mucle training.

In zijn trainingskleding was hij vanochtend naar school gegaan, niet om te studeren maar om te trainen. Hij moest even alles van zich afzetten, de opgekropte woede en ergenis. Misschien ook de verdriet maar daar dacht hij niet aan. Nu stond hij met krachtige stoten tegen een boksbal aan te slaan en trappen. Er waren harde klappen te horen. Na zich 20 minuten uit geleefd te hebben ging hij naar de gewicht heffen. Hij legde er elke kant 25 kilo op, en ging op het bankje liggen. Rustig spande hij zijn spieren aan en duwde de gewichten op. Dit deed hij ook 50 keer en ging toen opdrukken. Eindelijk begon zijn lichaam prettige stofjes aan te maken en begon hij zich weer beter te voelen. Hij had zijn verstand op 0 gezet en dacht nergens aan. Het zweet stijpelde over zijn gezicht. Na een tijd sporten werd hij toch buiten adem, hij was gewend te sporten. Hij zou even pause nemen. Langzaam liep hij naar buiten en stak een sigaretje op.

- flut moet even inkomen -

''Je blijft van me af!'' Schreeuwde de meid naar onderdirecteur Vladimir. Ze was net naar binnen geroepen door de man, die haar even duidelijk wou maken dat als ze niet gauw genoeg naar een inrichting ging, ze maar van deze school moest vertrekken. Iets wat ze niet wou, niet omdat ze het hier o-zo-gezellig had, maar vanwege haar ouders. Als ze van deze school af ging, of erger nog; gestuurd werd, dan kon ze haar leven wel op haar buik schrijven. Vrijheid is hetgeen wat ze nu wou, geen thuisles iedere dag. 'Je komt nu onmiddellijk hier jongedame, ik bel je ouders om te overleggen hoe het nu verder met je moet. Het YouthCentrum is al ingelicht en als het even kan ga je er vanmiddag nog heen met de trein.' Woede leek haar lichaam wel over te nemen, een ongekende woede, want zo kwaad was ze nog nooit geweest. Ze had altijd in stilte en eenzaamheid geleefd, had nauwelijks vrienden gehad. Dat kwam door haar 'ziekte'. Zo noemde ze het maar, het snijden in haar lichaam met de vreselijkste en eerste voorwerpen die maar op haar pad lagen. ''Like you fucking know me!'' Gilde ze nog harder en ze voelde hoe haar gebalde vuisten begonnen te trillen. Vele leerlingen konden haar nu zo zien, terwijl ze haar niet eens kenden. Ja, als het Grudge-meisje van de school. Maar dat konden ze nu niet meer zeggen. Ze had haar haar geblondeerd, in haar eigen kamer, waardoor er vele irritaties in haar nek waren ontstaan en ze daar nog steeds aan krabde, maar daar ergerde ze zich nu niet aan. Alecia had door hoe haar ogen waterig werden en knipperde zo vaak ze kon. Bijna had ze zin om te gaan smeken om hier te blijven, maar wist dat dat volkomen nutteloos was, vooral dat ze dan haar leven op deze school kon vergeten, voor áls ze bleef. De blondine had niet door dat ze bijna, door het achteruit lopen -terwijl onderdirecteur Vladimir naar haar toe kwam-, tegen een jongen aanliep. Ja, ze was uit het kantoor ontsnapt toen de man haar had geroepen door de luidsprekers, om haar nog belachelijker te maken dan dat ze zich al voelde. Ineen gekropen was ze erheen gegaan, maar alleen omdat het haar plicht was en omdat Vladimir haar toch wel kon vinden. Maar toen ze het woordje inrichting al hoorde, was ze gelijk naar buiten gevlucht, terwijl ze achter haar hoorde dat de man vloekte en achter haar stampvoetend aanrende. Hij zag op dit moment rood van kleur op zijn gezicht, waarschijnlijk van de onrespect die hij kreeg van haar.

Rustig blaasdde Jimmy rook uit, hij genoot van de stilte. Die enkele tellen later werd verstoord door een meisje die bijna tegen hem aan botste. Geërgerd gromde hij zachtjes tegen haar, en gaf haar een boze blik. Hij nam weer een teug van zijn sigaret, en zag daarna een woedende directeur. Onder het grijnzen ontsnapte er rook uit zijn mond, hij had Vladdie zo vaak zo gezien. Hij was geen braverdje en nog steeds niet. Jimmy wist dat hij hier eigenlijk niet mocht roken, maar hij gaf er niks om. De woedende Directeur vloekte naar het meisje "Nouw nouw Vladdie, kan het wat minder." Zei Jimmy grijnzend terwijl hij zijn rook in Vladimir gezicht blies. "Zo behandel je een jonge vrouw toch niet zei hij kalmpjes. Hij knikte naar het blonde meisje, waarna hij naar het gezicht van Vladdie keek. Nog even en hij zou stoom uit blazen en ontploffen."Een bom is nog minder ontvlambaar als u. U begint een beetje oud en geërgerd geworden. Zo iets noemt men een memo pauze" Zij Jimmy op een plagerige en brutale toon terwijl hij het stompje van zijn sigaret richting de vent schoot.

-flut-

Ze grinnikte bij de laatste opmerking van de jongen, die hij naar Vladimir zijn hoofd gooide. Het leek inderdaad wel alsof hij ieder moment kon ontploffen, waardoor haar gewone lach oversloeg in een slappe lach, die eerder krankzinnig klonk. 'Alecia, jou spreek ik nog wel. En Jimmy, nog één keer en ik bel je ouders!' Blafte hij, waarna hij stampvoetend weer wegliep. Ze grijnsde, draaide zich om naar de jongen en keek hem een beetje verleidelijk aan. ''Jimmy, hmm?'' Vroeg ze bijna op zo'n manier dat het klonk als een goedkeuring. ''You're funny.'' Grinnikte ze, terwijl ze met een vingertop van haar wijsvinger van haar rechterhand zijn borst lichtjes streelde en hem daarna in zijn ogen keek. Ze moest toegeven, hij zag er knap en verzorgd uit. Wel in sportkleding en een beetje zweterig, maar hij zou net wel hebben gesport. Niet dat dat haar wat uitmaakte, gespierde, getrainde jongens waren altijd lekker. "Dankje, dat je me van hem gered hebt." Alecia ging half op haar tenen staan, waardoor ze met haar lichaam omhoog reikte en hem zo een kusje -met haar ogen gesloten- op zijn -voor haar zicht- linkerwang kon geven. Daarna liet ze zichzelf weer zakken en keek ze hem weer voor kort in zijn ogen aan. ''Is er niet iets wat je mij wilt vragen?'' Zei ze voor haar beurt, kon haast niet wachten op het moment dat hij haar een drankje aanbood. Wauw, Alecia de krankzinnige blondine, die een maand geleden nog geen stap uit haar kamer durfde te zetten, was veranderd. Veranderd op een slechte manier. Maar dat wist waarschijnlijk deze jongen nog niet. Iets waar hij gauw genoeg achter zou komen.

Jimmy keek brutaal naar Vladdie die zei dat hij zijn ouders zou bellen als ie nog een keer door ging. “U belt toch wel vaker de sexlijn” zei Jimmy koud. Hij vond zijn moeder net een hoer, en een vader had hij niet. Zijn blik ging daarna met een plezier twinkel naar Alecia en liet die over haar lichaam glijden. Damn hottie dacht hij, maar hield zijn gedachte voor zich. Hoewel er toch een vermakelijke grijns op zijn gezicht, die groter werd toen ze sprak. Zijn ogen volgde haar vingertopje en hij zuchtte zacht. Die meid is crazy dacht hij, en hij vond dat wel leuk. Even trok hij verbaasd zijn wenkbrauw toen hij een kus van haar op zijn wang kreeg. Ze vroeg of hij niet wat moest vragen. “Ja, doe je altijd zo bij vreemde, en wat is je naam?” zei hij kalm. Zijn gezicht bleef even zo staan en toen kwam er een smile op zijn gezicht te staan. “No kidding, heb jij vanavond wat te doen?” vroeg hij ernaa. Zijn ogen keken haar doordringend aan.

Alecia draaide zich om, zag de man uit het zicht verdwijnen en ze nam gelijk afstand van Jimmy, waarbij ze een aantal stappen vooruit zette en haar handen op haar benen plaatste terwijl ze met haar lichaam voorover boog. ''Ik zal je te grazen nemen, op een dag. Je gaat eraan, mannetje.'' Waren haar fluisterende woorden, niet dat Vladimir zou kunnen horen, maar het was eerder een bevestiging voor haarzelf. Hierna draaide ze zich weer om richting Jimmy en staarde voor zich uit, terwijl ze inmiddels rechtop was gaan staan en aan haar vingers zat te frunniken. Alecia keek van de grond met haar blauwe ogen richting haar handen en begon te mompelen. ''Unus, duo, tres, quatuor, quinque, sex, septem, octo, novem, decem.'' Luidden haar woorden. De blondine keek onrustig heen en weer, alsof er een of ander gevaar op de loer lag. Rustig liet ze zichzelf weer tot bedaren komen en liep naar de jongen toe, en herinnerde zich weer dat hij om haar naam had gevraagd. ''Alecia. Morgana. Le. Fay.'' Waren haar woorden hier dan ook op, waarbij ze langzaam weer omhoog kwam op haar tenen en met haar hoofd voor over boog naar Jimmy zijn -voor haar zicht- rechteroor. ''Follow your common sense. Room 301. You'd come to get me?'' Fluisterde in zijn oor, terwijl ze naar sommige kinderen op het plein keek die haar nogal beangstigend aankeken. Kwam dat omdat ze ervan wisten dat ze Vladimir ontweken had? One. Two. Three... Alecia zakte weer die paar centimeter naar beneden en glimlachte naar hem, met een twinkeling in haar ogen van plezier.

Jimmy volgde met zijn ogen het blonde meisje, ze iets na fluisterde. De woorden lieten een glimlach op zijn gezicht komen. Ze was niet de enigste met die idee, hij mocht die vent ook niet. Alleen hij zou ze recht in zijn gezicht fluisteren. Jimmy keek in de starende ogen van het blonde meisje, die wat mompelde in een of andere taal. Het verbaasde hem dat ze zulke mooie ogen had, zijn lichaam ging nog eens over haar heen en stopte bij haar kont. Hij was vrouwen gek en hij schaamde zich er niet voor. Hij vond haar maar gek en het beviel hem zeker goed. Het meisje stelde zich voor als Alecia nog wat. Zijn ogen volgde hare toen ze weer om hoog kwam, wat ze fluisterde vond hij helemaal geweldig. “Girl your crazy, and i like it” fluisterde hij terug. Hij beet haar zachtjes in haar oor. “Ik zie je er over 1 uur” fluisterde hij weer. Hij kon zich dan even opfrissen en tja wat erna kwam zou hij wel zien. Hij liet zijn hand rond haar midden glijden en vroeg “Vertel hoelang ben je hier al schoonheid”.Hij had niet eens door dat er kinderen angstig naar hun keken.

Ze neuriede zachtjes toen Jimmy tegen haar zei dat ze gek was, het ging zo langs haar heen die opmerking, en ze voelde zichzelf afwijken van het reële bestaan. Een andere wereld ging voor haar open. Alecia sloot haar ogen, terwijl ze voelde hoe twee stevige mannenhanden over haar lichaam heen gingen. Echt erg vond ze het niet, ze genoot er zelfs van. Een schattig ''Grauw...'' verliet haar mond en ze opende haar ogen weer toen de jongen aan haar kont zat. ''Uhu.'' Bevestigde ze zijn fluistering, dat hij over een uur bij haar kamer zou zijn. Toen zijn hand opnieuw over haar lichaam heen ging voelde ze deze keer iets anders dan een fijne tinteling, waardoor ze gauw zijn rechterhand vastpakte en zijn wijsvinger zachtjes naar haar mond leidde. Zachtjes plaatste ze haar tanden op ongeveer het midden van zijn vinger en keek hem met een misleidende blik aan in zijn ogen. Waarna ze haar lippen sloot en eenmalig er even aan zoog, en daarna losliet. ''Too short.'' Was haar antwoord op zijn vraag, waarbij ze grijnsde en daarna afstand van hem nam. Die nachtmerrie van vannacht kwam weer terug in haar gedachtes, waardoor ze opnieuw naar de grond staarde en aan haar handen begon te frunniken. De tijd dat ze zichzelf nog sneed. Die dag dat ze hierheen moest, ze had een spiegel stuk geslagen en trillerig de scherpste en grootste stukken weten op te pakken, waarmee ze zichzelf in haar bovenarmen had zitten snijden. Haar moeder had haar voor gek verklaard, als ze die woorden tenminste wist uit te brengen. Ja, die blik was in haar ogen te lezen geweest, zo diep en intens was het gemakkelijk te raden.
Alecia grinnikte, grinnikte stomweg om die rotgedachtes, over hoe ze nu zeven jaar ongeluk zou krijgen. Haar grinnik ging over in een slappe lach, waardoor ze stopte met het handelen van haar handen en ze naar haar maag greep. Er schoten wat steken door haar maag heen, door het plotselinge, creepy lachen. Na enkele seconden hield het op en begonnen haar handen te trillen, en vertrok haar glimlach, haar lippen klemden weer op elkaar als een streep. Ze liep naar Jimmy toe. ''You're so romantic, you're so romantic.'' Fluisterde ze, maar deze keer op een andere toon. Een snijdende, schelle toon die kippenvel bij ieder ander zou bezorgen en ze stak haar rechterarm uit haar de jongen, pakte met haar hand zijn pet langzaam en voorzichtig en keek ernaar toen ze die eenmaal dichter naar haar toe had getrokken.
Met een emotieloze blik die geen enkele betekenis uitstraalde, niets sprak.

(zei ik lichaam ik bedoelde ogen maar anyway, zo kan het ook)

Ze leek zijn woorden niet eens op te merken, ze neuriede gewoon wat voor zich uit, niet merkend dat er iemand tegen haar praten. Hij grinnikte even en liet haar maar, niet wetend wat hij moest zeggen om haar aandacht te trekken. Maar die had hij al gauw weer terug, want dat was wat hij wou aandacht van deze beeldige maar misschien een beetje rare dame. De grauw vond hij wel kinky en hij trok even uitdagend een wenkbrauw omhoog. Een glimlach versierde zijn gezicht. Het was een tijd geleden geweest dat hij weer had gelachen omdat hij zich echt blij voelde niet z'n na maak lachje.Hij zou haar in een uur weer zien, gek genoeg was dit anders dan de meeste meiden die hij weer binnen een uur zou zien, het voelde anders dan de standaard meiden, maar daar kwam hij wel boven op. Deze keer werd zijn hand wel afgeslagen, maar niet op een erge manier. Hij genoot er zelfs van hoe ze met hem speelde, een opgewonden tinteling ging door hem heen. Even moest hij lachen om de dubbel zinnige woorden van haar. Van het ene moment dat ze er helemaal met haar gedachte bij was leek het net alsof haar ziel haar lichaam verliet. Ze was zo in zich getrokken, bezorgd en verbaasd keek Jimmy naar haar, terwijl ze liep te grinniken om niks. En ineens was ze er weer, hij schrok bijna van de scherpheid in haar stem, maar wist het op het laatste moment te negeren en zei niks. Hij keek haar alleen aan met zijn grijze ogen. Hij wou zijn hoofd weg draaien want hij kon die greep wel, een greep naar een van zijn geliefde petten. Maar okal wou hij het doen, zijn lichaam hield hem tegen, hij deed zelfs zijn hoofd naar voren zodat ze hem kon pakken. Hij staarde Alecia aan terwijl ze emotieloos naar zijn pet staarde. Even liet Jimmy zijn hand over zijn hoofd gaan, gelukkig had hij nog een witte du rag op zijn kop zitten, hij hield er niet van dat iedereen zijn haar zag. Waarom weet hij niet, hij had het al zo veranderd dat hij niet de haar kleur van zijn vader of moeder had maar toch.