Music & fresh air

Dawn stopte de oordopjes van haar mobieltje in haar oren. Ze hield haar mobiel voor zich en opende de muzieklijst. Langzaam scrolde ze door tot het cijfer 3,vertraagde toen en stopte bij het nummer 3OH!3 - Don't trust me. Het nummer was ondertussen alweer een beetje oud geworden, maar ze vond het nog steeds een geweldig nummer. Ze blokkeerde haar mobiel en stopte hem weg in haar zak. Zachtjes begon ze mee te zingen, erg zacht, want haar stem klonk de laatste tijd een beetje schor. Het was ook haar eigen schuld geweesd. Ze was op een superkoude avond naar een concert gegaan en daar haar longen uit haar lijf geschreeuwd. Haar stem was de volgende dag helemaal weg. Het was ondertussen alweer terug alleen een beetje schor. Het maakte haar niks uit, ze hoefde toch niet te gaan zingen ofzo. Haar mobiel sprong over op het volgende nummer, weer 3OH!3 alleen nu met Deja vu, een iets nieuwer nummer. Weer zong ze zachtjes mee. Stap voor stap liep ze richting het water. In haar rechterhand had ze haar schoenen al vast. Ze liet har blik over het strand glijden, het was rustig. Waarschijnlijk kwam dat ook omdat het al laat was en donker. Opeens werden haar voeten nat, ze had het water bereikt. Ze liep er tot haar enkels in en liep zo lang het strand verder. Ze sloot haar ogen en ademde de frisse zeelucht in. Ze hield ervan om hier te komen. Gewoon even weg van alles. Alleen muziek en frisse lucht. Misschien kwam ze nog wel intressante mensen tegen of gewoon bekende.

Op een muurtje, zoals gewoonlijk, zat Dan inclusief een sigaret in zijn mond. Misschien moest hij toch maar eens gaan minderen, want hij joeg wel zijn geld er op zo'n manier snel doorheen. Nou ja, later. Nu nog even genieten. De zon scheen eerlijk op zijn blanke gezicht en zijn zwarte blouse. Uit de oordopjes in zijn oren kwam Shy van Sonata Arctica, een van zijn favoriete nummers. Niet dat hij zo verlegen was, maar er lag echt veel gevoel in het nummer. Zijn licht grijze ogen keken langs het strand, er liepen veel mensen rond nu. Tevens zwommen ook enkele groepjes in het water. Een paar ouders met kleine kinderen die boven zijn muziek uit kwamen irriteerde hem, maar goed. Hij moest er ook maar eens aan wennen. Opeens, opslag, gingen de meeste mensen leeg en na een half uurtje was bijna het hele strand uitgestorven. Hij keek er naar alsof er een orkaan aan kwam zetten. Nou ja, nog iets wat verschilde met New York. Het viel hem wel op dat er nog een meisje over het strand liep, langs de zee waardoor har voeten in het water stonden. Hij glimlachte en merkte dat zijn Ipod op het volgende nummer was overgegaan. Crushcrushcrush van Paramore. Hij glimlachte en sprong van het muurtje af. Met zijn handen in zijn zakken, en een brandende sigaret tussen zijn lippen, waarvan hij af en toe een trekje nam, liep hij het strand op. De zon scheen, ondanks het late uur, nog redelijk fel op zijn ontbloten armen en nek. En ook onder zijn zwarte blouse begon het warm te worden. Hij wandelde rustig achter het meisje aan, totdat hij naast haar liep. Hij haalde een oortje uit zijn oor en keek haar aan. 'Waar luister je naar?' Vroeg hij nieuwsgierig, maar vriendelijk.

-Blah. Wist niets beters (A)-

Een doorweekte zwarte hond kwam, druppelend van het water, de zee uit rennen. Hij rende vlak langs Dawn heen, waardoor hij lang haar benen gleed en een hoop zat en water achternet. Dawn stopte meteen en keek toe naar welk person de hond rende. Helaas verdween de hond uit het zicht en was er dusniemand om op te schelden. Ze rolde haar ogen. Haar blik richtte ze op haar benen. Het voelde vies nat aan en zand en vieze hondenharen zaten op haar benen vastgeplakt. Ze spoelde het meeste af met water en liep toen rustig verder. Haar muziek sprong weer over, dit keer een andere artist. Katy Perry met Teenage Dream. Eèn van haar favoriete nummers op dit moment. Ze zette haar muziek nog harder, het was waarschijnlijk van een afstandje al te horen. Zelf hoorde ze alleen haar muziek en ergens ver weg het rustgevende geluid van golven en iemand die achter liep? Voordat ze om kon kijken liep er al iemand naast haar. Ze bekeek de jongen snel en deed toen haar oordopjes uit. Ze liet een glimlachje op haar gezicht verschijnen. 'Katy Perry' Antwoordde ze. Ze zag dat hij ook muziek luisterde. 'En jij?' Zei ze er nieuwsgierig achteraan. Ze zette haar muziek iets zachter, het stond echt veels te hard. De rustgevende golven was nu het luidste wat ze hoorde. Haar blik bleef op de jongen gericht, ze had altijd wel zin in een leuk gesprek.

Het meisje bleek door te hebben dat hij tegen haar sprak. Ze nam haar oortjes uit en zette de muziek was zachter. Hij glimlachte en zette zijn ene oortje achter zijn oor, zodat hij zachtjes nog de muziek hoorde. 'Katy Perry' Antwoorden ze op zijn eerder gestelde vraag. Hij dacht even na, maar de naam kwam hem niet bekend voor. Waarschijnlijk omdat ze een geheel andere genre muziek draaide, of zo iets. Wie zou het weten. En jij?' werd er nieuwsgierig gevraagd. 'Para..' Begon Dan, maar net op dat moment zette zijn Ipod een geheel ander nummer op. 'Meatloaf.' Vervolgde hij daarna met een grijns. Hij hielt even stilte, welk nummer was die van Meatloaf? Hij dacht even na, I would do anything for love was 't niet. Life is like a lemon, and I want my money back ook niet. Welke dan wel? Hij overwoog even om te kijken op zijn Ipod, toen opeens de titel bij hem op kwam. I'd lie for you and that's the truth. Dat was hem. Hij glimlachte even en merkte dat een grote zwarte hond terug op hen afrende. Dan zakte op zijn hurken en de hond zette zijn poten op zijn benen om hem een lik over zijn gezicht te geven. 'Af jongen, af.' Zei Dan vrolijk en een schel geluid klonk. De hond rende weer terug en hij veegde zijn gezicht af met zijn mouw. Waarna hij vriendelijk naar het meisje glimlachte. 'Ik ben Dan Karaty trouwens. Mag ik vragen wie jij bent?' Even hoffelijk als altijd. Dan pakte een pakje sigaretten uit zijn zak en stak er een aan. Hij nam een trekje en blies de rook uit.

'ParaMeatloaf dus hè' Zei Dawn. Er verscheen een klein grijnsje op haar gezicht. Natuurlijk begreep ze hem wel. Haar eigen muziek sprong ook over. Ze hield het oordopje vlak bij haar oor. Het was opgesprongen op het nummer Bounce van Jonas & Demi Lovato.Het was niet echt een geweldig nummer om naar te luisteren, maar het klonk leuk als haar ringtone. Ze haalde haar mobiel uit haar zak en drukte op het volgende nummer. Dit nummer was al een erg uit, voor haar tenminste. Het was Stacie Oracio met Stuck. Ze stopte èèn van de oortjes weer in haar oren en richtte haarblik weer op de jongen. Ze zag dat hij neerknielde en de zwarte hond van net sprong op hem af. Met een vies gezicht keek ze naar de hond, ze moest niks van honden hebben. Ze schudde haar hoofd en keek de jongen aan. 'Dawn' Beantwoorde ze zijn vraag. 'Dawn Simmons' Zei ze er achteraan. Ze begon weer verder te lopen. Ze genoot van het koele water aan haar voeten. Ze hield er sowieso van om hier te lopen. Ze veegde een haarlok achter haar oor. Meteen viel die weer in haar ezicht door de wind. Ze rolde glimlachend haar ogen. Ze richtte al haar aandacht weer op de Dan. 'Zit je ook op Monica?' Vroeg ze om het gesprek verder te laten gaan.

Dan glimlachte even toen hij de gekwelde blik van het meisje zag. Blijkbaar had ze het zo met honden. Nou ja, ieder zijn eigen smaak nietwaar? Hij luisterde even naar zijn muziek en merkte dat er een ander nummer aan was gegaan. Uhm... Welke was dit? Hij dacht diep na, en probeerde de klanken naar boven te halen. Het lukte hem niet om zo één, twee, drie erachter te komen wel nummer het was. Dus keek hij het meisje aan, die zich voorstelde als Dawn Simmons. Hij knikte vriendelijk en tegelijkertijd schoot de titel van het liedje hem te binnen. Fullmoon van Sonata Arctica. Hij luisterde stil naar de harde klanken die klonken en glimlachte. Hij vond het verhaal dat achter dit liedje zat altijd zo ontzettend mooi. Zijn ogen gingen weer open toen Dawn hem een vraag stelde. Of hij op Monica zat. Hij knikte en glimlachte. 'Klopt ja. Klas 12 A. Jij?' Tja.. Ze moesten het toch ergens overhebben? Of lag dat aan hem. Anders zou het gesprek toch maar doodbloeden, en dat was nou ook weer zo zielig. Hij zetten een stap naar voren en draaide zich met een glimlach op zijn gezicht naar Dawn toe. 'Mag ik deze dame vergezellen bij deze wandeling over het strand?' Vroeg hij beleefd en stak zijn hand uit.

-Inspiratie... *Gaat zoeken*-

Dawn stopte beide oortjes weer in haar oren maar zette haar muziek zachter. Ondertussen was hij al twee nummer verder gesprongen. De eerste was volgens haar van Demi Lovato met Catch me en de tweede herkende ze niet helemaal, maar ze dacht dat het Lilly allen was. De titel van het nummer wist ze niet, en ze had ook geen zin om op haar mobiel te kijken. Ze hoorde dat Dan weer begon te praten en richtte al haar aandacht weer op hem. '11 B' antwoordde ze glimlachend. Ze schatte hem ongeveer een jaar ouders, misschien zelfs twee jaar. Ze keek toen hoe hij zijn hand uitstak en vroeg of hij met haar kon wandelen. Wat maake het ook uit? Ze pakte zijn hand en glimlachte naar hem. 'Natuurlijk mag dat' Antwoordde ze beleefd terug. Weer sprong het nummer over, Katy Perry met fireworks. Ze vond het nummer niet echt zo geweldig, maar het was van Katy's laatste album, dus had ze het maar op haar mobiel gezet. Ze liep weer verder, haar voeten nog steeds in het water. Het was ene heerlijk gevoel, ze kon hier wel uren staan. De wind die haar haren opzij blies en het koele water dat tegen haar benen klotste.

[Zoek ook voor mij -_-]