Brain had uiteindelijk toch besloten om naar Monica te gaan, eerst wist hij niet zeker of hij het geld wel kon vragen aan zijn Biologische ouders, niet dat ze het geld niet hadden maar hij was niet geaccepteerd als hun zoon, dankzij zijn ADD deed hij het niet geweldig op school en dat hoorde niet bij de stand van zijn ouders. Hij is dus half opgevoed door pleegouders die het niet mega breed hadden maar wel streng in opvoeding waren, waar hij weer niet tegen kon dus was hij bij vrienden gaan wonen op 14 jaar. Maar zijn biologische ouders waren juist blij dat hij misschien toch niet zijn toekomst ging vergooien met auto's en auto tunning. .
Brain reed in zijn zwarte skyline r34, het was weliswaar niet het nieuwste model en hij had het geld wel voor de nieuwste model, er werd elke maand een netjes bedrag op zijn rekening gestort door zijn biologische ouders, maar hij vond het laatste model de r35 niet een skyline. De r35 hoorde er niet bij het was een heel ander model. De motor brulde onder de motorkap net als een wild beest dat los wou komen. Hij was trots op zijn auto en had er veel geld en tijd in gestopt om het te tunnen en te style, het was niet zijn enigste hij had ergens in de buurt nog een garage box gehuurd voor zijn andere auto's , auto's waar nog aan moest worden gesleuteld auto's die al klaar waren voor de straat ect. Na een rond je te rijden over de over volle parkeerplaats had hij eindelijk een plekje gevonden naast een paar rijken lui bakken. Het verbaasde hem niet dat er hier van die rijke gasten op school zaten, het was namelijk ook niet de goedkoopste opleiding. Brain zette zijn motor af en pakte een grote sporttas van de bijrijders plaats, een achterbank zat er niet in. Die hadden plaats moeten maken voor een NOS installatie en een dikke geluidsinstallatie, met de zware tas vol met kleding sloot hij zijn auto af en liep hij richting de balie. Hij wist de weg al want hij was hier zijn meubels al wezen brengen hij moest zich alleen aanmelden en de sleutel halen. Bij de balie aangekomen was er niemand te zien, die zou wel pausen hebben dacht hij, vast een oude chagrijn die dadelijk komt opdagen zeurend dat ze pausen had , Brain stond al gouw klaar met vooroordelen zoals altijd. Hij zette zich op een klapstoeltje neer en zette zijn tas naast zich, het verbaasde hem dat er een jonge knappe griet aan kwam lopen die vroeg "Kan ik je ergens mee helpen". Brain vroeg zich af wat een jonge griet nou met z'n baantje moest. "Uhhm ik kom me sleutel ophalen, Brain O'connor is me naam" zei hij, zijn Californische accent werd aangevuld door een wat onduidelijke straat accent. Het meisje zocht even naar de sleuten en zei "Veel plezier nog, en misschien zie ik je nog in het uitgaanscentrum " was dit nu en flirt of wat, veel aandacht besteed hij er niet aan. Hij pakte zijn tas op en liep met de sleutel een trap op, gelukkig zat hij op de eerste verdieping en hoefde hij niet zo veel trappen. Bij zijn kamer aangelopen deed hij de deur open en knipte het licht aan okal was het buiten nog licht. Het was groter dan hij gewend was dus hij was er wel blij mee, er stond een kast in de kamer en 2 bedden, zou hij een kamer genoot zijn en zou hij die kast moeten delen. Gelukkig had hij nu niet extreem veel kleding bij. Hij legde de tas in de hoek en hij liet zijn blauwen ogen nog eens over de kamer gaan en vond het zo wel oke. Hij liep weer naar de gangen en keek even links en rechts op, het waren lange gangen, hier zou dus wel wat te beleven zijn. Hij zag een bekend gezicht had hij die niet ookal op de parkeerplaats gezien. Het kon best zijn dat hij het fout had, zo goed was zijn geheugen nou ook weer niet.
Iedereen