Dag moeders, Hallo Monica High.

Daar was het dan, kayleigh's nieuwe school. ze keek van uit de auto naar het gebouw, terwijl haar moeder maar door bleef zeuren over dat ze zich moest gaan gedragen. Laatste tijd gaat alles fout tussen Kayleigh en haar moeder, Kayleigh was voordat ze naar Monica High kwam "weggelopen" van huis, of naja soort van. eigelijk ging ze gewoon een blokje om, midden in de nacht. maar zoals gewoonlijk raakt haar moeder helemaal in paniek. Ze was de politie al aan het bellen toen Kayleigh terug kwam, en toen brak hell los. Toen had Kayleigh's moeder haar hier heen gestuurd. De auto stopte en Kayleigh kuste snel haar moeder gedag en stapte uit de auto om haar sporttas, rugzak en videocamera te pakken. Ze zette de sporttas op de grond. Ze liep naar de achterkant van de auto en opende de kofferbak en pakte haar gitaar er uit. ze zette de gitaar naast haar sporttas neer en zwaaide haar moeder uit. Yes verlost dacht ze. Ze wachtte tot de auto weg was en pakte haar sporttas en deed hem om haar schouder. Daarna pakte ze haar gitaar en keek ze naar het gebouw. Ze liep naar een bankje en ging even zitten terwijl ze van het zonnetje genoot. Ze pakte haar gitaar uit de hoes en begon wat te spelen.

''Daar is het dan'' denkt Lynn. Haar allerlaatste meters als vrij meisje gaan verloren als ze langzaam aan komt rijden op het terrein van de nieuwe school. De school waar ze zich de komende maanden zal bevinden. Ze parkeert op een parkeerplaats naast een mooie dure auto. ''Slecht voor het zelfvertrouwen'' fluistert ze in zichzelf. In de verte ziet ze het grote gebouw voor zich, het is leeg buiten. Ze stapt uit de auto en pakt haar spullen uit de kofferbak. De drie zware tassen vallen tegen om te tillen dus ze besluit dit gauw te dumpen in haar kamer. Lynn loopt gauw richting de school negerend de paar mensen die haar aankijken. Wanneer ze de tassen tilt besseft ze pas hoe warm het eigenlijk is, terwijl ze er niet op gekleed is. In gedachten verzonken loopt ze langs een bankje waar een meisje zit te spelen op haar gitaar. Even blijft ze staan luisteren naar het wonderbaarlijke geluid wat er te horen is. Lynn heeft altijd een zwak gehad voor muziek. Het meisje ziet er nieuw uit, haar spullen staan om haar heen. Lynn komt er naar een paar minuten achter dat ze naar het meisje aan het staren is. Geschrokken en betrapt voelt ze dat het meisje is gestopt met spelen om haar vragend en onderzoekend aan te kijken. Gauw pakt Lynn haar spullen en loopt zonder iets te zeggen door naar de ingang van de school.

Vroeger kreeg Kayleigh altijd gitaarles van haar oom, tot hij was overleden. Daarna heeft ze het zich voornamelijk zelf aangeleerd. Ondertussen speelt ze al weer 3 jaar gitaar en kent ze al heel wat nummers. Kayleigh was nu gewoon random nummers aan het spelen toen er een meisje langs liep, ze sleepte 3 zwaar uitziende tassen met zich mee. Het meisje bleef staan luisteren naar wat Kayleigh aan het spelen was. Muziek maken vindt Kayleigh altijd ontzettend leuk vooral als mensen het kunnen waarderen en mooi vinden. Dit meisje keek zo aandachtig naar haar dat ze even ophield met spelen. Het meisje liep al weg maar Kayleigh liep achter haar aan en zei "hoi" tegen het meisje "Ben je hier ook net nieuw?" zegt ze terwijl ze met haar hoofd knikt naar de tassen.

''Dat was niet de bedoeling'' dacht Lynn. Onder dat Lynn naar de school toe liep hoorde ze het meisje tegen haar praten. Lynn stopte met lopen en draaide zich langzaam om naar het meisje. Zachtjes antwoorde ze ''Hoi.. Ja ik ben hier nieuw'' Een beetje onzeker en ongemakkelijk keek Lynn het meisje aan. Haar blik viel over de spullen van het meisje en vooral de gitaar. ''Mooie gitaar'' floepte er zomaar uit. Ze voelde zich brutaal. Het was doodstil buiten, er liepen 4 hoogstens 5 mensen buiten over het plein. Lynn kreeg een guur gevoel over haar heen. Het moment was ontzettend ongemakkelijk en ze wilde zo snel mogelijk weg van deze plek, haar spullen pakken en terugrennen naar haar auto. Waar was ze aan begonnen? Dit was niet de plek voor een doorsnee meisje als zij. Er zou hier toch niemand zitten die haar zou begrijpen. Ze kwam weer terug bij haar zinnen en keek het meisje met de gitaar weer aan, wachtend op het antwoord..

Het meisje stopte en draaide zich om naar Kayleigh. hoi.. ja ik ben hier nieuw antwoorde het meisje. "oké cool ik ook ben net aangekomen me moeder heeft me afgezet". Kayleigh bekeek het meisjes is goed ze leek een beetje onzeker, maar ze zag er aardig uit. Mooie gitaar zei het meisje. Kayleigh keek naar haar gitaar die ze nog in haar handen had, de rest van de spullen lagen achter nog bij het bankje."Dankje, heb hem al een tijdje. speel jij ook ?Het leek een beetje of het meisje weg wou net op het moment dat Kayleigh dacht dat ze weg zou lopen keek ze haar weer aan. "oh trouwens ik ben Kayleigh Madden". Kayleigh pakte haar gitaar in de andere hand en stak haar hand uit.

Het was een complete bevrijding dat het meisje ook nieuw was, er viel namelijk direct een last van haar schouders. Het meisje leek aardig, een beetje het meisje dat ze zocht als reddende engel op deze vreemde plek. Het meisje, genaamd Kayleigh stak haar hand naar Lynn uit om zich voor te stellen. Ongemakkelijk als het was legde Lynn toch haar spullen neer om het meisje een hand te geven. ''Ik ben Lynn'' antwoorde ze terug. ''Voel je je al een beetje thuis op deze school?'' vroeg ze. Lynn voelde zich al wat beter op haar gemak en pakte haar spullen om naast het meisje op het bankje te komen zitten. Zo verschillend als ze beide leken, zo leken ze ergens ook op elkaar. Er was een band tussen de twee meisjes, en zelfs hun wisten nog niet wat ze samen te wachten stond. Één ding was zeker, samen moeten ze deze nieuwe grote school trotseren!

Het meisje tegen over Kayleigh stak haar hand uit en stelde zich voor als Lynn. Lynn vroeg of ze zich al thuis voelde op deze school. Thuis wat was dat precies dacht Kayleigh, bij haar thuis was het nooit echt gezellig of comfortabel. ze heeft nooit het veilige gevoel gehad waar ze sommige mensen over hoorde praten. Sowieso had ze eigelijk 2 huizen 1 van der vader en 1 van der moeder. Bij haar vader voelde ze zich wel altijd op haar gemak in huis, maar dat kwam meer doordat ze goed met haar vader over weg kan dan door het huis. het huis was namelijk altijd een grote chaos. niks paste bij elkaar een gele muur met een rood bankstel en zwarte stoelen. Bij haar moeder was het integendeel wel weer heel gezellig aangekleed, alleen kon ze niet zo goed met haar moeder overweg. er was altijd wel iets wat er mis ging. Uit haar gedachtes ontwakend antwoordde ze dat ze eigelijk net uit de auto stapte en op het bankje gitaar ging spelen. Ga je mee naar de Balie? vroeg Kayleigh aan Lynn. "Ik neem aan dat jij ook nog je sleutel moet halen enzo? Kayleigh deed haar gitaar weer in de hoes en pakte al haar spulletjes en stond al op.