First time here

In het donker van de nacht wandelde een jongen richting de Zanzibar; ‘de club van heel monica’ werd deze genoemd. Uitgaan was iets wat hij al deed van toen hij 14 jaar oud was, dus hij wou eens zien of deze club zijn naam wel had verdiend. De roze neon letters pronkte al op het bord dat hij in de verte zag staan. De jongen had ervoor gezorgd dat hij gewoon werd binnen gelaten zonder te wachten in de rij. Met een kleine glimlach op zijn gezicht ontkoppelde de jongen zich uiteindelijk uit het duister en keek naar de lange rij mensen die hij gewoon heel droogjes voorbij ging. Hij gag de man een hand en wandelde dan de deuren door. Meteen rook hij een geur van drank, en zweet. Hij hoorde de muziek al klinken en zijn grijns werd des te breder. Gekleed in een zwart shirt en een zwarte broek wandelde hij al gauw de zaal binnen en keek even rond naar de mensen die zich op de dansvloer bevonden. Kort streek hij door zijn haren en glimlachte even. Al snel pikte de jongen de muziek op en begon hij te dansen. Het liedje was nog maar een tijdje bekend maar hij vond het echter wel al afgezaagd, toch was dit de perfecte muziek om zijn avond mee in te gaan. Naast hem stond een meisje te dansen dat zich al snel tot hem wende en samen met hem begon te dansen, met een grimas keek hij haar aan en hield zijn handen losjes op haar heupen en bewoog samen met haar mee op het ritme van de muziek dat tot vrij vloeiende bewegingen leidde. Op het einde van het nummer stak ze een klein papiertje in zijn broekszak waar haar nummer op gekrabbeld stond. Zachtjes drukte hij haar een kus op de wang en wandelde dan tussen de dansende menigte door en bestelde voor hem een gewone water die kreeg hij meteen en daar dronk hij dan ook van. Dit zou nog een goede nacht gaan worden daar twijfelde hij niet aan. Nu moest hij nog het perfecte gezelschap vinden en dan was het voor hem al helemaal goed. Al zou gezelschap vinden hier niet echt moeilijk gaan worden daar was hij eigenlijk wel zeker van, als alle mensen hier waren zoals dat ene meisje van net zou het goed zijn. In Italië was hij bijna elke dag uitgegaan maar dan was hij met vrienden binnengekomen dus daar moest hij niet naar gezelschap zoeken, maar ja. Veel maakte dat hem nu niet uit eigenlijk.

Hoewel ze nog niet zo lang in Santa Monica was, stond Julia nu al in de rij bij Zanzibar. Julia zou Julia niet zijn als ze niet direct richting een club zou vertrekken om te feesten. Over Zanzibar had ze veel goeds gehoord, ze was dan ook reuze benieuwd of het echt zo leuk was als er beweerd werd. Na een tijdje in de rij te hebben gestaan, mocht ze eindelijk naar binnen. Met een bedankend knikje naar de uitsmijter liep ze naar binnen, dumpte haar jas bij de garderobe en wandelde ze verder naar de zaal. Toen ze in de zaal stond, werd net The Time ingezet van de Black Eyed Peas. Het nummer was nou niet bepaald van goede kwaliteit, maar het had een lekkere beat en je kon er goed op dansen. Dat was iets waar Julia heel erg van hield: lekker uit je dak gaan zonder dat iemand die je kent het ziet. En aangezien ze hier nieuw was, kende ook niemand haar. Julia was gekleed in simpele top en een strakke broek, wat ze weer had gecombineerd met sieraden zodat het toch een leuke outfit was. Ze waande zich door de mensenmassa, naar het midden van de dansvloer. Eenmaal ze haar doel van bestemming had bereikt, begon ze met een onwillekeurige grijns rond haar lippen, te dansen. Het uitgaan had ze best wel gemist, in Engeland waren ze een stuk strenger met leeftijd dan hier. En aangezien ze 'pas' 17 jaar was, kwam ze in Engeland lang niet overal binnen. Soms wist ze dan wel iets te regelen om toch binnen te komen, maar ook niet vaak. Nadat ze even had gedanst, besloot ze om wat drinken te halen. Het was nog een hele klus om bij de bar te komen, de mensen waren blijkbaar niet van plan om ook maar een paar centimeter op te schuiven zodat ze erlangs kon. Ze rolde even geërgerd met haar ogen. Hoewel ze het natuurlijk had kunnen verwachten dat ze niet aan de kant zouden gaan, was het toch irritant. Toch had het verhuizen naar Amerika voor Julia tot nu toe alleen maar voordelen. In Engeland was iedereen zo welopgevoed, in ieder geval de mensen waar zij mee omging, dat het bijna saai werd. Daar zou iedereen ook meteen voor haar aan de kant gaan als ze erlangs zou willen. Juul hoopte dat Amerika haar wat meer uitdaging zou bieden. Eindelijk had ze de bar bereikt, een opgeluchte zucht rolde over haar lippen. Ze bestelde een seven-up, wachtte tot ze die kreeg van de barman en draaide zich met het glas in haar hand om. Doordat ze niet echt op zat te letten, botste ze tegen een jongen op. Ze wist het glas nog net op tijd opzij te houden, anders was het over haar én de jongen heen gegaan. "Oh, sorry." probeerde ze boven de luide muziek uit te komen.

Christian nam nog een slok van het water en keek vervolgens even naar de persoon naast zich, een gast van ongeveer twintig jaar oud die al straal bezopen was. Kort schudde hij zijn hoofd, waarom per se drinken als je uitging? Je kon ook gewoon fun hebben zonder alcoholische dranken, alleszins hij kon dat toch. Tja, blijkbaar niet iedereen kon dit en dat vond hij heel jammer. Maar dat was dan weer zijn mening. Ja, hij vond mensen die drinken zwakzinnige wezens, omdat ze hun leven met drank vergalde. Maar ja, daar zou hij maar niet gaan over beginnen tegen de man naast zich want dan zouder ern wel wat kla^^en vallen daar was hij zeker van. Net toen hij zich wou omdraaien knalde er plots iemand tegen zich aan waardoor zijn gezicht even verstrakte. Meteen draaide hij zich om en keek recht in de ogen van een meisje dat iets kleiner was als hij zelf. Zijn blik werd weer vriendelijk aangezien hij de woorden die ze sprak toch hoorde. Ze excuseerde zich voor de plotselinge botsing tegen hem. ‘Het is je vergeven.’ Sprak hij met een grijnsje tegen haar en streek even door zijn bruine haren die hij recht op had gezet. Rustig keek hij naar enkele personen die aan het dansen waren met enkele meiden. ‘Ik ben Christian.’ Zijn stem klonk zwoel, iets wat kenmerkend was voor een jongen met Italiaanse afkomst. Al hadden niet zo veel Italianen die stem nog, maar hij was blij van wel. Merendeels omdat de meeste meiden van in Italië daar wel voor voelen. Plots kwam er een liedje door. Het was een vrij rustig liedje. Zonder er bij na te denken nam hij haar drankje uit haar hand en dit weer op de toog. Dan nam hij haar hand vast en glimlachte even. ‘Aangezien jij tegen me aan bent geknald, zou je me deze dans willen schenken?’ Glimlachte hij lief naar haar en trok haar wat meer de dansvloer op en wachtte af wat ze zou gaan doen nu. Zou ze hem laten staan of niet? Ach, dat viel te zien, tuurlijk hoopte hij van niet want dan zou hij compleet voor schut stand. Maar misschien was het meisje wel zo lief om hem deze ene dans te schenken? Afwachtend keek hij haar aan, met een glans in zijn ogen. De lichten van de Zanzibar waren gedimd omdat dit een rustig liedje was waarop meestal koppeltjes of wat dan ook samen op danste.

Vlug zette ze haar glas weer op de bar, het zou echt iets voor Julia zijn om het alsnog te laten vallen ofzo. Ze ging weer recht staan en fatsoeneerde haar door de war geraakte haren. Vervolgens keek ze de jongen met een voorzichtige glimlach aan, hopelijk werd hij niet boos ofzo. ‘Het is je vergeven.’ dacht ze te verstaan, iets wat haar opgelucht liet zuchten. Het was tenminste niet zo'n eikel die gelijk heel beledigd ging doen, Julia had de indruk gekregen dat je meer van die arrogante jongens had, dan van die jongens die zo reageerden als de jongen waar ze zojuist tegenop was gebotst. Hoewel de muziek erg hard stond, lukte het haar redelijk om de jongen te verstaan. Maar dat kwam mede doordat ze nu vrij dicht bij de jongen stond. De voorzichtige glimlach had weer plaats gemaakt voor een onwillekeurige grijns. "Julia, aangenaam Christian." antwoordde ze vervolgens met een glimlachje. Ze wilde net een slokje van haar glas nemen, toen Christian die uit haar hand pakte en het terug op de bar zetten. Met een verbaasde blik keek ze hem even aan, tot hij haar min of meer vroeg om te dansen. Natuurlijk wilde ze hem deze dans schenken! Met een grijns keek ze hem aan. "Vooruit dan maar." antwoordde ze, waarna ze hem volgde naar de dansvloer. Eenmaal Christian weer stilstond, ging ze weer voor hem staan. Met een glimlach keek ze hem aan, terwijl ze mee danste met het rustige tempo van het nummer wat zojuist werd afgespeeld. Om hen heen vormden zich steeds meer dansers, voornamelijk koppels die elkaar zwijmelend in de ogen keken. Het zorgde dan ook voor een ietwat ongemakkelijk gevoel, zij stond hier met een voor haar totaal onbekende jongen.

[Flut]

Christian keek haar aan en glimlachte. Mooi, ze wou dus dansen. Kort keek hij om zich heen en schudde zijn hoofd even. 'Doe maar gewoon alsof ik een bekende ben van je.' Sprak hij vriendelijk tegen haar. Aarzelend legde hij zijn hand op haar heup en de andere op haar schouder. Voor even liet hij zijn blik langs haar heen gaan en zag een paar mensen gewoon heel dood aanstaarde. Kort fronste hij en richtte zich maar weer op Julia. 'Dus vanwaar kom je?'Vroeg hij vriendelijk aan haar. Iets aan haar vertelde hem toch dat ze niet het typische Amerikaanse meisje was. En stiekem vond hij dat wel leuk, gewoon omdat hij dan de eerste persoon leerde kennen die zelf ook uit het buitenland kwam. Kort gingen zijn gedachten naar Italië, naar zijn pleegouders en zijn iets jongere pleeg zusje. Hij vond het jammer dat hij hen niet gewoon mee kon nemen, aangezien hij nog al heel veel om zijn pleeg familie gaf. Maar hij was ook opzoek naar zijn echte familie, omdat hij toch wou weten wie zijn echte ouders waren en waarom ze hem hadden achtergelaten. Christian duwde de gedachte al gauw weer weg en keek weer naar het meisje voor hem. Wanneer de laatste noten klonken gingen sommige koppeltjes uit elkaar, sommige begonnen echter innig met elkaar te zoenen. Hij zelf liet zijn armen gewoon weer naast zich hangen en glimlachte even. 'Dankje voor deze dans, nu is het je pas vergeven.' Kort boog hij naar haar toe en drukte een kus op haar wang waarna hij het volgende lied al weer hoorde beginnen, dit was echter een onbekend liedje voor hem. Met een korte glimlach wandelde hij vervolgens van haar weg richting de bar, om daar zijn glas water weer vast te nemen en rustig naar een tafel toe te wandelen om zich daar even neer te zetten en zijn blik kort over de menigte liet gaan.

Het feit dat Christian er zo makkelijk mee omging, stelde haar wel gerust. Eenmaal ze aan het dansen waren, viel het allemaal best wel mee. Dansen met Christian was nou niet bepaald een straf. Toen ze zijn hand op haar heup voelde, keek ze er even vertwijfeld naar maar schudde vervolgens onmerkbaar haar hoofd. Wat kon het haar ook schelen, dat ze stond te dansen met een eigenlijk wildvreemde jongen. "Manchester, Engeland." antwoordde ze met een glimlach op zijn vraag over haar afkomst. "En jij dan?" vroeg ze vervolgens geïnteresseerd. Ze bracht een ontsnapt plukje haar weer achter haar oor en keek Christian weer met een nieuwsgierige blik aan. Ze wist voor honderd procent zeker dat hij niet uit Amerika kwam. Zijn accent, zijn uiterlijk, hij leek haar eerder Spaans of Italiaans of iets in die richting. Toen het nummer afgelopen was, keek ze de jongen even met een opgewekte glimlach aan. "Nou, dat is fijn." sprak ze vervolgens met een lachje. Voor heel even voelde ze Christian's lippen op haar wang en liep de jongen weer weg. Een beetje verbaasd keek ze hem na, haalde haar schouder op en volgde hem vervolgens richting de bar. Ook nu was het weer een drama om bij de bar te komen, geïrriteerde blikken prikten in haar rug. Toen ze weer bij de bar stond, merkte ze dat haar glas er niet meer stond. Geërgerd rolde ze met haar ogen, bestelde een nieuwe en liet haar ogen over de zaal glijden. Christian was wel heel plots verdwenen. Ze dacht hem te zien zitten bij een tafeltje, en wandelde er met haar glas in haar hand heen. Eenmaal ze naast het tafeltje stond, zette ze zich neer op een stoel. Rustig nam ze een slok van haar drankje en bekeek Christian even. "Nu al moe?" vroeg ze vervolgens met een grijns.

'Moe wie? Ik? Alleen een beetje dorstig.' Grijnsde hij even naar haar toen ze bij hem aan het tafeltje kwam zitten. Kort streek hij even over zijn haren en liet even het antwoord op zijn vraag weer terug komen. Manchester, Engeland. Hm, Engeland een prachtig land volgens vele. Hij zelf was er nog nooit geweest maar voor alles was een eerste keer dus wie weet kon hij daar ook eens naar toe gaan als hij hier afgestudeerd was of als het hier vakantie was. 'Ik ben van Florence, Italië.' Glimlachte hij eventjes en nam nog een slok van zijn drinken en voelde enkele blikken op hem gade slaan waardoor hij even omkeek naar een groep jongens die duidelijk met enige ergernis naar hem zaten te staren. Waarschijnlijk omdat hij bij Julia zat, want een andere reden hadden ze daar niet toe. Alleszins dat leek hem toch. Met een grijns op zijn gezicht keek hij het meisje dat bij hem zat weer aan en luisterde kort naar de muziek die speelde, in dit lied zat helemaal geen beat dus daar kon je niet echt op gaan dansen in zijn ogen maar ja je had natuurlijk altijd van die onozele mensen die dachten hierop te kunnen dansen en dan werden ze meestal het lachertje van de gehele club. 'Dus ben je al lang hier in Santa Monica?' Vroeg hij geïnteresseerd aan haar en kruiste vervolgens zijn armen over elkaar en steunde zo op het tafeltje. In zijn ogen was een glans verschenen en door de spots die inmiddels al weer helemaal aanstonden leken zijn ogen hierdoor vrij 'speciaal' al had de jongen dit zelf nog niet echt door. Christian wachtte rustig af op wat ze zou gaan zeggen, Julia leek hem wel een toffe meid. Misschien dat hij haar na deze avond nog wel eens zou tegenkomen ofzo. Eigenlijk hoopte hij dit wel, gewoon om te zien of ze een vriend van hem kon worden.

"Ja ja, smoesjes." sprak ze met een grijns, waarna ze weer een slok van haar glas nam. Julia glimlachte even toen Christian blijkbaar haar vraag over zijn afkomst had onthouden. "Oh, Florence! Daar ben ik wel eens geweest." antwoordde ze opgewekt. Omdat ze destijds geen oppas voor Julia konden regelen, had ze mee gemogen op de zakenreis van haar ouders. Naar Italië dus. Haar ouders hadden geprobeerd om elkaar zoveel mogelijk af te wisselen, zodat Julia niet veel alleen was. En zo kon ze ook veel van de stad zien. Christian keek achterom, en nieuwsgierig volgde ze zijn blik. Die bleef hangen op een groepje jongens, een soort van ergernis was in hun ogen te lezen. Ze grinnikte even naar Christian, waarna ze een hand door haar haren haalde. Er werd weer van nummer gewisseld, en weer was het geen lekker dansnummer. Hm, was dit nou de geweldige club waar iedereen het over had? Qua muziekkeuze vond ze het eigenlijk best tegenvallen. 'Dus ben je al lang hier in Santa Monica?' vroeg de jongen aan haar, waarop ze met haar hoofd schudde. "Nope, eigenlijk ben ik hier pas sinds gisteren." antwoordde ze met een grijns. Vlug dronk ze het restje seven-up wat nog in haar glas zat op. "En jij, hoelang ben jij hier al?" vroeg ze vervolgens met een nieuwsgierige glimlach. Ze tokkelde mee met het, enigszins onregelmatige, ritme van het nummer. Als ze zulke nummers zouden blijven afspelen, wist Julia niet hoe lang ze hier nog zou willen blijven. "Wat een goede muziek." mompelde ze met een sarcastische ondertoon.

Christian keek haar met een droge blik aan, maar toen ze vertelde dat ze al eens in Florence was geweest werd de grijns op zijn gezicht vrij groot. 'En hoe vond je het daar?' Grijnsde de jongen vrolijk naar haar en streek even over zijn kin. De muziek mocht hier echt wel eens beter worden, al was dit de beste club van heel Monica de muziek trok op niets naar zijn smaak. Ze was hier pas van gisteren, dan was ze hier dus al langer als hem. Grappig. 'Wel ik ben hier pas van vandaag.' Grijnsde hij eventjes en dronk zijn glas water vervolgens op en geeuwde eventjes. Dit was gewoon rotzooi muziek. Christian steunde met zijn hoofd op zijn hand toen ze een opmerking maakte over de muziek die duidelijk heel sarcastisch was. 'Wacht even, ik zorg wel dat ze hier eens wat goeie muziek draaien.' Christian stond op en verdween tussen de mensen massa. Uit zijn broekzak haalde hij een kleine memory stick en wandelde zo naar de dj toe en legde de stick neer voor de jongen. 'Draai dit, en geloof me de club gaat helemaal uit zijn dak.' Christian knipoogde naar hem. Op de stick stonden de laatste nieuwe dansnummers maar ook de iets oudere nog goede nummers. Met een voldane grijns draaide hij zich weer om en baande een weg naar de tafel waar hij zojuist vandaan kwam en zette zich daar weer neer. 'Nu ga je pas goeie muziek horen. Geloof me.' Grijnsde hij speels naar Julia toe. Het eerst volgende lied was Yeah3x van Chris Brown. Met een grijns sprong hij weer op en nam haar hand vast om vervolgens mee de dansvloer op te trekken. 'Laat maar eens zien wat je kan.' Grijnsde hij opgewekt naar haar toe en begon inmiddels te dansen.

De grijns die op Christian's gezicht verscheen toen ze vertelde wel eens in Florence geweest te zijn, deed haar vrolijk meegrijnzen. "Een erg mooie stad, hoewel de kerken en musea die ik heb moeten bezichtigen, me niet heel erg boeien." sprak ze met een glimlach. Haar ouders hadden haar zoveel mogelijk bezienswaardigheden laten zien, hoewel zij zich liever had uitgeleefd in een winkelcentrum. De jongen vertelde haar dat hij hier pas sinds vandaag was, ze grinnikte even. "En dan gelijk al uitgaan? Ik had een enorme jetlag toen ik hier gisteren aankwam." antwoordde ze vervolgens. Alhoewel, zijzelf was hier ook pas een dag, wat was het verschil? De reis van Christian had hooguit iets langer geduurd, maar Julia voelde zich nog steeds belabberd. 'Wacht even, ik zorg wel dat ze hier eens wat goeie muziek draaien.' Een tikkeltje verbaasd keek ze de jongen na, die zich een weg baande naar de dj. Toen hij weer terugkwam, keek ze hem even nieuwsgierig aan. Wat had hij gezegd? Hij had het erover dat er nu goede muziek gedraaid zou worden, en ze grijnsde even. En inderdaad, nadat het saaie nummer was afgelopen werd er een lekker dansnummer ingezet. Opgewekt volgde ze Christian weer naar de dansvloer, ging voor hem staan en begon met een glimlachje mee te bewegen op de muziek. Ze wist van zichzelf dat ze stiekem best goed kon dansen, ze had in Engeland altijd een paar keer per week dansles gevolgd. Keurend bekeek ze de bewegingen van Christian, die ook zeker niet slecht waren.
[Flut]

'Ach, de bezienswaardigheden zijn best wel mooi als je het verhaal er van weet, maar ze kunnen inderdaad heel saai overkomen.' De jongen grijnsde even naar haar onder het dansen door en eerlijk gezegd kon hij zijn blik voor enkele momenten niet van haar afscheuren door haar vloeiende bewegingen op de muziek. Christian keek haar met een speelse blik in de ogen aan en streek vervolgens even langs zijn zij. 'Ach, ik ben meer gewend hoor. Ik heb geen last meer van jetlags, alleszins toch niet fysiek.' Grijnsde hij even naar haar. Even ging zijn blik naar de dj die een knikje naar hem toe wierp aangezien deze nu zelf ook helemaal los ging samen met de rest van de groep mensen die inmiddels hevig aan het dansen waren. Met een glimlach keek hij haar aan en ging kort met zijn hand langs haar heup wat hij totaal niet door leek te hebben. Hoewel hij toen hij het zelf zag zijn hand meteen weer naast zich liet hangen en kort weg keek. 'Je bent zeker en vast een goeie danser.' Lachte hij vrolijk naar haar en beet even op zijn onderlip. Een nieuw lied sprong op waardoor hij lichtjes door zijn benen zakte om vervolgens het ritme op te pikken en verder te gaan met dansen. 'Trouwens, Manchester lijkt me ook wel stoer om te wonen hoor.' Grijnsde hij naar Julia toe en dacht even kort aan zijn pleeg zusje en voelde zowaar een steek door zijn hart gaan. Hier door keek hij even naar de grond en hield hij zijn lichaam kort stil, maar deed daarna toch verder met dansen om geen argwaan op te wekken bij haar. Dat was voor niets of niemand nodig.
[Flut]

Ze grinnikte even. "Ik versta de taal niet eens, dus bij die -soort van- rondleiding snapte ik er niks van." bekende ze met een grijns. Hoe hard ze het ook geprobeerd had, hoe mooi ze de taal ook vond, ze verstond er werkelijk geen snars van. Het lukte haar om Christian met een glimlach aan te kijken, te dansen en een hand door haar haren te halen, en dat allemaal tegelijk. Julia grinnikte even, waarna ze zich weer concentreerde op het dansen. "Florence was het verste wat ik gevlogen had, we gingen verder nooit op vakantie ofzo naar landen die verder weg lagen." sprak ze grinnikend. Ze voelde zijn hand langs haar heup gaan, ze beet even peinzend op haar lip. Deed hij dit nu bewust of niet? Onmerkbaar voor Christian, haalde ze haar schouders op en toverde weer een glimlach op haar gezicht. De jongen complimenteerde haar over hoe ze danste, waarna ze even trots grijnsde. "Dan zijn die lessen toch nog ergens goed voor geweest." grinnikte ze. "Het is ook totaal geen straf om met jou te hoeven dansen." sprak ze met een glimlachje terug. Er werd weer van nummer gewisseld. "Ik vond het er oersaai. Ik werd streng in de gaten gehouden door mijn ouders, omdat ze 'niet wilden dat me iets zou overkomen'. Als je niks leuks mag doen, is het er best saai." gaf ze mompelend antwoord, maar wel zo hard dat hij het zou verstaan. "Dan woon ik, denk ik, liever in Italië." voegde ze er met een scheve glimlach aan toe.

'Laat mij je de taal leren, of laat mij je meenemen naar Italië en je die rondleiding weer laten doen, alleen ditmaal met mij als gids.' Christian grijnsde even naar haar en keek even naar een paar mensen die hen praktisch gewoon stonden na te apen qua dansen. Kort schudde hij zijn hoofd. No-livers. Ach, dat waren maar replica's niet beter dan de echte dus. Christian knikte naar haar, niet verder dan Florence, ach. Hij zelf was misschien hoogstens een keer naar Zwitserland gegaan om te gaan snowboarden maar dat was dan ook alles. 'Wel, dit is het verste dat ik ooit gevlogen heb om stiekem te doen.' Voor hem maakte het niet uit waar hij ooit al naar toe was geweest of niet. De jongen had een kennis over de wereld en die had hij door school dus. Hij zag een glimlach verschijnen op haar gezicht en dat deed hem automatisch ook glimlachen. 'Lessen of niet, je danst geweldig hoor.' Christian wreef even door zijn haren die inmiddels wat waren flauwgevallen. Dat was dan wel door de warmte hier in deze club maar ja. 'Wel, kom met mij mee naar Italië, daar mag je doen en laten wat je wilt.' Christian knipoogde naar haar en hield even stil en voelde zijn ademhaling weer normaal gaan en deed vervolgens maar verder. Even keek hij naar de grond en ademde vervolgens die in. Naar zijn smaak was het hier veel te warm, maar toch, hij vond dat zijn avond leuk was geworden en dat kwam merendeels door haar als hij eerlijk moest zijn.

Grijnzend keek ze de jongen aan. Julia betwijfelde het of ze de bezienswaardigheden leuker zou vinden als ze het wél verstond, onderwerpen als geloof en geschiedenis interesseerden haar niet zo. Maar, met Christian naar Italië zou ze wel leuk vinden. "Grapjas." mompelde ze met nog steeds een grijns op haar gezicht. Dat Christian een goede smaak had qua muziek, dat was wel gebleken. Vrijwel niemand zat meer aan de bar, het was propvol op de dansvloer. Ze grinnikte even, dat had hij mooi voor elkaar gekregen. Doordat het zo druk was, moest ze wat dichter bij de jongen gaan staan om niet continu geduwd te worden. 'Wel, dit is het verste dat ik ooit gevlogen heb om stiekem te doen.' Plagend prikte ze hem in zijn zij, zo gek was haar jetlag dus niet geweest. "Danku." grijnsde ze opgewekt, toen hij nogmaals zij dat ze goed kon 'Wel, kom met mij mee naar Italië, daar mag je doen en laten wat je wilt.' Julia grinnikte even. "Ik vrees dat ik dat niet zou kunnen doen, alleen al om mijn ouders een hartaanval te besparen." antwoordde ze lachend. Hoe vaak ze zich ook irriteerde aan haar ouders, dat zou ze hen niet aandoen. Ze zuchtte even, het begon behoorlijk warm te worden inmiddels.
[Sorry ]

Het meisje kwam dichter tegen hem aanstaan waardoor zijn handen zich bijna op haar heupen hadden gelegd maar hij kon zich nog net op tijd tegen houden om het niet te doen, het zou raar staan. Plots kreeg hij een prikje in zijn zij waardoor hij een korte kreet gaf maar vervolgens toch even te lachen. Toen ze de uitleg over haar ouders hoorde knikte hij begrijpend. Even legde hij zijn hand op haar wang en keek haar met een glimlachje aan. 'Laat mij dan praten met hen? Ik kan best beleefd doen, je kan desnoods ook zeggen dat het een voorstel was van school?' Glimlachte hij even en liet zijn hand weer zakken. De jongen kreeg plots een duw in zijn rug waardoor hij licht geïrriteerd omkeek naar de persoon. Het was een jongen van zijn leeftijd misschien iets jonger, deze bood zijn excuses aan waardoor hij hem even aan keek en glimlachte even naar hem. Er werd van lied gespeeld. Dit was een van zijn favoriete liedjes op de gehele memorystick. Op de beat van de muziek zakte hij soms door zijn knieën, gewoon omdat het een beweging was die hij vaak maakte op liedjes met een duidelijkere beat. 'Als je mee mocht en kon, zou je dan meegaan met me?' Vroeg hij aan haar en keek het meisje nieuwschierig aan, als de mogelijkheid er was zou hij haar wel eens meenemen als ze dat zelf wou, en als het mocht van haar ouders. Het werd steeds drukker op de dansvloer en daar was hij blij om, nu maakte de club zijn naam echt waar vond hij.

Met een scheve glimlach keek ze de jongen aan. Dat hij verstand had van muziek, of nou ja een goede smaak had, was wel duidelijk. Zelfs de medewerkers van de club gingen uit hun dak. Toen Christian een korte kreet slaakte, grinnikte ze even. "Kan je daar niet zo goed tegen mop?" vroeg ze plagend, waarna ze het nog eens deed. Toen hij een hand op haar wang legde, keek ze hem even met een glimlachje aan. "Van mij mag je het proberen, maar ik vrees dat ze onverbiddelijk zijn. Alhoewel.. Als je erbij verteld dat het voor school is, bestaat er een kleine kans dat ik mag." antwoordde ze grinnikend. Doordat Chris een duw in zijn rug kreeg, kreeg Julia automatisch weer een duw van Christian. Daardoor botste zij weer tegen een jongen op die achter haar danste. Die wierp haar een geïrriteerde blik toe, maar welke ze negeerde. Wat kon zij er nou aan doen dat het hier zo druk was? Blijkbaar stond de reactie die ze gaf de jongen niet aan, ze voelde twee handen in haar rug die haar een duw gaven. Boos draaide ze zich om. "Waar sloeg dat nou op?" vroeg ze boos, waarna ze geïrriteerd één wenkbrauw optrok. Ze moest zich inhouden om de jongen geen beuk te geven, dat zou alleen maar nog meer narigheid veroorzaken. Met een zucht draaide ze zich weer terug naar Christian omdat hij een vraag stelde. "Maar natuurlijk zou ik met je meegaan, gezellig toch?" sprak ze, weer wat opgewekter.

'Tuurlijk kan ik er tegen maar ik moet toch meespelen.' Grijnsde hij even. Chirstian knikte even op haar woorden. 'Ik kan overtuigend zijn hoor. Maar ik doe het alleen als jij het ook wilt anders is er niets aan.' Glimlachte hij vrolijk naar haar en voelde zijn lichaam helemaal warm worden door de drukte hier. Plots werd Julia geduwd tegen hem waardoor hij meteen met een woedende blik naar de jongen achter haar keek. Maar voor nu handelde Julia het af door de jongen gewoon aan te spreken op een botte toon. Toch besloot hij hem maar in de gaten te houden. 'Tuurlijk word het gezellig, als je mee gaat en mag.' Grijnsde hij even. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat de jongen achter haar een fles waarvan de inhoud al verdwenen was vast had. Toen hij deze echter hefte trok hij Julia tegen zich aan en ging vervolgens voor haar staan waardoor het flesje stukgeslagen werd op zijn schouder. Woedend keek hij de jongen aan en toen deze echter nog een klap wou geven tegen hem hield hij zijn hand makkelijk tegen en verkocht hem zelf een harde stomp tegen zijn kaak. De jongen viel tegen de grond waardoor hij zich maar weer omdraaide naar Julia en ondertussen kalmeerde. Kort wierp hij een blik op zijn schouder en zag dat er enkele kleine stukjes glas in waren blijven zitten, kort wreef hij er over met zijn hand maar de stukjes bleven echter zitten. Echt zeer deed het nu niet dus. 'Sorry, ik wou niet dat jij degene was die die fles op zich kreeg.' Even zette hij een schaapachtige glimlach op zijn gezicht terwijl hij vervolgens maar verder ging met dansen gewoon om geen argwaan te lokken ofzo.

Ze kon een kort lachje niet onderdrukken. "Ja vast, dat zeg je nu." grinnikte ze. Toen er een pluk haar vanachter haar oor ontsnapte, duwde ze die met een zuchtje terug. Dat haar haren zo lang waren was misschien leuk, tijdens het dansen was het best irritant. En ze had ook geen zin om een staart in te doen, dat zat niet lekker. Grijnzend keek ze de jongen aan. "Van mij mag je het proberen, ik ben stiekem wel benieuwd hoe ze reageren. En natuurlijk wil ik met jou naar Italië!" antwoordde ze grinnikend. Haar vader zou waarschijnlijk.. flippen. Vooral omdat het een jongen was die het vroeg, af en toe kreeg ze het idee dat haar vader nog liever wilde dat ze het klooster in ging dan dat ze een vriend zou krijgen. Of een jongen als gewone vriend had, dat maakte niet uit. En haar moeder zou er waarschijnlijk niet eens op in gaan en nee zeggen. Maar wie weet, wat Christian allemaal voor elkaar zou krijgen. Ze schrok zich kapot toen Christian haar ineens tegen zich aan drukte. Net toen ze er wat over wilde zeggen, zag ze vlak naast zich een glazen fles die op Chris' schouder werd kapotgeslagen. Geschrokken sperde ze haar ogen, waarna ze bezorgd haar blik op Christian richtte. Die verkocht de jongen een knal, zelf had ze het niet anders gedaan. Toen ze weer enigszins gekalmeerd was, draaide ze zich woedend naar de jongen. Goed gemikt trapte ze met haar hak in zijn kruis, waarna de jongen nog een kreet sloeg. "Dat krijg je ervan." mompelde ze, een grijns speelde rond haar lippen vanwege de pijn die de jongen overduidelijk had. Lichtelijk verbaasd keek ze de jongen aan, hij liet een fles op zijn schouder kapotslaan omdat hij niet wilde dat hij op haar zou komen? "Sukkel..." mompelde ze met een grijns. "Maar wel een lieve sukkel." voegde ze er vlug aan toe met een lief glimlachje. Ze richtte haar blik weer op de schouder van Christian. "Chris, die stukjes moeten er wel uit." sprak ze hem toe, waarna ze hem naar de kant trok. Als hij ze erin zou laten zitten, kon het nog gaan splinteren of ontsteken. Ze duwde de jongen op een stoel en trok zo voorzichtig mogelijk de stukjes glas eruit.

Christian keek haar aan en grijnsde eventjes. 'Ach, beter ik als jij toch?' Sprak hij droogjes tegen haar en werd plots door haar aan de kant getrokken. Ook werd hij op een stoel gezet waardoor hij haar even aankeek en ondertussen zijn handen kort balde door dat ze de stukjes eruit begon te trekken. De jongen keek even naar de grond maar zijn blik keerde vrij snel al weer terug naar haar. Na een paar keer wat pijn te doorstaan waren de stukjes er allemaal uit. Christian glimlachte eventjes, kort wreef hij over zijn schouder die lichtjes bloedde maar daar trok hij zich maar niets van aan. 'Dankje.' Glimlachte de jongen liefjes naar haar en streek even langs haar wang heen en plaatste een kus daarop. 'Je bent echt lief.' Kort keek hij nog naar de enkele personen die hen aankeken maar veel kon hem dat niet schelen. Plots klonk Grenade door de boxen waardoor hij begon mee te zingen, met een grijns kwam hij overeind en nam haar hand vervolgens vast en wandelde naar de dansvloer samen met haar. 'Ik krijg je wel mee naar Italië, geloof me maar.' Glimlachte hij even, daarna ging hij verder met zingen zijn lichaam begon weer te bewegen op het ritme van de muziek terwijl hij nog steeds aan het zingen was. Zijn schouder was inmiddels al gestopt met bloeden en daar was hij eigenlijk wel blij om, zijn shirt zou straks de was in gaan. Maar door wat er gebeurd was zou hij de stemming niet gaan verpesten door weg te gaan. 'Die dude, moet maar eens gaan uitkijken als ik hem morgen op school zie.' Al kon het natuurlijk ook zijn dat die gast op Pacific zag, nog meer reden om hem te verachten.

Grijnzend keek Julia de jongen aan. Ze wist dat het geen zin had om in discussie te gaan met hem, ze waren waarschijnlijk beide overtuigd van hun gelijk. Toen ze de stukjes glas uit zijn schouder haalde, merkte ze wel dat het zeer deed. Maarja, liever nu heel even pijn dan later enorm veel dankzij een ontstoken schouder toch? Christian bedankte haar en glimlachend keek ze hem aan. "Graag gedaan hoor." antwoordde ze met een grijns. De glimlach kwam weer terug toen hij een kus op haar wang drukte. "Nou, dat valt nou ook wel weer mee." mompelde ze grinnikend toen hij zei dat ze lief was. Christian bracht haar gewoon in verlegenheid, en dat was waarschijnlijk de rede dat ze niet zo brutaal was als normaal. Haar mondhoeken trokken omhoog toen de stem van Bruno Mars door de luidsprekers klonk, Christian nam haar algauw weer mee naar de dansvloer. "Ik hoop het maar, het lijkt me echt heel leuk!" sprak ze oprecht enthousiast, het leek haar ook echt geweldig om weer naar Italië te gaan. Met een onwillekeurige glimlach rond haar lippen danste ze mee op het ritme van de muziek. Bruno Mars was haar favoriete zanger, dus dansen op zijn nummers lukte haar altijd wel. 'Die dude, moet maar eens gaan uitkijken als ik hem morgen op school zie.' zei de jongen vervolgens. "Laat het nou maar, die jongen is het niet waard." antwoordde ze mompelend, waarom zouden ze hun avond laten verpesten door één of andere gast die het leuk vond om de boel te verzieken?

'Nou, dan nog hij had geen fles moeten kapot slaan op mij. Maar je hebt gelijk hoor.' De jongen keek haar met een glimlach aan en streek zachtjes langs haar wang. Ze was echt wel een geweldig persoon. En hij was blij dat hij haar had leren kennen hier. 'I catch a grenade for ya. Throw my hand on blade for ya. Jump in front of train for ya. You know i'd do anything for ya. Ooh. I'd would go through al this pain, take a bullet straight to my brain. Guess I would die for you baby. But you won't do the same.' Zong hij zachtjes mee. Hij bewoog zijn lichaam mee op de beat en het lied kwam langzaam maar zeker toch op zijn einde. De twee stonden nu zo dicht bij elkaar, hun gezichten raakten elkaar bijna. De jongen keek haar een tijd in de ogen aan en hij kwam nog iets dichter met zijn gezicht maar trok nog net op tijd weg van haar zodat zijn actie onderbroken werd. Haar ogen, ze deden hem denken aan Elena. Abrupt draaide hij zich om en liet zijn hand nog van haar wang afglijden met toch enige aarzeling. Christian wandelde naar de tafel en staarde kort naar de grond. Wat zou ze nu wel niet gaan zeggen op zijn actie? Kort slikte hij en beet op zijn onderlip. Die ogen, ze waren net dezelfde als die van zijn voormalige vriendin waarmee hij had moeten breken omdat die relatie niet goed zou aflopen, hij hier, zij in Italië. Dat hoorde niet zo, geliefde hoorde bij elkaar te zijn niet kilometers van elkaar verwijderd. Kort streek hij over zijn boven arm en ademde eventjes diep in. Een nieuw liedje trad in, ditmaal een vrij onbekend voor hem. Vast iets wat Eloisa er nog had opgezet of wat dan ook.

"Het is gewoon een zielig figuur." mompelde ze terug, waarna ze weer een glimlach op haar gezicht toverde om niet te laten merken dat ze eigenlijk ook ontzettend kwaad was op die jongen. En ze snapte nog steeds niet helemaal dat Christian een fles had laten stukslaan op zijn schouder voor iemand die hij amper kende, zij dus. "I catch a grenade for ya. Throw my hand on blade for ya. Jump in front of train for ya. You know i'd do anything for ya. Ooh. I'd would go through all this pain, take a bullet straight to my brain. Guess I would die for you baby. But you won't do the same." zong ze glimlachend mee met Christian. Toen het nummer langzamerhand afliep, stonden zij en de jongen heel dicht tegenover elkaar. Christian kwam nog iets dichterbij, en bijna had ze haar armen om hem heen gelegd en haar lippen tegen de zijne gedrukt. Maar de en liep hij weg, verbaasd keek ze hem na. Had ze iets verkeerd gedaan? Twijfelend bleef ze even stilstaan. Wat was er aan de hand, moest ze hem even alleen laten of juist achter hem aangaan? Het volgende nummer kende ze niet, en ze besloot om toch achter Christian aan te gaan. Het kostte even moeite om door de dansende menigte heen te komen, evenals het zoeken naar Christian. Uiteindelijk vond ze hem, zittend aan een tafeltje. Met nog steeds een twijfelende blik liep ze op de jongen af, waarna ze naast hem ging zitten. "Chris.." begon ze zacht, hoewel het voor hem wel hoorbaar moest zijn. "Als ik iets verkeerds heb gedaan, sowieso als er iets is, dan moet je het tegen me zeggen." maakte ze haar zin vervolgens af.

Christian keek naar de grond en slikte even. Dit was raar, waarom was hij ineens dicht geslagen? Bij een ander meisje zou hij gewoon er voor zijn gegaan, maar waarom dan niet bij Julia? Was de gelijkenis tussen haar en Elena te groot? Was er iets aan haar dat hem veel te veel aan Elena liet denken, buiten haar ogen? Toen hij plots haar stem vlakbij hoorde keek hij op en staarde hij recht in de ogen van Julia. Christian liet zijn hand zakken tot vlak bij het hare en nam het vast, kort streek hij er met zijn duim over en ademde diep in. 'Ik... Het ligt niet aan jou, alleszins jij kan er niets aan doen. Maar je lijkt op mijn ex-vriendin, waarmee ik heb moeten breken omdat ik hier naar school kwam en zo. Je hebt dezelfde ogen, en dezelfde haarkleur, daarom trok ik weg. Ik zie haar nog steeds graag maar die relatie zou toch niet kunnen werken aangezien zij in Italië zit, en ik hier. Sorry.' Fluisterde de jongen zachtjes tegen haar en keek vervolgens naar de grond terwijl hij toch nog steeds haar hand vast had. Christian staarde gewoon naar de grond en ademde even diep in. Julia deed hem denken aan Elena, haar manier van doen, manier van stijl, manier van dansen, haar manier van alles. Je zou bijna zeggen dat het een levensechte kopie was van Elena maar dat was ze niet. Dit was Julia, een meisje dat bij toeval op zijn ex leek. Wat nou als hij op haar zou...? Nee, dat kon niet, dat kon hij Elena niet aan doen en zichzelf ook niet om eerlijk te wezen. Niet dat Julia geen mooi persoon was, want dat was ze duidelijk wel, maar gewoon omdat hij veel te veel had meegemaakt met Elena, zowel goede als slechte dingen. Uiteindelijk keek hij haar aan en wachtte af wat ze zou zeggen.

Twijfelachtig probeerde Julia te raden wat hij dacht, probeerde ze te achterhalen wat ze misschien fout had gedaan. Maar eigenlijk lukte haar dat niet, ze had namelijk geen flauw idee wat er met hem aan de hand was. Ze voelde hoe Christian haar hand vastnam en met zijn duim over de rug van haar hand streek. Even keek ze daarna, om vervolgens zacht te zuchten en haar blik weer op Christian te richten. 'Ik... Het ligt niet aan jou, alleszins jij kan er niets aan doen. Maar je lijkt op mijn ex-vriendin, waarmee ik heb moeten breken omdat ik hier naar school kwam en zo. Je hebt dezelfde ogen, en dezelfde haarkleur, daarom trok ik weg. Ik zie haar nog steeds graag maar die relatie zou toch niet kunnen werken aangezien zij in Italië zit, en ik hier. Sorry.' vertelde de jongen vervolgens. Hm, dat had ze niet verwacht. Het was dus een ex-vriendin waar ze hem aan deed herinneren. "Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen Chris, daar kunnen we allebei nou eenmaal niks aan doen." gaf ze mompelend antwoord, haar vrije hand legde ze op zijn knie terwijl ze hem aankeek. Ze verwachtte ook helemaal niks van de jongen, ze wilde best goede vrienden worden, ze voelde niet eens iets voor hem. Het was een gezellige avond, ze zou het zo honderd keer over willen doen, maar meer ook niet.

['Wat is het toppunt van inspiratieloos-heid?' *denkdenk* 'Deze post.']

Christian haalde zijn schouders op en glimlachte even scheef naar haar. Kort keek hij naar de hand die op zijn knie werd gelegd door haar. Kort streek hij langs haar wang en drukte een zachte kus op haar wang. 'Dankje.' Fluisterde de jongen zachtjes tegen haar en keek even naar enkele mensen die hen voorbij liepen. Voor hij het wist klonk het liedje One in a million door. Alleen niet de originele versie maar zijn gecoverde versie. Meteen keek hij op en kleurde zowat helemaal rood. De jongen stond op en grijnsde even. 'Ik ga even wat doen, je zult wel zien wat.' Grijnsde hij. Vervolgens liep hij nogal gehaast naar het podium waar de dj op draaide. Daar sprong hij op en liep hij even naar de jongen toe en vroeg of hij de micro wou. De jongen knikte en gaf hem een micro. 'En hier dan, Christian, a boy with a voice like an angel.' Sprak de man waardoor meteen de spots op hem werden geworpen en hij begon te zingen. Dit had hij niet verwacht te doen deze avond, maar hij had dan ook niet verwacht dat hij een look a like van Elena zou tegen komen, a night full with suprises. 'I can be in love. But I just don't know. Baby one thing is for certain. Whatever you do it's working. All the girls don't matter. In your presence can't do what you do. There's a million girls around but I don't see no one but you.' Even keek de jongen recht naar Julia en knikte even naar haar met een grimas die van oor tot oor liep. 'Girl you're so one in a million. You are. Baby you're the best I ever had. Best I ever had. And I'm certain that. There ain't nothing better. No, there ain't nothing better than this.' Kort keek hij naar de mensen die voor hem stonden te dansen, al was het een trager nummer dus de meeste mensen stonden gewoon met elkaar te slowen. Christian zong zijn liedje ongestoord verder, enkele mensen juichde naar hem toen hij de laatste noten zong.