De kamer van Naïla en Kenneth.

Een luid gemompel weerklonk en weerkaatste daarna weer tegen de muren van de gangen vol kamers. Ze moest nog één trap omhoog en daarna kwam ze aan haar kamer die haar aangewezen was. "Stomme school", zuchtte ze en slaakte een diepe zucht toen ze uiteindelijk met een koffer in haar hand de trap op was geraakt. "Pfoe", zei ze zacht en liep nu naar haar kamer. "Hopelijk ziet hij er een beetje uit", zei ze droogjes en deed de deur open. Eerst was ze een klein beetje teleurgesteld aangezien de kamer nogal klein was. Maar na een tijdje vond ze het er toch nog redelijk knus uit zien. Zonder nog wat te mompelen sloot ze deur achter zich en laadde meteen haar koffer uit en legde haar kleren netjes in de kast. Toen dat gedaan was liet Naïla zich op haar bed vallen en legde haar handen onder haar hoofd. Zo, eindelijk, rust. Met een glimlach op haar gezicht draaide ze zich op haar zij en sliep na een tijdje denken in slaap.

Nadat ze haar ogen had geopend geeuwde ze en rekte zich uit. Nooit geweten dat ze zo goed had geslapen. Zeker zo'n drie uren. Naïla stond op en gooide wat water in haar gezicht. Zo, nu was ze tenminste wakker. Ergens was ze nieuwsgierig met wie ze in de kamer zou zitten. Maar veel dacht ze er niet aan. Zolang diegene niet te veel zaagde was het voor haar allemaal wel goed.

-inspiratieloos, Naïla en Kenneth only.

Kenneth duwde de kamerdeur open en gooide zijn tas op zijn bed en keek even naar het meisje dat op het bed lag. Nee, komop dat kon toch niet. Hij dwaalde af naar zijn bed en gooide zijn kleren op het bed. Wreed veel truien en ook wat truitjes van AC milaan, Chelsea, Arsenal, Brazilië. Rustig hong hij zijn teneus aan zijn deel van de kapstokken en zijn andere truien en broeken legde hij op zijn schap. Ook viste hij twee voetballen uit zijn zak. Een gitzwarte waarop het spierwitte logo van Nike pronkte. En dan ook nog een rode waar in het geel een Nike logo op stond. Ook viste hij er vijf paar schoenen uit. Bijna allemaal van Nike en een van Reebok. Allemaal wreed duur, maar hij droeg ze graag. Alleen droeg hij zijn afgesleten All stars het liefst om mee te voetballen. Ook stond er een paar toppenshoes, echte voetbalschoenen. Felle rode nikes met witte toppen. Kort keek hij naar het meisje en fronste even. 'Euhm, jow.' Sprak hij droogjes tegen haar.

Rustig dropte hij zijn tas naast zijn bed en zette hij zijn All stars daartegen. Dan zette hij zich neer en keek strak voor zich uit. Het was echt wel heel toevallig dat hij nu net met haar in een kamer lag. Ach, hij moest het er maar mee doen. Ze zaten immer nog een heel jaar met elkaar opgescheept.

Naïla keek naar de jongen die de kamer binnen kwam en even sloeg ze haar ogen neer. 'Ooh god, toch niet met hém', dacht ze en hoorde zijn stem. "Hoi", zei ze droog en knikte waarna ze zich recht stelde en zich op een stoel liet zakken. Njah, wat zou ze tegen hem moeten zeggen. Het begin van een gesprek was altijd het moeilijkst. Toen ze naar alle truitjes keek van voetbalclubs slaakte ze een zucht van opluchting. "Dus je speelt voetbal neem ik aan?", vroeg ze vriendelijk en liet haar blik op al zijn truitjes gaan. Zij zelf speelde ook maar niet echt om wedstrijden mee te spelen. Nee, ze voetbalde liever met haar zelf. Trics oefenen, dat was zo haar dagelijkse bezigheid. Nu kon ze toch al redelijk veel dingen en daar was ze zelf ook redelijk fier op. "Op het strand heb ik me niet eens is deftig voorgesteld. Naïla", zei ze daarna en knikte nogmaals. Naïla vond het maar best om haar voor te stellen, alles ze zo een jaar met elkaar opgescheept zaten en elkaar alleen maar ontweken was het ook niet echt fijn. "Sorry, maar ik ga me even gaan douchen", zei ze daarna en glimlachte vriendelijk. Nadat ze hem nog een keer bekeek liep ze naar de badkamer, kleedde haar uit en stapte de douche binnen. Fris water gleed over haar lichaam. Zalig koud water. Met warm water douchte ze zich niet zo graag. Ze vond het fijner met koud water. Toen Naïla na een tijdje de douche weer uit kwam nam ze een handdoek en deed die simpel om haar lichaam. Daarna liep ze terug de kamer binnen en griste een blauw jurkje uit haar kast en liep daarna weer naar de badkamer. Toen ze zich weer had aangekleed en haar haar had staan stijlen kwam ze terug de kamer binnen en knikte weer naar de jongen.

'Jep, al jaren.' Zei hij met een korte grijns tegen haar. Toen ze naar de badkamer ging legde hij zich neer op zijn bed en staarde naar de plafond. Waarom nu net met haar? Geirriteert nam hij zijn bal en begon tegen de plafond te gooien uit verveeling. Ze heete dus Naila. Dat wist hij dan ook al meteen. Na een tijd kwam ze ook weer buiten in een blauw jurkje. 'Ik ben trouwens Kenneth voor als je het weten moest.' Zei hij tegen haar en stond dan ook even op en geeuwde even. Er werd op de deur geklopt. Rustig liep hij naar de deur toe en opende ze die. Daar stond een gast en die gaf hem een zwart pak aan een kapstok. 'Thanks mate.' Zei hij en nam het pak aan. Rustig liep hij naar de kast en hong de hoes in de kast en deed die er vervolgens af. Onder de hoes zat een smoking voor het aankomende gala bal. 'Oh ja, sorry voor mijn gedrag op het strand.' Hij nam zijn zwarte bal vast en keek haar even aan. Zometeen zou hij gaan voetballen, allesins eerst naar de match kijken van de kinderen die een jaar lager als hem zaten. Soms speelde ze wel eens goed en meestal bleef hij daar na nog wat hangen om te spelen.

Naïla keek naar Kenneth en knikte. Binnenkort zou er een gala aankomen. Dat wist ze ook. Ze had totaal nog geen date en dat baarde haar zorgen. Zou er haar eigenlijk iemand vragen? Naïla haalde luchtig haar schouders op en richtte haar blik op de jongen die zich voorstelde als Kenneth. Best nog een mooie naam. "Het maakt niets uit. Ik was zelf al wat chagrijnig nadat ik te melden kreeg dat ik niet meer mocht logeren bij m'n tante", zei ze luchtig en grinnikte. Toen Naïla de bal zag van Kenneth glimlachte ze . "Ik weet niet of het toeval is maar ik heb net jouw bal maar dan in het grijs", zei ze en toonde de grijze bal van haar. Daar was haar naam in genaaid. Ze vond het best wel leuk zo. "Zozo, kan je al vele trics?", vroeg ze geïnteresseerd en liet haar blik glijden op de jongen die naar de deur ging en een gala pak aannam van een jongen. "Al een date?", vroeg ze en grijnsde ietwat uitdagend. Speels uitdagend eigenlijk. Vlug liet ze de bal naast haar tas weer vallen en keek eens in haar klerenkast. Eigenlijk had ze er nog niet aan gedacht wat ze zou dragen voor het gala bal. Misschien haar splinternieuwe rooie jurk die ze nog niet had gedragen. Het was haar mooiste kleedje dus waarschijnlijk zou ze het wel dragen.