Boring with a capital B~

Kat woelde geïriteerd door haar lange rode haar, hoe lang kon éen lesuur wiskunde duren ? De rest van haar dag had al zo verschrikkelijk lang aangevoeld, ookal was het nog maar net middag gepasseerd. En als klap op de vuurpijl bleef deze  les nog eens eindeloos duren ook. Ongeïntereseerd wierp ze een blik op de vergrijzde leerkracht die tevergeefs de aandacht van de klas er probeerde bij te houden, maar iedereen keek vrijwel gewoon verdoofd voor zich uit of naar buiten ,wachtend tot de bel deze marteling zou eindigen. Kat wouw nog wat in haar wiskunde boek schrijven maar ze had haar hele schrift al volgekladderd met random tekeningen of zinnetjes die plots haar hoofd waren binnengesprongen, er was geen leeg plekje meer over om er nog wat bij te krijgen. Met een geïriteerde zucht rekte ze zich uit en liet zich wat onderuitzakken in haar stoel. Deze school was nog erger dan ze had verwacht, hier was nog minder te beleven dan de vorige waar ze had gezeten. Daar was het zo saai en streng geweest dat ze haar al van school hadden gestuurd toen ze alleen maar wat leven in dat stoffige grijze gebouw wouw krijgen, eigenlijk langer dan een week had ze er niet gezeten. Kat kon een glimlach niet onderdrukken als ze er aan terugdacht, de directeur had het blijkbaar niet zo geaprecieerd dat de wc's plotseling vol grafitti hingen. Eerst hadden ze geen idee gehad dat zij het had gedaan, maar die bekrompen seuten van haar klas hadden haar vrijwel meteen verlinkt en dat eindigde voor haar voor de zoveelste keer weer tot van school gestuurd worden.
 Kat keek weer ongeïntereseerd naar bendeden in haar wiskundeschrift , ze probeerde tevergeefs de leerstof een beetje in haar te laten door dringen maar alles leek zoals altijd chinees voor haar. Wat had het nu ook voor zin ?Een diehoek bleef een driehoek en niet meer, the fuck moest je dat ook nog gaan bewijzen en al die shit ? Weer een zucht, op haar oude school  skipte ze vrijwel elke les maar nu had ze nog niet eens de kleinste kans gehad om weg te glippen. Daarbij, ze had zichzelf voorgenomen om haar eerste week hier nog zeker in elke les op te dagen. Een irritante stem trok haar uit haar gedachten ,"Jij daar, Katheryn is het niet ? Wat is de sinus van 34x en 76y ?". Kat keek geïriteerd omhoog, ze haatte het gewoon als mensen haar bij haar volledige voornaam noemden, het klonk veel te chic en bekakt voor haar doe ."Geen flauw benul" zei ze droog en ze liet haar hoofd weer naar achteren vallen en negeerde de preek die volgde. Het maakte niet uit wat hij zei ze luisterde toch niet meer, uiteindelijk gaf hij het dan ook maar gewoon op en begon verslagen terug onzin op het bord te schrijven. 
Kat keek even opzij, nu pas zag ze de jongen die naast haar zat. Hij zag er niet verkeerd uit, toch twijfelde ze om meteen iets te zeggen . Maar ze had toch niets beter te doen, en verveling dwong haar tot toch maar een esprek te beginnen. "Hey"zei ze droogjes terwijl ze zacht met haar voet tegen zijn stoel tikte om zijn aandacht te trekken. "interesante les, vind je niet ?" zei ze sarcastisch met een vriendelijke grijns. 

|| Reece ||

Heerlijk, zo'n avondje gamen. Meer een hele nacht, maar wat maakte dat nu uit. Hij had de volgende toch dag toch alleen maar school. En hij kon makkelijk vroeg opstaan. Of gewoon helemaal niet gaan slapen. Dat dacht hij gisteravond laat, maar in de praktijk bleek het toch anders. Hij had de afgelopen dagen echt te weinig geslapen. Nu, hier op school, begon hij dat ineens te merken. Die lessen waren ook gewoon zo saai, je kon weinig anders dan langzaam in slaap vallen. En hier was ook geen moeder die elke vijf minuten als een alarm afging om je van het scherm weg te slepen en ruzie te zoeken.
Hij hoorde de leraar wat murmelen, maar kon de worden niet onderscheiden. Het maakte toch niet uit wat hij zei, hij begreep er de ballen van. Daarom was het ook wiskunde. Alleen nerds begrepen dat. De klas vervaagde langzaam. De leerlingen werden bewegende vlekken, net als de leraar en het smartboard werd een lichtvlek. Hij knipperde een paar keer met zijn ogen, totdat hij weer normaal kon zien. Hij mocht niet in slaap vallen nu. Dan zou hij echt hard falen en wie weet wat er gebeurde terwijl hij daar zo vreedzaam lag te pitten. Zo goed kende hij zijn klasgenoten niet. Hij zat hier nu een paar weken. Eigenlijk begreep hij niet waarom hij nog naar de les ging. De eerste week was al voorbij. Nu begon hij ook al wel wat lessen te missen, maar nog lang niet zo erg als voorheen bij hem thuis. Niet dat het veel uitmaakte. In de les deed hij waarschijnlijk nog minder dan erbuiten. Maar met zo weinig slaap, had je ook geen energie meer om te skaten of wat dan ook. Skaten was zeker weten zijn favoriete hobby en zo'n beetje het enige niet illegale dat hij graag in zijn vrije tijd deed. Ja, en gamen natuurlijk. Maar met gedownloade spelletjes kon hij dat ook niet echt legaal noemen. Maar boeiend, iedereen downloadde tegenwoordig. Dat kun je moeilijk gaan verbieden. En geld kon je aan belangrijkere dingen uitgeven. Zoals kleding. Maar ook drank, drugs en spuitbussen stonden erop.
Ineens hoorde Reece iets naast zich. Het duurde even tot het binnen kwam in zijn half verdoofde harsenen, maar toen drong tot hem door dat het meisje naast hem iets aan hem vroeg. Hij keek om. Zijn wallen en nog slaperige ogen waren duidelijk zichtbaar voor haar. "huh?" was het enige dat uit zijn strot kwam. Hij bedacht dat hij er echt vreselijk uit moest zien. Vermoeid wreef hij in zijn ogen. "Uhu, echt wel, zei hij toen wat opgewekter. Hij had geen idee wat ze had gevraagd, maar een vaag antwoord was altijd goed. Terwijl hij haar aankeek, was het eerste dat hem opviel haar knal rode haar. Waarom had hij dat stoplicht niet eerder gezien? Zoiets moest toch opgevallen zijn? Waarschijnlijk was hij toch ergens in slaap gevallen tijdens de les. Sowieso zat ze hier nog niet lang. Korter dan hij in ieder geval. Hij had haar al eens eerder in de klas gezien. Dat was ook niet zo moeilijk met zulk haar. in ieder geval zag het er beter uit dan dat saaie haar van al drie peppy girls. Die irriteerde hem zo met hun meisjes 'uniform'. Zelf zag hij er ook niet echt 'normaal' uit en hij vond het leuk zijn haar te verven. Momenteel was het zwart. Maar andere kleuren heeft hij ook weleens gehad. Ook van die onnatuurlijke kleuren. Maar die vond hij vaak leuker bij meisje dan bij jongens.
Hij glimlachte eens naar het meisje. Geen idee wat ze van hem wilde. Vooral niet omdat hij half zat te slapen terwijl ze tegen hem zat te praten. Misschien toch een goed idee om ietsjes vroeger naar bed te gaan voortaan. Of gewoon niet naar school na zo'n slopende nacht. Hier deed hij toch niets dan vervelen.

Blijkbaar Was de gast naast haar er nog minder bij dan zijzelf al was, want toen ze hem aansprak schoot hij zo ongeveer wakker uit een dutje en keek haar even verwilderd aan, "huh?" was het enige wat hij kon uitbrengen en hij wreef vermoeid in zijn ogen met slaap omrandde ogen. Ja ,die had een lekker dutje gepakt. En stiekem was Kat zelfs jaloers, ze kon wel wat extra slaap gebruiken ookal had ze het nooit echt moeilijk met lange perioden wakker te blijven. Zoals nu liep ze zoal 38 uur klaarwakker rond, energy drinks, sigaretten en andere rommel hielden haar wel een paar dagen draaiende. Echt slapen deed ze dan ook zelden,  als ze het deed dan ook meestal nooit in haar eigen bed. Niet dat ze bij random gasten in bed dook ofzo, ze bleef voorlopig nog maar 16 ,niet dat haar leeftijd haar ooit voor iets had tegengehouden maar dat zou er wel echt overgaan. Nee gewoon dat ze ergens anders ging crashen sinds ze nooit tot haar eigen kamer kwam als ze echt slaap nodig had. De jongen naast haar had blijkbaar haar vraag niet echt goed gehoord en gaf dus ook vrij vaag antwoord."Uhu, echt wel" zei hij allesinds al wat opgewekter, alsof hij eindelijk toch volledig terug wakker was geworden ."Ook goedemorgen , Goed geslapen joh ?" grijnsde  Kat en ze keek hem nep-verwijtend aan. "Niet dat ik je iets kwalijk neem, deze les is gewoon zo saai dat ik strakjes gewoon spontaan door het raam naar buiten spring" zei ze droogjes ,maar toen ze naar buiten keek zag ze dat hun lokaal eigenlijk maar op het gelijkvloers lag, tja opmerking gefaald. Maar de random kerel naast haar zou het niet eens merken sinds die nog half in dromenland verzonken was . Afwezig begon Kat aan de naad van haar zwarte kleedje te prullen. Ze had vanochtend gewoon random wat kleren uit haar kast genomen, ookal zag ze er nog best oke uit voor haar doen. Ze had gewoon een nylon met bloemenpatroon aangtrokken, alle ladders die erdoorheen gingen gewoon negerend, en haar favoriete zwarte, losse kleedje. Haar vuurrode haar hing als gewoonlijk los over éen schouder naar beneden en een lange ketting met een oude sleutel eraan hing zwaar rond haar nek. Kat was gesteld op haar rommelige kledingsstijl, geld om kleren te kopen had ze genoeg sinds haar ouders bakken bleven opsturen. Niet dat ze het geld echt voor kleren gebruikte, ze spaarde het liever op voor beter dingen. "Ik ben Kat" grijnsde ze vrolijk terwijl ze haar benen over de zijkant van haar stoel gooide zodat ze meer in de richting van de jongen naast haar ging zitten, ze besloot dat dit gesprek het enige was om deze les nog wat leven voor haar in te krijgen dus ze nam het besluit om gewoon verder te praten.

Nu Reece weer een beetje wakker was, kon hij het gesprek wel redelijk volgen. Het vreselijkste aan school was dat je, ook al had je twaalf uur lang geslapen, je nog moe was in de les. Dat lag gewoon aan het leefklimaat hier, want meestal kon hij een paar dagen nauwelijks slapen best aan.
"Ook goedemorgen , Goed geslapen joh ?" vroeg het meisje naast hem nu met een grijns om haar mond. Hij grijnsde schaapachtig terug. Het had hem niets verbaasd als hij nu een tintje roder was geworden. Maar volgens mij viel dat wel mee. ”Eh.. ja, slecht geslapen,” zei hij maar. In werkelijkheid had hij niet eens geprobeerd te slapen. Hij was te druk met monsters vermoorden in het zoveelste horror spel dat een vriend van hem had aangeraden. Lang leve internet en Iphones. Zo had hij tenminste nog een beetje contact met zijn vrienden die nog steeds thuis zaten. "Niet dat ik je iets kwalijk neem, deze les is gewoon zo saai dat ik strakjes gewoon spontaan door het raam naar buiten spring," ging ze rustig verder. Ze keek zelf even uit het raam. Ook Reece keek naar buiten. Ze zaten op de begane grond – eigenlijk best logisch, aangezien ze geen trappen hoefde te lopen voor ze in dit lokaal kwamen. Eigenlijk was het niet eens zo’n slecht idee om door het raam naar buiten te sneaken. Dan waren ze van deze les af. Bovendien kon hij wel wat spanning gebruiken tegen de slaap en die leraar zou het toch niet merken. Die was veel te druk met zijn eigen verhaal bezig.
Reece zat nog steeds in gedachte naar het raam te staren, toen het meisje zichzelf voorstelde als ‘Kat’. Reece knikte. ”Mooie naam,” zei hij echt gemeend, het paste op de een of andere manier wel bij haar. [color=white]”Ik ben Reece.”[/c] Hij glimlachte.
Na een korte stilte, besloot hij zijn plan maar te delen. Gewoon om te kijken hoe ze zou reageren, nu hij haar grap serieus had genomen. ”Weet je, eigenlijk best een goed idee. Die leraar zal toch niet merken als we weg zijn,” begon hij. Benieuwd naar haar reactie keek hij haar aan. Maar om toch daden bij zijn woorden te zetten, keek hij even naar de leraar en vervolgens terug naar het raam. Die maakte hij open. Opnieuw keek hij naar de leraar, die nog steeds niet had gemerkt.
Als hij zo naar een groepje leerlingen zou lopen om hen wat uit te leggen, konden ze zeker weten ongezien wegkomen. Hij keek Kat afwachtend aan. Wat zou zij gaan doen? Reece was meteen al een stuk wakkerder.

Kat gooide afwezig nog een blik uit het raam, waarom zat ze in godsnaam nog hier ? Had ze dat kutvoornemen gewoon  toch nooit gemaakt, ze wist toch dat ze het niet kon volgouden. Kat had ondertussen al besloten dat ze hierna toch terug zou gaan skippen, de eerste kans die ze nu zou krijgen was ze ervandoor. "Eh.. ja, slecht geslapen,” reageerde de jongen naast haar op haar vraag en Kat wachtte even tot hij zich ook zou gaan voorstellen.”Mooie naam, Ik ben Reece.” Knikte hij, nu ook met een glimlach op zijn gezicht. "Dankje, eigenlijk is het niet mijn echte naam maar ik haat hem gewoon en vrijwel iedereen noemt me zo, behalve die kutleerkrachten hier dan, geeft me alleen nog maar  meer redenen om hun ogen uit te gaan krabben" zei ze droogjes en ze gebaarde met haar hoofd naar de oude zak die nog steeds druk stond te vertellen terwijl niemand eigenlijk echt naar hem hluisterde. De volgende die haar nog 'Katheryn' zou durven noemen zou gewoon echt een klop kunnen verwachten, ze kon het echt niet uitstaan. Het gemurmel van de leerkracht wektte nu echt pure iritatie op in haar hoofd, als ze hier niet snel weg zou raken zou ze echt gaan ontploffen. Tot haar opluchting had Reece naast haar exact hetzelfde idee. ”Weet je, eigenlijk best een goed idee. Die leraar zal het toch niet merken als we weg zijn,” ging hij verder op haar opmerking. Kat bezt nadenked op haar lip en keek snel even van de leerkracht naar het raam dat zich vlak naast haar bevond, dit plan zou nog kunnen werken sinds die incompetente zak toch enkel aandacht had voor zichzelf en zijn onnuttige uitleg.Al meteen zag ze dat Reece zijn kans nam, naar het raam toeliep en het zonder aarzelen opende, hij keek even afwachtend naar Kat en wanneer ze nog een laatste blik op de leerkracht had geworpen knikte ze instemmend en stond recht van haar stoel. Zonder moeite hees ze zich op de vensterbank en gooide snel eerst haar rugzak naar buiten en sprong daarna zelf vloeiend door de opening het grasveld op. Met een plof kwam ze beneden in het gras terecht en bleef even op haar rug liggen in de hoop om onopgemerkt te blijven. Pas toen Reece ook door door het raam naar buiten kwam gespronen griste ze snel haar rugzak van de grond en schoot recht. "Rennen" fluisterde ze naar hem toen en zette het op een lopen, ze dacht dat ze vaag de stem van die oude knar hen na hoorde roepen maar ze negeerde het en begon gewoon te lachen terwijl ze nog sneller probeerde te gaan. Pas toen ze een hoek om waren geslagen en ze zeker was dat ze even safe waren stopte ze en liet zich hijgend tegen de muur vallen." Oke, we zijn nu officieel ninja's" lachtte ze en ze zocht Reece die hopelijk achter haar had gerend. Kettingroker als ze was griste ze uit gewoonte snel een aansteker en een pak sigaretten uit haar rugzak. "Ook een ?" vroeg ze en wierp een vragende blik op Reece, ze kende hem niet, ze kende nog maar een minuut zijn naam ofzo ? Dus wist niet echt of hij ook rookte,Okal zag hij ee wel zo'n type als hzar uit. Ze kon het alleen maar aanbieden hé ? 

Kat praatte nog wat over haar naam, maar Reece lette niet echt op. Hij was met andere dingen bezig, zoals welk moment ze het beste konden kiezen om door het raam naar buiten te kruipen. Kat leek het ook een goed idee te vinden. Zij ging voor. Eerst haar rugzak uit het raam, zij erachteraan. Reece gooide zijn tas erachteraan. Die viel met een mooie plof een eindje verder op de grond. Nu was het moment gekomen waarop hijzelf ook uit het raam sprong. Op naar de vrijheid! Hij zwaaide nog een keer vrolijk de klas gedag en rende toen weg.
Een paar lachende leerlingen maakten de leraar weer alert op de omgeving. Hij rende naar het raam waar Reece en Kat net uit waren gesprongen. Zo zag hij hen wegrennen. Hij schreeuwde iets van "Kom terug!" naar hen. Maar nu ze zover gekomen waren, ging dat echt niet gebeuren. Om dat duidelijk te maken zonder zijn stem te verneuken, stak hij maar zijn middelvinger op, terwijl hij verder rende.
Tot ze eenmaal opgelucht achter een muurtje verdwenen. Reece leunde tegen de muur. Gelukkig had hij een goede conditie. Maar voor hem was dat ook van groot belang, wilde hij de levensstijl die hij nu volgde, behouden. "Oke, we zijn nu officieel ninja's," lachte het meisje. Reece knikte met een grote grijns op zijn gezicht. Misschien was het zelfs helemaal ongezien gelukt als hij zijn klasgenoten niet had uitgezwaaid. Maar hij had het gewoon niet kunnen laten. Als hiervan problemen kwamen, merkte hij die later wel. Nu hadden ze een hele middag om te genieten van het heerlijke weer.
"Ook een?" vroeg het meisje, die hem een sigaret aanbod. Reece knikte en pakte het aan. Hij hield hem bij de vlam van de aansteker en stak hem daarna in zijn mond. Hij inhaleerde eens flink. Dit had hij wel verdiend. Rustig blies hij de rook uit. "En wat zullen we zo dan gaan doen?" vroeg hij. Zelf kon hij van alles bedenken, maar hij had geen idee wat voor dingen zij leuk vond om te doen. Vast niet een van zijn favoriete bezigheden. Hij wilde niet seksistisch zijn, maar er waren gewoonweg erg weinig meisjes die dat soort dingen deden.
Reece merkte al vrij snel dat de buitenlucht hem goed deed. Hij voelde zich steeds opgewekter. Het lag echt gewoon aan die deprimerende lokalen. Die maakten je moe, maakte niet uit hoelang je sliep.

Zoals ze al verwacht had knikte Reece en nam de sigaret van haar over en stak hem aan, waarna Kat haar pakje en aansteker weer ergens in haar rugzak terugsmeet. Genietent blies ze een rookwolk de lucht in, hier had ze echt naar gesnakt. Kat had al langer door dat het erger en erger met haar begon te worden, niet dat het haar een reet kon schelen. Ze was toch niet van plan om nog iets nuttig met haar leven te doen, ze kon er alleen nog van genieten zolang ze nog kon. Even bleef het stil terwijl de twee rustig tegen het muurtje zaten. "En wat zullen we zo dan gaan doen?" Zei Hij nadat hij zacht wat rook uitblies. Kat tikte snel even de opgerookte stukjes van haar sigaret af en keek opzij naar Reece. "Geen idee, alles wat we willen zeker ? We hebben de hele dag nog en ik ben toch niet van plan om hier morgen weer op te dagen dus de nacht staat ook nog open voor mij." zei ze droogjes maar een grijns sierde nog steeds haar lippen," Misschien is het wel beter dat we eerst het schoolterrein afgaan enzo ? just ik case dat ze ons zouden komen terugzoeken "zei ze daarna nadenkend en trok nog een keer van haar sigaret voor ze zich van de muur omhooghees en haar zugzak optilde. Hij woog best zwaar met alle zooi die ze meestal meesleurde, ook nu die nutteloze schoolboeken het nog zwaarder maakten. Maar ondanks hoe slecht ze haar lichaam behandelde, had ze nog wel een vrij goede conditie en kracht in zich enzoo, tja weglopen van de policie had dan toch nog iets opgeleverd ? Pas toen had ze terug door dat ze de weg hier helemaal niet kende dus draaide ze zich naar Reece die nog teeds tegen de muur zat. "by the way dit is nog maar mijn eerste week hier duss.. Ja ik weet de weg niet echt" lachtte ze en ze wreef even door haar knalrode haar en keek rond. Uit Het schoolterrein zou ze nog kunnen komen maar verder leek alles onbekend. Ze wist al niet meer waar ze vannacht was geweest, alcohol wist keer op keer haar geheugen compleet te wissen. Haar kamer wist ze ookal niet meer echt goed zijn, ze was er enkel vanacht geweest om zich snel te verfrissen en andere kleren te zoeken. Maar als ze onder invloed haar kamer zelfs kon vinden zou ze het nu toch zeker kunnen ? " misschien kunnen we even onze schoolboeken in mijn kamer gaan lozen ? Ik ga hier niet de hele tijd mee rondzeulen vandaag, en terug de school binnengaan om aan de kluisjes te geraken lijkt me niet zo'n strak plan."stelde ze voor. Kat wilde zo snel mogelijk van haar boeken af, desnoods zou ze ze nog ergens in een stuik kieperen ofzo, maar dat leek haar niet zo slim sinds ze ze nog het hele jaar nodig had. 

Reece vroeg Kat naar haar plannen, maar ook zij bleek het niet te weten. "Geen idee, alles wat we willen zeker ? We hebben de hele dag nog en ik ben toch niet van plan om hier morgen weer op te dagen dus de nacht staat ook nog open voor mij," was haar antwoord. "Misschien is het wel beter dat we eerst het schoolterrein afgaan enzo ? just ik case dat ze ons zouden komen terugzoeken." Hij knikte. Dat was inderdaad wel een slim idee. Al verwachtte hij niet dat er echt mensen op hen af werden gestuurd om hen te gaan zoeken.
Hij gooide zijn sigaret op de grond en trapte die fijn. Vervolgens volgde Kat ’s voorbeeld dus maar en klom op het muurtje. De rugzak van Kat zag er zwaar uit, terwijl ze die optilde. Reece bedacht dat ze waarschijnlijk al haar boeken had meegenomen. Iets waarvoor hij niet eens de moeite nam. Hij had ze bij de eerste dag allemaal in zijn kluisje gedumpt en daar konden ze verstoffen tot het eind van het jaar.
"By the way dit is nog maar mijn eerste week hier duss.. Ja ik weet de weg niet echt," zei het meisje. Reece keek op en knikte. "Misschien kunnen we even onze schoolboeken in mijn kamer gaan lozen ? Ik ga hier niet de hele tijd mee rondzeulen vandaag, en terug de school binnengaan om aan de kluisjes te geraken lijkt me niet zo'n strak plan," vervolgde ze. Reece grijnsde. ”Welke boeken?” vroeg hij uitdagend, zwaaiend met zijn tas vol lucht. ”Okay, living building dus?” vervolgde hij. Meer als een bevestiging dan als vraag.
Hij ging voorop in de richting van de living building. Vanaf daar zou ze zelf haar kamer moeten vinden. Hij vroeg zich af hoe ze op school was gekomen als ze ook niet wist hoe ze terug in haar kamer kwam.

Kat tuurde nog even het schoolterrein rond, het leek haar niet zo waarschijnlijk dat die oude zak van een leerkracht hen nog zou komen zoeken, maar ze wouw ook gewoon zo snel mogelijk hier terug weg. School werd haar nu al te veel, hoe lang had ze het volgehouden ? Like only drie dagen ofzo ? Ze was schoolgaan gewoon afgeleerd, ze had wel betere dingen te doen dan hier de hele dag hersendood voor zich uit te staren. Reece volgde vrij snel haar voorbeeld en duwde zich ook terug recht van het muurtje en liet zijn sigaret op de grond vallen om hem uit te trappen.  ”Welke boeken?” vroeg hij op een uitdagende toon en hij zwaaiend met zijn rugzak die er een stuk minder zwaar uitzag dan de hare, het leek erop dat hij niet eens de moeite meer deed om zijn boeken mee te sleuren. "Pff ik doe tenminste nog een beetje alsof" zei Kat op een neppe streverige toon en stak met een grijns haar kin de lucht in, niet dat ze daardoor groter zou lijken want Reece torende nog steeds boven haar uit. Misschien was het ook maar een beter voornemen om haar boeken gewoon ergens neer te gooien en ze niet meer aan te raken ? In haar kamer leek dat wel een strak plan sinds het daar altijd zo'n rommel was dat je met moeite maar iets terug kon vinden. Ookal was zij wel al vrij getraind in dingen vinden daar."Okay, living building dus?” vervolgde Reece. Hij moest haar vast maar raar vinden, haar eigen kamer niet eens meer terugvinden ? Tja eigenlijk maakte het haar weinig uit wat anderen van haar dachten, maar Reece zag er nog wel een toffe gast uit. "Yup" zei ze droogjes ter bevestiging, "als je nu zo lief zou willen zijn om de leiding te nemen" zei ze en ze maakte en overdreven handgebaar zoals die butlers uit oude series om het aan hem over te laten. Kat keek verbaasd even omhoog toen de zon achter een pak donkere wolken verdween, wind zette op en ze veegde even door haar haar om haar bles in model te houden. "We kunnen mischien wel een beetje doorlopen, slecht weer op komst" kondigde ze redenloos aan an wees even naar de donkere lucht. Het zou niet lang meer duren of de regen zou met pijpestelen uit de lucht naar beneden denderen. Kat hield niet echt van water, maar ze was het wel gewoon om doorweekt te zijn met regen.