Weer eens wat anders

Met een niet al te zware tas liep Jazlyn richting het stadscentrum. Ze had haar schoolboeken in haar kamer gedumpt zodat de inhoud van haar tas uit een tijdschrift, haar portemonnee, een pakje kauwgum en nog wat losse dingen bestond. Ze was op weg naar Playa del Inglés om weer eens wat anders te eten dan het voedsel van school en om eens even wat anders te zien dan de schoolmuren plus de omgeving daar buiten. Binnen een paar minuten had ze het terras al bereikt en nam ze plaats aan een tafel ergens in een hoek. Een serveerster kwam naar haar toe en vroeg of ze wat wilde bestellen. Zonder op te kijken bestelde ze een glas water en begon haar tas uit te laden. Jazlyn legde het tijdschrift voor haar op tafel en ging met haar benen over de zijleuning van de stoel zitten. De serveerster kwam al snel terug met het glas water en keek lichtelijk verbaasd toen ze Jazlyn zag zitten in de stoel. Zeker nog nooit personen gezien die zich niet aan de voorschriften van etiquette hielden. Met een knikte, en weer zonder op te kijken, zorgde Jazlyn ervoor dat de serveerster weer verdween. Het was altijd leuk om op het terras van Playa del Inglés te zitten en een tijdschrift te lezen. Niemand die je kwam storen en je kwam er niet snel bekende mensen tegen. De laatste tijd had ze veel mensen van Monica High naar het restaurant zien gaan. Ze zou alleen maar naar het restaurant gaan als het haar ooit verplicht werd. Ze hield er niet van om in chique kleding te lopen, dan voelde je jezelf alleen maar ongemakkelijk. Ze schudde haar hoofd en rolde met haar ogen terwijl ze in het tijdschrift begon te bladeren.
Nadat een paar minuten waren verstreken richtte Jazlyn haar blik op de mensen die het terras op kwamen lopen. Er zaten veel meisjes en verliefde stelletjes. Haar groene ogen schoten verder over het terras heen en ontdekte niemand die ze kende. Rustig begon ze het tijdschrift weer verder te lezen.

Alex zat op het terras van een tent die hij niet kende, hij had zin in wat drinken en was ergens gaan zitten zonder op te letten wat het was, als het hem niet beviel zou hij hier wel weggaan. Maar tot nu toe beviel het hem wel, niemand die hem kwam storen, niet dat hij dat verwachtte, hij was nog niet zolang in dit gat en had er ook nog niet aan gedacht om hier naar school te gaan, hoewel dat wel nodig was. Maar voor nu had hij toch genoeg geld om van te overleven, en daar zou hij het ook even mee doen. Hij nam een gulzige slok van zijn glas bier en keek eens naar de mensen die op het terras zaten, een wat oudere man en wat jongere mensen, van zijn leeftijd of wat jonger, het deed hem denken aan Canada, waar hij altijd met een hoop vrienden op een terras zat meisjes te versieren om ze vervolgens net zo snel weer te dumpen, nooit was hij van plan geweest om er een te houden, hij had wel verschillende vriendinnen voor een langere tijd gehad, die hij op het ijshockey veld was tegen gekomen, of gewoon tijdens het stappen.. En toen was hij gaan voetballen, eerst was het een lachwekkend gezicht om hem te zien spelen, maar hij was steeds beter geworden en uiteindelijk zelfs door Real Madrid gescout, maar hij had geen zin in een prof carrière en sloeg het aanbod af..

Alex dronk zijn glas leeg en bestelde een nieuwe, hij keek weer over het terras en zag een mooi blond meisje zitten, niet ver bij hem vandaan, hij stond op en liep naar het tafeltje.. Een openingszin verzinnen was altijd lastig, maar deze keer deed hij het normaal.. 'Hey.' Zei hij voorzichtig 'Is deze plek nog vrij?' Hij keek afwachtend naar het meisje.. Wat was hij soms ook een kneus...

(Inspiloos)

Rose stapte wat door het centrum heen. Eindelijk, winkels! Iets waar ze al lang genoeg op had moeten wachten. Na de reis die ze had gemaakt was ze niet meer naar winkels gegaan, dus ze was blij dat ze eindelijk de shoppings-lucht kon ruiken. Ze zuchte even terwijl ze triompfantelijk rondparadeerde door het grote centrum. Links en rechts waren lange rijen met allerlei kledingzaken, en nog een paar andere winkels. Het was aardig druk, een paar mensen stonden te dringen. Na een paar minuten stapte ze langs een terrasje. Ze besloot ook maar eens wat te gaan drinken. Ze had nu wel genoeg gelopen. Het zonnetje die aan de hemel stond verwarmde haar, het was een erg warme dag. Het zat ook hier akelig vol,en er was geen vrij plekje meer te ontdekken. Alleen een meisje die in haar eentje zat, waar omheen nog een paar stoelen stonden. Rose besloot daar maar op af te gaan, anders droog ze dadelijk nog uit. Ze stopte voor het meisje, en een jongen naast haar bleek hetzelfde te hebben besloten. 'Is deze plek nog vrij?' hoorde ze hem nog zeggen. Hij keek het meisje afvragend aan. "Haai, kan ik er ook nog bij zitten?" vroeg ze met een grijns. Het was eigenlijk voor het meisje bedoeld, maar nu ook een beetje voor de jongen. Ze streek een lok van haar haar achter haar oor en keek hun vriendelijk aan. Het meisje zat een tijdschrift te lezen, lekker in het zonnetje. Ze had gelijk ook.

-Totaal inspinazieloos :'D-

De letters schoten aan Jazlyn’s ogen voorbij. Ze wist niet eens wat ze aan het lezen was of wat het onderwerp was van de interview. Verveeld sloeg ze de bladzijde van haar tijdschrift om terwijl ze weer om zich heen keek. Ze merkte een jongen op die er nogal schattig uitzag en die ze nog nooit eerder had gezien. Heel even hield ze hem in de gaten en richtte haar blik al snel weer op het tijdschrift. Toen ze eindelijk en beetje grip kreeg op het onderwerp hoorde ze een stem wat vragen. Ze keek na een paar seconden op van haar tijdschrift en zag dat het de jongen was die ze zojuist had geobserveerd. ‘Ja, die plek is nog vrij hoor.’ zei ze met een glimlach. Langzaam legde ze haar tijdschrift op tafel en pakte haar cola waar ze een slok van nam. Ze wiebelde even met haar benen en keek nogmaals over het terras. Wauw, lucky her, de leukste jongen van het terras had haar aangesproken. ‘Ik ben Jazlyn.’ stelde ze zichzelf vriendelijk voor. ‘En wie ben jij dan?’ vroeg ze terwijl ze op haar onderlip beet en haar hoofd wat schuin hield. Flirt time. Hopelijk was dit niet zo een persoon die meteen afhaakte. Een volgde stem, - van een meisje dit keer -, deed Jazlyn voor de tweede keer opkijken. Ze keek tegen de zon in en kneep één oog dicht. ‘Doe wat je niet laten kan.’ zei ze. Langzaam trok ze haar benen van de zijleuning van de stoel af en wreef er even overheen. Vrijwel meteen zette ze haar benen weer over de leuning en keek ze van de jongen naar het meisje. Hopelijk was het geen verliefd stelletje dat alleen maar bij haar kwam zitten om klef te doen, anders was ze hier zo weer weg. Jazlyn pakte haar tijdschrift weer van tafel gevolgd door haar cola glas. Ze tuitte haar lippen bedachtzaam en las de titel voor de zoveelste keer weer in gedachten. ‘Slet of Heilige Maria? Doe de test.’ Ze grijnsde breed en legde het tijdschrift gesloten weer op tafel. Die uitslag wist ze allang.

Alex knikte bijna onzichtbaar naar het meisje en ging op de stoel zitten, hij keek haar een paar seconden aan en keek toen naar het blad dat ze aan het lezen was, hij kende het niet maar zo te zien was het een dames blad. Hij zag dat de serveerster die zijn biertje kwam brengen raar opkeek toen hij niet meer zat waar hij zojuist had gezeten, net toen hij wou roepen zag hij dat de serveerster al gezien had waar hij zat en kwam het biertje brengen. 'Dankje.' Zei hij rustig, en hij richtte zich weer op het meisje dat zich aan het voorstellen was. 'Mooie naam, Jazlyn!' Zei hij zachtjes. Hij ging wat gemakkelijker zitten en stelde zichzelf toen ook voor. 'Alex is de naam.' Zei hij rustig, en nam nog een slok van zijn bier. Alex keek op van een meisje dat plotseling ook vroeg of ze er bij kon zitten, hij keek even naar het tafeltje waar hij net had gezeten, was het nog leeg? Nee een ander stel had er al plaatsgenomen, nog voor hij antwoord kon geven was het Jazlyn die antwoord had gegeven, hij knikte instemmend en richtte zich weer tot Jazlyn.. 'Woon je hier?' Vroeg hij voorzichtig om gespreksstof te zoeken, het liefst was hij haar tegengekomen zonder dat er nog iemand bij was, maar het was niet anders, en misschien ging het andere meisje na een glas drinken weer weg, wat hij eigenlijk hoopte, hij zat nu tussen 2 dames die hij niet kende, en eentje waar hij niet om had gevraagd, maar hij nam het haar niet kwalijk, ze kon er ook niets aan doen dat er geen tafeltjes meer vrij waren en hij zou haar niet weg pesten of iets dergelijks. Hij nam nog wat slokken van zijn bier en richtte zich toen tot het andere meisje waar hij de naam nog niet van wist.. 'En wat is jouw naam?' Vroeg hij wat kortaf aan het meisje.. Hij keek even om zich heen en nam een sigaret uit het pakje dat hij in zijn broekzak had zitten, hij zag nergens een asbak staan, maar hij stak hem toch op en nam gulzige trekjes van zijn peuk.. Hij zag een serveerster wat twijfelend naar hem kijken, dat bevestigde wel dat het niet de bedoeling was dat hij hier rookte, maar hij gaf niet zoveel om de regels. Regels waren er om overtreden te worden en hij was daar goed in..

(Again inspilooz)

Kort beet Jazlyn op haar onderlip terwijl ze elke beweging van de jongen volgde. Ze nam voorzichtig een slok van haar cola en zette het glas op tafel. 'Dankje.' antwoordde ze terwijl ze glimlachte. De jongen stelde zich voor als Alex, een naam die ze nog niet zo vaak had gehoord. Ze keek naar het meisje dat er nog bij stond en wachtte af tot ze wat zou doen, of ze bleef staan het ging haar meer om de jongen. Toen Alex een vraag stelde knipperde ze met haar ogen en rukte haar blik los van het meisje. 'Eh, ja. Ik woon op Monica High School ja.' zei ze. Ze streek een pluk haar uit haar gezicht en sloeg een bladzijde om van haar tijdschrift. Een serveerster had voor Alex een biertje op tafel gezet en ze kon zien dat dezelfde serveerster weer naar hem zat te kijken. Langzaam volgde ze de blik van de serveerster en zag dat Alex een peuk had opgestoken. Dus hij was een "bad guy"? Een speelse grijns verscheen rond Jazlyn's mond en er verschenen pretlichtjes in haar ogen. De serveerster had duidelijk als doel dat de mensen zich aan de regels moesten houden, jammer voor haar dat dat niet zou gaan lukken. Jazlyn stond op van haar stoel, liep om de tafel heen en nam plaats op Alex's schoot. Behendigd trok ze de peuk uit zijn handen en nam er een trekje van. 'Vind je toch niet erg hé? Ik ben die van mij vergeten.' zei ze onschuldig. Ze duwde de peuk weer half in Alex's mond en leunde tegen hem aan. 'Hé, dit zit veel beter dan zo een harde stoel, en er kan nu zelfs nog iemand bij komen zitten, geweldig niet?' zei ze. Ze glimlachte vrolijk en keek naar het gezicht van Alex. Had ze hem afgeschrikt of kon ze nog een stukje doorgaan. Dit alles was voor haar één groot spel. One Night Stands of andere korte relaties. Sinds ze een keer dacht iets te voelen voor een jongen was hij na hun making out niet meer verschenen. Triest gewoon. So why should she love if she can flirt.

Alex blies wat rook uit zijn mond en nam een slok van zijn bier en keek naar Jazlyn.. Monica High klonk als een school.. Sinds wanneer kon je in een school wonen? Hij moest er niet aan denken, hij zou dat alleen doen als hij echt geen andere plek was.. 'Een school? Woon je in een school?' Hij keek het meisje raar aan en nam nog een trekje van zn sigaret. Hij keek even naar een man die naar buiten kwam en hem boos aan keek, hij keek even boos terug en richtte zich toen weer op Jazlyn, hij glimlachte en zag haar toen opeens op staan en het volgende moment zat ze op zijn schoot hij glimlachte.. 'Bij mij mag je altijd pakken wat je wilt!' Zei hij met een brede glimlach, dit had hij niet meer meegemaakt sinds hij weg was gegaan uit Canada.. Het was altijd fijn om een leuke avond te hebben met iemand, volgende dag probeerde je weer een ander en zo ging je door af en toe duurde een relatie wat langer omdat het wel beviel.. 1 keer had hij een echte relatie gehad maar die b*tch had hem opgelicht en sinds die tijd geloofde hij niet in een echte liefde en was hij de grootste player van Canada geworden, en hier zou hij dat voortzetten tenzij er iemand was die hem echt kon bewijzen dat liefde niet een grote leugen.. Hij lachte naar Jazlyn 'Je bent slim!' Hij wou er nog wat achteraan zeggen maar hield het voor zich.. Dit meisje was te mooi om te beledigen, het beviel hem uitermate goed dat ze op zijn schoot was komen zitten en ze mocht voorlopig ook wel blijven zitten.. Hij keek naar het meisje dat haar nog steeds niet had voorgesteld... Hij keek nog eens rond op het terras maar nog steeds geen tafel vrij.. Hij vloekte onhoorbaar.. Hij nam een paar slokken van zijn bier en zag dat het glas alweer leeg was.. Hij wenkte naar een serveerster.. 'Doe er nog maar een.. En wat wil jij lekkerding?' Zei hij tegen Jazlyn. Hij gooide zijn sigaret op de grond, het ding was te klein geworden en hij zou zo wel een nieuwe opsteken.. Hij zag de serveerster weer twijfelachtig kijken, maar ze zei niks, en dat was maar goed ook....

‘Mag ik werkelijk alles pakken?’ vroeg Jazlyn met pretlichtjes in haar ogen. Ze grijnsde breed en tuitte haar lippen bedachtzaam. ‘Waar zal ik mee beginnen.’ zei ze lachend. Ze dacht na over de vraag of ze in school woonde en vond het ook stom. Al waren er ook weer voordelen aan verbonden omdat de leraren nooit checkte of je al sliep of wat je allemaal deed in je kamer wat voor Jazlyn erg belangrijk was. Je kon snel in je les komen omdat je al in het schoolgebouw was dus zo stom was het nou ook weer niet. Ze hief haar schouders en klom half over de tafel om haar glas te pakken en nam het laatste slokje ervan. Snel ging ze weer op Alex’ schoot zitten en bewoog wat heen en weer met haar benen. ‘Ik weet dat ik slim ben, dat hoef je niet te benadrukken hoor.’ zei ze lachend. Ze speelde soms gewoon dom om de jongens te lokken. Sommige vonden het schattig en sommige vonden het dom dan kon ze opeens een geniale opmerking maken en was het weer helemaal goed. Ja, ze had er wel verstand van gekregen de laatste tijd. Haar blik gleed kort naar het meisje dat bij hen tafel stond. Ze had zich nog niet voorgesteld en had nog geen enkele beweging gemaakt, alsof ze verbluft was. Ondertussen had Alex alweer naar de serveerster gewenkt en vroeg hij wat zij wilde. ‘Ik hoef niets meer hoor, lief dat je het vraagt schatje.’ zei ze vrolijk. Ze had beet, en het was geen verkeerde vangst ook. ‘Waar woon jij dan?’ vroeg ze aan Alex. Ze trok een geïnteresseerd gezicht en meende de vraag ook oprecht geïnteresseerd. Misschien konden ze er zo heen gaan als hij dat ook wilde ten minste.