Onderwerp: De kamer van Isa & Romeo di okt 19, 2010 7:24 am
Isa's moordhakken tikten over de vloer heen. Voor een van de deuren bleef ze stilstaan en viste een sleutel uit haar broekzak. Haar lange haren waren deze keer opgestoken, want ze wist dat ze nogal wat moest gaan uitpakken en losse haren waren dan niet ideaal. Ze maakte de deur, die behoorlijk kraakte dus daar zou ze wel nog naar kijken, open en bekeek de ruimte die ze haar kamer mocht noemen. Ze zag twee bedden staan en een kleine frons speelde al over haar gezicht, ze moest toch niet gaan delen.. Of wel? Rustig keek ze even verder. Ze legde haar drie koffers, vol met kleren, boeken, schoenen.. vooral schoenen, en alle spulletjes van thuis die ze mee had genomen op haar bed neer en bekeek de ruimte van de kledingkast. Het zou proppen worden, maar het zou wel passen. Hoopte ze. Ze pakte de netjes opgevouwen kleren uit de eerste koffer en pakte van de boden van de koffer haar Ipod die ze aansloot op de radio die ze in een van de kasten had gevonden. De muziek knalde door de ruimte heen en al vrolijk meezingend begon Isa om de kleren in te ruimen. Topjes achterin, lange truien en vesten voorin en het zou wisselen als het zomer werd. Jeans netjes opgestapeld op kleur en de rokjes op lengte. De jurkjes werden netjes gesorteerd op gelegenheid en de schoenen. Ze sorteerde ze netjes op hoogte en gelegenheid. Althans haar hakken. Haar sneakertjes smeet ze gewoon buiten de kast, want die zou ze toch vaak dragen en waren het niet waard om dan telkens netjes op te bergen, vond zij tenminste.
Ze draaide een rondje en liet zich toen lachend op haar bed vallen wat stofte. Goed, dan zou ze daar maar een ander dekbed op leggen en dat andere ergens in de was smijten. Ze liet zich nu weer neerploffen op haar bed en begon de rest uit te pakken. Een foto van haar familie, waar ze allemaal lachend op stonden. Ze pakte nog wat foto's van haar huisdieren en besloot dat ze nu wel genoeg had uitgepakt. Ze maakte haar lange haren weer los en sloot de kledingkast waarna ze even naar buiten keek. Ach, het was hier zo slecht nog niet. Hoewel ze zich wel ging afvragen of ze het wel zou gaan overleven als ze ook maar te weten kwamen dat ze op Pacific had gezeten. Dat zou een nationale ramp worden. Al snel hoorde ze de deur weer kraken en keek ze even op. Hier had ze voor gevreesd: haar kamergenoot zou binnenkomen en haar hele beeld van een kamer voor zichzelf verstoren. Nieuwsgierig bleef ze naar de deur kijken terwijl ze de vetertjes van haar hakken losmaakte. Dan zou ze als ze opstond alweer negen centimeter kleiner zijn.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo di okt 19, 2010 8:51 am
Met een grote sporttas op zijn schouder en een verkreukelt papiertje met het kamernummer in zijn rechterhand liep Romeo richting de slaapvertrekken. Hij kwam net van het strand en had geen zin gehad om zijn shirt weer aan te doen omdat die dan alsnog nat zou worden. Een paar lijntjes wan druppels die over zijn borst liepen waren te zien. Hij had bij de receptie nagevraagd waar hij sliep en had te horen gekregen dat hij een kamergenoot was. Ach, niet erg je kon niet alles hebben in het leven. Hij propte het papiertje in een zak van zijn zwembroek en haalde zijn hand door zijn haren. Zijn hand werd meteen nat en een paar druppels vielen op zijn schouder. Hij had langer op het strand willen blijven maar hij was ook benieuwd gweest naar zijn kamergenoot. Het was herfst in Santa Monica maar het weer bleef lekker warm en goe dom te surfen. Zodra hij zijn spullen had geloost zou hij weer naar het strand gaan waarschijnlijk, of er moest wat gebeuren. Hij trok zijn sporttas wat omhoog en kwam tot een kamerdeur tot stilstand. Er klonk muziek uit de kamer, zijn roommate was er dus al. Het zou waarschijnlijk een jongen zijn waar hij het niet mee zou kunnen vinden. Hij had begrepen dat hier het geslacht van elkaar werd gescheiden. Romeo haalde een keer diep adem en opende de deur langzaam. Het eerste wat harder werd was de muziek die te horen was. Het tweede wat hem opviel was dat er geen jongen in de kamer zat maar een meisje. Hij bleef verrast bij de deur staan en glimlachte vriendelijk. 'Hey.' bracht hij uit. Hij beet op zijn onderlip en wierp een blik op de grond. Wauw, dat was onverwachts. Hij stapte verder de kamer in en sloot de deur achter zich. Rustig liep hij verder naar het lege bed en liet zijn sporttas voor het bed zakken. Hij schaamde zich een beetje dat hij zijn shirt toch niet had aangetrokken. Daar stond hij dan in zijn zwemshort, net terug van een tijdje surfen. Hij legde zijn hand achter in zijn nek en wierp zijn blik op de grond. 'Ik ben Romeo.' antwoordde hij met een glimach. Hij keek voorzichtig weer op naar het meisje en zag dat ze haar spullen al een beetje had uitgestalt. Ongemakkelijk wachtte hij op de reactie van het meisje en bleef glimlachen. Hij was niet telleurgesteld, het was een best grappige situatie als je eraan bleef denken.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo di okt 19, 2010 9:18 am
Met grote ogen keek Isa toe hoe de deur verder open ging. De schaduw was niet van een meisje, echt niet. Dus.. het was een jongen? Hell no! Dat konden ze haar toch niet aandoen, tenzij het een leuke jongen was natuurlijk. Met haar grote blauwe ogen, die fel afstaken tegen haar gebruinde huid, keek ze naar de jongen die binnen kwam lopen. In bloot bovenlijf, including een sixpack. Even was ze de persoon die de kamers indeelde dankbaar, het was tenminste geen lelijke nerd godzijdank. Ze grijnsde toen even voorzichtig, een rij krijtwitte tanden werd zichtbaar. Toen de jongen even naar onder keek moest ze een zacht gegrinnik met moeite onderdrukken. Hij stapte verder de kamer in en sloot de deur achter zich. Snel zette Isa de muziek nog iets geschrokken uit en een lange stilte volgde. Isa had niet echt woorden om te beginnen. Ze had een mannelijke kamergenoot. Hoe moest dat in godsnaam gaan als ze naar bed wilde? Oh help, het begon al goed hier. Op Pacific had ze een eigen kamer gehad. Niet aan Pacific denken schoot door haar hoofd heen en ze forceerde een glimlach op haar gezicht.
Al snel herinnerde ze zich dat de jongen ‘hey,’ had gezegd. “Hee.” zei ze toen maar om het gesprek te beginnen. Ze stond voorzichtig op en streek het minirokje even recht. Dit was bijna beschamend eigenlijk. Ze had een of ander wit laag opengesneden t-shirtje aan en een ijsblauw jeans minirokje pasta daar goed onder. En haar zalmkleurige, althans iets lichter, hakken met veters maar die had ze nu uitgedaan. “Ik ben Isa.” Stelde ze zichzelf toen voor aan Romeo, want zo heette de jongen. Ze zag zijn blik gaan naar haar koffers en moest even lachen om de situatie waar ze nu in zaten. “Dit is op zijn minst toch een heel klein beetje grappig.” Zei ze toen zacht grinnikend terwijl ze haar blik voor één seconde even onopvallend over de jongen liet gaan. Waarschijnlijk kwam hij van het strand af, want hij had zijn zwemshort aan.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo di okt 19, 2010 9:34 am
Dit was voor het eerst dat Romeo niet wist hoe hij met de situatie om moest gaan. Hij was nog steeds in shock door zijn kamergenoot, of eerder kamergenote. Hij wist dat meiden er een hekel aan hadden als je als jongen bij hen was als ze zich aan het omkleden waren of gewoon als ze gingen slapen .. tenzij je het vrienden van dat meisje was maar dat was een totaal ander verhaal. Het meisje stelde zich voor als Isa. Het was haar naam die hem deed opkijken en haar blauwe ogen ontdekte die afstaken van haar huid. Het waren de mooiste ogen die hij tot nu toe had gezien hier in Santa Monica. Ze waren helder en ondanks dat ze afstaken pasten ze precies bij Isa's gezicht. 'Daar heb je gelijk in, ik had dit niet verwacht,' antwoordde hij. Romeo wist een blos op zijn wangen te onderdrukken en zag merkte nu pas dat de muziek weg was. Hij had niet eens gemerkt dat ze was opgestaan, wat een sukkel was hij ook. 'Het is niet dat ik het heel erg vind dat ik met jou op een kamer zit hoor. Ik ken je nauwelijks en ik heb geen vooroordelen.' sprak hij al wat zelfverzekerder. Hij stapte in de richting van zijn bed en ging erop zitten. Er leek stof vanaf te komen, dat zou wel heel erg onhygiënisch zijn. Toen hij uiteindelijk toch moest hoesten door het stof was zijn mening duidelijk over de hygiëne. Hij zuchtte en keek weer op naar Isa. Ze leek hem geen bitch die alles precies wilde zoals ze in gedachten had. Misschien zou hij het nog goed met haar kunnen gaan vinden, al zou ze het misschien niet leuk vinden dat hij bij haar in de kamer zou zijn als ze zich zou verkleden. 'Als je er echt mee zit dat je een jongen als kamergenoot hebt wil ik best tegen de receptie zeggen dat ze me moeten verwisselen voor een meisje.' antwoordde hij. Hij grijnsde en kon niet echt geloven dat Isa dat daadwerkelijk zou willen. In gedachten zag Romeo haar blauwe ogen weer voor zich, het was een heel mooi meisje.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo di okt 19, 2010 9:51 am
Isa grijnsde weer even ongemakkelijk. Hij was niet lelijk, en dat maakte het al nog erger dan het was. Dan zou hij met zijn vriendin hier zitten en dan zou ze niet haar kamer op kunnen omdat dat... ja.. daar wilde niet eens over nadenken. Ze schudde die gedachte dus al vlug van zich af en besloot aan iets anders te gaan denken voordat ze dadelijk hysterisch de gang op zou gaan rennen. Ze glimlachte nog even ongemakkelijk en beet even op haar onderlip terwijl ze naar haar blote voeten keek waarvan ze de nagels in een vrolijke koraal kleur had gelakt de dag daarvoor. Het paste bij de Monica kleuren dus was ze vrolijk aan de slag gegaan en toen waren haar nagels er zo gelakt uitgekomen. "Goed, wat gaat ons nu gebeuren," zei Isa toen grinnikend. "Besluit het bestuur ook nog dat er nog iemand bij moet komen?" Grapte ze toen een beetje waarna ze weer stilviel. "Dat was niet echt grappig, he?" Zei ze toen met een lichte blos op haar wangen terwijl ze haar armen rondom haar middel sloeg en met haar voeten rondjes over de vloer draaide.
Al snel toen hij zei geen vooroordelen te hebben moest ze even lachen. "Geloof me, ik ben niet verschrikkelijk.. denk ik." Zei ze grinnikend. "Ik ben pietluttig, en niet zoals de meeste meisjes dat ik mijn kleren overal in het rond smijt. Ik vouw ze en stop ze netjes gesorteerd terug in de kast." Zei ze toen terwijl ze met haar hoofd richting de nu gesloten kast knikte. "En daarnaast, ik ben vaak toch tot in de latere uren weg, dus het enige wat je van me zult zien is als ik lig te slapen of ben aan het studeren, of uren aan de telefoon hang maar naar die gesprekken hoef je niet te luisteren." Zei ze toen vlug en ze ratelde, want dat deed ze als ze zich ongemakkelijk voelde en ging stressen "én-" al snel merkte ze wel dat ze was aan het ratelen en kalmeerde dus algauw "én, ik ben in het weekend ook niet veel hier want dan ga ik of honkballen, of winkelen of uit." Zei ze toen zachtjes. "Dus, je zult geen last van me hebben." Zei ze toen terwijl haar blauwe ogen naar de jongen keken. Ze draaide zich algauw naar de kast om en besefte al snel dat ze nu wel als iemand overkwam die in paniek raakte als het niet ging zoals zij het wilde. Dat was ze niet. Ze was op zich wel relaxed maar voor nu was het idee dat ze een jongen als kamergenoot had wel even.. anders. Al snel draaide ze zich weer terug toen ze gekuch hoorde en het stof van het bed zag afkomen. Ze grijnsde toen even kort. "Dat regel ik straks wel." Zei ze toen vrolijk, ze had haar eigen dekbed inmiddels op het bed gelegd en had het kussen uitgeklopt en de kussensloop vervangen nog voordat Romeo was aangekomen. Ze plofte toen op haar bed neer en haalde haar handen even door haar haren. "Nee," zei ze toen vriendelijk. "Ik heb er denk ik niet echt problemen mee, we kunnen het altijd proberen om het met elkaar uit te houden, is het niet?." Meldde ze toen aan Romeo terwijl ze even in de spiegel keek en zag dat haar mascara, wonderbaarlijk genoeg, nog steeds goed zat. "Nou ja.. nog nodige informatie, ik ben zeventien, zit in klas 11 B houd van uitgaan en ja, je kan me soms aantreffen als een of ander dronken mens, niet vaak trouwens," even twijfelde Isa of ze nog verder zou kletsen, "en dan kan ik nog wel eens raar doen, maar zo vaak ben ik niet echt dronken." Al snel besloot ze maar op haar familie over te gaan in plaats van hoe ze kon zijn als ze dronken was. "Ik heb twee tweelingzusjes, Celina en Glennis van 12 jaar en mijn moeder en vader leven nog steeds gelukkig bij elkaar. Mijn hobby's zijn honkballen, paardrijden, zwemmen, dansen en surfen, maar dat heb ik inmiddels verleerd helaas." Eindigde ze toen waarna ze weer zachtjes de muziek op zette. Deze keer het volume stukken lager zodat ze Romeo kon horen als hij wat zou zeggen.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo wo okt 20, 2010 7:32 am
Aan Isa’s manier van doen merkte Romeo dat zij zich ook niet al te gemakkelijk voelde in de kamer. Hij haalde diep adem en probeerde alle stress weg te laten zakken. Hij zat bij een meisje in de kamer, so what? Ze zouden er wel uitkomen. Het zou wel ongemakkelijk worden, maar als ze het goed met elkaar zouden kunnen vinden was het geen probleem. Hij keek naar haar op toen ze wat zei en wist niet hoe hij erop moest reageren. ‘Wat zal het dan worden? Een travestiet?’ antwoordde hij. Hij hield wel van grapjes in dit soort situaties, je kon boos worden of je kon juist heel erg hard gaan lachen .. in dat geval zou hij voor het lachen gaan. Hij kwam overeind en duwde zijn sporttas wat naar voren om de rits open te maken. Hij zakte door zijn knieën en zocht in zijn tas naar een handdoek. Romeo luisterde naar al het gepraat van Isa en kon een glimlach niet onderdrukken, het was in ieder geval nooit helemaal stil in de kamer. Voorzichtig kwam hij weer overeind en keek in Isa’s blauwe ogen. ‘Ik geloof wel dat je netjes bent hoor. Ik ben ook niet het type jongen dat al zijn spullen laat slingeren.’ antwoordde hij vriendelijk. Toen ze zei dat hij haar niet zo vaak zou zien was hij verrast. Dus het werd zó een jaar. Een jaar zonder een roommate waar je lol mee kon hebben? ‘In mijn vrije tijd ben ik altijd op het strand te vinden tot laat. Misschien komen we elkaar nog eens tegen.’ zei hij lachend. Hij sloeg zijn armen over elkaar en voelde dat zijn huid heel warm was. Hij was van plan naar de douche te gaan maar dat was nog het ongemakkelijkst vond hij. Hij onderdrukte opnieuw een lachstuip en wendde zijn blik af naar de grond. Hij liep om de bedden heen richting de deur die waarschijnlijk naar de badkamer moest leiden en leunde er tegenaan. Toen Isa uitgepraat was vond hij dat het tijd was om over zichzelf te vertellen, dat was wel zo eerlijk. ‘Ik ben ook zeventien jaar. Ik zit in klas 12 A. Mijn familie zit allemaal in Florence in Italië. Ik heb een vader en een broertje, - Liam -, van 3 maanden. Mijn moeder is gestorven tijdens een schietpartij. Ze was het onnodige slachtoffer. In mijn vrije tijd doe ik aan surfen en basketbal. ’s Avonds vind ik het leuk om met mensen die ik ken uit te gaan ..’ vertelde hij. Hij bleef naar Isa kijken om haar reactie te peilen. Als hij dit aan anderen vertelde begonnen ze zich meestal nog ongemakkelijker te voelen, nergens voor nodig vond hij altijd maar. Romeo haalde zijn handen door zijn haren en voelde wat zandkorrels aan zijn arm kleven. Het strand was heerlijk, het nadeel was het zand dat steeds op de moeilijkste plekken kroop. ‘Oh en trouwens, als je een vriendje hebt en je wilt graag … privacy, dan moet je het maar zeggen dan blijf ik die dag of dagen weg. Ik heb zelf geen vriendin dus dat is geen probleem.’ vervolgde hij. Hij had nog steeds een lieve glimlach op zijn gezicht en hoopte niet dat hij Isa had afgeschrokken of iets dergelijks.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo wo okt 20, 2010 7:55 am
Isa moest even lachen om zijn reactie op haar, mislukte, grap. "Dat zou er nog bij moeten komen ja!" Zei ze zacht grinnikend. Al snel zag ze hoe de tas van Romeo vooruit werd geschoven en hoe hij door zijn knieën zakte om er iets uit te halen. Het enige geluid wat je nu in de ruimte hoorde was de rits die open werd gemaakt. "Godzijdank." Zei ze toen met een flauwe glimlach op haar gezicht. "Dan is deze kamer tenminste nog een beetje toonbaar," zei ze toen vrolijk. Waarschijnlijk zou hij na een week al vol liggen met allerlei rotzooi, maar de gedachte dat hij nu nog schoon was leek Isa het beste om aan te houden als gedachte. "Het strand zeg je? Dan kom je me denk ik wel vaker tegen." Zei ze toen met een flauwe glimlach. Het strand was vaak een soort tweede thuis voor haar. Vroeger ging ze dan wel eens surfen, maar sinds ze waren verhuisd had ze al twee jaar lang geen surfboard aangeraakt en had ze maar besloten om te zeggen dat ze het surfen was verleerd. Daarom was ze wel weer goed in honkbal wat velen verbaasde maar dat even buitengesloten. Ze haalde haar handen even door haar haren heen en bekeek toen even haar nagels. Haar moeder had een weekje geleden acrylnagels gezet, niet die enorm lange nagels. Maar gewoon normaal, althans wat je normaal kon noemen tenminste. Even staarde ze dan ook naar haar nagels toen Romeo besloot ook iets over hem te gaan vertellen. Ze keek toen even op naar de jongen die zich naar de deur had verplaatst waarvan ze wist dat daar de douche zat en zag hoe hij zich lichaam tegen de deur liet leunen. Misschien was hij niet eens zo erg als kamergenoot. Ze kon tenminste zeggen dat ze een knappe kamergenoot had, dat was al een goedmakertje.
Rustig luisterde ze naar wat Romeo verder had te zeggen, hij was net zoals zij zeventien, zat in 12 A - dus niet bij haar in de klas -, kwam uit Italië en had een vader en een broertje en zijn moeder was neergeschoten in een schietpartij. Bij dat laatste wat hij zei slikte ze even. Nogal pijnlijk leek het haar om dat te vertellen. Maar ze zou er niet te moeilijk over doen en besloot er voor nu even niks over te zeggen voordat ze er dadelijk weer eens iets uitflapte wat ze eigenlijk niet wilde zeggen. Al snel wendde ze haar aandacht terug naar Romeo die vertelde dat hij basketbalde en dat hij surfte. Sportief type dus. Toen hij begon over een vriendje moest ze even lachen. "Geloof me, vriendjes zul je hier het hele jaar niet zien.. denk ik." Zei ze toen met een flauwe glimlach. Kennelijk had Romeo, waarbij ze al de hele tijd aan romeo & julia moest denken raar genoeg, geen vriendin. Raar eigenlijk, maar die zou hij wel krijgen was ze van mening. "Het enige waar je last van kunt hebben is als er een vriendin op de kamer komt liggen, maar dan zeg ik wel dat ze haar kop moet houden totdat je ligt te slapen." Zei ze toen. Nu pas merkte ze de lieve glimlach die op zijn gezicht stond en probeerde ze wanhopig een glimlach tegen te houden, maar uiteindelijk kwam deze er toch en glimlachte ze vrolijk terug. "Tenzij je het niet erg vind dat ik wat vaker op onze kamer ben, want dan zal ik er denk ik wat vaker zijn." Zei ze toen nog even vlug toen ze doorkreeg dat hij wilde douchen kleurde ze even rood maar draaide zich toen algauw om naar haar koffers om de rest van haar spullen uit te pakken.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 12:31 am
‘Ik denk dat die mensen daar wel gek genoeg voor zijn. Een travestiet is hier vast wel te vinden.’ antwoordde Romeo weer. In zijn ogen waren pretlichtjes verschenen en hij voelde zich al meer op zijn gemak. Hij moest weer lachen toen Isa zei dat de kamer dan ten minste nog toonbaar was, hij wist uit ervaring dat er toch veel rommel zou ontstaan ook al hadden ze elkaar beloofd netjes te zijn. Het was gewoon de realiteit die zich steeds herhaalde. Toen Isa zei dat ze ook vaak op het strand te vinden was lichtte Romeo’s ogen nog meer op. Wauw, ze hadden nu al iets gemeen. ‘Kan je ook surfen?’ vroeg hij. Hij keek zijn kamergenote nieuwsgierig aan en dacht aan zijn board die hij achter had kunnen laten op het strand bij een hutje. Hij kwam altijd samen met wat vriendin dat hutje zodat ze hun surfboard niet altijd mee hoefde te nemen het gebouw in. Het surfen deed Romeo eigenlijk meer voor de lol en om spieren te kweken. Hij wilde zijn sixpack graag houden en een dikke bierbuik deed het niet altijd goed bij de mensen in je omgeving. Rustig sloeg Romeo de handdoek over zijn schouder en voelde de koude deur tegen zijn warme huid aan. Het herinnerde hem een beetje aan de keer dat hij te horen kreeg dat zijn moeder was overleden en dat de artsen Liam ter wereld hadden geholpen in het ziekenhuis vlak voordat het lichaam van zijn moeder alle energie was verloren. Hij was toen bezig geweest met gewicht heffen op een bankje met koud leer, de deur voelde net zo koud als het bankje, hopelijk kreeg hij nu geen slecht nieuws.
Hij luisterde naar wat Isa verder zei en was verbaasd dat ze nog geen vriendje had. Niet dat het belangrijk was, liefde was niet altijd belangrijk in het leven natuurlijk, maar zo een mooi meisje als Isa zag eruit alsof ze iedereen kon krijgen. Romeo probeerde zijn verbaasde gezicht te verbergen en zijn glimlach te behouden. Hij schoot in de lag toen Isa over haar vriendin begon en schudde zijn hoofd. ‘Ik slaap best vast hoor dus je mag zo hard praten als je wilt. Ik ben wel bang dat jullie allemaal make up op mijn gezicht gaan smeren!’ zei hij plagend. Hij zag dat Isa ook moest glimlachen en werd er nog vrolijker van. Het leek alsof het nu al klikte tussen hen, het was een prettig en vertrouwd gevoel. Alsof hij Isa al kende sinds hij klein was in plaats van dat hij haar kende in deze paar minuutjes. ‘Als je het niet erg vind ga ik even al het zand van mijn lijf spoelen. Het voelt zo ruw.’ zei Romeo terwijl hij aan de deurklink begon te rammelen. De deur opende gemakkelijk en er kwam een muffe geur uit de badkamer. ‘Jeez, ze hadden wel een schone kamer mogen geven. Alles lijkt hier rot.’ zei hij wat lacherig. Zat er misschien lachgas in de lucht? Hij kon de glimlach van zijn gezicht niet kwijt raken. Hij bleef tegen de open deur leunen en keek afwachtend naar Isa, misschien wilde ze nog wat weten of vragen, het was onbeleefd om meteen weg te gaan.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 2:04 am
Isa grijnsde. "Drie kamers naast ons aan de linkerkant, daar vind je er al een." zei ze met een flauwe grijns, maar ze had onderzoek gedaan en wist dat ze gelijk had. "Zullen we 'm uitnodigen?" Plaagde ze toen vrolijk terwijl er pretlichtjes in haar blauwe ogen stonden. Toen hij haar vroeg of ze kon surfen bleef ze even stil. "Vroeger ging ik veel surfen," zei ze toen uiteindelijk. "Maar sinds mijn vader half is verdronken toen we met z'n tweeën gingen surfen heb ik nooit meer een surfboard aangeraakt. Dat was zo'n drie jaar geleden." vertelde ze toen makkelijk. Thuis stond haar board nog steeds op haar kamer stof te vangen, jammer genoeg. Ze glimlachte toen even iets ongemakkelijk terwijl ze naar de grond staarde en toen weer met een glimlach opkeek. Jezus, het leek wel alsof ze een eeuwige glimlach had gekregen of iets in die richting. Haar blik schoot direct naar de handdoek die Romeo over zijn schouder legde en toen weer terug naar Romeo's gezicht.
"Dus, je slaapt vast?" zei ze toen zacht grijnzend. In haar hoofd was ze al plannen aan het uitzetten om haar make-up tas zo zacht mogelijk open te maken en zich kapot te lachen met haar vriendinnen, maar omdat ze dit zielig vond voor Romeo wiste ze die gedachtes al snel uit haar hoofd. "Maak je geen zorgen, het enige wat je kan gebeuren is felrode lipstick , eyeliner oogschaduw en wat mascara." haar plagende stem klonk door de ruimte terwijl ze met pretlichtjes in haar ogen naar Romeo glimlachte. Ze mocht hem wel, en eigenlijk leek het wel alsof ze elkaar al jaren kenden in plaats van een paar minuutjes inclusief de minuten die ze stil waren geweest toen ze erachter waren gekomen dat ze elkaars kamergenoot waren. "Eh.. nee, natuurlijk vind ik dat niet erg," met een flauwe glimlach wendde Isa haar blik even af van Romeo naar de deurklink en toen uiteindelijk naar de slippers die ze in de hoek had gegooid met haar strandtas. Misschien kon ze maar beter niet vandaag naar het strand gaan en gewoon gezellig wat met haar roommate kletsen. Dan zou het al gemakkelijker zijn als ze ineens de kamer binnen kwam en daar een jongen zat in plaats van, wat ze eerst had ingebeeld voordat ze naar monica kwam, een meisje. Toen hij wat zei vanwege een muffe geur barstte ze in lachen uit. "Ik regel wel dat het hier een beetje in orde komt, oke?" zei ze toen op een poeslief toontje, maar met een plagende ondertoon. Ze keek even naar Romeo die nog steeds tegen de deur aanleunde en, net zoals zij, een glimlach op haar gezicht had. "Ga je vanavond uit?" Vroeg ze toen aan hem om de stilte even te doorbreken. "Dan zouden we samen kunnen vertrekken, dan ben ik tenminste niet alleen als ik weer eens verdwaal." zei ze toen zacht lachend, ze was bijna altijd als ze de buurt niet kende een half uur te laat omdat ze de weg weer eens kwijt was, dus als Romeo nu ook uit zou gaan kon ze hem vragen waar ze in hemelsnaam ergens moesten zijn.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 3:09 am
Opnieuw begon Romeo te lachen, het was gezellig samen met Isa zo. ‘Ja, laten we hem maar gaan uitnodigen, dan zijn we één happy familie.’ zei hij vrolijk. Hij haalde zijn hand door zijn haren en voelde dat het wat stug was door het vele water. Hij was niet per se een ijdeltuit maar er goed uitzien vond hij wel belangrijk. Romeo leunde tegen de deurpost aan terwijl hij naar Isa luisterde en snapte meteen waarom ze nooit meer was gaan surfen. Hij kon zich er wel wat bij voorstellen, vroeger maakte hij altijd grapjes met zijn vrienden dat ze zouden verdrinken, het deed pijn om te horen dat het in werkelijkheid ook kon gebeuren. Opeens kreeg hij een idee, misschien geen goed idee maar het was om elkaar beter te leren kennen. ‘Zou je het leuk vinden om eens met mij mee te gaan naar het strand? ’s Avonds ga ik altijd kite surfen en overdag doe ik aan gewoon surfen. Het lijkt me leuk om je weer eens in actie te zien. Misschien kan ik je van je angst afhelpen. Ik surf al sinds ik 6 jaar ben.’ zei hij. Hij keek vrolijk uit zijn ogen en bleef naar Isa’s blauwe ogen kijken. Ze waren mooi, haar ziel was dus ook mooi. Zijn moeder met haar mooie uitspraken als: “De ogen zijn de ziel van de mens.” Damn, dacht hij weer aan haar. Romeo klemde zijn kaken op elkaar en wierp zijn blik op de grond. De vrolijke stem van Isa deed hem weer opkijken en zijn zorgen vergeten. Ze begon over lippenstift en andere mooi makers. Quasi bang pakte Romeo de rand van de deur vast en trok zich terug. ‘Nee, alsjeblieft niet ik smeek het je! Anders ontvoeren ze me naar her circus en moet ik op een koord gaan lopen met een tutu aan!’ zei hij terwijl hij zijn stem zo goed mogelijk probeerde te laten trillen.
Toen Isa zei dat ze het niet erg vond dat hij naar de douche vertrok knikte hij dankbaar en draaide zich om. ‘Dat hoeft niet perse hoor. Ik wil niet dat je al het werk alleen moet doen. Als je me een paar seconden geeft kom ik je helpen.’ zei hij terwijl hij met zijn hand naar het lichtknopje zocht in het donker. Zacht begon hij een liedje te neuriën. Hij werd afgeleid door Isa die wat vroeg en tuitte zijn lippen bedachtzaam. ‘Ik denk het wel.’ antwoordde hij. ‘Nou, verwacht niet veel van mijn gevoel voor richting, ik loop nog eerder een prullenbak in dan dat ik netjes op het pad blijf lopen.’ merkte hij lachend op. Het was hem bijna overkomen dat hij in de prullenbak was gevallen … ah goede oude Italië. Hij draaide de deur van de badkamer op slot maar opende hem al snel weer toen hij in de gaten kreeg dat hij zijn kleding niet bij zich had. Me een blos op zijn wangen liep hij weer naar zijn sporttas en was blij dat hij zijn zwemshort nog aanhad. Hij griste wat kleding uit zijn tas en verdween weer in de badkamer. Na een paar minuten kwam hij weer naar buiten met een wit shirt met een V-hals en een grijze zwemshort met wat blokjes erop. Zijn zwemshort hing wat lager zodat je een deel van zijn boxer kon zien. Dit was zijn stijl en niemand zou dat kunnen veranderen.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 3:30 am
"Hmm.. moet ik dan blij zijn met hem?" Zei ze toen even terwijl ze met haar vingers over haar denkbeeldige baardje streek en toen begon te lachen. "Nah, niet zo'n goed idee, als je die kamer hebt gezien." ze grinnikte even zachtjes toen ze het beeld voor zich haalde van de kamer. Er was een leguaan, die half wild door de kamer heen was aan het rennen met drie mensen erachteraan, de kleren lagen over de grond verspreid, en het zou haar niet verbazen als er ook nog een leger muizen zat. Misschien zou ze dat eens moeten uitzoeken, dat van die muizen. Ze keek even naar het raam en zette dit toen open waardoor er meteen frisse lucht de kamer binnenstroomde. Lavendel. Ze keek even nieuwsgierig uit het raam en zag in een van die hangbloembakken, zoals zij ze noemde, van de kamer rechts van hun lavendel staan. "Da's ook handig." Zei ze toen vrolijk waarna ze de gordijnen die voor de ramen hingen opzij schoof.
Ze keek even om toen Romeo iets tegen haar zei, over het strand. Een beetje onzeker keek ze hem aan. Ze kon nee zeggen, wat ze eigenlijk ook zou hebben gedaan als ze niet zeker was dat de wisseling van Pacific naar Monica een verandering in haar leven moest zijn. Hier moest ze opnieuw beginnen, en dat zou ze dus ook doen. "Dat zou wel leuk zijn ja," zei ze toen glimlachend naar Romeo terwijl ze zich even op het bed liet neerploffen. "Ik zal eens kijken of ik mijn surfboard van thuis kan regelen." Zei ze toen zacht glimlachend. Ze moest nog wax op het ding smeren en het daarvoor ook nog eens poetsen, maar dat zou wel goed komen allemaal. Al snel kwam romeo ook terug op haar mogelijke actie met haar vriendinnen. "Ach lieverd, dan red ik je wel uit het circus. Zo'n erge clown hoeven ze nou ook weer niet." Plaagde ze hem toen vrolijk terwijl ze de muziek weer iets harder aanzette en de neiging kreeg om mee te gaan zingen. "Nou, dan raken we samen verdwaald, is het niet?" Zei Isa toen vrolijk terwijl ze haar schouders ophaalde. "Nou, ik ga je niet van de prullenbak redden, maar ik zal de prullenbak dan wel van jou redden." Zei ze toen plagend.
Al snel verdween Romeo naar de badkamer en zette Isa de muziek een stuk harder waarna ze er, zoals gewoonlijk, op begon te dansen. Ze had niet eens door dat Romeo weer terug was totdat ze de deur naar de douche weer hoorde dichtvallen. Verbaasd staarde ze zo'n tien seconden naar de deur en haalde toen lachend haar schouders op waarna ze vrolijk verder danste. Al snel, omdat ze weer te lui was om van het langzame liedje terug te gaan naar het up-tempo nummer, verwisselde ze ook het dekbed van romeo en ruimde de kamer iets op. Ze verwisselde een van de lampjes voor een die wel werkte en zette ook het andere raam open. Uiteindelijk kwam het erop neer dat de kamer stukken schoner was dan wanneer ze was aangekomen en tevreden keek ze even naar de ruimte. Ze had Romeo maar een simpele kussensloop gegeven, want ze zou bij god niet weten wat ze er anders mee had moeten doen, haar eigen roze kussensloop eromheen doen had ze nou ook weer zo zielig gevonden voor hem.
Toen de deur weer openging, en zij inmiddels weer was gaan dansen, bleef ze even stilstaan. "TAH-DAAAAH!" Zei ze toen lachend tegen Romeo terwijl ze op de opgeruimde kamer duidde. "Goed he," grijnsde ze toen terwijl haar handen op haar heupen plaatste als demonstratie dat ze had gestoft sprong ze op het bed waar bijna geen stof meer af kwam. "Ik zou een schoonmaak bedrijf moeten beginnen jôh, ik zou rijk worden hier." Zei ze toen vrolijk waarna ze zich op het bed liet neerploffen.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 4:41 am
Romeo dacht aan wat Isa had gezegd. Het drong nu pas tot hem door dat ze had bevestigd dat ze mee wilde als hij ging surfen. Hij met zijn domme hoofd had het helemaal niet opgemerkt. Hij hield zijn handdoek in zijn hand en leunde weer tegen de deurpost aan terwijl hij naar Isa keek. Met een luid "TAH-DAAAAH!” werd hij in de “nieuwe” kamer opgenomen. Hij keek verrast rond en schudde lachend zijn hoofd. ‘Isa je bent geweldig!’ zei hij. Hij grijnsde en stapte verder de kamer in, ‘Heb je dit in die paar minuten kunnen doen of ben ik echt zo langzaam in de douche?’ vroeg hij. Hij bleef glimlachen en gooide zijn handdoek op zijn sporttas, even droog laten worden en dan kon hij hem weer opbergen of iets in die richting. Hij keek toe hoe Isa op haar bed ging zitten en nam haar voorbeeld aan. Hij liet zich op zijn bed zakken en zag dat alles helemaal anders was. ‘Wauw dit is echt great Isa! Hoe kan ik je bedanken?’ vroeg hij lachend. Hij luisterde naar wat ze zei en schudde zijn hoofd lachend. ‘Neem je dan ook mislukte clowns aan met een tutu aan?’ vroeg hij verwijzend naar zichzelf als clown in het circus. ‘Oh en als je me trouwens van het circus wilde redden hadden ze jou waarschijnlijk opgenomen als een wereldwonder, zoveel schoonheid.’ zei hij lachend. Hij stond op en liep naar Isa toe. ‘Aardig dat je de prullenbak van mij wilt redden, maar dan zal je ook jezelf moeten redden.’ zei hij lachend. Hij voelde zich steeds meer op zijn gemak, het was leuk met Isa, ze hadden dezelfde humor en ze konden gewoon goed praten. Romeo boog zich voorover en sloeg zijn armen om de middel van Isa en slingerde haar omhoog en daarna een keer rond. ‘Ik kan je niet genoeg bedanken.’ zei hij lachend terwijl hij haar op zijn bed probeerde te laten staan. ‘Zin om naar tent bij het strand te gaan vanavond? Dat is het enige wat ik heb gezien hier op Santa Monica, maar dat komt weer omdat ik teveel op het strand rondhang.’ zei hij. Hij kreeg opnieuw pretlichtjes in zijn ogen en keek Isa nieuwsgierig aan.
Romeo had Isa’s middel in middels al los gelaten. Hij keek behoedzaam naar haar en hoopte dat ze niet zou gaan vallen als hij weg zou lopen. ‘Je bent een wonder, ik had niet gedacht dat de kamer zo schoon kon zijn.’ zei hij vrolijk. Heel even was hij al zijn zorgen vergeten en was hij blij dat ze hem bij Isa in de kamer hadden geplaatst. Het was natuurlijk ongemakkelijk met omkleden en vriendjes, - al zou hij zelf nog lang niet toe zijn aan een vriendin - , maar de gezelligheid was ook belangrijk en die kon je niet missen met Isa op de kamer. Hij grijnsde en keek weer in Isa’s blauwe ogen, ze leken hem telkens te betoveren.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 5:17 am
Benieuwd naar Romeo's reactie bleef ze hem toen, niet eens gespeeld, serieus aankijken. Haar blauwe ogen keken naar zijn gezicht om dat te peilen en kregen pretlichtjes toen hij zijn hoofd, al lachend, schudde. "Ik weet het, ik bén gewoon geweldig." glunderde ze toen lachend. Zelf bekeek ze de kamer ook nog eens en concludeerde dat het er in die korte tijd die ze had gehad prima uitzag. Ze moest alleen nog kijken of ze ergens een betere, niet gebarsten, spiegel vandaan kon halen en een leuk schilderij. Een spijkertje in de muur slaan en voilà de kamer zou er heel anders uitzien. Als ze hem nou ook nog kon verven was het helemaal fantastisch geweest, maar kamers hier mocht je niet verven had ze zo het idee en met de muren was eigenlijk niks mis. "Je bent niet langzaam, ik ben gewoon mega fantastisch supersonisch snel," de hele opsomming die ze had genoemd was ze nu alweer vergeten, maar waarschijnlijk zou ze hem ooit nog wel eens gaan herhalen. Toen hij, Romeo, op zijn bed ging zitten en er geen stof vanaf kwam begon ze nog breder te grijnzen. "Nou, je hoeft me niet te bedanken, ik ben al gelukkig met het feit dat dit kamertje niet meer stoffig is alsof het uit de prehistorie afstamt." Zei ze toen grijnzend. "Clowns met tutu's?" Ongelovig keek ze Romeo aan terwijl ze in kleermakerszit ging zitten. "Wil je dat eens doen als een van mijn vriendinnen komt? Een tutu aan?" Zei ze toen terwijl ze haar kussen voor haar gezicht hield terwijl ze het uitproestte van het lachen. Toen hij zei dat ze haar wel als wereldwonder aan zouden nemen bloosde ze even. "Nou, ik denk dat ze depressief worden met mij, ik kan niet eens jongleren, laat staan over een dun touwtje lopen!" Zei ze toen zacht grinnikend. Hij zei iets over de prullenbak en zichzelf redden, ookal volgde ze dat niet echt want ze was nogal traag van begrip na een lachbui, en keek hem even verrast aan. "Hoe?" zei ze toen en ze voelde nog geen seconde daarna Romeo's armen rondom haar middel.
Lachend spartelde ze even terwijl hij haar rond zwierde. "Laat me lo-hos!" Jammerde ze gespeeld Hij zwierde nog een rondje met haar en ze moest lachen haar bruine haar hing inmiddels in haar gezicht toen het zwieren stopte, en het haar dus niet meer alle kanten opvloog, lachend veegde ze de plukken haar uit haar gezicht en liet zich uiteindelijk gewillig neerzetten op Romeo's bed. Eerst stond ze een beetje wankel maar al snel had ze haar balans weer gevonden. "Hm.. zolang ik niet de hele avond bedankt, bedankt, bedankt, bedankt hoor vind ik het best." Plaagde ze een beetje. Toen hij haar vroeg mee te gaan naar een of andere tent bij het strand, die ze kennelijk nog niet had ontdekt, knikte ze. "Prima, als ik m kan vinden zal ik er zijn." Zei ze toen vrolijk terwijl ze met haar hand even door haar haren heen ging. "Natuurlijk ben ik een wonder, ik ben Isa!" Ze hupte wat op Romeo's bed maar stopte algauw toen dat begon te kraken. "Ik was het niet." Zei ze toen onschuldig waarna ze van het bed af sprong. "Jezus, welke schoenen moet je aan naar een strand iets dingetje." Zei ze toen terwijl ze de kast opende en de netjes geordende rijen zichtbaar werden. "Geen hakken." Mompelde ze toen, ze kon prima op hakken dansen, maar om op die dingen door het zand te ploeteren was niet echt charmant. Uiteindelijk kwam ze uit op een stel zwarte adidas sneakers met een soort lak-laag of wat het ook was. "Als je het niet erg vind, ik moet ook nog douchen." Zei ze toen bijna lachend. Ze pakte een ijsblauwe lange skinny jeans en een zalmkleurig bandeau topje en sleepte toen ook maar haar koffer mee waar ze haar shampoo in had zitten.
Toen ze, na zo'n twintig minuutjes, klaar was met douchen föhnde ze haar haren nog vlug en deed wat mascara op en een klein beetje eyeliner. Haar outfit voor die avond, bestaande uit de adidas schoenen de ijslauwe broek en het bandeautopje, waar ze zelf in dezelfde kleur touwtjes aan har gemaakt voor om haar nek, droeg ze nu ook gewoon al. Snel voegde ze nog vrolijk een haarspeld van een bloem in haar haren en bekeek zichzelf eens in de spiegel, de bloem zat goed en verder boeide het haar niet echt. "Boe." Zei ze toen waarna ze haar koffer onder haar bed schoof en de handdoek op de rand van het raam hing om te drogen. Ze glimlachte even naar Romeo. "Goedgekeurd voor een avondje strand?" Vroeg ze hem toen lachend.
[volgens mij had ik inspiratie ofzo o.o]
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 9:05 am
[ik word gewoon bang van jouw post xd.] ‘Alleen als jij mijn make-up bijwerkt voordat ik in de tutu ga doe ik het.’ zei Romeo grappend. Hij tuitte zijn lippen lachend en keek Isa aan, ‘Welke kleur denk je dat beter zal staan?’ vroeg hij. In gedachten zag hij zichzelf al met wat make-up op en een rare outfit aan, dat zou gewoon horror zijn! Zeker als ze hem ook nog zouden opnemen via hun telefoon en het daarna via Youtube.com zouden verspreiden. Zijn gezicht betrok en hij wendde zijn blik op de grond, hell no. Al snel klaarde hij weer op omdat hij wist dat Isa het als grapje had bedoeld. Dat hoopte hij ten minste, anders zou hij gillend als een meisje de kamer uitrennen. Romeo bleef lachend naar Isa kijken terwijl ze sprak en zag dat haar bruine haren meebewogen, ze leek net zo een persoon die in de andrélon reclames thuis hoorde. ‘Maar als wereldwonder hoef je niet op touwtjes te lopen dame, je moet juist super voorzichtig zijn want jou mag niets overkomen. Gewoon mooi wezen op je eigen manier!’ zei hij. Als een echte heer maakte Romeo een buiging naar Isa en stak zijn hand uit. ‘Be my Juliet for tonight?’ vroeg hij. Even spotten met zijn naam kon wel, het was immers best een grappige naam. Ooit had iemand gezegd dat Romeo meer een naam was voor een hond, vriendelijk had hij die persoon in de prullenbak gesmeten. Damn! Wat had hij opeens veel met prullenbakken.
‘Neem gewoon maar wat schoenen mee want die zul je de hele avond niet meer nodig hebben als ik je eenmaal het strand op heb gekregen.’ zei hij met een glimlach. Hij was weer normaal gaan staan en had zijn kleding weer goed gezet. Romeo moest eraan denken dat hij zelf altijd slippers droeg als hij naar het strand ging. Het was makkelijk omdat hij altijd zijn schoenen uitschopte en er met zijn plank vandoor ging de golven in. Onhandig als je alleen maar veters moest losmaken voordat je eindelijk het water in kon. Romeo keek weer op naar Isa toen ze het woord “douche” liet vallen en grijnsde. ‘Als je nou meteen met mij mee was gegaan de douche in waren we meteen klaar geweest.’ grapte hij. Hij stak zijn tong plagend uit en liep naar zijn sporttas, tijd om die maar uit te laden. Nadat hij de deur van de badkamer hoorde dichtklappen begon hij een liedje te zingen. Hij moest altijd een beetje ritme in zijn bewegingen hebben, dat vond hij grappig en het werkte ook nog eens prettig. ’I Hopped up out the bed, Turn my swag on. Take a look in mirror, Said wassup wassup wassupYeah. I’m getting’money, ooh.’ zong hij. Snel zette hij wat spullen in de nog lege plekken in de kastjes en haalde zijn kleine sporttas met de kitevlieger tevoorschijn. Hij stopte de tas onder zijn bed en borg de rest van zijn kleding op. Veel had hij niet meegenomen, je kon op Santa Monica ook genoeg spullen kopen en zijn vader stuurde altijd wat extra geld.
Na ongeveer twintig minuutjes ging de deur van de badkamer weer open. Romeo had een basketbal in zijn tas gevonden en was bezig zijn trucs uit te werken. In bewegingen blijven was belangrijk voor hem, het zorgde ervoor dat ij lekker in zijn vel zat. Hij keek op naar zijn kamergenote en floot bewonderend. ‘You’re looking amazing my Juliet.’ zei hij lachend. Hij haalde zijn hand door zijn haren en klemde uiteindelijk de zilveren ketting die om zijn nek hing in zijn greep. ‘Je kunt beter stylist worden, iedereen zal smeken om je.’ grijnsde hij.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo do okt 21, 2010 9:21 am
[echt? Mijn record heeft ooit op vier word pagina's in word 2003 gestaan :') ]
"Ik zou kiezen voor zuurstok roze," kwam Isa nog even terug op de kleur tutu. "Dat zal prachtig staan als ik je ook nog in een turnpakje weet te wurmen." Zei Isa toen grijnzend terwijl ze zich het beeld probeerde voor te stellen van Romeo in een tutu en turnpakje, maar al snel wiste ze dat weer uit haar gedachte. "trouwens voor de make-up, dat regel ik wel ik zorg dat je een prachtig clowntje wordt. En eigenlijk klopt het, ik zou als act op een stoel kunnen zitten zodat iedereen me kan bewonderen voor vijf minuten en dan mijn stoeltje mee terugnemen en dan is mijn act voorbij" Zei ze lachend tegen hem terwijl ze haar tong toen plagend uitstak. Toen herinnerde ze nog iets dat Romeo zei dat ze maar samen hadden moeten douchen. "Goed, volgende keer douchen we samen, bent u nu blij Romeo?" Zei ze lachend. Ze ging er maar vanuit dat Romeo wist dat ze hem nu gewoon was aan het plagen, anders kwamen ze wel in een heel erg rare situatie terecht kreeg ze zo het idee. Ze keek vrolijk naar Romeo en knikte toen blij "Of course I will be your Juliet for tonight." Zei ze toen vrolijk, waarschijnlijk was het erg belabberd engels maar so what?
"Gewoon schoenen..?" Dat hij schoenen gewoon noemde was al iets op zich maarja, nu moest ze ook nog verklaren dat haar dure adidas schoenen zo'n beetje haar goedkoopste schoenen waren. "mijn adidas schoenen dus." Zei ze grijnzend, "slippers zijn zo ONGELOFELIJK koud als het 's nachts afkoelt." Zei ze toen makkelijk. Ze liet maar achterwege dat ze onder haar topje en broek haar bikini aanhad, anders moest ze zeker het water in. Ze glimlachte toen even bleud naar Romeo. "Styliste?" Zei ze toen bijna grinnikend "Nah, niks voor mij. Ik ga dan alleen maar jammeren omdat de dingen die ik leuk binnen no time alweer uit zijn." Grapte ze toen vrolijk. "Nou, ben jij klaar?" haar vragende stem was, zoals hij al de hele tijd was, vrolijk en warm van klank. Ze liep naar haar strandtas toe waar standaard een badhanddoek, een kam en een klein emergency make-up tasje zat zoals zij het noemde. En een paar slippertjes. De tas zwierde ze over haar schouder waarna ze van haar nachtkastje haar sleutels griste. "Hop Romeo, je moet je Juliet niet eeuwig laten wachten." Ze plaagde hem nu al graag en dat zou, als hij pech had, niet veranderen.
[en toen was de inspiratie op en is de post denk ik minder eng ]
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo vr okt 22, 2010 6:09 am
[Ja en stiekem vond ik die super lange/enge post een sterretje waard ]
‘Alsjeblieft geen turnpakje! Die dingen doen nogal pijn bij jongens op een erg gevoelige plek!’ zei Romeo tegen Isa terwijl hij de gedachten van een strak, klein roze turnpakje uit zijn gedachten haalde. Er ging een rilling over zijn ruggengraat heen. Ze hadden ooit eens op surfkamp in Florence een vriend een ballenknijper aangedaan, de rest van de dagen had hij een heel hoog stemmetje gehad waardoor Romeo en zijn vrienden weer dood gingen van de lach. Toen Isa over make-up begon trok Romeo opnieuw een angstig gezicht en schudde hij zijn hoofd. ‘Alleen kleurloze lipglos mag je op me smeren! Anders ga ik jou een keer opmaken!’ riep hij uit. Hij zag in gedachten voor zich hoe hij twee duivelsoren ophad en Isa het kleine, mooie bange meisje speelde, nog best grappig eigenlijk. Ondertussen had Romeo zijn ketting los gelaten en was hij bezig met zijn laatste spullen opbergen. Hij zou de kamer niet verpesten met zijn rotzooi, niet nu ten minste. Hij grijnsde en boog zich over zijn bed toen Isa weer wat zei. Het was een antwoord op zijn plagende grap geweest over douchen. Zijn kamergenote gaf lachend toe dat ze samen zouden gaan douchen de volgende keer en Romeo beschouwde het ook als plagend. Samen douchen, daar waren ze nog lang niet aan toe. Dat was voor vriendjes en vriendinnetjes niet voor je gewone vrienden. Voorzichtig ging hij weer op zijn bed zitten en keek naar Isa. Ze wilde zijn Juliet zijn voor de avond, dat werd zeker weten leuk in ieder geval. Romeo steunde met zijn ellebogen op zijn knieën en begon te denken aan de naam van de club waar hij Isa mee naartoe zou nemen later. La Palapa schoot het door zijn hoofd. Met een grijns ging hij weer normaal zitten en kwam na een paar minuten omhoog van zijn bed. ‘Ik neem u mee naar de mooie beach club “La Palapa”, Isa het wereldwonder.’ zei hij met nog steeds dezelfde grijns op zijn gezicht.
‘Euhm Ja gewoon schoenen.’ zei Romeo een beetje sullig. Hij volgde alle bewegingen van Isa en grijnsde toen ze haar adidas schoenen nam. Hij liep naar de enige spiegel in de kamer en ging op een plek staan zodat de barst van de spiegel niet over zijn gezicht ging. Met een paar bewegingen had hij zijn haar weer goed gedaan en bekeek hij zichzelf in de spiegel. Van achter zich hoorde hij Isa uitvallen over slippers. Hij schoot in de lach en draaide zich om van de spiegel zodat hij haar aan kon kijken. ‘Ik heb altijd slippers aan en als je genoeg beweegt is het niet zo koud meer hoor. En het water is sneller te bereiken als je geen veters draagt of iets in die richting. Hij stak zijn tong opnieuw plagend uit en leunde tegen de muur. ‘Ik ben klaar lieve Juliet van me. We gaan het oude liefdesverhaal opnieuw beleven!’ zei hij plagend terwijl hij een knipoog gaf en richting de deur liep. Plagen was heerlijk, vooral als degene die je plaagde gezellig meedeed. ‘Je mag mij in ieder geval wel stylen voor het circus. Dan is er ten minste nog iets goeds aan mijn act’ zei hij nog op het verhaal over stylen van Isa. Hij zag haar al een goed beroep krijgen later, ze kon net zo goed fotomodel worden. Hij opende de deur die toegang gaf naar de gang waar andere slaapvertrekken waren en keek Isa afwachtend aan. ‘Lady’s First.’ zei hij met een glimlach.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo vr okt 22, 2010 7:02 am
"Nou goed, dan geen turnpakje." Zuchtte Isa toen gespeeld terwijl ze puppy oogjes opzette. "Weet je echt hééééééél zeker dat je dat niet wilt?" Vroeg ze toen poeslief terwijl ze een van haar liefste glimlachjes opzette die uiteindelijk eindigde in een lach die ze niet meer kon onderdrukken. Stel je voor, Romeo in een turnpakje. Dat was voor hem bijna net zo zielig als voor haar een mislukt paar schoenen dragen. Een rilling liep over haar rug heen, ze wilde er niet eens aan denken dat ze een verschrikkelijk paar schoenen aan moest doen. Of dat ze haar louboutin's, een van haar favoriete schoenen waar ze maanden voor had gespaard, kwijt zou raken. Wederom veegde ze die gedachten vlug weg en zette weer een brede glimlach op. "Mij opmaken?" Zei ze toen terwijl er een beeld langsflitste van uitgeschoten rode lipstick en oogschaduw die als rouge wel gebruikt. "help?" Zei ze toen met een piepstemmetje terwijl ze hem zielig aankeek. Ook nu, waarom het haar nu telkens niet lukte was een raadsel, lukte het haar niet om serieus te blijven. "En, meneer Romeo, om terug te komen op de kleurloze lipgloss..." Ze zweeg even maar grijnsde toen. "akkoord, je krijgt kleurloze lipgloss op." maar je hebt niks over de geur van de lipgloss gezegd, dacht ze er nog achteraan waardoor ze nog breder grijnsde dan ze al deed. Ze luisterde rustig, of wat je bij haar rustig kon noemen, naar Romeo en knikte toen. "La Palapa wordt het dan!" Zei ze vrolijk, ze besloot er wijselijk niks over te zeggen dat hij haar nog steeds voor wereldwonder verklaarde terwijl hij haar wereldwonder zo'n beetje was. Althans, ze mocht hem ja, het was een wereldwonder dat ze een jongen mocht en niet gewoon een one-night stand zocht. Ja, Isa kon er vrij weinig aan doen maar echt verliefd zijn kon ze nooit dus het eindigde bijna altijd wel op een one-night stand. Ze zag nog steeds een grijns op zijn gezicht toen ze weer uit haar gedachten was opgeschrokken en grijnsde vrolijk terug. Het leek wel een wedstrijdje wie-het-langst-kan-grijnzen, dan zou zij toch wel winnen of Romeo moest al héél goed zijn in lang grijnzen.
"IJdeltuit," Isa plaagde hem een beetje toen hij nog even voor de gebroken spiegel stond maar glimlachte nog steeds erg vrolijk. "Slippers zijn voor in de zomer, als het warm is en je die teennagels mooi hebt gelakt in een vrolijk kleurtje." Zei ze toen verdedigend, maar ze wist wel dat Romeo ook wel deels gelijk had. "Verwacht je dan dat ik het water in ga?" Zei ze toen terwijl ze een, gespeeld, verrast gezicht opzette. Toen hij zei, terwijl hij haar extra Juliet noemde, dat hij klaar was veerde ze op van haar bed. “Dat werd tijd, slome.” Zei ze toen vrolijk. Waarschijnlijk kende Romeo haar nu alleen als het vrolijke meisje, niet dat ze dat altijd was, en tot nu toe beviel haar dat prima. “En wat zijn jouw plannen van een liefdesverhaal opnieuw beleven?” Zei ze toen plagend maar toch een beetje serieus terwijl ze hem recht in zijn ogen aankeek. Hij had eigenlijk best mooie ogen viel haar nu op. “Ach lieverd, zelfs zonder mijn styling ben je een geniale act, mensen zullen zich kapot lachen om te zien hoe je niet weet wat te doen.” Zei ze toen poeslief terwijl ze plagend een van haar handen door zijn haren haalde die net goed had gedaan. “Kijk eens aan, je bent ook nog een gentleman!” zei ze toen vrolijk plagend. “Misschien is het nog niet eens zo erg om jou als kamergenoot te hebben.” Zei ze toen vrolijk, maar ze meende het wel. Romeo was aardig, had haar soort humor en kon er tenminste tegen als ze hem plaagde.
Toen ze buiten het gebouw stonden voelde ze een koude wind die met haar haren speelde. "Ik zei je toch dat het te koud was voor slippers!" Zei ze toen terwijl ze probeerde te voorkomen dat ze ging klappertanden. Als ze nou maar snel naar die club gingen zodat ze kon dansen om warm te blijven, dan zou alles wel goed komen. Ze bekeek de schoenen even, vroeger had ze streetdance gedaan en waren adidas schoenen haar favoriete dansschoenen geweest. Daarna was ze verplicht van haar ouders op stijldansen gegaan, maar dat was niet zo'n succesje omdat de leraar telkens met haar uit wilde. En zo was haar dans carrière zo'n beetje geëindigd. Best zielig als je erover nadacht.
[whoem, maken we nou een topic bij palapa of gaan we gewoon hier verder in dit topic? ]
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo vr okt 22, 2010 8:34 am
‘Ja dat weet ik heel zeker.’ had Romeo geantwoord op de vraag van Isa. Hij wilde niet opnieuw de gedachtes aan het roze turnpakje krijgen dus probeerde hij snel zijn aandacht op iets anders te vestigen. ‘Dat is zeker een help. Dan sleep ik je ook nog verplicht naar buiten zodat iedereen je kan bewonderen zodra ik klaar ben.’ zei hij lachend. In gedachten had hij al een spartelende Isa over zijn schouder hangen met een vaag opgemaakt gezicht. Het was zo dat hij rouge en oogschaduw niet eens uit elkaar kon houden. Waarschijnlijk zou er lippenstift op Isa’s ogen komen te zitten en oogschaduw op haar lippen. Romeo besloot het maar niet aan Isa te zeggen voordat ze gillend de kamer uit zou rennen. Toen zijn kamergenote over de lipgloss begon grijnsde hij scheef en schudde zijn hoofd. ‘Als het niet mooi staat moet jij het eraf halen met je lippen, dan is het ten minste niet verspilt.’ zei hij plagend. Hij vond het altijd geweldig om grapjes te maken over intieme dingen. Als mensen grapjes maakte over zijn naam kon hij hen het beste terug pakken via dit soort dingen. Hij had het ooit bij een van zijn vrienden gedaan, die was net uit de kast gekomen en vond het niet erg dat ze hem wat aan het pesten waren. Hij had ook aan hem gevraagd om samen te douchen waarna hij snel weg was gerend voor het geval zijn vriend het als een echt aanzoek beschouwde. ‘La Palapa here we come.’ antwoordde Romeo grijnzend. Het viel hem op dat zijn lachspieren steeds op “aan” stonden, alsof Isa een knopje had omgeschakeld.
‘Ik moet mijn teennagels ook nodig eens een kleurtje geven, ik draag altijd slippers.’ zei hij lachend. Hij had vaak genoeg tegen andere meisjes het woordje “ijdeltuit” gezegd en nu kreeg hij het zelf naar zijn hoofd, damn zij was goed zeg. Hij keek met een grijns in de richting van Isa en knikte, ‘Tuurlijk ga jij het water in. Daar zorg ik persoonlijk voor.’ zei hij nog altijd even vrolijk. Terwijl hij bij de deur stond begon Isa nog even over het stylen. Hij stak zijn tong uit en schudde zijn hoofd, ‘En bedankt.’ antwoordde hij. Hij had gedacht dat Isa gewoon door zou lopen maar in plaats daarvan ging ze met haar handen door zijn haren. ‘Isa!’ riep hij uit. Hij liet de deur los toen Isa voorbij was gelopen en pakte haar opnieuw bij haar middel vast om haar vervolgens een beetje omhoog te gooien. ‘Zeg dat het je spijt monster!’ riep hij lachend. Romeo hield haar stevig vast om haar middel en probeerde ervoor te zorgen dat hij haar geen pijn deed, dat was het laatste waar hij zin in had.
Terwijl Romeo met Isa buiten liep voelde hij ook een koude wind langs zijn armen gaan. ‘Dat valt best mee!’ zei hij terwijl hij een voet omhoog hees en met zijn tenen wiebelde. ‘Mijn tenen zijn nog niet weggerend voor de kou.’ zei hij droog. Toen hij zag dat Isa het wat kouder had dan hem sloeg hij zijn arm om haar schouder en wreef een paar keer over haar bovenarm. ‘Het komt wel goed schratje, zometeen ben je helemaal warm van het dansen.’ zei hij plagend.
- Later Toen Romeo voor het laatst op een klok had gekeken was het al 01.20 uur geweest. Hij had het super gehad met Isa in La Palapa. Nadat ze eerst wat hadden gedanst en wat hadden gedronken bij de bar had hij haar meegenomen naar het strand. Opnieuw had hij haar vastgepakt bij haar middel en haar het water in gesleept. Hij wist niet zo goed of zijn kamergenote daar boos over was maar hij vond dat er wel wat humor in zat. Helaas had hij haar niet meer kunnen laten zien hoe hij in Florence de golven temde met wat vrienden. Samen met Isa liep Romeo door de gang van de slaapvertrekken en voelde dat zijn kleren nog wat nat waren van de zee. ‘Waarom lijken al die deuren hier zo op elkaar? Ik kan onze kamer zeker niet meer vinden als ik ooit stom dronken terug kom!’ zei hij. Hij haalde zijn hand door zijn natte haren en keek in de richting van Isa. Had zij ook een leuke avond gehad? Hij hoopte van wel.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo vr okt 22, 2010 9:07 am
"Nou, dan niet." had ze nog gezegd toen hij zei dat hij écht geen turnpakje aan wilde doen. Eigenlijk kon ze het hem niet eens kwalijk nemen. Zij zou al als een speenvarken zijn gaan krijsen als ze Romeo was geweest en ze had voorgesteld een turnpakje aan te doen. "Hm.. als jij mij de gang op sleept met rare make-up moet je me toch wel heel dronken hebben." Zei ze toen lachend. "En lieverd, natuurlijk haal ik het eraf met mijn lippen als het niet staat. Ik ga mijn lipgloss toch niet verspillen." Zei ze toen mysterieus lachend. "Alcohol, here I come!" Zei Isa toen grijnzend. "Of moest ik nou ook Palapa zeggen?" Vroeg ze hem toen onschuldig terwijl ze even moest lachen. Waarschijnlijk zou ze straalbezopen terugkomen, maar who cares? Als ze maar van de avond genoot. Ze kon tenminste haar lachspieren trainen het hele jaar lang. Hadden die ook eens wat te doen. "Ach lieverd, zal ik je nagels dan maar lakken?" Zei ze toen grijnzend. "In pacific blauw?" Plaagde ze toen nog verder maar ze stopte al snel. "Ik ga ze pimpelpaars lakken." Zei ze toen met een brede lach op haar gezicht. Al snel verdween die grijns toen hij zei dat ook zíj het water in moest. "Moet dat nou echt?" Zei ze toen zielig. "Dan zie je al mijn vetrollen!" Protesteerde ze toen. Ze had eigenlijk, al zei ze het zelf, een prachtig lichaam, een plat buikje althans.
"Ocherme Romeo, heb ik je haartjes heel erg door de war gemaakt." Zei ze toen terwijl ze een pruillipje trok en toen glimlachte naar hem tot ze zijn handen rondom haar middel voelde en hoe hij haar optilde. "Ik een monster?" Zei ze toen lachend terwijl ze wat boven hem bungelde en hopeloos met haar benen spartelde. "Zet me nee-heer." Jammerde ze voor de tweede maal maar een brede lach sierde haar gezicht. Romeo kon ze inmiddels wel als haar beste vriend beschouwen, en als haar roommate dus was dat maar goed ook. Stel je voor dat ze hem juist niet mocht. Dat zou leuk zijn zeg, was het je roommate en had je de pest aan 'm. "Ja, maar wedden we dat jij het minder snel koud hebt als ik?" Zei ze toen uitdagend, al snel voelde ze echter een arm rondom haar schouder en kleurde ze toch even, hoewel je dat niet echt door de duisternis zag. "Ja schatje, ik zal me kapot dansen, oke?" Zei ze toen plagend. Dansen zou ze, en hoe.
-- Lááter --
Waarschijnlijk zou ze morgen een dikke kater hebben, een verschrikkelijke kater, maar dat was het vast wel waard. Een beetje aangeschoten was ze eigenlijk, dus ze zou zich heus wel herinneren wat er allemaal was gebeurd in geuren en kleuren. Ze had gedanst met Romeo en een boel gelachen, hoe kon het ook anders, ze hadden aan de bar wat gedronken, alcohol, en toen had meneer haar meegenomen naar het strand zoals hij haar had gezegd. Ze had haar adidas schoenen uitgetrapt en al snel had hij haar, weer eens, opgetild en in het water gesleept. Ze had gelachen en had water naar hem toe gegooid en uiteindelijk had ze toegegeven dat ze haar bikini aanhad en had ze dus haar topje uitgedaan en haar broek ook maar om te zorgen dat die wat konden opdrogen. Lachend liep ze nu naast Romeo, met al haar kleren weer aan behalve haar adidas' schoenen, want die had ze voor slippers verwisseld. "Nou, de cijfertjes staan op de deur." Zei Isa zacht giechelend. Soms, als ze aangeschoten was, giechelde ze wel eens in plaats van grinniken, glimlachen of grijnzen. Ze kon nu nog wel normaal doen, maar zou een stuk losser zijn dan zonder alcohol kreeg ze zo het idee. "Lieverd, daarom moet jij ook niet stomdronken terugkomen en mag alleen ik dat." Zei ze toen plagend terwijl ze weer haar hand door zijn haar haalde. "Weetje, dit was een geweldige avond," zei ze toen ze uiteindelijk, nadat ze had staan klooien met de sleutel in het slot krijgen, terwijl ze op haar bed neerplofte en het nachtlampje aanmaakte. Waarschijnlijk had Romeo het ook wel leuk gehad, hoopte ze althans.
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo vr okt 22, 2010 9:58 am
Romeo liep achter Isa aan die zei dat je de kamer kon herkennen via de cijfertjes. Hoe kon hij dat nou weten? Hij voelde zich lichtelijk aangeschoten waardoor hij geen onderscheid meer kon maken tussen dingen. Hij grijnsde en schudde zijn hoofd toen Isa zei dat zij wel dronken terug kon komen. ‘Dat denk jij! Ik weet zeker dat jij die kamer van die travestiet in zal lopen!’ zei hij lachend. Zijn lach klink wat hees, het kwam door de alcohol. Hij stopte achter Isa toen ze met het sleuteltje van de deur zat te prutsen en blies droog in haar oor. ‘Gekkerd.’ zei hij lachend. Toen de deur naar de kamer werd geopend liep hij opnieuw achter zijn roommate aan en sloot de deur achter zich. Hij voelde zich nog niet moe, als hij zich zo bleef voelen kon hij nog duizend rondjes om het gebouw gaan rennen. Zonder erbij na te denken trok hij zijn shirt uit en gooide hem op een stoel die nog leeg was. Zijn huid voelde nog wat plakkerig van het water, logisch ook omdat water niet zo snel uit je shirt trok. Gelukkig hadden ze hun kleding ook uit gedaan toen ze verder het water in waren gegaan. Opnieuw voelde Romeo wat zand tussen zijn tenen en op zijn borst, het was irritant op dit moment. Nog een keer douchen zou geen zin hebben, de geur van het strand zat nu alweer in zijn haren en het rook best lekker. Hij keek de kamer rond en zag Isa op haar bed zitten met het nachtlampje aan. Hij grijnsde scheef en liep naar het lichtknopje waardoor de hele kamer werd verlicht en klikte hem uit. De kamer werd schaars verlicht door het lampje naast Isa’s bed. Hij vroeg zich af of hij ook zo een lampje naast zijn eigen bed had, vast wel. ‘Isa, dat was een geweldige avond.’ zei hij lachend. Hij probeerde naar zijn bed te komen maar stootte met zijn knie tegen wat hards aan. Hij vloekte binnensmonds en viel voorover op het bed van Isa. Na een paar seconden was hij hersteld van de pijn en had hij zijn knie wat beter kunnen bekijken bij het licht. Hij besloot het maar te laten voor wat het was en richtte zich tot Isa. ‘Schoonheid waarom doe je jouw kleren niet uit? Zijn ze niet klam door het zeewater?’ zei hij terwijl hij tegen zijn borst tikte. Met zijn dronken kop begon hij wartaal uit te slaan en maakte hij zijn grapjes waar. Als je hem wilde misbruiken was dit de ultieme kans. Romeo likte kort over zijn lippen en proefde de smaak van een alcoholische drank nog. Hij grijnsde opnieuw scheef en keek naar Isa. ‘Er zit een smaak aan mijn lippen, het lijkt op jouw doorzichtige lipgloss maar dan met een smaakje.’ zei hij terwijl hij begon te lachen. Hij trok zijn benen op het bed van Isa en kroop half over haar heen. ‘Je wilde toch geen lipgloss verspillen? Het voelt niet zo lekker op mijn lippen, haal jij het ervan af?’ zei hij. Diep van binnen wist Romeo dat hij een grote fout begin maar het drong niet door tot zijn dronken hoofd. Zacht duwde hij zijn lippen op die van Isa en sloot zijn ogen. Hij proefde ook de alcoholische smaak van haar lippen, of het was afkomstig van die van hem. Zijn hand gleed naar haar heup en op zijn andere hand steunde hij zodat hij nog wat boven haar bleef hangen. Een stem vanbinnen begon aan zijn hoofd te zeuren dat hij moest stoppen maar hij begreep niet waarom. Hij liet Isa zijn lippen proeven, daar was niets verkeerds aan toch? Even trok hij zich terug maar duwde zijn lippen daarna weer terug op die van Isa. Het voelde ergens ook prettig om dit gevoel weer eens te krijgen. Het gevoel dat hij moest stoppen wist hij op een plaats achter in zijn hoofd te duwen. Hij zou zich later wel druk maken om zijn daden die hij nu verrichte, nu had hij zin om met Isa te … “spelen”? Hij wist het niet goed te benoemen, behalve dat hij altijd wel even iets geks kon doen met zijn kamergenote.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo za okt 23, 2010 12:46 am
"Niet meer zo in mijn oor fluisteren lieverd," zei Isa toen zacht giechelend. "Die travestiet zal mijn gezelschap vast gezellig vinden, wedden we dat ze daar zo'n danspaal hebben?" Weer giechelde ze, eigenlijk iets waar ze zich behoorlijk aan ergerde. Wat had ze nou ook alweer op? Een martini, een paar shotjes waarvan ze hoopte dat het geen body shots waren geweest en nog een paar mix-drankjes die ze er snel doorheen had gejaagd. Als ze het zo even op een rijtje zette, vond ze het al knap dat ze niet volledig bezopen was en slechts een beetje aangeschoten. Zou vast wel komen omdat dit nog simpel was vergeleken met haar halve alcohol verslaving op feestjes. In een flits zag ze hoe Romeo zijn T-shirt uitdeed. Ze slikte eens terwijl ze hem bekeek. Och god, dat zou verschrikkelijk worden als hij een vriendin had. Ze glimlachte even terwijl ze haar knieën optrok en haar armen eromheen sloeg terwijl ze iedere beweging volgde die Romeo maakte. Haar vader, want daar leefde ze hiervoor bij, zou haar afschieten als hij hoorde dat ze alcohol naar binnen sloeg als een ware alcoholiste. Hij dacht altijd, wat ze hem wijsmaakte, dat ze bij een van haar vriendinnen filmpjes ging kijken terwijl ze juist uitgingen tot in de late uurtjes. Ach, zolang hij het niet wist ging zij gewoon lekker haar gangetje. Die alcohol moest er toch ooit van komen dus waarom niet nu? Wachten tot je eenentwintigste was ook zo zonde van je uitgaansleven. Ze kneep haar ogen even samen toen het grotere licht van de kamer aanging en keek naar Romeo die een beetje scheef stond te grijnzen waarna hij het grote licht weer uitmaakte en de kamer weer schaars verlicht werd door haar nachtlampje. Ze liet haar ogen weer even wennen aan de plotselinge duisternis en blikte toen even naar het nachtkastje van Romeo waar ook een lampje op stond, althans het silhouet van zo'n ding, maar besloot niet ernaar toe te gaan om het ding aan te maken. Waarschijnlijk zou ze er dan als een lompe koe uitzien en daar had ze geen zin in nadat ze zich als een sierlijk diertje op de dansvloer had gedragen zoals haar vriendin het zou noemen. Ja, als ze danste was ze wel lief totdat ze naar huis gingen en ze wat alcohol op hadden. "Helemaal mee eens, voor herhaling vatbaar in ieder geval." Zei Isa toen breed grijnzend terwijl ze eindelijk een beetje ontspannen haar benen strekte.
Ze moest lachen toen Romeo half struikelde over iets terwijl je duidelijk kon zien dat hij binnensmonds aan het vloeken was. Al snel bleef ze even stil toen hij voorover bleek te vallen op haar bed. "Gaat het?" Vroeg ze toen een beetje bezorgd terwijl een glimlach haar gezicht sierde. Toen hij zei dat ze haar kleding ook maar uit moest trekken speelde er een kleine frons op. Natuurlijk zou ze het topje uit kunnen trekken, maar of dat zo slim was? Isa was makkelijk te gebruiken als ze aangeschoten was en dat wist ze van zichzelf. Ze slikte even kort, welke Bh had ze ook alweer aan? Na lang nadenken kwam ze tot de conclusie dat het een van haar favoriete Bh’s met kant was. Ze beet even zachtjes op haar lip maar besloot even te wachten met haar top uit te doen, bovendien was deze niet zo klam als Romeo’s shirt. Ze schopte de slippertjes wel uit en haalde het speldje, met de bloem, uit haar haren waardoor ze erachter kwam dat er waarschijnlijk ook nog echte bloemen in hadden gezeten doordat er wat blaadjes van echte bloemen uit voelen toen ze het speldje losmaakte.
Toen Romeo haar een beetje scheef grijnzend aankeek kon ze zelf ook geen grijns onderdrukken waardoor haar bijna krijtwitte tanden weer eens tevoorschijn kwamen. “Hoe weet jij hoe mijn lipgloss smaakt lieve schat?” Zei ze toen poeslief toen haar ogen flitsten naar zijn benen die hij op haar bed tilde. Tenzij hij de lipgloss had uitgeprobeerd kon hij nooit weten dat deze naar perzik smaakte. Ze hadden de wet al overtreden door zichzelf vol alcohol te gieten, dus dit was eigenlijk niet zo verkeerd, dit plagen. Toen Romeo half over haar heen kroop zochten haar ogen de zijne. Nog voordat ze iets terug kon zeggen voelde ze Romeo’s lippen op de hare. Ze proefde de smaak van alcohol van la Palapa op haar lippen en sloot haar ogen toen ook. Ze voelde hoe zijn hand naar haar heup ging. Een klein moment schoot twijfeling door haar heen, Romeo was haar roommate en als ze dit onthielden werd dat ongemakkelijk. En niet alleen omdat dit háár bed was. Ach wat, dit was toch wat ze eigenlijk wilde? Een beetje spelen kon toch geen kwaad. Ze gooide alle twijfels aan de kant en zoende terug, een tikkeltje uitdagend, verder zou ze nog niet gaan, nog niet. Langzaam ging ze, ook al was het fout, op in haar zoen met Romeo. Voorzichtig, met lichte twijfels, bracht ze haar hand naar zijn haren waar ze wat speelde met zijn donkerbruine lokken. Toen hij zich even terug trok zochten haar ogen de zijne in de duisternis. Haar blauwe ogen weerspiegelden kleine vlaagjes lust en ze had al lang, als het haar nou niet in zo’n ongemakkelijke situatie had gebracht, het stickertje ‘perfect one-night-stand’ opgeplakt. Romeo was knap, lief, had haar humor, en had een goddelijk lichaam en kon ook nog eens goed zoenen. Heel even schoten haar ogen over zijn blote bovenlichaam waar zijn Sixpack was te zien. Alle twijfels werden voor de zoveelste keer weggevaagd terwijl ze haar lippen weer op de zijne drukte. Uitdagender dan de vorige keer, een beetje zoekend naar wat ze in de kuip had. “Dit is fout.” Fluisterde haar hese stem toen zachtjes. “Heel fout, dat weet je toch?” Haar ogen spraken echter anders dan haar woorden. Ze wilde meer, meer dan dit.
[Weer een bron van inspiratie gekregen ofzo, dronken Isa bron ]
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo za okt 23, 2010 3:21 am
De nacht was zeker voor herhaling vatbaar zoals Isa al zei. Romeo had een heerlijk gevoel overgehouden, gewoon lekker vrolijk zijn met de mensen die je kende, dat was zijn doel. In gedachten ging hij weer na wat er allemaal was gebeurd. Het dansen in de club, wat drinken aan de bar. Lachend de zee in waar Isa hem helemaal nat maakte door met het water te gooien, hij die haar ook weer door het water slingerde. Mooie tijden gehad met Isa zeg, en dat terwijl hij haar pas een half dagje kende. Een kamergenoot waar je super blij mee moest zijn uiteindelijk. De nachten in Italië waren meestal wat meer uit de hand gelopen. Als Romeo bij zijn vrienden was ging hij helemaal los. Vaak waren er geen meiden bij geweest maar als ze er wel waren konden ze zich goed vermaken tussen de jongens. Ook vrouwelijke toeristen waren vaak in de clubs aanwezig waar hij met zijn vrienden naartoe ging, die waren meestal van de irritante kant. Romeo had slechts één meisje gehad waar hij goed mee bevriend was geweest. Giorgia was haar naam. Zij begreep hem al zei hij niets tegen haar. Zij wist dat hij zich rot voelde ook al zei hij tegen iedereen dat het goed met hem ging. Romeo werd uit zijn gedachtes getrokken door Isa en keek op in haar richting ‘Ja het gaat.’ mompelde hij op de vraag van Isa. Dit leek een dejavú moment, al loog hij niet dat het goed ging. Hij keek weer op naar zijn kamergenote en glimlachte toen hij zag dat ze haar speld had weggehaald. Haar slippers had ze ook al uitgedaan. Tja, ze waren lekker in hun kamer, doen wat je niet laten kan.
‘Ik had zo een vermoede dat ik wist hoe je lipgloss smaakte dus nu moet jij het even keuren.’ gaf Romeo als antwoord op Isa’s vraag. Hij steunde nog altijd op zijn arm terwijl hij over Isa heen hing. Hij moest kort denken aan een One Night Stand. Hij had daar alleen maar nare herinneringen aan, het was een soort hobby van meisjes wist hij … en ook soms van jongens al behoorde hij daar niet bij. Op Monica High leek hij vaker in verleiding te komen voor meisjes terwijl hij zich zo had voorgenomen zich er niet meer bezig mee te houden. Hij wilde eerst rustig studeren en zijn hobby’s uitoefenen voordat hij aan een vriendin begon. Als hij officieel een vriendin had dan leek het alsof hij aan haar zat vastgeplakt, dat hij zou moeten doen wat zij altijd wilde. Het meisje zou hem ook wat vrijheid moeten gunnen maar van zijn vrienden had hij te horen gekregen dat meisjes je alleen maar bevelen gaven. Het was een warrige gedachte en zelf kon hij niet zijn mening geven omdat hij pas één vriendin had gehad in Italië waar het helemaal mis mee was gelopen natuurlijk.
Toen Isa zijn kus beantwoorde ging er weer een vreemd gevoel door hem heen. Een deel in hem schreeuwde opnieuw, ’Kom op man, het is je kamergenote! Ze mag wel een mooi zijn en haar lichaam mag dan wel perfect zijn maar dit is fout! Je gaat haar kwetsen!’ heel even had die stem hem afgeschrokken. Maar het verlangen om verder te gaan had steeds de leiding en liet hem doorgaan. Uiteindelijk was het Isa die wat zei. Romeo stopte even en opende zijn ogen om opnieuw de mooie kleur van Isa’s ogen te bewonderen. Ze zei dat het fout was wat ze aan het doen waren. Heel fout zelfs, en hij wist het ook. Voorzichtig trok hij zich terug en kwam van het bed af. Voor een paar minuten leek hij volkomen nuchter terwijl hij in zijn hoofd vloekte. Isa had gelijk maar waarom kon hij de verleiding dan niet weerstaan weer naar haar toe te buigen. Hij legde zijn handen op zijn hoofd en sloot zijn ogen voor een paar seconden. ‘Ja, dit is fout, maar ik kan de verleiding niet weerstaan.’ zei hij. Hij opende zijn ogen weer en richtte zijn blik opnieuw naar Isa. Het liefst wilde hij haar naar zich toe trekken en gewoon opnieuw het plagen tot werkelijkheid brengen. Dit was voor het eerst dat hij zich weer goed voelde bij een meisje, het leek gewoon super speciaal.
[Wat krijgt dit topic toch een andere wending xd.]
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo za okt 23, 2010 9:00 am
Isa’s gedachten vlogen nog even terug naar die avond, voor wat ze zich nog kon herinneren. Een onbewuste glimlach op haar gezicht. Het was gezellig geweest, heel gezellig. Gewoon alcohol op en de wet overtreden, maar dat kon haar niks schelen. Ze dacht na hoe het was gegaan op het strand, en een grijns verscheen op haar gezicht.
“Romeo, je wááágt het niet!” Isa’s vrolijke, hese, stem klonk over het strand heen terwijl ze beschermend haar armen vooruit gestrekt hield om Romeo tegen te houden haar het water in te sleuren. Lachend greep hij haar bij haar middel vast en Isa begon keihard te lachen. “NEEE, IK WIL NIET IK WIL NIET.” Jammerde ze gespeeld terwijl ze voor de zoveelste keer die avond wat met haar voeten in de rondte spartelde. Ze voelde het koude water aan haar voeten en hoorde Romeo lachen. Hij beweerde dat het niet zo koud was. “ZAK!” Schreeuwde Isa lachend, haar broek was doorweekt en haar bandeautopje was voor de helft doorweekt. Ze waadde terug naar een ondiep gedeelte en deed haar broek en bandeautopje uit waardoor er een turquoise kleurige bikini tevoorschijn kwam. Ze spetterde Romeo volledig nat en grijnsde toen tevreden. “Die krijg je terug.” Zei ze toen onschuldig terwijl ze hem met grote puppyogen aankeek.
Al snel schrok ze op uit haar gedachten toen ze zag dat Romeo op was gestaan van haar bed. Haar ogen schoten nu naar zijn lichaam toe. “Het is perziksmaak.” Zei ze toen zachtjes tegen hem, nog even terugkomend op wat hij daarover had gezegd. Hij plaatste zijn handen naar zijn haren toe, nog waar zij net haar handen had gehad. Zijn woorden deden haar ook even nadenken. Ze wilde dit, anders had ze zijn zoen niet beantwoord. Maar ergens was het fout en ook weer niet. Zachtjes beet ze even op haar lip om naar haar gelakte nagels te kijken en dan vanuit haar ooghoeken naar het nachtlampje. Ze had altijd een soort Quote van de dag en deze keer viel hij haar pas echt op. Ze stond nu ook op met het tekstje op het verkreukelde papiertje op haar netvlies gebrand. Ze voelde zich weer even nuchter en besefte wat er zojuist had kunnen gebeuren. Wat ze misschien zelfs wel had gewild dat het ging gebeuren. Ze haalde haar handen even door haar haren heen en keerde zich naar haar kledingkast toe waar ze een pyjama uitzocht. Uiteindelijk kwam er een pyjama met panterprintje uit. Het had een kort broekje en een simpel topje. Gewoon normaal dus. Ze keek even naar Romeo en liep toen langs hem richting de badkamer, onderweg raakte ze nog even zijn schouder aan. Op de badkamer keek Isa in de spiegel. Haar blauwe ogen stonden half onzeker, half zeker van haar zaak. Vlug kleedde ze zich om terwijl ze, tevergeefs, de bandjes van de rode bh probeerde te verbergen. Ze werkte nog even haar make-up bij, waarom wist ze niet, en kamde haar haren nog eens kort. Misschien wel om even te ontspannen. Ze zou haar lipgloss maar niet op doen, haar beruchte lipgloss maar toch nam ze het ding vrolijk in haar hand mee. Toen ze de deur weer openmaakte gooide ze de kleren met een makkelijke beweging over haar bed tegen de muur op, ze zou het morgen wel opruimen. De lipgloss legde ze op het nachtkastje neer. Ze draaide zich toen om naar Romeo en glimlachte even kort naar hem. Meer kreeg ze er niet uit. Ze kon natuurlijk een slim antwoord geven op wat hij had gezegd maar dat zou waarschijnlijk met een boel stotteren eruit komen. Nee, Romeo was eigenlijk geen one-night stand. Daar was hij haar te lief voor. Een beetje gefrustreerd door haar eigen gedachten merkte ze niet eens op dat ze met haar haren was aan het prutsen.
Uiteindelijk na een tweestrijd in zichzelf zochten haar blauwe ogen de kamer af naar het figuur dat de naam Romeo droeg. Niet zo moeilijk want er was buiten haar maar een persoon in deze ruimte of die travestiet moest ineens uit een kast springen waar ze niet op rekende. Ze liep voorzichtig op hem af, zich bewust dat ze nu een stuk kwetsbaarder was dan ze zich eerst opstelde. “Waarschijnlijk ga ik hier spijt van krijgen,” begon ze toen zacht terwijl ze nu van haar voeten naar Romeo’s ogen keek. “Maar dat kan me nu geen moer schelen.” Zei ze toen terwijl ze nog een stap dichterbij zette. Ze was dan wel aangeschoten, maar ze wist prima wat ze nu deed. Haar gedachte van een one-night stand duwde ze ver de hoek in, hoewel ze wist dat ze nu heerlijk fout bezig was kon het haar niks meer schelen. “Maar nu wil ik dit,” zei ze zachtjes. Ze moest nu even op haar tenen staan, aangezien Romeo wel groter was dan haar, en drukte zacht haar lippen op de zijne. Niet uitdagend zoals eerst, maar teder en lief. Dit was fout, en misschien was dat wel hetgene wat haar weer overhaalde. Zachtjes legde ze haar handen tegen zijn borst en na een paar seconde zette ze een stapje achteruit waarna ze zich, op haar tenen, omdraaide naar haar eigen bed toe. Wat had ze in gódsnaam gedaan? Ze had hem gezoend ja, dat snapte ze ook wel. Maar op een andere manier dan ze altijd deed. Lief was het geweest, niet haar one-night stand manieren. En dat maakte haar nog banger dan ze al was, dit zou verschrikkelijk worden als hij een vriendin kreeg. Een horrorfilm zou het zijn en daar had ze nou geen zin in.
[ach, ach ach dat maakt het juist zo leuk xD Mijn handen doen zo'n pijn van het schrijven van die post en het nu overtypen xD]
Romeo
Posts : 80
Profiel Naam: Romeo Youtt Partner: Love is valuable. Vereniging:
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo ma okt 25, 2010 7:46 am
Met geklemde kaken keek Romeo in de richting van Isa. Hij had nog gehoord hoe ze de smaak van perzik had genoemd en kon een hele kleine grijns niet onderdrukken. Ze hadden op het punt gestaan een make-out sessie te hebben en dat kon gevolgen hebben voor hun vriendschap. Hij wist niet of het door de drank kwam of dat het zijn echte verlangens waren, iets in hem wilde niets liever dan dat het door was gegaan. Er werd niets meer gezegd, Isa leek totaal van het idee te zijn afgeholpen toen hij van het bed was gekomen en deed de dingen die ze zou doen als deze avond niet zo raar verliep. Hij besloot ook maar een voorbeeld te nemen aan zijn kamergenoot en haalde diep adem terwijl hij zich omdraaide naar zijn bed. Hij voelde dat Isa zijn schouder aanraakte toen ze voorbij liep en voelde weer het plaag gevoel opborrelen. Nog maar net wist hij het te onderdrukken, dat zou niet zo handig zijn waarschijnlijk. Toen Isa de badkamer in was verdwenen liep Romeo naar de kast en viste zijn grijze trainingsbroek eruit. Hij schopte zijn zwemshort uit en deed zijn trainingsbroek aan. De stof voelde zijn aan zijn lichaam, lekker zacht iets om lekker rustig in te doen. Twijfelend bleef hij voor de kast staan en vroeg zich af of hij een shirt aan moest doen, normaal gesproken droeg hij geen shirt terwijl hij sliep. In de winter had hij dat wel aan maar in de herfst had hij het nooit koud. Alsof de late avonden op het strand hem een beetje imuum hadden gemaakt tegen de kou. Hij besloot dat hij best zonder shirt kon, als Isa zijn lichaam te lelijk vond deed hij er wel een aan. Hij grijnsde weer kort en leek opnieuw totaal nuchter te zijn, wat echter niet zo was.
Rustig sloot Romeo de deur van de kast en liep in het donker tastend naar zijn bed. Het lichtje bij Isa’s bed was nog steeds het enige lichtpunt in de kamer. Hij vond uiteindelijk het uiteinde van zijn bed en legde zijn hand erop. Hij hoorde de deur van de badkamer weer open gaan en draaide zich twijfelend om zodat hij Isa weer kon zien. Hij had zich beter niet om kunnen draaien want zijn hersens sloegen weer op tilt en het dronken gevoel kwam weer naar boven gevolgd door zijn verlangen naar haar. Hij beet op zijn onderlip en sloeg zijn blik neer terwijl er een kleine glimlach op zijn lippen speelde. Nee, ze zou het hem niet makkelijker maken dan het nu was met haar sexy kleding en nee hij wilde zijn verlangens niet meer negeren. Hij richtte zijn blik weer op zijn kamergenote en grijnsde ondeugend. De grijns was iets wat hem meestal overkwam als hij zijn gevoel volgde. Lekker ondeugend en zonder grenzen. Wat hij nu zou uitspoken zou hij later wel uitzoeken, hij had geen zin om zijn behoeftes te negeren.
Uiteindelijk was het Isa die in beweging kwam en op hem afliep. Zelfs haar manier van lopen vond hij nu sexy. Toen ze voor hem stond keek hij haar aan met een glans in zijn ogen. Haar blauwe ogen leken nog mooier in het schemerlicht van de lamp. Hij luisterde met een half oor naar wat ze zei en probeerde zich te concentreren, dat was wel zo beleefd. Voordat hij daadwerkelijk door had wat er gebeurde voelde hij weer iets op zijn lippen. Als een reflex was hij helemaal geconcentreerd en sloot zijn ogen. Het was een zacht en lief kusje dat Isa hem had gegeven en in zijn hoofd mocht het veel langer hebben geduurd. Er leek weer een passie te ontstaan maar die werd al gauw beëindigd doordat Isa zich terug trok en zich omdraaide naar haar bed. De ondeugende grijns sierde Romeo’s mond nog steeds terwijl hij even een paar minuten nam om bij te komen. Na de paar minuten ging hij achter Isa staan en gaf haar een kus in haar nek. Verleidend en nog steeds ondeugend zoals hij al de hele tijd in zijn hoofd had. ‘Ach, dit had toch ooit moeten gebeuren. Dus waarom nu niet.’ fluisterde hij in haar oor. Even moest hij weer denken aan wat ze had gezegd toen hij dat bij de deur had gedaan. Dat hij niet in haar oor moest fluisteren. Hij grijnsde en gaf haar nog een kus in haar nek. Zijn handen rustte weer op haar heupen. Het was fijn om haar warmte te voelen.
Onderwerp: Re: De kamer van Isa & Romeo ma okt 25, 2010 8:14 am
Isa's blik schoot weg van Romeo. Hij had zijn zwemshort verruild voor een trainingsbroek en Isa kon een zachte glimlach niet onderdrukken. Kennelijk waren zij beiden van het idee afgestapt om een halve make-out sessie te hebben. Balen eigenlijk als ze het zich zo eens bekeek maar aan de andere kant was het nu eenmaal beter zo had ze het idee. Haar kusje, haar door haar gevreesde kusje, was waarschijnlijk het einde en daar zou ze dan maar tevreden mee moeten zijn, jammer genoeg. Haar geplaag was even voorbij en ze bekeek haar nachtkastje even vanuit haar ooghoeken. Ze had Romeo wel gezien toen ze eenmaal weer uit de badkamer was verschenen, de grijns die rondom zijn lippen speelde. En toch wilde ze dat hij niet zo had gekeken, dat had het een stuk makkelijker gemaakt dan het was. Ze pakte uit haar kast nog een fleecedeken die ze altijd oplegde als ze het koud had, het ding was wit maar met watervaste stift hadden haar vriendinnen, onder andere van Pacific, er lieve tekstjes op geschreven of hadden ze in een melige bui er tekeningetjes op lopen maken. Ze moest even een klein lachje onderdrukken toen ze de deken weer zag maar moest ook haar tranen tegenhouden. Ze miste haar vriendinnen, meer dan ze eigenlijk had verwacht, en dit liet haar toch weer aan hen denken.
Ze bleef even staan kijken naar de deken terwijl ze even de situatie bekeek. Ze had hem net gezoend, en hij had haar zo'n beetje terug gezoend. Dat zou dus positief moeten zijn, wat het waarschijnlijk ook was. Dat zou betekenen dat deze avond nog steeds anders kon verlopen dan ze hadden gedacht, voor de tweede maal alweer. Ze glimlachte even zachtjes. Ze kon haar verlangens prima onderdrukken, normaal gesproken, maar nu werd dit al stukken lastiger. Zeker nu ze zo lichtjes aangeschoten was en ze ook nog met waarschijnlijk een van de knapste Monica jongens haar kamer deelde en hem al had gezoend. Als ze nu echt een dom blondje was geweest had ze de uitdrukking wie A zegt moet ook B zeggen wel gebruikt, maar omdat ze een slimme brunette was begonnen haar hersenen eens actief na te denken voor zover ze dat konden. Al snel gaf ze het op om logisch te gaan nadenken en voelde ze het dronken gevoel weer opkomen. Dit zou nog een interessante avond worden, en eigenlijk vond ze dat niet eens meer zo'n probleem als eerst. Je moest in het nu leven, en niet aan andere dingen denken. En ach, als zij dit nu deed en er later spijt van zou krijgen dan was dat maar zo. Ze haalde haar handen door haar haren heen en tuitte even bedachtzaam haar lippen. Ze kon zich omdraaien en zelf natuurlijk alles bepalen, of ze kon eens kijken wat Romeo zou doen. Ze besloot maar voor het tweede te kiezen, want als ze zich nou zou omdraaien zou ze waarschijnlijk gefrustreerd raken dat ze zelf dat foute gevoel veroorzaakte.
Ze hoorde zacht de voetstappen over de vloer van de kamer, waar ze waarschijnlijk nog ergens wel een tapijt voor zou weten te regelen, en wilde zich omdraaien maar iets hield haar tegen. Ze bleef geduldig afwachten terwijl ze zachtjes hoorde hoe het geluid van voetstappen steeds dichterbij kwam. Ze sloot even haar ogen terwijl ze zich richtte op haar gehoor. Haar ogen schoten echter open toen ze een zoen in haar nek voelde. Een kleine glimlach speelde om haar lippen. "Gelijk heb je," zei haar hese stem op Romeo's woorden. Ze voelde weer een kus in haar nek en eindelijk dat laatste kleine duwtje in haar rug; zijn handen op haar heupen. Ze draaide zich om en haar ogen ontmoetten de zijne. "Laten we er dan maar het beste van maken, is het niet?" Zei ze toen zacht plagend waarna ze weer haar lippen op de zijne drukte. Nog steeds lief, maar er vloeide passie tussendoor en ze sloot haar ogen. Mocht ze hier van genieten? Als dat niet zo was, was ze nu vreselijk illegaal bezig. Ze plaatste voorzichtig haar handen in zijn haar, dit klopte eigenlijk. Dit beeld voor haar ogen. Ze daagde Romeo iets meer uit, en was de alcohol dankbaar voor een van de weinige keren in haar leven.