Gehaast liep Scarlett door de gangen, ze was te laat. Normaal zou ze zich er niet zoveel zorgen over maken, maar als ze geen goede punten had, of te vaak te laat kwam, en die dingen, dan moest ze terug naar huis. Iets wat ze niet wou. Wat was er in dat boerengat nu te beleven, niks dus! Ze stopte bij haar kluisje en wou het snel openen. Maar door haar haast kreeg ze het niet snel genoeg open. Kwaad klopte ze met haar vuist tegen het kluisje, een actie die ze niet zou uitvoeren in het bijzijn van andere mensen. Daar was ze te verlegen voor, en als ze werd aangesproken of iets zou ze zich zo fel schamen, en willen dat ze door de grond zou kunnen zakken. Ze zuchtte eens en streek een verdwaalde lok haar uit haar gezicht, en nadat ze rustig had geprobeerd haar kluisje te openen, lukte het wel. Ze haalde haar wiskunde uit haar kluisje en stopte haar camera in haar kluisje. Ze liep snel verder, haar lokaal was gelukkig niet te ver weg, maar ze was er ook weer niet enorm snel. En toen ze er was en de deur opende schudde haar leraar het hoofd. ‘Te laat Scarlett, ga je melden en ik zie je in de volgende les weer.’ Scarlett zuchtte en sloot de deur weer, fijn, ze mocht zich dus gaan melden. Traag bracht ze zichzelf voort naar dat kantoor-achtig ding waar ze zich moest gaan melden en hoorde dat de man nog met iemand bezig was, dus ze ging maar wachten. Even later kwam er iemand naar buiten en keek de man bijna rood van woede. Scarlett schudde haar hoofd en ging het kantoortje binnen. ‘Ik moest me melden,’ Zei Scarlett. ‘omdat ik te laat was gekomen.’ Sloot ze haar zin af. ‘Naam’ zei de man kort, en nogal onvriendelijk. Oké, hij had zijn beste dagje waarschijnlijk niet. ‘Scarlett Doriston.’ Zei Scarlett terug. De Man schreef iets op en zei toen ‘Niet te laat komen volgende keer.’ Scarlett knikte en verliet het kantoortje. Scarlett liep verder naar haar kluisje en opende het, daar pakte ze haar digitale spiegelreflex camera en liep naar een bankje. Daar keek ze eens rond, het leek niet alsof er veel te fotograferen was, maar dat was er wel. Die kluisjes, om te beginnen, waren geweldig mooi. Met graffiti en bijna iedereen had het kluisje naar eigen stijl gemaakt. Scarlett verzette haar instellingen totdat de foto’s goed zouden uitkomen en nam enkele foto’s, ze zagen er bijna allemaal best goed uit. Ze was wel tevreden over wat ze al had geleerd over fotografie. Ze keek eens rond en richtte haar blik weer verveeld voor zich uit, haar camera stopte ze terug in de hoes en terwijl ze dat deed merkte ze niet dat er iemand aan kwam.
-open voor iedereen-