De veters van zijn gympen werden strak aangetrokken en met een soepele beweging stond de jongen terug op toen hij ze dichtgeknoopt had. De training van morgen was herzet, dus kon hij best wel even 's nachts gaan lopen, onder de sterrenhemel. Uitgelaten begon Matt te vloeken toen hij met zijn knie tegen een uitstekend punt van zijn bed liep en er een stekende pijn door zijn been trok. Oh ja, natturlijk had hij dit weer voor. Meteen pakte hij een papieren zakdoekje van het pakje dat voor zijn neus op de grond lag en veegde het sraaltje bloed van zijn been af. Na een paar seconden met een pijnlijk gezicht over zijn knie te hebben gewreven, verbeet hij de pijn en trok een adidas vest uit de kast. 's Nachts kon het best koud zijn, zelfs op Santa Monica. Van zodra hij buiten stond, scheerde de wind langs zijn gezicht en zorgde ervoor dat de losse, korte broek tegen zijn benen gedrukt werd. Geweldig weer om een paar uurtjes te gaan lopen zonder gestoord te worden en ervoor te zorgen dat zijn conditie op pijl bleef. Langzaam zette Matt zijn voeten in beweging en ging zo steeds sneller en sneler. Hier op het asfalt was het niet moeilijk om redelijk snel te gaan, het zand, dat was pas een uitdaging. Die droge korrels zorgden er altijd voor dat je werd afgeremd en altijd kwam er wel wat van in je schoenen terecht. De meeste mensen irriteerden zich daaraan, hij niet. Soms kon het wel eens zijn dat hij zijn schoenen gewoon uitdeed als het echt pijn deed aan zijn voeten. De jongen ging al meteen een stuk trager toen het asfalt plaats had gemaakt voor het zand, maar het tempo bleef toch nog redelijk hoog. Geconcentreerd keek hij voor zich uit, maar kon toch niet vermijden dat zijn blik even naar opzij schoot toen hij een meisje midden op het strand zag liggen. Dat was al de tweede die hij 's nachts tegenkwam, wat voor school was dit? Blijkbaar een waar veel mensen zaten die van de nacht hielden en dan bedoelde hij niet om illigale dingen te gaan doen. Doordat hij naar het meisje zat te kijken en niet meer geconcentreerd naar de grond keek om te zien waar hij liep, had hij de redelijk grote steen midden op zijn weg niet gezien en struikelde erover. Met een zachte plof belande hij met zijn klikken en zijn klakken op zijn buik in het zand en bleef even languit liggen. De pijn in zijn enkel liet hem weten dat hij die waarschijnlijk omgeslagen had en voor de tweede keer in een paar minuten vloekt hij, alleen was het deze keer inwendig. Voorzichtig ging hij rechtzitten en boog zijn knie zodat hij naar zijn enkel zou kunnen kijken. De kloppende pijn zorgde ervoor dat hij op zijn tanden moest bijten zodat hij niet zou kreunen van de pijn. Langzaam probeerde hij terug recht te gaan staan, maar van zodra hij wat gewicht op zijn linkervoet zette, plofte hij terug op de grond. Die was vast en zeker zwaar verstuikt, anders had hij nog wel kunnen lopen. Met een schaapachtige glimlach keek hij in de richting van het meisje terwijl hij even met zijn hand door zijn bruine haren ging. Ja, dit was echt iets dat alleen hem kon overkomen. Waarschijnlijk had gewoon iemand wraak op hem willen nemen omdat hij hem of haar wat belachelijk had gemaakt in de buurt van andere mensen en had die steen daar neergelegd. Ja, dat zou het wel zijn.