What's the point?

Jimmy was blij dat het weer een leuk gesprek was geworden. Hij voelde zich echt geen kind maar dat was gewoon om te dollen. Hij kon gewoon geen kind meer zijn, daar was te veel voor gebeurd en er gebeurd nog te veel voor. 'Ja, ik zet gewoon van die puppy ogen op.' zie hij lachend. Hij vond het wel grappig en gezellig. Toen ze vroeg wie de rapper was deed hij even moeilijk om te vertellen dat hij het was. Hij kon het hebben dat het bekend werd waar hij woonde want hier was hij nog een beetje veilig, hier kon hij in stilte wonen. Terwijl hij rotzooi uit haalde op straat. Toen ze zo verbaast was dat hij dit had geschreven moest hij wel even lachem. "Jep it was me' zei hij lachend dit was niet het enigste liedje dat hij had geschreven. Toen ze vroeg waarom hij het niet wou uitbrengen zei hij alleen maar 'Dat is gecompliceerd, ik weet hoe het er aan toe gaat om je te moeten bewijzen'. Dan had hij het over zich te bewijzen in de clubs waar hij in rond hing. Maar dat waren meestal ook de enigste mensen die naar deze shit luisterde.

Ze had echt niet gedacht dat hij het zelf had geschreven. Eerst had ze het nog raar gevonden dat hij er wat moeilijk over deed. Maar ze wist dat hij de schrijver was, kon ze het wel inzien. Meestal hield je het dan wel wat achter. Aangezien soms mensen bang zijn wat andere ervan vinden. Maar er waren ook mensen die er geen enkel probleem mee hadden om het aan de wereld te laten zien, dus het lag blijkbaar wel aan de persoon zelf. Yasmine glimlachte even en richtte haar blik weer op die van Jimmy. Toen hij begon over puppy ogen moest ze lachen. "Ja, want je komt echt door middel van puppy ogen onder een moord uit." zei ze, nog altijd lachend.
"Jep it was me' Aan Jimmy's lachende stem te horen was hij niet zo bescheiden. Al had ze dat ook niet van hem gedacht. 'Dat is gecompliceerd, ik weet hoe het er aan toe gaat om je te moeten bewijzen' Ze knikte even na zijn woorden gehoord te hebben. Dat was inderdaad waar, de artiestenwereld was niet altijd rooskleurig en je moest inderdaad wel veel moeite doen om je te bewijzen tegenover andere. "Heb je nog andere nummers geschreven?" vroeg ze en keek hem voor een moment even vragend aan. Want als dat het geval zou zijn, zou ze die ook wel willen horen. Oké, het was misschien niet echt de style waar ze dagelijks naar luisterde, maar het was knap in elkaar gezet. En zoiets zou zij in ieder geval niet kunnen.

Hij begon over puppy oogjes, maar hij kon eigenlijk niet eens puppy ogen op zetten. Ze vertelde hem dat hij zo echt niet onder de moord uit kon komen. 'Maar ik wel' zei hij schaapachtig. Hij keek weer even rond en zag dat het vrij rustig was geworden hij had dan ook niet echt een tijd benut. Hij was ook niet bescheiden over dat hij het had geschreven want hij wist dat hij goed was. Dat had hij zo vaak bevestigd gekregen met rap battles en al dat soort dingen. Het leven van hem was ook niet echt makkelijk geweest en daarom kon hij ook zo goed teksten schrijven, hij schreef zijn haat en verdriet er uit en daarom was hij ook zo goed. Ze vroeg als hij nog meer nummers had geschreven, natuurlijk hij er meer geschreven. 'Wacht even'. zei hij en zocht een nummer uit. lose yourself heette het liedje. 'Deze heb ik ook geschreven en nog vele anderen' zei hij. Hij was er wel trots op dat hij kon rappen want dat was toch een vak opzicht.

Ergens hoopte Yasmine dat hij meerdere nummers had geschreven, zodat ze er nog een paar zou kunnen horen. Want ze was stiekem wel benieuwd naar meer. Hij kon het best goed en ze had ook wel zo'n idee dat hij dat ook wel wist. Ze leek hem niet zo'n bescheiden typje. 'Maar ik wel' hoorde ze hem zeggen, Yasmine glimlachte even. Tja, hij kreeg vast alles voor elkaar. Tenminste, zo zag het eruit. Dat zou zij ook wel willen, dat zij alles voor elkaar kreeg. Maar ze had al vaak meegemaakt dat dat niet zo was.
'Wacht even' Yasmine keek toe hoe Jimmy een nummer opzocht. Er viel weer even een stilte, maar tevens van korte duur. En al snel vulde de muziek de stilte. Ze glimlachte en luisterde aandachtig. Ook weer zo'n soort style. Ze grijnsde even en keek weer om zich heen. 'Deze heb ik ook geschreven en nog vele anderen' hoorde ze Jimmy zeggen. Ze had dus gelijk gehad toen ze dacht dat hij er meerdere nummers had geschreven. Maar zoiets kwam ook wel vaak voor. Als je er aanleg voor had dan deed je het vaker, omdat je het leuk vind. En hij leek zijn rapmuziek ook wel echt serieus te nemen. "Klinkt goed." antwoordde ze met een grijns en ze verzette zich weer wat op het bankje omdat ze het gevoel had dat ze er af zou glijden. "Woeps, lag ik zonet bijna echt dood op de grond." grijnsde ze en zuchtte even.

[inspiratie overleden --']

Jimmy was dan ook wel het type dat veel voor elkaar kreeg, was het niet goedschiks dan kwaadschiks. Hij heeft wel eens vaker iemand bedreigt om iets voor elkaar te krijgen, maar dat vertelde hij haar maar niet. Waar hij vandaan kwam en waar hij nog vaker komt zijn veel mensen bang voor hem, of die willen wraak op hem. Dat is een van de redenen dat hij hier is komen wonen. Niemand verwachte van hem dat hij naar school zou gaan, want hij haatte school echt. Niet zo als de meeste mensen dat ze het niet leuk vonden maar hij haatte het. Hij kon net als al zijn andere liedjes dit liedje ook weer uit zijn hoofd, dit was een vrij luchtig liedje vergeleken met andere liedjes. Hiphop en zeker rap was zijn stijl, nouja eigenlijk bijna zijn leven. Hij zag hou Yasmine bijna van de bank afgleed maar zich snel verzette. Hij moest even lachen van wat ze zei. 'Zie je de cola begint al te werken'. zei hij met een grijns.

[ Wat school toch allemaal met je inspiratie doet -.-]

Vanuit haar ooghoeken hield ze Jimmy in de gaten die opeens begon te lachen. Ze probeerde haar gezicht zo te trekken alsof het leek alsof ze beledigd was. Maar dat verging haar niet even goed, aangezien ze zelf ook in de lach schoot. 'Zie je de cola begint al te werken' hoorde ze hem zeggen. Er gleed weer een grijns over haar gezicht heen. "Ik hoopte nog zo dat je zonet een grapje maakte over die cola." verzuchtte ze, maar er was nog altijd een brede grijns op haar gezicht te lezen. Dit maakte het wat minder overtuigend. Al hoopte ze dat ze wel overtuigend over kwam. Maar ze wist dat de kans daarvoor klein was..
Voor een moment keek ze even om zich heen en ze zag hoe er een paar kinderen voorbij rende. Dat deed haar denken aan de meisjes die zonet waren langs gelopen. Nog niet eens zolang geleden. Deze rende ook zo zorgeloos rond en schreeuwde vrolijk tegen elkaar. Alsof dat normaal was, en dat was het nu eigenlijk ook wel. Ze zuchtte even en staarde voor zich uit. Haar handen had ze beiden naast haar benen geplaatst zodat ze kon steunen. Voor het geval dat ze er nog een keer dreigde af te vallen. Haar blik ging weer naar die van Jimmy, op zijn gezicht was ook een brede grijns te lezen. "Ik snap niet dat je kan lachen, terwijl ik hier half dood lig te gaan." merkte ze grijnzend op.

[Thuis is mijn inspiratie anders ook niet terug T.T]

Jimmy moest wel lachen toen ze bijna van de bank af gleed en gaf dus ook een reactie. Yasmine zei dat ze hoopte dat hij een grapje maakte over de cola. 'Ik maak geen grapjes, ik ben altijd bloed serieus'. probeerde hij zo serieus mogelijk te zeggen. Jimmy zag een paar kinderen rond rennen hij gaf er niet veel aandacht aan het waren immers maar kinderen die hij niet eens kon. Hij keek even naar Yasmine die even zuchtte, hij wist nog steeds niet waarom ze ze verdrietig was. Maar hij had geen zin om de zweer te verpesten dus vroeg hij het maar niet. Hij zag dat ze haar vast greep. 'Je vast grijpen heeft niet veel nut want als je dood bent verslappen je spieren toch'. zei hij met een professor achtige blik. Hij grinnikte daarna even. 'Heel heel stiekem ben ik een Psychopaat, die hier rond deze school zwerft'. zei hij lachend.

[ ookal geen inspi]

'Ik maak geen grapjes, ik ben altijd bloed serieus' Weer zag ze hoe Jimmy in de lach schoot. Yasmine grijnsde maar, aangezien ze wist dat het haar toch niet zou lukken om serieus te kijken. En dat hoefde nu ook niet meer van haar. Het gesprek dat ze met elkaar voerde, deed haar eigenlijk ook wel lachen en blijkbaar was het bij hem wederzijds. 'Je vast grijpen heeft niet veel nut want als je dood bent verslappen je spieren toch' hoorde ze hem zeggen. Er verbreedde zich weer een lach op haar lippen. "Maar ik wil eigenlijk nog helemaal niet dood." zei ze met een piepstemmetje en keek hem zielig aan. Al wist ze niet of dit wél overtuigend over zou komen, aangezien dat zonet ook niet gelukt was.
Jimmy grinnikte even en haar lach was door zijn professor-achtige blik nog steeds niet verdwenen. Niet dat ze dat van plan was te laten gebeuren. 'Heel heel stiekem ben ik een Psychopaat, die hier rond deze school zwerft'. hoorde ze hem lachend zeggen. Ook Yasmine schoot voor de zoveelste keer in de lach. "Ik had al zo'n idee dat je gek was, hopelijk munt je het niet kleine meisjes." grijnsde ze en keek hem met haar ogen aan.

Jimmy vond het eigenlijk wel grappig hoe z'n leuk gesprek uit 2 wild vreemden komt. Hij vond het harstike gezellig en zag dat hij nu eigenlijk nog een les had. Maar hij had geen zin om te gaan. Jimmy schoot in de lach toen ze zo een zielig stemmetje opzette en ze zei dat ze niet dood wilde gaan. "Zucht, ik zal je wel sparen". zei hij. Hij gaf haar nog een blikje drinken omdat de andere al op was. "Hier heb je het tegen gif". Hij keek even naar haar en andwoordde op haar vraag. "neey hoor , ik zal niet durven. Hij grinnikte even en zei "Maar ben jij wel een klein meisje".

- niet veel tijd om typen zit in de les-

"Zucht, ik zal je wel sparen". Er gleed voor de zoveelste keer een grijns over haar gezicht. Ze kon het wel vinden met hem. Het was gek dat je zo'n leuk gesprek met elkaar kon voeren ook al kende je diegene nog maar net. Yasmine's humeur was op de één of andere manier toch wel wat opgefleurd. Iets dat ze zonet nog niet had zien gebeuren, maar Jimmy had haar toch wel wat aan het lachen gemaakt. "Gelukkig maar." zei ze nog altijd grijnzend en voor een moment haakte haar blik weer van die van hem af. En ze liet haar ogen vervolgens weer over de grasveldjes en het andere groen dwalen. Er liepen nu geen mensen meer en ze had het idee dat dat kwam door de schooltijd. Maar ze had geen zin om nu aan school te denken. Anders zou haar humeur zo weer terugslaan, iets dat ze nu juist wilde voorkomen.
Yasmine zuchtte even en glimlachte vervolgens weer en keek naar Jimmy. "Hier heb je het tegen gif" Hij drukte haar nog een blik je cola in haar handen, in enkele seconden had ze de glimlach omgetoverd in een grijns. Maar haar ogen daarin tegen, keken hem wat achterdochtig aan. "En nu moet ik zeker geloven dat dit níet vergiftigd is.." zei ze lachend, waarnaar haar ogen gewoon weer meededen met haar lippen. Haar vingers vonden het lipje van het blikje weer en na een kort gesis was het duidelijk dat hij open was. "Maar ben jij wel een klein meisje" hoorde ze hem zeggen. Voor een moment keek ze hem met een gezicht aan. "Ja tuurlijk, maar als ik een klein meisje ben, ben jij eigenlijk ook nog wel een kleine jongen." grijnsde ze en schoof met haar vingers een paar haren uit haar gezicht.

Jimmy had een brede glimlach op zijn gezicht. Hij vond het eigenlijk wel raar dat er z'n verhaal uit een blikje cola kon komen. En nu moet ik zeker geloven dat dit níet vergiftigd is.." hoorde hij haar zeggen. "Nou je moet het zelf weten, of je drinkt dit. Of je sterft in een langzame pijnlijke dood". zei hij grinnikend. Hij keek even naar de lege velden en luisterde even naar de stilte. Ze beweerde dat als zij een klein meisje was hij een kleine jongen was. "Maar dat ben ik ook". zie hij met een kinderlijke stem. Hij pakte zelf ook nog een blikje cola, hij had altijd wel cola of bier in zijn tas zitten, in plaats van boeken vaak. Die lagen altijd in zijn kluisje.

"Nou je moet het zelf weten, of je drinkt dit. Of je sterft in een langzame pijnlijke dood" Jimmy grinnikte even en zijzelf kon het ook niet laten om een kort gegrinnik te laten horen. En niet veel later sierde een brede grijns haar lippen weer. "Goed, je laat me geen keus." grijnsde ze nog altijd en keek naar de cola -die nu al geopend was- in haar hand. Ze zette het blikje weer aan haar lippen en nam een slok, om vervolgens weer richting Jimmy te kijken. "Als het niet werkt doe ik je wat." grijnsde ze en zette de cola op het vlakke oppervlak op de zitting van het bankje.
"Maar dat ben ik ook" luidde zijn stem weer. Yasmine merkte zijn kinderlijke stem op en glimlachte breed naar hem. Het verbaasde haar nog altijd dat zo'n gesprek tussen twee mensen die elkaar amper kende kon ontstaan. En nog wel met behulp van een blikje cola. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat Jimmy ook een cola uit zijn tas had gepakt. Weer glimlachte ze en pakte haar cola weer op en keek ernaar "Hoeveel heb je er wel niet bij je?" grijnsde ze en keek hem ook wel met een vragende blik in haar ogen aan. Eigenlijk maakte haar dat niet eens wat uit, maar de vraag was er uit voor ze het had geweten. Automatisch nam ze weer een slokje van haar cola en hield haar blik op die van Jimmy gericht.

Jimmy vertelde over dat de nieuwe cola een tegen gif was. Yasmine gaf toch toe dat ze het moest nemen. Op het commentaar "Als het niet werkt doe ik je wat." zei Jimmy met een glimlach "Oeewh ik word al bang, dadelijk word ik vermoord door een half dood meisje". hij grinnikte even. Hij keek gelukkig voor zich uit, het was lang geleden dat hij met een vreemd iemand had gepraat. Als het altijd zo makkelijk zou gaan dan snapt hij niet wat zijn probleem was. Jimmy had haar beweerd dat hij nog een klein jochie was. Hij haalde daarna nog een cola blikje eruit. Ze vroeg hoeveel hij er wel niet bij had. Meestal had hij een sixpack bij, hij had toch niks beters mee te nemen. Boeken pakte hij voor de les uit zijn kluisje en legde ze na de zelfde les weer terug. "Meestal een sixpack ofzo, wat moet ik er anders in doen". Hij maakte zijn blikje handig open en nam er een slok uit. Hij voelde haar ogen in zich prikken maar het maakte hem niet uit, hij keek even een beetje brutaal terug en trok een wenkbrauw op. Hij vond het best wel gezellig hij keek even op zijn mobiel en zag dat alle lessen voor vandaag al af waren gelopen. De tijd vloog als het gezellig was.

Nadat ze haar cola doorgeslikt had, richtte ze haar blik even op oneindig. Luisterend naar eventuele geluiden. Maar ze kwam er al snel achter dat er niet veel geluiden te ontdekken waren, aangezien nu de mensen die ze eerst voorbij had zien lopen weg waren. Ze zuchtte weer en hoorde Jimmy's reactie. "Oeewh ik word al bang, dadelijk word ik vermoord door een half dood meisje" luidde zijn stem. Ze grinnikte even en keek weer richting zijn kant. "Misschien zijn half dode meisjes nog wel sterker dan jongens zoals jij." grijnsde ze en liet haar blik even langs hem heen glijden. "En dan zien we nog wel hoe bang je dan bent." vervolgde ze nog altijd grijnzend. Nog steeds verbaasde het haar hoe ze het opeens zo gezellig kon hebben. Het was vreemd, maar het leek nu net alsof ze elkaar al wat langer kende. Zo gingen ze nu eigenlijk ook wel met elkaar om. Voor een moment schudde ze lichtjes haar hoofd en streek met haar vingers een zwarte lok haar uit haar gezicht, waarnaar ze weer naar Jimmy keek.
"Meestal een sixpack ofzo, wat moet ik er anders in doen" Boeken voor je les misschien? Yasmine besloot dit voor haar te houden, aangezien Jimmy best een goede reden zou hebben om het niet in zijn tas te stoppen. Daarbij kwam ook dat je niet voor niets een locker op school had. Ze had leraren weleens horen zeggen dat je daar alleen je boeken voor die dag in moest stoppen, maar zij had daar haar hele boekenkast. Dus ja..

Yasmine zei dat half dode meisjes misschien wel sterker waren als jongens zoals hij. ‘Prove it’ zei hij uitdagend. Hij wist toch wel dat hij sterker zou zijn, maar ja het was maar voor de grap. Hij was namelijk zo sterk omdat hij veel trainde. Maar waar hij vandaan komt en nog vaker komt moet je sterk zijn. Daar geld de regel de sterkste blijft leven. Hij verwachte wel een reactie op zijn vraag wat hij anders in zijn tas moest doen maar hij kreeg geen reactie. Hij zuchtte even en nam een slok van zijn cola. Hij staarde even in het niets. Hij wist even niks te zeggen en keek haar daarom maar even aan. In zijn hoofd dreunde een paar zinnen rond die hij maar niet uit zijn hoofd kon zetten. And eight years later, I'm still at it.
Divorce, re-married. A felon. A father. Sleeping pill addict
And this is real talk
I feel like the Incredible Hulk. My back has been broke, and I can still walk.
Hij kon deze woorden niet uit zijn hoofd zetten, maar het zei ook zo veel over zich zelf. Hij mocht deze zinnen niet vergeten want hij was bezig met een nieuw liedje aan het schrijven. Hij pakte dus snel een of ander schrift uit zijn tas en haalde een pen te voorschijn. Hij schreef snel de zinnen over.

‘Prove it’ Yasmine trok een wenkbrauw op. Dacht hij nou echt dat zij het tegen hem op ging nemen? Voor een moment richtte ze haar blik weer op die van Jimmy en haar glimlach van zonet was omgetoverd in een ondeugende grijns. Haar blik liet ze even over zijn armen gaan. Het was erg duidelijk dat hij veel trainde of had getraind. Tenminste, hoe kon je anders aan die spieren komen? Kort schudde ze haar hoofd en grijnsde weer naar hem. "Wat, tegen jou? Kom maar op." grijnsde ze en sprong in een handige beweging van het bankje af. De cola zette ze weer op de zitting van de bank en ze ging recht voor Jimmy staan. Met nog altijd die ondeugende grijns op haar lippen. Ergens wist ze toch al wel wie er zou winnen, maar ja. Een uitdaging kon voor haar nooit kwaad..
Jimmy pakte een schrift uit zijn tas en begon er in te krabbelen. Een onderzoekende en ook nieuwsgierige blik verscheen in haar ogen. Wat was hij aan het doen? Ze kon van de afstand wel zien dat er zinnen op het papier verschenen. Was hij weer bezig met een nieuw nummer? "Inspiratie zie ik?" zei ze glimlachen en keek hem ondanks toch met een vragende blik aan. Het kon best zijn dat ze het verkeerd had gezien, het hoefde ook niet per ce voor een nummer te zijn..

Jimmy had Yasmine uitgedaagd maar had niet verwacht dat ze er op in ging. Hij keek daarom ook even verast toen ze op stond. Ze daagde hem uit, hij glimlachte even maar zei met een nonchalant gezicht ‘Ik doe geen kleine meisjes pijn’. Hij grijnsde even en stond toen op. ‘Dus als ik jouw was zou ik braaf gaan zitten’. Hij pakte haar zachtjes vast en tilde haar op en zette haar netjes op de bank. ‘Zo, blijf maar braaf zitten klein meisje’. Hij glimlachte even en keek haar uitdagend aan wachtend op een reactie. Hij vond het nog steeds raar dat er zo een gesprek uit het niets kon komen. Hij grinnikte even en wachtte nog steeds op een reactie. ‘Zie je wel je durft het niet’. zei hij en trok een wenkbrauw omhoog.
Toen hij wat opschreef vroeg ze of hij inspiratie had, hij zei ‘Nee, niet echt anders had ik wel een hele tekst geschreven’. Dat was ook waar als hij eenmaal echt op dreef was kon hij zo een heel nummer afschrijven zonder problemen.

Aan het nonchalante gezicht van Jimmy kon ze opmerken dat hij de zaak niet helemaal serieus nam. Ze grijnsde. Ergens wist ze ook wel dat het niet serieus overkwam, in geen enkel opzicht. Maar toch probeerde ze hem met haar meest neutrale gezicht aan te kijken. Al verhielp haar voorgaande grijns dit. ‘Ik doe geen kleine meisjes pijn’ hoorde ze hem zeggen. Nog iets dat erop duidde. Voor de zoveelste keer grijnsde ze en ging met haar hand door haar haar heen, waarnaar ze hem weer aankeek. "Durft het kleine jongetje niet?" grijnsde ze nog altijd en ging weer wat steviger op haar benen staan. Waarnaar ze een stap achteruit zette.
Net op dat moment stond Jimmy op. Yasmine volgde met haar ogen zijn bewegingen. En voor ze het wist had hij haar opgetild en weer op het bankje gezet. Met grote ogen keek ze hem aan. Had hij haar nou zonet vastgehouden? ‘Zo, blijf maar braaf zitten klein meisje’ hoorde ze hem vervolgens zeggen. Even waren haar lippen op elkaar geperst tot één strakke streep. Maar al snel hervond ze haar uitdrukking weer en grijnsde ze breed naar hem. ‘Zie je wel je durft het niet’ hoorde ze hem zeggen. Evenals hem trok Yasmine een wenkbrauw op. "Tja, volgens mij was jij degene die me weer op wonderlijke wijze terug op het bankje liet belanden. Dus ik denk niet dat ik diegene ben die niet durft.." zei ze op een nogal bijdehand toon. Weer stond ze op en ging voor hem staan. Met een grijns die ze ondertussen weer op haar lippen had doen verschijnen. "En?" zei ze met opgetrokken wenkbrauwen.

Jimmy nam haar hele maal niet serieus over het “vechten”. Ze daagde hem uit met de woorden dat hij een klein jongetje was. Hij antwoordde ‘ Ladies first’. Zei hij uitdagend hij zou jaar niet eerst “aanvallen” dat zou niet eerlijk zijn. Toen hij haar op het bankje terug zetten verweet ze hem dat hij niet durfde. Hij trok een grote grijns en zei ‘Zoals ik al zij Baby’s oowh uuhm i mean Ladies first’. Hij zou echt niet beginnen, hij keek haar uitdagend aan. Laat haar maar komen dan kon ze wat beleven, hij zou natuurlijk zacht aardig en vriendelijk blijven maar toch.

Met de reactie van 'Lady's first' haalde ze haar schouders op. Ergens had hij wel een punt. Meisjes gingen nou eenmaal voor. Dat kon ze nu in ieder geval niet meer ontkennen. Yasmine stond weer op van het bankje en keek hem aan. Er was nog altijd een brede grijns op haar lippen te lezen. Het was nu eigenlijk al wel duidelijk dat dit een verspilling van tijd was, aangezien het duidelijk was dat ze niet tegen hem opgewassen was. Maar toch weerhield het er haar er niet van om het te proberen. ‘Zoals ik al zij Baby’s oowh uuhm i mean Ladies first’ Yasmine kneep haar ogen tot spleetjes. Noemde hij haar nou een baby? Daagde hij haar nu uit, of was zij het nou die hem uitdaagde? Even schudde ze haar hoofd, dat deed er eigenlijk ook niet toe. Voor een moment ging haar blik naar het bankje. Waar de cola nog altijd opstond. Haar lichaamshouding stond nogal aarzelend, dat merkte ze ook nu pas op. Maar al snel hervond ze zich en ging wat steviger op haar benen staan, waarnaar ze wat naar Jimmy toe liep. "Wat jij wil." mompelde ze, op haar gezicht was een grimas verschenen.
Haar ogen stonden strak op die van hem gericht, en daardoor was zijn uitdagende blik niet te ontwijken. Haar hand kneep ze tot een vuist en wachtte even, waarnaar naar hem uithaalde. Tot haar verbazing kwam hij tegen zijn gezicht aan. Wel raak. Grijnzend keek ze hem aan. Of hij er iets van voelde wist ze niet, zo wel, pech. Hij was gehard genoeg, tenminste zo leek het wel. Yasmine keek hem afwachtend op een reactie aan.

Jimmy zag Yasmine opstaan bij zijn woorden ladies First. Hij had wel verwacht dat ze het niet zo snel zou opgeven. Zijn andere woorden beviel haar voor zo ver hij kon zien niet helemaal, Jimmy glimlachte even triomfantelijk en zag dat ze er onzeker bij stond. Als hij niet gezegd had dat zij eerst mocht had hij nu zijn kans gegrepen en haar op de grond gewerkt. Hij keek even naar Yasmine en zag dat ze haar vuisten had gebald, ze zou dus geen bitchlsap geven waar hij wel blij om was dat gaf van die lelijke rode plekken. Hij voelde ineens een vuist in zijn gezicht sneller als hij had verwacht, toen ze terug trok pakte hij haar pols vast, niet met al zijn kracht natuurlijk. ‘ Die voelde ik bijna ‘ zei hij sarcastisch en glimlachte even. Hij voelde er ook niet echt wat van hij was wel wat gewend. Hij had haar pols nog steeds vast en draaide haar zo om dat hij haar in een houd greep had. ‘En nu’. Vroeg hij triomfantelijk. Hij wachtte op een reactie. Na een tijdje door te ‘stoeien ‘(?) had hij haar op de grond gelegd pech voor haar kleding die konden wel in de was en het was toch gras. Hij ging naast haar zitten en zei ‘Game over ‘. Er stond een grijns op zijn gezicht.

De triomfantelijke blik van Jimmy deed haar niet al te goed, nadat ze haar arm had terug getrokken had ze hem namelijk recht in zijn ogen aangekeken. Maar echt veel leek hij niet te doen. Tenminste, voor die paar seconden niet. Toen kwam er wel opeens beweging in. ‘Die voelde ik bijna ‘ Het sarcasme blonk er vanaf en ze trok even een wenkbrauw op. Maar tijd om te reageren had ze niet want voor ze het wist werd ze bij haar pols gepakt. Ze had nu elk moment een klap terug verwacht. En verdedigen kon ze zich nu niet, aangezien hij haar vast had. Maar tot haar grote verbazing zette hij een glimlach. En die sprak boekdelen weliswaar.
Hij had haar zo omgedraaid dat ze niet meer weg kon en voor ze het wist werd ze op de grond gelegd. "En nu." hoorde ze hem zeggen. Op zijn gezicht was een grijns verschenen en zij grijnsde ook. En kwam meteen weer overeind, om hem vervolgens met een wat vreemde blik in haar ogen aan te kijken. De 'Game Over' beviel haar niet echt. "Wat? Niet zo snel. Ik wil revanche." grijnsde ze nog altijd en streek door haar haren heen en ging weer staan. Jimmy was naast haar gaan zitten zonet, dus ze kon hem nu alsnog aan kijken. Dit werd al helemaal gek, als je bedacht dat ze elkaar nog geen dag kende, maar hij moest niet denken dat ze na één keer op zou geven..

Jimmy had Yasmine met een grijns ten gronde gewerkt. Het was niet de bedoeling dat hij haar pijn zou doen had zij toch ook niet gedaan. Die klap van haar had hem niet veel gedaan, dus hij hield het maar ook netjes. Toen hij naast haar ging zitten wou ze revanche. Hij lachte even en zei 'Wil je je ego nog veder laten in deuken ' zei hij plagerig. Hij keek haar even aan en schoot weer in de lach, hoe kon dit nou gebeuren als je elkaar nog geen 12 uur kent. 'Nou try on' zei hij terwijl hij gewoon bleef zitten wat kon ze hem nou aan doen. Hij daagde haar uit met zijn blik en wachtte op een reactie af, hij zou haar klap wel blokkeren ofzo.

-geen inspi -

'Wil je je ego nog veder laten in deuken ' Yasmine zuchtte toen ze zijn lach hoorde. Deed hij nou alsof? Of had ze echt geen enkel eind bereikt? Eigenlijk kon ze dat maar moeilijk geloven aangezien ze hem toch echt duidelijk had geraakt. En ook al was je goed getraind, dat móest je wel voelen. Snel schudde ze haar hoofd. Het was niet iets waar ze haar hoofd naar wilde zetten, dus snel toverde ze de grijns van zonet weer op haar lippen en keek weer naar de kant van Jimmy. "Wie zegt dat ik hem nu nog zo snel laat in deuken?" zei ze bijdehand en ging met haar hand door haar haar. Jimmy stond tot haar verbazing niet op, maar bleef gewoon weg zitten en keek haar aan. 'Nou try on' Ze grijnsde weer en pakte zijn hand vast, om hem vervolgens met enige moeite om hoog te trekken. Yasmine zette automatisch een stap naar achter, en keek hem weer aan.
Yasmine keek naar haar linkerhand, waar een zilveren ring om haar vinger zat. Er zat een afdruk van een kat op. Ze grinnikte wat, terwijl haar aandacht op de ring gevestigd had. Hij had kleine puntige oortjes en hij was mooi gedetailleerd. Misschien dat hij dit wél zou voelen. Na een paar seconden hief ze haar hand weer op en raakte met een groot deel van haar kracht zijn wang, met de rug van haar hand. Dit keer dus met vlakke hand, en met haar ring gedoeld op zijn gezicht. Ze grijnsde weer en keek hem afwachtend aan. "En meneer, hoe staat m'n ego er op dit moment voor?" vroeg ze en keek hem aan.

Jimmy keek Yasmine uitdagend aan, haar klap had hem niet zo veel gedaan het enigste wat hij voelde was een beetje brandend gevoel, die je zo vaak met een bitch slap voelde. Hij daagde haar uit zonder op te staan, hij was af en toe een beetje lui en liet dat ook merken nu. Hij was ook niet bang dat zij hem echt pijn zou doen, het was immers toch een stoeipartij Toch? Hij keek naar even naar haar, haar ogen hadden plezier twinkeltjes. Hij voelde ineens een klap op zijn wang, het branden hij wreef even over zijn wang. Die voelde hij wel, er leek wel een deukje in zijn wang te zitten. Jimmy’s ogen gleden af naar haar hand waarmee ze sloeg, er zat een ring met een katje aan. Jimmy rolde even met zijn ogen en zei ‘Nee!, nu moet ik met een kitty cat op mijn wang rondlopen. ‘ Hij grinnikte even en stond op om haar onderuit te halen. Hij haalde haar onderuit, maar liet haar zachtjes neer komen, pijn zou hij haar niet doen. Hij dacht wel dat ze ergens anders niet tegen kon en hij begon haar te kietelen in de hoop van dat ze er niet tegen kon. "En meneer, hoe staat m'n ego er op dit moment voor?" vroeg ze. ‘Nou hij is misschien ietsie pitsie gegroeid’ zei hij lachend.