The Retired Old Lady’s Determination

Lauren opende haar ogen en keek naar Dave, die een lange tijd leek te nemen over het bedenken wat hij wilde. Uiteindelijk concludeerde hij dat ze nog wel wat tijd hadden en zei hij dat ze om half tien wel zouden kunnen eten, waardoor ze een korte lach niet onderdrukken kon. "Oké." zei ze lachend, waarna ze toekeek hoe Dave naast haar in het gras ging liggen en zijn arm om haar heen legde. Hierna hief hij haar op en zette hij haar op zijn buik, zeggende dat dat wel zacht lag, waarop ze enkel lichtjes glimlachtte. Ze voelde zich een beetje een pop waarmee hij aan de haal ging, maar bedacht zich dat het voorlopig nog niet zo helemaal irritant was. En inderdaad, ze lag nu wel lekker.
Lauren sloot haar ogen opnieuw nadat ze had opgemerkt dat de jongen naar een.. bepaald deel van haar lichaam keek, en zuchtte onhoorbaar. Niet omdat ze het vervelend vond dat hij keek, ze vond het eerder.. typisch. Typischheid wat ze nooit erg vond om te ontvangen, eerlijk gezegd. Toen ze een aanraking voelde werd de glimlach breder, zou hij ertegen proberen te vechten?
"Sorry.." zei ze met een kleine schouderophaling, waarna ze hem met een droge uitdrukking op haar gezicht aankeek. "Vreemd dat nadat we elkaar zo lang niet hebben gezien, we opeens zo zijn.." zei ze grinnikend over haar en Dave, waarna ze haar lippen voor een lange tijd op de zijne drukte en meerdere kusjes gaf. "Vind je niet?" vroeg ze vrolijk aan hem, terwijl ze een hand op zijn borst plaatste en de ander losjes naast zich liet liggen.

Dave grinnikte bij de opmerking van Lauren. "Sorry? For what?" Zei hij met zijn wenkbrauwen gefronst. Hij begreep niet echt waarom ze sorry zei, maar algauw volgden haar volgende woorden waarop hij in de lach schoot. "Stiekem like ik deze manier van omgaan met jouw wel.." Zei hij terwijl hij haar zoenen met veel plezier ontvang en er vrijwel meteen op reageerde. "Jij niet dan?" Zei hij waarna hij met zijn vingers haar heup streelde, heel zachtjes. Hij drukte zijn lippen in haar nek. Dave zag dat de nacht al was gevallen, ze zouden maar beter gaan vertrekken. Maar die gedachte liet hij maar bezinken, ze konden gaan eten wanneer ze maar wilden. Dave haalde een pluk van Lauren's gezicht weg en streek dat achter haar oor. Hij lachte droogjes en liet zijn witte tanden zien. Oké, hij had stiekem wel zijn best gedaan om zijn gebit eens wat te verzorgen. Niet voor Lauren, gewoon voor het alledaagse leven. Het oogde ook wel mooier dan een stel gele tanden waar er nog etensresten in zaten. Dave kreeg een koude rilling over zijn ruggengraat, ieuw hij moest er nog niet aan denken dat zijn gebit er zo zou uitzien! Dave voelde haar hand op zijn borstkas en grinnikte. "Jij vind het blijkbaar ook niet zo erg om zo te zijn, Niet?" Dave glimlachte uitdagend liet zijn ogen over haar gehele lichaam gaan. Hij bofte zo zwaar om hier met dit meisje te liggen. Dave liet er dan ook geen gras over groeien, hij kon niet elke dag zo'n meisje tegenkomen. Dave legde zijn hand op haar ang en drukte een kus op haar lippen, liet die zo lang mogelijk duren totdat hij hem zelf verbrak. Hij streek met zijn vinger over zijn lippen en keek naar de grond. Er zaten hier gelukkig geen al te vieze beesten. Het zou niet echt leuk zijn om opeens zo'n kakkerlak te zien voorbijgaan. Dave schudde zijn hoofd, hield zijn aandacht op Lauren. "Je moet zeggen wanneer je honger begint te krijgen, ik wil je niet laten verhongeren door hier met mij een beetje te flikflooien." Lachte hij droogjes waarna hij haar een kus op de lippen duwde. Hier kon hij nog wel aan wennen, heel zeker ..

"Sorry dat ik zo leuk ben." zei ze grinnikend, met een samenzweerderige blik in haar ogen, terwijl ze hem aankeek. Hij zal de reden waarom ze sorry zei vast alsnog niet begrijpen, ach, zolang zij het maar begreep en het grappig vond. "Stiekem wist ik dat al." zei ze op een plagerige toon, een korte lach niet onderdrukken kunnend. Het was grappig om te zien hoe Dave na een simpele gebeurtenis, of misschien het vallen van de nacht, zo plotseling om kon slaan. Van afstandelijk, voorzichtig en onzeker naar dichtbij en zelfzeker. Uiteindelijk zelfs naar een tikkeltje brutaal.
"Misschien.." zei ze glimlachend, enkel en alleen om hem te plagen, nadat hij haar gevraagd had of zij die manier met hem omgaan ook leuk vond. Natuurlijk vond ze het leuk! Welke gezonde vrouw of man van jonge leeftijd vond het nou verschrikkelijk om wat te liggen kloten met iemand van het andere geslacht? Juist, niemand, en juist daarom vond Lauren het zo leuk. "Nahh, eigenlijk heb ik liever dat we gewoon vrienden zijn en gezellig een avondje gaan poolen." reageerde ze droogjes en sarcastisch toen hij een soort van concludeerde dat zij het ook niet erg vond. "Natuurlijk niet, gekkie." zei ze hierna lachend, waarna ze overheind kwam. "Jup, ik heb honger. Laten we wat gaan eten!" verklaarde ze vrolijk, terwijl ze grassprieten van haar kleren afveegde.

[Sawry, ben moe maar moest dit nog wel even posten xd..]

Dave lachte om haar enthousiasme. Ja, dat was nou eenmaal Lauren. Een grijns sierde zijn gezicht terwijl hij nog een kus in haar nek duwde en zichzelf dan omhoog hees. Met een simpel gebaar klopte hij wat grassprietjes van zich af. "Als madame mij wilt volgen?" Dave boog zich naar voren en maakte een buiging voor Lauren waarna hij zijn arm uitstak naar Lauren. "Kom. We gaan." Zei hij half lachend waarna hij zijn haren naar links zwierde. Hij legde zijn arm rondom haar middel, niet echt wetend of hij dat mocht. Goh, ze zou het vast niet erg vinden, toch? En anders zou ze zijn arm wel wegduwen, daarvoor was Lauren wel zelfzeker genoeg voor. Hij stapte met haar wat verder terwijl hij nadacht waar ze heen konden gaan. Hij kende wel een Italiaans restaurant. "Oké, ik weet een Italiaans restaurant, dat is ook het dichts bij." Legde hij uit waarna hij haar wat dichter tegen zich aandrukte en ergens wel genoot van de lichaamswarmte van hen beiden. Hij drukte een kus op haar haren en glimlachte daarna, misschien wel niet zichtbaar voor Lauren aangezien het nogal donker was. Dave haalde diep adem en zag in de verte het uithangbord al staan. Ja, moeilijk was het niet om dat te volgen. Toen ze aan de deur stonden keek hij naar Lauren, kijkend of ze het een goed genoeg restaurant vond. Luchtig haalde hij zijn schouders op en deed de deur voor haar open. "Ga maar naar binnen." Zei hij liefjes waarna hij de deur achter hen beiden sloot. Dave bleef aan de deur staan aangezien hij de ober al naar hen zag wandelen. "Een tafeltje voor twee alsjeblieft." Zei hij beleefd en de ober knikte, maakte een gebaar met zijn handen dat ze hem mochten volgen. Dave volgde de man op de voet, veronderstelde dat Lauren dat ook wel zou doen. Toen ze aan hun tafeltje aankwamen knikte hij goedkeurend. Ja, ze zaten hier best goed. Er stond een mooie kaars op de tafel die de over met een vluchtige beweging aanzette. "Bedankt." Bedankte Dave de man en zag dat ie daarna weer wegliep. Dave glimlachte, liep naar Lauren haar stoel en schoof die naar achter zodat ze erop kon gaan zitten. Nu ze in een restaurant waren kon hij maar eens hoffelijk zijn. Nog geen twee minuten zaten ze er of de ober kwam er al weer aan met de kaarten. Dave nam ze aan, gaf er eentje aan Lauren. Hij doorbladerde het menu, ook al wist hij wat hij wou nemen. Hij kende dat menu bijna uit zijn hoofd omdat hij hier wel eens vaker kwam. Toen de man weer terug kwam, even recht lopend als daarvoor keek Dave van Lauren naar de man. "Voor mij een cola met een huisgemaakte spaghetti met pesto." Zei Dave, zag dat de man knikte en het opschreef. Ondertussen richtte hij zijn blik weer op Lauren. Doordat de spot lichten nogal dof waren was het hier lekker gezellig.

"Gaan we hoffelijk doen?" vroeg ze lachend, "Meneer." voegde ze er nog even niet-serieus aan toe. Ze keek toe hoe hij overeind kwam en net als Lauren grassprietjes van zijn kleren afklopte: blijkbaar was het veldje waar ze in hadden gelegen net nog gemaaid, want dit was gewoon niet normaal meer.
De arm die hij om haar middel had geslagen tijdens het lopen voelde zeker niet verkeerd aan. Misschien was dat wel de reden waarom ze hem niet van haar af had geschud zoals ze normaal deed wanneer ze een jongen nog niet goed kende. Ach, uitzonderingen moesten gemaakt worden en aparte gevallen moesten er bestaan. Zo had ze ook met Lyron gezoend op de eerste avond dat ze samen uit gingen. "Volgens mij ken ik het restaurant." zei ze glimlachend. Ze zouden vast vreemd opkijken als ik daar in een week tijd met twee verschillende jongens kom eten.. dacht ze peinzend, terwijl ze op haar onderlip beet. "Ik heb daar gegeten met een echte Italiaanse jongen. Het was heel lekker." zei ze vervolgens. Wat precies was lekker? Het eten, of de Italiaan? klonk haar gedachte eerst wat afkeurend. Beiden. concludeerde ze vervolgens grijnzend.
Lauren liep het restaurant binnen via de deur die Dave -hoffelijk als hij was- voor haar openhield en bleef voor een moment staan omdat Dave achter bleef. Toen ze merkte dat hij saaie dingen aan het bespreken was met de gastheer liep ze al wat verder, maar niet zó ver dat ze mensen die aan het eten waren stoorde. Heerlijke geuren uit de Italiaanse keuken drongen haar neusgaten binnen en zorgden ervoor dat ze nog meer honger kreeg. Als het maken van de afspraak nu eens opschoot..
"Oh, daar ben je." zei ze droogjes, behoorlijk zacht omdat het niet haar bedoeling was dat Dave hier uitbundig op zou gaan reageren. Ze liep achter hem en de ober aan, haar blik langs de etende stelletjes en gezinnetjes laten glijdend. Lauren glimlachtte als bedankje toen Dave haar stoel naar achteren schoof, en ging hier op zitten. Eigenlijk was ze het hoggelijke gedoe nu al zat, maar doordat ze van Dave de indruk kreeg dat hij het echt heel graag wilde liet ze hem zijn gang gaan. Zolang het niet te irritant zou worden en hij zijn humor niet verliezen zou.
Ook merkte Lauren de sfeerverlichting op, niet dat het iets nieuws was voor haar. Samen met Lyron had ze namelijk ook aan zo'n 'tafeltje met twee' gezeten. Zou hij hier eigenlijk ook zijn? Ze keek rond maar kon hem nergens opmerken, misschien was hij wel in de Bar Copa of de Zanzibar.. "En een zoete, witte wijn met een Orata alla Pugliese." voegde ze aan Dave zijn bestelling toe, waarna de ober weg liep. "Zo." zei ze droogjes, haar vingers in elkaar vouwend. "Wat weet ik nog niet van onze Dave? Heb je hobbies, doe je aan sport, kom je net uit een relatie?" begon ze willekeurige vragen te stellen aan de jongen aan de jongen over wie ze eigenlijk nog niet zo veel wist.

Dave keek naar Lauren die er nog een witte wijn bij vroeg. Typisch, Lauren. Toen ze vragen begon te stellen probeerde hij al haar stellingen zo goed mogelijk te onthouden. "Okeey.." Dave dacht even na, wist daarna een antwoord te formuleren. "Ik doe aan surfen, skaten, free running en voetbal. Meestal wel allemaal wat op een dagje." Dave grinnikte, boog wat voorover en schoof de kaars, die ondertussen in zijn gezicht bijna zat, langs de kant. Nu had hij tenminste een goed zicht, en iedereen weet wel op wat. Vlug draaide hij zijn hoofd naar Lauren, glimlachte droogjes. Even moest hij na denken over het volgende. Die relaties .. Zou hij wel vertellen over zijn one night stands? Dave wist niet echt of dat wel een goed idee was. "Nou ja, ik heb wel een paar meisjes gehad. Maar de interesse vervaagd nogal vaak. En dat merken die meisjes vaak genoeg. Bij de ene loopt het wat langer uit dan de ander. Niets bijzonder meestal. Maar nu ben ik al een maand single." Dave grijnsde. Ergens wilde hij de reactie van Lauren wel eens zien. Het zou hem dan ook niet verbazen als zij begon over haar zoveel leuke nachtjes met elke stoere gast. Zelf toen ze zei dat ze hier met een Italiaan was geweest wist hij gewoon dat dat zou uitgedraaid zijn in de slaapkamer. Toch? Dave schudde zijn hoofd. Misschien. Vulde hij er in zijn gedachten nog aan. Bij Lauren kon je nooit weten. "En wat jij? Hou je van pikante dingen?" Dave lachte. Bij zijn laatste zin wou hij haar gezicht wel eens zien. Je kon het natuurlijk ook in twee verschillende dingen interpreteren. Pikant eten, of pikant .. Iedereen weet wel. Dave wreef met zijn hand door zijn haren en zag in de verte de ober al weer aankomen met de borden. Dat was snel. Meteen lonkte de wijn in zijn ogen. Hoe lang was het al niet geleden dat hij wat alcoholische drank had gedronken? Oké, misschien eergisteren. Voor hem was dat net een eeuw. Dave rook de lekker geur van pasta die ook meteen zijn neusgaten vulden. Hmm, dat kon niet anders dan lekker zijn. Toen de ober al meteen weg was slaakte Dave een diepe zucht. Man, die vent kon ook zolang doen om wat wijn uit te schenken. "Ik denk dat die vent dringend eens naar de dokter moet, zijn rug staat net zo recht als een liniaal." Dave sprak wat stiller, wilde niet dat die ober hem kon horen aangezien dat nogal onbeleefd zou zijn. "Ach, die vent doet maar. Ik ben een vent, wie weet wat jij van die ober vind? Is 'm sexy?" Dave sprak allemaal nogal onzinnige dingen uit. Maar een beetje humor kon er toch wel bij? En ergens vond hij het wel leuk om in het gezelschap van Lauren te zijn. Hij wou wel eens weten hoe sommige meisjes naar jongens keken. "En ben ik sexy?" Fluisterde hij zoetjes waarna hij met zijn ogen rolde. "Let maar niet op mij, vanaf ik wijn zie is het van dat.." Dave maakte zijn zin niet af doordat hij een hap pasta in zijn mond stak. Met zijn mond dicht at hij het vorkje pasta op en slikte het dan door. "Lekker, best lekker." Informeerde hij haar droogjes. Hij nam met een simpele beweging zijn wijnglas vast en keek naar Lauren's ogen. "Men zegt dat je goed in het meisje haar ogen moet kijken, of je hebt zeven jaar slechte seks." Dave grinnikte, wist dat hij maar met Lauren aan het dollen was. Ze wist dat vast ook wel. Dave haalde diep adem, hield zijn mond voor even zodat hij dien tijd kon benutten voor wat spaghetti sliertjes. Pasta kon nooit slecht zijn, aangezien je dan ook een erg slechte kok moest zijn om dat niet klaar te kunnen maken.

Dave noemde flink wat sporten op die hij op een dag deed, sporten waarvan 'surfen' haar toch wel het meeste opviel. Surferboys waren de leukste type jongens die ze kende. Als ze uit het water liepen, met hun surfboard onder haar arm geklemd, en het zee water zich verzameld had in druppeltjes op hun ontblootte bovenlijf kon Lauren meestal niet stilzitten. Dan móest ze op hen aflopen. En het idee dat Dave geen normale hottie maar een hottie was die súrfde stond haar meer dan aan. Misschien konden ze samen eens naar het strand gaan..
"Oh, dus je verliest snel je interesse? Nou, da's mooi." mompelde ze droogjes. Bij haar was het probleem nooit het verliezen van haar interesse, maar juist het té veel interesse hebben in anderen. "Gelukkig weet ik zeker dat je je interesse in mij niet verliest." zei ze met een knipoog, waarna ze breed grijnsde. Slechts een grapje. Een grapje met een kern van waarheid, weliswaar. Lauren wilde net een slokje van haar wijn nemen, toen Dave het had over pikante dingen.. De manier waarop ze het zei zorgde ervoor dat ze goed wist dat hij het niet zomaar over eten had. Ze voelde een lach opkomen, maar omdat ze drinken in haar mond had verslikte ze zich half en resulteerde dat in een half lachend en half stikkend geluid. "Ja tuurlijk." zei ze, haar stem nog wat ruw van het hoesten daarnet. "Natuurlijk hou ik van pikante dingen. Dat is veel lekkerder dan het saaie eten." voegde ze er aan toe, doend alsof ze onschuldig was en niet wist waar Dave het over had.
"Ja, ik hou wel van mannen met snorren." zei ze grinnikend toen Dave aan haar vroeg of ze de ober sexy vond. Dat was ook zo heerlijk als je hem een kus gaf, om dat prikkelende geval tegen je neus aan te voelen. De vraag of ze hem sexy vond liet ze maar zitten, en het feit dat hij zei dat hij raar werd van wijn gebruikte ze als excuus voor als hij zou vragen waarom ze het niet wilde beantwoorden. 'Je bent duidelijk onder invloed van de wijn. Stel die vraag maar als je niet aangeschoten bent.' Ze glimlachtte toen Dave een opmerking maakte over proosten, namelijk dat je zeven jaar slechte sex had als je diegene niet in zijn of haar ogen aankeek. Ja, ze had over zoiets gehoord maar geloofde er niet in. Simpelweg doordat zij het bewijs was dat je kon proosten zónder diegene aan te kijken en alsnog goede sex kon hebben. Ze pakte haar glas en tikte die tegen die van Dave aan, waarna ze glimlachtte en er een slok van nam. Hierna prikte ze een paar dingen uit haar salade aan haar vork, deed ze hier een stuk vis op en stopte dit in haar mond. Het was lekker!

Dave moest lachen bij haar reactie. "Oh werkelijk?" Zei hij. Misschien was het wel waar dat hij niet gauw zijn interesse bij haar zou verliezen, maar je wist maar nooit. "Doe je best en we shall see!" Zei hij droogjes waarna hij zachtjes lachtte. Meteen nam hij nog een hapje spaghetti in zijn mond, voelde alle lekkere kruiden in zijn mond. Daar waren die Italianen dan ook zo goed in! Toen ze zich half verslikte had hij de neiging om zachtjes op haar rug te kloppen, deed dat maar niet odmat ze nog steeds in een restaurant zaten en ze niet graag iemand doodleuk op iemands rug wilden zien kloppen. Een grijns sierde zijn gezicht. "Pikant eten.. Hmm, daar zeg je me wat.." Zei hij. Dave kon zich nog zo gemakkelijk die lekkere pikante schotel met vlees herinneren. Maar vooraleer hij zou beginnen kwijlen of wat dan ook nam hij een slokje van de wijn waar hij eerst droogjes mee walste. Dave nam er een slokje van, vond hij best goed. "Hij is lekker." Zei hij, doelend op de wijn. Dave wreef zijn haar naar achteren, luisterde naar wat ze nog te zeggen had over het feit dat ze mannen met snorren best sexy vond. "Getsie." Reageerde hij droogjes. Het was nogal logisch dat hij mannen met snorren niet sexy vond, hij was dan ook geen homo! "Maar ja, wat weet ik daar nou van.. Meisjes .. Blergh. Nooit zal ik ze begrijpen!" Dave lachte, nam nog een slok van zijn wijn en haalde daarna luchtig zijn schouders op. Laat ons zeggen dat Dave meisjes niet echt verstond, de ene keer waren ze boos en de andere keer overhyper. Dave keek Lauren liefjes aan. "Misschien moeten we morgen of zo eens naar het strand gaan hé! Kunnen we samen gaan surfen!" Dave keek haar nieuwsgierig aan, aan haar gezicht te zien merkte hij dat ze best wel van surfers hield. Maar daar zou hij maar niet over beginnen. Hij zag Lauren al zo voor zich op het strand, hoe hij zijn armen om haar heen zou slaan als ze samen zouden surfen. Dave grijnsde bij die gedachtes en beelden. Ja, daar twijfelde hij geen seconde aan. Lauren zou niet mis zijn op het strand! Toen de ober voor de derde keer aankwam keek hij hem even verbaasd aan. Maar meteen wist hij wel waarom. Dave had zijn bord al op, en blijkbaar was het voor die mensen de gewoonte het bord direct te komen halen. Dave liet zijn bord nemen, keek de man na. et was nie techt een magere vent, hij mocht ook wel eens gaan fitnessen! Dave maakte er maar geen opmerking over, keek Lauren voor een moment aan. "Nu weet ik wel nog steeds niet wat jouw interesses zijn. Doe jij aan sport?" Dave keek haar geïnteresseerd aan. Dat wou hij ook wel eens weten, aan haar figuur te zien moest ze toch redelijk sportief zijn? Of was ze zo'n type dat super veel dieëte en zo nooit bijkwam. Om daar achter te komen moest hij maar geduld hebben, en doen deed hij dat.

Lauren nam gebruik van het moment waarin er niets gezegd of gevraagd werd en stopte een paar happen eten in haar mond. Dave was de eerste die de stilte doorbrak, namelijk door te reageren op de eerder gezegde woorden over pikant eten. Zijn reactie was nogal vaagjes, waardoor ze niet goed wist wat ze erop moest zeggen. Waarschijnlijk dacht hij nu aan pikant eten, zo leek het in ieder geval wel te zijn.
"Mag ik zeggen dat ik het raar vind dat je wijn drinkt?" zei ze, terwijl ze haar eigen glas in haar hand hield en hem vanover het glas aankeek. Ze had het wijndrinken niet bepaald achter hem gezocht, ze vond hem meer een type dat zich samen met zijn vrienden ging bezatten met bier op een vrijdagavond. Glimlachend nam ze een slokje van haar wijn en zette deze terug op tafel, waarna ze een paar happen van haar salade nam.
Vervolgens begon hij over surfen, morgen al?! Morgen kon ze echt niet, ze had afgesproken met een vriend rond te hangen. Ze had hem al meerdere keren teleurgesteld door het af te zeggen, dus dat kon ze echt niet maken. "Hmm.. misschien." zei ze grinnikend, "Ik kan alleen niet de hele dag. Wat wil je liever: 's ochtends tot begin middag of eindmiddag tot 's avonds?" glimlachtte ze. Beiden zouden kunnen, het bleef toch lang licht..
Het verbaasde haar hoe snel Dave zijn bord op kon eten, maar ze liet zich er niet door opjagen. Rustig stopte ze nog een hapje in haar mond, luisterend naar zijn volgende vraag. "Ja. Tenminste.. als je hardlopen een sport noemt. Ik wil graag voetballen, maar ik moet het nog leren." antwoordde ze eenmaal haar mond leeg was. Eigenlijk had ze het voetballen een beetje links laten liggen, maar ach..

Dave keek haar even raar aan. "Raar? Mannen kunnen ook wijn drinken hoor!" Dave keek haar even triomfantelijk aan, haalde daarna luchtig zijn schouders op. Hij had wel wijn leren drinken van zijn grootouders, hij had het nooit met zijn ouders kunnen doen aangezien die redelijk vroeg stierven aan kanker. Dave liet een kleine zucht horen, walste met zijn glas wijn en dronk dat daarna slok per slok op. Hij zou zich hier niet echt gaan bezatten aangezien hij Lauren nog heel en wel thuis wilde voeren. Alhoewel, ze waren te voet. Dave keek Lauren aan en glimlachte daarna scheefjes. Ze had ook zo'n mooie ogen, met dat bruine haar en dan haar volslanke lichaam. Dave keek naar het bord van Lauren, zag dat ze rustig op haar gemak at. En zo hoorde het ook! Ze moest zich ook helemaal niet haasten omdat zijn bord al op was. Dave voelde een steek van jaloezie gaan toen hij Lauren zag twijfelen. Het was bijna zo goed als 100% zeker dat ze met één of andere gast zou afgesproken hebben. Anders leek het nogal logisch dat ze direct 'ja' zou gezegd hebben. "Maar als je morgen een of andere afspraak hebt met een vent, doet er niet toe. Dan wel een andere keer." Zei hij luchtig waarna Dave zijn bruine ogen op zijn bord week. Ergens voelde hij aan dat de hele tijd met Lauren afspreken hem volledig in een jaloerse stemming zou brengen, steeds als hij haar zou zien. Dave haalde diep adem, nam vlug nog een slok wijn. Nu smaakte de wijn opeens wat zuurder waardoor hij het vertikte nog een slok zou nemen. Hoe de smaak zo kon veranderen door je opeens rot te voelen. Toen Lauren weer begon te praten probeerde Dave zijn ogen weer op haar te richtten en te luisteren naar wat ze zou zeggen. Toen ze over haar sporten begon knikte hij losjes. "Dat is leuk, ik kan je altijd wel wat leren voetballen als je dat wilt." Zei hij vriendelijk met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij kon best zeggen dat Dave rap van emoties veranderde. Eerst was ie boos en daarna juist weer vrolijk. Daarom dat hij ook nooit echt boos op iemand kon zijn omdat dat zeker na vijf minuten alweer over was.

"Ze kunnen wel wijn drinken.. Maar of het ook echt honderd procent hetero staat?" zei Lauren op een plagende toon. 1-0 voor Lauren..
Een zachte grinnik ontsnapte haar, terwijl ze het laatste restje van haar wijn opdronk. Ze schonk nog wat in van de fles die de ober bij hun tafel had staan en deed niet bepaald weinig in haar glas, ach wat.. Met alcohol werd alles een beetje leuker. Haar eten was ondertussen op waardoor de ober voor de vierde keer langskwam, dit keer haar bord meenemend. Lauren wachtte even met antwoorden op Dave terwijl ze ondertussen een slok van haar wijn nam, omdat ze relationship-issues die al leken voor te vallen terwijl ze nog niet eens een relatie hadden niet met de halve wereld wilde delen.
Hierna keek ze Dave aan, de blik in haar ogen vertelde dat ze schoon genoeg had van zijn paranoia en zijn act als jaloers vriendje maar de glimlach daarentegen vertelde dat alles just fine was. "Dave.. God, ik wist niet dat ik dit ooit tegen een jongen zou zeggen, maar.. Kan je asjeblieft eens stoppen met het spelen van de dramaqueen?" zei ze lachend, waarna ze een hand voor een kort moment op zijn wang plaatste als lief gebaar en om aan te geven dat ze het niet zo beledigend bedoelde als het er misschien uit was gekomen. "Ik ga niet constant vreemd, en die jongen die ik morgen zie is gewoon een vriend. Ik heb met hem in de box gelegen als baby en ik zal hem altijd zien als vriend, niets meer." zei ze met een vaag glimlachje. Waarheid was dat ze wel een tijd hadden gedated, maar alsnog waren ze uit elkaar gegaan en zag Lauren hem weer gewoon als een vriend. Hij zag het anders, maar Lauren haar nuchtere geest zorgde ervoor dat ze zich niet in een moment liet meeslepen en ze dus nooit meer opnieuw wat met hem zou kunnen beginnen. Tyson was gewoon een verleden als vriendje, en een toekomst als vriend, meer niet.
"Ehm.. Ik wil nu graag naar huis.." vertelde Lauren wat twijfelachtig, terwijl ze aan het tafelkleed pulkte en ergens in de verte staarde. Dave had haar eerlijk gezegd wat afgeschrikt..

Dave moest lachen om haar opmerking die ze maakte. Enkel reageerde hij er niet op, hield wijselijk zijn mond aangezien Lauren duidelijk een plagende toon had ingezet. Ergens was hij wel verbaasd over haar opmerking, had zin om wat op haar af te slingeren maar klemde zijn kaken op elkaar. Dave balde onbewust zijn vuisten, onzichtbaar voor Lauren aangezien hij het onder hun tafel deed. Dave schudde zijn haren naar achteren, keek Lauren ongemakkelijk aan. Misschien deed hij wel als een 'dramaqueen' maar dat was heus zijn bedoeling niet. Dave haalde luchtig zijn schouders op, zette een kleine grijns op zijn gezicht. "Dramaqueen, word ik opeens als een wijf gezien." Merkte hij droog op. Zijn lippen werden één streep. Ja, die uitspraak van Lauren had hem wel afgekraakt. Net alsof er iemand recht in zijn gezicht had geslaan. De hand die ze op zijn wang zette deed hem bezwijken. Gauw schudde hij zijn hoofd naar links zodat de hand er wel af zou moeten gaan. Hij had nu echt geen zin in klef gedoe, vond dit niet het juiste moment. En al wist hij dat Lauren het goed bedoelde, haar uitspraak had haar eerlijk gezegd zwaar afgeknapt. En toen Lauren voorstelde om naar huis te gaan knikte hij zonder enige emotie. Misschien was dat wel het beste. Hij stelde zich recht, keek naar de richting van de ober en legde een briefje van 20 euro op de tafel. Hij had het uitgerekend en het kwam uit op 15.50 euro, de rest mocht het restaurant hebben. Dat deed er voor hem nu niet echt toe. Dave keek naar Lauren, stapte daarna naar de deur en liet die achter hen dichtvallen. De koele bries streek langs zijn armen en deed hem kippenvel krijgen. Nu konden ze twee dingen doen, of Dave stapte alleen naar huis en liet Lauren haar gang gaan. Of hij ging met haar mee en kon het misschien nog recht zetten. Dave liet zijn ogen op die van Lauren neerstrijken. "Zeg jij het maar. Wat gaan we doen? Als je alleen weg wilt, mij best. Ik ben van plan hier nog wat rond te hangen." Concludeerde hij duidelijk waarna hij naar de grond keek en met zijn voet een plukje gras wegschopte.