Een meisje met blond haar ging rustig aan de rand van het zwembad zitten. Tania staarde met een lege blik naar de mensen die aan het zwemmen waren. Ze zuchtte diep en sloot haar ogen. Ze sprong van de rand en dook onder water. Ze kwam terug boven zonder adem. Ze hijgde snel en zwaar. Ze zwom terug naar de kant en bleef daar even tegen staan totdat ze weer op krachten kwam. Vijf minuten later hees ze zichzelf op de rand en wachtte tot er iemand hier een nieuweling kwam vergezellen. Maar dat zal helaas niet gebeuren. Dat wist ze al zeker. Niemand moest nieuwelingen. En zeker haar niet. Tania vond zichzelf lelijk en waarschijnlijk vonden de anderen haar ook lelijk. Maarja dat deed er nu niet toe. Haar adem stokte omdat er een paar waterdruppeltjes op haar lichaam vielen. Ze deed haar ogen weer dicht en dommelde in.