New room mate.

Jimmy was nog bezig de laatste spullen op te ruimen. Hij had zijn slaapkamer ook goed opgeruimd want hij had een paar spullen in het huis liggen waar zijn nieuwe kamergenoot niks van mocht weten. Ook had hij de badkamer en keuken schoon gemaakt, die waren in de paar dagen dat hij hier was al vies geworden. Ook heeft hij de huiskamer opgeruimd de hoekbank recht gezet en de fatboys die in de hoek lagen. Het huis was vrij makkelijk ingericht en praktisch. Jimmy keek even naar het nieuws op de tv.

Jimmy had gister gehoord dat hij een nieuw kamergenoot zou krijgen, zijn mentor had dat verteld. Eerst baalde hij wel even want het was zo lekker rustig allen, hij kon doen wat hij wilde en zo laat thuis komen als hij wou. Dat zou wel verleden tijd zijn want hij kon haar of hem niet elke avond wakker maken.

Jimmy keek even naar het nieuws maar er was niks op dus zette hij de tv maar uit en ging hij muziek luisteren, hij zette een liedje (klikken) op. Hij pakte even een pilsje en ging op de bank zitten, hij dronk zijn pilsje leeg. Hij zat wat op de bank en viel in slaap, het was vannacht namelijk heel laat geweest. Misschien wel 6 uur s’ ochtends . Hij had een droomloze droom.

[Me & Eloisa ]

Tegen de tijd dat Eloisa in de richting van de living building liep begon het al te schemeren. De zon hing laag aan de hemel en kleurde de lucht oranje. Ze had er over gedacht om op het strand rond te blijven hangen, zodat ze de zon in de zee zou kunnen zien zakken. Maar had uiteindelijk toch maar besloten naar haar kamer te gaan, ten eerste wou ze s’ avonds liever niet alleen op het strand zijn, niet omdat ze bang was aangelegd. Maar meer omdat ze geen idee had hoe het er hier in Amerika aan toe ging. En ten tweede liep ze al de gehele dag met haar sporttas waarin ze vlak voor haar vertrek haar kleren had gepropt. Zonder te kijken, wat ze er in propte. Op het terrein voor de living building zaten enkele jongens, ze voelde hun ogen over haar lichaam glijden. Hoorde hun gefluit en geroep, maar negeerde het straal. Ze hoopte dat niet iedereen hier zo was, anders zou ze nog spijt krijgen van haar keuzen. Dan was ze liever naar Rome gegaan, en had ze zichzelf daar kappot getraind. Haar vader was daar vast ook blij mee geweest, die zag het wel zitten. Die zag al helemaal voor zich hoe zij ooit op de Olympische spelen zou turnen. Onmerkbaar schudde ze haar hoofd, duwde de zware deur open en stapte de gang in. Uit haar broekzak viste ze een papiertje waarop haar kamer nummer was gekrabbeld. 68. Kort keek ze naar de bordjes die op de houten deuren waren bevestigd. Kwam al snel tot de conclusie dat ze naar boven moest, rustig liep ze de trap op. De lift nemen vond ze puren onzin, bovendien moest ze haar energie, die ze nu niet meer kwijt kon door te turnen, toch op een andere manier kwijt zien te raken. 65, 66, 67 Eloisa liet haar ogen over de bordjes glijden terwijl ze door de lange gang liep. Uiteindelijk hield ze halt voor de deur die naar haar kamer leidde. Legde haar hand op de klink en duwde die om laag, om te zien of die op slot was. Wat niet het geval was, ze duwde de deur open. Nieuwsgierig liet ze haar ogen door de kamer dwalen, haar ogen bleven rustte op de jongen die op de bank lag te slapen. Ze glimlachte onwillekeurig, deed de deur zo zacht mogelijk dicht en slingerde haar tas op het lege bed. Waarna ze haar spullen uit begon te pakken, haar kleren vouwde ze rustig op waarna ze ze in de kast plaatste. Haar hakken, en een extra paar sneakers zette op de bodem van de kast. Vervolgens viste ze de envelop vol foto’s uit haar tas, en legde die in het laatje van haar nachtkastje. Die zou ze later wel op hangen. Nadat ze de tas onder het bed geschoven had, liet ze haar ogen naar de jongen dwalen die op de bank lag te slapen. Voor hem op de tafel stond een leeg flesje bier, ze liep om de bank heen. Pakte het flesje op, en liep zo stil mogelijk weer bij hem vandaan om hem niet wakker te maken. Het flesje liet ze in de afvalbak zakken, waarna ze naar haar bed liep en hier op ging zitten. Met haar rug leunend tegen de muur, ze stopte de oortjes van haar Ipod in haar oren. Zette zonder op het schermpje te kijken een liedje aan. “Traffic crawls, cell phone calls. Talk radio screams at me through my tinted window I see a little girl, rust red minivan, shes got chocolate on her face. Got little hands and she waves at me. Yeah, she smiles at me.” zachtjes zong Eloisa mee met de muziek, trok haar benen iets op en sloeg haar armen er om heen.

Jimmy was kapot van de ruige nacht die hij had gehad. Hij was pas laat thuis gekomen en sliep nog veel later. Daardoor lag hij dus nu op de bank te slapen, hij hoorde niet eens de deur open. Hij merkte niet dat er een meisje in zijn huis liep. Hij hoorde de kast ook niet maar ze deed dan ook zachtjes. Hij werd pas na een uurtje wakker ofzo. Hij deed zijn ogen open en zag dat zijn flesje die hij daar neer had gelegd. Hij was meteen klaar wakker en keek even rond, hij zag een meisje op het bed zitten. Dat zou zeker zijn nieuwe kamer genoot zijn. Hij had niet echt zin om zich zelf voor te stellen en liep dus naar de koelkast waar hij een flesje cola en een flesje bier uit haalde. Hij liep weer naar de bank en gooide , zonder te vragen als het meisje nou wel of geen cola wou, het flesje cola op haar bed. Jimmy liep door naar de bank en maakte het flesje open aan de tafel. Hij was geen alcoholist maar met dit weer is een pilsje wel lekker. Hij zette de muziek uit en zette de tv weer aan, er moest altijd wel muziek of gepraat zijn anders was het zo stil. Hij kreek even hoe laat het was en hij zag dat het al 7 uur was. Hij begon al wat honger te krijgen maar had geen zin om te koken .

“You feel like you’re falling backwards. Like you’re slipping trough the cracks. Like no one would even notice, if you left this town and never came back. You walk outside and all you see is rain, you look in side and all you feel is pain.” zachtjes zong Eloisa mee met de tekst, van het liedje dat uit de oortjes van haar Ipod klonk. Haar kin legde ze op haar knie, enkele van haar bruine haren vielen in haar gezicht. Maar ze nam niet de moeite om ze weg te strijken. "And you can’t see it now. But down the road the sun is shining, in every cloud there’s a silver lining. Just keep holding on." Het liedje had ze de afgelopen dagen regelmatig gehoord, aangezien Elena het continu had gedraaid. Een zucht schoof over Eloisa’s lippen, ze had haar vriendin niet vaak zo verdrietig gezien en het feit dat haar pleegbroer daar de oorzaak van was had haar een licht schuldgevoel bezorgd. Al wist ze dat dit volkomen onterecht was. Ergens kon Eloisa zich wel voorstellen dat Elena Christian zo miste, die twee waren gewoon een perfect stel geweest. Zelf zou ze haar vriend ook niet kwijt willen raken, doordat hij zou verhuizen. Maar ja, zij had geen vriend. Ze had er nooit echt tijd voor gehad, het eeuwige trainen had het grootste gedeelte van haar tijd op geslurpt. Bovendien had haar vader niet gewild dat ze zich af had laten lijden door zoiets als jongens. Een klein grijnsje verscheen op Eloisa’s gezicht, nu ze hier was. Honderden kilometers bij haar vader verwijderd zou ze kunnen doen en laten waar ze zin in had. Een flesje kwam vlak bij haar voeten op het bed terecht, geschrokken schoot ze recht. Haar ogen gingen naar de jongen die kennelijk wakker was geworden, en nu met een biertje op de bank zat. Hij had geen woord tegen haar gezegd, nou gezellig was dat. Haar Ipod schakelde ze uit, om het vervolgens op het bed te leggen nadat ze de oortjes uit haar oren had gehaald. Ze pakte het flesje, en opende die. De dop legde ze op het nachtkastje. Ze nam een slok van het zoete drankje, waarna ze overeind kwam en naar de bank liep. “Dus jij gaat er zomaar van uit dat een meisje geen bier drinkt?” vroeg ze de jongen met een grijnsje, waarna ze naast hem op de bank geen zitten. Ze betwijfelde of hij zin had in een gesprek, maar zij had niet zo veel behoefte om haar kamergenoot constant te negeren. “Ik ben Eloisa.” stelde ze zichzelf voor.

Jimmy keek naar hoe het meisje op stond en hoe ze naar hem toe liep, drinkend van de cola. Hij wist niet wat hij moest zeggen, hij was vandaag moe en als ie moe was, was hij minder spraakzaam. Hij kon soms ook wel veel praten. Hij hoorde haar “Dus jij gaat er zomaar van uit dat een meisje geen bier drinkt?” hij moest even grinniken en antwoorden. “Niet voordat ik weet hoe oud het meisje is”. Hij had niet zo veel problemen met ‘jongeren’ en alcohol maar hij wilde geen problemen hier op school. Die had hij al genoeg. Hij keek even hoe ze naast hem ging zitten, hij nam een slok van zijn bier. “Ik ben Eloisa.” Zei ze. Hij stelde zich ook voor als “Ik ben Jimmy”. Hij keek even rond in zijn kamer, wat nu hun kamer was. Hij wist niet veel te zeggen. Hij zuchtte even.

De jongen grinnikte even als reactie met haar woorden, misschien dat hij haar niet direct zou negeren. “Niet voordat ik weet hoe oud het meisje is” zei hij, ze grijnsde onwillekeurig. “Ik ben zestien, maar jij bent zelf ook geen twintig. Dat is de leeftijd vanaf wanneer je hier alcohol mag drinken toch?” vroeg ze, kort fronste ze. Eigenlijk wist ze vrij weinig over Amerika, ze was nogal hals over kop vertrokken. Zonder enige voorbereidingen. Het was niet zo dat ze weg gelopen was, nee haar moeder had haar tenslotte naar het vliegveld gebracht. Haar vader was op dat moment welles waar niet thuis geweest, maar toch. Ze had hoe dan ook niet naar Rome gewild, en als ze in Italië zou blijven had ze geen keus gehad. Dan had haar vader haar wel zo ver gekregen, misschien dat hij zelfs geweld had gebruikt. Al moest ze eerlijk zeggen dat ze hem daar niet voor aan zat, hij had haar wel hard door elkaar geschud. Maar meer niet, en persoonlijk vond ze dat dit vrij weinig voor stelde. Ze was wel wat gewend, haar armen en benen hadden regelmatig onder de blauwe plekken gezeten. Niet doordat iemand haar sloeg, maardoor dat het turnen nou eenmaal niet altijd goed ging. Vooral nieuwe dingen gingen nog wel eens mis, zo was de schroef op de balk in het begin regelmatig mis gegaan. Eenmaal was ze zelfs met haar schouder op de balk beland, waardoor ze haar sleutelbeen gebroken had. “Ik ben Jimmy” stelde de jongen zich voor, ze knikte. Ergens was het logisch, ze had zijn naam in de mail zien staan die haar toe gestuurd was. Een stilte viel, Eloisa staarde naar het bewegende beeld van de tv. Deed ze iets verkeerd? Waarom zei de jongen niks, of was hij gewoon zwijgzaam? “Zit je al lang op Monica?” vroeg ze, na een korte aarzeling. Vragend keek ze hem aan, nam nog een slokje van haar cola.

Jimmy vond eigenlijk wel dat ze gelijk had meisjes konden toch ook bier drinken, maar hij wist niet hoe oud ze was. En veel meisjes lusten ook niet eens bier. “Ik ben zestien, maar jij bent zelf ook geen twintig. Dat is de leeftijd vanaf wanneer je hier alcohol mag drinken toch?” hoorde hij het meisje zeggen.”Nee, maar uuhm. Als je een biertje wilt er ligt vast wel nog wat in de koelkast.”. antwoordde hij. Hij was ook geen 21 maar hij dronk al best wel lang bier. Als je er een beetje ouder uitzag gaven ze je algauw alcohol mee. Hij had geen zin om haar te vertellen dat je 21 moest zijn anders vond hij zich zelf ook als z’n perfectionist. Hij was vandaag niet zo spraakzaam maar hij had ook niet echt iets nuttigs te vertellen. Hij gaapte even en dronk zijn flesje half leeg. “Zit je al lang op Monica? Vroeg Eloisa hem. “Nee, ik zit er pas een weekje op.” Er kwam even een grijns op zijn gezicht, hij zat er misschien pas een week op maar hij was nu al berucht, bij de leraren maar ook bij kinderen. Hij staarde even voor zich uit. “Maar ik weet zeker dat je het hier leuk gaat vinden”. Hij zocht even naar zijn woorden. Hij gaapte weer even en nam een slok van zijn bier. Hij keek op zijn mobiel het was al 9 uur hij was pas een paar uur thuis van vannacht. Hij voelde zijn maag knorren hij had sinds gister avond 12 uur niks meer gegeten. “Uhm, wat wil je eten”. Hij stond op en liep naar de koelkast.

”Nee, maar uuhm. Als je een biertje wilt er ligt vast wel nog wat in de koelkast.” antwoordde Jimmy, Eloisa glimlachte even. Nam een slokje van haar cola, waarna ze het flesje op het tafeltje zetten. “Neuh, ik vroeg het me gewoon af. Ik red het wel met de cola.” zei ze, met haar hand ging ze door haar bruine haren. Op zich vond ze bier wel lekker, al had ze nog nooit een heel glas achterover geslagen. Ze had wel eens enkele slokjes uit Christian’s glas genomen, er voor zorgende dat haar vader het niet zag. Want die zou dan waarschijnlijk helemaal doordraaien, een zucht schoof over haar lippen. Ze liet zich iets verder in de kussens van de bank zakken, en trok haar benen op. Om haar armen er vervolgens losjes om heen te slaan, met haar hoofd rustende op haar knie staarde ze naar de tv. Zonder echt te beseffen, waar ze eigenlijk naar keek. “Nee, ik zit er pas een weekje op.” hoorde ze Jimmy zeggen, ze richtte haar ogen weer op hem. Nam hem in zich op, op zijn armen stonden verscheidende tatoeages. Hij had kort blond (?) haar, en blauwe (?). Hij had iets hards over zich, alsof niks hem boeide. Hij was ouder dan haar, dat was iets wat zeker was. “Maar ik weet zeker dat je het hier leuk gaat vinden” zei hij, ze glimlachte vrolijk naar hem. “Ik denk het ook.” zei ze, ze was er vrij zeker van dat ze het hier leuk ging vinden. Nu haar vader er niet meer was om haar in de gaten te houden, kon ze doen en laten wat ze wilde. Ze zou niet meer elke dag uren moeten trainen, en zou dan ook eindelijk andere dingen kunnen doen. Het enige probleem was school, ondanks het feit dat ze in Florence in een speciale klas had gezeten. Waarin meer jongeren zaten die op een hoog niveau sporten, was ze behoorlijk achterop geraakt. Het zou er dan ook om spannen of ze dit jaar zou halen, of dat ze zou blijven zitten. En waarschijnlijk zou haar vader haar hier weg halen, als ze bleef zitten. Een zucht schoof over haar lippen, waarom moest ze daar nu weer aan denken? “Uhm, wat wil je eten” vroeg Jimmy haar, hij was overeind gekomen en liep naar de koelkast. Ze had sinds vanochtend vroeg niks meer gegeten, maar toch hield iets haar tegen. “Nee, ik hoef niks.” zei ze, waarna ze overeind veerde en de afstandsbediening pakte. Het duurde even voor ze MTV had gevonden, de zenders zaten op hele andere plekken dan ze gewend was. “Doe je aan een sport?” vroeg ze aan Jimmy, nadat ze de afstandbediening weer op het tafeltje had gezet en een slok van haar cola had genomen.

Elosia wou dus blijkbaar geen bier wat zeurde ze dan dacht hij bij zich zelf. Hij rolde even met zijn ogen, hij was moe en chagrijnig. Hij heeft al een tijd niet geslapen. Ze zag er dan ook niet uit als iemand de veel bier dronk. Hij zag haar van positie veranderen maar sloeg er niet veel acht op. Hij gaapte nog eens en dronk zijn bier fles ineen op. Hij keek even naar haar donkeren haren hij dacht zelf aan zijn eigen gemillimeterde blonde haar die altijd onder een pet of iets dergelijks was verborgen. Hij knipperde even moeizaam met zijn (blauwe) ogen en gaapte nog eens. Hij nam Eloisa even in zich op en zuchtte. Ze had een goed figuur maar was zeker een paar jaar jonger als hem. Hij voelde zijn maag knorren dus stond op om wat eten te zoeken. Hij wist 75% zeker dat hij niks in huis had behalve dan wat brood ofzo. Hij vroeg als ze wat wou eten maar ze hoefde niks. Hij pakte zijn HTC mobiel even en bestelde noodles. Hij keek even naar Eloisa die aan het zappen was en pas stopte dat ze MTV had gevonden. Ineens kwam er een onverwachte vraag. “Doe je aan een sport?” vroeg Eloisa. Jimmy deed niet echt aan een sport zoals football of soccer. Hij trainde af en toe voor het ijshockey. Ook had hij wat trainingsapparatuur staan in een klein extra kamertje. Hij deed wat gewicht heffen en boksen op een boksbal. Dat was dan ook wel te zien want hij had aardig wat spieren, maar waar hij vandaan kwam en nog steeds wel eens komt luid de regel: De sterkste blijft leven. ‘Ja wat fitness, joggen en ijshockey. En jij ?’ gaf hij als antwoord. Hij gaapte weer even Damm wat was hij moe.

Lichtelijk verveeld staarde Eloisa naar het bewegende beeld van de tv, misschien dat ze straks zou gaan hardlopen of iets dergelijks dan kon ze haar energie tenminste kwijt. En dan kon Jimmy rustig slapen, zou hij zich niet verplicht voelen wakker te blijven. Kort keek ze naar de jongen die stond te gapen, ja die kon wel wat slaap gebruiken. Langzamerhand begon ze het idee te krijgen dat Jimmy niet zat te wachten op een gesprek, hij reageerde kortaf en chagrijnig. Het kon zijn dat dit een gevolg was van zijn vermoeidheid, het kon ook aan haar of aan zijn karakter liggen. Ze hoopte eigenlijk het eerste, want ze zat niet te wachten op een kamergenoot waar ze steeds mee in de knoop zou liggen. En dit zou zeker gebeuren als hij chagrijnig was of haar niet mocht. Ze was niet iemand die een doekje voor haar mond nam, ze was niet bang haar mening te geven. Enkel tegenover haar vader vond ze dit soms moeilijk, al was ze regelmatig tegen hem in gegaan. Hij wist meestal toch zijn zin te krijgen, behalve nu. Nu had zij haar zin gekregen, anders had ze hier niet gezeten. Dan was ze waarschijnlijk in Rome aan het trainen geweest. ‘Ja wat fitness, joggen en ijshockey. En jij ?’ luidde het antwoord op haar vraag, Eloisa maakte haar ogen los van het beeldscherm en keek naar Jimmy. Die alweer stond te gapen, ze grijnsde onwillekeurig. “Volgens mij kan je zo beter gaan slapen, je valt nog om. Ik ga zo denk ik even hardlopen, dan heb je geen last meer van me.” zei ze, met een grijnsje. “Ik heb geturnd, alleen daar ben ik nu mee gestopt. Dus ik ga maar hardlopen en chearleaden, want niks doen is niks voor mij.” zei ze, het was vreemd om nu ook andere sporten te doen. Ja ze had wel hardgelopen in Florence, maar andere sporten had ze niet mogen beoefen. Onmerkbaar schudde ze haar hoofd, dacht kort na over het antwoord op haar vraag. Fitness en ijshockey dus, dat verklaarde het gespierde lijf van de jongen. Wat er overigens niet verkeerd uit zag. Eloisa na een laatste slok van haar cola, waarna ze overeind sprong. Iets te snel want vrijwel direct sprongen er vlekkenvoor haar ogen, ze greep zich vast aan de rand van de bank om te voorkomen dat ze onderuit zou gaan. Haalde diep adem, waarna ze zich weer recht stelde hoppend dat Jimmy niks had gemerkt, ze liep langs hem heen naar de prullenbak en liet het flesje daar in zakken. Waar kwam die duizeligheid zo plots vandaan?

Jimmy gaapte nog even en hoorde toen de bel gaan. Dat was snel dacht hij, hij liep naar de deur en nam zijn bestelling aan hij betaalde hem met een beetje fooi. Eloisa hoefde niks zei ze maar hij voor de zekerheid een dubbele portie genomen. Als ze het niet hoefde at hij het wel in zijn eentje op hij kon een bodemloze put zijn. Hij moest toch even lachen om haar woorden okal was hij chagrijnig, ze had gelijk. Ze had dus blijkbaar geturnd dat was ook wel aan haar lichaamsbouw te zien. Ze zou nu gaan hard lopen en cheerleaden. Typisch meiden sporten. Hij stemde er mee in dat niks doen ook helemaal niks is. Hij knikte even op haar worden en zei ‘Mee eens, van niks doen word je moe’. Hij dacht nog even aan haar woorden dat ze wel zou gaan hardlopen zodat hij kon slapen. ‘Voor mij hoef je niet weg hoor’. Zei hij met een klein glimlachje. Hij keek weer naar de tv en zag in de ooghoeken dat ze bijna viel maar ze had haar zelf al weer vermand. ‘En jij wou bier drinken, je bent al dronken na een flesje cola’. Zei hij grinnikend.

-geen inspi -

Het snerpende geluid van de bel deed haar lichtelijk verbaasd op kijken, sinds wanneer had een kamer een bel? Ach ja, Amerika was gewoon een vreemd land. Een land waar alles gewoon was en niks gek. Anders dan Italië, heel anders. Ze vroeg zich af hoe ze zich hier ooit thuis zou gaan voelen, in een land dat zo veel verschilde van het hare. Toch had ze geen spijt van haar keuze, nee het was goed dat ze niet naar Rome was gegaan. Met haar vingers ging ze over de blauwe plekken op haar schenen, die ze had overgehouden aan haar laatste training. Jimmy was onderhand naar de deur gelopen en had zijn bestelling aan genomen. De geur van noodles deed haar maag zachtjes rommelen, ze schudde haast onmerkbaar haar hoofd. Alsof ze haar maag op die manier tot stilte wou manen. ‘Mee eens, van niks doen word je moe’ zei de jongen. “Dus dat betekend dat jij niks hebt gedaan.” zei ze, een zachte grijns stond op haar gezicht. ‘Voor mij hoef je niet weg hoor’ zei Jimmy, een klein glimlachje sierde zijn gezicht. Het leek er op dat zijn chagrijnigheid door zijn vermoeidheid kwam, en dat zij zich niet druk hoefde te maken over het feit dat ze straks ruzie zou hebben met haar kamergenoot. “Oké, misschien dat ik als nog even ga hardlopen ik heb vandaag te weinig gedaan.” grinnikte ze.
‘En jij wou bier drinken, je bent al dronken na een flesje cola’ grinnikte Jimmy, Eloisa die onderhand in het keukentje stond, draaide zich naar hem om. Ze voelde zich nog altijd wat licht in haar hoofd, wist ook hoe dit kwam. En hoe ze dit kon verhelpen, maar was niet van plan toe te geven. Ze was wel blij met zijn reactie, ze glimlachte lichtjes. Ging met haar hand door haar bruine haren, en liet niets merken van de duizeligheid. Na even gezocht te hebben vond ze een glas, vulde dit met water en sloeg de inhoud achterover. Dat was al beter. “Ik ben niet dronken, en dat kan ik bewijzen.” zei ze, terwijl ze hem met een uitdagende grijns aan keek. “Dus bedenk maar iets wat ik niet zou kunnen doen als ik dronken was, als je het zeker wil weten.” voegde ze er aan toe.