And it'll all change once you're here.

Sawyer was vastbesloten dat ze naar prom zou gaan. Vorig jaar was ze alleen gegaan, maar dat had nergens toe geleid. En ze had het gehoopt dat ze het lang genoeg vol zou houden met Kenneth om met hem te gaan, maar dat was niet gebeurd. Want die kwam Charlene tegen. En toen was alles naar de kut gelopen. Hun relatie was te gek geweest, maar het was nou kwijt. En het was zo goed als onmogelijk voor haar om er niks om te geven. Ze kon er niet tegen dat hij van haar had gehouden, maar Charlene leuk vond. Maar met alles zou ze moeten leven. Bovendien wou ze hem inmiddels niet meer terug, een gevoel dat pas onlangs was gekomen. Vroeger had ze dat ook altijd gezegd, terwijl ze hem wel terug wou. Maar nu niet meer. Of dat kwam doordat Jelle en Bradley haar erdoorheen hadden gesleept wist ze ook niet, maar ze was de twee jongens in ieder geval dankbaar. Ze had altijd al wat beter op kunnen schieten met jongens. Ja, die jatte je vriendje niet. Nu doelde ze niet eens op Char. Die vond ze nog niet eens zo vreselijk. Nou ja, tenzij het aan Kenneth's gezicht hing. Maar verder..
Ze droeg een rood jurkje dat ze al een tijdje wou dragen maar nooit een geschikt moment voor had gevonden. Ze pakte een doorzichtige zwarte panty en deed die onder het jurkje aan. Ze trok de rode stof weer goed en pakte vervolgens haar True Love ketting en deed ook haar Big Bow haarband op haar hoofd. En last but not least, haar zwarte schoenen. Tadadum. Ze deed haar make-up. Van die super lange wimpers - ook enkele neppe aan de uitlopen van haar ogen zodat haar wimpers extra lang leken - en eyeliner en die shit.

Nee, het was niet gelukt. Ze zat op Santa Monica Beach. Ze was begonnen met richting prom lopen, maar ging toen vanzelf naar het strand. Ze wou daar niet alleen heen. Dan zat ze weer met al die shit waar ze niks mee te maken wou hebben. Dan moest ze kijken hoe Kenneth het leuk had, en waarschijnlijk ook Jelle stalken met zijn huidige vlam. Ja, alsof ze die twee lastig wou vallen. En verder kende ze eigenlijk niet zoveel mensen. Lekkere vriendenkring. Of Bradley er was wist ze ook niet. Waarschijnlijk wel, met een of andere lellebel. Hij was heel goed in lellebellen oppakken. Waar hij ze allemaal vond wist ze ook niet, maar ja.

[&Bradleeey~]

Bradley liet een lange, grote zucht horen toen hij geconfronteerd werd met de spiegel. Geïrriteerd dat zijn haar er weer verschrikkelijk uizag gooide hij zijn kleren uit en liep zonder aarzelen de douche binnen. Ijskoud water liep in straaltjes over zijn lichaam waardoor er een koude rilling over zijn ruggengraat gleed. Rillend nam hij de shampoo waarmee hij zjin haren wastte om zo uiteindelijk weer voor de spiegel te staan en goedkeurend te knikken. Hum, misschien nog een keertje de haardroger er over en dan zou alles weer zitten zoals het moést zitten. Tevreden over het eindresultaat voelde hij aan zijn snakebit die nog altijd goed aan zijn lippen zat. Het had lang geduurd vooraleer Bradley eraan had kunnen wennen, het was altijd zo vervelend als je at en er dingen tussen bleven steken. Maar naarmate de tijd leerde je ermee leven en viel het allemaal nog wel mee. Blijkbaar hielp het ook bij chicks versieren, of dat kon ook aan zijn charmes liggen. Toch was er de laatste tijd iets heel goed mis. Zijn interesse naar hotte wijven was veel minder geworden en telkens hij er eentje had binnengedraaid leek hij niet voldaan te zijn. Misschien kon dat gelegen hebben aan de laatste afspraak die hij met Sawyer had gehad. Sawyer.. Bradley proefde de naam in zijn mond en kreeg het vanzelf warm. Misschien moest hij weer eens met haar optrekken, tenslotte was het een super goede vriendin geworden en had Bradley veel respect voor haar gekregen. Toch zat dat warme gevoel hem wat in de weg toen hij zijn gsm had genomen om haar nummer in te tikken. Nadat hij zo'n vijf minuten naar zijn display had gestaard liet hij de gsm weer achteloos op zijn bed vallen. Sawyer was sowieso met één of andere gozer naar het prom, dat kon niet anders. Lichtelijk geïrriteerd -omdat hij te dom was geweest haar niet te vragen- trok hij zijn gewone spijkerbroek aan die goed aansloot. Daarboven trok hij toch maar een wit hemd dat hem een tijdje lang deed walgen toen hij in de spiegel keek. Daarboven trok hij maar snel zijn jack aan die hij altijd aanhad waardoor hij zich weer 'zichzelf' begon te voelen. Iedereen wist dat Bradley niet voor dat 'sjieke' gedoe was en liever in zijn normale stijl naar het prom ging. Even twijfelde Brad of hij echt wel naar het prom zou gaan waarop hij zelfberaden de deur achter zich sloot en in zijn slome pasje naar buiten liep.
De zeelucht drong zijn neusgaten binnen. De frisse wind deed hem er steeds aan herinneren dat hij zich totaal niet warm had gekleed en het echt wel barkoud was. Maar goed, een vent als Bradley treuzelde daar lang niet over en liep gewoon verder. Zandkorrels vlogen langs zijn voeten maar het deerde Bradley niet. Zijn aandacht was gericht op een meisje in de verte.. Bruin lang haar, een beetje triestig voor zich uitkijkend. Sawyer? Bradley begon uit het niets te grijnzen en liep heel stilletjes tot achter Sawyer. Met een luide 'Boe!' greep hij haar schouders en trok haar aan d'r middel recht waarna hij Sawyer tegen zich aantrok en begon te lachen. "Heey meissie! Je ziet er prachtig uit in dat rode jurkje! Waar is je date?" Een beetje beroerd keek hij om zich heen omdat er echt nergens een andere dude verscheen en Bradley zich lichtjes zorgen begon te maken.

Sawyer deed een van haar bruine lokken achter haar oor, maar dat had weinig nut. Binnen twee minuten had de wind het er weer weggeblazen. Haar bruine ogen keken voor zich uit terwijl ze een beetje onbenullig speelde met het uiteinde van haar rode jurkje. Ze realiseerde zich hoe stom ze eruit zag. Helemaal opgedirkt en zo, maar forever alone op het strand. Net alsof ze zojuist een kind had gehad op d'r prom en toen was weggerend of zo. Zag je het al gebeuren? Zou wel echt iets zijn voor haar. Story of my life."Boe!" Ze schrok half omhoog, maar werd bij haar taille gepakt en tegen de jongen achter haar aangetrokken. Ze keek schuin omhoog en zag Bradley's gezicht, waarna ze zachtjes grinnikte.
"Jonge, ik schrik me dood!" zei ze lachend, al wist ze niet of hij het hoorde door zijn eigen gelach heen. Hij droeg zijn leren jack - wat echt iets was waar ze hem aan herkende - en een witte bloes. Ze had het niet gezien, maar ze ging ervan uit dat hij een spijkerbroek droeg. En zijn snakebites, maar dat viel natuurlijk ook te verwachten."Heey meissie! Je ziet er prachtig uit in dat rode jurkje!" kierde hij enthousiast, terwijl Sawyer's gelach vervaagde. Jammer dat niemand het zou zien. Natuurlijk bedoelde ze daar niet mee dat ze vond dat ze er super mooi uit zag, dat vond ze nooit van zichzelf. Haar moeder had gezegd dat dat niet meer dan normaal was, wel iets dat ze geloofde. "Waar is je date?" Auw. Ja, die had ze dus niet.
"Ik dacht, laat ik eens een grote meid zijn en gewoon gaan zonder date. Maar blijkt dat ik toch niet groot genoeg ben om daarheen te gaan zonder frustratie te voelen." zei ze met een kleine grinnik, hoewel ze het helemaal niet grappig vond. Natuurlijk was het frustrerend om Kenneth met Charlene te zien, en zij zonder iemand. Nee, dat ging ze zichzelf niet aandoen.

De lacherige stem van Bradley deed hem er weer aan herinneren dat het Sawyer was. Hij drukte haar nog één keer in tegen zin aan en gooide zijn armen om haar middel om haar onverwachts in het rond te zwieren. "Ik heb je gemist, kleintje." Hij gaf een zoen op haar kruin en liet d'r daarna weer los. Ja, je kon best zeggen dat hij Sawyer had gemist. Hij kon zichzelf wel vervloeken dat hij haar niet had gebeld, gesmst of whatever. Nou ja, eigenlijk moest hij daar nu niet over nadenken, hij was er bij haar. Bradley kon al meteen de uitdrukking op haar gezicht lezen toen ze vertelde dat ze geen date had. Meelevend gaf hij een klopje op haar schouders. "Ach meid, jammer nou dat ik óók geen date heb." Met stralende ogen keek hij in die van Sawyer om haar reactie af te peilen. Mazar iets zei hem dat hij niet te hard van stapel moest lopen. Sawyer was totaal niet in de mood om 'close' te gaan doen liet Bradley die wilde fantasieën maar bedaren. Tenslotte stond hij hier, voor haar, als een vriend die haar altijd zou helpen. Wat er ook zou gebeuren. "Gaat het wel met je?" Hij gebaarde haar in het zand te gaan zitten en gaf meteen het goeie voorbeeld door zichzelf te laten neervallen. Zijn bruine haren zweefden voor een tijdje boven zijn hoofd waardoor hij geërgerd het haar weer plat streek. "Soms zou je denken dat ik gay ben. Tjeez, dat haar moét gewoon goed liggen of ik irriteer me er mateloos aan!" Mompelend staarde hij voor zich uit. Hij had dat laatste meer tegen zichzelf hgehad dan tegen iemand anders. Nogal logisch, wat moest je dat ook tegen een meisje zeggen? Die hadden daar ook niets mee te maken, alleen zou zij hem misschien begrijpen, hoe ijdel hij wel niet was. Velen dachten altijd dat Bradley zo'n ruig type was, een kettingroker met misschien zelfs drugs. Maar eigenlijk was Bradley helemaal het tegenovergestelde. Misschien had hij toch dat player-gehalte waardoor hij vaak afgekeurd werd voor sommige mensen maar dat deerde hem niet. Zolang hij zijn pleziertjes maar had, nâh. Zijn ogen volgden de bewegingen van Sawyer, nu hij haar zo zag naast hem had hij erg veel zin om haar tegen zich aan te drukken en met haar de nacht door te brengen in zijn kamer. Maar dat zou hij niet doen, dat zou hij Sawyer niet kunnen aandoen. Dat gevalletje met die Kenneth en Charlene lag nog steedsq gevoelig waardoor Bradley er maar een 'stop' op had geplaats. Misschien had Sawyer zelf nog niet door dat er meer aan de hand was met Bradley als hij in haar buurt was. "Ik heb eigenlijk erg veel zin om je op te nemen en je in het water te gooien." Met speelse twinkelingen in zijn ogen draaide hij zijn blik uitdagend naar het meisje. Zou ze ermee kunnen lachen of hem vervloeken? Waarschijnlijk dat laatste, het was freaking koud in het water! Maar toch. Bradley hield wel van een uitdaging..