The Retired Old Lady’s Determination

Dave keek Lauren, die onder hem lag, even aan en lachte bij haar woorden. "Die schoen, ik wou eens weten hoe hard die wel niet stonk. Best vaag, maar laat ons zeggen dat dat moment niet gebeurd was, want dan voel ik me gênant tegenover een meisje als jij." Dave voelde de kus op zijn lippen, hoorde wat Lauren zei wat op een kleine verleiding poging leek. "Wat ik zou doen, iets wat je niet wilt weten, schatje." Dave speelde het spelletje lekker mee, zag de licht gekleurde broek van Lauren en besefte al meteen dat deze grasgroene plek misschien toch wel geen goed idee was, maar ach Lauren zou het vast wel zeggen moest ze het vervelend vinden. "Allereerst zou ik je dood pletten, je dood kietelen en daarna je begraven in de tuin." Dave lachte bij zijn eigenlijk niet echt grappige lol en zoende haar daarna op haar lippen. "Nee, dat nu ook weer niet. Maar wat zou jij willen, lieffie?" Dave beëindigde de kus door deze woorden die hij heel zacht uitsprak. Ergens was hij wel benieuwd wat ze nu voor zin in petto had, Lauren wist altijd wel wat. En dat maakte haar zo anders dan andere meisjes, Lauren was gewoon veel knapper, leuker en had gewoon een goed gevoel voor humor. Dave drukte zijn lippen in haar hals, zoende haar enkele keren op haar wang, lippen en net naast haar mond. En die geur die Lauren had, hij kon wel eeuwig zo over haar hangen. Dave voelde zich best wel goed bij haar in het gezelschap, ze had iets aantrekkelijks. Dave lachte waarna hij op zijn handen steunde en Lauren even helemaal niet meer zoende en haar afwachtend aankeek. Zou Lauren zonder enige aanraking voor een vijftal minuten kunnen? Lauren had best wel wat ondeugend in huis dus hier was Dave wel nieuwsgierig naar. "En wat gaat het stoute meisje nu doen?" Dave bleef haar speels aankijken, waarbij er pretlichtjes in zijn ogen zichtbaar waren. Een betere tijdverdoender bestond er gewoon niet. Lauren was het perfecte speelgoed, al was Lauren voor hem natuurlijk geen speeltje dat hij later zou weggooien. Lauren was blijvend, dat wist hij wel.

Haar grijns verbreedde zich toen Dave zei dat zij het niet zou willen weten, hetgeen wat hij dan met haar zou willen doen. Ze had ergens wel een idee wat hij zou willen, namelijk hetgeen wat iedere jongen wilde, maar toen hij zei dat hij haar eerst dood wilde pletten, dan dood wilde kietelen en dan wilde begraven in zijn achtertuin kon ze niet voorkomen dat de verbazing haar gezicht bereikte. Wat voor zieke fantasieën had hij wel niet? "Wauw. Dat is echt het liefste compliment dat ik ooit heb gehad. Je wilt me dood hebben." mompelde ze sarcastisch, hoewel het niet kwetsend bedoeld was, wat ze aantoonde met een twijfelachtige glimlach. Of ze er echt blij mee moest zijn, zijn woorden, that is, wist ze niet. Ze besloot het maar te negeren verder, net als de droom die ze afgelopen nacht had waarbij ze onder een zwembadhoes terecht kwam waar zich toevallig allerlei mensetende spinnen bevonden. Het was een gruwelijke droom geweest, en ze kreeg nu nog kriebels als ze terugdacht aan het geluid dat ze maakten.
Een onwillekeurige grijns verscheen op haar gezicht toen Dave informeerde naar wat zij wilde, en omdat ze een dergelijke vraag al verwacht had had ze hier rekening mee kunnen houden. "Dat je me uitnodigd om bij je te blijven slapen, vannacht." fluisterde ze zachtjes, waarna er een ondeugende glimlach op haar gezicht verscheen. Hij had haar wel genoeg hints gestuurd om dat te mogen vragen, toch? "Maarja, als je mij niet in mijn sexy lingerie naast je wilt hebben liggen moet je dat zeggen hoor, ik zal het wel begrijpen." voegde ze er met een speels lachje aan toe, waarna ze haar ogen genietend sloot en met haar handen door zijn haar kroelde toen hij haar in haar nek zoende. Toen Dave haar vroeg wat ze nu wilde doen keek ze voor een moment bedenkelijk naar zijn gezicht, waarna er een brede grijns op haar gezicht verscheen. Toen, plotseling, wist ze hem omver te krijgen -iets waar de zich zelf ook over verbaasde- en duwde ze hem met de bovenkant van haar buik op zijn rug. Zo bleef ze liggen, zo schuin over zijn buik, lachend. "Dit?" zei ze vervolgens zachtjes grinnikend, waarna ze hem zoende.

Dave keel Lauren onder hem aan, zag de verbazing op haar gezicht en de sarcastische opmerking die erop volgde. Ergens was hij wel wat teleurgesteld in de opmerking van haar, kon ze de grap niet vatten? Dave besloot het te negeren, er niet op in te gaan aangezien hij geen ruzie met haar wilde, alles behalve dat! Toen ze haar voorstel deed, wat zij graag wilde met hem schoot hij in de lach bij haar paar zinnen. "Wat een subtiele hint." Dave zag dat ze hem ondeugend aankeek waarbij Dave niets anders kon doen dan haar mee vragen. "Lieve Lauren, jij wilt me toch wel vergezellen deze nacht? In jouw o zo sexy lingerie?" Dave keek haar met een grijns op zijn smoel aan waarbij hij opeens voelde dat zijn lichaam gedraaid werd. Alhoewel Lauren normaal gezien hem niet zou kunnen omrollen had Dave een tikkeltje mee gewerkt, maar dat hield hij maar achterwege aangezien hij Lauren haar trots niet wilde afnemen. "Dus zo gaat dat van tegenwoordig bij de sexy girls?" Dave keek haar ondeugend aan met speelde pretlichtjes. Hij lag nu mooi op zijn rug, rustig te wachten op wat Lauren met hem van plan zou zijn. Toen ze echter een kus op zijn lippen duwde had hij zijn bovenlichaam wat opgeheven zodat hij zijn hand in haar nek kon leggen en zijn andere hand losjes op haar heup. Zo trok hij haar ietwat naar hem toe. Toen de kus na een tijdje toch werd beëindigd streek hij met zijn tong langs haar lippen, grijnsde bij zijn doeningen. Bij een meisje als Lauren kon je toch niets anders doen dan..een soort van flirten? Dave grijnsde, keek haar nog steeds aan met enige verleiding. Dave kon best wel cute kijken dus had hij zijn puppyoogjes opgezet. Met zijn lippen kwam hij naar haar nek, drukte steeds lager kusjes in haar hals tot net boven haar topje waar hij uitdagend een kus net boven haar borst had geplaatst. Ergens was hij wel benieuwd hoe ze daar zou op reageren, ging hij te veel te rap? Was die ene zoen te ver? Dave besloot om toch maar te wachten op wat zij zou zeggen, ook al vond hij dit spelletje best wel leuk. En terwijl hij op een reactie van Lauren wachtte liet hij zijn hand naar haar wang gaan, streek met zijn duim erover. Wat was ze zo mooi, had ze zo'n zijdezachte huid. Dave beet op zijn onderlip, wilde niet te veel van stapel lopen. Maar wat kon hij anders doen in het bijzijn van zo'n sexy meisje?

Subtiele hint? Dat hij dat opgemerkt had betekende tenminste wel dat hij de hint gesnapt had, maarja, dat was ook niet bepaald moeilijk voor een persoon. Jongens daarentegen mochten hints nog wel eens straal negeren dus had ze deze speciaal voor Dave extra duidelijk gemaakt. En dan zei hij dat hij het een onsubtiele hint vond? Beter een onsubtiele hint, dan een hint die helemaal niet opgemerkt werd, vond ze dan toch.
"Tuurlijk." antwoordde ze droogjes, met een zelfvoldane grijns op haar gezicht, toen Dave haar vroeg om vannacht bij hem te overnachten. Sexy lingerie? Ze moest zeggen dat ze niet bepaald rode pakjes in haar lingerie-lade had liggen, maar was een zwarte BH met kant en een voornamelijk kanten string ook sexy voor hem? Ze twijfelde er niet aan, voornamelijk omdat haar setjes en vooral de vulling ervan niet bepaald afgekeurd waren door de jongens.
De kussen die de jongen vervolgens in haar nek en net boven haar borst plaatsten deden haar even rillen, maar niet bepaald een rilling van walging. Ze lachtte toen hij hier mee ophield en tekende met haar vinger rondjes op zijn borst terwijl ze haar blik op hem gericht hield. "Wat gaan we nu doen?" vroeg ze met een twijfelachtig glimlachje op haar gezicht, nadat ze haar blik van zijn gezicht naar haar hand verplaatst had. Ze stopte met het tekenen van de rondjes en legde haar hand plat op zijn borst neer, genietend van de warmte die hiermee vrijkwam.

[Sawry.. Dit was alles wat ik er uit kon krijgen. Je weet waarom =)..]

Dave keek haar voor een moment aan en hoorde dat Lauren vroeg wat ze zouden kunnen doen. Dave haalde zijn schouders op. "Ga jij het zeggen?" Dave keek haar even aan en stelde zich daarna recht waarna ze Lauren haar hand vastnam. "Ik weet eigenlijk wel wat, zie je die huizen daar verderop..?" Dave keek Lauren even uitdagend aan. "Eén van die huizen staat zo goed als leeg, is wel een privéterrein, ze hebben een zwembad." Dave lacht, keek haar aan en wist niet echt hoe ze daarop zou reageren. "Misschien kunnen we wel wat gaan zwemmen in dat privé zwembad, er is daar toch niemand. En stiekem, is dat niet spannend?" Dave fronste waarna hij Lauren haar reactie ging af peilen. "En daarna kunnen we naar mijn kamer, als dat een troost kan zijn.." Dave grijnsde waarna hij haar kuste en zijn hand in haar nek legde. Hij keek haar afwachtend aan, deed zijn schoenen aan die hij daarnet had uitgeschopt aangezien hij in het gras was ga zitten. "En? Of heeft mevrouw sexy nog andere voorstellen?" Dave grinnikte waarna hij zijn broek afklopte die wat vol hing van gras en modder. "We kunnen natuurlijk ook wat anders doen, zand rollen ... Uhh, wat voor onzinnige dingen zijn er nog te beleven in dit zo goed als bosgrond?" Dave liet zijn blik over een stel bomen gaan. "Of we kunnen een boom in klimmen. Al denk ik niet dat jij daar voor staander voor bent, of ben ik fout? Ooit aan Free Running gedaan?" Dave keek haar nieuwsgierig aan. Hij had het al veel gedaan, en kon het dan ook redelijk goed. Hij liep op een dicht bijzijnde boom en liet er zin voeten op knallen. Hij duwde zich af tegen de boom en lande na een salto achterwaarts weer neer op de platte grond. Tevreden knikte hij waarna hij Lauren aankeek. Wat zou zij ervan kunnen, of zou ze het veel te gevaarlijk vinden? Dave was wel wat gewend van Lauren, misschien dat ze hem hiermee nog kon verrassen en verbazen. Wie weet.

Lauren grinnikte zachtjes toen Dave haar op een vreemde manier vroeg of zij iets wist wat ze konden doen, en net toen ze haar voorhoofd wat fronsde en na begon te denken onderbrak hij haar gedachtes door te zeggen dat hij eigenlijk wel wat wist. Zwemmen in een privé zwembad? Dat idee stond haar wel aan, eigenlijk, vooral omdat de luchtige kleding die ze droeg niet echt luchtig genoeg was om de hitte van de dag kwijt te kunnen raken. Ze had het warm, vooral zo half over Dave heen liggend en hun hitte delend. Desalniettemin had ze het niet oncomfortabel warm, dus zou ze ook best aan de rand van het zwembad kunnen zitten om te zonnebaden.
Ze kon een lach niet onderdrukken toen Dave als een gek begon te ratelen, zoals gewoonlijk wanneer hij ergens enthousiast over was. Ze vroeg zich af of zijn gedachtes écht van het ene onderwerp naar het andere schoten of dat dat alleen maar zo leek, en bedacht een samenvattend antwoord op alle vragen die hij gesteld had. "Nee, dat zwemmen in het zwembad lijkt me toch echt het beste. Ik vraag me alleen af hoe het met het water zit.. Want als je zegt dat het huis zo goed als leeg staat lijkt het me dat het hele zwembad onder de algen zit, maar dat zien we vanzelf wel, denk ik." glimlachtte ze naar hem. "En nee, nooit aan freerunnen gedaan. Ben niet echt bepaald het actieve type, op joggen en andere dingen na. Sorry om je teleur te stellen." zei ze lachend, waarna ze van hem af ging en rechtop ging staan. Hier klopte ze haar lichtgekleurde kleding af waar een paar grasvlekken op verschenen waren, en gooide ze haar haren over haar schouder. Ach, die vlekken zou ze er toch wel uit kunnen krijgen met wat wasmiddel..?

Dave keek naar Lauren hoorde dat ze het zwem idee wel het beste vond. Dave knikte daarna begrijpend. Misschien was hij wel een beetje hyperactief nu ze opeens wat gingen doen. Een zucht schoof van zijn lippen. "Dat zwembad zit niet met algen hoor, het staat nu niet echt leeg maar het staat te huur. Er komen vaak mensen naar toe om te gaan kijken, ondertussen zit dat zwembad wel vol met chloor aangezien de eigenaar het vol gooit." Dave grinnikte, dacht aan de laatste keer dat hij met zijn vrienden ernaar toe waren gegaan. Hij keek Lauren aan en zag dat ze het stof van haar kleurrijke kleren had afgeklopt. Dave liet zijn hand de hare nemen en trok haar daarna zachtjes mee naar de richting van de huizen. "Kom, een paar meters stappen en we zijn er al dus zo erg is het niet. Of moet ik je dragen?" Dave grinnikte waarna hij haar hand losliet en haar op zijn rug zette. Na een meter te hebben gestapt liet hij haar voorzichtig van zijn rug zakken. "Oké, nu kun je wel stappen." Lachte hij. Dave haalde diep adem, begon het op het lopen te zetten. Misschien zou Lauren gewoon blijven stappen, haar koppigheid op kop. Maar dat kon hij nu natuurlijk niet weten. Dave zag het leegstaande huis steeds dichterbij komen. Uiteindelijk bereikte hij de stoep van de straat. Hij keek van links naar rechts om te zien of er geen auto's aanmaken. Maar dit was een redelijk stille wijk waar er bijna geen mensen naar toe kwamen. Een verlaten straatje kun je wel zeggen. Dave keek achter zich of Lauren volgde en wenkte haar daarna. "Er is hier toch niemand." Dave liep naar de achtertuin van het huis die nog redelijk groot was. Er stond een grote trampoline met daarachter een reusachtig zwembad. De mensen zouden dit huis kopen om hun tuin, daarom dat het huis ook achterlijk duur was. Dave gooide zijn shirt over zijn hoofd, deed zijn broek uit en was ergens wel blij dat hij vanmorgen zijn zwemshort had aangetrokken onder zijn broer. Je wist maar nooit waar de dag naar toe zou leiden. Dave sprong het water in na het water eens goed bekeken te hebben. Het water was helder blauw, het was blijkbaar nog geen dag of twee geleden dat het schoongemaakt was. Hij liet een zucht horen toen hij boven kwam. Het was lekker lauw water door de zon die erop scheen. "Lauren?" Dave keek naar het zij wegje waar Lauren normaal moest langs komen voor naar het zwembad te gaan. Ze zou vast wel komen.

Lauren haar 'ik-heb-geen-zin-om-in-vies-water-te-zwemmen' gezicht klaarde op toen Dave zei dat er geen algen in konden zitten omdat de eigenaar het huis regelmatig schoonmaakte, maar deze opklaring verdween vrijwel direct toen hij vervolgens meldde dat het zwembad wel vol chloor zat. Chloor.. Ze zag nu al haar gladde, bruine haren kroezen en lelijk worden doordat ze aangetast werden door het chemische middel dat nogal vaak in zwembaden werd geloosd, en het vooruitzicht zorgde er niet echt voor dat ze zin had om het water in te gaan. Dave ging haar voor naar het privézwembad van het verlaten huis, en terwijl Lauren haar haren in een warrige knot samenbond omdat ze bang was dat het chloor haar lange, bruine lokken aan zou tasten liep ze achter hem aan. Hij zag er goed uit aan de achterkant, dacht ze terwijl een speelde grijns zich om haar lippen speelde, en nadat hij om een hoekje verdween bleef ze even vertwijfeld staan. Het leek haar grappig om weg te gaan, om zijn kwade of gekwetste gezicht te zien als hij ontdekte dat ze hem in de steek had gelagen, maar tegelijkertijd wílde ze niet eens weg bij hem. Ze vond het gezellig voor zolang het duurde en hoewel ze die gezelligheid ongetwijfeld bij andere jongens kon zoeken bleef ze liever, kostte het haar ook wat minder moeite om iemand te zoeken.
Toen ze aankwam in de achtertuin van het huis merkte ze op dat Dave al in het zwembad lag, en eenmaal ze een blik op zijn bovenlichssm geworpen had -wat weliswaar moeilijk te zien was door het breken van het licht door het wateroppervlak- glimlachtte ze breed naar hem. Ze zocht een droog plekje uit aan de rand van het zwembad en ging daar zitten, haar benen in het water latend. "Misschien is dit hier zo gek nog niet." gaf ze lachend toe, waarna ze op haar rug ging liggen en met haar benen nog in het verkoelende water lag.

Dave keek naar Lauren die na een tijdje toch naar het zwembad was gekomen. Hij kon het niet laten zijn blik eens over haar gehele lichaam te laten gaan. Damn, wat was ze sexy met die dot in haar haren. Dave beet zachtjes op zijn onderlip. Toen ze zich echter neerzette en haar benen in het water liet glijden zwom hij op haar af. "Geen zin om erbij te komen schatje?" Dave legde extra de nadruk op het woordje 'schatje'. Hij was best wel benieuwd hoe ze erop zou reageren. Hij had het natuurlijk niet gebruikt voor haar écht schatje te gaan noemen, meer een schattig bijnaamje dat hij eens wou uittesten.Met een grijns rond zijn lippen legde hij zijn handen tegen de rand van het zwembad en hees zijn lichaam uit het water. Hij liep met zijn geheel gebruinde huid op Lauren af en nam haar in zijn armen. "Geen zin om te zwemmen?" Dave lachte waarna hij haar eens bekeek. Eigenlijk wilde hij samen met haar het water inspringen, ook al had ze haar kleren nog aan. Maar toch bedacht hij zich, het wazs nooit prettiig om met natte kleren het water weer uit te moeten komen. Met een kleine zucht zettye hij haar weer neer en sprong zelf het water weer in. "Zij maar blij dat ik je het water niet heb ingegooid, want stiekem wou ik het wel." Zei hij uitdagend toen hij het water uit kwam. Met zijn arm ging hij in een krauw beweging zwemmen en dook daarna weer onder. Het water was echt heerlijk. Niet te koud en niet te warm. En met de zon er nog eens bij, dat was gewoon heerlijk! Ergens hoopte Dzve dat Lauren erbij zou komen, dan kon hij haar eens lekker plagen. "Lauren.. Kom je.."Zei hij smekend met een pruillipje op zijn gezicht. Hij knipperde overdreven met zijn wenkbrauwen zoals je meisjes wel zag doen. Hij grinnikte en liet die blik maar zakken. Hij zag er een beetje, homo uit .. Dave zwom weer naar Lauren toe en stak zijn tong uit. Meteen daarna spetterde hij water naar haar lichaam. "Hehe" Lachte hij en wachtte geduldig af wat ze zou doen.

Lauren had al kunnen voorspellen dat hij niet rustig rondjes zou zwemmen in het zwembad eenmaal ze in de buurt ervan zat, en moest zachtjes lachen toen Dave haar kant op zwom. Het was grappig om te zien wat voor bepaalde acties effect hadden op jongens, niet dat hij een soort experiment was. Integendeel!
"Misschien zo." glimlachtte ze, nadat ze had opgemerkt dat hij haar schatje had genoemd. En niet zomaar schatje, hij noemde haar schatje met nadruk. Hij noemde haar zo omdat hij het sarcastisch bedoelde, óf omdat hij haar reactie op zijn koosnaampje wilde weten. En aangezien ze niet veel hoogte van Dave en zijn acties kreeg wist ze geen onderscheid te maken tussen de twee, waardoor ze het woord maar met een twijfelachtige lach afsloot. Ze slaakte een kort en zacht gilletje toen Dave haar in zijn armen nam, wat -hoewel ze hem aan had zien lopen- toch behoorlijk onverwachts kwam. Zijn lichaam was bij een directe aanraking koud, maar zodra hun huid elkaar langer aanraakte begon het wat aangenamer te worden.
"Oh, en als je dat gedaan had.. dan.. dan!" begon Lauren, maar ze wist haar zin niet af te maken. Want wat zou of kón ze hem aandoen? Hem natspetteren met wat water? Ze kon niet veel uithalen met haar lichaam, maar als daarbij doodkietelen of begraven onder een golf water hoorde dan zou ze dat zeker doen. "Rustig maar, ik kom al.. Zodra je niet die puppy-ogen laat zien, want daar kan ik niet tegen." zei ze lachend, waarna ze haar shirt over haar hoofd uit trok. Hieronder droeg ze een zwarte Bh en ondergoed wat twijfelde tussen een normale onderbroek en een string. Gelukkig beide zwart, omdat het anders door zou gaan schijnen eenmaal het nat geworden was. Ze liet zich het water in glijden en hapte even verschrik naar adem, omdat het zo'n verschil was met de hitte van daarnet. Lauren klampte zich direct aan Dave vast en drukte haar nog warme lichaam tegen het zijne aan. "Één probleempje.. Ik kan niet zwemmen." mompelde ze heel zachtjes met een twijfelachtig glimlachje op haar gezicht, terwijl ze hem niet los durfde te laten.

Dave zag dat ze haar shirt over haar hoofd gooide. Hij kon het dan ook niet laten zijn ogen over haar gehele lichaam te gaan. En dat was nog niet zo erg want, damn die was ...knap. Dave hield zijn adem in en zwom onder om ervoor te zorgen dat Lauren zou zien dat hij bijna knal rood werd. Toen hij eenmaal boven kwam voelde hij plots dat Lauren haar armen om hem had geklemd. Dave kon natuurlijk niet zeggen dat ze haar armen van hem moest afhouden want stiekem vond hij het best aangenaam. Een warm gevoel steeg naar zijn onderbuik waarbij hij toch wel raar opkijk. Hij had al met zoveel meisjes geflirt, laat staan dat hij bij haar zo'n warm gevoel kreeg. Hij lachte en keek haar verbaasd aan. "Jij? Niet kunnen zwemmen?" Hij keek haar aan. Ja, dat verklaarde wel waarom ze zo aan hem geklit zat. Hij gooide zijn armen om haar heen en drukte haar tegen hem aan. "Nog nooit geprobeerd dan?" Dave wilde haar best leren zwemmen als ze dat wilde. Hij nam haar bij haar middel vast en hees haar het water op en zette haar op zijn schouders. Hij nam haar handen vast. "Hou je goed vast aan mijn hoofd, straks kun je eens proberen op mijn schouders staan." Dave grinnikte terwijl hij haar benen vast hield zodat ze niet van zijn nek zou glijden. Hij wou haar geen angst aanjagen. "Als je gewoon wilt in mijn armen liggen moet je het zeggen hé." Dave wilde niet dom overkomen bij Lauren, niet nu hij blijkbaar wat verliefd werd. Na een tijdje rond zwemmen met haar op zijn nek ging hij naar de kant en tilde haar op de rand van het zwembad. "Jij bent niet mis in die lingerie." Dave schoot in lachen uit en keek haar recht aan waarna hij zijn haar wat door elkaar schudde aangezien dat zo plat als een vijg stond. Dave sprong ook uit het water en ging naast haar zitten. Hij schudde zijn haren extra dicht bij haar uit en grinnikte. "Heb je het hier naar je zin?" Probeerde hij haar reactie van dit alles te peilen. Hij wilde toch wel dat Lauren zich op haar gemak zou voelen bij hem. Hij wilde een goeie vriend voor haar zijn, en misschien wilde zijn verlangen toch wel wat meer ..

"Ja.. is dat zo heel gek dan?" ze glimlachtte even kort, en vroeg zich daarna af of het wel een gek iets van haar was. Er waren tegenwoordig zo veel mensen die zich gewoon konden laten drijven in het water, die niet kopje onder gingen zoals zij deed.. Eigenlijk verbaasde het haar dat ze zich met gemak in het water liet glijden, zonder panische doodangsten uit te roepen, en gaf Dave de schuld hiervan. Misschien voelde ze zich dusdanig bij hem op haar gemak dat ze haar angst en slechte ervaringen aan de kant zette? De keer dat het water haar longen binnenstroomde en het verstikkende gevoel haar keel steeds dichter kneep herinnerde ze nog als de dag van gisteren, dat was zeker..
"Jawel, ik heb het wel geprobeerd.. Maar.. Je snapt het, slechte ervaringen. Ik durf niet meer." vertelde ze wat onsamenhangend en awkward, en nadat hij een rondje met haar gezwommen had en hij haar weer op de kant zette zuchtte ze opgelucht. Weer een keer overleefd. Misschien, als hij het echt zo graag wilde zou ze kunnen zwemmen. Maar dan in een ondiep baby-badje van het openbare zwembad. Ja.. daar zou ze wel in durfen te zwemmen! Of in het ondiepe gedeelte van de zee? "Oh, shut up." grinnikte ze zachtjes. "Ik had geen keus sinds ik niet wil dat mijn kleren doorweekt worden." voegde ze er aan toe, denkend dat Dave een grapje maakte over die lingerie. Als hij het zo wilde spelen kon ze ook nog wel een grapje maken over zijn zwembroek, niet dat ze dat in haar hoofd haalde te doen. Wat als ze hem zou kwetsen en hij niets meer van haar moest hebben? Oh, de onzekerheid! Wat haatte ze die..
Dave ging naast haar zitten, waardoor de verleiding hem te omhelzen groter werd. Natuurlijk hadden ze 'iets', maar zolang dat 'iets' niet iets zeker werd wist ze niet hoe ze zich in zijn buurt moest gedragen. Ze glimlachtte om zijn vraag omdat ze het grappig vond dat hij wilde weten of ze het leuk vond in en rondom zijn buurt, en schudde even kort haar hoofd. "Natuurlijk." antwoordde ze simpeltjes, schouderophalend. "En jij dan? Begin je je nog niet te irriteren aan mij?" vroeg ze vervolgens grinnikend, een zekere mate van zelfspot erin verwerkend.

Dave knikte begrijpend. "Ik kan het me maar al te goed voorstellen Lauren .. Als de dag van gisteren.." Dave keek haar even aan en liet zijn blik daarna over het water glijden. "Ik kon een jaar geleden ook niet zwemmen .. Mijn broer had me er dan ingeduwd niet echt beseffend dat ik niet kon zwemmen. Want ja, wie liep er daar nou mee te koop? Ik ging kopje onder en was op het nippertje af niet verdronken. Mijn vader had me gered .." Dave zuchtte en haalde zijn schouders op. "Tjah, ik moest gewoon kunnen zwemmen dus heb ik héél voorzichtig met mijn vader geoefend aangezien die me had overhaalt om te gaan zwemmen. Ik had ook gewoon gezworen na die dag om nooit nog water in te gaan. En nu, nu deins ik voor niets meer terug." Dave glimlachte naar Lauren en voelde hoe verleidelijk het wel niet was om zijn arm rondom haar te leggen. Uiteindelijk won zijn verlangen het van zijn verstand en zwierde hij zijn arm rondom haar middel. "Dus je vind het maar niets dat je hier naast me zit in je lingerie?" Speelde hij vrolijk het spelletje mee. Hij kietelde haar in haar zij en grinnikte. Een kleine kriebel ontstond in zijn buik. Man, wat was dat raar. Dave besloot zijn gedachten van zich af te houden zodat er geen stiltes van zouden komen. Lauren informeerde hem dat ze het het hier wel naar haar zin had met het simpele woordje 'natuurlijk'. Nou, daar was hij al blij om. Als ze dan de waarheid sprak, maar dat geloofde hij best. Hij lachte bij haar volgende opmerking. "Ja, ik irriteer me rot aan jou .." Zei hij sarcastisch waarna hij haar even losliet en daarna in de lach schoot. "Lauren meissie, waarom heb jij toch zo weinig zelfvertrouwen. Ik zou niets liever willen dan je bij mij hebben." Floepte hij er opeens uit. Oh my gosh, had hij dat nu echt gezegd! Hij kon zijn tong wel afbijten. Oké, dat verraadde hem ook wel duidelijk. Hij keek vluchtig naar het water en beet daarna op zijn onderlip. Sheezes, wat had hij nu weer gezegd .. Wat moest Lauren nu weer van hem denken.

Lauren probeerde een klein glimlachje op haar gezicht te houden om niet over te komen als een volkomen mislukkeling, maar toen Dave er daadwerkelijk serieus op in ging liet ze haar glimlach varen. Haar ogen werden groot van verbazing toen hij vertelde dat ook hij een slechte ervaring had met zwemmen, maar dat hij een manier had gevonden om er weer overheen te komen: namelijk door steeds vaker te oefenen met zijn vader. Betekende dat dat ook Lauren over haar fobie heen zou kunnen komen? Net zoals het haar gelukt was om geen angst meer te hebben voor clowns? Nouja, angst had ze eigenlijk nog wel voor ze, maar ze begon niet langer panisch te schreeuwen als ze van die enge mensen op de straat opmerkte.
Toen hij zijn arm om haar middel sloeg liet ze haar hoofd opzijvallen, zodat ze leunde op zijn brede schouder. Het was fijn om zo te zitten naast hem, mét hem, en de vraag die hij haar stelde deed haar kort grinniken. "Tuurlijk vind ik het wel wát.. Ik laat je van een van mijn beste kanten zien, geen enkele jongen kan deze verleiding toch weerstaan?" zei ze zelfverzekerd, met een brede glimlach die haar gezicht sierde. Ze vond het altijd grappig om naast zelfspot een hele zelfverzekerde indruk te maken, vooral omdat dit eigenlijk helemaal niet het geval was. Misschien was ze gewoon wat verlegen op sommige momenten, en was ze zo ingesteld en kon ze het niet veranderen? Ze zuchtte even kort en zweeg vervolgens om naar zijn woorden te luisteren.
En die woorden kwamen hard aan. Hij irriteerde zich aan haar? Zijn woorden hadden wat vermoeid of sarcastisch geklonken, maar ze kon het niet helpen te denken dat het ook daadwerkelijk zo was. Worst-case scenario noemde ze dat; uitgaan van het ergste, dan kon het altijd meevallen. Toen hij vervolgens het tegenovergestelde zei van wat hij daarnet had gezegd richtte ze haar blik op hem, om zijn gezichtsuitdrukking te pijlen en er zo hopelijk achter te komen of hij ditmaal de waarheid sprak. En zijn woorden leken dicht bij de waarheid te zitten, hij leek zelfs voor een moment te schrikken van wat hij daarnet had gezegd, en dat deed haar goed te zien. Misschien moest ze die slechte gevoelens, die twijfels, gewoon achter zich laten en er niet meer aan denken? Ze beet op haar onderlip en plaatste haar hand op zijn bovenbeen, hem aankijkend. Met haar andere hand streelde ze rustig zijn kaaklijn en lippen, en drukte hier niet veel later een zachte kus op. "Dat is mooi, want ik zou ook niets liever willen." zei ze met een knipoog, waarna ze haar blik van hem afwendde en ook naar het heldere water keek.

Dave bleef strak voor zich uit kijken en wist niet echt om te gaan met wat hij daarnet had gezegd. Net alsof hij al die tijd zijn kaarten niet had laten zien en ze nu opeens open kaart speelde. Dave haalde diep adem toen hij opeens een hand op zijn bovenbeen voelde. Hij keek om en voelde een warme rilling over zijn rug gaan. Toen ze echter zei dat geen enkele jongen die kantjes van haar zou kunnen weerstaan keek Dave weer voor zich. Hij voelde zich nogal vervelend jaloers omdat Lauren wel met meer jongens op stap ging en hij dus niet de enige in haar leven zou zijn. Toen ze zijn kaaklijn streelde sloot hij voor kort zijn ogen maar gaf geen kik, bleef lusteloos zijn hoofd voorwaarts houden. Het had hem wat versteend, hoe ze zei dat geen enkele jongen dat kon weerstaan. Had ze dan echt zoveel oog voor zoveel jongens? Het maakte Dave verschrikkelijk jaloers. Hij voelde plots een zoen op zijn lippen gevolgd door een paar woorden. Hij reageerde kort maar echt erop in gaan deed hij niet. Hij zat er nog steeds zo over in. "Lauren, zit je dan bij zoveel jongens?" Sprak hij opeens over zacht. Zijn stem leek wel voor een moment over te slaan. Je kon duidelijk merken dat Dave hierover echt serieus was en een duidelijk antwoord wilde. Hij had het niet zo op 'meisjes delen'. Dave keek naar het water en sprong het water weer in. Hij moest toch wel even wat zwemmen om te bekomen. Die zin had hem wel goed beet gehad. Dave dook onder en probeerde zijn handen tegen de bodem te zitten. Hij wou eens al zijn adem opdoen onder water en dan pas boven komen. Het hielp bij hem meestal wel om even alles te vergeten aangezien je alleen maar lette op je ademhaling. Maar waar hij niet aan dacht was dat als hij zolang onder zat het voor Lauren vast een raar zicht moest zijn. Toen hij eraan dacht dat Lauren zou denken dat hij zelfmoord wou plegen of zo en zei zich in het water wou werpen. Dave proestte water uit en bubbels kwamen naar boven. Zo vlug als hij kon kwam Dave boven en keek naar Lauren die daar gelukkig nog zat. Hij zwom naar haar toe en legde zijn armen rond haar benen. "Ik wil je gewoon niet delen, my dear." Dave glimlachte even maar ergens was hij wel ernstig. Hij zwiepte zijn haren naar achteren en kuchte wat water uit zijn mond die hij daarnet verongeluk had binnen gewerkt.

Lauren keek nietsvermoedend voor zich uit, naar het water wat door de bewegingen van daarnet rustig tegen de overkant van het zwembad aan kabbelde. Het was fijn om bij Dave in de buurt te zijn, vooral omdat ze zich op zekere mate bij hem op haar gemak voelde. Natuurlijk had ze af en toe het idee dat ze verkeerde dingen zei of deed, maar als je iemand leuk vond had je eigenlijk altijd dat idee.
Pas toen de jongen zachtjes begon te spreken en haar vroeg of ze dan echt zo aan het rondscharrelen was bij zo veel jongens keek ze hem met opgetrokken wenkbrouwen aan. Wat in gódsnaam was er plotseling met hem aan de hand? Hij leek zo.. depressief en het leek net alsof hij zichzelf van binnen wel op kon eten. Mjom. Maar serieus, waar haalde hij dat opeens vandaan? Ze had het toch niet plotseling eruitgeflapt..? Voordat ze antwoord kon geven was hij al weg, verdwenen onder water, waardoor ze zachtjes moest lachen. Hij leek er echt mee te zitten terwijl dat eigenlijk helemaal niet hoefde. Want zelfs wanneer ze nog een andere jongen zag staan naast hem, dan hoefde hij zich niet druk te maken om het feit dat ze hem zou verlaten. Niet dat ze nu wat met elkaar hadden, maar voor het geval dat. Wacht eens even.. leek hij er zo erg mee te zitten dat hij zichzelf probeerde te verstikken? Niet dat het zou gaan lukken, haar beste vriendin had het ooit eens geprobeerd toen ze nog klein waren en bij haar had haar sterke drang te overleven haar gedwongen weer naar boven te zwemmen. Die sterke drang om te overleven was bij de mens het meest aanwezig, bewezen door onderzoek, dus zelfs wanneer je het nog zo graag wilde kon je niets inbrengen tegen je instinct. Alles wat haar dus restte was het wachten op Dave, wachten tot hij weer boven zou komen, en dit deed hij niet veel later.
De aanraking, zelfs al was hij nog zo klein, deed haar goed. Alsof hij toch niet boos of gefrustreerd was of zichzelf wilde vermoorden. Toen hij echter weer zei dat hij haar echt niet wilde delen, zuchtte ze even kort, wetende dat ze toch iets van een reactie moest geven. "Dave.." begon ze, zoekend naar woorden, "Er is echt niemand of niets waar je je zorgen over hoeft te maken. Bovendien ben ik nu nog volledig single dus volgensmij hoef je mij niet te delen met anderen, want ik ben de jouwe niet." mompelde ze, waarna ze wat pijnzend en sullig voor zich uit keek. "Wowh, sorry.. Dat kwam er wat gemener uit dan bedoeld." mompelde ze, waarna ze hem onder water duwde en wachtte tot hij weer boven kwam. "Opnieuw!" riep ze vrolijk, waarna ze hem met een dazzling smile aan keek. "Dave.." begon ze, opnieuw zoekend naar woorden, "Je hoeft je geen zorgen te maken. Ik denk niet dat ik snel een ander tegen het lijf komt die nog geweldiger is als jou." zei ze grijnzend, waarna ze hem onderzoekend aankeek. Ze was nieuwsgierig of hij haar woorden geloofde, en als hij dat niet deed.. Tsja, dan had ze hem nog een hoop te vertellen, op te biechten. Want het was niet zo dat ze graag de eeuwige single wilde zijn, ze wilde bij Dave zíjn. Alleen wist ze zelf nog niet half hoe graag en vond ze het stiekem een beetje eng om na zo'n lange tijd weer een vaste relatie te hebben.

Dave keek Lauren aan en knikte daarna op het woord dat ze uitspraak, ook wel zijn naam 'Dave' genoemd. Dave zijn ogen werden groot en even leek zijn hart wel te breken. Figuurlijk dan. Dave kon haar woorden niet geloven, en de manier waarop ze het uitsprak was net alsof het haar niets kon schelen. Dave balde onbewust zijn vuisten. Toen hij echter besefte dat hij moest antwoorden op haar woorden. "Laur.." Meteen werd zijn zin onderbroken en kwam er water in zijn mond. Hij proestte het water uit zijn mond en zag de big smile op haar gezicht. Hij trok zijn wenkbrauwen op en lachte. "Opnieuw?" Dave keek haar recht in haar ogen aan, wist niet echt de juiste woorden te vinden. Toen Lauren eenmaal opnieuw begon en hem uitlegde dat hij niet bang moest zijn knikte hij. "Dat is dan mooi, want niemand is gewoon sexyer dan mij." Zei hij droogjes waarna hij met een over grote grijns zijn kin wat ophief en dan deed alsof ie alles was. "Vrouwe schone, uw ridder komt u halen.." Kwam er eenmaal van uit den hoge uit. "Nee, reken daar maar niet op." Biechtte hij al lachend uit waarna hij Lauren even aankeek en ondertussen al alles van daarnet vergeten was. Alhoewel, die ene uitspraak van Lauren zat toch in zijn geheugen gegrift. Dave spatste wat water naar Lauren haar kant en had ondertussen Lauren vast genomen. Dave nam haar in zijn armen goed stevig tegen zijn borstkas geduwd. Dave legde zijn hand in haar nek en drukte zijn lippen op de hare. Hij hief zijn knie wat op zodat Lauren op zijn knie kon gaan steunen en hij haar beter vast kon nemen. "Nu je nog single bent, is het toch niet erg om je even mijn meisie te noemen? Al is het maar voor vandaag..?" Dave kreeg pretlichtjes in zijn ogen. Die ene grijns was al weg en had plaats gemaakt voor een zoete oprechte glimlach. Hij beschouwde Lauren hééél stiekem toch als zijn vriendinnetje, maar dat zei hij maar niet. Lauren wilde liever nog wat afstand, dat was duidelijk te horen en zien aan Lauren. Alhoewel, soms kon hij niet echt weten of ze nu de waarheid sprak of niet. Dave haalde diep adem en zorgde ervoor dat hij Lauren niet losser liet. Dave schudde zijn haren naar achteren en legde zijn hand op Lauren haar wang waarna hij daar met zijn duim kort over streek. De warmte in zijn onderbuik weer te gaan vlammen aangezien er verschillende rillingen door zijn lichaam gingen.

Lauren keek Dave met een uitgestreken gelaat uit toen hij haar verkondigde dat 'niemand sexyer was als hij was'. Oh, en hier kon ze niet uit opmaken dat zij niet de enige die er een leven na het zakken van de zon op na hield? Ook Dave leek met deze opmerking aardig wat zelfvertrouwen achter hand te hebben, en volgens Lauren kon hij dit zelfvertrouwen alleen maar hebben verkregen door veel, maar dan ook veel gedated te hebben. Was er iets aan hem wat ze nog niet wist? Waarschijnlijk waren er miljoenen dingen.
Ze sloeg haar armen om zijn nek en hield hem ietwat angstig maar meer ontspannen als voorheen vast, naar hem glimlachend. Ook de kus op haar lippen deed haar glimlachen en omdat het zo'n heerlijk gevoel teweeg bracht drukte ze haar lippen vrijwel direct weer op de zijne, haar verslaving niet langer beheersen kunnend. Zijn volgende vraag bracht wat verontwaardiging in haar naar boven, niet dat ze dat hem liet merken. Natuurlijk vond ze het erg! Ze wist dat hij, omdat hij haar vandaag zijn vriendin mocht noemen, hij haar morgen ook zo zou noemen onder het mom van 'gister mocht het ook'. En van dagen kreeg je weken, van weken maanden en uiteindelijk zat ze aan hem vastgeplakt zonder ook maar enige vorm van vrijheids van meningsuiting. Echter beet ze zichzelf toe dat haar verleden zich onmogelijk kon herhalen en ze er een stokje voor zou zetten als het zo ver leek te komen, en toverde ze na een tijdje een glimlach op haar gezicht. "Oké, omdat jij het bent." zei ze met een lach, waarna ze een zacht kusje in zijn nek plaatste.

Dave merkte dat Lauren toch niet zo zeker was over het feit dat hij haar lieffie zou noemen of iets in die aard. "Maar ik geef je je eigen vrijheid, Lauren. Dat moet je goed blijven onthouden, wil je weg; dan ga je weg." Verzekerde hij haar. Je kon goed aan Dave merken dat hij de waarheid sprak. Hij kon dan wel van een meisje houden, als ze weg wilde of hem niet meer zag zitten dan was dat haar keuze. Soms zou je denken dat hij nogal hebberig was maar dat was niet zo. Oké, hij durfde wel gemakkelijk 'schat' of 'zoetje' zeggen maar daarmee kon je toch niet bewijzen of zeggen dat hij aan mensen plakte. Hij kon er nog niet aan denken dat er dat een meisje bij hem zou doen. Hij kon zich nog goed herinneren dat hij eens met een meisje samen was geweest. Die stond dus elke dag voor zijn deur met de vraag van; "wat heb je vandaag gedaan, ben je iets gaan doen?" En elke keer had Dave geantwoord dat hij nergens naar toe was gegaan. Ook al was dat soms een dikke leugen. Maar wat zou je zelf zijn? Als hij zou zeggen dat hij toch ergens heen was gegaan leek ze een hele vragenlijst op te stellen. Verschrikkelijk! Daarom dat het dan ook niet echt onvoorspelbaar was dat hij het had uitgemaakt nog de zelfde dag. "Wat ik dus gewoon wil zeggen is dat ik gerust je vrijheid respecteer." Zei hij liefjes waarna hij haar zoende en zijn lippen op haar lippen plaatste. Dave glimlachte oprecht en dook onder met Lauren in zijn armen. Om haar reactie te weten als hij dat zou doen moest hij het toch uittesten? Meteen nadat ze onder waren kwam hij weer boven met Lauren goed in zijn armen. Dave was héél stiekem Lauren aan het leren met water omgaan. Zijn vader had net hetzelfde met hem gedaan, héél onverwachts onder gegaan. Dave wist nog goed hoe stoned hij had gekeken. "Vond je dat eng?" Dave wist dat hij de woorden van zijn vader nogal kloonde maar dat maakte op dit moment niet echt veel uit. Dave was van zijn angst vanaf gekomen dus moest hij dat gewoon aan Lauren ook leren. Zwemmen, dat was gewoon iets dat je moest kunnen zonder er angst aan over te houden. Dave zwom met haar naar de zijkant en hees haar op de platte grond, alweer. "Lauren, ik wil je nu gewoon vragen.. Wil je van je angst of niet? Als je wilt, ik ben er voor je oké?" Dave keek haar aan en hield zijn hand voor zijn voorhoofd om te beletten dat de zon recht in zijn ogen zou schijnen.

Lauren vernauwde haar ogen voor een kort moment en toverde een droge uitdrukking op haar gezicht nadat Dave had gezegd dat ze haar eigen vrijheid behouden mocht en weg mocht gaan wanneer ze dat zelf wilde. "Kan jij soms gedachten lezen?" vroeg ze met een flauw grijnsje, hiermee aangevend dat hij precies het probleem van haar had aangestipt. Lauren was nogal gesteld op haar.. ja, hoe zeg je dat.. vrijheid. Op het maken van haar eigen beslissingen, en was -nu ze er zo over na dacht- als de dood om zich ergens voor in te moeten houden alleen maar omdat ze een vriendje had. Desalniettemin had ze geen vreemde stoornis en was ze niet een meisje die iedereen playde. Ze zou best over die angst heen kunnen komen als ze wilde, met gemak zelfs, alleen het willen was bij haar tot nu toe altijd afwezig geweest. Er liepen gewoon te veel leuke jongens rond, en Lauren kwam ze altijd nét tegen als ze een vriendje had. Over oneerlijk gesproken..
Lauren werd op een brute manier uit haar gedachtes gehaald en nadat ze haar ogen opende -die ze van schrik gesloten had- merkte ze dat haar vizie vervaagd was. Ik ga dood, was de eerste gedachte die haar binnen schoot eenmaal ze had opgemerkt naar welke helse plek Dave haar had ontvoerd. Verschrikkelijk! Lauren wilde ademen maar het lukte niet, haar longen vulden zich niet met lucht maar met water. Luchtbelletjes vonden hun weg naar boven toen Lauren het water uit probeerde te hoesten, met als gevolg dat ze nog meer water binnenkreeg. Toen, alsof de kwelling niet lang genoeg kon duren, werd ze plotseling naar boven gehaald. Lauren had niet lang op de bodem gelegen, Lauren was niet klein en het was niet haar teddybeer die ze in haar handen hield. Verward door de gebeurtenis die zo verschilde maar toch zo overeenkwam met die van vroeger bleef ze liggen, verzopen en zonder enige tekens van leven.
Ze opende haar ogen na een tijd. Woede brandde furieus door haar aderen en dit was duidelijk terug te vinden in de venijnige blik in haar ogen. Wat Dave zei negeerde ze, in plaats daarvan begon ze haar kleren op te rapen en aan te trekken. "Mij opnieuw laten verdrinken zal echt niet helpen mij over mijn angst heen te komen, Dave." zei ze, waarna ze zich om draaide en de tuin uit liep. De straat over, een paar afslagen rechts, stoppend bij een houten bankje dat onder een treurwilg stond.

"Maar.." Dave keek naar Lauren die van hem wegliep, haar kleren nam en het op het lopen zette. Machteloos keek hij haar na, wist niet hoe hij hierop moest reageren. Wat had hij nu weer fout gedaan? "Mij opnieuw laten verdrinken zal echt niet helpen mij over mijn angst heen te komen, Dave." Had ze nog tegen hem gezegd. Dave herhaalde de woorden enkele keren in zijn hoofd en merkte uiteindelijk waarom ze zo venijnig had gereageerd. Maar besefte ze dan niet dat hij enkel wou helpen? Dave voelde zich kwaad vanbinnen, balde zijn vuisten onwillekeurig en zag zijn knokkels wit worden. Hij moest het toch ook altijd verprutsen. Dave had de neiging om Lauren achterna te lopen maar dat deed hij niet. Hij moest zich er aan herinneren dat hij Lauren alle vrijheid zou geven, zelfs als ze weg wou gaan en hij daar niet zo content over was. Dave haalde zijn hand door zijn haren en liet een korte zucht horen. Oké, hij kon haar zo gewoon niet laten gaan. Zo vlug als hij kon sprong hij uit het water en liep zonder zijn kleren van de grond te nemen de straat op. Hij zat zo goed als in zijn lange zwemshort zonder shirt. Meteen kreeg hij vele meisjesblikken op hem gericht. Eentje kwam zelf naar hem toe. Ze leek haar handen op zijn borstkas te leggen waarbij Dave haar verontwaardigd aankeek. "Wil jij eens met je gore poten van me af blijven." Beet hij haar venijnig toe. Oké, dat was wel wat grof. "Ik ben gewoon nogal verward, wil je me gewoon met rust laten? Sorry." Zei hij nu wat zachter en liep van haar weg. Hij keek hulpeloos om zich heen en zag uiteindelijk Lauren op een bankje zitten. "Lauren.." Dve kwam zachtjes dichterbij en wilde zijn armen rond haar heen slaan, maar deed het niet. Hij ging naast haar zitten, waar er toch wel een goeie twintig centimeter tussen zat. "Ik had je niet moeten onderdompelen met mij erbij, ik deed het om goed te doen. Zou je denken dat ik je wilde verdrinken? Daarvoor zie ik je veel te graag." Flapte hij er dat laatste opeens bij. Dave draaide zijn hoofd weg, keek Lauren niet meer aan. " 't Is maar dat je 't weet." Gooide hij nog over zijn schouder waarna hij weer naar het zwembad liep en daar zijn kleren aantrok. Lauren had de keuze gemaakt, ze wou van hem weg. Toch? Dave voelde zich tamelijk rot maar dit had hij niet gewild, en dat zou Lauren maar al te goed moeten weten. Dave liep nadat hij zijn kleren had aangedaan de straat weer op en keek nog eenmaal naar Lauren om daarna naar het pleintje verderop te stappen, zonder nog achter zich te kijken. Hij zou hier op dit pleintje wel blijven hangen, bij zijn favoriete klimboom die hij, moest Lauren hem niet zo afgesnauwde hebben, nog zou willen getoond hebben. Hij kwam hier wel eens vaker, al was het maar om na te denken. Dave liet zich met een zucht tegen een tak aanvallen, legde zijn armen losjes naast zijn zij en sloot zijn ogen.

Lauren bleef een tijdlang zitten, niet omdat ze hoopte dat Dave haar achterna zou komen of de jongen die daarnet langs was gelopen nog een keer langsliep (oké, dat laatste misschien wel, hij was niet verkeerd) maar omdat ze hier wel rustig zat. Ze hoefde geen rekening te houden met haar kamergenoot of kamergenote, aangezien ze die niet had, en was van plan vanavond uiteten te gaan. Eerst wilde ze namelijk samen met Dave, maar een kleine verandering in de plannen zorgde ervoor dat ze dat niet meer gewild had. Nu ging ze wel alleen, het gebeurde haar vaak genoeg dat er een jongen bij haar aan tafel schoof en ze uiteindelijk alsnog een leuke avond had, zoals laatst gebeurd was met Lyron.
Een beweging viel haar op in haar ooghoeken, en een korte blik die kant op vertelde haar dat het Dave was die naast haar was komen zitten. Ergens was ze blij met die twintig centimeter die tussen hen in zat, ergens was ze er ontevreden over. Goh, wat haatte ze haar besluiteloosheid op momenten als deze. Toen hij begon te spreken hield ze een neutraal gezicht aan, aangezien het snel in een boze zou resulteren als ze niet op zou passen. Het irriteerde haar dat Dave zijn actie nadat ze boos was weggelopen pas als 'niet goed' zag, en niet ervoor. Als hij het ervoor had bedacht zou haar haar niet nat zijn en haar wimpers niet aan elkaar plakken.
De woede die ze van haar gezicht af wist te houden was wat minder moeilijk bij haar stem vandaan te houden. "Weet ik veel wat jij denkt." reageerde ze boos, waarna ze net als hem haar gezicht van hem afdraaide. Ook sloeg ze haar armen over elkaar en zo bleef ze een tijdje zitten, te koppig om te kijken of de jongen uit haar zicht verdwenen was. Na een lange tijd alleen te hebben gezeten begon ze zijn gezelschap te missen, dus stond ze op om ernaar opzoek te gaan. Uiteindelijk vond ze hem, zittend tegen de grote stam van een boom aan. Ze glimlachtte onwillekeurig bij het zien van zijn gezicht met zijn ogen gesloten, zou hij slapen? Ze ging met beide benen aan één kant van Dave staan, hij leek niets te merken, en zakte daarna door haar benen zodat ze op haar knieën voor hem stond. "Hey." zei ze zachtjes, waarna ze haar handen op zijn kaaklijn plaatste en hem kuste.

Dave zag dat Lauren nogal vaak in de richting keek waar er zonet een jongen voorbij liep. En dan zei ze dat ze niet veel leukere jongens als hem zou tegenkomen. Dave vond het allemaal nogal vaagjes. Lauren kon als ze wilde op eender welke jongen afstappen, en hem nog eens goed verleiden ook. Dave wist goed genoeg dat dit niet kon blijven duren, Lauren zou haar vrijheid gewoon missen. De One night stands die ze met elke gast zou kunnen doen zou moeten plaatsen maken voor Dave. Dave schudde zijn hoofd bij die gedachte, Lauren zou dat gewoon niet aankunnen. En dat wist hij gewoon, voor de tijd dat hij haar nu kende. Dave keek Lauren nog eenmaal aan, sloot zijn ogen weer opnieuw. Waarom zou hij zich nog zo druk moeten maken om één meisje. Dave liet een grote zucht horen en probeerde wat te slapen. Hoe hard en pijnlijk die tak in zijn rug nou prikte. Meteen werd hij uit zijn slaap gerukt door een korte 'hey'. Een tikkeltje verbaasd opende hij zin ogen en voelde de zachte lippen op de zijne. Hij wilde haar zo goed als wegduwen, maar vond de kracht niet dat te doen. "Waarom? .." Dave kon zijn zin niet afmaken. Hij streek met zijn tong langs zijn lippen, de smaak van Lauren haar lippen nog smakend. "Oké, weirdo girl." Merkte hij op. Dave haalde zijn hand door zijn haren en liet zijn hand op haar wang rusten. Hij kon maar best niet meer beginnen over daarnet. "Im sowry, het was niet mijn bedoeling je te doen schrikken." Zei hij en voor ze zou reageren legde hij zijn hand in haar nek. Hij duwde zijn lichaam wat tegen het hare en drukte zijn lippen tegen Lauren haar lippen. Hij glimlachte en zette zijn handen naast haar lichaam tegen de grond, duwde haar rug tegen het gras aan. Het gras was niet nat, dus zou Lauren er niet tegen kunnen protesteren. Ja, je kon best goed zeggen dat Dave zijn best deed om het nu niet weer te verpesten. Als dit was wat ze wilde dan kreeg ze het, ook al was het voor Dave nog steeds niet zo overtuigend. "Nou, wat zou je ervan denken als ik je uit eten vroeg?" Zei hij met een grote grijns op zijn gezicht. Hij had best wel wat honger en het was ondertussen al wel donker. Hoe de tijd zo snel was gegaan, soms begreep hij het gewoon niet meer. Dave drukte nog een laatste kus op haar lippen en duwde zichzelf daarna overeind, lichtelijk wachtend op haar antwoord.

Lauren voelde aan dat Dave schrok of op zijn minst twijfelde toen zij haar lippen op de Zijne geplaatst had, maar waarom? Zou het komen doordat ze witheet was geweest en twintig minuten later gewoon weer liefjes tegen hem deed? Toen hij zich verontschuldigd had kon ze een korte lach niet onderdrukken, en merkte ze dat ze het fijn vond als het weer enigszins goed tussen de twee was. "En het spijt mij dat ik zo boos op je werd. Maar een feit is dat ik gewoon niet lang boos op je kan blijven." ze ging met haar vinger even over haar lippen, waar de smaak van Dave zijn zoete lippen nog op te bespeuren was, "Daar ben je gewoon te leuk voor." verklaarde ze hem vervolgens nonchalant, waarna er een brede glimlach op haar gezicht verscheen. Ook Dave die de touwtjes in handen nam was extreem aantrekkelijk, vond ze, terwijl ze zich door Dave liet leiden. Toen hij naar haar mening veel te snel stopte opende ze haar ogen weer, en keek ze hem rustig aan. Uit eten? "Gezellig! Ja, doen we." antwoordde ze. Ze wist niet wat ervoor had gezorgd dat Dave plotseling zo veranderd was, maar zolang hij zo zou blijven vond ze het totaal niet erg. Hij had onbewust een enorm sexy uitstraling en Lauren vond het niet erg wat meer tijd met hem door te brengen als dat mogelijk was. Echter kon ze het niet laten te bedenken wat er vanavond en met name vannacht allemaal zou gaan gebeuren, en liet het uiteindelijk over aan het lot om te beslissen. Ze bleef in het gras liggen, haar armen naast haar hoofd gelegd, en maakte door haar ogen te sluiten een rustige indruk. Alleen Lauren wist dat ze alles behalve rustig was en stond te springen meer tijd met hem door te brengen.

Dave lachte bij de reactie van Lauren. Die leek haar ook te verontschuldigen. Mooi, dan konden ze allebei weer opnieuw beginnen als vrienden, als het dan nog niet meer was dan vrienden. Dave kon Lauren ook niet echt zijn vriendinnetje noemen, daar was het voor hem nog te pril voor. Of juist niet? Dave had er nu nog niet echt een houvast op, alles kon morgen even goed gedaan zijn. Lauren was niet echt iemand die je makkelijk kon bereiken wat bepaald gevoelens, of zo kwam ze dan over. Dave zuchtte en keek naar Lauren die in het gras bleef liggen. Dave keek op zijn horloge en las dat het nu nog maar negen uur was. Ze hadden nog wel wat tijd. "We kunnen rond half tien gaan eten, aangezien het hier ook best gezellig is!" Sprak hij waarna hij zich naast haar nestelde en zijn arm rond haar legde. Hij hief haar wat op en zette haar op zijn buik. "Dat ligt wel zacht hé!" Sprak hij luchtig waarbij hij een grijns niet kon onderdrukken. Lauren was ook gewoon onweerstaanbaar door het maanlicht. En stiekem zat hij wel naar haar diepe halsuitsnijding te kijken die hem verschrikkelijk fascineerde. Dave kon dan wel een goed gemanierde jongen zijn, jongens hadden gewoon hun goeie interesse voor vrouwen. En bij Lauren kon je er gewoon niet echt naast kijken. Vlug draaide hij zijn blik af naar haar ogen en streek met zijn vinger langs haar kaaklijn. "Ik ben blij dat je naar me bent gekomen, ik zou me rot verveeld hebben.. Je bent gewoon veel te leuk, foei foei foei!" Wees hij haar op de vinger. Natuurlijk wat dat meer sarcastisch dan neutraal. Dave liet zijn lippen in haar nek neerdalen en legde zijn andere hand op haar heup. Hij streelde met zijn duim over het stukje stof dat hem toch wel wat irriteerde. Dave had zin om zijn huid tegen de hare te voelen, maar dat liet hij maar achterwege. Hier zou het toch niet kunnen. Dave dwaalde met zijn lippen langs haar nek naar omhoog en liet ze uiteindelijk op haar lippen komen. Hij nam voor enkele seconden haar onderlip beet en likte met zijn tong erlangs. Dit begon toch wel leuk te worden, met Lauren kon het ook gewoon niet anders!