Wanna start?

Een meisje met blond-zwart haar kwam het schoolplein van Monica opgelopen. Dit was haar eerste dag. De nodige zenuwen raasden ook door haar lichaam heen. Maar veel liet ze er niet van merken. Toen ze lopend met haar tas om haar schouder naar het schoolplein was gelopen was ze al een paar keer na gefloten. Wat meestal een goed teken was in haar ogen. Ze aarzelde niet en zette nog een paar stappen richting het gebouw. Ze keek om zich heen. Zo ontzettend veel mensen. Welke zouden in haar klas horen? Welke mensen zouden haar vrienden worden? Zo ontzettend veel onbeantwoorde vragen die Kyla niet zelf kon beantwoorden. Het ging van haar houding afhangen wat er ging gebeuren vandaag. Dat wist ze zelf ook wel. Ze zocht een bankje op en ging zitten, zo kon ze wat beter en minder opvallend kijken wie er allemaal rond liep. Ze zag een aardig veel groepen mensen bij elkaar staan. Dat waren vast allemaal vrienden groepen, populaire mensen en dergelijke. Ze grijnsde. Ze maakte oogcontact met een jongen die haar aan keek. Deze grijnsde en knipoogde waarnaar hij weer doorliep, het gebouw in. Kyla dacht na. Was dat een mislukte flirt-poging? Nah, vast niet. Ze veegde haar haar naar achter en trok haar tas op het bankje. Snel en handig ritste de deze open en haalde er een Samsung Diva uit. Ze grijnsde en haalde de vergrendeling van de mobiel af. Waarnaar ze een berichtje naar haar vriendin uit Seattle maakte: "Alles oké hierzo. Veel gozers! Ik zie je in de vakantie weer! xx. Kyla."
Ze aarzelde. Zou ze het versturen? Haar vinger drukte op de verzend knop en het berichtje was weg. Ze zuchtte en deed haar mobiel maar weer weg. Het had toch geen zin zo. Kyla ging achterover zitten, en wachtte geduldig af of er iemand op haar afstapte.

Kenneth stond tegen een muur te leunen en zijn blik was gevestigd op een meisje dat nieuw leek. Kort fronste hij. Ze zag er best stoer uit, maar ja schijn kon bedriegen. Hij wist niet zeker of hij op haar moest afstappen ofzo. Wel had hij dan nog iemand anders die hem raar ging vinden. Eigenlijk, zou wel perfect zijn een onbekende die je nu al raar zou vinden zonder dat die je ook maar gezien had? Nee, eigenlijk was dat gewoon dom. Kenneth besloot uiteindelijk om zich toch maar van de muur afteduwen en naar haar toe te gaan. Meteen waren enkele vieze blikken op hem gevestigd waardoor hij al meteen zin had om zich om te draaien. Maar aangezien hij toch op weg was naar haar kon hij maar door gaan, plus hij was het gestaar toch al gewoon. Er was veel volk op dit moment, dan had waarschijnlijk een groot deel van de school een uur later les. Aangezien dit bij hem toch het geval was. Uiteindelijk kwam de jongen met het pikzwarte haar, en de rode T-shirt tot stilstand bij haar en glimlachte even. 'Zo, nieuw?' Sprak hij kalm tegen haar. Kenneth stond met zijn handen in zijn zakken voor het meisje, dat oftewel een jaar jonger was als hem oftewel even oud. Bij haar was het iets moeilijker in te schatten raar genoeg.

Dan nam een trekje van zijn sigaret en blies de rook uit. Hij zat op een van de randen van de plantenbakken die op het plein stonden. Mijn voet stond op de rand waar hij tevens ook zijn arm op had gelegd waarin zijn sigaret lag. Zijn licht grijze ogen keken rond. Er was niemand die hij kende hier, maar goed. Later zou hij wel wat contact zoeken met andere leerlingen hier. Tot nu toe kende hij immers alleen zijn kamergenoot, Hayley. Een schat van een meid, maar goed. Hij schudde zijn hoofd en volgde met zijn ogen een meisje met blond en zwart haar. Een van de andere jongens knipoogde naar haar. Dan rolde met zijn ogen, hoezo mislukte flirt-actie. Hij zuchten en merkte dat een andere jongen, ongeveer even oud als hemzelf, naar het meisje toe liep en wat vroeg. Zelf vroeg hij zich ook wel af of ze nieuw was hier. Hij was hier zelf immers ook nieuw, nou ja nieuw. Hij was hier nu een kleine drie dagen, dus echt nieuws was die niet meer. Al voelde het af en toe wel zo als hij al die mensen zag. Hij tikte het as van zijn sigaret, nam nog een trekje en stond op. Met een hand in zijn zak en in de andere zijn sigaret liep hij op het meisje en de jongen af. Hij bekeek het meisje even en vroeg zich af hoe oud ze was. Hij kon er niet echt uitkomen. Jammer genoeg dat wel, maar goed. Hij knikte naar de twee en ging leunend tegen een bankje staan. 'Nieuw?' Vroeg hij rustig, met de sigaret tussen zijn lippen. De glimlach stond nog steeds op zijn gezicht terwijl hij een trekje nam en de rook de lucht in blies.

Rustig keek ze naar de naderende jongen. Teminste nog iemand die zich niet te goed voor haar voelde. Kyla rekte zich wat voorzichtig uit op het bankje. Pas nu kon ze goed zien hoe hij er precies uitzag. Kyla nam hem goed in zich op. Zwat haar, ouder dan ze zelf was, en -zoals de meeste jongens- groter dan haar. Kyla ging recht zitten, ze wist niet wat ze nu kon verwachten. 'Zo, nieuw?' Sprak de jongen met het zwarte haar. Ze knikte. 'Inderdaad.' Zei ze toen rustig en keek nog een keertje het schoolplein rond. Een jongen zat op een platenbak te roken, maar het viel haar niet goed op.
Ze keek de jongen die bij haar stond in de ogen. 'Ik ben Kyla.' Zei ze rustig tegen hem en grijnsde voorzichtig. Ze was benieuwd naar de naam van de jongen die als eerste bij haar was gaan staan. Kyla keek naar de andere jongen die haar benaderde. Hij leek wat ouder in zijn gezicht volgens haar, misschien kwam het ook omdat hij rookte. Was hij.. die rokende jongen die ze al eerder zag zitten. Ze durfde het er niet op te gokken. 'Nieuw?' Kyla grijnsde. Was dit een begroeting hier of was iedereen zo nieuwsgierig. Kyla antwoorden lachend: 'Ja. Mijn naam is Kyla.' Zei ze er maar achteraan. Ze veegde een pluk haar bij haar ogen weg en keek de twee jongens geïntreseerd aan. Wie zou als eerste antwoorden?

Kenneth keek haar met een glimlachje aan. Je zag wel aan haar dat ze nieuw was, gewoon omdat ze werd gemeden door al die snobs die hier rondliepen. Het zat er hier vol van mensen die zich te goed voelde voor andere te leren kennen, daarom dus snobs. 'Ik ben Kenneth.' Al snel kwam er nog een andere jongen bij staan en die begon ook met de vraag of ze nieuw was. Kort grijnsde hij en knikte even naar de jongen. Dan keek hij even naar Kyla. Ze zag er best wel stoer uit, ten minste iemand die zich durfde tonen hoe ze echt was. Dat sprak hem meestal wel aan in mensen. Dus ergens hoopte hij wel dat ze vrienden konden worden, eveneens als met die jongen die er bij was komen staan. Kalmpjes stak hij zijn handen in zijn zakken en wachte op enige reactie van de twee, terwijl hij naar enkele mensen die hen wat verwaand aanstaarden keek.

[En toen had ik geen insi meer ]

Dan knikte vriendelijk naar de twee waar hij zo wel voor als naast stond. Hij nam de sigaret tussen zijn lippen uit en nam enkel een trekje, om daarna de rook naar een andere rook te sturen. Het meisje stelde zich als eerste voor en verzekerde hem van het feit dat ze nieuw was hier. Gezellig, nog een nieuw iemand hier. Even later stelde ook de jongen naast hem zich voor, als Kenneth. 'Dan is de naam.' Zei hij rustig, aangezien hij aannam dat het nu wel zijn beurt zou zijn om zich voor te stellen. Hij keek om zich heen, enkele mensen liepen straal langs hen heen, alsof ze niet bestonden. Stelletje malloten zijn het toch. Hij keek terug naar het meisje, die zich had voorgesteld als Kyla. Even vroeg hij zich af of hij verder durfde te vragen, hij wilde immers niet onbeleefd overkomen. Een glimlach sierde zijn gezicht. 'Welke kamer zit je?' Vroeg hij daarna met een glimlach. Hij keek even naar Kenneth, deze twee mensen leken hem wel aardig. Misschien konden ze wat vaker samen optrekken en vrienden worden. Nou ja, zaak voor later. Eerst zou hij zich op Kyla richten. Aangezien hij die best beter wilde leren kennen, ze leek hem wel een aardige meid. Eigenlijk... Alle meisjes hier waren aardig, Blake, Kyla, Hayley, Dawn. Hij was nog maar weinig in contact geweest met jongens. Later misschien, ooit. Als hij zin had tenminste, want tot nu toe kwam het er niet echt van.

Kyla keek naar Kenneth, die zich voorstelde. 'Oké dan. Kenneth.' Ze herhaalde zijn naam rustig om eraan te wennen. Ze kon maar beter namen gaan onthouden wou ze ooit nog vrienden maken. De andere jongen stelde zich voor als Dan. Oké. Weer onthouden. 'Welke kamer zit je?' Deze vraag was afkomstig van Dan. Ze keek hem aan. 'K-kamer,' Kyla stopte en dacht na.. had ze al een kamer. Nee. Niemand had haar wat verteld over een kamer. 'Ik heb niks gehoord over een kamer.' Zei ze toen maar als antwoord. Ze wist echt niks van een kamer af. Ze keek om zich heen, langs Dan en Kenneth. Mensen liepen straal door, alsof ze helemaal niet bestonden. Ze keek raar. Oké.. daar moest ze ook maar aan gaan wennen. Kyla vond het toch vervelend dat ze als enige zat. 'Kom anders ook zitten.' Zei ze tegen Kenneth en Dan. Kyla trok haar tas op schoot en sloeg haar armen eromheen. Ze wist niks beter te doen nu de jongens zo stil waren. Ze kun nu het beste gewoon afwachten..

-Inspiloosheid..-

Kenneth hoorde de vraag van Dan en fronste even. Het antwoord van Kyla leek dan ook perfect. 'Wel, je word hier gewoon in kamers gezet voor hier te overnachten. Maar die lijst hangt in The Living Building waar alle kamers en ook de gamehall zijn.' Legde hij haar maar even simpel uit. Toen ze zei om te gaan zitten keek hij even naar de grond en besloot dan maar naast haar te gaan zitten. Dan had toch nog plek aan de andere kant, anders zou hij wel gaan rechtstaan ofzo. Kort knikte hij naar een voorbij ganger, die jongen zat dus bij hem in het voetbalteam. Jan dat waren zo de enigste mensen die hij echt kende, buiten dan Sawyer, Ruby en Emilie. Maar voor de rest was iedereen hem hier vreemd, ookal zat hij hier best al een lange tijd op school. Voor de herfst was het hier veel te warm, daarom waren bijna alle mensen hier gekleed in kleedjes, of gewoon een topje of shirt met een broek. Zo liepen ze hier bijna altijd rond. Dat was gewoon het hele principe van Santa Monica.

Dan glimlachte vriendelijk toen het blek dat Kyla niets wist over de kamers. Misschien was hij toch wat te snel van stapel gelopen. Ach ja. Ze kan het beter meteen weten, anders liep ze hier ook maar verloren rond. Hij grijnsde even en keek naar Kenneth die het hele zooitje uitlegde. 'Tevens staat er op dat formulier wie je kamergenoot is.' Voegde hij er rustig aan toe. Hij nam een trekje van zijn sigaret en trapte hem daarna op zijn hak uit. Zo, dat was nummer zo veel voor vandaag. En de middag was nog niet eens begonnen, misschien werd het toch eens tijd om te minderen. Nou ja, nu niet, later misschien wel. Kyla stelde voor om te gaan zitten en Kenneth zat meteen naast haar. Dan rolde ongemerkt met zijn ogen en schudde daarna vriendelijk zijn hoofd. Hij sloeg af voor vandaag. 'Doet iemand hier nog iets aan sport?' Vroeg hij toch in het algemeen. Hij vroeg zich af wie hier nog meer aan voetbal, of misschien dansen, deed. Hij leunde rustig tegen het muurtje aan en nam een paar andere kinderen in zich op. Er zaten geen bekende bij, misschien dat hij ze later zou herkennen, als hij met wat meer mensen contact zou hebben gemaakt. Hij schudde bedenkelijk zijn hoofd en keek weer naar de twee naast hem. Wie zou het eerste antwoorden?

-Mijn inspiratie is weggelopen D:-