Going under.

'Dan moet jij het ook niet doen.' Glimlachte en liet haar lip met rust. Allen als jij het ook niet meer doet. Ze kon het eigenlijk niet beloven want het gebeurde nou eenmaal. 'Trouwens jij doet het ook en je hoort mij toch niet klagen?' Ise keek naar zijn hand die de hare had gepakt. Maar al snel keek ze weer naar Percy die al weer op zijn lip beet. Ach je moet het ook zelf weten.Zei ze glimlachend.
Ise lachte zachtjes toen Percy zich achterover liet vallen en met zijn rug in het gras lag. Wonder boven wonder ging ze niet mee en zat ze nog steeds bij hem op schoot. 'Dan niet.' Ise keek Percy niet begrijpend aan. Dan wat niet? Ise schoot in de lach en trok een pruillipje.
'Dan zoen ik je toch niet meer.' Ise boog naar voren. Nou dan zoen ik jou toch wel.Fluisterde ze waarna ze haar lippen kort op de zijne drukte maar zich al snel weer terug trok. Ze keek hem aan en glimlachte. Ise deed een plukje goed van zijn haar en liet haar hand over zijn wang heen gaan. Onder tussen keek Ise Percy. Weetje jij bent de eerste jongen die ik tegen ben gekomen met donker haar en blauwe ogen.Zei ze terwijl ze haar blik over zijn gezicht liet glijden.

Percy glimlachte naar Ise terwijl ze een pruillipje trok. 'Ik krijg bijna medelijden met je.' Zei Percy glimlachend. 'Eigenlijk moet ik zo zielig kijken, ik word af gekraakt op het zoenen.' Lachte hij en trok daarna een pruillip. Hij keek naar Ise die naar voren boog.
'Nou dan zoen ik jou toch wel.' Fluisterde Ise, eigenlijk wilde Percy protesteren maar voordat hij dat kon doen voelde hij de lippen van Ise op de zijne. Ise trok zich terug en glimlachte naar hem. Hij moest zelf ook wel lachen en schudden zijn hoofd.
'En?' Was het enige wat Percy vroeg aan Ise. Hij moest er zelf bestwel om lachen, maar hij beet op zijn onderlip. Toen hij merkte dat hij dat deed liet hij die meteen los en glimlachtte.
'Ik zal er aan denken.' Zei hij zachtjes met een grijns. 'Weetje jij bent de eerste jongen die ik tegen ben gekomen met donker haar en blauwe ogen.' Zei Ise tegen hem enn haar blik ging over zijn gezicht. Percy glimlachte alleen. Hij hoorde dat wel eens vaker, dat het apart was dat hij lichte ogen had en een donkere haar kleur.
'Je bent niet de enige die het opvalt.' Zei hij en ging weer overeind zitten. Hij sloeg een arm om Ise heen en hij keek even in haar ogen. Eigenlijk had zij ook wel aparte oog kleur, maar omdat nu te zeggen klinkt het net alsof hij iets aardigs terug moet zeggen omdat zij ook iets aardigs zei. Ook hij liet even zijn blik over haar gezicht gaan en daarna keek hij naar de grond.
Hij twijfelde of hij het wel moest zeggen, straks denkt ze dat hij het alleen maar zegt om aardig over te komen.
'Het klinkt misschien...Alsof ik ook iets aardig terug moet zeggen, maar...' Hij stopte even in zijn zin. Hij was ook zo slecht met woorden dat hij er nooit uit kwam hoe hij dingen moest zeggen en dat werd het altijd verkeerd opgevat.
'Maar ik meen het echt, ik vind dat je echt mooie ogen heb.' Zei hij en hij keek weer op naar Ise. Het klonk inderdaad alsof hij iets aardigs terug had moeten zeggen. Percy beet op zijn onderlip terwijl hij naar Ise bleef kijken.
'Ik meen het echt.' Zei hij er zachtjes achteraan.

'Eigenlijk moet ik zo zielig kijken, ik word af gekraakt op het zoenen.' Ise lachte toen Percy een pruillip trok. Het was schattig. Ise hield zich in omdat niet te gaan zeggen. Toen Ise naar de kus zich weer terug trok werd haar glimlach nog breder toen hij vroeg hoe het was. Super. Ise beet op haar onderlip en keek hem aan. Net zo als die andere Ise liet al snel haar lip weer los. Ze was echt blij dat ze met hem gepraat had. En ook was ze blij dat hij niet weg gerent was. Al snapte ze hem niet echt. De eerste dag was hij eerst lief. Daarna deed hij afstandelijk en nu was het weer een schat. Allen nu leek het net als of ze wat hadden. Maar dat zou wel niet zo zijn. Ise durfde te wedden dat als ze eenmaal weer terug was in hun kamer dat Percy weer afstandelijk ging doen. Een zucht verliet haar lippen en ze keek naar de lucht. Waarom was dit alles nu zo ingewikkeld.
'Je bent niet de enige die het opvalt.' Gaf Percy antwoord op haar woorden. Vast niet. Het viel best op. Normaal waren de oog kleur bruin als je donker haar had maar bij hem niet. Ise glimlachte toen ze zijn arm weer om haar heen voelde.
'Het klinkt misschien...Alsof ik ook iets aardig terug moet zeggen, maar...' Ise keek Percy aan. Waarom stopte hij midden in de zin en wat wou hij gaan zeggen? 'Maar ik meen het echt, ik vind dat je echt mooie ogen heb.' Ise glimlachte toen ze merkte dat hij al weer op zijn lip beet.
'Ik meen het echt.' Ise keek even naar beneden en weer terug. Bedankt.Fluisterde ze. Ise pakte zijn hand weer en verstrengelde haar vingers met de zijne. Het liefst mocht deze dag nog heel lang duren.

Percy glimlachte van oor tot oor toen hij hoorde dat het super was. 'Net zoals die anderen.' Zei Ise er achteraan en Percy keek haar even vragend aan.
'Je... Je bedoelt.' Percy glimlachte naar Ise. 'Dat er helemaal niks mis was?' Lachte hij en kietelde Ise in haar zij. 'En ik maar denken dat ik echt zo slecht was.' Zei hij zachtjes tegen Ise terwijl hij ophield met kietelen.
Percy trok Ise weer dichter tegen hem aan en sloeg beide armen om haar heen. Hij gaf haar een kus op haar wang en glimlachte nog even. Percy keek naar de lucht en zag dat de zon zijn hoogste punt al had bereikt, het moest nu waarschijnlijk al een uur of drie. Percy vond het wel jammer, hij had het liefst zo de heledag blijven zitten. Waarom moesten ze dan ook eerst ruzie maken? Hij streek met zijn hand door Ise's haar en keek weer naar haar.
'Bedankt.' Fluisterde ze zachtjes. Percy had echt het gevoel dat ze dat alleen maar zei omdat ze misschien dat hij het niet meende. Percy wist niet hoe hij het duidelijk moest maken dat hij het echt vond en het niet alleen maar zie om iets aardigs terug te zeggen. Hij keek naar de grond en voelde Ise haar hand de zijne pakken. Misschien had hij het toch niet zo verknalt bij Ise, ze wist dat hij slecht was met woorden. Nou ja hij had het gezegd en meer niet. Hij keek weer op naar Ise en glimlachte nogmaals naar haar. Ze zou het waarschijnlijk niet zo opvatten.

Ise moest lachen om hoe hij reageerde toen ze zei dat het super was. Ise schudde met haar hoofd als antwoord dat er inderdaad helemaal niks met zijn zoen kunsten mis was. Al had gelijk spijt dat ze had niet in het begin had gezegd dat het super was want voor ze het in de gaten had werd ze gekieteld. En aan gezien ze er niet tegen kon begon ze te lachen en probeerde hem te stoppen. Gelukkig stopte hij naar een tijdje ook.
'En ik maar denken dat ik echt zo slecht was.' Ise glimlachte en keek even naar zijn lippen. Nee je bent niet slecht. Je bent zelfs beter.Dat laatste zij ze vooral fluisterend. Licht blozend keek ze naar beneden. Ze kroop tegen hem aan toen Percy haar dichter tegen hem aan trok. Ze sloot even haar ogen toen ze zijn lippen tegen haar wang aan voelde. Al snel voelde Ise zijn hand weer door haar haren heen gaan. Een klein giechel kwam in haar op. Wat had hij toch met haar haar. Niet dat ze het erg vind. Nee dat zeker niet. Haar moeder deed dat vroeger ook vaak. En meestal viel ze er van in slaap. Allen nu moest ze dat niet doen wat dat zag er vast heel dom uit. Ise keek naar haar hand die de zijne vast had. Hij was warm merkte ze al snel. Ise keek Percy weer een en glimlachte waarna ze een klein kusje op zijn neus gaf. Jij hebt warme handen.Zei ze glimlachend.

Percy moest zachtjes lachen toen hij merkte dat Ise niet tegen kietelen kon, niet dat hij het wel kon. Maar dat zou hij mooi niet zeggen, anders kon ze hem nog terug pakken door hem te kietelen.
Hij keek Ise vragend aan toen ze zei dat hij beter was. Beter dan wie? 'Beter?' Vroeg hij met een klein glimlachje. Ise sloot haar ogen en Percy voelde haar hoofd tegen zijn schouder. Eigenlijk zag het er best wel aandoenlijk uit zo. Percy bleef een lange tijd staren naar Ise en het was even stil. Hij hoorde zelfs de geluiden om hun heen even niet. Pas na een tijdje merkte hij dat hij staarde. Percy glimlachte een beetje wazig en keek van Ise naar zijn handen, waarvan eentje verstrengeld was met die van Ise. Hij merkte dat Ise inderdaad koud aanvoelde. 'Je heb warme handen.' Zei Ise zachtjes.
'Heb je het koud?' Vroeg hij aan haar. Hij keek op naar Ise en streek met zijn andere hand over haar wang. Ze voelde inderdaad koud aan, hijzelf had nooit zo'n last van het weer, en hij had het eigenlijk ook bijna nooit koud.
'Ik heb nog wel een vest in mijn tas zitten, als je die wilt?' Zei Percy tegen Ise en hij wreef zachtjes over haar arm. 'Die mag je wel aantrekken.' Bood hij Ise aan.

'Beter?' Ise keek Percy aan. Ze had moeten weten dat hij dit ging vragen. Beter dan de jongen die ik ooit in mijn leven heb gekust.Fluisterde ze. 'Heb je het koud?' Ise keek naar hem toen ze zijn hand over haar wang voelde gaan. Een beetje.Bekende ze. Ise had er niet echt veel last van. Maar toch als ze niet bij Percy op schoot zat zou ze er vast meer last van hebben. 'Ik heb nog wel een vest in mijn tas zitten, als je die wilt?' Ise glimlachte toen ze Percy's hand over haar arm heen voelde gaan. Eigenlijk zat ze zo wel goed en als ze ja zei dan moest hij op staan. 'Die mag je wel aantrekken.' Dat zou fijn zijn.Zei ze glimlachend terwijl ze een pluisje uit zijn haar haalde en hem aan keek.
Ise keek al snel weer naar hun handen en streelde met haar duim over zijn huid heen. Dom dat we eerst ruzie hadden en nu zo zitten Ise keek hem weer aan en glimlachte. Al vind ik het niet erg

'Beter dan de jongen die ik ooit in mijn leven heb gekust.' Fluisterde ze zachtjes en Percy glimlachte. 'Dat is mooi.' Zei hij en wreef nog een keer over haar arm. Daarna pakte hij met een hand zijn tas en probeerde die ook te openen met een hand, omdat hij Ise niet los wilde laten. Het is niet het meest makkelijke om te doen, met een hand een rits open maken die al kapot was om dat hij telkens blijft haken. Eigenlijk moest je de rits strak houden dan ging hij wel in een keer openen. Maar nu Percy maar een hand vrij had kon hij dat moeilijk doen. Na een paar minuten flink te hebben geknoeid met de rits, had hij hem uit eindelijk open. Boven op zijn boeken lag een zwart vest die hij er met een hand uithaalde. Hij gaf hem aan Ise en glimlachte.
'Asjeblieft.' Zei hij met een een glimlach. Hij zou straks zijn tas wel weer dicht doen als hij zijn beide handen weer vrij had. Hij voelde hoe Ise met haar duim over zij hand streelde, iets waar hij een rilling van kreeg, niet onaangenaam maar gewoon een rilling. Het deed iets met hem, iets waar hij erg blij van werd van binnen.
'Dom dat we eerst ruzie hadden en nu zo zitten.' Zei Ise plotseling en Percy glimlachte. 'Ach ja, zonder een beetje drama is het ook niet leuk.' Zei hij luchtig alsof die ruzie niks voor stelde die ze eerst hadden gehad. Natuurlijk deed dat wel iets met hem anders zaten ze nu niet zo, maar eigenlijk vond hij het helemaal niet erg alsof die ruzie zijn ogen hadden geopend voor iets nieuws. ' Al vind ik het niet erg.' Zei Ise. 'Ik ook niet.' Glimlachte Percy en gaf een kus op haar wang.

'Dat is mooi' Zei Percy toen ze had gezegd dat het beter was dan haar ex. Ise knikte als antwoord en glimlachte. Zijn aanrakingen voelde fijn vertrouwd. Ise keek toe hoe hij aan het klooien was om zijn tas open te doen. Net toen ze hem los wou laten zodat hij het met twee handen kon doen kreeg hij hem los. Ise nam dankbaar de vest aan. Toch liet ze Percy nu los om de vest aan te doen maar toen ze die aan had pakte ze zijn hand weer. Bedankt. Ise rook de mannen geur dat van de vest af kwam. Ze vond het nog lekker ruiken ook nog. Ise merkte dat er een rilling door Percy heen ging toen ze met haar duim over zijn huid heen streelde. Een kleine glinstering kwam in haar ogen. Ze had zich de afgelopen dagen weken en maanden niet zo goed gevoelt als nu. 'Ach ja, zonder een beetje drama is het ook niet leuk.' Ise grinnikte even en keek Percy aan. Daar zit wat in.Bekende ze. Allen hopen dat het niet te vaak gebeurt. Ise keek weer even weg en voelde de lippen van Percy op haar wang. Een glimlach kwam weer op. Ze keek hem aan en drukte een kus op zijn wang. Haar lippen gleden wat naar beneden en volgde de lijn van zijn kaak richting zijn mond waar ze een kus op drukte.

Ise liet zijn hand los en eigenlijk vond Percy dat wel jammer, het moest wel want ze konden met moeilijk met zijn tweeen in zijn vest. Hij keek even naar Ise hoe ze zijn vest aan trekte en een glimlach speelde op zijn gezicht. Daarna pakte Ise zijn hand weer en Percy keek naar de grond. Hij vond het stom om Ise de hele tijd aan te staren, hijzelf kon er ook niet tegen als iemand hem de heletijd aan keek. Hij sloeg zijn arm weer om haar en wreef over haar arm.
'Zo beter?' Vroeg hij fluisterend in haar oor. Hij wreef nog een paar keer zachtjes over haar arm en glimlachte daarna naar Ise.
Ise grinnikte zachtjes om wat hij zei over het drama. 'Daar zit wat in.' Bekende Ise. 'Alleen hopen dat het niet te vaak gebeurt.' Percy lachte zachtjes om Ise. Inderdaad hopen dat het niet te vaak gebeurt. 'Tenzij we elke keer zo goedmaken, dan vind ik het niet zo erg.' Moppelde Percy zachtjes en hij keek weg van Ise. Hij beet op zijn onderlip om niet in de lach te schieten en hoopte eigenlijk dat Ise het niet gehoord had.
'Dus...' Riep Percy half uit om over zijn zin heen te praten. 'Ga jij vanavond nog iets doen?' Vroeg hij en glimlachte naar Ise. Hij wist ook wel dat Ise hem had gehoord maar hij hoopte eigenlijk dat ze er niet over door zou gaan. Hij keek haar aan met een glimlach op zijn gezicht en wreef nog eens extra over haar arm.

'Zo beter?' Ise glimlachte en knikte als antwoord. En hij ruikt ook nog eens lekker.Ise bloosde en keek naar de grond. Ise legde haar hoofd tegen zijn schouder aan en keek naar hem. 'Tenzij we elke keer zo goedmaken, dan vind ik het niet zo erg.' Ise deed moeite om niet te gaan lachen. Als ze het telkens zo goed gingen maken vond Ise het ook niet echt erg. Moest ze eerlijk bekennen maar niet dat ze het tegen hem ging zeggen. Nee dat vond ze beter van niet. 'Dus...' Ise keek hem even raar aan. Waarom moest hij dat nou zo hard zeggen. Of was dat juist zo dat ze er niet verder over kon praten. Niet dat ze dat zou doen maar ja. 'Ga jij vanavond nog iets doen?' Ise dacht na en knikte. Misschien ga ik wat doen met een leuke jongen.Zei ze. En daar mee doelde ze op hem. Ze hoopte zo dat Percy niks te doen had en dat ze samen wat konden doen. En jij?Vroeg ze terwijl ze de hand van hem weer over haar arm voelde. Hij was toch best zorgzaam vond ze.

'En hij ruikt ook nog eens lekker.' Zei Ise bloosend. Percy glimlachte en knikte. 'Oke.' Zei hij droogjes en probeerde niet te lachen. Percy was wel blij dat Ise er niet over door ging, hij wist ook niet zeker of hij dat wel kon zeggen vanwege dat Ise toen boos werd op hem en Helena. Hij duwde die gedachtte weg en keek naar Ise. Hij vond het eigenlijk allemaal wel vaag gegaan, eerst ruzie maken en dan dit. Misschien deed hij dat met Helena ook wel om haar een beetje jaloers te maken. Dat kon hij natuurlijk niet zeggen, of misschien nu wel. Het maakte niet uit vond hij en omhelsde Ise nog iets steviger.
'Misschien ga ik wat doen met een leuke jongen.' Percy keek haar even vragend aan, iets gaan doen met een leuke jongen? Dus dit stelde niks voor en vanavond ging ze weer wat anders doen met een andere jongen. Nou lekker is dat zeg... Percy keek haar nog even aan en wilde eigenlijk zijn mond open doen om iets te zeggen, maar Ise was hem voor. 'En jij?' Vroeg Ise en Percy glimlachte. Waarom praatte meisje altijd in zulke war taal. Waarom konden ze niet gewoon zeggen wat ze wilden zonder dat je eerst een halve puzzel moesten oplossen met wat ze nou echt wilde.
'Nha, ik weet nog niet, misschien ga ik ook wel iets leuks doen met een lief meisje.' Antwoorde hij in hetzelfde raadsel als dat Ise gedaan had bij hem. 'Kunnen meisjes ook zonder raadsels praten?' Vroeg hij met een lach en gaf Ise een kus op haar wang. 'Om misschien misverstanden te voorkomen.' Grijnsde hij.

'Oke.' Ise schudde glimlachend haar hoofd. Dat jongens zo droog konden zijn. Ise sloot even kort haar ogen toen Percy haar stevig omhelsde.
Ise genoot van de vragende blik die Percy gaf. Hij zou het vast niet begrijpen. Ze kende al wel een paar jongens maar met nog geen van allen had ze buiten school af gesproken. Ze had er ook echt geen zin in dus waarom zou ze dat doen. Tuurlijk wilde ze dat wel met Percy maar dat was gewoon een ander verhaal. 'Nha, ik weet nog niet, misschien ga ik ook wel iets leuks doen met een lief meisje.' Ise glimlachte en streelde over zijn wang met haar vingers. Hmm wat toevallig misschien kunnen we met zijn alle afspreken is leuker. 'Kunnen meisjes ook zonder raadsels praten?' Ise beet op haar lip toen ze zijn lippen weer tegen haar wang aan voelde. Ja dat kunnen we wel denk ik. Maar dan is het niet leuk meer. 'Om misschien misverstanden te voorkomen.' Ise glimlachte. Ik zal er op letten. Ise tilde haar hand omhoog die zijn hand nog vast had en liet haar lippen over de huid van zijn hand lopen en drukte er een kusje op.

'Hmm wat toevallig misschien kunnen we met zijn alle afspreken is leuker.' Percy glimlachte en ging gewoon mee in het spelletje. 'Tja ik denk dat het wel kan, maar ik weet niet of ze daar zin in heeft. Ik denk dat ze liever samen iets met mij gaat doen dan dat er allemaal mensen bij zijn.' Zei hij tegen Ise en streek een pluk haar uit haar gezicht. Hij zag dat Ise op haar lip beet en hij deed net als wat Ise eerder bij hem gedaan had, hij legde zijn vingers tegen haar lippen.
'Dat zouden we niet meer doen.' Lachtte hij zachtjes en streek met zijn vingertop over haar lip. 'Ja dat kunnen we wel denk ik. Maar dan is het niet leuk meer.' Percy glimlachte om haar en gaf met zijn vinger een zachtte tik tegen haar neus. Hij glimlachte naar haar en streek daarna met zijn vingertoppen over haar wang.
'Waarom zou dat minder leuk zijn, begrijp ik teminste wat je bedoelt zonder dat ik eerst als een gek moet gaan nadenken wat je misschien zou kunnen bedoelen en wat je misschien niet bedoelt.' Zei Percy en hij stopte weer bij haar lippen met zijn vingertoppen.
'Ik zal er op letten.' Zei Ise en ze tilde zijn hand op. 'Oke.' Zei hij en voelde een rilling door zijn lichaam gaan omdat Ise zijn hand zachtjes kuste. Hij tilde de kin van Ise iets op en kuste haar vol op haar lippen.
'Maar misschien kunnen wij ook wat leuks gaan doen vanavond.' Zei hij daarna met een klein glimlachje.

'Tja ik denk dat het wel kan, maar ik weet niet of ze daar zin in heeft. Ik denk dat ze liever samen iets met mij gaat doen dan dat er allemaal mensen bij zijn.' Ise glimlachte omdat Percy gewoon mee deed. Tja dan weet ik het ook niet.Sprak ze. Terwijl Percy al weer een pluk haar uit haar gezicht haalde. Ze grinnikte en keek hem aan. 'Dat zouden we niet meer doen. Oeps betrapt.Fluisterde ze tegen zijn vingers aan. Ze keek hem aan in zijn ogen. Haar hart begon sneller te kloppen toen ze voelde hoe Percy met zijn vingertop streek over haar lip. Ise keek hem nog steeds aan toen ze een tikje voelde tegen haar neus. Deze jongen maakte haar gek. Wist hij dat? Ise sloot haar ogen toen ze zijn vingers over haar wang heen voelde gaan. Ze voelde hoe het bloed naar haar wangen stroomde en hier door werden haar wangen lichtjes rood. Ise sloeg verlegen haar ogen neer en wou weer op haar lip bijten maar liet haar lip al snel weer los. 'Waarom zou dat minder leuk zijn, begrijp ik teminste wat je bedoelt zonder dat ik eerst als een gek moet gaan nadenken wat je misschien zou kunnen bedoelen en wat je misschien niet bedoelt.' Ise voelde Percy's vingertoppen al weer snel op haar lippen. Dat is er nou leuk aan.Fluisterde ze weer tegen zijn lippen en keek hem weer aan. Ise glimlachte toen ze merkte dat haar handelingen ook iets deden bij Percy. Ze keek hem weer aan en kuste hem terug. 'Maar misschien kunnen wij ook wat leuks gaan doen vanavond.' Ise glimlachte mee. Hmm misschien wel.

'Oeps betrapt.' Fluisterde ze tegen zijn vingers. Percy glimlachte om haar en zag dat haar wangen licht rood kleurde. Hij haalde zijn vingers van haar gezicht en keek haar aan. Ze sloeg verlegen haar ogen neer en beet weer op haar lip. Percy lachte zachtjes en zag dat ze haar lip weer los liet.
' Dat is er nou leuk aan.' Fluisterde Ise, Percy schudden zijn hoofd. 'Nou ik vind het niet leuk, ben altijd bang dat ik iets verkeerd zeg.' Zei hij gemaakt serieus. Hij ontspande zijn gezicht weer en glimlachte. 'Aan de andere kant, kan ik jouw ook weer pesten.' Grijnsde hij en porde Ise zachtjes in haar zij.
'Maar toch, ik moet je eerst iets vragen voor dat we vanavond iets gaan doen.' Zei hij en hij stopte met kietelen. 'Ik bedoel... Wat wij, je weet wel. -Hij beet op zijn onderlip- Nu zeg maar hebben.' Zei hij het laatste zachtjes. 'Hoe... Hoe gaan we het noemen?' Vroeg hij onhandig en hij glimlachte. Hij wist nou niet zeker of Ise toch nog hetzelfde voor hem voelde als dat hij nu deed voor Ise. Misschien stelde het wel helemaal niks voor en haalde hij nu dingen in zijn hoofd die er helemaal niet zijn. Hij keek even weg van Ise en probeerde zich iets duidelijker uit te drukken.
'Ik bedoel zeg maar... Hebben we nou... Iets?' Vroeg hij zachtjes en keek Ise nog steeds niet aan.

'Nou ik vind het niet leuk, ben altijd bang dat ik iets verkeerd zeg.' Ise glimlachte en keek hem aan. Ach kom op zo erg zou dat toch ook al weer niet zijn.Vroeg ze hem. Terwijl ze hem nog steeds glimlachend aan keek. 'Aan de andere kant, kan ik jouw ook weer pesten.' Ise keek hem niet begrijpend aan. Maar al snel kwam ze er achter wat hij bedoelde. Ze gierde het uit en probeerde hem te stoppen. Hier kon ze dus ook echt niet tegen. 'Maar toch, ik moet je eerst iets vragen voor dat we vanavond iets gaan doen.' Ise giechelde nog wat naar maar stopte toen Percy serieus werd. Wat wil je vragen dan?Vroeg ze nieuwsgierig. Ise keek hem aan en wachtte. 'Ik bedoel... Wat wij, je weet wel nu zeg maar hebben.' Ise snapte hem nog niet echt helemaal en probeerde er achter te komen wat hij bedoelde. En dan maar zeggen wat meiden zo praten maar zelf moest ze ook 10 keer naar denken voor dat ze het snapte. 'Hoe... Hoe gaan we het noemen?' Eindelijk begon Ise het te snappen waar hij op doelde. Ze dacht na. Ja hoe noemde je dit. Ise keek hem aan het was meer dan verliefd zijn bij haar. Maar of dat het zelfde was als bij Percy dat wist ze niet. 'Ik bedoel zeg maar... Hebben we nou... Iets?' Ise hield zich een tijdje stil. Percy keek nog steeds weg. Ze pakte zijn gezicht vast en liet haar naar hem kijken. Ik hoop dat we nu wat hebben.Fluisterde ze en drukte een korte kus op zijn lippen.

'Wat wil je vragen dan?' Vroeg ze nieuwsgierig. Percy had Ise nog steeds niet aangekeken en probeerde uit zijn zinnen te komen. Hij voelde zich echt een sukkel, omdat Ise waarschijnlijk wel zou denken dat hij het niet zou menen vanwege vanmiddag. Hij had de moed nog steeds niet op gepakt om haar aan te kijken en vroeg het haar dus maar zonder naar haar te kijken. Hij voelde zich nu nog meer een sukkel omdat hij een meisje niet in haar ogen durfde te kijken terwijl hij iets heel iets heel belangrijks ging vragen.
Hij voelde hoe Ise zijn gezicht pakte, hij wilde zijn blik nog steeds de andere kant op laten gaan om haar maar niet aan te hoeven kijken maar uit eindelijk gaf hij op en keek haar recht in haar ogen aan.
'Ik hoop dat we nu wat hebben.' Fluisterde ze en drukte haar lippen op de zijne. Percy glimlachte toen ze hem weer aan keek en eigenlijk voelde hij zich opgelucht. Blij dat ze hem begreep en niet verder uit te hoeven leggen wat hij nou werkelijk bedoelde en hoe hij zich werkelijk voelde. Een warm gevoel van binnen leek hem wel te omhelzen en hij streek met zijn vingertoppen over haar wang. Misschien was dit dan wel niet de meest perfecte dag geweest aan het begin, maar het eindigde wel perfect voor hem.
Hij kuste haar zachtjes op haar lippen en streek haar rode haar naar achteren.

Ise keek Percy glimlachend aan. Het was snel gegaan de afgelopen dagen. Ze hadden vandaag zelfs nog ruzie en nu hadden ze wat met elkaar.
Dat was vreemd vond ze. Maar het gaf haar ook een fijn gevoel. Het gevoel dat er altijd iemand voor haar was. Iemand die haar vrolijk maakte. Iemand die haar moed gaf. Iemand waar ze bij kon huilen. Ise sloot kort haar ogen toen ze Percy's vingers op haar wang voelde. Toen ze haar ogen weer los wou doen voelde ze Percy's lippen op de hare dus hield ze die gesloten. Ze sloeg haar vrije hand om zijn nek heen en kuste hem terug.
Na een paar minuten trok ze zich terug. Een grotere glimlach lag nu rond haar lippen. Ze had nog steeds Percy's hand vast en liet die los om daarna haar arm om zijn nek heen te slaan. Wat zullen we vanavond doen? Vroeg ze waarna ze een paar kusjes op zijn lippen drukte.

Percy glimlachte toen hij zag dat Ise haar ogen sloot terwijl hij met zijn vingertoppen over haar wang streelde. Hij drukte zijn lippen op die van haar en voelde haar armen om hem heen. Hij had Ise nog stevig vast en sloeg zijn anderen arm ook om haar heen. Hij hield haar stevig vast zodat ze niet weg kon, ook niet dat ze dat zou doen, maar toch je weet het maar nooit. Hij liet Ise iets losser en keek haar aan.
'Wat zullen we vanavond doen?' Vroeg Ise, Percy had niet eens de kans om te antwoorden omdat Ise hem nog een keer zoende. Hij moest eigenlijk best wel lachen, omdat hij dacht aan daarnet toen Ise hem voor de gek hield en zei dat hij wel oke kan zoenen. Hij haalde even zijn schouders op als antwoord op haar vraag, want hij vroeg het zomaar in een opwelling om iets te gaan doen.
'Ik weet niet.' Zei hij zachtjes terwijl hij Ise vast hield in haar zij. 'Ik weet ook niet echt of er veel te doen is in het stadcentrum.' Zei Percy tegen Ise en hij kuste haar nogmaals.
'Jij was laatst naar het stadcentrum geweest.' Zei Percy terwijl hij nog even terug zag hoe Ise hun slaapkamer had verlaten toen ze opnieuw boos was geworden.
'Is er iets leuks te doen in de stad?' Vroeg hij haar en gaf haar nog een kus op haar wang.

Ise glimlachte onbewust toen Percy haar steviger vast hield. Als of ze weg zou lopen. Dat zou ze dus ook echt niet doen. 'Ik weet niet.' Ise glimlachte naar hem. Hij vroeg zelf of ze deze avond iets gingen doen en hij wist niet eens wat. Eigenlijk vond ze dat best wel grappig.
'Ik weet ook niet echt of er veel te doen is in het stad centrum.' Ise dacht na over wat ze konden doen. Het strand was leuk maar misschien te koud. Ze konden ook naar een kroegje graan. Eigenlijk was er zo veel te doen in het centrum. Ise glimlachte en kuste hem terug. Amerika had toch zijn plus punten. En een daar van was Percy. 'Jij was laatst naar het stad centrum geweest.' Ise knikte als antwoord en keek hem aan. Hij zou vast en zeker gaan vragen wat ze daar gezien had. 'Is er iets leuks te doen in de stad?' Ise dacht na en knikte. Er zijn wel een paar leuke kroegjes. Maar we kunnen ook naar het strand. Of naar de film. Of bowlen.Antwoordde ze. Ise hoopte zo dat hij niet voor bowlen ging kiezen want dat kon ze dus echt niet.

Percy keek naar Ise die duidelijk er over nadacht wat er allemaal te doen was in het stadcentrum. 'Er zijn wel een paar leuke kroegjes. Maar we kunnen ook naar het strand. Of naar de film. Of bowlen.' Zei Ise uit eindelijk.
Percy vond naar het strand gaan wel leuk, maar hij wist niet zeker of Ise het leuk zou vinden het was misschien te koud. De film zag hij niet zo zitten, hij vond het een beete ongezellig om meteen naar een film te gaan terwijl hij Ise wel wat beter wilde leren kennen. Bowlen werd het ook niet omdat hij dat gewoon totaal niet kon.
'Ik wil best naar het strand gaan, of als dat te koud is kunnen we altijd naar een leuke kroeg gaan.' Zei Percy. Eigenlijk was het stom van hem om iets leuks te gaan doen terwijl hij niks wist van het centrum.
'Misschien is het handig als we dan eerst onze tassen naar onze kamer brengen, misschien kan je dan ook iets warms aantrekken.' Zei Percy, hij wilde niet dat Ise kou zou vatten. Want eigenlijk wilde hij wel graag naar het strand. De laatste keer dat hij daar was, was samen met zijn zusje hij had toen samen met haar een heel zandkasteel gebouwt met een slotgracht omdat die zou beschermen tegen kwade indringers. Percy wist wel dat ze daarmee hun vader bedoelde en hij mocht van zijn moeder geen kwaad spreken over zijn vader tegen Denise, maar hij vond het idee van de slotgracht geweldig.
'Jij mag kiezen het strand of een kroeg.' Lachte Percy.

'Ik wil best naar het strand gaan, of als dat te koud is kunnen we altijd naar een leuke kroeg gaan.' Ise glimlachte Percy was best zorgzaam.
Eigenlijk maakte het haar niet wat ze deden. 'Misschien is het handig als we dan eerst onze tassen naar onze kamer brengen, misschien kan je dan ook iets warms aantrekken.' Ise dacht na. Ja ik moet toch eerst nog wat doen voor dat we weg kunnen. Ise slikte even en keek naar beneden. Misschien was het verstandig dat Percy wist dat Ise medicijnen slikte tegen stres. Hmm we gaan naar het strand en als het dan toch nog te koud is kunnen we altijd nog naar een leuke kroeg gaan.Antwoordde Ise op de vraag. Maar eerst moet ik je nog wat zeggen.Ise slikte en keek weer even naar hem. Maar al snel legde ze haar hoofd tegen zijn schouder. Ik ben gister naar de dokter geweest. Ise was weer even stil en vroeg zich af of het wel slim was om het nu te zeggen. Ik zit aan de medicijnen omdat ik tegen een depressie aan zit.Fluisterde ze en hield hem steviger vast en sloot haar ogen bang voor zijn reactie.

Percy knikte en vond het een geweldig idee. 'Ja ik moet toch eerst nog wat doen voor dat we weg kunnen.' Zei Ise en ze keek weg. Percy keek haar vragend aan en wilde vragen wat er aan de hand was maar Ise ging al verder met praten. 'Maar eerst moet ik je nog wat zeggen.' Percy knikte opnieuw. 'Wat wil je zeggen?' Vroeg hij stilletjes en keek haar niet begrijpend aan. Ze is naar een dokter geweest voor wat? Ze kan toch niet erngstig ziek zijn? Ise legde haar hoofd tegen zijn schouder. Ise was even stil en Percy wilde vragen wat er aan de hand was maar ze praatte al weer.
'Ik zit aan de medicijnen omdat ik tegen een depressie aan zit.' Zei Ise vlug. Percy slikte even, dit had hij echt niet verwacht. Hij dacht dat mensen die depresief waren wat meer terug getrokken waren en minder snel contact zochten met anderen. Hij streek een pluk haar uit Ise's gezicht en tilde haar kin op. Het verklaarde wel waarom ze zo snel boos werd en waarom ze zulke uit een lopende emoties kon hebben. Hij glimlachte naar haar en wilde dat ze hem aan keek.
'Eerlijk gezegd, verwachtte ik het niet.' Zei hij zachtjes. 'Maar maak je niet druk.' Zei hij er achteraan. 'Ik vind je nog steeds leuk.' Zei hij zachtjes en drukte zachtjes een kus op haar lippen.
'Echt waar.' Zei hij er achter aan en keek nog even in Ise's ogen. Het is niet makkelijk, maar hij kon Ise niet hierdoor links laten liggen, daarvoor had hij te veel gevoelens voor haar. Hij trok haar weer tegen hem aan en glimlachte weer.
'Zoals ik al eerder zei, het komt allemaal wel goed.' Zei hij zachtjes terwijl hij door Ise's haar streek.

Ise voelde hoe hij weer een pluk uit haar gezicht haalde. Toen hij haar kin op tilde keek ze hem niet aan. Allen ze kon het niet lang vol houden want al snel gingen haar ogen naar zijn gezicht. 'Eerlijk gezegd, verwachtte ik het niet.' Hoorde ze het hem zeggen. Eerlijk gezegd had zij het ook niet verwacht. Maar wat kon ze er aan doen niks. Nou ja pillen slikken maar tot nu toe hadden die niet geholpen. 'Maar maak je niet druk. Ik vind je nog steeds leuk.' Een kleine glimlach kwam weer op haar gezicht. Ze zuchtte te vrede toen Percy haar zachtjes kuste. 'Echt waar.' Ise keek hem aan en zag dat hij het meende. 'Zoals ik al eerder zei, het komt allemaal wel goed.' Ise beet op haar lip en slikte. Er komt misschien genoeg drama.Fluisterde ze terwijl ze weer naar beneden keek. Maar al snel weer keek ze hem aan en drukte een kus op zijn voorhoofd. Zullen we zo gaan?Vroeg ze.