Not tired at all

Na het feest was hij eerst nog mee naar Sawyer gegaan om zeg maar afscheid te nemen zoals vriendje en vriendinnetje dat altijd doen. Nu was hij op weg naar zijn kamer en tikte hij op het schermpje van zijn mobiel en zocht de naam van Charlene. 'Had a nice evening, thanks to a few people and you're one of them ' Met een glimlachje wandelde hij weer verder en opende hij de deur van zijn kamer al snel waarna hij even naar het tweede lege bed keek. Hm, hij had nood aan een kamergenoot weer, want alleen zijn op een kamer was stom. Misschien dat hij morgen ofzo opzoek ging. Kenneth trok zijn shirt uit en gooide die in de hoek van zijn kamer waarna hij even op zijn bed ging neerzitten en kort naar zijn tatoeage op zijn borst keek. Een glimlach verscheen waarna hij naar de badkamer liep en daar zijn tanden begon te poetsen, hij had vannacht best wat gedronken en hij wou morgen geen stinkbek.

[&Charlene]

Zorgvuldig had ze meegereden met iemand van het feest, waardoor ze dus geen problemen had gehad met de terugreis, al was het strand nog niet eens zover van de Living Building af. Nog was het gevaarlijk om 's avonds de straat op te gaan, zo laat en vooral als een meisje. Een aantrekkelijk meisje.
De alcohol gierde nog door haar lijf, net zoals de adrenaline. Dronken was ze niet, hooguit aangeschoten, maar daardoor had ze nog wel zin om uren door te feesten. Al was dat niet bepaald handig, tegenover de andere leerlingen in de Living Building, die in tegenstelling tot haar wél probeerden te slapen. Of niet.
Wanneer ze zojuist binnen was gekomen, had ze nog even snel de radio zachtjes aangezet. Na even rondgegluurd te hebben in het appartementje, ookal had ze het ook wel kunnen raden doordat de lichten uit waren, was ze erachter gekomen dat Ty dus nog niet gearriveerd was. Misschien dat hij nog wat aan het rondhangen was met wat mensen van het feest, of gewoon nog naar een of andere kroeg was gegaan. Wist zij veel, veel interesseerde het haar eigenlijk niet. Swingend had ze ondertussen zich omgekleed van haar feestelijke, opvallende roze kleding naar haar pyjama, lange nachtjapon. Daaronder had ze haar schattige knuffelpantoffels aangetrokken, waarvan het stof zachtjes tussen haar tenen kriebelde. Charlene had het licht van de badkamer aangeklikt en was rightaway haar tanden gaan poetsen, waarbij ze ondertussen een beetje meedanste met de vrolijke dansmuziek die nog steeds opstond.
Ze bekeek zichzelf in de spiegel, haar make-up moest ze er nog afhalen en haar blonde haren moesten bovendien nog gekamd worden. Nadat ze de elektrische tandenborstel ongeveer vier minuten rond had laten gaan in haar mond, zette ze hem uit en spoelde vervolgens nog met wat water haar mond schoon. Er klonk een trillend geluid vanaf haar nachtkastje, blijkbaar haar mobiel. Met een klikje en een schuifje op haar touchscreen, opende ze het menu en zag daar een berichtje verschijnen, die ze opende.
'Had a nice evening, thank to a few people and you're one of them ' Las ze, waarbij er een glimlach op haar gezicht onstond. 'Thank you so much! Ik heb heerlijk met je gedanst! Jammer dat het feest niet langer door ging, verveel me eerlijk gezegd nu een beetje. ):' Stuurde ze naar hem terug, waarbij ze expres een pruillipje trok en hem daarna op haar bed gooide en terug naar de badkamer liep om daar haar borstel te pakken, zodat ze haar blonde haren kon verzorgen.

[Sorry, volgende word korter. In verband met.. weet niet of er eigenlijk regels zijn? ;o]

Inmiddels was Kenneth de douche ingedoken en wandelde hij nu lekker droogjes in zijn boxershort door zijn kamer. Zijn blik bleef hangen op degrote stereotoren waar hij naar toe liep en die opzette. Meteen klonken de luide beats van Tonight met een grimas begon hij mee te gaan op de maat van de muziek waarna hij de volume knop helemaal open draaide, de bassen van de radio voelde hij dan ook meteen door de grond gaan.Hij grijnsde en wandelde even de gang op waarna hij kort zijn blik naar beiden kanten wierp, geen mensen die er last van hadden mooi. Uiteindelijk wandelde hij weer binnen en keek hij naar zijn mobiel die even oplichtte. Meteen ging zijn blik over de letters. Aww, ze verveelde zich. 'Bij mij knalt de muziek luid door men stereo door.' Stuurde hij naar haar terug waarna hij kort naar de rommel keek in zijn kamer en maar even snel begon op te ruimen. Binnenkort zou hij toch een kamergenoot gaan aanvragen, want alleen vond hij het maar niets op een kamer. 'Dus wat gaan we doen aan je verveling darling?(:' Plots vond hij enkele oude brieven, die niet eens van hem waren. Nieuwschierig als hij was begon hij deze heel droogjes te lezen, al stond er niet veel in. Het waren brieven aan ene Darren, die blijkbaar in oorlogsgebied zat. Aw, poor fella. Hij frommelde de brieven op en gooide ze in een mooie boog in de vuilbak waarna hij met zijn voetbal wat tegen zijn muur begon aan te trappen. Puur uit verveling eigenlijk.

Droogjes ging ze op haar eigen bed zitten, aan de rand en griste al haar blonde haren bij elkaar zodat ze die aan de linkerkant van haar schouder kon leggen en daarmee haar haren kon verzorgen. Net voordat ze haar borstel erin kon zetten, zag ze haar mobiel weer oplichten en tevens ook trillen. Met een grijns pakte ze hem op en zag hoe het berichtje luidde. Net voordat ze terug kon antwoorden, was er nog een binnen gekomen. Hierdoor werd de grijns op haar gezicht breder en smste met één hand terug, haar rechterhand.
'Come if you dare :p' Waren de woorden die ze voor zo snel kon bedenken en rightaway ook verstuurde. Wat zijn reactie hierop zou zijn, dat zal haar benieuwen. Of hij nu iets sexy terug zou sturen of dat hij letterlijk naar haar kamer zou komen. Misschien zou ze hem dan niet binnenlaten en in plaats van te antwoorden hem steeds smsjes versturen. Het idee al beviel haar goed. Opnieuw gooide ze haar mobiel naast haar op haar zachte bed en begon nu echt met het kammen van haar blonde haar.

Zijn scherm lichtte weer op en kort lachtte hij om wat ze stuurde. 'Dear, i'm just dancing here only in my boxers. Come over here!xD' Naar haar toe gaan ging hij niet meteen doen, gewoon omdat hij geen zin had in zich aan te kleden momenteel. Hiij trapte zijn bal in zijn kleerkast en zette zich dan neer op het bed waarna hij zijn blik even richtte op zijn zwarte Ibanez Een van zijn waardevolste objecten die hij had, en die niet levend waren. In zijn hoofd sprong plots een beeld, een fragment uit de film Fantasia waar Mickey mouse tovernaarsknecht was en in plaats van borstels, allemaal gitaren liet dansen. Man, waar zat zijn fantasie toch weer de laatste dagen? Ach ja, zolang hij nog maar genoeg fantasie had. Een leven zonder gekke zaken was natuurlijk maar saai in zijn ogen. Dan had je nooit iets war je om kon lachen, en dan zou iedereen op de aarde maar droog zijn, zonder ooit een lach te tonen, zonder ooit een grap te vertellen. Nee, dan leefde hij wel in zijn fantasie wereldje wat zo nu en dan eens de deuren wagenwijd open zette voor hem. Al snel genoeg vond Kenneth een klein balletje, zo'n stressbal achtig iets. Hij begon ermee tegen de plafond van zijn kamer te gooien op het ritme van de muziek. Zijn mobiel legde hij maar op zijn borst, dan zou hij wel zien wanneer hij nog een sms kreeg van Charlene of van iemand anders.

De muziek van Kenneth was niet te horen, tenminste als hij al op deze verdieping zat. Iets waar ze aan twijfelde, maar evengoed was het leuk om daar aan te denken. Je fantasie puur los laten gaan, allerlei onzin dingen verzinnen die totaal nergens op sloegen. Charlene zuchtte even, zette de radio maar uit omdat er slechts irritante liedjes op kwamen die haar niet echt aanstonden. Hardcore liedjes, die haar niet interesseerden. Alweer lichtte haar mobiel op, wist die jongen dan niet van ophouden? Blijkbaar was hij dan niet echt moe, wat bij haar dus ook het geval was. Serieus las ze de sms, ah had hij dus niet de moed om naar haar toe te komen. Dus moest zij maar naar hem toe. Maar zo gemakkelijk liet ze zich niet bevelen. De laatste keer borstelde ze haar haar en liet het toen maar voor wat het was. Wat dacht hij wel niet? Bovendien, hij had toch een vriendin? Vond hij het zo leuk om iedereen zijn boxer te showen? Gewoon voor de lol? Charlene moest lachen bij de gedachtes die ze erbij had, het kwam een beetje over alsof hij een of andere potloodventer was, wat natuurlijk niet het geval was.
Een irritant gebonk wekte haar uit haar gedachten. Het klonk van rechts, de kamer ernaast. Godsamme, dat die leerlingen nog niet te bed waren gegaan en dan ook nog eens haar te storen! Hoe durfde diegene?! 'I'll be coming to you, after I kicked someone's ass!' Sms'te ze naar Kenneth, waarna ze opstond en zachtjes de kamerdeur opendeed en daarbij naar de deur liep waar het irritante gebonk vandaan kwam. Blijkbaar stond er ook muziek op, wat ze nu ook hoorde. Ze klopte zachtjes, zodat ze niet andere leerlingen wakker zou maken.

Kenneth sloot even zijn ogen en zag verschijdene beelden van vroeger weer terug komen, het vuurgevecht, de dood van Laura die voor hem een kogel had opgevangen, zijn moeder die naar Rehab moest, meteen schudde hij zijn hoofd en opende hij zijn ogen weer. Tanen scholen in zijn ogen maar hij hield ze in, hij had geen zin om als een kleine baby te liggen wenen. De jongen kwam weer recht en zag nog net zijn mobiel die op de grond deigde te vallen. Meteen greep hij hem vast en ging hij maar weer recht staan. Hij klikte op de enveloppe die op zijn scherm verschenen was. Kort fronste hij, was het wel een goed idee dat ze kwam? Als mensen haar dan zagen binnen komen in zijn kamer was hij gescheten. Hij wandelde maar naar zijn kast en trok een short aan. 'Zeker dat je wilt komen? And you go kick some as girl. xD' Hij wandelde naar de badkamer en legde zijn haar maar wat beter moest ze toch gaan komen zo meteen.

Waarschijnlijk had de leerling die zich in de kamer verschool met harde muziek en een irritant balletje waarschijnlijk, maakte het wat geïrriteerder bij haar. Deze keer klopte ze nog eens, maar harder, zodat die hopelijk wel boven de muziek uit te horen was voor degene. Met haar mobiel in haar hand, wachtte ze af. Het apparaat trilde, waardoor ze hem omhoog hield en het berichtje opende wanneer het scherm oplichtte. 'Haha, sorry! :$ Ja, dat bedoelde ik. Al zal het denk ik nog wel even duren, er is hier een kwajongen bezig met harde muziek. En dat, terwijl het al 's nachts is. Pff, jeugd van tegenwoordig. (;' Deze verstuurde ze dan ook gelijk, zonder het nog een keer na te kijken voor eventuele spelfouten. Al maakte ze die dan niet erg gauw. Het duurde nu wel erg lang. Zonder dat ze erom dacht er wel leerlingen al sliepen, bonkte ze met haar gebalde vuist keihard op de deur. Nog even en ze zou erbij gaan schreeuwen...

Kenneth leesde het nieuw binnen gekomen smsje en grijnsde even. Oke, ze kwam dus. Hoe ging hij dat oplossen? Haar afwimpelen zou ij niet doen, dat was niet echt netjes vond hij. Toen hij plots iemand hoorde bonken op zijn deur fronste hij even. Oke, dus er was toch iemand die hem had gehad. 'Go hit that kid.(:' Stuurde hij naar haar waarna hij uiteindelijk naar de deur liep en deze nogal snel opentrok waardoor hij plots een hand op zijn borst voelde. Toen hij zag dat het Charlene was keek hij haar met een grijnsje aan. 'Oke, je hebt me al gehit. Nu kan je gerust binnen komen.' Sprak hij met een glimlachje tegen haar. Kenneth draaide zich om en wandelde naar de radio die hij uiteindelijk wat zachter zette en trapte het balletje onder zijn bed. Hierna draaide hij zich weer om naar haar en glimlachte hij eventjes. Wel hier stonden ze dan, zij ging die kwajongen op zijn dak geven, en het bleek dan nog eens te zijn dat hij het zelf was. De jongen zette zich neer in de sofa en glimlachte even waarna hij haar afwachtend aan keek. Een lichte hoofdpijn kwam op, waarschijnlijk het begin van een kleine kater, maar dat kon hij uiteindelijk nog wel hebben dus echter een probleem was het niet voor hem.

Het opnieuw binnengekomen smsje deed haar opvrolijken, maar min of meer toch ook weer niet. Het klonk best wel stom, dat zij nu 's nachts nog een kind lastig ging vallen. Wanneer de deur uiteindelijk open ging, en ze met haar gebalde vuist in plaats van de houten, eiken deur maar een warme, vlezige huid voelde, keek ze op. De rare glimlach veranderde in een stomverbaasde grijns. Gauw genoeg zette ze het belichtte scherm van haar mobieltje weer af, en keek toe hoe hij de radio zachter zette en zijn kamer 'opruimde', terwijl zij nog in de deuropening stond. Hierna plaatste hij zichzelf echter in de sofa. Charlene sloot de deur achter haar van zijn kamer. Geen kamergenoot of genote dus. Zij daarentegen wel. ''Ah, nou, dan zal ik je nu maar op je donder geven, want ik heb hierna nog een afspraak waar ik heen moet. Naar een lekkertje, die veel leuker dan jou is.'' Zei ze met een grijns op haar gezicht. In plaats van naar de jongen toe te lopen, liep ze naar de badkamer waarbij ze het licht aanklikte en daar de deur achter haar op slot draaide. Hierna leunde ze er tegenaan met haar rug en schoof zo naar beneden, met haar knieën opgetrokken, op de grond. 'Ik zal eens bedenken wat voor straf dat stoute jongetje zal krijgen. >:]' SMS'te ze dan ook met een giechel, naar Kenneth toe. Ze zat nu dus opgesloten in de badkamer van Kenneth. Wat een krankzinnigheid.

Kenneth trok een korte pruillip op wat ze zei. 'Kan je dan niet beter nu a gaan, heb je meer tijd met hem.' Sprak hij met een grijnsje tegen haar. Toen ze richting de badkamer ging fronste hij, en toen ze de deur sloot al helemaal. Hij hoorde het slot omdraaien en streek verward door zijn haar. Waarom sloot ze zich nu net op in zijn badkamer? Als er nu iemand binnen kwam had hij een dik probleem, maar het zou toeval zijn als dat zou gebeuren toch? Zijn scherm lichtte weer op en meteen overlas hij het beriht en ademde even diep in. 'Aww, komop. I'll be nice the next time. Don't punish me.' Hij wandelde naar de badkamer deur en zette zich daar aan de andere kant tegen. Zijn mobiel plaatste hij naast zich neer op de grond terwijl zijn blik op de raam was gericht waar de maan nu naar binnen viel, en een grote wit belichte vlek achterliet. De jongen legde zijn hofd tegen het hout van de deur aan en wachtte rustig op enige reactie van het meisje dat opgesloten zat in zijn badkamer. Goh, een meisje dat in zijn badkamer zat, bij de meeste jongens zouden hun hormonen dan meteen gaan beginnen opkomen, en hij zat hier gewoon heel droogjes af te wachten op een sms.

'Ooh, er zal zeker geen volgende keer komen dat je zoiets doet! >:]' SMS'te ze vaag terug, waarbij ze haar mobiel op haar schoot legde en haar armen om elkaar vouwde en zo omhoog keek met haar hoofd tegen de deur aan, wat een zachte bonk veroorzaakte. Ze dacht na over het smsje. Dat klonk wel erg bedreigend, wat ze eigenlijk niet bedoelde. Snel opende ze het SMS schermpje weer en typte er een nieuwe tekst in. 'Oops, I did it again! Ik bedoelde dat je het de volgende keer wel uit je koppie laat om dat balletje per ongeluk uit te laten glijden uit je hand, en zo nog wel tienmalig. :3' Ha, net goed. Maar toch klonk het best wreed in haar oren. Charlene stond op en ging op de rand van het bad zitten, zo zat ze toch net wel ietsje lekkerder dan op de harde betegelde vloer. Het raampje in de badkamer, wekte haar aandacht, waardoor ze naar buiten keek naar de glanzende sterren en de volle maan. Zou Kenneth die op dit moment ook bekijken, of was het slechts een gedachte. Om het hem te vragen, op die manier zou ze er niet achter willen komen. Ze zou het hem zometeen wel sms'en. Een lieve glimlach maakte plaats voor de grijns op haar gezicht.

Kenneth keek naar zijn schermpje en trok een pruillip. Aw, dat vond hij niet leuk. Hij tipte snel een simpele emoticon in. '):' Dat verstuurde hij waarna hij uiteindelijk zijn balletje maar weer terug nam vanonder zijn bed en zo naar het midden van zijn kamer toe gin en zich omdraaide naar de deur van de badkamer. Net toen hij zijn balletje weer wou gooien kreeg hij een sms van haar en glimlachte. 'Maar ik wist niet dat jij in de kamer naast me lag, anders was ik wel braaf geweest hoor. ):' Hij gooide zijn balletje maar weer op zijn bed en ging vervolgens aan de raam staan en opende die. Er was een ander liedje opgesprongen waardoor hij even glimlachte en kort naar nekele mensen keek die buiten nog aan het rond dwalen waren, mensen van het feest want ze waren maar slecht schaars gekleed. Kort schudde hij zijn hoofd en richtte zijn blik weer op de grote witte bol die de stad momenteel verlichtte op haar eigen misterieuze manier.

Voor een moment bedacht ze zich waarom ze eigenlijk hier was. Ze zou allang al in haar bed moeten liggen, of eigenlijk sowieso in haar eigen kamer aanwezig moeten zijn. Maar... waarom? Waarom móeten?
Haar mobiel trilde. Het streepje wat haar lippen vormde veranderde weer doordat haar mondhoeken omhoog krulden. Het liedje wat ze door de badkamer deur heen hoorde, ookal had Kenneth de radio zachter gezet, klonk bekend in haar oren. Had ze ook op het feest gehoord natuurlijk. Een liedje waar ze niet op gedanst had, omdat ze pas net binnen was. Maar evengoed bleef het een goed lied. Charlene zuchtte, stond op en draaide het slot weer open. Al bleef ze nog even in de badkamer, afwachtend of Kenneth zelf de deur zou openen of het zou laten zoals het was. 'Het geeft al niet meer hoor, ik ben niet boos. Ik ben nooit boos geweest! (:' Die verstuurde ze rightaway. Ze liep naar het raampje toe, legde daar haar armen op het kleine vensterbankje en staarde naar buiten, naar iets wat niet te zien was in de verte. Enkele lichten van gebouwen die nog aan waren.

Een klik doorbrak de korte stilte in het lied, een klik van het slot. Een sms kwam binnen en meteen glimlachte hij. Hij wandelde naar de deur toe en opende deze zachtjes waarna hij bij haar ging staan. De jongen besloot te zwijgen en haalde zijn mobiel tevoorschijn. 'Doe dat nooit meer, ik dacht dat je echt boos was..' De jongen duwde op verzenden en daarna stak hij zijn mobiel weer in zijn broekzak en volgde hij haar blik naar het gebouw in de verte, het was een van de kantoorgebouwen van een of andere firma. Iemand die duidelijk aan het overwerken was. Arme stakker. Uiteindelijk duwde de jongen zich weg van de vensterbank en keek hij haar kort aan. 'Je hoef niet te blijven als je niet wilt, ik denk dat die ander trouwens wel gaat afvragen waar je bllijft.' Glimlachte hij zachtjes naar haar waarna hij zijn ogen sloot en zijn hoofd even tegen de muur aan legde. Zijn buik ging zachtjes op en neer door het ademen, ietswat uiteindelijk even ophield toen hij zijn ogen weer openden en naar zijn eigen kamer staarde. Die er overgins nog steeds niet al te proper bij lag, maar het was al beter als eerst.

Ze hoorde hoe de deur openging, en wierp nog een korte blik door het raampje, waarbij ze een koud briesje voelde doordat de deur nu open stond. Op een of andere manier voelde ze dat Kenneth nu dicht bij haar stond, ook door het raampje heen keek. Haar mobiel trilde alweer, maar deze keer nam ze de moeite niet om te kijken. 'Je hoef niet te blijven als je niet wilt, ik denk dat die ander trouwens wel gaat afvragen waar je blijft.' De stem van hem kalmeerde haar, heel vaag. Ze draaide zich om. ''Oh, voor als je Ty bedoelt. Nou, ik heb geen idee waar hij uithangt, maar in ieder geval niet in ons appartementje!'' Zei ze met een glinstering in haar ogen. ''Maar, je hebt gelijk. Ik zal je niet langer lastig vallen, en we hebben allebei onze slaap nodig.'' Charlene wist niet zeker of ze hem een welterusten kus zou geven, bang dat ze hiermee problemen zou krijgen dat hij dat niet leuk zou gaan vinden, door het feit dat hij een vriendin had. Maar even zijn hand vriendschappelijk vastpakken en met haar linkerhand zijn wang een aai geven, kon geen kwaad, toch? Dit deed ze dan ook en keek een tikje omhoog, om in zijn ogen te kunnen kijken. ''Good night and sweet dreams!'' Fluisterde ze, en liet hem dan ook los, waarbij ze de badkamer uitliep en vervolgens naar haar eigen kamer vertrok. Hierbij pakte ze dan ook haar mobiel weer en las het smsje wat Kenneth naar haar had gestuurd. Deze beantwoorde ze dan ook. 'Maar je bent nog lang niet van mij af vanavond! C:'

Ergens kalmeerde het hem wel toen ze zei dat het Ty was, waarschijnlijk haar kamergenoot. Dus geen andere gast die haar kon kwetsen of wat dan ook. Op haar volgende woorden knikte hij enkel waarna hij zich wat rechter zette en even glimlachte toen ze voor hem kwam staan. Ze nam zijn hand vast en gaf een aai over zijn wang waardoor hij even rilde, de jongen voelde de plek waar haar hand net nog had gelegen warm worden. Met een glimlach liep hij achter haar aan, waarna hij de deur achter haar sloot en zijn short vervolgens weer uit trok en die op een stoel gooide, met zijn gsm legde hij zich neer op het bed en leesde de sms die hij had gekregen. 'Dat vind ik nu niet meteen het ergste van de wereld hoor. (:' Hij legde zijn gsm naast zich neer en luisterde naar de zachte muziek die nog door de boxen klonk, ditmaal was het een trager lied, eentje wat voor hem geheel onbekend was, maar echt erg vond hij het niet. Zo leerde hij ook nieuwe muziek kennen en kon hij daar zijn inspiratie uit halen om verder nieuwe nummert te schrijven. Iets wat hij natuurlijk maar al te graag deed. Kort streek hij over zijn schouder heen waarna hij kort staarde naar de plek waar hij zelf ooit een kogel had opgevangen, ook in dat zelfde vuurgevecht waar Laura om het leven was gekomen.Een rilling liep over zijn rug heen waardoor hij zich maar snel genoeg weer focuste op iets anders.

Wanneer ze haar kamer binnenstapte, merkte ze op dat ze het licht per ongeluk nog had aan gelaten. Ze had er niet bij stil gestaan op het moment dat haar aandacht naar haar mobiel en Kenneth ging. ''Ty?'' Zei ze zachtjes, waarna ze de deur sloot en voor een momentje even stil bleef staan. Geen antwoord, stilte. Hij zou er dus nog niet zijn. Achja, waar die gozer voor de rest uithing, maakte haar eigenlijk weinig uit. Ze knipte alle lichten uit, terwijl ze naar de slaapkamer liep, behalve die van de slaapkamer zelf. Die kon ze gemakkelijk, wanneer ze in bed lag, uitschakelen met een simpele trek aan een touwtje, waar ze tevens allebei goed bij konden, Ty en Charlene. Zo ver stonden de bedden dan ook niet van elkaar af. Het tekstje wat Kenneth had gestuurd, trok haar aandacht en tegelijkertijd ook de vraag wat hij er nou precies mee bedoelde. En dat was hetgeen wat ze dan ook meteen maar terugstuurde. 'Hmm.. dat ik dit even niet snap, komt vast door m'n blonde haartjes, maar wat bedoel je daarmee? Ö'

Kenneth grijnsde even toen zijn scherm alweer oplichtte. Het antwoord dat hij had gekregen van haar deed hem uiteindelijk zelf nog wat meer lachen. [i]'Dat ik het niet erg vind dat je me niet met rust laat.'[\i] Hij klikte weer op de verzend knop en keek even naar de toppen van zijn vingers, uiteindelijk stak jij een kleine kaars aan op zijn nachtkastje met behulp van een lucifer die hij uit een doosje haalde. Kort dacht hij voor een moment aan de vrouw die hem had geschapen, ze voelde niet aan als een moeder, zelfs niet als familie. Maar wat kon hij nu doen familie bleef familie volgens je DNA en daar kon je helemaal niets aan veranderen. Kenneth zuchtte even en stond maar weer op, ditmaal liep hij naar zijn bureau en begon wat verder te schrijven aan een nieuw nummer voor Nonsens, als die nog lang gingen bestaan toch. Ze hadden al vrijlang niet meer gerepeteerd iets wat hij irritant vond maar goed dat was Alain zijn taak om een repetitie te starten.

'Ah, nou da's mooi.' Daar stopte ze even, maar drukte nog niet op verzenden. Dat korte antwoord stond ze niet toe, het was té kort als het aan haar lag. Toen bedacht ze zich dat ze wel eens wat meer wou weten over hem, gewoon simpele vragen, geen échte persoonlijke dingen. Dat konden ze beter niet via SMS doen, dat was gewoon niet handig en bovendien kon je dan niet echt je gevoelens delen, misschien een beetje met de emoticons die je erbij kon voegen, maar niet echt. 'Laten we een doen, durf of de waarheid spelletje doen! Waarvan automatisch doen en durf al vanaf vallen, want ik ben niet van plan om nu nog uit bed te stappen om voor jou het dak op en neer te klimmen. ' Deze stuurde ze wel, waar ze zelf nog even kort moest grinniken. Nee dat meende ze, ze ging nu echt nog niet meer haar bed uit om een of ander doen, durf of de waarheid spelletje te gaan spelen. En het ging haar alleen maar om wat vraagjes, niet om de hele mikmak erbij te hebben. Ze ging in bed liggen, schoof haar benen onder de deken en ging zo op haar rechterzij liggen, maar klikte het licht nog niet uit.

Kenneth wachtte op een antwoord en toen het niet leek te komen begon hij maar te schrijven over een bepaald onderwerp. Het was raar want meestal ik deze status schreef jij niet omdat hij dan ook niet zo heel helder kon denken dat eigenlijk best wel normaal was volgens hem maar goed daar gaat het hem niet over nu. Uiteindelijk hoorde hij zijn mobiel weer trillen en las hik het berichtje dat ze hem gestuurd had. Kort fronste hij doen durf of waarheid? Hij ging zijn kamer niet meer uit vanavond hoor, al snel trok hij de conclusie dat het alleen waarheid was dat ze gingen spelen. [i]'Oke, ik begin. Die Ty vanop je kamer zie je hem zitten?'[\i] Het was de eerste vraag die in hem opkwam dus kon hij hem maar beter gelijk sturen. De jongen drukte op verzenden en begon terug met schrijven aan zijn tekst. Het was een vrij random vraag die hij had gesteld, toch? Ach, hij zou wel zien of hij een antwoord kreeg.

Na een tijdje gewacht te hebben, besloot ze toch maar het licht ui te knippen met het touwtje wat er speciaal voor hing. Ze legde haar mobiel aan de zijkant van haar bed en legde haar armen ervoor, zodat ze comfortabel lag en uiteindelijk ook haar mobiel beschermde voor het geval die eraf zou vallen. Overigens trilde die alweer, voordat ze ook maar weer een opgeluchte zucht kon slaken. Ah, of ze Ty zag zitten. Ze grinnikte, het was een leuke jongen en op de avond na een leuk kroegje, hadden ze gesamenlijk te horen gekregen dat ze samen op één kamer lagen. Maar behalve dat ze die nacht samen in een bed hadden gedeeld, wou ze er voor de rest geen relatie mee. 'Haha, als ik eerlijk mag zijn, dôh :p, dan nee, nee eigenlijk niet. Hij is wel aardig enzo hoor, maar ik zie ons saampjes later niet trouwen of wat dan ook! En nu een vraag aan jou...' daar dacht ze even over na, maar voerde al snel een vraag in die haar als eerste te binnen schoot. 'Is Sawyer je allereerste vriendin?' Daarna drukte ze op het 'Zend' knopje.

Kenneth schreef nog snel enkele woorden neer waarna hij uiteindelijk zelf ook naar zijn bed ging en daar weer op ging neerliggen. De jongen richtte zijn blik al gauw op de kaars die nu voor de moment de lichtbron was in heel de kamer. Zijn antwoord kreeg hij al snel genoeg en daarbij ook zijn vraag. Kort schudde hij zijn hoofd als antwoord, totaal vergetend dat ze niet bijbhem stond. Toen hij even rond keek schoot het hem dan ook meteen te binnen. [i]'Nee, ze is mijn tweede vriendin.'[\i] Even dacht de jongen na over een vraag uiteindelijk vond hij er dan ook een na een tijdje te hebben lopen nadenken. [i]'Waar kom je vandaan?'[\i] Een basis vraag wellicht maar dat wist hij nog niet van haar en stiekem wou hij het toch wel weten, vooral dan om te zien of ze dicht bij hem woonde. Bij Jacksonvilla dan, want in Nashville kwam hij niet meer. Dat was natuurlijk om zijn moeder, maar dat waren andere zaken.

Ah, zijn tweede vriendin dus. Ze had geen idee wie zijn eerste zou kunnen zijn. Misschien de brunette waarmee ze op het feest met hem samen zag lopen, vanaf het strand naar binnen. Maar het kon ook gewoon een vriendin van hem zijn. Ze ging zich er niet verder druk om maken en las het tekstberichtje verder. Waar ze vandaan kwam. Hij had haar geen makkelijkere vraag kunnen stellen. 'Uit het welbekende Santa Fé natuurlijk! Gekkie! xD' Ze dacht na, wat voor informatie kon ze nog meer van hem los zien te krijgen. Ach, gewoon een totaal andere vraag dan dat hij zojuist aan haar had gesteld. 'Als je Sawyer niet had gehad, was ik dan een vriendin of je vriendin geweest?' Ja, ze was tevreden met de vraag. Stiekem vond ze hem best komisch.

Santa Fé hm een plekje waar hij nog niet geweest was maar goed dat maakte hem niet veel uit nu wist hij al wel vanwaar ze kwam. De jongen las verder en toen hij de vraag las staarde hij een tijdje naar het scherm. De jongen overlas de vraag nog minstens twee keer. Het stond er dus echt. Wat voor een antwoord zou hij daarop gaan geven? Even dacht de jongen na, hoe kon je dat nu weten voor hetzelfde geld kende ze elkaar dan zelfs niet. 'Ik weet niet we zouden sowieso eerst een tijd vrienden zijn en dan zo gelijdelijk zien hoe het loopt. (:' Dat antwoord zou wel volstaan volgens hem. 'Waarvoor geïnteresseerd misschien?(a)' Luidde zijn volgende vraag. Hij drukte op de verzendknop en grijnse even. Nu wou hij haar antwoord wel is zien. Kenneth dacht even aan Sawyer morgen zou jij wel naar haar toe gaan. Gewoon omdat hij even bij haar wou zijn ongestoord.