And I was walking in.. no, not Memphis, Santa Monica!

Lichtelijk verveeld liep Jordy door Santa Monica. Het was al best laat aangezien het avondrood al in de lucht was verschenen en de ondergaande zon die nu laag stond begon fel in zijn gezicht te schijnen. 'Aarrgghhh, damn it!' vloekte hij binnendsmonds toen de zon hem in de ogen scheen. Hij kwam op een van de pleinen in de stad en keek eens rond. Veel verschil was er niet met Las Vegas, Jordy zag de lichten voor de nacht al hangen en konden over een uur of wat aanspringen. Ook zag hij hier en daar zwervers lopen en de meeste mensen liepen langs hen heen alsof ze wind waren. Hij hoopte eigenlijk vanavond de nacht door te brengen met iemand maar wie? Nu hij net naar Santa Monica verhuist was had hij eigenlijk nog nauwelijks vrienden. Hij slaakte een zucht. En keek rond, opzoek naar iemand die hij misschien kon aanspreken.

[Sorry, ben net nieuw en kan dus nog niet zoveel kwijt in 1 post, aangezien mijn personage nog niet zoveel mensen kent :p]

Doordat Julia niet wist wat ze nou die avond moest doen, was ze maar naar het centrum gegaan. Gekleed in een net nieuw gekocht jurkje, met simpele witte hakken aan haar voeten en een zonnebril op haar neus, liep ze over het trottoir van het stadscentrum. Het meisje had net ergens wat gedronken, en nu was ze eigenlijk van plan om wat door het centrum te slenteren. Shoppen zat er vandaag niet in, ze had haar portemonnee vergeten en haar laatste kleingeld had ze al aan een milkshake besteed. Hm, niet erg slim. Ach, wat kon het haar ook eigenlijk schelen om een avond in de stad rond te hangen zonder iets te kunnen kopen. Ze was zo in gedachten verzonken, dat ze niet doorhad dat er iemand voor haar liep. Zachtjes botste ze tegen diegene op. Een beetje verward keek ze op. "Oh, sorry." mompelde ze vervolgens. Met een glimlachje keek ze de jongen aan, waarna ze het elastiekje uit haar haar trok en er met haar hand even doorheen ging.

Terwijl Jordy zo rond liep, botste een meisje zachtjes tegen hem op. Jordy was lichtelijk verward nu. "Oh, sorry." mompelde het meisje terwijl hij weer bij zinnen kwam. 'Och, maakt niet uit. Ik keek namelijk ook niet echt uit.' glimlachte hij. Het meisje ging met een van haar handen door haar haren en dat zag er, op de manier hoe zij dat deed, best wel indrukwekkend uit. 'Ik ben Jordy trouwens.' mompelde hij een beetje ongemakkelijk. Het kwam namelijk zomaar uit het niets, die woorden. Hij greep even onduidelijk naar een van zijn zakken en voelde zijn portemonnee nog zitten. Misschien kon hij toch nog even met iemand wat gaan drinken. 'Omdat ik ook niet uit keek, trakteer ik je wel. Dat is het minste wat ik kan doen.' ging hij verder, hopend dat zijn aanbod werd aangenomen. Anders had hij de rest van de avond toch nisk te doen!

Een klein glimlachje verscheen op haar gezicht toen de jongen zei dat het niet erg was. Je wist het maar nooit hier, sommige mensen reageerden enorm heftig en sommige bleven rustig, dit was blijkbaar één van de rustige jongens van Santa Monica. "Aangenaam Jordy, mijn naam is Julia." antwoordde ze, nog steeds glimlachend. 'Omdat ik ook niet uit keek, trakteer ik je wel. Dat is het minste wat ik kan doen.' sprak de jongen vervolgens tegen haar. "Oh, prima hoor. Ik ben mijn portemonnee vergeten en ik heb wel dorst gekregen." antwoordde ze opgewekt. "Zit jij ook op Monica High?" vroeg ze vervolgens nieuwsgierig.

Jordy knikte glimlachend toen het meisje zich voorstelde als Julia. Ze scheen het helemaal niet erg te vinden dat Jordy trakteerde en dat maakte hem juist weer blij. 'Ja, dat klopt! Ik ben net nieuw hier en op Monica High, dat wel, ik ben net verhuisd uit Las Vegas.' antwoordde hij. Hij liep alvast richting een klein café met terrasje, aangezien het nog prima weer was konden ze daar wel even een drankje drinken. Toen hij neer plofde op een van de rieten stoelen bestudeerde hij Julia nog eens goed, dat moest ook wel want anders had hij morgen nog niemand die hij kende, hij was namelijk slecht in het onthouden van gezichten wanneer er zoveel mensen op een plek waren, zoals op Monica High. Plotseling sprongen ook alle lampen in de stad aan, vermakelijk keek hij naar de diverse kleuren, ook was de zon inmiddels onder gegaan.