I wanna have *peep* on the beach =D

Met een verleidelijke rond haar glinsterende lippen geprent keek ze naar de jongen die nog steeds haar gewicht droeg, en ze vroeg zich af of ze ondertussen niet te zwaar begon te worden. Blijkbaar niet, met die spieren van hem, en anders had hij het vast wel gezegt. Hij zei immers dat hij het leuk vond, dus hij kon dan vast ook makkelijk zeggen als hem iets dwars zat. ''Wel, wel, wel. Als we daar de liefhebbende Regina niet hebben,'' Een plotselingen, irritante stem klonk boven de golvende zee geluiden uit en haar ogen gleden naar haar linkerkant. Oh. Nee. Het was de redhead Esther. Bleeeeeeh. Ze keek haar met een bijdehande blik in haar ogen aan, en vuurde haar ogen die in plaats van liefjes felgroen nu zo fel stonden dat je er laserstralen mee kon af vuren richting de o zo lieve Esther. ''Lekker de liefde aan het bedrijven? Ga gerust verder, ik stoor jullie toch niet, hoop ik?'' Ze rolde met haar ogen richting het kreng, en knikte. "Jahoor, jij niet zo te zien?" vroeg ze liefjes, met een harde toon in haar stem. "Ohja, sorry.. Dat was ik gewoon vergeten. Niemand wíl jou." maakte ze er droogjes van, waarna ze nagemaakt liefjes met haar ogen knipperden. Ze richtte haar ogen weer even op Natie, die natuurlijk geen flauw idee had van dit wijf en dit gedoe vooral. "Ohja Natie.. Dit is Esther, dé stomkop van de school.." legde ze hem uit met een grijnsje rond haar lippen.

Na die opmerking die Regina maakte over dat niemand haar wou vertrok ze alleen lichtjes haar mondhoeken, maar liet voor de rest geen emotie in haar gezicht zien. 'Ohja, Natie.. Dit is Esther, dé stomkop van de school..' Haar hand klemde al wat steviger om het lemmet van het mes wat ze verborgen hield in haar zak van haar zwarte jack. Slechts door die beschrijving van haar snoof ze even en verscheen er een ondeugende glimlach op haar gezicht. Om rot opmerkingen terug te sturen richting het meisje, kwam voor haar dan over alsof ze zich opgaf. Alsof ze het niet aankon en maar scheldwoorden bedacht om zich niet lager voor te doen. Nee, zo was zij niet. Zij was niet zoals de bitch die nog steeds op die lelijke jongen lag. ''Hmm, daar hebben we de big slut van de school weer. En wat mag hij dan wel niet voorstellen voor je? Jou, ongeveer, zevenhonderdtachtigste vriendje ofzoiets?'' Ze bukte richting de jongen met een glinstering in haar ogen. ''Ik zou háár,'' haar blik gleed even naar de meid en ging snel weer terug naar hem, ''niet al te serieus nemen. Ik bedoel maar, je bent slechts maar een schroothondje. Morgen, misschien... Heel misschien overmorgen maar dat zou ik nog maar afwachten en je uitstekende best doen om haar te houden, ben je allangal ontzichtbaar voor deze meid. Elke week neemt ze er wel ongeveer twee of drie. Dusja, ik zie het vanzelf wel wanneer je je volle emoties achter de school bij de container daar uitstort. Veel plezier,'' ze knikte even op een gemene manier en stond toen weer rechtop. Vervolgens gaf ze de meid nog even een flinke trap met de punt van haar schoen tegen haar maag aan. Hier zou ze waarschijnlijk wel een pijnlijke blauwe plek aan over houden.

Nate glimlachte, aan Regina's opmerkingen te horen kon ze inderdaad wel voor zichzelf opkomen. Blijkbaar bracht het irritante roodharige meisje de bitch in haar naar boven. "Ohja Natie.. Dit is Esther, dé stomkop van de school.." legde Reggie hem uit toen ze haar aandacht even op hem richtte. Hij deed zijn mond open om daarop te reageren, toen Esther zich naar hem toe bukte en begon te praten. "Ik zou háár, niet al te serieus nemen. Ik bedoel maar, je bent slechts maar een schroothondje. Morgen, misschien... Heel misschien overmorgen maar dat zou ik nog maar afwachten en je uitstekende best doen om haar te houden, ben je allangal ontzichtbaar voor deze meid. Elke week neemt ze er wel ongeveer twee of drie. Dusja, ik zie het vanzelf wel wanneer je je volle emoties achter de school bij de container daar uitstort. Veel plezier." De woorden betekenden niets voor hem, voor hem was dit een duidelijk geval van een zielig jaloers meisje, die niet wist hoe ze zich moest uiten. Alsof hij zelf niet kon inschatten hoe Reggie was. Hij wendde zijn blik van haar af en keek naar Regina. "Altijd zo zielig, dat soort gevallen." Hij wierp een blik vol medelijden op Esther en keek toen met een flauw glimlachje om zijn lippen weer naar Regina. In zijn ooghoeken zag hij Esther eindelijk omhoog kwam, om hen hopelijk met rust te laten. Plotseling bewoog Regina en hij zag de voet Esther terug gaan. Dát ging te ver. Voorzichtig zette hij Regina van zich af, om op te springen. Met een dreigende blik in zijn ogen deed hij een pas dichter naar Eshter toe. "Ik vind het totaal niet erg dat je probeert je jaloezie van je af te zetten met nietszeggende woorden, maar je blijft van haar af." Zijn wenkbrauwen waren gefronst en hij twijfelde even of het meisje een soort van lichtelijk krankzinnig was, maar zette die gedachte toen weer uit zijn hoofd.

Regina keek even met een droge blik in haar ogen naar Esther, die een of andere domme grijns op haar gezicht zette. Zeker om haar woorden harder te laten klinken ofzo? Wat ze er ook mee van plan was, het deed haar echt gewoon niks. Ze keek even naar Nate die haar bleek te begrijpen toen ze uitlegde wie dat plostelinge meisje - ten minste.. Meisje? Eigenlijk was ze geen meid te noemen - was en waarom ze zo weird deed. "Ik zou háár, niet al te serieus nemen. Ik bedoel maar, je bent slechts maar een schroothondje. Morgen, misschien... Heel misschien overmorgen maar dat zou ik nog maar afwachten en je uitstekende best doen om haar te houden, ben je allangal ontzichtbaar voor deze meid. Elke week neemt ze er wel ongeveer twee of drie. Dusja, ik zie het vanzelf wel wanneer je je volle emoties achter de school bij de container daar uitstort. Veel plezier." Oeeeeh, nu ging ze best wel ver. Ze deed de moeite niet om terug te bekken, want dan zou ze alleen maar haar zin krijgen. En dat was dus iets dat ze absoluut niet wilden. Voor geen goud. Ze trok haar wenkbrauw naar haar op, en deed ook de moeite niet om geschikte woorden te zoeken. Ze zei lekker wat ze wou joh, en als Nate het zou geloven deed hij het maar. Wel jammer, maar toch.. Gelukkig bleek Nate het niet met de roodharige trut eens te zijn, en zei tegen haar dat ze zielig was. Ze knikte even instemmend met een grijnsje rond haar lippen toen ze opeens een knal in haar buik voelde. "GOD-VER-DOMME!" zei ze, tenminste, gilde ze richting het.. het.. Pff, laat ook maar. Ze moest nu echt tot tien tellen, anders had ze zo heel dat wijf in elkaar gescheurd. "Ik vind het totaal niet erg dat je probeert je jaloezie van je af te zetten met nietszeggende woorden, maar je blijft van haar af." hoorde ze de stem van Nate, nadat hij haar zachtjes van hem had af-'geduwd'. Ze keek even omhoog en stond ook op, terwijl ze de stekende pijn in haar buik maar liet voor wat het was. "Weetje, vuile hoer van me? Je mag die verdomde bek van je eens dicht gaan houden, slet!" zei ze, en ze gaf haar en knal in haar gezicht. Woops, ze kon het echt niet laten om haar een keiharde knal te verkopen, en had het hierbij ook gedaan. Eigen schuld, dikke bult!

Ze kon het nog net inhouden om te gieren van het lachen van de pijnkreet van de o zo lieve meid, ondanks dat ze zojuist met een middelmatige slag geslagen was. 'Weetje, vuile hoer van me? Je mag die verdomde bek van je eens dicht gaan houden, slet!' Een nog bredere grijns kwam op haar gezicht te staan. Mooi, ze had haar te pakken gekregen. Ze kreeg haar reactie, die ze wou. Nu was het tijd voor wat actie, want dit liet ze niet voorbij schieten. ''En hoe wou je dat gaan fixen?'' Zei ze uitdagend, terwijl ze op een paar centimeter afstand van Regina af ging staan en haar zachtjes op haar neus tikte. Een harde giechel verliet haar mond, ze greep haar mes en liet het koude ijzer over de blondine's wang glijden. ''Heerlijk koud he? Ik heb zo'n zin om dat tedere, dunne huidje van je open te reten,'' fluisterde ze, met de blonde jongen, genaamd Natie dus zoals zijn 'vriendinnetje' hem genoemd had, in het oog houdend. Ze stond zo dichtbij de blonde meid zodat het mes nauwelijks te zien was, omdat haar rode haar eroverheen viel. ''Ik zou nu wel eens willen weten hoe jij met dit soort situaties omgaat. Eén beweging en je bent eraan, dat weet je.'' Fluisterde ze ook in haar oren, met een kille en emotieloze stem wat zelfs haar een kleine rilling bezorgde. Haar grijns verdween, en haar lippen vormden tot slechts een rechte streep, maar haar oogjes kneep ze wel ondeugend fijn. Ze had plezier, al was dat niet te merken. De pijn die zij vroeger had meegemaakt, die verwerkte ze nu eigenlijk door andere mensen te bedreigen en te pijnigen. Zo leefde zij nu op dit moment. Esther draaide haar hoofd een tikje schuin zodat haar rode, stijle haar nog verder over het mes heen viel. Nu was het helemaal niet meer te zien. Misschien had haar blonde vriendje het zelfs niet gezien, dat zij binnen een fractie van een seconde het mes had gegrepen en ten aanval had gebracht.

Een half trotse glimlach verspreidde zich over zijn gezicht toen Regina de irritante red head een klap terug verkocht. Die had ze verdiend. Geïntrigeerd keek hij toe hoe de twee meiden dicht tegen elkaar gingen staan en hij hoorde hoe Esther woorden fluisterde, die hij zelfs met moeite niet kon verstaan. Zijn blik gleed over het roodharige meisje heen en vervolgens over Regina, de twee kwamen duidelijk uit verschillende werelden. Twijfelend woelde hij met zijn hand door zijn blonde haar, aan de ene kant had hij zin om Esther weg te duwen bij Regina, maar aan de andere kant wist hij dat zij ook zelf haar boontjes kon doppen. En er was duidelijk iets tussen die twee waar hij als nieuweling nog niks vanaf wist. Uiteindelijk richtte hij zich op Regina. "Laat dat zielige meisje toch Reggie, waarom zouden we haar ons plezier laten verpesten." zei hij tegen haar op een spottende toon, terwijl hij een stap dichter naar hen toe deed. Hun houdingen waren apart, er was iets wat niet klopte.

''En hoe wou je dat gaan fixen?'' Klonk de stem van de uitermate vervelende roodharige meid voor d'r, en een geërgerd zuchtje verliet haar mond. Wat ze ging fixen? Weet je wat ze wou fixen, dat ze op zou rotten hier. Jezus. Opeens kwam het wijf naar voren en plantte zich een paar centimeters voor haar neer. Blah. Ze keek haar met een uitdagende houding aan en haar ogen stonden fel in de kijkers van de trut gericht. Nou? Net alsof ze nu enger was omdat ze zo dicht bij stond, het enige wat eng aan haar was was d'r afgrijzelijke rode haar. En.. en.. een mes? Plotseling zag ze het zilveren gebeuren van een mes glinsteren in de zon, die ze snel tegen haar wang aan drukte. ''Heerlijk koud he? Ik heb zo'n zin om dat tedere, dunne huidje van je open te reten,'' Godverdomme zeg, wat hád zij in haar hoofd zitten? Hersens niet, dat was duidelijk. Nadat ze hersteld was van haar geschokte reactie door het mes keek ze met een nog fellere blik naar de rotmeid voor d'r. ''Ik zou nu wel eens willen weten hoe jij met dit soort situaties omgaat. Eén beweging en je bent eraan, dat weet je.'' Als ze nu een roofdier was geweest had ze keihard gegromd en die kop van haar eraf gerukt, maarja, dat was ze nou eenmaal niet. "Wat ben jij.. Wat ben jij een verschrikkelijk rotwijf weet je dat?" zei ze nagemaakt liefjes, terwijl haar ogen nog steeds boekdelen spraken door de dodelijke blik erin. Blijkbaar had Nate niet door dat ze zojuist een mes tegen haar hoofd had, omdat dat rode haar van d'r dervoor hing. "Iel." mompelde ze, terwijl ze met haar hand het rode haar van haar wegduwde van haar haar. Ze hoefde echt geen luizen die oversprongen in haar perfecte kapsel, no way! Ze richtte haar ogen even op Nate die een stapje dichterbij deed en ook wat terug zei. "Laat dat zielige meisje toch Reggie, waarom zouden we haar ons plezier laten verpesten." "Ik doe me best.. Maarja, ik kan er niks aan doen dat ik ook geen més heb." zei ze spottend, en hoopte dat hij nu wel doorhad dat ze ondertussen met een mes werd bedreigt. Ze ging haar leven nu niet riskeren, maar liet zich ook niet door de red head bedreigen en chanteren. Pff, wat een *peep* *peep* *peep*-meid zeg!

'Wat ben jij.. Wat ben jij een verschrikkelijk rotwijf weet je dat?' De stem die het blonde meisje opzette, irriteerde haar zo ongelofelijk erg dat ze voor een seconde aan haar onderlip begon te trekken. 'Iel,' was de reactie van Regina, wanneer ze merkte dat haar rode haar tegen het blonde aan zat. ''Wat had je dan verwacht, sloerie. Dat ik een ontzettend braaf meisje ben, en je een lolly geef? Nee, als je die persé wilt.. dan leg ik die wel op je grafsteen, ter aandenken.'' Siste ze, met een ondeugende toon in haar stem. De opmerking die de blonde jongen had gemaakt, ging het ene oor in en het andere oor weer uit. Dat hoefde ze niet te horen, ze hoefde slechts op hem te letten dat hij geen onverwachtse bewegingen maakte. 'Ik doe me best.. Maarja, ik kan er niks aan doen dat ik ook geen mes heb.' Om haar de mond te snoeren moest ze wel iets anders verzinnen. Snel maakte ze een sneetje in d'r wang, niet te diep en daarna greep ze haar bij haar blonde haar en trok haar naar achteren, zodat het mes zichtbaar werd. Hoe dan ook, het mes was zichtbaar, tenminste alleen voor haar, de blondie en misschien ook wel voor de bitchie-lover. Charmant, met haar ogen wat fijn geknepen, liep ze om haar heen, met haar haar nog vast. Eenmaal toen ze achter haar stond, zette ze het mes op haar keel en schoof er wat blond haar overheen. ''Wat wou je gaan doen, je mammie roepen?'' Zei ze deze keer wel op een normale toon. ''Nee, deze keer niet. Deze keer ga je eraan. Het is eens afgelopen met al die populaire troep,'' siste ze op een kille, emotieloze toon. Haar ogen leken voor haar gevoel wel rood te schieten. Een hoop adrenaline schoot door haar lichaam. Zodat Regina niet de aanstalten kon maken om uit haar greep te ontsnappen, trapte ze hard met de punt van haar sneakers tegen haar rechterkuit aan en giechelde even op een kwaadaardige manier. ''Als jij een stap dichterbij komt, dan gaat zij eraan. Geloof me of niet, ik doe het!'' Zei ze met een enorme brede grijns op haar gezicht tegen de blonde jongen. Iets in haar leek haar overgenomen te hebben, maar wat wist ze niet. Ze voelde zich anders dan anders, iets duisters.

"Ik doe me best.. Maarja, ik kan er niks aan doen dat ik ook geen més heb." zei Regina tegen hem en hij keek haar met een vreemde blik in zijn ogen aan. Een mes? Onderzoekend bekeek hij het roodharige meisje, die door te bewegen plotseling een mes blootlegde. Met grote ogen keek hij toe hoe Esther om Regina heen liep en het mes op haar keel legde. Net had hij gedacht dat het meisje lichtelijk kranzinnig was, maar nu wist hij het zeker, ze was gestoord. Het irritante jaloerse meisje was veranderd in een eng en haast bezeten wijf. ''Als jij een stap dichterbij komt, dan gaat zij eraan. Geloof me of niet, ik doe het!'' zei ze nu tegen hem. Nate twijfelde, het liefste zou hij zich nu boven op haar gooien om Regina te beschermen, maar hij twijfelde niet aan de woorden van Esther, waarschijnlijk zou ze Regina dan echt wat aandoen. De situatie was ongelofelijk vreemd. Onopvallend schuifelde hij nog ietsje dichterbij, terwijl hij van zijn hand een vuist maakte. Als hij het onverwachts deed zou Esther vast niet snel genoeg zijn om Reggie iets aan te doen. Vragend keek hij Regina aan, hopelijk kon zij aangeven of hij wel of niet zijn vuist tegen Esther haar hoofd aan moest rammen. "Reggie, had je niet kunnen zeggen dat ze krankzinnig is?" mompelde hij naar haar.

''Wat had je dan verwacht, sloerie. Dat ik een ontzettend braaf meisje ben, en je een lolly geef? Nee, als je die persé wilt.. dan leg ik die wel op je grafsteen, ter aandenken.'' Ondanks de spanning die er rond hen hing grinnikte ze. "Eigenlijk dacht ik wel dat ik een lolly van je kreeg." mompelde ze sarcastisch, en zag de humor er wel van in. Opeens leek het wel of ze nog duivelser werd en ze maakte een sneetje in haar wang. Ze voelde dat het niet al te diep was, maar hij had het bloed wel al opgevangen en er stroomde een straaltje bloed langs haar wang naar beneden. Jezus, dat prikte. Haar ogen schoten nu echt vuur. Ze slaakte een gil terwijl het bloed haar lichaam af drupte, maar ze kon nu serieus gewoon niks doen. ''Wat wou je gaan doen, je mammie roepen?'' zei ze, ze had er overduidelijk plezier in. "Nee." zei ze droog, en ze veegde met haar hand over haar wang om het bloed daar voor even weg te vegen. Niet dat het zin had, want het bloed baande zijn weggetje gewoon ongestoord weer verder. Kudt. Nog onverwachter trok ze opeens haar haar weg en legde het mes op haar keel. Dubbelshidt. Godverdomeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh. Ze deed maar niks met haar handen, dadelijk stak ze haar echt ergens. "Weet je wat meid? Je mag je gang gaan.. Doe lekker wat je wilt, maar ik laat me sowieso niet door jou uitbuiten." mompelde ze sarcastisch. ''Als jij een stap dichterbij komt, dan gaat zij eraan. Geloof me of niet, ik doe het!'' zei ze tegen Nate, en ze zag het vrolijke grijnsje rond haar gezicht. Ze hoopte dat ze een hartstilstand zou krijgen, maar dat was ook lekker voor de hand liggend.. Nate bleek door te hebben dat ze een mes had - logisch, want ze hield hem gewoon zichtbaar op haar keel - en bleek erdoor wel geschrokken te zijn. Tsja, wie verwacht nou van uiterlijk een gewoon normale meid dat ze zo evil zou zijn? En dom, en lelijk en gewoon verdomd afgrijzelijk. "Reggie, had je niet kunnen zeggen dat ze krankzinnig is?" Hoorde ze Nate nog net zeggen. Wow, en zo was op eens haar middag omgeslagen in een hel. Kon dat rotwijf niet gewoon wegblijven, stelde ze voor terwijl ze met haar ogen rolde, geërgerd.

Die meid zei haar alles te laten doen wat ze wou, om het anders te verwoorden. Nee, dat kon niet. Dat was gewoon té simpel. Dit bracht haar op een ander idee. 'Reggie, had je niet kunnen zeggen dat ze krankzinnig is?' Hahaha, zij krankzinnig? Never. Ze was óngelofelijk krankzinnig als het op dit soort momenten aan kwam. Dan was ze eigenlijk niet meer zo goed te stoppen, al wist ze zich deze keer nog wel in te houden. Al was Regina toch wel een verschrikkelijk goed poppetje om als proefkonijn te dienen. Eens kijken of haar mes perfect geslepen was. Die kras op haar wang, waarvan ze zich best wel aanstelde door te gaan gillen, was nog niets. Dat was nog niet eens het begin van hét begin. Nee, haha. Esther kon nog veel en veel erger. Alleen dat bewaarde ze voor later, later als het echt allemaal begon. De drama. Dit was gewoon te simpel. Haar ene hand zat nog steeds krampachtig om het lemmet van haar mes, en in haar andere hand zat het goedruikende, waar ze het meest haat aan had, blonde haar van de meid. ''Haha, ik krankzinnig. Moet jij eens opletten. Wat zou je ervan vinden als ik wat haartjes voor je vriendje afsnijd? Dan heeft hij een souvenirtje. Ik bedoel, je hebt toch nog haar zat om die te showen aan je vriendinnetjes. Daar draait het toch allemaal om het haar, de make-up en weet ik veel allemaal voor andere gore troep.'' Bij elke zin die ze zei werd ze steeds arroganter, maar dan op een stoere manier. Niet op de tutjes manier. Om haar keel zo open en bloot te laten, vond ze geen goed plan. Om snel haar aandacht af te leiden, voordat ze ook maar zich om kon draaien én háár aan te vallen moest ze snel handelen. Het mes bewoog over de huid van het meisje, haar keel. Niet te diep sneed ze erin, zodat er een brede snee te zien was. Ook hieruit zal wel snel bloed uit komen, maar niet veel. Nee, dat niet. Ze had geen ader ofzoiets geraakt, dat wist ze wel. Daarvoor moest je iets lager en dieper zitten dan de plaats waar ze nu had gesneden. Nu dat ze haar mes naar achteren had getrokken, sneed ze er een flinke pluk af, van het blonde haar.

De situatie begon naar zijn idee behoorlijk uit de hand te lopen, maar bijna niemand op het strand gaf echt aandacht aan hun. Het zou een beetje duf zijn als hij nu om hulp zou gaan schreeuwen, ze zouden het zelf op moeten lossen. De spanning was te snijden en Nate haalde zenuwachtig een hand door zijn hand. Nog steeds voelde hij de drang om de red head gewoon aan te vallen, maar hij wilde Regina ook niet in gevaar brengen. ''Haha, ik krankzinnig. Moet jij eens opletten. Wat zou je ervan vinden als ik wat haartjes voor je vriendje afsnijd? Dan heeft hij een souvenirtje. Ik bedoel, je hebt toch nog haar zat om die te showen aan je vriendinnetjes. Daar draait het toch allemaal om het haar, de make-up en weet ik veel allemaal voor andere gore troep.' zei Esther nu tegen Regina en Nate keek haar angstvallig aan. Dat zou ze toch nooit echt doen? Shit. Fout gedacht, bedacht hij toen hij toe keek hoe ze een lichte, maar toch bloedende, snee op haar keel maakte en vervolgens een pluk haar afsneed. Nu ging ze te ver, hij kon niet blijven toekijken hoe Regina in deze lastige situatie hulpeloos was. Esther had de volle aandacht bij Regina, dus dit was zijn kans. Het mes was niet meer op Regina's keel, dus veel schade kon ze nu niet brengen, als hij maar snel genoeg was. Zonder er verder over na te denken sprong hij naar voren en beukte met zijn volle gewicht tegen Esther aan. Nate was gespierd, dus de klap zou hard aankomen. Met een tevreden grijns keek hij toe hoe Esther op de grond viel.'Rot op jaloerse hoer,' snauwde hij naar nog toe, voordat hij zijn aandacht op Regina richtte. 'Gaat het Reggie?' vroeg hij bezorgd aan haar.