When The Night Falls~

Larina staarde voor een laatste keer in de spiegel. Ze had een van haar hoogste hakken aangedaan waar ze ook nog eens goed en lang op kon lopen. Verder had ze een witte wat doorschijnende lange shirt aan waar door de zwarte kleur van haar bh te zien was. Verder had ze nog een strake jeans aan en keek naar het resultaat. Ze moest er ouder uit zien en dat zag ze nu ook wel vond ze zelf. Anders zou ze nooit een club in komen. Echter had ze niet al te veel make-up op. Haar bril had ze verruild voor lenzen en ze had haar haren gestijld iets wat ze wel vaker deed. Tevreden liep ze de badkamer uit en pakte haar tasje. Die ze eerder al in had gepakt. Ze was bezig om vrienden te maken en hoopte misschien een paar studenten tegen te komen van Monica High. Daarbij had ze ook gewoon zin om even weg te zijn van hier. Larina keek nog een keer om haar heen en controleerde of ze alles had plus haar nepe id kaart. Anders dan zou het haar nooit lukken. Larina liep al snel haar kamer uit en rende van de trappen af iets wat ze altijd deed. Eenmaal buiten begon ze naar de plek te lopen waar ze een taxi had besteld. Larina stapte in en keek naar buiten terwijl de taxi begon te rijden. Eenmaal bij het strand stapte ze uit nadat ze betaald had en liep naar de club la palapa. Eenmaal in de club liep ze meteen naar de bar en wachtte tot dat de barman haar kant op kwam. Ze kreeg een speelse glimlach op haar gezicht terwijl ze hem aan keek. "Een rosé graag." Sprak ze luid genoeg zodat hij haar zou horen. Haar blik gleed naast haar en bekeek de jongen. "Hey," Sprak ze terwijl ze met haar onder armen op de bar leunde.

De eerste indruk over de club was goed. Het zag er best leuk uit van binnen en het was nog eens bij het strand wat natuurlijk een hele plus punt was. Zelf was ze hier nog nooit geweest maar had er wel eens iets over opgevangen en natuurlijk had ze het gebouw wel eens gezien wanneer ze op het strand was. Maar meer ook niet. Eenmaal aan de bar duurde het niet lang voor ze al met iemand aan de praat was. Gelukkig leek het er op dat het iemand was die wel in was voor een gesprek. "Hey!" Ze glimlachte dan ook toen zijn stem vrolijk klonk. Even keek ze naar de barman die een glas voor haar neer zette. Ze glimlachte naar hem als dank en nam een slok voor ze haar aandacht weer op de jongen naast haar richte. "Ik heb je nog nooit eerder gezien in La Palapa. Eerste keer hier?" Larina knikte met hoofd en liet haar vingers kort door haar haren gaan. "Dit is inderdaad mijn eerste keer. Ik heb er wel eens wat over gehoord maar nog nooit echt tijd gehad om hier heen te gaan." Ze nam weer een slok voor ze zich besloot voor te stellen. Het was handig elkaars naam te weten als ze nog langer een gesprek zouden hebben deze avond vond ze. "Mijn naam is Larina trouwens" Er verscheen weer een glimlach op haar gezicht terwijl ze zich dit keer naar hem toe draaide en haar glas vast hield. Zo kon ze hem makkelijker aan kijken maar ook om haar heen. Als ze ergens was zorgde ze er altijd voor dat ze ergens naar kon kijken. Om nou de hele tijd tegen de muur aan te kijken was natuurlijk niks. Al zou het een stuk beter worden als de barman er voor zou staan de hele tijd. Hij zag er namelijk best goed uit vond ze om er een hele tijd naar te kijken. Ook al was het niet de bedoeling dat ze hier de hele tijd zou gaan zitten. Anders had ze net zo goed naar een kroeg of een café konden gaan vond ze.

"Hmm. En waarom ben je hier dan alleen heen gegaan?" Toen hij die vraag vroeg haalde ze kort haar schouders op. Tja waarom was ze hier alleen heen gegaan, de reden was toch wel dat ze nieuwe mensen wou ontmoeten en dat gebeurde het vaakst wanneer ze alleen ergens naar toe zou gaan. In elk geval dat had zij. Als ze met iemand anders hier heen was gegaan dan zou ze niet snel op iemand af stappen aangezien dat gewoon lullig was vond ze. "Of wacht je nog op iemand?" Larina schudde dit keer haar hoofd en keek hem aan. "Nee, er was niemand die mee kon." Sprak ze maar, dat was het beste wat ze zou kunnen zeggen vond ze. En ergens klopte het ook wel. Ze was eigenlijk van plan om iemand mee te nemen maar die was vandaag druk. En ze had het eigenlijk helemaal niet gevraagd of ze mee was. Als ze het antwoord toch al wel wist waarom zou ze het dan toch nog vragen. Veel maakte het eigenlijk niet uit vond ze. Larina nam weer een slok van haar drinken en keek Lyron glimlachend aan toen ook hij zich voorstelde. Ze had de naam nooit echt gehoord en vond het een mooie naam. Haar blik gleed naar het lawaai en met een opgetrokken wenkbrauw keek ze toe. Wat was daar nou in vredes naam aan de hand. Aan de reactie van het meisje te zien ging het om haar. Of was het in elk geval twee vrienden van haar. Veel aandacht gaf ze er niet aan maar Lyron daar in tegen wel. Ze keek toe hoe hij zijn rug rechte en zich grote maken. Eigenlijk vond ze het wel grappig en ook typisch het gedrag van een jongen. Toch gleed haar blik weer naar de twee jongens en zag toch dat ze erg dichtbij waren. Eerlijk gezegd stond ze nu liever op en liep ze weg. Maar ze besloot het maar gewoon op te wagen en hopend dat de jongens snel er uit gegooid zouden worden of in elk geval uit elkaar werden gehaald. Toen dat echter niet het geval was duurde het niet lang voor de gene die vlak bij haar stond een goeie knal kreeg en knock-out ging en tegen haar aanviel. Door de kracht en het gewicht werd ze omgeduwd en duurde het niet lang voor ze met kurk en al op de grond lag. Ze voelde hoe haar hoofd tegen de bar aan kwam en pijnlijk wreef ze over haar hoofd heen. Ze keek op en zag nog net hoe Lyron de andere jongen een klap gaf. Haar blik gleed naar de hand waarmee ze het glas vast had gehouden en nu leeg was. Haar blik gleed naar haar kleren en haar ogen werden kort groot toen ze de vlek in haar shirt zag. Dat moest er ook nog eens bij komen. Het duurde niet lang voor de jongen van haar afgesleurd werd en Lyron bij haar neer knielde. "Gaat het?" Larina knikte en wreef weer even over haar hoofd. "Ja het gaat," Sprak ze waarna ze hem aan keek. "Fijn begin van de avond." Zuchtte ze. Zo had ze de avond niet voor haar gezien. Haar blik gleed even naar de twee jongens die eerder nog aan het vechten was en de ander nog steeds op de grond lag. Ze had geen idee wat er aan de hand was met die twee maar ze had toch zin om ze beide een knal tegen. Door hun twee lag ze op de grond en was haar shirt vies en daarbij hoorde je niet te vechten en al helemaal niet om een meisje. Haar blik gleed toch weer naar Lyron en daarna naar zijn hand. Zonder te aarzelend pakte ze de hand waarmee hij geslagen had en bekeek die even. "Hoe gaat het met je hand?" Vroeg ze waarna ze weer naar hem op keek. "Volgens mij had je hem beter met een platte hand kunnen raken." Lachte ze zacht. Dat deed veel minder pijn vond ze. Tenzij je natuurlijk verkeerd sloeg maar dat was dan je eigenschuld.