Kamer van Serena en Cloud

Terwijl ze de sleutel waar het kamernummer op stond stevig in haar hand hield liep ze met haar twee gigantische koffers door de lange gangen van de Living Building. Er waren er meer, maar voor vandaag en zeker voor nu vond ze het genoeg om haar twee belangrijkste koffers naar haar kamer mee te nemen. Ze stopte bij een meisje die nonchalant tegen de muur aan leunde en naar haar iPod luisterde, welke ze voorzichtig op haar schouder tikte. "Sorry, maar weet jij waar kamer 312 is?" vroeg Serena met een glimlach, hopend dat ze geen klap zou krijgen omdat ze het meisje gestoord had. "Twee trappen omhoog, zesde deur aan je linkerhand." reageerde het meisje nors. Serena haalde haar schouders op en nadat ze een "Alsnog bedankt" had gemompeld vervolgde ze haar weg naar haar kamer.
Het duurde niet lang, maar het léek lang doordat Serena moe was van de lange reis. Ze opende de kamer met haar sleutel en zette de koffers ergens in een hoekje neer, en nadat ze het appartement goed had bekeken en een van de twee bedden had uitgekozen plofte ze daar op neer. Ze sloot voor een kort moment haar ogen en merkte toen pas hoe moe ze eigenlijk was..

Cloud liep rond door de gang met zijn tassen. Hier moest ergens zijn kamer zijn, hij besloot maar gewoon de nummers te volgen en dan uiteindelijk bij 312 uit te komen. Hij had van te voren te horen gekregen dat hij zijn kamer moest delen. Hij ging er maar vanuit dat het een jongen was, zo ging dat meestal. Al vond hij het ook niet erg om het met een meisje te delen, dat kon ook leuk zijn maar het was wel anders. Hij haalde snel zijn sleutel uit zijn broekzak toen hij aankwam bij zijn kamer. Het was niet nodig de deur open te maken, blijkbaar was de kamergenoot al binnen. Hij opende de deur en zag dat er een meisje op het bed lag, waarschijnlijk moe. ''Hey...Euhm...Ben jij mijn kamergenoot?'' vroeg hij en staarde een beetje rond. De kamer was best groot, maar echt gezellig vond hij het niet. ''Ik ben Cloud...Cloud Johnson.'' Cloud ging op zijn bed zitten en pakte zijn mobiel, het piepje wat hij hoorde gaf aan dat de batterij bijna leeg was. Dus die moest hij snel aan de oplader zetten. Maar dat kwam nog wel, eerst wilde hij nog een beetje bijkomen van de reis en dan kijken met wie hij zijn kamer moest delen. Het zou een groot probleem worden als de twee elkaar niet konden uitstaan, maar ergens vond Cloud dat ook wel leuk.

Serena zuchtte een keer en voelde haar lichaam slap worden, terwijl ze haar armen naast haar bed liet hangen. Plotseling drong een stem tot haar door, en toen ze met haar slaperige hoofd opkeek en een zachte "huh?" mompelde schrok ze plotseling wakker. Een jongen, als kamergenoot! En zij lag hier oncharmant op haar bed terwijl haar rokje waarschijnlijk opgekropen was en haar shirtje ongeveer ter hoogte van haar BH was gaan zitten. Ze begon te woelen van schrik, en viel omdat de vering van haar bed zo goed was op de grond. Met een pijnlijk gezicht wreef ze over haar achterhoofd, die een flinke smak had gemaakt tegen het nachtkastje en krabbelde hierna overheind, om op het randje van haar bed te gaan zitten.
Ze trok haar shirtje en rokje naar beneden en bekeek de jongen, die er niet verkeerd uitzag. Hij stelde zichzelf voor als Cloud Johnson, leek een beetje twijfelachtig of verlegen. Had hij liever met een jongen op een kamer gelegen? Serena wist dat zij er ook niet echt veel aan kon doen, aangezien de mensen van de receptie hadden geregeld dat ze bij elkaar op de kamer kwamen te liggen. Zo erg vond ze het niet, zo lang hij maar geen attitude tegenover haar had, aangezien de pret er dan al snel af zou zijn voor 'm. "Ja, ik denk het wel." glimlachtte ze vriendelijk. Een vlugge blik op zijn sleutel bevestigde dat hij voor dezelfde deur bestemd was, waarna ze haar ene been over de andere sloeg. "Ik ben Serena Wilson." stelde ze zichzelf op haar beurt voor, waarna ze even kort naar zijn tassen keek. Haar blik ging hierna rond de kamer, waarbij ze zich verbaasde over de luxe van de kamer. Hij was vrij groot, en aangezien ze het kleiner had verwacht viel het reuze mee. "Zit je pas net op deze school..?" vroeg ze, nadat ze haar blik weer op hem gevestigd had.

Cloud keek Serena aan, blijkbaar schrok ze nogal van zijn binnenkomst. Was het omdat ze niemand verwachtte of omdat ze geen jongen op de kamer had verwacht? ''Sorry? Ik wilde je niet laten schrikken.'' Hij haalde een oplader uit zijn tas en bevestigde die aan de telefoon. Was er ook nog ergens een stopcontact? Ja, naast zijn bed was er eentje. Redelijk verstopt tussen het bed en het nachtkastje. ''Serena...'' herhaalde hij haar naam. ''Ok. Leuke naam.'' Het leek hem in ieder geval geen type die het hem flink lastig kon maken. Cloud moest nog wel kijken hoe hij het haar ook nog leuk kon maken. Hij was behoorlijk luidruchtig en zijn ouders waren ook al bang voor het geval hij een kamer moest delen. Het ging niet altijd over zijn harde stem maar hij belde ook veel met vrienden en had vaak ook de volumeknop van de muziek veels te hard aan staan. Maar hij zou er alles aan doen om dat te verminderen. Zoals ze dat ook in films deden sprong Cloud op het bed om te kijken of het wel goed was. Niet het beste bed maar altijd nog beter dan op de grond slapen. Tja...Thuis had hij een waterbed dus dit was dan wel weer wennen. ''Ja..Ik ben hier net aangekomen. Mijn broer zit al wel een tijdje op deze school. Ik kom in klas 11A.'' Hij staarde Serena even aan, ze zag er best leuk uit. ''En jij?'' vroeg hij.

[Sorry, had helemaal niet gezien dat je had gepost !]

"Geeft niet.." zuchtte Serena, die een vouw uit haar rokje veegde en Cloud weer had aangekeken. Hij leek niet echt volledig achter zijn verontschuldiging te staan door de vragende zin waarin hij de verontschuldiging in had verwerkt, maar ze liet hem maar. Ruzie maken was immers nooit iets geweest wat ze graag deed, en hoewel ze er enorm goed in was en een echte bitch kon zijn vermeed ze grote ruzies liever. Cloud vertelde vervolgens wat over dat hij net op Monica was aangekomen maar dat hij -waarschijnlijk een oudere- broer had die hier al een tijdje op school zat. Ze glimlachtte even vriendelijk voordat ze begon met praten en richtte haar blik voor een kort moment op haar koffers die ze zorgeloos in een hoek van de kamer had gesmeten, en stond op om deze naast haar bed te gaan zetten. "Ik heb een lange tijd op een school in New York gezeten, maar omdat mijn ouders hier een paar jaar gaan wonen in verband met werk kon ik niets anders dan verhuizen naar hier. Ik wilde liever naar Pacific maar mijn ouders vonden deze school geschikt voor mij, dus zo ben ik hier terecht gekomen. En ik kom in klas 11B." vertelde ze, waarna ze even zuchtte. "Ik moet toegeven, iedereen hier op deze school is zo aardig. Wanneer ik tegen hen aardig doe, natuurlijk. Zouden ze op Pacific ook zo aardig zijn?" grijnsde ze, waarna ze aan het zilveren armbandje begon te frunniken wat mooi bij haar verzorgde handen en nagels stond.

Cloud staarde nog even rond in de kamer. Uit zijn tas pakte hij een fles met water en dronk hem bijna leeg. Van de reis had hij best veel dorst gekregen. ''New York...De stad die nooit slaapt'' zei Cloud half tegen zichzelf. ''Is het leuk daar?'' vroeh hij, zelf was hij daar nog nooit geweest maar wilde dat nog wel een keer doen. ''Ik weet niet of Pacific beter is. Ik ken de school eigenlijk niet, het enige wat ik weet is dat Monica en Pacific rivalen van elkaar zijn.'' Het was best vaak voorgekomen dat er conflicten waren tussen leerlingen van beide scholen. Het was te hopen dat het met sportwedstrijden wel sportief verliep. Cloud moest zich nog aanmelden bij het voetbalteam, zou hij dan bij zijn broer in het team komen? ''Ik heb eigenlijk nog met niemand gesproken, dus ik weet niet of iedereen hier aardig is. Maar als mijn kamergenoot maar aardig is, of niet dan?'' zei hij en grijnsde even. Serena leek hem wel aardig, maar meisjes waren altijd erg onvoorspelbaar. Het ene moment aardig en het andere moment konden ze je wel schieten. In zijn tas zat ook het kostuum van Halloween dat vanavond was. ''Ga je ook naar het Halloweenfeest in Zanzibar?'' De meeste leerlingen gingen wel dus het leek hem dat Serena hier niet achter zou blijven met een paar mensen die niet gingen omdat ze bijvooorbeeld ziek waren.

"Het is geweldig daar!" reageerde Serena lachend, terugdenkend aan de hoge, moderne gebouwen en de High-fasion waarin iedereen gekleed was. Althans, iedereen waar zij vaak mee om ging droeg vaak Prada, sleurde Guccy met zich mee en reed een dure auto. Het voelde goed om om te gaan met mensen die er goed uit zagen, hoewel ze hiermee niet meteen wilde zeggen dat mensen die het geld niet hadden voor dure merkkleding het niet waard waren om mee te praten. De feesten in New York waren gaaf, meestal exclusief, wat je de reden gaf om je tot de hogere kringen te werken. Serena was geboren met een status, ze was de beroemde dochter van de Wilson familie. Mensen waren geneigd hoge verwachtingen van haar te hebben, en ze wist dat wanneer ze met deze school klaar was ze in Harvard of ergens anders zou moeten gaan studeren. Echt veel keus had ze niet, met ouders die haar constant op de hielen zaten.
"Rivalen? Waarom?" reageerde Serena verbaasd, toen Cloud antwoord gaf op haar vraag of de mensen op Pacific ook aardig zouden zijn. Ze wist dat het in deze omstreken met scholen die sport op de eerste prioriteit hadden gezet vaak rivaliteit voor kwam, maar toch vond ze het een vreemd iets. "Ik tot nu toe met één meisje, een beetje een goth.. Maar ze leek me wel aardig." glimlachtte ze vriendelijk, waarna ze even kort rond de kamer keek. "Jup, ik zal mijn outfit even laten zien.." antwoordde ze vrolijk, waarna ze naar haar koffer liep en deze openritste. Ze haalde daar een kort, strak en wit jurkje uit en legde deze op haar bed. Gevolgd door haar masker, haar hoge pumps en de staart zoals de meisjes in het circus altijd droegen. "Wat doe jij aan?" vroeg ze hierna, het zou handig zijn wanneer ze wist hoe hij er ongeveer uit zou zien aangezien sommige jongens zo verkleed waren dat je hun echte ik er niet eens meer in kon herkennen. Het was handig voor nerdjes die er lelijk uit zagen, maar voor mensen met een goed uiterlijk zoals Cloud was het een absolute no-go om hun hele gezicht te verbergen. Mensen moesten die juist zien!
"Ik denk dat er een hoop moet gebeuren willen we deze kamer een beetje gezellig krijgen.." zei Serena lachend, waarna ze naar de witte, saaie muren had gekeken. Misschien een paar schilderijtjes opgangen of iets dergelijks..?

Cloud keek Serena aan. ''Ok, ik ga misschien nog wel een keer naar New York'' en hij glimachtte even. Al vind hij het hier in LA ook super, mooi weer en veel mooie vrouwen. ''Waarom? Geem idee. Ik denk dat de leerlingen elkaar gewoon niet mogen. Net zoiets als het nationalisme. Ze vinden hun eigen school beter en de rest moet maar oprotten.'' Dat was het enige stukje wat hij van geschiedenis had onthouden, veel oorlogen kwamen voort uit het nationalisme. Het eigen volk was altijd beter dan de rest. Hij keek toe hoe Serena haar Halloween-outfit liet zien. ''Sexy hoor'' grijnsde hij en pakte uit zijn tas een plastic tas met daarin zijn tas. Het masker dat eruit viel verraadde al dat het om Jigsaw ging, de huurmoordenaar uit de Saw films. ''Jigsaw dus. Al weet ik niet of ik het masker zo lang op kan houden als het in Zanzibar zo warm word.'' Maar zonder masker was het kostuum niet compleet, mensen zouden dan niet weten wie hij moest voorstellen. Het enige herkenbare aan Jigsaw was toch wel het masker. Een soort duivelse clown ofzo. Cloud wist ook niet wat het moest voorstellen maar was wel gek van de films. De kamer was inderdaad wel saai. ''Ik kan wel wat posters van mij ophangen'' zei hij grijnsde even. Als voetballer bij Tottenham werden er regelmatig foto's gemaakt en soms maakte hij daar posters van. Zijn broer was altijd een grote rivaal geweest. Die speelde voor Arsenal, de grote concurent van Tottenham Hotspur, of beter bekent als de 'Spurs.'

Serena knikte langzaam toen Cloud zei dat hij misschien nog wel een keer naar New York zou gaan. "Het is echt een aanrader." glimlachtte ze vriendelijk, terwijl ze haar blik op het oneindige gericht hield en terugdacht aan haar thuisstad. Het was er werkelijk geweldig, geen enkele stad zou eraan kunnen tippen. Cloud vergeleek de haat tussen Monica High en Pacific Park High vervolgens met het nationalisme, waardoor ze een lach niet kon onderdrukken. Er zat wel wat in, hoewel Serena nog steeds van mening was dat een school waarin het thema sport in de schijnwerpers stond een rivaal móest hebben. Meestal waren de wedstrijden tegen die rivaal moeilijk te winnen en stonden beide ploegen op gelijk niveau, en werd iedereen zo fanatiek dat ze de andere school vanzelf begonnen te haten. Het klonk best logisch..
"Jigsaw?" reageerde ze verbaasd toen ze naar het masker keek dat uit zijn tas op de grond was gevallen. Niet veel later bevestigde hij haar vermoeden, en voegde hij aan zijn woorden toe dat hij niet wist of hij het masker op zou houden in de Zanzibar. Ze zouden daar toch vast wel een goede ventilatie hebben? De club had een goede status, en aangezien Serena het meestal een minpuntje vond wanneer het binnen bloedheet was ging ze ervan uit dat Zanzibar wel goed geregeld was. "Eng hoor." grijnsde ze er droogjes achteraan, waarna ze hem nieuwsgierig aankeek om zijn volgende woorden. Posters van.. hem? "Wat voor posters?" vroeg ze geïnteresseerd, waarna ze even met haar hand door haar haren ging en haar lange lokken uiteindelijk vastbond in een rommelige knot. In tegenstelling tot andere it-girls maakte het Serena soms niet uit hoe ze eruit zag, zeker niet op een zondagmiddag wanneer ze toch niets anders te doen had als bankhangen en haar kater uitzitten. "Ik heb ook een paar posters van mijzelf." grijnsde ze droogjes, denkend aan de vele fotoshoots die ze tot nu toe had gehad. Ze had ze echter niet bij zich, ze lagen nog in een verhuisdoos in het huis van haar ouders. Maar ze ophalen of laten brengen was geen probleem, hoewel ze natuurlijk nooit écht foto's van zichzelf zou ophangen. Dan zou ze elke dag tegen haar eigen hoofd en lichaam aankijken, waar ze helemaal gek van zou worden omdat ze te kritisch was op zichzelf. Ze glimlachtte eens vriendelijk naar Cloud en keek hierna de kamer rond, zou een bruine kleur op de muur leuk zijn..? Of was het niet toegestaan op Monica, om de kamer een beetje gezelliger te maken?