I hate that bitch.

Vaag staarde Kiara wat voor zich uit. Het mini rokje en truitje dat het meisje droeg waren nat en er zat een enkele scheur in, evenals haar blonde haar dat aan de zitzak vastgeplakt leek te zitten was nat en zag er verwilderd uit. In Kiara´s hand was stevig een flesje bier geklemd. Nonchalant nam ze een slok van het biertje. Wat druppels van de drank liepen langs haar mond en kin en druppelden op haar truitje die niet nog doorweekter leek te krijgen. Kiara zette even later het flesje naast haar op de grond waarna ze weer wezenloos naar de maan staarde die hoog boven haar in de donkere lucht getekend stond. Waarom ze er zo uitzag was niet echt een raadsel. Althans, voor haar niet. Zij kon er toch ook gewoon niets aan doen dat alle jongens haar verkozen boven een goedkoop sletje die er dacht sexy uit te zien in een lelijke jurk? Kiara's mondhoeken schoten een tikje omhoog bij de gedachten aan de jongen waar ze een uurtje geleden mee had staan tongen in de zee. Ze had nog zoveel meer met hem kunnen doen maar dat zijn stomme vriendin haar opeens in het water had geduwd sloeg helemaal nergens op. Nu zag ze er niet uit. Had ze met moeite ergens een biertje gescoord en zat ze nu eenzaam op het dak van school. Triest, eigenlijk. Kiara zuchtte en sloot voor een kort moment haar ogen waarna er een rilling door haar rug ging. En nu had ze het ook nog koud door dat stomme wijf! Zodadelijk moest ze zich maar eens gaan omkleden en zich eenzaam gaan voelen in haar kamer zonder Jacob en Jessica die verdwenen leken te zijn. Ah, Jacob was ook al zo'n lekker ding. Waarom waren alle leuke jongens altijd bezet of verdwenen ze opeens? Plotseling schoten Kiara's ogen open en ging haar hand naar de zak in haar mini spijker rokje. De rechthoekige vorm met ronde hoekjes van haar mobiel voelde ze maar of haar geliefde gsm het nog deed was nog maar de vraag. In een snelle beweging had Kiara het mobieltje uit haar zak gewist en drukte ze harder dan nodig was op de ontgrendel-toets. Twee keer probeerde ze het maar het beeldscherm bleef leeg en zwart. `Kut zooi,´ vloekte Kiara pissig waarna ze rechtop ging zitten in de zitzak en kwaad de mobiel naar de andere kant van het dak smeet. Kraaak... Pissig staarde Kiara enkele seconden naar het hoopje wat ooit haar mobiel was waarna ze met haar hand door haar haar streek en kort zuchtte. `Ik haat die bitch!´ schreeuwde Kiara dramatisch zonder onnodige scheldwoorden te gebruiken. Waarschijnlijk wist toch iedereen wat ze werkelijk bedoelde met die zin.

Niels was op weg naar het dak om gewoon even lekker te chillen. Want misschien deed hij dat wel te weinig de laatste tijd. Ach, des te meer om het nu te doen toch? Met een grijnsje duwde hij de deur open en meteen voelde hij het verschil van temperatuur, al was dit niet zo groot. Rustig keek hij rond, voor zover hij zag was hij hier alleen. Barst, weer niets te doen. Mompelend in zichzelf struinde hij in de richting van enkele zitzakken ergens dicht tegen de rand. Even dacht hij aan zijn kamergenote Sophia en grijnsde even. Ze was best wel lachen, en ze had ook nog eens een heel klein kantje dat hij niet kende. Maar dat maakte haar dan ook weer zo opgewekt soms. Hoewel dat ook aan iets anders kon liggen maar ja. Dat wist hij dus niet zeker. Opeens hoorde hij wat geschreeuw van een meisje. Nieuwschierig keek hij rond en iets verder van hem verwijdert zag hij een blond meisje. Ach, aangezien er toch niemand was besloot hij maar naar haar toe te gaan. En zo liep Niels naar haar toe. Uiteindelijk bleef hij staan en streek hij kort over zijn borstkast die verhuld zat onder een wit shirt. 'Dus, wie haat je, en waarom is ze een bitch?' Vroeg hij droogjes aan haar en zette een grijns op zijn gezicht. 'Bezwaar als ik je kom vergezellen, of ben je liever alleen met je haat tegen over die bitch?' Mompelde hij waarna zijn grijns weer verdween en hij zijn handen in zijn zakken stopte. Het blonde meisje voor hem was zeker niet mis, niet lelijk, zelfs heel knap eigenlijk. Ach, beter een knap iemand tegen het lijf lopen dan het compleet tegen overgestelde. Even gingen zijn ogen langs haar lichaam, waarna hij echter zag dat ze er nogal nat uit zag. Wat had zij uitgespookt? Gaan zwemmen met haar kleren aan ofzo? Of misschien door enkele mensen het water in gesleurd? Kort schudde hij die gedachte weg en wachtte op een reacttie van haar. Misschien moest hij wel gaan oprotten van haar ofzo. Het kon eigenlijk wel, want echt denderend was zijn aankomst nu ook niet geweest bij haar.

Verbaasd en ietwat overdonderd staarde Kiara met haar blauwe ogen naar de jongen die ze niet had gehoord toen hij zich een weg door de zitzakken had gebaand naar haar toe. Ze knipperde een paar keer met haar ogen waarna ze haar mond opende om iets te zeggen. Even aarzelede ze waarna ze slikte en zich probeerde af te vragen wie ze eigenlijk aan het haten was. Oh ja, meisje x die haar in het water had geduwd alleen omdat Kiara met haar vriendje had gezoend en daardoor haar mobiel kapot was en ze er niet uitzag. `Ze is een bitch omdat ze me in het water geduwd heeft om een idiote rede,´ zei Kiara pissig die om wonderbaarlijke reden niet schreeuwde. Wie het meisje was liet de blondine maar achter wegen aangezien ze enkel wist dat het kind een lelijk jurkje droeg. Kort nadat Kiara geantwoord had schoot haar hand naar het flesje naast haar zitzak. Ze klemde het flesje in haar hand waarna zie die naar haar mond bracht en een grote slok nam. Haar ogen waren inmiddels weer naar de duisternis afgedwaald. Bij de volgende woorden van de jongen keek Kiara weer naar hem. Ze verstond hem niet echt omdat hij mompelde dus zette ze alleen een engelachtige glimlach op die haar hele pissige houding deed verdwijnen van de buitenkant. Na enkele seconden gleed de 100% neppe glimlach weer van haar gezicht af waarna ze de jongen bestudeerde. Hij had een leuk gezicht, dat was echter het enige wat Kiara écht zag van de jongen. Zijn borst was verscholen achter zijn shirt die niet strak genoeg was om spieren doorheen te kunnen zien dus was ook dat nog een raadsel. Kiara beet op haar lip waarna ze nog een slok van haar biertje nam. Haar ogen waren blijven hangen op het shirt van de jongen. Even vroeg de blondine zich af of hij een vriendin had waarna ze met haar ogen knipperde en haar hoofd een tikje omhoog hief en naar het gezicht van de jongen keek. Haar woede was weer voelbaar in haar binnenste. `En wat doe jij hier?´ vroeg ze uit het niets aan de jongen zonder te proberen haar stem aardig te laten klinken. Enkele seconden keek ze de jongen aan waarna ze zich bedacht dat ze zijn naam nog niet wist. Niet in de stemming om zich beleefd voor te stellen bleef Kiara kijken naar het gezicht van de jongen wiens naam onbekend was. Misschien stelde hij zich wel uit zichzelf voor..? Ach, wat maakte het eigenlijk ook uit. `Ik heet Kiara,´ stelde Kiara zich voor waarna ze even kort glimlachte en met haar handpalm wat nat haar uit haar gezicht duwde. Haar woede was alweer bijna verdwenen en eerlijk gezegd was Kiara het meisje voor een groot deel al vergeten. Of het door de jongen kwam die haar nu kwam vergezellen? Het zal wel; ze was nog steeds nat. Iets wat ze niet kon vergeten...

Rustig zette hij zich naast haar naar en keek even in haar ogen, hoewel hij vrij snel weer wegkeek van haar. 'Je hebt haar toch meegetrokken, of niet?' Vroeg hij droog aan haar en glimlachte even naar haar. Even keek hij voorzich uit en streek door zijn haren. 'Ik was eigenlijk gewoon op zoek naar iemand maar die blijkt hier niet te zijn. Dus nu zit jij maar met mij opgescheept.' Zei hij met een grijns tegen haar. Dus ze was in het water geduwd door een of andere meid, dat verklaarde dan ook wel haar natte kleren. Misschien had ze het wel koud ofzo. Dat hij daar niet eerder aan had gedacht. 'Heb je het trouwens koud ofzo?' Vroeg hij vriendelijk aan haar. Desnoods gaf hij haar zijn shirt wel als ze het wou. Niels keek even het duistere in en wreef kort door zijn ogen en hoorde dan haar naam. Kiara. Opzich een mooie naam, en hij zocht ook niets achter de naam wat hij bij de meeste mensen wel deed. 'Wel aangenaam, ik ben Niels voor vrienden Nille.' Ja, Sophia en zowat de meeste mensen die hij nu had leren kende noemde hem Nille. Al had hij geen idee waarom, het was een stomme bijnaam, daarom ergerde hij zich er soms aan als iemand hem aansprak met die naam. Maar veel veel kon hij er niet aan doen. Een bijnaam kreeg je hier en die bleef dan ook nog lang hangen jammer genoeg. Kort sloot hij zijn ogen en luisterde even naar de geluiden die de nacht bracht, hoewel deze niet veel te bieden had opende hij zijn ogen maar weer. Om de goddelijke schone aan te kijken, die nu ook een naam had. Kiara.

Kiara glimlachte bij het horen van het droge vraagje van de jongen. Nee, ze had dat wijf niet meegetrokken. Het was zo onverwachts gebeurd dat meetrekken simpelweg gewoon niet kon in die situatie, ook al had ze bijna wel die gozer meegetrokken in het water als hij haar niet had losgelaten op het moment dat zijn vriendin haar duwde. Kiara zuchtte en schudde bijna onmerkbaar haar hoofd. De volgende woorden van de jongen drongen niet eens bij haar binnen en ze had eerlijk gezegd niet eens gemerkt dat hij nog iets had gezegd en een grijns op zijn mooie smoeltje had neergezet. Bij de vriendelijke woorden van de jongen keek Kiara wel op. Een speelse grijns was verschenen rondom haar lippen. Heel erg koud had ze het niet maar ze vondt het natuurlijk niet erg om de six-pack van de jongen te aanschouwen als hij die had of een arm om haar heen te krijgen. Ze knikte als antwoord op zijn vraag hopend dat hij niet kinderachtig ging doen en gewoon zijn shirt uittrok of haar met zijn lichaam warm hield ook al hadden ze geen enkele band met elkaar opgebouwd. `Trek je jouw shirt uit of krijg ik je arm?´ vroeg Kiara met een grijns op haar gezicht. `Allebei vind ik ook niet erg...´ Afwachtend keek ze vanuit haar ooghoeken naar de jongen. Ze wilde zijn reactie peilen en kijken hoever ze kon gaan aangezien niet alle jongens zo spontaan en makkelijk als zijzelf waren. Even later stelde de jongen zich voor als Niels en voor vrienden Nille. Nille, wat een naam zeg! Kon hij niets beters verzinnen of hadden anderen die bijnaam verzonnen. Kiara voelde instinctief even met haar hand op de plek waar normaal gesprokken haar mobiel had gelegen maar ze herinnerde zich weer dat haar lieve mobiel dood was. Ze ademde langzaam uit. Enkele seconden was ze boos waarna ze zich bedacht dat het niet het einde van de wereld was en er een lekker ding naast haar zat. Haar mondhoeken schoten een stukje omhoog. In een glimlach, geen neppe dit keer. `Niels, als ik eerlijk ben is Nille echt een ku... Eh, geen goede bijnaam,´probeerde Kiara voorzichtig te brengen waarna ze een paar seconden nadacht. `Je hebt een nieuwe bijnaam nodig.´ maakte ze haar verhaaltje af waarna ze glimlachte. Al snel wendde ze haar ogen van hem af en tuurde ze voor een kort moment in het duister. Ze was geen goede bijnaam verzinner en gaf daarom snel de hoop op een bijnaam die zij leuk vondt voor de jongen te bedenken. `In welke klas zit je?´ vroeg ze al snel waarna ze hem weer aankeek.

Niels keek voor zich uit en toen hij haar al gauw weer hoorde praten fronste hij even. Al gauw veranderde zijn frons in een grijns. Hmm, de arm of het shirt? Beiden wou ze ook wel. Ach, wat kon het hem ook schelen. Alsof het doodgewoon was trok hij zijn shirt uit en gaf hij zijn six-pack bloot. Kalmpjes legde hij die naast hem naar op de grond en wreef over zijn borst. 'Nille is een kutnaam, weet ik wel maar ja. Veel kan ik er niet aan doen als mensen me zo gaan noemen hoor.' Zei hij met een grijns tegen haar en keek even naar de maan die al in de hemel stond. Blijkbaar was het misschien toch iets later dan hij zelf had gedacht, maar ja veel kon hem dat eigenlijk niet boeien. Hij was in het bijzijn van een meisje dat zeker niet mis was, goed gezelschap dus. 'Ik zit in 12B. Jij dan?' Mompelde hij slechts naar haar toe. Op haar kon hij nu niet echt een leeftijd plakken, maar dat lag misschien aan hem. Want in leeftijden schatten was hij meestal wel erg goed, al lag er nu wel een ding in de weg. Zijn rusteloosheid nam blijkbaar al zijn inschattingsvermogen weg. Of het zou gewoon zij kunnen zijn die er misschien wat ouder uitzag dan de meesten van haar leeftijd, of haar gedrag wat opzich wel goed zat. Hij zou het vast wel te horen krijgen. Allezsins dat hoopte hij toch, want meestal als een meisje te jong was deed hij niets fout, alleszins toch niet meer dan het gewone geflirt met een meisje, dat was iets wat hij zowat met iedereen deed, buiten dan met dudes en tja veel te jonge meisjes van 14 jaar en jonger, want hij wou niet bestempeld worden als een pedofiel ofzo. Dat zou voor zijn reputatie wel een grote deuk geven. Uiteindelijk stak hij zijn armen uit naar haar zodat ze tegen hem aan kon komen zitten als ze wou. Met een uitnodigende glimlach keek hij haar aan en wachtte rustig af wat ze zou gaan doen.

Een glimlach verscheen op Kiara´s gezicht toen ze tot haar genoegen zag dat de jongen een six-pack onder zijn shirt verscholen had gehouden. Veel jongens hadden in Santa Monica een prachtige six-pack maar toch glimlachte Kiara elke keer weer bij het zien van een van die dingen die een lekker ding moest hebben een lekker ding te kunnen zijn. Kort ging Kiara met haar hand door haar haren waarna ze merkte dat ze nog steeds naar de spieren van Niels zat te kijken. Ze wendde haar ogen ervan af en keek enkele seconden naar de donkere lucht waar ook een maan in getekend stond. `Iedereen noemt mij gewoon Kiara. Blijkbaar heb ik dus geen bijnaam,´ Kiara grijnsde en wierp even een blik op Niels waarna ze haar lichaam naar hem toedraaide in de zitzak toen hij wat naar haar mompelde. Ze verstond het niet echt en had eigenlijk ook geen zin om moeite te doen de jongen te verstaan als hij onduidelijk sprak dus knikte ze enkel vaagjes naar hem. Enkele seconden later drong het tot haar door dat hij geen waardeloze getallen of letters had gemompeld maar vertelde in welke klas hij zat. `10A.´ zei ze zachtjes waarna ze weer terug zakte in haar nonchalante zitzak-houding. `Ik ben bijna zeventien dus onderschat me niet.´ fluisterde ze erachteraan waarna ze glimlachte en Niels een blik van uit haar ooghoeken wierp. Ze was eigenlijk best rustig vandaag en ze was niet eens moe, best raar aangezien ze altijd sappige roddels of andere verhaaltjes in geuren en kleuren aan wie het maar wilde horen kon vertellen. En als ze niet aan het praten was dan was ze meestal bezig met jongens of cheerleaden. Iets wat ze nu niet deed. Ja, ze was in het bijzijn van een jongen en ja, ze kon met hem praten maar niet nu om een of andere reden. Kiara zuchtte en voor een kort moment schoten haar ogen naar Niels die zijn armen uitnodigend naar haar uitstak. Kiara grijnsde, sprong langzaam op vanuit haar zitzak en plaatste naast maar toch in de armen van de jongen. Zijn huid was warm en voelde aangenaam aan tegen die van haar. Haar mondhoeken krulden omhoog in een glimlach en ze keek de jongen aan. `Nu heb ik het een stuk warmer.´ deelde ze droogjes mee. `Woon je al lang in Monica?´ vroeg Kiara om de stilte te doorbreken.

Ze zat in 10A, maar toch was ze 17. Ach, dan was ze dus niet te jong en daar was hij blij om. Toen ze tegen hem aanzat legde hij zijn armen om haar heen en limlachte even om haar woorden die ze sprak. 'Eigenlijk pas van deze week. Net gisteren aangekomen dus ja.' Even keek hij naar de maan en streek zachtjes over de armen van Kiara. Iets wat hij dus vrijwel altijd deed bij een meisje, al hield hij er bij haar toch wel vrij snel mee op en keek even naar haar. Kort schoot zijn broer door zijn gedachten en even sloot hij zijn ogen. Daar moest hij nu niet aan denken eigenlijk. 'Ben je trouwens van hier in Amerika of van het buitenland?' Aangezien hij geen accent kon bespeuren dacht hij wel dat ze van hier was. Dus de vraag was eigenlijk inrellevant geweest maar ja. Hij kon het gesprek maar beter aan de gang houden als hij nog iets te doen wou hebben. Want hij wou nog niet echt naar de kamer, Sophia was er waarschijnlijk toch niet dus hij kon haar ook niet gaan liggen pesten. 'Maar echt waar, volgende keer moet je haar maar mee trekken hoor, ze moet je niet liggen duwen voor een domme reden.' Mompelde hij, wel duidelijk hoorbaar naar haar. Eigenlijk was ze niet meer zo erg nat, maar ja veel maakte het hem toch niet meer uit. Niels zat hier al met ontbloot boven lijf en veel kon hij daar toch niet meer aan veranderen. Niet dat hij dat niet wou, maar toch. Meestal zat hij pas in bloot bovenlijf als hij het meisje wat had leren kennen, hier was het dus geheel omgekeerd. En dat baarde de jongen ergens wel zorgen, maar ja. Gewoon afwachten wat zij met hem zou gaan aanvangen, of hij met haar.

Nieuw, dus. Kiara glimlachte en vroeg zich voor een moment af of er nog meer nieuwe leerlingen bij waren gekomen. Voornamelijk dacht ze aan de jongens die er mogelijk hot uitzagen en nieuw waren. Ze knipperde met haar ogen en voelde hoe ze langzaam weer uit haar gedachten werd meegesleurd. Iets waar ze redelijk blij mee was aangezien ze meestal - dus nu ook - het gezelschap van een goed uitziende jongen waardeerde. Vooral als ze geen shirt aanhadden. Kiara´s mondhoeken schoten een tikje omhoog; in een klein grijnsje. De hand van Niels die wrijvend maar kort over haar arm ging zorgden ervoor dat Kiara zich instictief iets dichter tegen de jongen aanduwde die ze nog geen 10 minuten geleden ontmoet had. Tja, zulke dingen gebeurde wel vaker. Misschien kwam het door haarzelf, door haar spontane fliterigheid of had ze gewoon de looks om dat voor elkaar te krijgen in nog geen 10 minuten. Hm... Misschien zelfs wel beide. Of ze overdreef gewoon over haar talenten en waren alle jongens gewoon makkelijk om te 'kopen'. Kiara liet een schamper geluidje horen waarna ze zich weer richtte op Niels die net een vraag aan haar had gesteld. `America, dûh,´ zei Kiara nep-gepikeerd waarna ze voor de zoveelste keer een glimlach op haar gezicht toverde. `Ik kom uit Phoenix.´ Zonder aan Niels te vragen waar hij vandaan kwam tilde ze ietwat aarzelend haar hand op om vervolgens met haar vingertoppen de spierbundel van de jongen aan te raken. Haar ogen schoten naar de zijne en hield haar hoofd een tikje schuin. `Mooie sixpack,´ fluisterde ze op een verstaanbare toon waarna ze haar hand terugtrok. Ze wilde haar kansen nu nog niet verspillen, die waren voor later, dus raakte ze de jongen zijn borst maar niet aan. `Doe je aan sport?´ haar vraag was voor de hand liggend. Meestal stelde ze dat soort vragen eerst want daarna volgende de intieme/persoonlijke/interessante vragen. Ze zuchtte zachtjes terwijl ze dacht aan haar eigen sport. Cheerleading. Ze had al een tijdje niet getraind met het team ook al was ze er toch goed in. Eerlijk gezegd was ze een van dé beste meiden uit het team maar dat was ook logisch met een beetje aangeboren talent en training vanaf je 6e - gegeven door je moeder die in het verleden captain en coach van een team geweest was - en later door je eigen personal coach en ervaring met diverse cheerteams...

Ze was iets dichter tegen hem aangekropen en hij kon er wel meeleven. Toen ze antwoorde op zijn vraag knikte hij goedkeurend. Phoenix, daar was het wel vrij mooi. Zijn vader had daar een klein bedrijf dat ook op zijn naam stond, maar ook onder het grote bedrijf viel. Zachtjes voelde hij haar vingertoppen op zijn spieren en heel kort liep er een aangename rilling over zijn rug heen. Ze keken elkaar recht in de ogen aan en even wou hij zijn lippen op die van haar drukken, gewoon om even te proeven. Toen ze haar hand trok en haar woorden hoorde glimlachte hij even. Wat was complimentjes krijgen toch leuk. Hoewel hij ze ook aan sommige mensen gaf, vond hij het krijgen toch wel iets leuker maar ja dat lag dan ook wel aan zijn ego dat dan ineens een boost kreeg. 'Ik doe aan sport. Ik basket hier.' Reageerde hij op haar vraag. Niels had zijn hand wat verplaatst zodat deze nu op haar heup lag, heel zachtjes streek hij daar over. Niels wist hoe hij moest handelen, alleen was elk meisje anders qua aanrakingen, sommige hielden ervan als het zachtjes gebeurde, andere daar aan tegen hadden liever dat ze iets ruwers handelen. Niels verkoos om zacht te handelen voor nu. 'En jij, volg jij sport?' Vroeg hij met een glimlach aan haar en even richtte hij zijn blik weer voorzich uit. Hoewel deze weer meteen naar haar terug ging. Wat eigenlijk heel normaal was voor hem omdat hij gewoon een jongen was. Die keken liever naar een meisje dan naar niets. Dat was gewoon een feit. Jaja, er waren al zoveel feiten over jongens. Sommige klopten, andere niet. Dat ze veel aan seks dachten was dus wel waar. Maar ja, dat had elke jongen dus daarvoor moest hij zich niet schamen. Niet dat hij dat deed. Want de dag dat hij pas beschaamd zou zijn over iets moest voor hem nog gaan aanbreken. Niels zelf hoopte dat deze niet zou gaan aanbreken, hij vond zijn leven leuk hoe het was Daar had hij geen onnodige beschamingen nodig vond hij. Even liet hij zijn ogen over haar lichaam gaan. Ze deed sport, daar was hij zeker van. Welke? Cheerleading misschien? Of volleyball, dat zou ook nog kunnen eigenlijk. Dat waren zowat de twee sporten die de meeste meisjes hier volgde.

`Aha.´ mompelde Kiara wat vaagjes op de woorden van Niels. Enkele het woordje 'basket' was tot haar doorgedrongen. Haar gedachten waren voor een deel gevuld met verlangen om de jongen te zoenen, gewoon omdat ze dat lekker vondt ook al hield ze meer van dat gene wat er meestal achteraan kwam ook al was ze niet echt in de mood op het moment om uit de kleren te gaan voor een nog onbekend persoon. Ergens verdacht ze Niels ervan dat hij nog maagd was en zijn maagdelijkheid niet wilde verliezen. Alweer schoten Kiara's mondhoeken een stukje omhoog door haar eigen binnenpretjes. De glimlach werd breder bij het voelen van de hand die zachtjes over haar heup heen bewoog. Het was een prettig gevoel, veilig. Niet elke jongen handelde zachtjes en lieflijk zoals Niels, sommigen leken juist te hunkeren naar wat vrouwenbody en stortten zich meteen op het eerste meisje dat ze zagen. Niels was wel oké... `Ik zit in het Cheerteam.´ zei ze zachtjes waarna ze haar ogen weer op die van Niels richtte. Ergens wilde ze de jongen nog steeds zoenen maar het gevoel dat ze misschien afgewezen zou worden was te sterk om zich door haar instincten te laten leiden. Vandaar dat ze het voorzichtiger aanpakte en haar hand met zorg naar de hals van Niels bracht om vervolgens met haar vingertopjes langs zijn kaaklijn te volgen. Haar vingers tintelden lichtjes waarna ze bij zijn kin stopte en haar hand terug trok. Ze keek Niels enkele seconden in zijn ogen aan waarna ze haar hoofd naar de jongen toebracht en hem zachtjes kuste op zijn wang. Net naast zijn mond. Een prachtig gevoel gaf dat altijd op je lippen, lekker zacht en lief. Kiara zorgden voor wat meer ruimte tussen de twee hoofden waarna ze Niels een beetje verwachtingsvol aankeek. `Een welkomstkusje.´ knipoogde ze waarna ze met haar hand door haar eigen haar ging...

Het cheerteam, zoals hij had gedacht. Niels had zin om haar dichter tegen zich aan te drukken en gewoon haar zachtjes te plagen door haar enkele kleine kusjes te geven in haar nek wat hij nu ook nog kon, maar toch wachtte hij nog even. Weer keek ze hem aan en ditmaal keek hij terug, recht in haar ogen. Haar hand bewoog zich zachtjes naar zijn hals en vervolgens voelde hij haar vingertoppen over zijn kaak heen gaan en even sloot hij zijn ogen. Toen ze haar hand terugtrok keek hij haar aan en glimlachte even. Een kus werd op zijn wang gedrukt, net naast zijn lippen. Een tintelend gevoel schoot door zijnlichaam heen en vervolgens glimlachte hij even om haar woorden. Vervolgens drukte hij een heel zacht kusje in haar hals en ging zo iets verder naar boven, maar toen zijn neus tegen haar oorlel aantikte hield hij op en bracht zijn hoofd weer gewoon naar de plaats waar het eerst was geweest. Heel zachtjes bracht hij zijn hoofd iets dichter naar dat van haar toe en bracht zijn hand kort naar haar wang en streek daar zachtjes over met zijn vinger en drukte vervolgens een kus op haar lippen. Liet deze even duren en trok daarna zijn hoofd weer terug. Zijn mondhoeken waren lichtjes omhoog gegaan na dat hij haar de kus had gegeven. 'Als dat een welkomstkusje was, wat is dan een vaarwelkusje?' Vroeg hij even speels. Eigenlijk was het een compleet nutteloze vraag, dus hij verwachte ook geen antwoord van haar daarop. Dat was niet nodig voor hem. Niels liet zijn hand weer zakken en liet deze weer op haar heup rusten. Niels zorgde er altijd voor dat een meisje genoot van zijn aanrakingen, als dat niet het geval was en het meisje liet dat aanvoelen dan zou hij overgaan op een andere manier van handelen. Maar aangezien zij niets zei dat hij moest stoppen of wat dan ook deed hij gewoon verder.

Kiara glimlachte bij het voelen van de zachte kus in haar hals. Haar ogen gingen even naar de maan in de gitzwarte lucht terwijl ze genoot van de aanrakingen van Niels op haar - nu niet meer natte - huid. Het moment leek te kort. Veels te kort. Kiara ademde ietwat ontevreden uit waarna ze haar ogen weer op Niels richtte om hem op zijn lippen te zoenen. Alsof ze precies hetzelfde hadden gedacht was Niels zijn hoofd op nog maar een paar centimeter van de haare. Kiara sloot haar ogen en voelde de aanraking van Niels zijn vingers op haar wang nog even na waarna hun lippen zich zachtjes op elkaar drukten. Kiara boog zich iets meer naar Niels toe om de kus iets langer te laten duren waarna ook zij weer iets terugviel in haar positie waarbij beide hoofden iets verder uit elkaar waren. Een kort lachje verliet Kiara's keel en een grijns verscheen rondom haar lippen. `Dit..,´ fluisterde Kiara als antwoord op de onzinnige vraag; waarna ze haar hoofd weer naar de zijne toebracht en hem nogmaals kuste en haar mond een stukje opende om het onschuldige kusje over te laten gaan in een korte tongzoen... Ze legde een van haar armen voorzichtig in zijn nek terwijl het 'vaarwelkusje' nog steeds duurde.

Na enkele seconden haalde Kiara haar lippen van Niels zijn lippen af. `Beter dan het welkomstkusje?´ vroeg ze zachtjes met een grijnsje waarna ze zich afvroeg met wie Niels een kamer deelde. Kort schoten haar gedachten naar Jacob. De Jacob met wie ze naar het Schoolgala geweest was en met wie ze altijd kon lachen. Ze knipperde met haar ogen en probeerde aan iets anders te denken. Aan Niels in dit geval, iets wat wel lukte aangezien haar mening die positief over de jongen was niet veranderd was na alle onschuldige kusjes. Toch bleef Kiara zich afvragen waar haar kamergenoot was. Dat hij ook op een cruise was zoals zij was geweest leek haar onwaarschijnlijk, misschien was hij wel verhuisd. Kiara slikte waarna ze een glimlach opzette naar Niels toe...

Niels hoorde haar antwoord zachtjes. Haar armen krulde zachtjes om zijn hals heen toen zij hem weer kuste, beantwoorde hij deze natuurlijk. Niels legde zijn armen om haar heupen heen en trok haar iets dichter tegen zich aan terwijl de kus nog even duurde tot zij de kus verbrak. 'Veel beter.' Grijnsde hij. Met zijn hand streek hij over haar heupen. Even schoten zijn gedachten naar Sooph, het enigste meisje dat hem sinds een lange tijd weer nerveus had gemaakt. Zijn kamergenote was een speciaal geval, maar toch kon hem dat niet schelen, daar hield hij ergens wel van. Hoewel hij nooit wat met haar zou doen, dat had hij zichzelf voorgehouden. Uiteindelijk verscheen de glimlach op Kiara's gezicht weer. Deze was even verdwenen, en hij vroeg zich eigenlijk af waarom. 'Is er soms wat?' Fluisterde hij zachtjes naar haar toe. Niels plaatste zijn hand op haar wang en streek er even over. Wat zou er zijn? Hij was wel nieuwschierig, maar als ze het niet zou zeggen, dan zou hij er ook niet verder over vragen. Uiteindelijk drukte hij nog een kus op haar lippen, een vrij lange kus maar deze was voor zijn doen heel onschuldig. Een glimlach verscheen weer op zijn gezicht, en zacht streek hij over haar rug. Kort liet hij zijn blik langs de lege zitzakken gaan en grijnsde even. Misschien dat hij hier nog wel een lange tijd zou blijven met haar, moest zij niet gaan vertrekken toch. Anders zou hij wel naar zijn kamer verkassen en wat gaan studeren of eender wat doen. Misschien nog wat tekenen, hij kon eender wat gaan doen moest zij weg gaan. Maar toch zou hij het niet leuk vinden als ze zou gaan. Uiteindelijk keek Niels haar weer aan en wachtte tot ze zou gaan reageren.

'Is er soms wat?' Kiara hield haar hoofd een tikje schuin; niet wetend wat ze daarop moest antwoorden. In plaats van eerlijk te zijn en daar mogelijk haar kansen mee te verspillen glimlachte ze enkel en schudde ze haar hoofd. Om verder te gaan met wat ze daarvoor deden en om vragen te vermijden kuste Kiara hem in zijn nek waarna ze haar tong er voor een heel kort moment langs liet gaan. Niet wetend of hij het zou accepteren of niet stopte ze even waarna er een grijns op haar gezicht verscheen. Ze maakte haar arm los die nog steeds om zijn nek rustte en duwde Niels zachtje naar achteren zodat hij lag. Nogmaals kuste ze hem op zijn mond. Zonder haar lippen van de zijne af te trekken plaatste ze een van haar benen aan de andere kant van Niels waardoor ze als het waren op hem zat zonder echt op hem te zitten. Ze haalde haar lippen van de zijne af en keek enkele seconden in zijn ogen. Proberend te raden wat hij op het moment zou denken. Zijzelf dacht nu niet echt veel, behalve dan dat ze niet zou willen dat hij spontaan weg zou gaan en dat hij haar alleen achterliet zonder echt iets gedaan te hebben, want dat was gewoon schaamvol. Kiara's mondhoeken schoten een stukje omhoog en ze bracht haar hoofd iets naar beneden zodat ze weer in zijn nek kon kussen. Langzaam ging ze steeds iets naar beneden, nog steeds hem kussend. Ze kwam langs het bovenste-, middelste- en onderste gedeelte van zijn six-pack waarna ze stopte met kusjes geven en haar handen voor een moment over zijn spieren liet gaan...
Verder ging ze nog niet met hem omdat ze niet wist wat hij zou toelaten aangezien ze nog steeds bepaalde gedachtens over de jongen had die waarschijnlijk tegen haar handelingen ingingen. Kiara bracht haar hoofd weer dicht bij de zijne kuste hem weer op zijn mond, liet nogmaals haar tong naar binnenglijden en verkende alweer het gebied daarbinnen met haar tong. Na een tijdje liet ze hem weer los en ging ze van hem af om vervolgens weer naast hem te gaan zitten. Ze was niet echt in de mood for love, vandaar dat ze weer gewoontjes naast hem was gaan zitten. `Daar zitten we dan...,´ meldde Kiara droogjes waarna ze een engelachtig grijnsje naar Niels toewierp.

Aangezien ze haar hoofd schudde liet hij hij het maar voor wat het was. Vervolgens kreeg hij een kus in zijn nek, vervolgens ging dat echter over tot een lik. Eerst vond hij het raar, maar hij kon er wel mee leven. Haar hand gleed van zijn nek af en vervolgens werd hij neergeduwd in de zitzakken, hij plaatste zijn beiden armen gewoon naast zich. Haar benen werden naast zijn lichaam geplaatst en heel zachtjes streek hij daarover met zijn handen. Een kus werd op zijn lippen gedrukt, en hij beantwoorde deze dan ook meteen, hij plaatste zijn hand even op haar wang, maar al gauw werden zijn lippen losgelaten door haar en ging zij al kussend naar beneden, tot ze over zijn spieren ging. Een rilling trok over zijn rug heen, maar het was er echter wel een aangename. Nog een kus werd op zijn lippen gedrukt en dan zettte ze zich weer naast hem neer. Kalm zette hij zich weer naast haar neer en grijnsde hij eventjes. 'Inderdaad, hier zitten we dan.' Grijnsde hij. Niels bracht zijn hand naar haar wang en drukte haar vervolgens enkele kussen in haar nek, dan zakte hij door naar haar lippen en drukte die van hem gepassioneerd op de zijne en plaatste zijn andere hand op haar heup ditmaal liet hij haar zakken en liet de hand die op haar wang lag naar haar buik glijden en streek daar over. Dit werd nog een leuke nacht als zijn vooruit zichten klopten. Misschien liet zij hem wel zitten maar dat zat er eigenlijk niet in vond hij. Maar ja, alles kon veranderen in een oogopslag dat had hij wel geleerd.