"Sorry, het ligt niet aan jou.. maar het ligt aan mij." zei hij zachtjes, terwijl een beeldschone brunette aan de andere kant van het tafeltje zat en twijfelachtig zijn hand vasthield. Het waren de welbekende woorden die je altijd zei tijdens een break-up, en het enige verschil met normaal was dat Joey en Alesha nooit een relatie hadden gehad. Ze hadden een groot aantal dates met elkaar gehad, groter dan Joey gewend was, maar zij wilde meer. Zij wilde Joey voor zichzelf hebben en dat was gewoon teveel gevraagt, hij was namelijk nog niet toe aan een relatie. Vooral niet sinds hij die thuis in Phoenix al vaak genoeg had gehad en hij niet van plan was zich in Santa Monica aan iemand te binden. "Ik begrijp het." glimlachtte ze voorzichtig, waarna ze van de tafel op stond en haar tas van de grond afpakte. "Dat betekend niet dat je me niet meer kan zien. Ik ben gewoon nog niet toe aan een relatie, snap je?" zei hij nog tegen haar, waarna hij zijn armen om haar heen sloot en haar omhelsde. Ze knikte als teken dat ze het begreep, nam afscheid van Joey en liet hem alleen achter met de rekening.
Aangezien hij minstens voor de rekening kon betalen liet hij een briefje van 20 dollar en een briefje van 5 achter op een schoteltje. Zeven dollar en 50 cent als fooi was vrij groot, vond Joey. Maar eigenlijk kon hij het geld wel missen. Hij was namelijk definitief aangenomen bij een tattoo-zaak en hoewel hij pas aan de slag mocht als hij van High School af was, betaalde de zaak de opleiding die Joey nu al naast school deed. Én hij kreeg een kleine bonus per maand om ervoor te zorgen dat hij bij die winkel zou gaan werken, als een soort van contract, plus een bonus voor ieder ontwerp die hij maakte en op iemand gezet werd. Maar eigenlijk wist Joey zelf ook wel dat hij dit geld niet nodig had, en het was niets in vergelijking met hoe hij normaalgesproken geld verdiende.. Hij had alleen een cover nodig, iets waardoor niemand hem ergens van zou verdenken.
Een sms haalde hem uit zijn gedachtes. Hij liep weg van de tafel nadat hij netjes zijn stoel had aangeschoven en ging bij de reling op de pier staan, waar hij het smsje opende. Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij het smsje van Regina las, en hij opende een nieuw bericht. "Tuurlijk ken ik je nog! Ik kom er zo snel mogelijk aan, tot zo. xx" hij drukte op verzenden, stopte zijn mobiel in zijn broekzak en begon op een langzaam tempo over de pier te lopen. Voordat hij naar Regina ging had hij nog wat af te handelen, en bovendien wat te verbergen. Hij kon het namelijk niet riskeren het in zijn tas of zak van zijn vest te laten terwijl hij niet in de buurt was. Joey liet zijn mobiel in de broekzak van zijn zwembroek vallen, nadat hij een mysterieus telefoontje had gepleegd, waarna hij van de pier af liep en het strand op ging. Hij zag Tyson al van ver staan en met een grijns op zijn gezicht liep hij op hem af. Na een kort gesprek van misschien één minuut haalde Joey een zakje felgekleurde pillen uit zijn zak en gaf dit onopvallend aan de jongen, die vervolgens een stapel geld aan hem overhandigde. De twee jongens namen afscheid van elkaar en Joey speurde het strand af om te vinden waar hij naar zocht: Regina. Er waren niet veel mensen op het strand, maar het werd al steeds drukker. Hij zag een aantal keren een blondharig meisje en pas na de derde keer erop af lopen had hij de goede blondine voor zich. Ze zat op een handdoek, vlak bij de branding, en toen hij een beetje om zich heen keek merkte hij twee jetski’s op. Was dat de verrassing die ze voor hem had? In dat geval was het verbazingwekkend dat ze hem blijkbaar zo goed kende, want hij vond zoiets geweldig. “Hallo schoonheid.” Glimlachte hij, waarna hij naast haar op de handdoek ging zitten. “Wat was die verrassing die je voor me had?” vroeg hij vervolgens heel onschuldig, alsof hij het nog niet geraden had.