Sunset Paradise

April had zin in een goeie warme Espresso die ze aan de kust kon gaan halen. Ze trok een handig, goed zittend kleedje aan, en trok de pyjama -die ze nog aan had- in een paar seconden uit. Toen ze zich had omgekleed, wandelde ze rustig haar kamer uit en ging de buitenlucht in. het deed deugd als je er even tussen uit kon gaan. Ze ging wel vaker naar het strand, het was een van haar favoriete plaatsen hier in Monica. Ze keek met haar ogen even rond. Het was niet bepaald druk hier, maar aan de kust zou dat waarschijnlijk een heel ander verhaal worden. De meeste mensen in Santa Monica trokken daarheen als ze vrij hadden. Maar ze had geen enkele problemen met drukte, het was fijner dan er helemaal alleen te zitten. Haar tas trilde. Ze nam haar mobiel uit haar tas en keek er fronsend naar. Haar moeder belde. Dat was nogal... Vreemd? Ze nam maar op. "Mam?" Vroeg ze. Ze wandelde ondertussen wat verder, en de drukte begon al meteen te stijgen, overal rond haar heen verschenen mensen. Koppels, vriendinnen, vrienden... "April! Je neemt eens op! En hoe is het daar?" Vroeg Brittany, haar moeder. Dat vroeg ze nou eens elke keer. En altijd hetzelfde antwoord was: "Goed, hoor." Wat ze ook nu weer tegen haar moeder zei. April keek even rond om de eerste, beste café's tegen te komen, maar er was nog geen in zicht. "Mooi zo. En hoe zijn je vakken?" April vond het niet bepaald gezellig dat ze er nu zo over door ging vragen. Ze had nu weekend. "Ja, ja. Goed." Ze moest uitkijken dat ze niet over een kabel struikelde, die voor haar voeten neergelegd was. Ze viel nog maar net niet. "Ik stoor, is het niet?" Vroeg Brittany dan. April zuchtte. Dit was best wel rot voor haar moeder. Ze belde soms maar één keer in de maand. Ze had het heel druk als een politici. "Nee, hoor, mam. Je stelt die vragen gewoon altijd." Het was even stil aan de andere kant van de lijn, waarvan ze zenuwachtig werd. "Ik weet het, ik ben geen creatief iemand in het stellen van vragen..." April wist niet wat ze daar op moest antwoorden, normaal zou ze haar gelijk hebben gegeven. Maar ja... "Ach mam," zei ze terwijl ze een goed café op het oog had. "Nou ja, je vader en ik hebben het ook nog steeds prima." April grinnikte, het verbaasde haar niets. Ze wandelde het café binnen waardoor er een irritant belletje klonk. Verschillende mensen keken op, en ze lachte beleefd. "Ik ben in een café, hé, mam. Dus ik ga maar even afleggen." Zei April. "O, dat is goed. Je hoort snel weer van me." Brittany legde af. Ja, dat zal wel, dacht ze. Ze hield van haar moeder, maar ze maakte echt verschrikkelijk weinig tijd voor haar. Maar ach. April zette zich op de barkruk en lachte vriendelijk naar de uitbater, wie een jonge kerel van in de twintig leek te zijn. "Wat wenst de dame?" Vroeg hij. April vond zijn flirterig gedrag grappig. "Een Espresso, alsjeblieft." Zei ze. De jongen knikte met een grijns en verdween in het deurtje waar in grote zwarte drukletters op geschreven stond: 'NIET VOOR ONBEVOEGDEN'. Haar ogen bleven daarop rusten, ze las het wel miljoenen keren. Er scheen een prachtige zonnegloed over de zee, en het leek geweldig om daar nu rond te lopen. De jongen kwam terug met een Espresso beker en April bezorgde hem het geld. Met de Espresso in haar handen, liep April rustig het café uit en ging richting het strand. Even later voelde April het losse zand onder haar voeten, waarmee ze haar schoenen handig uit trok. Het zand kietelde tussen haar tenen, en ze wandelde met een brede grijns richting het water. Alles had nu een oranje tint, door de gloeiende zon. April was vooral blij dat ze nu bij haar ouders weg was, omdat ze in Engeland altijd van die regen hadden gehad. Hier was het lekker veel zon, en daar had ze niets tegen. Ze was meer een zomermens dan een wintermens. April voelde het verfrissende water tegen haar voeten aankomen. Ze had even spijt dat ze haar zonnebril niet mee had genomen. Het was er zeker het weer voor. Ze keek eens rond. Er waren overal wel een paar mensen over het strand verspreid, maar het was niet al te druk. Haar blonde haren zweefde zachtjes tegen haar gezicht aan. Het was heerlijk. Ze genoot ten volle van het heerlijke weertje, en de zon.

Voor iedereen die zin heeft om te reageren 8D