Private practice

Serena was de eerste die de volledig lege zaal binnenkwam, gehuld in een simpele zwarte joggingbroek en een hempje, met daarover een vest. Hieronder droeg ze een hotpants voor tijdens het oefenen, en in haar tas zat wat te drinken, wat fruit en de schoenen die ze er alvast uithaalde om aan te trekken. Het was stil in de zaal, en toen ze haar voet met een knal neerzette weergalmde deze een paar keer voordat het weer werd overstemd door de stilte. Serena liet haar blik over de zaal glijden en vond uiteindelijk een oude stereo die onder het stof zat, die ze misschien konden gebruiken. Ze liep er naar toe met haar mobiel in haar hand waar ze een paar goede train-liedjes op had gezet en plugde de stekker van de stereo in het ding, welke ze op play zette.. Er kwam geen geluid uit, jammer genoeg. Het verbaasde haar niet, en ze nam zichzelf voor zometeen er naar te gaan kijken aangezien ze de deur van de gymzaal weer in het slot hoorde vallen. Met een glimlach draaide ze zich om, om te zien dat het eerste meisje al aangekomen was.

[Dit is voornamelijk voor degene die zich ook in het topic gemeld hebben, en als je er alsnog bij wilt heb ik liever dat je je eerst daar meld ]

Vermoeid ging ze met haar handen door haar haren heen. De voorgaande nacht was niet goed verlopen. De malende gedachtes in haar hoofd hadden haar amper de kans gegeven om te slapen. Een zucht verliet haar keel, terwijl ze haar ogen vooruit gericht had. Haar hand klemde zich stevig om de band van haar gymtas. Alsof ze bang was hem te verliezen. Nee, ze lette nu overal op. De sport die ze nu zou gaan beoefenen was de enige kans om het nog een beetje leuk te hebben. Er was nog altijd een hoop die zei dat ze zich beter zou gaan voelen door dit te doen. Door de mensen beter de leren kennen, maar ze wist het eerlijk gezegd niet goed. Wat als dat niet zo was? Snel schudde ze haar hoofd en probeerde haar gedachten stop te zetten. Iets waar ze redelijk in slaagde.
Snel liep ze over de straatstenen heen, om uiteindelijk twee deuren open te doen, totdat ze eindelijk bij de juiste ruimte was aangekomen. Even vroeg ze zich af of er al iemand was, maar die vraag werd alsnel beantwoord toen ze aan de andere kant van de zaal een meisje zag staan. Snel liep ze in haar richting. Daarbij haar galmende voetstappen horend. Het gaf een alleen onzeker gevoel, maar ze drukte het snel weg. "Haai." zei ze en zette een vriendelijke glimlach op. Diep van binnen hoopte ze dat ze niet teveel op haar uiterlijk af zou gaan. Aangezien ze maar een simpele joggings broek met shirt aanhad. Al had ze er onder nog wel wat strakkers voor tijdens het chearleaden.

Wat onzeker opende Samora de deur de naar de gymzaal leidde, wat als het hier net zo zou gaan als in Engeland? Alleen al de gedachten zorgde ervoor dat er een rilling over haar rug liep, ze wou niet weer het mikpunt van treiterijen worden. Een zucht verliet haar keel, haalde diep adem. Als ze zich niet zo onzeker op zou stellen, zouden mensen haar eerder aanspreken. Ze hoefde maar naar Sophia te kijken of ze had het bewijs, haar tweelingzus had op hun oude school vele vriendinnen gehad. In tegenstelling tot zij zelf. Nu was zij hier, terwijl Sophia nog altijd bij hun ouders in Engeland woonde. Eigenlijk was ze er wel blij mee, de laatste tijd was het niet meer zo goed gegaan tussen haar en haar tweelingzus. Terwijl ze vroeger zo goed als onafscheidelijk waren, waren ze nu nauwelijks meer samen. Onmerkbaar schudde ze haar hoofd, dwong zichzelf naar binnen te gaan. Twee meisjes waren er al. Maar het leek er op dat ze beide ook pas net de zaal binnen waren gekomen. "Hoi." zei Samora zacht, maar hard genoeg zodat ze haar zouden kunnen verstaan. Rustig liep ze op hen af, probeerde het onzekere gevoel te negeren. Ze had simpele kleren aan getrokken, een jogging's broek met daarboven een hempje. Dat strak genoeg was om niet te verschuiven tijdens het chearleaden. "Ik ben Samora, maar zeg maar Sam." stelde ze zichzelf naar een korte stilte voor. Keek de meisjes aan, haalde haar hand door haar blonde haar. Om haar pols had ze een elastiekje, zodat ze haar haar als het nodig was in een staart zou kunnen doen.

Rose sloot de deur van haar kamer, en deed hem op slot. Het was tijd voor haar cheerleader-training, die ze vandaag voor het eerst zou krijgen. Eigenlijk had ze er best wel zin in, misschien leerde ze wel wat gave meiden kennen. En wie wou er nou geen cheerleader zijn? In Los Angeles, de plek waar ze vroeger woonde, ze was ze ook al een cheerleader geweest. Maar omdat ze er geen tijd meer voor had, en natuurlijk ging verhuizen was ze eraf gegaan. Terwijl ze een paar trappen afliep, keek ze even naar de kleren die ze aan het. Ze droeg Nike gympen, waarboven ze een kort broekje droeg, en daarboven een Chanel hempje. Na een paar minuten had ze de gymzaal gevonden, waar het moest zijn. Een grote, rode deur scheidde het pad, en die deur moest de deur van de zaal zijn. Met haar tas nog om haar schouders, deed ze de grote deur open. En ja, daar stonden drie meiden al. Ze was dus op het goede adres beland, en met een glimlach trok ze de deur achter haar dicht. Haar sneakers piepten terwijl ze zich een weg baande naar de drie meisjes. Haar tas hield ze van haar schouder, en 'gooide' hem in de richting naar een bankje die aan de zijkant stond. "Haay," zei ze, terwijl ze de drie met een grijns bekeek. Twee van de drie hadden blond haar, waarvan een bruin haar had. "Ik ben Rose." stelde ze zichzelf voor. Haar blauwe ogen richte zich even op haar arm, waar ze een elastiekje had. Rose pakte hem van haar arm en bond haar lange haar in een staart. Ze keek weer op en wachte geduldig op een antwoord van een van de meisjes.

[Sorrysorrysorry voor de late reactie xd!]

Het meisje dat aan was komen lopen had mooi bruin en golvend haar, en droeg wat lossere kleding. Serena hoopte dat ze hieronder nog wat strakkers aan had aangezien de losse kleding misschien in de weg zou kunnen zitten tijdens het oefenen, en anders had ze zelf nog wel wat mee voor het meisje. "Hey! Ik ben Serena." begroette ze haar, haar eigen naam erbij noemend, met een brede glimlach.
Ze vroeg zich af of er nog meer cheerleaders zouden komen, aangezien het oefenen van de pyramide iets noodzakelijks was. Het vallen van de zware deur in het slot, wat redelijk veel geluid produceerde, stelde haar gerust. Het blondharige meisje kwam naar hen toe lopen en begroette hen, net als Serena haar eigen naam erbij noemend. "Hey Sam. Ik ben Serena." zei ze op een vriendelijke toon, waarna er een derde meisje aan kwam gelopen, zichzelf als Rose voorstellend. "Serena." zei ze, en hoewel ze niet veel woorden gebruikte om zich voor te stellen was deze toon alles behalve onvriendelijk. Hierna kwam er een vierde meisje aangelopen, en hoe hard Serena haar ook probeerde te herkennen herinnerde ze haar niet. "Hey.. Ik geloof niet dat jij bij de try-outs ben geweest. Je zit niet in het team, of wel?" vroeg ze haar, waarna ze een irriterende lok uit haar gezicht streek.

[@ Adriana; jij hebt je niet gemeld in het topic, dus ik vind het eigenlijk niet zo leuk dat je in dit topic hebt gepost..]

"Hey Sam. Ik ben Serena." stelde het blond harige meisje zichzelf voor, de brunette zweeg maar Samora verwachten dat ze zich dadelijk wel voor zou stellen. Ze liet haar ogen door de zaal dwalen, zouden er nog meer komen of bleef het hier bij? Nee, waarschijnlijk niet het was wel een beetje weinig voor een team. Een vierde meisje voegde zich bij hen, haar sneakers piepte op de vloer van de zaal. Het was een vervelend, maar toch ook vertrouwd geluid. Het deed haar denken aan haar danslessen, daar had je ook altijd het gepiep van sneakers gehoord. Ze had het dansen zelf erg leuk gevonden, maar ze was nogal buiten de groep gevallen. Al werd ze daar niet gepest, de meisjes daar waren ook niet haar vriendinnen geweest. Samora hoopte dat het nu eindelijk eens anders zou gaan. Maar ze wist dat ze daarvoor haar onzekerheid moest laten varen, en dit was een lastige opgaven. Al ging het de laatste tijd al stukken beter, dan vroeger. "Hé." zei ze tegen het meisje, dat zich voorstelde als Rose. "Ik ben Sam." stelde ze zichzelf voor, ook Serena stelde zich nogmaals voor. Op dat moment voegde een vijfde meisje zich bij hen, die zich voor stelde als Adriana. "Hey.. Ik geloof niet dat jij bij de try-outs ben geweest. Je zit niet in het team, of wel?" vroeg Serena aan haar, Samora nam het meisjes dat zonet was binnen gekomen in zich op. Zij kon zich haar inderdaad niet herinneren. 'ja ik zit wel in het team' reageerde het meisjes, zachtjes lachend. Samora ging er verder niet op in, ze was er niet zo zeker van of het meisjes nou wel of niet bij de try-outs geweest was. Besloot zich er dan ook maar niet in te mengen, ze liet haar ogen naar de overige twee meisjes dwalen. Ze leken haar allemaal wel aardig, nu maar hopen dat ze er ook bij zou horen. Ze haalde haar hand door haar blonde haar, streek enkele plukken uit haar ogen.

Een beetje zenuwachtig opende Claire de deur naar de gymzaal. Het was voor haar de eerste training dit jaar en ze had er zin in. In de zaal stonden al een aantal meisjes en een paar daarvan kende ze wel. Ze liep naar de meisjes toe en begroette ze vrolijk. Claire had besloten om te veranderenl. Ze wilde niet meer dat verlegen meisje van vroeger zijn, en dat begon vandaag. Ze had zichzelf voorgenomen om gewoon spontaan te blijven, en van alle slechte dingen die over haar gezegd zouden worden zou ze zich niks aantrekken. Ze wilde voor zichzelf op kunnen komen en het voor vriendinnen op durven nemen in moeilijke situaties. Ze keek het groepje meiden rond en telde er vier. ik ben Claire zei Claire en glimlachte. ik moet bij de cheerleader-training zijn, zit ik hier goed? vroeg ze, om er toch maar even zeker van te zijn. Straks stond ze bij een heele andere club haar praatje te doen... Ze vroeg aan de meisjes hoe ze heette, terwijl ze ze een voor een vragend aankeek. Een van de meisjes kon ze zich niet herinneren en ze haalde de beelden van de try-outs terug, maar nee, ze herkende haar niet

Sorry voor de late reacte, maar ik ben met school weg geweest, en ging daarna op vakantie...

En Adriana, er is niet gezegd dat je er bij mocht. Dus ik vind het eigenlijk niet zo leuk dat je reageert...

Iris staarde maar wat levenloos voor zich uit, niet wetend of ze nog meer dan 'haai' moest gaan zeggen. Het kon haar allemaal maar weinig schelen en dat zou hopelijk het chearleaden niet gaan belemmeren. Al was ze daar niet zo zeker van. Een zucht schoof van haar lippen, af terwijl ze het meisje zich hoorde voorstellen als Serena. Net toen ze haar lippen van elkaar wilde halen om haar namen te vertellen, zag ze vanuit haar ooghoeken nog een paar meisjes aan lopen. Die hun twee al meteen begroeten en zich voorstelden. Ze waren allemaal zo opgewekt, zo vrolijk leek het. Diep van binnen realiseerde ze zich dat ze zich nu ook zo zou moeten opstellen. Anders zou ze al meteen een verkeerde indruk achterlaten, en dat was wel het laatste dat ze wilde. De andere meisjes stonden nu recht voor hun. Een glimlach verscheen op haar lippen. Ze leken haar allemaal erg aardig. En net zoals zij droegen ze ook niet echt nette kleding. En dat geruststelde haar ook wel weer voor een deel. Anders was zij straks degene die in een joggingsbroek liep, al was Serena ook al zo gekleed. Snel schudde ze haar hoofd en streek daarbij enkele donkere plukken uit haar ogen. Terwijl ze hun weer aankeek. "Ik ben Iris, trouwens." glimlachte ze en strak haar handen nonchalant in haar zakken, terwijl ze haar blik door de ruimte liet dwalen. De gesprekken die ze met elkaar voerde gingen totaal langs haar heen, ze moest alleen maar aan Mike denken. Al wist ze dat ze hem nu even uit haar hoofd moest zetten, anders maakte ze helemaal geen vriendinnen meer hier. "Ik moet bij de cheerleader-training zijn, zit ik hier goed?" De stem van Claire drongen haar piekerende gedachtes binnen. Snel keek ze op en glimlachte automatisch. "Ja, je zit hier goed hoor." glimlachte ze nog steeds en keek hun alle met een vriendelijke blik aan.

[sorry voor late post]

[Ik ben het met Claire eens, maarja.. Meer is beter I guess xd?]

Serena keek het meisje twijfelend aan toen ze toch wat zelfverzekerd zei dat ze wél in het team zat. Misschien was ze er via een soort achterdeur gekomen? De coach stond er voor bekend dat hij gevoelig was voor chantage, zeker voor de vrouwen die dit tegen hem gebruikten. Vrouwelijke charmes waren wel dégelijk handig wanneer je iets wilde bereiken, mits je het op de juiste manier tegen de juiste persoon gebruikte. "Oké! Dan denk ik dat we er allemaal zijn?" zei ze in het algemeen, terwijl ze om zich heen keek en ieder meisje nogmaals bekeek. Serena wist niet wie er hoofd-cheerleading zou zijn, maar totdat iemand die titel kreeg zou zij de groep wel een beetje sturen. Het donkerblonde meisje dat zich voorstelde als Claire had ze ook herkend van de try-outs, en voordat zij antwoord wilde geven op haar vraag of ze hier goed zat gaf het Iris antwoord. Serena knikte instemmend en vroeg zich toen af wat ze zouden moeten doen. "Ik denk dat het allereerst handig is om de head-cheerleader te zoeken, en een beetje uit te vinden wie de flyers zijn, wie zich in de basis neer wilt zetten en wie de spotters zijn." vertelde Serena, uitvinden wat voor acrobatische stunts de meiden konden doen zou ze later ook wel kunnen doen.

[Basis = De personen zijn de onderste van de piramide die hun teamgenote moet dragen of tillen.
Flyers = De mensen die er boven op staan, en meestal de ''punt'' vormen.
Spotters = Zij helpen de Flyers om op de basis te komen en als extra steun]