te worden. Ze was de afgelopen maanden zo ziek geweest dat Tate zoveel medelijden met haar had gekregen. Hij wilde haar niet kwijt raken, Larina was ongeveer alles voor hem. Zijn zus, beste vriendin, iemand die hij vertrouwd. Hij kon nog wel door gaan. Hij opende weer zijn ogen en voelde dat zijn ogen wat vochtig waren. De gedachten alleen al was pijnlijk. Hij knipperde de vocht vlug uit zijn ogen en liet weer een grote glimlach op zijn gezicht verschijnen door te denken aan het verraste gezicht dat Larina zou hebben als hij haar zou vertellen wat ze werkelijk gingen doen. Tate had haar vanmorgen een smsje gestuurd of ze konden afspreken bij de dierentuin om wat leuks te gaan doen. De dierentuin was best wel het middelpunt van alles zeg maar. Hij strekte zijn nek terwijl hij met zijn ogen afzocht tussen de mensen. Het was 12 uur, Larina moest hier ergens zijn. Toen hij eindelijk zijn tweeling zus in ogen had trok hij de oordopjes uit zijn oren en stopte die vlug in de zak van zijn leren jas. Hij sprong soepel van het muurtje en liep op Larina af. Hij gaf haar een knuffel alsof hij haar in jaren niet heeft gezien. Tate deed dat wel eens vaker bij Larina. Ze betekende gewoon veel voor hem en dan deed hij wel eens zo. 'Heb je er zin in?' Vroeg hij met een brede glimlach toen hij haar weer los liet. 'Ow wacht je weet nog helemaal niet wat we gaan doen.' Zei hij kort lachend. 'We gaan vandaan een dagje naar de dierentuin! Net zoals vroeger.' Tate haalde twee kaartjes voor de dierentuin uit zijn zak en liet die zien aan Larina. 'Niet zeggen dat ze te duur zijn, want deze heb ik zelf bij elkaar gewerkt bij mijn nieuwe baantje.' Tate had al lange tijd geen werk gehad omdat hij van zijn Therapeut niet mocht werken vanwege zijn agressie probleem, maar hij mocht het nu sindskort twee dagen in de week proberen bij de koffiezaak vlak bij school.
With Larina
Larina
Posts : 209 Naam : Mandy
Profiel Naam: Larina Pearson Partner: I will never believe in true love, okay maybe I lie. Vereniging:
Onderwerp: Re: Weekend With old Friends ma okt 07, 2013 9:50 pm
Larina was die ochtend wakker geworden door haar telefoon die was gaan trillen. Tate had haar een sms gestuurd en niet veel later had ze een afspraak staan vanmiddag. Ze was echter nog even in bed blijven liggen voor ze er uit ging. Larina had die ochtend niet veel gedaan behalve een uurtje hard lopen en wat huiswerk gemaakt. Nu kwam ze al voor de tweede keer de badkamer uit en had zich net wat opgemaakt. Larina ging nooit zonder make-up de deur uit. Zo kon ze verbergen wanneer ze zich slecht voelde. En dat soort dingen. Nadat ze haar schoenen aan had gedaan pakte ze een vestje en haar tas voor ze de kamer verliet. Eenmaal buiten liep ze richting de dierentuin. Ze hadden eigenlijk ook wel bij het slaap gebouw kunnen afspreken maar Tate zei bij de dierentuin. Ze hoopte dat ze naar de dierentuin zouden gaan maar echt zeker wist ze niet. Ze zou het wel zien als ze er was. Haar blik gleed naar haar horloge en zag al snel dat ze eigenlijk te laat was. Haar blik gleed de bus die aan kwam rijden en zag al snel dat het de bus was die naar de dierentuin ging. Larina rende naar de bushalte en pakte haar portomonee uit haar tas. Eenmaal in de bus kocht ze een kaartje en nam plaats op een van de stoelen. Nu zou ze waarschijnlijk net op tijd zijn. En ja hoor 10 minuten later stopte de bus om 1 voor 12 larina stapte uit en ging op zoek naar tate. Toen ze die eenmaal in het zicht kreeg verscheen er een glimlach op haar gezicht en liep zijn kant uit. Het duurde niet lang voor ook Tate haar gezien had en voor ze het wist zat ze in een knuffel verwikkeld. Larina sloeg haar armen om haar broertje heen en gaf hem een knuffel terug. "Heb je me gemist ofzo?" Sprak ze lachend. 'Heb je er zin in?' Toen hij haar los liet deed ze het zelfde. Ze zette een stap naar achteren en bekeek zijn broertje. Hij zag er vrolijk uit waardoor ook zij vrolijk werd. "Ik heb altijd zin om iets met jou te doen." Lachtte ze waarna ze met haar hand door zijn haar ging en het uit model haalde. Dat was iets wat ze altijd al had gedaan en ook altijd zou blijven doen. 'Ow wacht je weet nog helemaal niet wat we gaan doen.' Ze schudde haar hoofd als antwoord en keek hem vragend aan. Ze wou echt graag weten wat ze zouden gaan doen. 'We gaan vandaan een dagje naar de dierentuin! Net zoals vroeger.' Haar dag kon niet beter. Ze gingen inderdaad naar de dierentuin. Larina moest zich inhouden om niet te gaan springen om vervolgens wat in haar handen te klappen dat deed ze vroeger altijd wanneer ze iets te horen kreeg wat leuk was maar daar was ze nu te oud voor. 'Niet zeggen dat ze te duur zijn, want deze heb ik zelf bij elkaar gewerkt bij mijn nieuwe baantje.' Larina beet op haar wang en schudde haar hoofd. "Maar ze zijn ook te duur." Sprak ze hem tegen. Toch haakte ze haar arm door de zijne heen en liep.richting de ingang. Vroeger liepen ze ook altijd wel zo. Soms was het wel grappig want dan zeiden mensen al snel dat het schattig waren tot dat ze hun gezichten zagen en natuurlijk werd schattig veranderd in lief. 'ik betaal het eten" Besloot ze. Eenmaal door de ingang heen liet ze Tate weer los en opende de kaart. "Welke route gaan we nemen?" Vragend keek ze haar broertje aan en had nu echt zin in vandaag.
ma okt 07, 2013 7:53 am
