Basketbal training

Noud trok zijn nieuwe basketbal kleding aan. Toen hij de zaal in kwam zag Noud dat hij als eerste was. Noud pakte een bal en gooide de bal door het net. daarna dribbelde hij naar de anderenkant hij sprong naar boven en gooide de bal erin.

Kevan kwam rustig binnen lopen, dit was de eerste basketbal training waar hij bij was en hij hoopte dat hij goed genoeg was. Hijzelf nam sport niet zo serieus, het was voor hem gewoon een spelletje, maar omdat het voor deze school zo belangrijk was zou hij toch goed zijn best gaan doen. Het geluid van het gedribbel dat door de zaal galmde gaf hem een goed gevoel, hij gebruikte de bank die aan de zijkant stond als steun om zijn voet op te zetten en strikte zijn veters. Het was nog niet zo druk, er was nog bijna niemand op deze training gekomen. Alleen hij en een jongen die dribbelde en de bal in de basket gooide waren hier. Kevan keek even naar de deur, maar liep al snel richting de jongen. ,,Hoi." zei hij vriendelijk, hij liep naar de bal die nu onder de basket lag, pakte deze op en dribbelde er mee weg. Op een aardige afstand draaide hij zich om en speelde de bal weer door aan de jongen, als teken van uitdaging of eerder uitnodiging om tegen hem te spelen, gewoon voor de lol. Tot de anderen er kwamen zou dit waarschijnlijk toch geen officiele training worden.

''Hoi." zei kevan. 'hoi kevan' antwoorden Noud. Noud was goed met namen daarom wist hij dat de jongen Kevan heten. kevan pakte de bal en dribbelde er mee weg. Noud keek tot dat hij de bal gespeeld kreeg. 'wil je spelen' vroeg Noud uitdagend. Noud dribbelde een stukje richting kevan. Noud gooide de bal weer in het net.

'Hoi Kevan.' had de jongen geantwoord, Kevan had geen idee hoe die jongen zijn naam wist maar het kon hem niet zo veel schelen, hij keek gewoon toe hoe de jongen hem uitdagerig toesprak en langs hem dribbelde, Kevan keek hem na en holde er achteraan, maar toen hij zag hoe de jongen de bal in de basket worp alsof het niets was tweijfelde hij of hij dit wel zou kunnen winnen. Ach, het was maar voor de lol. Snel rende hij langs de jongen en pakte hierbij de basketbal vlak voor zijn neus weg, al dribbellend rende hij richting de basket waar hij de bal in moest gooien, keek nog even om zijn schouder waar de jongen nu was en worp toen de bal richting de basket. Hij draaide een rondje m de korf maar viel er uiteindelijk toch naast.

Kevan had de bal uit de basket gehaald en dribbelde er mee weg Noud haalde hem in en wou de bal tegen houden die Kevan gooide maar hij gooide zelf al mis. Noud pakte de bal en dribbelde naar de andere basket. Noud had heel vaak ge traint. Noud dribbelde veder naar de basket, sprong en gooide de bal er weer in

Daphne liep de zaal in. ze zag in de zaal haar broer en een andere jongen. 'Kan je niet beter broertje' riep Daphne. Daphne deed haar naald hakken uit en deed haar gym schoentjes aan en rende het veld op. Daphne pakte de bal en dribbelde langs de jongens en gooide de bal achteruit erin. Ze zag haar broer gewoon denken: schep niet zo op. Daphne trainde meestal mee met haar broer als hij alleen trainden.

Kevan zuchtte, deze jongen was groter, sneller en duidelijk beter getraind. Hijzelf had alleen nog maar straat besketbal gespeelt, een beetje dollen met vrienden, meestal vijf tegen vijf ofzo, hij was daar altijd de snelle die zich door alle verdedegingen wist te loodsen, maar hij was niet gewend en zeker niet vanplan om te verliezen. Er kwam een meisje binnen lopen 'Kan je niet beter broertje!' riep ze tegen de andere jongen, fijn, meer mensen. Als er meerdere mensen om hem heen waren werd hij altijd nerveus, vooral als het onbekenden waren. Het meisje grapte de bal voor Kevan weg en worp deze achteruit in de basket. Waren die twee proffesionals ofzo? Ach, Kevan zouze in iederigeval niet laten winnen, niet dat hij niet tegen zijn verlies kon ofzo, maar daarmee zou hij voor zichzelf kunnen bewijzen dat hij goed genoeg was voor het team. Hij ving de bal op voor deze tegen de grond viel en dribbeld richting de andere basket, waar hij zich even op het bord achter de basket concentreerde en de bal worp. Deze stootte zacht tegen het bord aan en viel zo door de ring.

kevan speelde de bal door de ring. Daphne keek naar de jongen en pakte de bal en dribbelde langs haar broer en gooide de bal recht in de lucht en ze ving hem kort en gooide hem met een klein tikje recht in de basket.

'ga lekker in je tutu rond springen' riep Noud naar Daphne. Hij pakte de bal en speelde hem naar kevan. 'hoeveel train je' vroeg Noud vriendelijk aan Kevan.

'ga lekker in je tutu rond springen'riep Noud. 'Dit is net zo goed mijn training' lachte daphne terug. Daphne wou de bal Van Noud afpakken maar bij speelde hem naar kevan. 'hoelang train je al' hoorde ze Noed aan Kevan vragen. 'Ik ga me even om kleden' riep Daphne. Ze rende naar de kleedkamer en trok haar nieuwe sport kleding aan. Ze had gister nieuwe baskedbal kleding gekocht. Ze rende terug. 'waneer komt de rest' vroeg daphne aan de twee jongens.

'Dit is net zo goed mijn training' lachte Daphne. Noud draaide met zijn ogen. 'Ik ga me even om kleden' riep Daphne. 'gelukkig' zei Noud. 'kom spellen' zei hij vriendelijk. 'waneer komt de rest' vroeg Daphne. Noud negeerde haar.

Broer en zus kibbelde even met elkaar, Kevan begreep het niet echt, hijzelf had nooit ruzie met zijn zussen gehad, behalve dan met zijn oudste en dan meestal over Kat. 'Hoe vaak train je?' vroeg de jongen even ,,Eigenlijk nooit." antwoorde Kevan gewoon met een lichte glimlach, het meisje pakte de bal van de jongen af, die Kevan's vraag wat zijn naam had nog niet had beantwoord en gooide de bal richting hem. Kevan ving de bal op en begon er ontspannen mee te dribbelen. Het meisje rende weg om zich om te kleden, Kevan keek haar even na maar dribbelde oten naar de basket om vervolgens de bal in de basket te werpen, dat ging niet echt goed want da bal knalde tegen de ring en veerde een heel stuk terug. Daarna wam het meisje alweer terug 'Wanneer kot de rest?'haar broer leek haar te negeren dus besloot Kevan maar gewoon te antwoorden ,,Ik heb geen idee, maar ik hoop snel." Het was niet echt leuk om maar met z'n 3en te basketballen en eigenlijk wou hij zijn andere teamgenoten ook wel willen ontmoeten.

Ceveriche kwam de zaal in. in haar basketbal kleding kwam ze het veld op lopen. in haar mond zat kougom en ze blies af en toe een bel. 'labą dieną atžalų' zei Ceveriche in het Litouws. Ze keek naar het meisje. Ze zag er netjes uit. 'zo jij bent zeker met je twaalfde gestopt met volwassen worden' lachte Ceveriche. 'Kevan zeg mij dat je geen 18 bent maar 16' zei Ceveriche terwijl ze kevan bekeek.

(labą dieną atžalų betekent goede middag sukkels)

'zo jij bent zeker met je twaalfde gestopt met volwassen worden' lachte Ceveriche. Daphne draaide met haar ogen. 'Kevan zeg mij dat je geen 18 bent maar 16' zei Ceveriche. Daphne sloeg Ceveriche

Daphne stond ineens voor haar en ze werd geslaagen. Ceveriche veegde snel haar haar uit haar gezicht. Ceveriche sloeg terug en gaf daphne een knie en schopte haar naar benneden daarna gaf ze haar nog een laatste schop. Zo nog iemand ging ze veder

Daphne zag dat ceveriche haar haar uit haar gezicht weg haalde. Daphne kreeg een klap terug haar wang was helemaal rood daarna kreeg ze een knie in haar buik. ze had ceveriche nooit moeten slaan want ze was veel sterker. Daphne viel op de grond van de pijn daarna kreeg ze nog een na schop in haar buik Daphne bleef liggen van de pijn. 'zo nog iemand' hoorde ze ceveriche zeggen.

Er kwam nog een meisje die iets zei dat voor hem niet te verstaan was, al snel gevolgd door een belediging voor Daphne 'Kevan zeg mij dat je geen 18 bent maar 16.' zei het andere meisje, die hem blijkbaar niet mocht en ze keek hem onderzoekend aan. Kevan besloot het te negeren maar kon Daphne natuurlijk niet stoppen het meisje toch te slaan, ach, gelijk had ze. Maar hoe het meisje er op reageerde was erg overdreven, ze trapte Daphne hard tegen de vlakte en gaf ook ngo een schop na, Kevan's ogen schoten naar Noud, hoe kon een broer gewoon toekijken hoe zijn zusje zo inelkaar geslagen werd? Als hij het neit deed, dan Kevan maar. Hij zette een stap vooruit en duwde het meisje bij Daphne weg, natuurlijk niet hard en daardoor ook pijnloos. ,,Ik weet niet wat jullie tegen elkaar hebben en wat er mis is, maar ik zie geen reden meteen geweld te gebruiken." zei Kevan rustig, één moest de wijze zijn, hij moest in zijn hoofd eigenlijk wel wat lachen om zichzelf, normaal was hij altijd degene die altijd agressief werd als hij boos was en werd hij neidig op degene die hem verstoorde en nu deed hij het zelf. Kevan keek het meisje gewoon even aan maar zweeg verder.

Ik weet niet wat jullie tegen elkaar hebben en wat er mis is, maar ik zie geen reden meteen geweld te gebruiken." zei Kevan rustig. 'o jij bent moedig' zei ceveriche vriendelijk tegen kevan. Veel mensen durvde dat niet te zeggen. Veel mensen waren bang voor haar. Voor haar vriende was ze super lief. Maar daphne en noud vond ze maar niks. Kevan vond ze wel oke. Ceveriche gooide twee basketbal kaartjes naar kevan. Kaartjes kon je niet gooien daarom had ze ze ook vast geplakt aan een basketbal die ze naar kevan had gegooit. Ceveriche wou ze aan iemand van basketbal geven en de wedstrijd was vanavond al dus ja. 'doe er wat mee' zei ze tegen kevan.

'O, jij bent moedig.' waar de plotselinge karkter wisseling van het meisje vandaan kwam wist hij niet, maar Kevan was er wel blij mee, dit zou dus duidelijk niet op een gevecht uitlopen. Het meisje worp hem een basketbal toe en Kevan ving hem zonder moeite op, hij keek even aandachteg naar de kaartjes die op de bal waren geplakt en kwam er tot zijn verbazing achter dat het kaartjes waren voor de basketbal wedstrijd voor vanavond. Daar had hij al heen gewilt, om te kijken hoe het er hier aan toe ging en zo in te schatten of het wel echt iets voor hem was, maar hij had niet genoeg geld gehad om kaartjes én een outfit voor het valentijns feest te kopen. 'Doe er wat mee.' sprak het meisje ,,Ehm, dankje." zei Kevan wat onzeker, hij wist niet echt hoe hij moest reageren aangezien Daphne achter hem op de grond lag dankzij het meisje en het dus allemaal maar een vreemde situatie was. Hij draaide zich even om en hees Daphne omhoog ,,Alles nog heel?" vroeg hij even, lichtjes bezorgd, waanra hij vanuit zijn ooghoek even de reactie van het meisje probeerde te pijlen.

Daphne lag nog steeds met pijn op de grond. Ze kon niet horen waar kevan en het andere meisje het over hadden. Ze kon alleen haar eigen gedachte horen roepen: waarom heb je haar geslagen waarom waarom. Ze. Werd overeind geholpen. 'alles nog heel?' hoorde ze kevan aan haar vragen. 'ja alleen een bloedneus en een tand door mijn lip veder valt het mee zei daphne.

'ehum dankje' zei kevan. 'graag gedaan' antwoorde ceveriche. Ze zag hoe hijdaphne overijnd helpten. Dat is zijn eenige minpunt dacht ceveriche. Ze pakte een bal en ging een beetje opwarmen. Daarna ging ze gewoon door de basket gooien.

Noud zag dat Daphne een klap aan ceveriche gaf. het was dom want ceveriche sloeg haar naar de vlakte maar dat had hij niet gezien hij had een smsje gekregen dus hij zat helemaal in zijn telefoon. Toen hij zijn telefoon weg deed zag hij dat Kevan Daphne overeind hielp. Noud rende gouw naar Daphne toe. maar voor dat hij er was zag Noud dat ceveriche basketbal kaartjes naar kevan gooide. 'ehum dankje' werd er geantwoord door kevan. Nou kwam tot stilstand en hielp haar ook een beetje. ceveriche ging opwarmen. 'wat is er gebeurt kevan?