Nieuwe locker

Een beetje twijfelend liep Sayo door de gangen, op zoek naar haar locker. Ze bekeek de gekregen sleutel grondig. Het moest hier toch ergens zijn? 73.. 72... ha daar was het! Locker nummer 71 stond vlak voor haar neus. Gelukkig maar, aangezien ze niet de grootste was zou een hoge locker een ramp geweest zijn. Ze opende deze en had nog nooit zo'n kale locker gezien. De eerstvolgende keer dat ze hem zou openen, zou ze beginnen met het opvullen en versieren. Ze had vast nog wel ergens foto's liggen samen met vriendinnen of van haar veilige thuishaven. Soms miste ze het wel. Maarja, haar ouders wouden gewoon het beste voor haar, toch? Ze sloot de locker weer en ging er met haar rug tegenaan gaan leunen, kijkend naar de mensen die voorbij liepen en waar ze nog niemand van kende. Voor het eerst voelde Sayo een steek van eenzaamheid..

Murray was even teruggegaan naar zijn kamer. Hij was namelijk helemaal vergeten zijn lippiercing in te doen, dus deed hij dat nu maar. Hij had daarnet ook de sleutel van zijn kluisje ontvangen en had deze veilig in zijn broekzak gestopt. Maar eigenlijk had hij niet echt wat om erin te stoppen. Of misschien.. Hij haalde een klein fotoalbum uit zijn tas en helemaal vooraan zat een foto van hem en zijn beste vriend. Beide een gitaar aan de hand. En een meisje. Ze had lange blonde haren en stond dicht tegen Murray aan. Hij slikte even, vouwde de foto op en stak deze bij de sleutel in zijn zak. Hij liep zijn kamer terug uit en liep naar de kluisjes. er waren enkele mensen in de gang, maar daar lette hij niet op. Het enige wat hij nu nodig had was zijn kluisje. Niet veel later vond hij die, nog geen twee rijen van het meisje vandaan. Ze stond met haar rug tegen de kluisjes en Murray verwachtte dat ze op iemand aan het wachten was. Hij opende zijn kluisje en haalde de foto tevoorschijn, die hij ontplooide en aan de binnenkant van het deurtje bevestigde.

Sayo keek opzij toen een jongen de gang in kwam wandelen en ze herkende hem meteen! Het was de jongen die tegen Nate aan was gelopen in de muziekwinkel en daar gewoon koel onder was gebleven en bij de kassa was gaan staan. Even had ze het gevoel dat hij net als zij wel eens nieuw kon zijn en diezelfde eenzaamheid kon voelen. Hij opende zijn locker, die bijna vlak naast die van haar was, en plakte er een foto in. Nieuwsgierig ging ze wat dichterbij staan en merkte drie mensen op de foto. Onder andere de zwartharige jongen zelf. Hij had een gitaar om en meteen wist ze waarom hij in de muziekwinkel was. "Mooie foto' complimenteerde ze hem en hoopte hier geen slechte eerste indruk mee te maken. "Je speelt gitaar?" haar blauwe ogen keken afwachtend naar zijn achterhoofd.

Murray keek geschrokken om toen hij een stem achter zich hoorde. Hij zag achter zich een bekend gezicht staan. Waar kende hij haar ook alweer van? Ze vroeg hem of hij gitaar speelde en dan wist hij het weer. "Jij bent het meisje uit de muziekwinkel." concludeerde hij rustig, waarna hij zich terug naar het kluisje draaide en deze dicht deed en sloot. "En ja, ik speel gitaar." Hij draaide zich terug naar haar om en deze keer was hij degene die met zijn rug tegen het kluisje aan ging gaan leunen. Hij had haar en die arrogante jongen uit de muziekwinkel samen naar buiten zien lopen, dus veronderstelde dat het maatjes waren. Dat kon hem eigenlijk niet zoveel schelen. Tot nu toe had dit meisje hem nog niet afgeblaft of zijn neus eraf gebeten. Ze was wel een stukje kleiner dan hem en haar donkere haarkleur en felblauwe ogen interesseerden hem wel. Hij moest zichzelf toch wel toegeven dat het best een knappe meid was.

Twee donkere ogen werden geschrokken op haar gericht nadat ze haar vragen had gesteld. Hij sprak haar aan als het meisje uit de muziekwinkel en ze knikte. Hij draaide zich terug om naar zijn locker. "Ik ben inderdaad dat meisje." Hij bevestigde dat hij gitaar speelde en draaide zich voor een tweede keer naar haar om, terwijl hij tegen de lockers aan ging leunen. Ze voelde zijn keurende blik over haar heen gaan maar had daar eigenlijk geen problemen mee. Blijkbaar was hij geen praatgraag type want hij was best wel stil. Dus Sayo's spontaniteit moest daar maar dringend wat verandering in gaan brengen. "Maar dat muziekwinkelmeisje heeft toevallig wel een naam. Sayo Sayaka, aangenaam!" Haar zelfverzekerde glimlach deed haar blauwe ogen weer glinsteren. Die ogen waren altijd al haar trots geweest, aangezien ze de enige in het gezin was met zo'n ogen.

Het meisje uit de winkel stelde zichzelf voor als ene Sayo. Haar achternaam was het ene oor in, het andere terug uit gevlogen, zoiets kon hij niet zomaar onthouden. Blijkbaar was ze niet van de streek, aangezien zowel haar naam als haar uiterlijk een exotisch tintje leken te hebben. "Wel, Sayo, jij lijkt me in ieder geval héél spontaan." zei hij opnieuw rustig en zette een stap naar voor. "Volgens mij zitten we niet in dezelfde klas?" hij liet zijn blik over haar heen glijden en bedacht zich dat ze vast wel een stukje jonger was dan hijzelf.

Regina liep richting haar locker, die vanaf de buitenkant beplakt was met wat diamantjes die samen een grote 'R' vormden. Een geïrriteerd zuchtje verliet haar mond aangezien ze de les alwéér was uitgestuurd door die domme wiskundeleraar. Naja, hij moest het zelf maar weten. Het was deze keer niet gelukt met haar charmes zijn gezeik tegen te houden, hij was blijkbaar overspannen. Ze zou zo wel naar de directeur gaan om te zeggen dat hij gewoon liep te kloten en dat het nergens op sloeg dat ze eruit was gestuurd. In tegendeel, hij had niet gezegt dat ze zich ergens moest melden dus ze was op eigen been. Haar groene ogen bleven alsnel hangen op haar diamantjes, en met een handige beweging draaide ze het slot om en haar locker schoot open. Ze ging nu gewoon een beetje in de school rondhangen, maybe haar nagels lakken of zoiets. Nogmaals zuchtte ze en ze hing haar tas over de rand van haar kluisje zodat ze makkelijk de boeken kon verwisselen. Normaal had ze wel een of andere treffer die haar boeken omwisselde, maar die zaten natuurlijk gewoon in de les nu. Haar blik ging dodelijk naar het meisje en jongen naast haar die uitgebreidt tegen elkaar zaten te praten. "Wel, Sayo, jij lijkt me in ieder geval héél spontaan." Zei de jongen tegen het meisje, en zij grinnikte even waarna ze haar blik afwende en naar haar geopende kluisje keek. Regina bekeek zichzelf even in het spiegeltje die aan de binnenkant hing, en haalde haar lipgloss uit haar zak om haar lippen bij te werken. Zo. Nu waren haar lippen weer ready en glinsterden door het lipgloss-laagje. Wat onhandig met haar lange nagels wisselde ze de paar boeken om waarna ze haar kluisje weer sloot. Haar tas sloeg ze weer om haar schouders, en haar grote Chanel oorbellen bewogen mee met haar snelle beweging. Terwijl ze weer begon te lopen stopte ze omdat ze een perfecte opmerking had om tegen de jongen te zeggen. "Awh, ben ik dan niet héél spontaan wil je zeggen?" zei ze, en ze keek hem zielig aan en knipperde overdreven met haar wimpers. Ze glimlachte even en keek daarna wat geërgerd naar het zogenaamde spontane meisje. Oprotten, dat kon ze beter doen dan hier bij die lekkere gozer 'spontaan' lopen doen. Als 'Too Damned' leidster kon ze alles aan, en als iemand tegenspreken tegen haar had kregen ze wel met haar leden te maken.

Nog voor hij antwoord had gekregen van Sayo, kwam een meisje hun richting uitlopen. Murray had haar even vanuit zijn ooghoeken gevolgd tot ze bij haar kluisje was. Een klein grijnsde sierde zijn lippen toen hij de diamantjes op het kluisje zag. Het meisje begon zichzelf meteen te bewonderen en zichzelf wat op te maken en Murray kon met zijn ogen dicht nog zeggen welk type meisje hem net voorbij gelopen was. In ieder geval geen typetje die stond te springen om haar net gewassen handen vuil te maken of een felgekleurde nagel te breken. Stiekem had hij een afkeer van dit soort mensen. Niet om hen persoonlijk, maar omdat hij meestal slechte commentaren kreeg van hun. Tjah, zijn stijl paste nu eenmaal niet in hun ubercoole groepjes. Maar tot zijn grote verbazing schonk dit meisje wel aandacht naar hem. Nadat ze haar locker terug gesloten had, had ze zich naar hem toegedraaid en vroeg hem nogal nepzielig of zij niet heel spontaan was. Blijkbaar had ze zijn bijna sarcastische opmerking tegen Sayo gehoord. Hij merkte haar geïrriteerde blik richting Sayo op en glimlachte even. "Jij bent zonder twijfel het spontaanste meisje in deze gang."

Regina keek nog steeds afwachtend naar de jongen en het meisje, die misschien wel een setje samen waren. Ookal was dat zo, boeiend. Nu was zij er ook bij, en ze ging niet zomaar weg voordat ze een redelijk antwoord had gekregen. En die kwam er, want hij begon tegen haar te praten. Ze zette haar hand in haar zij en keek hem met een grijnsje aan. "Jij bent zonder twijfel het spontaanste meisje in deze gang." meldde hij haar, en ook hij glimlachtte even kort. Regina streek een plukje van haar goudblonde haar achter haar oor en knikte tevreden. "Nâh, wat een compliment." Grijnsde ze richting hem, met z'n zwarte haar. Het meisje die naast hem stond had bruin haar en was niet opvallend lelijk ofzo. Pff, ze kon doen wat ze wou doen. "En ik heb niet dat ik jullie sexy praatje heb verstoord?" vroeg ze grinnikend met een lief stemmetje, en ze keek hem vragend aan. "Ik ben ook goed in sexy praatjes hoor." merkte ze vaagjes op. De Chanel tas die ze om haar arm had hangen bungelde met haar armbanden mee, en maakte een rinkelend geluid. Het was haar mobiel die afging. Ze hield haar nieuwste iPhone uit haar tas en las het smsje van haar vriendin: "Reg. Waarom moet je die klas nou worden uitgestuurd honey? Nu zit ik hier in m'n eentje bij die mogool! XOXO" Ontvangde ze. Als het gesprek van dit tot het einde liep zou ze wel terug smsen. Ze stopte haar mobiel weer in haar tas en keek met haar tandpastasmile richting de twee.

Het meisje was blijkbaar gediend met het compliment en liet dat dan ook goed genoeg merken. Ze wierp opnieuw een blik op Sayo, die er maar een beetje stilletje bij stond. Regina vroeg als ze hun sexy praatje had verstoord, maar Murray schudde rustig zijn hoofd hoor. Meteen ernaa opperde ze zelf ook heel goed te zijn in sexy praatjes en Murray kon een grijnsje niet onderdrukken. "Dat geloof ik best." Hij liet zijn blik even over haar heen glijden om een gepast beeld van haar te krijgen. Blonde haren, best wel een knappe meid, onder een vermomming van allerlei dure hebbedingetjes. Het tegenovergestelde van Murray dus, die enorm krap zat nu zijn ouders hem aan zijn lot hadden overgelaten en hij het overige geld aan deze school had gespendeerd. Het meisje haalde haar Iphone uit en las het berichtje dat ze net had ontvangen, maar tot zijn verbazing stak ze die zonder te beantwoorden weer weg. "En met wie heb ik de eer dit sexy praatje te maken?" vroeg hij glimlachend aan haar. Aangezien hij net nieuw was, had hij geen flauw idee wie hij voor zich had.

"Dat geloof ik best." Zei de zwartharige jongen richting haar, en ze kon een grijnsje niet onderdrukken. "Mooizo." antwoordde ze, en ze haalde haar hand door haar haar. Het meisje die erbij stond had nog niks gezegt, dus ze besloot niet spontaan uit het niks aandacht aan haar te schenken. Als zij niks tegen haar zij wat in iedergeval gepast in de aardigheids richting kwam ging het nog wel, maar iemand die niks zei of wel iets zei en wat totaal niet aardig bedoeld was ging er niet mee door. "En met wie heb ik de eer dit sexy praatje te maken?" "Ik ben Regina George. En jij?" vroeg ze terug, en haar groene ogen richtten zich weer op de jongen, en gleden daarna even kort naar het meisje. Ze haalde in deze kortdurende stilte haar mobiel weer uit haar tas, en opende een nieuw bericht om Audrina terug te smsen. "I'm sorry, Aud. Geef hem maar een lebberende kus van mij, hihi! XOXO" stuurde ze terug via haar zwarte ding die ook wel een mobiel werd genoemd. Haar houding veranderde en ze sloeg haar armen losjes over elkaar heen, en haar haar vloog vrolijk mee met haar bewegingen. De jongen had zwart haar en was best een ander typetje dan dat zij was. Normaal besteedde ze weinig aandacht aan zulke types, maar dit keer was het een uitzondering. Hij negeerde haar niet en wierp niet tegen, dat was dus geen reden om niet tegen hem te praten. Hij was gewoon wel oké zegmaar. Haar gifgroene ogen wierp ze weer naar de jongen, waarvan ze binnenkort als het goed was zijn naam van zou horen.

Het meisje bleek dus Regina te heten en vroeg daarna meteen naar zijn naam. "Murray." antwoordde hij op zijn normale, rustige manier terwijl hij nog steeds tegen de lockers leunde. Hij keek vanuit zijn ooghoeken even naar Sayo, maar besloot haar niet voor te stellen. Ze was oud genoeg om dat zelf te doen als ze daar nood aan had. Hij keek terug voor zich uit, naar Regina, net op het moment dat zij ook zijn richting uitkeek en hun blikken elkaar kruisten. Daardoor merkte Murray de gifgroene ogen op. Misschien waren het die ogen die haar zo speciaal maakten, want Murray was verbaasd van zichzelf om met zo'n meisje te praten. En dan nog zonder verwijten naar zijn hoofd geslingerd te krijgen of er zelf af te vuren. Hij bekeek haar nogmaals en besefte dat ze rond dezelfde leeftijd als hijzelf leek. "Zit je toevallig in 12A of B?" vroeg hij, zo nieuwsgierig als hij was, terwijl hij zijn handen terug in zijn broekzakken liet glijden.

"Murray." zei hij. Ze knikte even richting hem en opende haar mond om wat terug te zeggen. "Aangenaam dan hè?" zei ze tegen hem met een grijnsje, waarna ze haar mobiel weer voelde trillen. Regina zag hoe de jongen even naar het andere meisje keek, blijkbaar om te twijfelen om haar ook voor te stellen. Hij wende zijn blik van haar af wat dus liet merken dat hij besloot dat ze het zelf wel kon doen. "Zit je toevallig in 12A of B?" vroeg hij toen aan haar, kennelijk nieuwsgierig. Ze glimlachte naar hem en knikte. "Klopt, ik zit in 12A. En jij?" vroeg ze toen terug, en ze pakte behendig haar mobiel weer en opende het nieuwe smsje. "Ik heb hem lekker op z'n bek gepakt hoar!" antwoordde ze terug op het grapje dat zij naar haar had ge-smst, en met een grinnikje begon ze aan het nieuwe smsje terug. "Geweldig A.! Je maakt z'n hele dag weer goed I guess.." smste ze snel terug met wat getik van haar gemanicuurde nagels. Ze bergde haar mobiel voor de derde keer op maar deed dat ditmaal in haar broekzak omdat hij waarschijnlijk zo toch weer af zou gaan.