Santa Monica covered in rain

Kenneth had even opgekeken toen hij haar armen rond zijn middel had gevoeld, ergens voelde het wel plezierig. Uiteindelijk was de jongen gaan beginnen rijden, iets wat zo goed voelde op dit moment. Hij kreeg de volle lading regen in zijn gezicht, voelde zelfs de drupels langs zijn wangen en voorhoofd snijden, maar hij had het er allemaal voor over. In een rotvaart waren ze bij het park aangekomen, hij had geen zin om helemaal te voet naar boven te gaan rijden, dus reed hij heel gemakkelijk het park in op zijn motor. Welliswaar iets minder hard als op de weg, het park mocht dan verlaten zijn uitkijken moest je toch altijd. Kenneth keek even achterom naar haar en grijnsde even. Hij wist niet of ze het echt mooi zou vinden, maar dan had ze dit ook eens gezien. Want het was wel een ervaring die de meeste jongeren hier in Santa Monica niet hadden gehad. Hij zelf had het ook maar ontdekt toen hij op die plek zat en het begon te regenen. Volgens hem was het in de tijd dat het net voorbij was met Emilie. Ugh, die tijd zou hij niet gaan vergeten. Hij was er kapot van geweest toen hij haar kwijt was, maar nu wist hij wel dat ze al bij al nog een vriendin was gebleven van hem, ookal mocht ze Sawyer niet echt. Toen ze er uiteindelijk waren aangekomen legde hij zijn motor stil waarna hij er ook ineens afstapte. Ze stonden ophet hoogste punt in het park, en vanaf dat punt kon je perfect over de gehele stad uitkijken. Nu viel het in een tapijt van druppels, een tapijt dat een grijze kleur had aangenomen en het normaal altijd zonnige Santa Monica donker had gekleurd. Nog steeds kon hij hiervan genieten. Enkele druppels gleden langs zijn wang naar beneden om zo op de grond te vallen, hij had verscheidene kleine wondjes door daarnet op demotor, hoewel hij er toch amper last van had op dit moment. Hoe verbazend donker het ook was, in de lucht zag je ook enkele lichtere punten. 'Wel, dit is wat ik je wou laten zien. Het is misschien niet wat je verwacht had, maar ik vind het hier altijd mooier als het regent.' Glimlachte hij even naar haar.
[&Charlene]

Na enige tijd, omdat de regen ook tegen haar oogleden kletterde, opende ze haar ogen weer toen ze wat rustiger reden. Blijkbaar waren ze in een park, een park die ze niet herkende, omdat ze er nog niet geweest was. Vandaar dat dit ook een rondleiding was, een rondleiding door Santa Monica heen. Al gingen ze hierna naar één van hun appartementen of ergens anders heen waar ze even konden douchen. Ze waren bovenaan in het park, hadden uitzicht op de gehele stad. Prachtig gehuld in een doek van regen, wat zo over de stad viel en zij hadden een klein beetje droogte door de bomen die al het water opvingen. Ook zij stapte van zijn motor af, klikte gemakkelijk zijn helm weer af en hing die aan het stuur.
Ze ging naast hem staan, hoorde zijn opmerking erover, maar ze gaf er niets om. Het was prachtig, dus waarom zou ze het niets vinden. Geen enkele seconde keek ze om, naar zijn ogen, omdat ze het mooi vond om te zien. De avond was gevallen, dus zodoende was het nog mooier geworden, alle lichtjes van allerlei huizen en gebouwen met de regen erover heen. Een glinstering was in haar blauwe ogen te zien, haar mond viel lichtjes open van verbazing. Nee, dit had ze nog nooit gezien, niet in Santa Monica tenminste. Wel een keer in Santa Fé, maar dat was jaren geleden met vriendinnen.
''Ben je gek?'' Zei ze plagerig. ''This place is beautiful, you moron!'' Grinnikte ze, terwijl ze hem een schouderklopje gaf, en vervolgens naar voren liep. Ietsje dichterbij naar het puntje, waar ze daar op haar kont ging zitten en van het uitzicht genoot. Wat koude druppels gleden uit haar haren, zo op haar blote schouders. Het was koud en ze had geen jasje meegenomen, kippenvel ontstond op haar armen en benen, waarom ze dan ook over haar armen wreef.

Aan de stilte die er hing leek ze het toch mooi te vinden. Kort immiteerde de jongen een haar en begon haren even uit te schudden, het viel niet meer terug in zijn plooi, maar bleef gewoon omhoog staan. [Zoiets als dit] Veel acht sloeg hij er niet op eigenlijk. Het zou toch wel weer plat gaan liggen zometeen als er nog wat water op kwam. En zo niet, dan deed de wind het wel weer goed zodra ze weer op de motor stapte. Plots kreeg hij de vraag of hij gek was, waardoor hij kort fronste maar al snel genoeg de rest hoorde van wat ze zei. Even wreef hij over zijn schouder en wandelde vervolgens naar haar toe en zette zich naast haar neer, zijn blik gericht op de huizen. Tochwerd hij al gauw genoeg afgeleid door haar, ze wreef over haar armen heen. Ze had het koud. Logisch ook. Voorzichtig schoof hij dichter naar haar toen en legde zijn arm om haar heen, hij had het wel warm eigenlijk. Ach ja, zijn rol als wandelende verwarming was op sommige momenten ook wel goed. 'Als je het te koud hebt dan gaan we weer hoor. Ik wil niet dat je ziek word door dat ik je mee naar hier gebracht heb.' Spak de jongen lichtjes bezorgd om haar. Zijn ogen richtte zich al gauw genoeg terug op het uitzicht dat ze hier hadden. De lichtjes van de huizen maakte het helemaal mooi, en hoe donkerder het hier werd, hoe mooier hun uitzicht ook werd. Want straks zouden de grote lichten van onder anderen de hotels aangaan, plus die van de dancings, dan zou het hier spectaculair gaan worden. Maar zolang zou hij hier toch niet gaan blijven zitten, merendeels omdat hijhaar had beloofd Monica te laten zien als het weer droog werd. Een goede regenbui duurde hier maar enkele uren, geen dagen zoals het wel eens was in Nashville. Maar ja, Tenessee vergeleken met California. Nee, dat kon je zelfs niet vergelijken.

Vanuit haar ooghoeken merkte ze op dat Kenneth naast haar was gaan zitten, niet alleen om van het uitzicht te genieten en moe van het staan, maar ook om haar op te warmen omdat ze nog steeds ijzig koud over haar armen wreef, wat niet bepaald hielp maar wel enige kou tegen hield. Alsof hij haar gedachten kon lezen, sloeg hij een arm om haar heen, waardoor ze wat dichter tegen hem aan ging zitten en haar rechterarm ook om zijn lichaam sloeg. Elk persoon die niet voorbij liep vanwege de stortregen zou denken dat ze een stelletje waren, maar ze waren vandaag gewoon op de een en andere moment boezemvrienden geworden. Echte vriendschap. Reality.
Even voor kort sloot ze haar ogen, de warmte binnen te laten in haar koude lichaam en opende ze daarna weer. Het voelde gewoon goed om een troostende jongen om haar heen te hebben. Letterlijk. Zachtjes neuriede ze een liedje dat ze kon, een erg mooi liedje als je het aan haar vroeg. Ze wist de tekst er wel van, die ze dan ook zong toen ze het voorstukje had geneuried. Het was wel boven de regen uit te horen. Kort was het wel te noemen, maar toch gooide ze het kleine tekstje eruit. Op een of andere manier vond ze dat passen bij dit moment, bij deze situatie. Rustig sloot ze haar ogen, leunde haar met haar hoofd tegen zijn borstkas, tegen zijn warme lichaam, tegen zijn witte, doorschenen tanktop waaronder hij er best sexy uitzag. Zijn spieren, sixpack.

''Vind je het goed dat we weer gaan? Hoewel ik nog wel uren van dit uitzicht kan genieten, lig ik liever niet de hele week op m'n bed omdat ik ziek ben.'' Grinnikte ze tegen hem, waarbij ze hem aankeek en merkte dat ze al best een poosje tegen hem aan had gezeten, gewoonweg omdat hij warm was en zij het koud had gehad. Nu nog steeds wel een beetje, maar een stuk minder dan dat ze tegen hem aan had gezeten. Niemand zou hun hier toch kunnen zien, iedereen was hoogstwaarschijnlijk wel binnen. En als er iemand hier zou lopen, of nog erger; een bekende, dan was dat wel hélemaal stom toeval.

Kenneth luisterde naar haar zachte gezang, de jongen plaatste even zijn hoofd op het hare en ademde even diep in. Charlene was speciaal geworden, als hij haar niet had ontmoet dan zou hij nog gewoon aan zijn motor bezig zijn. Zachtjes streek hij over haar arm en voelde een zachte bries over zijn gezicht strijen, kort rilde hij even, maar al snel genoeg had hij die warmte van net weer terug gebracht. Kort haalde hij zijn vrije hand door zijn haren waarna hij haar vraag hoorde. 'Nou, je hebt er dus wel een voordeel aan. Dan heb je nog een leuke verleger die je komt verzorgen.' Grijnsde hij naar haar toe. De jongen sprong recht en nam haar handen vast om haar daarna recht te trekken. 'We gaan wel naar huis, ik moet toch nog kunnen trainen morgen en anders eet de coach me op als ik daar ziek aan kom wandelen.' Mompelde de jongen tussen zijn tanden door waarna hij even geeuwde en zich kort uitrekte, hierdoor kroop het doorweekte tank top naar omhoog, waardoor hij het weer meteen naar beneden trok. Veel warmte bood het niet, maar tja als hij hier in bloot bovenlijf zou staan zou hij waarschijnlijk toch iets of wat kou gaan lijden. De jongen liet haar handen uiteindelijk los waarna hij heel kalmpjes begon te wandelen richting tja beneden. Dus nu zouden de twee richting een van hun kamer gaan? Om daar te douchen en straks als het weer misschien gebeterd was, zouden ze terug op pad gaan. Hoewel hij de beste plekjes toch al had laten zien in zijn ogen. Hoewel hij haar toch nog wou meenemen naar Smockey Joe's, de bar waar hij toch wel meestal elke vrijdag zat of gewoon in het weekend.

Ze lachte bij zijn opmerking over de verpleger, dat zou hij dan vast wel zijn. De sexy verpleger Kenneth, met een strak pakje aan en een spuit in zijn handen en daarbij zo'n hoedje op met een rood kruis. Oké, die laatste twee accessoires mochten van haar wel weg, met haar vrees voor naalden en spuiten en alle andere spullen die erop leken. Maar het idee dat zo'n leuke jongen haar zou verzorgen, ja dat zag ze wel zitten. Al zag ze er aan de andere kant het toch iets minder zitten, omdat ze liever niet de hele week ziek op bed lag en daardoor vele lessen miste en daardoor nog meer huiswerk in te halen had. Charlene stond op, samen met Kenneth en keek toe hoe hij zich even uitrekte en daardoor zijn doorweekte tanktop omhoog krulde. Sixpack. Nee, ze mocht zich niet laten verleiden en draaide daarom gauw om, naar het uitzicht en zag hoe meerdere lichten aangingen van de stad. De gebouwen en discolichten. Vele spotlights gingen aan en de muziek van verschillende discotheken was zachtjes te horen, heel zachtjes.
''Ja is goed, ik denk niet dat mijn vriendinnen een zieke Charlene kunnen waarderen. Dan zou ik ze alleen maar aansteken.'' Grinnikte ze er achteraan en sloeg vervolgens haar rechterarm om zijn middel, waarbij ze haar linkerarm gewoon kalmpjes liet rusten aan haar zijde. Omlaag lopen, de berg af, was gemakkelijker dan de berg op en dat merkte ze dan ook met haar teenslippers aan. Koud had ze het nog steeds, maar dat zou over gemiddeld een halfuurtje wel omslaan, van de warme douche die ze zou krijgen. Een paar seconden later was de motor van Kenneth al in zicht en zodra ze er aangekomen waren, pakte ze voorzichtig de helm van zijn stuur af en bond die dan ook weer om haar hoofd heen. Haar natte haren plakten aan haar jurkje, die koud aanvoelden. Kort bibberde ze even, maar maakte daarna plaats achterop zijn motor en keek hem met een klein glimlachje aan, benieuwd naar wat er komen zou.

Kenneth legde zijn arm losjes om haar schouders heen en wandelde zo verder naar zijn brommer die al weer in zicht kwam, hij was slim geweest dat hij het park gewoon was binnen gereden, dan waren ze nu sneller weg van hier en kon hij ook sneller andere kleren aantrekken. Of toch alleszins de deze uit doen en onder een warme douche gaan staan. Hm, ja dat zou hem wel goed gaan doen. Nog even keek hij om en zag dat de lichten van de discotheken waren aangegaan. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, een prachtig uitzicht. Uiteindelijk waren ze aangekomen bij de motor, en liet hij zijn arm weer naast zich hangen. Kort keek hij haar aan, zag dat ze de helm al op had gezet. Mooi. De jongen zette zich neer op het natte zadel waarna hij de sleutel in het contact stak en zo hel bulderende geluid weer klonk. De jongen draaide zich en uiteindelijk schoot hij er van door. Ditmaal wel sneller dan eerst. Het vooruit zicht naar een warme douche had hem weer helemaal opgepept. Alleen zou hij nog moeten zien hoe hij aan droge kleren zou komen. Aangezien ze wel naar haar kamer gingen, zijn kamer was veel te rommelig om bezoek te ontvangen en hij wou haar nu niet mereen het aanzicht geven dat hij een echte sloddervos was. Want het geen wat op de grond lag waren geen kleren, maar papieren met teksten op. Uiteindelijk schoot hij de weg op en voelde hij de regen nog harder naar benden vallen. Het leek wel alsof er kleine steentjes op zijn armen nu te recht kwamen. Hagel. Lekker dan. Kenneth ontweek de wagens die op deweg reden met gemak, hij passeerde ze allemaal met genoeg afstand tussen zijn motor en de auto zelf. Het leefgebouw kwam na een tien minuten al weer in zicht, en daar was hij dankbaar voor. Dan kon hij zo snel mogelijk de hagel bollen vaarwel zeggen en naar binnen gaan.

Thank god waren ze alweer snel onderweg naar the Living Building van Monica High, de rondleiding was natuurlijk nog lang niet over, dat wist ze ook wel, maar in de regen was het onmogelijk om zonder onsterfelijkheid door te gaan. Dus zouden ze maar wachten tot de bui over was, ondertussen douchen en warm aankleden, en zouden ze waarschijnlijk weer verder gaan? Tenminste, zo bedacht ze het.
De tijd leek voorbij te vliegen en voor ze het wist stonden ze alweer voor het gebouw, waar ze van Kenneth zijn motor afstapte en de helm aan hem gaf. Algauw stonden ze binnen, waar het een stuk warmer was dan buiten. Een paar vrouwtjes van achter de receptie keken hun bezorgd aan, maar het kon haar geen barst schelen. Ondanks de kou, was ze toch wel weer blij dat ze de warmte in was. En nu was het tijd om gauw naar boven te gaan en een nog warmere douche te nemen. Vriendelijk greep ze Kenneth zijn hand, handje in handje, en sleurde hem mee naar boven, naar haar kamer. Ty zou toch niet aanwezig zijn, wist zij veel waar die uithing. Ze ging zich er ook niet teveel druk om maken, vroeg of laat zou hij toch wel binnenstromen. Misschien op een tijdstip dat hun alweer weg of nog steeds weg waren. Kort grinnikte ze even, toen ze eraan dacht dat haar kamergenoot ook wel op een ongelegen moment kon binnenstormen en toen hun tweetjes zag, in de kamer. Zou hij zich het laplazeres schrikken? Nadat ze de sleutel erin had omgedraaid en een kleine klik had gehoord ter bevestiging dat de deur open was, opende ze hem dan ook en drukte wat lichtknopjes in zodat ze wat licht hadden in de kamer en zich niet in het donker hoefden te douchen.
Vlugjes liep ze naar haar laptop op een klein tafeltje en ging daar op haar hurken zitten, zette hem gauw aan en checkte op eventuele binnengekomen e-mails en andere berichtjes die belangrijk voor haar waren. Maar tevergeefs was er niets binnengekomen.

[Whaa, ik wil dit momentje spelen: Klikje! En dan van 2:05 tot 3:37! XD]

Kenneth had uiteindelijk het gebouw bereikt. Hij wachten even op haar tot ze was afgestapt, vervolgens sprong hij er af en trok de sleutel uit het contact. De jongen nam de helm snel aan van haar en rende vervolgens achter haar aan naar binnen. Kort wreef hij over zijn armen, ergens deden ze wel pijn van die stomme hagel maar daar kon hij niets aan veranderen. Kenneth keek binnen even rond naar de mensen van achter de receptie die hem aanstaarde. Hij legde zijn helm op de balie en glimlachte even naar haar. Waarna hij plots werd meegetrokken aan zijn hand naar boven door haar. Oke, nu ging hij naar de kamer van een meisje, ach veel deerde het hem niet. Maar dat was dan vooral omdat het Charlene's kamer was. Kenneth wandelde achter haar de kamer binnen en keek kort rond, oke geen typische meisjes kamer. Mooi zo. De jongen haalde zijn hand door zijn doorweekte haren en rilde even. Ongegeneerd trok hij zijn tanktop uit en liep even naar de badkamer om die daar te hangen om te drogen. Vervolgens wandelde hij weer naar het woongedeelte van de kamer en zag haar al gauw bij een tafeltje zitten. Met een glimlach wandelde hij naar haar toe en zette zich vervolgens achter haar neer en plaatste zijn armen om haar heen. 'Dus, wie hopt er eerst in de douche?' Vroeg hij met een kleine grimas aan haar waarna hij zijn hoofd op haar schouder plaatste en even mee keek naar haar beeldscherm, terwijl hij wachtte op een antwoord van het meisje. Kort gleed zijn blik naar zijn pols, waar een klein wondje was ontstaan door een van de hagelbollen die erop was geknald onder het rijden door. Heel zachtjes bloedde het, maar veel last had hij er niet van.

Charlene had het juiste gedaan om even haar laptop aan te zetten en voor eventuele berichtjes te checken, want zoals ze had voorgevoeld was er inderdaad wat belangrijks binnengekomen. Ze voelde hoe twee armen om haar middel heen bonden en een hoofd op haar schouder werd geplaatst. Als een gewone vriend of onbekende dat had gedaan, meekijken met haar e-mail, dan had ze degene een pets voor zijn kop gegeven, maar op een of andere manier vertrouwde ze Kenneth. Ze vertrouwde hem erop dat hij niets zou doorlullen tegen iemand. Vooral niet aan zijn vrienden of vriendinnen die zij misschien ook wel kon. 'Hee meid, het is alweer een tijd geleden dat we nu weer contact hebben. Het spijt me daarvoor, maar ik had nogal wat persoonlijke redenen, weet je wel? Ik kan het er niet over hebben via de mail, het spijt me. Het spijt me voor alles en iedereen. Ik moet je wat vertellen, maar het liefste via de mobiel of nog beter: persoon tot persoon. Dat werkt het beste. Je herinnert je vast nog wel de dag van het gevecht, natuurlijk wel, welke gek zou dat nou vergeten?' Charlene fronste even bij die opmerking, maar las gauw alweer verder. Waarom zou ze daar over willen praten? Nu werd ze wel nieuwsgierig, maar om zich op het gesprek binnenkort te verheugen, nee daar had ze het liever nog even niet over. De twee armen om haar middel heen voelden goed, voelden alsof ze haar steun gaven. Prima een manier om even aandacht te krijgen van Kenneth, voor eventjes. 'Nou, daar wil ik het met je over hebben. Ik spreek je binnenkort wel ergens. Ik weet niet precies wanneer, die datum kan ik je niet exact zeggen. Het spijt me nogmaals. En ik hoop dat je me begrijpt. Yours, Layla.' Waar had ze het over? Dat het haar wel tienduizend keren speet? En waarom zou ze haar begrijpen, waarover ging het? Het gevecht, dat stond waarschijnlijk vast. God, nu werd ze ongelofelijk nieuwsgierig. ''Nouja, het zal wel.'' Bromde ze lichtjes geïrriteerd, maar wist die nare bui algauw uit haar hoofd te zetten nadat ze haar laptop had dichtgeklapt en Kenneth vroeg over die er als eerste ging douchen. Zij natuurlijk. Charlene glimlachte alweer en hield even kort haar armen over de zijne heen. Er waren nog meerdere e-mails binnengekomen, maar daar had ze nu geen zin in om dat te lezen. ''Ik natuurlijk!'' Grijnsde ze, waarna ze opstond en hem aan bleef kijken terwijl ze in de deuropening van de badkamer ging staan. Het licht had ze vlugjes aangeknipt, maar bleef hem aankijken. ''Maar je bent natuurlijk uitgenodigd!'' Zei ze met een ondeugende blik in haar ogen en maakte dan ook een gebaar met haar rechter wijsvinger dat ze naar haar toe mocht komen. Charlene giechelde, waarna ze gauw een handdoek en washandje pakte uit een spiegelkast.

Kenneth las wat er op het scherm stond, tot hij eigenlijk wel door had dat het fout was dat hij dit deed. Zachtjes streek hij over haar buik en sloot zijn ogen eventjes. Stiekem vond hij wel dat ze misschien maar naar dat gesprek heen kon gaan, als het moest ging hij mee met haar, al was het maar voor haar veiligheid. Uiteindelijk toen ze het scherm dicht deed en haar armen op de zijne legde glimlachte hij eventjes. 'Ik...' De jongen sprak de rest niet uit, de ik was maar zacht geweest, maar het vervolg van die woorden kon hij niet zeggen. Ze waren langs de ene kant wel voor haar bestemd, maar langs de andere kant weer niet. Hij zou ze niet zeggen, niet zolang hij duidelijkheid had in zijn gedachten. Duidelijkheid over Sawyer en Charlene. Al had hij dat ergens wel al nu. Toen het meisje opstond moest hij even moeite doen met het behouden van zijn evenwicht, en dat lukte nog maar net op tijd. Oke, zij ging dus duidelijk eerst douchen. Kort knikte hij naar haar waarna hij kort wreef door zijn haren die inmiddels al iets droger waren. Hij volgde haar met zijn blik tot ze halt hield bij de badkamerdeur en achter haar het licht aanknipte. De plotse uitnodiging deed hem even blozen. Kort dacht hij na of hij moest komen. Sawyer hoefde dit niet te weten, maar liegen tegen haar kon hij niet. Ze zou hem vermoorden waarschijnlijk, maar dit was iets wat sterker was dan zichzelf. Zachtjes kwam de jongen recht en wandelde haar achterna. Hij sloot de deur achter zich en wandelde vervolgens naar haar toe en gaf haar een zachte kus in haar nek. Met een grijnsje keek hij haar aan. 'Uitnodiging geaccepteerd.' Fluisterde hij zachtjes in haar oor, hierna leunde de jongen tegen de gootsteen aan en keek haar met een glimlachje aan. Hoewel zijn verstand zij dit niet te doen.

De zachte kus in haar nek was verleidend, zoet. Maar ze liet zich niet in de maling nemen en vooral niet de eerste dag al. Dat zou hun eventuele vriendschap verpesten, ookal was dit nog maar het begin. Charlene grinnikte toen hij als een idioot daar stond, tegen de gootsteen aan, en haar met een glimlachje aankeek. Ze liep naar hem toe, kwam zo dichtbij dat het leek alsof ze hem wou kussen met haar lippen bijna op de zijne, klom omhoog met de vingertoppen als een spinnetje van beide handen, zo richting zijn kraag en keek hem met een vrolijke grijns aan. ''Weetje, je hebt niet áltijd geluk in het leven.'' Fluisterde ze naar hem met nog steeds dezelfde grijns op haar gezicht en nam hem zo richting de deur, waarna ze hem over het drempeltje heen duwde en vervolgens de deur dicht deed en op slot draaide. Zo. Rust. Nu kon ze even relaxed douchen zonder gestoord te worden door een jongen die toevallig even gluurde, een sneak peak.
Even leunde ze nog met haar koude haren en jurkje aan tegen de deur aan, maar toen er kippenvel op haar huid ontstond kwam ze weer bij haar gedachten en merkte ze op dat ze zou gaan douchen, toen ze haar handdoek en washandje zag liggen op de wastafel en draaide vervolgens dan ook de doucheknoppen aan, koud en warm. Het geluid van stromend water klonk haar bekend in de oren, en deed haar dan ook gauw, wanneer de heerlijk warme stoom er al vanaf kwam, haar natte en doorweekte kleding uittrekken. Haar jurkje legde ze over de kachel heen, zodat die gauw zou drogen en haar teenslippers zette ze eronder zodat die ook rustig aan weer droger konden worden.
Rustig stapte ze in de glazen douche en zag, wanneer ze het deurtje sloot, hoe de stoom het glas rond haar besloeg. Ze haalde haar handen door haar donkergekleurde haren heen en pakte zo het shampoo flesje waarvan ze een klein scheutje op haar hand spoot en zo door haar haren heen haalde waardoor het begon te schuimen.

Kenneth grijnsde even toen ze naar hem toe kwam, en hem weer naar buiten bracht iets wat hij had kunnen verwachten. Tuurlijk, hij had het stiekem bedoeld als een soort grapje. Kenneth wandelde naar de raam toe in haar kamer, zag al snel dat ze het zelfde uitzicht hadden op het strand. Maar goed daarvoor was hij hier dus niet, Kenneth staarde naar het zee water in de verte en zuchtte diep. Sawyer.. Dit alles viel niet meer op te lossen, er was iets gebeurd ergens vandaag. Iets wat hem plots verward maakte, iets wat hem ergens goed deed, maar ook pijn deed. What the hell moest hij hiermee aanvangen. Kort sloeg de jongen op de buitenmuur, iets wat een helse pijn veroorzaakt in zijn hand, de bonk kon onmogelijk hoorbaar geweest zijn voor haar. Daar had hij dan misschien wel weer geluk in. Kort snoof hij. De jngen legde zijn voorhoofd tegen de ruit aan en keek een tijd lang naar het glas waar een kleine damp elke keer op verscheen door dat hij uitademde. Waarom was hij toch weer zo kwetsbaar opgesteld? Dit alles deed hem denken aan Emilie, haar had hij ook veel te veel pijn gedaan, iets wat ze niet verdiende, iets wat Sawyer ook niet zou verdienen als hij het haar zou zeggen. Maar iets wat hij ook niet wilde meemaken, want hij zou helse pijnen door staan om ieder ander zijn pijn weg te nemen. Maar wat kon hij daar nu aan veranderen? Helemaal niets. De jongen was dom geweest, heel dom. Maar uiteindelijk kon je het geen wat hij nu meemaakte niet weerhouden om op te komen. Iets wat hij irritant vond. Kort schudde hij zijn hoofd en ademde diep in. Nee, hier over zou hij niet gaan nadenken, alleszins niet nu. Als hij alleen was , ja dan zou hij het wel gaan over denken. Maar nu niet.

Een belangrijk iets schoot Charlene in haar gedachten tevoorschijn, ze was vergeten de radio aan te zetten in haar woonkamertje. Die tevens ook van Ty was, hun woonkamertje. Maarja, Kenneth kon zich vast wel zelf vermaken. Zolang hij maar niet van plan was om op haar uitgezette laptop te gaan rondsnuffelen, vooral niet haar e-mails te gaan checken. Nee, dan had ze niets meer met hem te maken. Maar ze vertrouwde hem dat hij dat niet zomaar ging doen, nee daar was ze haast zeker van. Terwijl ze diep in gedachten verzonken was, met het beeld dat de jongen achter háár laptop zat of met andere persoonlijke spulletjes van haar rommelde, spoelde ze de shampoo uit haar haren en masseerde ook alweer de crème spoeling erin, zodat haar blonde haartjes zacht aanvoelden. Zo ging ze verder, pakte het washandje, goot er wat heerlijk-ruikende spul op waarna ze haar lichaam waste, met haar ogen gesloten, genietend van de geur die eraf kwam.
Nadat ze haar ogen weer open had gedaan en haar washandje in de wasmand had gegooid, stapte ze uit de douche en draaide de kranen uit. Meteen sloeg ze een handdoek om zich heen en begon ze met een andere, die ze inmiddels uit de kast weer had getrokken, haar haren te drogen en bond hem vervolgens soepeltjes om haar hoofd heen. Nu haar lichaam nog drogen en dan kon ze alvast wat kleertjes uitzoeken. Al moest ze daarvoor weer in een andere kamer wezen. Kort beet ze even op haar onderlip. Een goed idee schoot haar te binnen, wanneer ze naar de deur keek die ze een kwartiertje geleden op slot had geklikt. Gauw trok ze een zwarte Bjorn Björg onderbroek aan, met sexy uitstekend zwart randje met felroze letters erop die de naam van het merk aangaven, en droeg daarop een zwarte beha met kant. Hier overheen trok ze haar roze badjas aan, die overigens te groot was en daarom lekker warm en teder aanvoelde. Vooral ook door haar zachte lichaam, haar geschoren benen en oksels. Ze keek in de spiegel, waarvan het beslagen gedeelte langzaam wegtrok, en zag hoe haar make-up nog prima zat. Raar, maar toch overweldigend. Had ze niet verwacht, maar dan wist ze dat ook weer dat die dus prima tegen een flinke regenbui kon. Een geluid deed haar opkijken, het kwam niet vanuit haar kamer vandaan, maar van het strand beneden. In het donker. Nieuwsgierig liep ze naar het raam toe en keek naar beneden, voor zover ze kon zien in de duisternis. Een aantal jongeren, hoeveel in totaal kon ze niet goed zien, waren bezig met herrie aan het schoppen met een of andere radio of luide muziekspeler die irritante hardrock muziek draaide, niet haar smaak. Of nog beter gezegd: totaal niet haar smaak. Ze zuchtte en liep daarna naar de deur, die ze simpelweg van het slot open draaide en opende. Haar badjas was ze wel vergeten te sluiten, maar het kon haar eigenlijk geen donder schelen dat de jongen haar in haar ondergoed zag, een vriend zou dat maar gewoon moeten accepteren. Voor zover hij kon zien dan, totdat de zacht roze badjas er over heen viel. Ze glimlachte vlakjes naar hem en liep verder naar haar slaapkamer, waarvan ze het licht aanknipte en haar kledingkast opentrok, op zoek naar wat geschikts voor de avond.

Kenneth bleef nog een tijdje naar de dampwolkjes die elke keer weer verschenen en verdwenen staren. Gewoon omdat hij op dit moment niets beter wist te doen, hij was geen snuffelaar die in andermans spullen dook. Dat was heel onbeleefd, en hij kon het zelf niet hebben dus waarom zou hij zich er mee bezig houden? De jongen hoorde de badkamer deur al gauw weer open gaan. Hij ging weer normaal staan en draaide zich vervolgens om, voor even viel zijn blik op Charlene's lichaam. Damn. Al snel genoeg gleed zijn blik maar weer naar haar gezicht en bedacht hij zich dat hij zelf niets van droge kleren hier had. En om nu kleren van haar kamergenoot aan te doen zag hij niet zitten, ja, dat had hij al wel gemerkt dater hier een jongen sliep maar wie wist hij niet. 'Ik heb een probleem. Mijn kleren zijn nog doorweekt, en ik heb hier eigenlijk geen kleren dus.' Door het uitzicht van de kamers had Kenny al gauw bepaald dat zijn kamer hier nu niet heel ver van was, dus hij zou wel naar zijn kamer kunnen lopen. Al was hij er stiekem te lui voor maar goed. Kort streek hij door zijn haren en grijnsde even scheef naar haar. Iets wat kon doorgaan als zo'n tyisch jongenachtige grijns. Kortstreek hij over zijn borstkast heen en ademde diep in. Hij ging de badkamer nu niet in zonder nieuwe kleren, dan zou hij daar zo meteen heel mooi gaan staan als hij doorhad dat zijn kleren nog steeds doorweekt waren.
[Sooowry moet gaan ]

Haar samengestelde outfit vond ze prima, keurde het voor nu goed en gunde zichzelf een knipoog met een extreem grote grijns voor de spiegel. Ja, het was voor haar niet te koud en ook niet te warm. Voor de kou bestemd voor als ze weer op de motor gingen en voor wist zij veel waar ze heen gingen, zou het waarschijnlijk en hopelijk ook weer niet te warm zijn. Ze liep achteruit, van de spiegel vandaan, richting haar kledingkast en sloot daar de deuren van, waarna ze naar haar bed liep en daar haar roze badjas van oppakte en haar kamerdeur weer opende en zo de roze badjas naar de badkamer bracht en netjes ophing aan een haakje vlak bij de kachel, zodat hij altijd lekker warm bleef voor als ze het plotseling koud had 's avonds, en vooral handig in de winter.
Eenmaal toen ze weer bij Kenneth stond, en naar zijn bezopen kleding keek grinnikte ze kort. ''Als je je schaamt, mag je heus wel in je eigen kamer je gaan douchen hoor? Het zal hier toch niet ver vanaf zijn? Tenzij je het hele gebouw door moet sjezen, wil ik ook wel wat kleding van Ty pakken of dat ik eventueel even naar je kamer loop?'' Vroeg ze hem, terwijl ze hem in zijn bruine ogen aankeek en zich afvroeg waar hij op dit moment nu aan dacht.
Achja, hij moest het zelf weten. Als hij in zijn eigen kamer ging douchen of daar kleding ging halen en hier ging douchen, kon zij ondertussen haar laptop weer even opstarten en kijken wat voor andere mail er allemaal binnen was gekomen. Misschien nog wel een andere mysterieuze mail van Layla. Ze haalde haar schouders op en keek langs Kenneth heen, naar buiten, een tikkeltje afwezig.

Kenneth krabde even over zijn wang en haalde diep adem. Schamen? Wie? Hij? Nee, dat deed hij niet. Of wel? Het probleem was gewoon zijn kleren. De jongen dacht even na. Ach, hij zou hier wel gaan douchen, zolang ze maar kleren voor hem zou klaarleggen voor de deur of in de badkamer zelf, dat moest ze zelf weten. Kort keek hij haar aan en fronste even toen hij de afwezige blik in haar ogen opmerkte. De jongen bewoog zich zachtjes naar haar toe en plaatste zijn hand even op haar schouder. 'Hé, is er soms iets?' Vroeg hij een tikje bezorgd aan haar. Kort beet de jongen op zijn onderlip, voelde opeens een onbekende drang naar haar toe. De jongen ademde even diep in waarna hij zijn arm weer tot naast zich liet vallen. 'Wacht, vertel het me zo meteen. Zou je voor mij voor kleren willen zorgen? Maakt niet uit van wie. Ik lig hier dicht bij, de nummer van mijn kamer vind je in mijn mobiel.' Sprak hij zachtjes waarna hij langs haar heen wandelde en zo de badkamer in liep. Kenneth deed zijn broek uit en legde die over zijn tank top heen, en floepte na ook zijn boxershort te hebben gedropt de douche in waarvan de ramen nog beslagen waren door haar. Hij draaide de warmwater kraan open en sloot kort zijn ogen terwijl het hete water over zijn lichaam stroomde en hij uiteindelijk de warmte weer in zijn lichaam voelde komen. Mooi, dan was hij van die irritante koude al vanaf. De jongen zocht al snel genoeg shamppo, had uiteindelijk die van haar kamergenoot vast en begon zijn haar ermee te wassen. Terwijl hij aan het douche was dacht hij even aan de dag die hij met Charlene had doorgebracht, Sawyer wist er nu al van, dat voelde hij gewoon.Zijn mobiel had de hele dag afgestaan, tot hij die daarnet even snel had opgezet maar of hij berichten gekregen had wist hij niet. Kort glimlachte hij even, gewoon omdat hij zich de gebeurtenis in het café herinnerde. Dat was geweldig geweest om te doen, ze hadden zich kapot gelachen met die oude taart die dacht dat ze kans had. Stiekem hoopte hij het vaker mee te maken met Charlene, gewoon omdat het gieren was met haar.

Wanneer Kenneth de badkamer deur achter zijn kont dicht had gedaan, fronste ze even kort maar had haar afwezige bui achterwege gelaten zodat ze zich even kon focussen op wat kleding voor hem uit te zoeken. Of nouja, eerst maar zijn kamer vinden dan maar. Haar handen had ze inmiddels in haar zij gezet, waarbij ze verdwaasd om zich heen keek, waar had hij zijn mobiel nou gelaten? Ah, daar lag hij dus. Ze was al bang geweest dat hij nog in zijn broekzak of iets zou zitten, maar dat was gelukkig niet het geval. Charlene pakte hem op en drukte hem aan, zag een drietal smsjes verschijnen, maar wist haar nieuwsgierigheid in bedwang te houden. Het waren zijn smsjes en zijn privézaken, daar ging ze zich niet mee bemoeien. Met een tikkeltje moeite had ze toch zijn kamernummer gevonden en stampte het een beetje goed in haar hoofd, ookal kon ze zijn mobiel gewoonweg ook gewoon meenemen. Alweer een beetje afwezig verliet ze haar kamer en zocht de zijne, die tevens naast de hare zat, maar dat niet doorhad om dat ze zo afwezig was door haar e-mail van Layla. Voor ze het wist stond ze voor zijn kledingkast, er stonden er twee, het was een kamer voor twee personen, maar blijkbaar had hij geen kamergenoot of kamergenote. Achja, altijd mooi meegenomen toch? Hoefde je ook niet bang te zijn dat de ander aan je spullen ging zitten, of nog erger; je privé en persoonlijke spullen.
Kort beet Charlene op haar onderlip, had geen idee wat ze uit moest kiezen. Een lange broek? Ja dat wel, want het was inmiddels alweer ijzig koud buiten geworden, door de regen. En een gewoon shirt in plaats van een tanktop, die hij vanmiddag nog aan had gehad, zou ook niet verkeerd zijn volgens haar. Na wat getwijfeld te hebben tussen drie shirtjes had ze toch maar voor een hawaï shirt gekozen met kleurrijke bloemetjes erop, om hem te pesten, en een vrij donkere skinny jean met allerlei sexy scheuren erin. Typisch iets voor mannen, blijkbaar dus ook voor hem.

Met de kleding over haar rechterarm heen geslagen had ze alle lichten in zijn kamer weer uitgedaan en was ze gauw naar haar eigen kamer gelopen, waarna ze de kleding zachtjes in de badkamer had neergelegd, zonder stiekem even te gluren. Nu ze weer met haar handen in haar zij stond, had ze weer het idee dat er iets aan haar knaagde. Ze had er nog aan gedacht onder de douche, wist ze wel.
Hmmm... Ohja! Het was die verdoemde radio, die ze na al die tijd nog niet eens meer opgemerkt had, ookal was het nog wel aardig stil geweest ondanks hun korte gesprekje en de douche waar Kenneth nu onder stond. Met een grijns op haar gezicht klikte ze hem aan en swingde lichtjes op een bekend nummer wat zich afspeelde. Net begonnen, wist ze. Een nummer van ene Pitbull en nog wat andere bekende zangers die erin zongen, Give me everything tonight, of iets dergelijks. Wat zou ze nu ook alweer gaan doen? Op de laptop dan maar, checken op de andere e-mails die ze binnen had gekregen, die ze dan ook weer openklapte en zo op het 'aanmelden' icoontje drukte wat op haar beeldscherm verscheen, waarmee ze haar computer gegevens weer aan de praat kreeg. Haar e-mail verscheen weer, dus zodoende ook die van Layla, waarmee ze hem had uitgedrukt.

Kenneth had stiekem best wel wat tijd in de douche vergaart. Hij zat er nu zo'n twintig minuten in, minder als normaal. Maar meer als genoeg, aangezien hij nog altijd douchte in de kamer van iemand anders. Hij sloot de warm water kraan en stapte zo uit de douche terwijl hij naar een handdoek zocht. De jongen begon zich af te drogen waarna hij uiteindelijk zijn kleren zag liggen en even fronste. Oke, de broek beviel hem nog wel. Maar het hawai shirt? Nou, zin om zo meteen zelf naar zijn kamer te lopen had hij niet dus zou hij het maar aan doen zeker. Al was het maar om haar te plezieren, en stiekem gingen ze zichzelf vanavond toch al belachelijk maken, dat had hij wel mooi geregeld. Zonder dat zij er van wist off course. Met een glimlach kleedde hij zich aan waarna hij met zoveel tegen zin dat hemd aan trok en dichtknoopte. Daarna droogde de jongen zijn haren terwijl hij uit de kamer al snel de beats hoorde van Give me everything, een liedje dat stiekem wel goed was. Maar echt grote fan van Pitbull was de jongen nu niet. Maar hij luisterde het liedje gewoon omdat het meestal op zijn werk werd afgespeeld. Nog even droogde hij zijn haren waardoor ze wat warrig lagen. Ach, straks zouden ze wel weer normaal gaan liggen dus. Stiekem had hij nog wel een oplossing hoor, voor het hawai hemd, in het zadel van zijn motor had hij nog een zwart lederen vest liggen. Die zou hij dan wel over het hemd aantrekken als hij op de motor moest.
De jongen wandelde uiteindelijk uit de badkamer en grijnsde even naar Charlene. 'Goeie smaak heb jij.' Sprak hij met een grimas tegen haar. Waarna hij even zijn mobiel zocht, maar stiekem niet meteen vond. Al kon het hem weinig schelen. De jongen wandelde tot voor de plek waar ze zat met haar laptop, hij knielde neer bij haar en plaatste zijn handen op haar knieën en keek haar met een zachte glimlach aan. 'Vertel eens, als je wilt off course. Waarom zo afwezig?' Vroeg hij nog steeds met een bepaalde bezorgdheid in zijn stem die hij onmogelijk kon verstoppen voor haar.

Charlene besloot zich maar geen zorgen te maken over Layla, het zou vast niets zijn en bovendien gewoon een aandachttrekkerij. Zo was de meid gewoon, wist ze van haar. Er waren inmiddels alweer meerdere e-mails binnengekomen, waardoor er zodoende alweer vijf stonden. Drie ervan waren dikke spamberichten, die herkende ze zo al. Ze had dan wel een handig spamfilter, maar die hield jammer genoeg niet alles tegen. Automatisch verwijderde ze die dan ook al en keek naar de andere twee berichten. Eén of andere bevestiging van een modezaak waar ze laatst nog een shirtje had gekocht en een andere mail van een jongen die ze kon van haar vorige school. Eén van de weinigen die nog contact met haar had. Zin om het te lezen had ze niet, maar slikte even. Zou hij ook zo'n vage mail gestuurd hebben, net zoals Layla? Nee, vast niet toch? Ergens wekte het haar nieuwsgierigheid po, maar aan de andere kant was ze er bang voor. Dat dit haar avond zou verpesten. En net alsof Kenneth haar redde, opende hij de deur. ''Oh, dat weet je toch.'' Grinnikte ze, om het feit dat dat Hawaï shirt er eigenlijk belachelijker uitzag dan toen ze het uit zijn kast had getrokken. Toen hij bij haar kwam zitten, keek ze hem met een glimlach aan. ''Er is niets hoor.'' Ontkende ze, waarbij ze even gauw haar aandacht op haar laptop vestigde, op het kruisje drukte om zo mail af te sluiten en hierna haar laptop uit te zetten, die ze dan ook dicht klapte en daarna Kenneth weer aankeek. ''Dus, waar wou je ook al weer heen?'' Veranderde ze van onderwerp, misschien een beetje te overduidelijk dan dat ze gedacht had. Ze stond op, reikte haar handen uit naar de zijne en hield hem zo met opstaan. Hierna liep ze naar het kleine halletje waar haar zwarte laarzen al klaar stonden om zo aangetrokken te worden, die ze dan ook soepeltjes aan haar voeten deed en hierna haar zwarte jack pakte, die ze ook aantrok. Lekker warm, want het was natuurlijk leer en leer werd snel warm en hield je dan ook goed warm voor de tijd dat je het aan had.

Kenneth keek haar met een grimas aan en haalde zijn hand kort door zijn haren. Toen ze vertelde dat er niets was hield hij zijn hoofd even scheef. Nou ja, als ze het niet wou zeggen maakte het voor hem niet uit eigenlijk. Zolang ze maar niet in de problemen zou komen of zo. Al gauw genoeg stond ze op en stak ze haar handen uit naar hem, deze nam hij met een glimlachje vast en zo trok hij zich omhoog. Waar ze zouden heen gaan? 'Wel, we gaan zo meteen naar Smockey Joe's, een café waar altijd wel wat te doen is.' Sprak hij met een glimlach tegen haar waarna hij haar een kus op haar wang drukte. De jongen keek nog even rond zag nog optijd zijn mobiel liggen en griste die van een tafel af. De jongen stak hem in zijn zak en wandelde vervolgens even naar de badkamer en viste daar zijn sleutels en portemonnee uit de zakken van de natte broek en die stak hij dan ook maar in zijn zakken waarna hij kalmpjes weer naar haar toe liep. 'Trouwens, je ziet er goed uit.' Sprak hij met een grijnsje tegen haar waarna hij de deur al gauw genoeg opende en zo de gang opwandelde. Enkele mensen keken hem raar aan, hierdoor fronste de jongen even maar hij besloot het maar te negeren. Met een glimlach draaide hij zich om naar haar en wachtte kalmpjes af tot ze naar buiten zou komen en tot ze zouden gaan vertrekken naar het cafeétje. Stiekem was dat café zo zijn thuisbasis hier, het deed hem wat denken aan Nashville, maar dan de goede zaken er van toch.

''Oke,'' zei ze opgewekt. ''Ik heb er best zin in! Even gewoon rustig, relaxed zitten en zodoende even van de avond genieten!'' Vulde ze er achteraan bij en haar ogen volgde zijn handeling, tot hij klaar was. ''Dankje, my sexy beast.'' Complimenteerde ze hem er achter aan met een big smile op haar gezicht en gaf een tikje tegen zijn kont aan, waar ze bij grinnikte. Haar spullen, onder andere mobiel en geld, had ze al bij elkaar geraapt en veilig opgeborgen in haar kleding, zodat ze het ook niet gemakkelijk kwijt zou raken. Tenzij er hele goede zakkenrollers waren die onopgemerkt ritsen konden openmaken en zo haar spullen eruit kon halen, nee dat bestond niet. De twee waren zo naar beneden gelopen, richting de parkeerplaats waar ze voor de zoveelste keer vandaag op zijn motor dus naar een café gingen. Niet dat ze het niet erg vond hoor, maar hij had haar scooter tenslotte nog niet gezien, waar ze inmiddels wel een beetje enthousiast van werd om hem zo graag te laten zien. Zou hij ervan opkijken of was het slechts een hebbedingetje voor hem? Hopelijk niet, maar evengoed liet ze zich er dan niet door kisten, als hij er eventuele rotte opmerkingen over ging maken.