Little in the middle|| Zach

Het grijnsje dat om zijn lippen te zien was, vertelde gewoon dat hij iets van plan was dat niet mocht. Op dat gebied was het echt erg makkelijk om te raden of hetgeen dat hij ging doen legaal was of niet. Het hing gewoon af van het feit hoe zijn mondhoeken juist naar boven gekruld waren. Stonden ze allebei naar boven? Dan was er niet echt iets aan de hand en probeerde hij gewoon vriendelijk over te komen. Op dit moment was zijn rechtermondhoek echter een stukje meer naar boven gekruld dan zijn linker waardoor er een scheve grijns ontstaan was. Voor die grijns moest je oppassen, zeker als hij een slachtoffer nodig had om zich te kunnen amuseren. Gelukkig had hij deze keer niemand nodig voor hetgeen wat hij ging doen, al zou het natuurlijk wel leuker zijn om het met een groepje te doen. Helemaal alleen illegaal dronken worden had zo zijn charmes, maar met twee kon het altijd net een beetje leuker zijn. Vooral als die tweede heel toevallig een leuk meisje zou zijn, maar een of andere kerel zou ook nog wel gaan. Plezier zou hij sowieso hebben, of er nu iemand was die meedeed of niet. Het duurde dan ook niet lang voor de jonge man zich een weg naar Smokey Joe’s gevondne had, zo ongeveer de enige bar waar je drank onder de eenentwintig kon krijgen. Pablo zelf was nu wel al twintig, maar in sommige bars moest je echt per se eenentwintig zijn voordat ze je alcohol gaven.

De gezellige en iets of wat drukke sfeer die hem tegemoet kwam van zodra hij de deur opende, zorgde ervoor dat de grijns op zijn gezicht alleen maar breder werd. Dit kon echt nog wel eens een geweldige avond worden, een avond die hij al lang niet meer gehad had. Met een soepel gebaar zorgde hij ervoor dat zijn pet andersom op zijn hoofd terechtkwam en zonder verder nog tijd te verliezen liep hij resoluut op een van de bartenders af. “Doe maar een pintje om mee te beginnen.” Voor een kort moment werd hij vluchtig bekeken, goedgekeurd en niet veel later stond er een redelijk groot glas met bier voor zijn neus. Een kort bedankje verliet zijn lippen voordat hij het glas pakte en zich op zijn barkruk omdraaide zodat hij naar de menigte kon kijken die zich verzamelt had. Er was juist een nog opkomend bandje aan het spelen, een bandje dat naar zijn mening niet echt goed te noemen was. Er was maar een enkeling die de muziek die ze produceerden echt leuk leek te vinden, voor de rest was er niemand die echt luisterde. Zijn aandacht werd al snel van het podium naar de persoon die naast hem kwam zitten, getrokken en voor een kort moment keek hij de man aan voordat de pretlichtjes in zijn blauwe ogen op en neer begonnen te dansen. “Geef hem er ook maar eentje." Hij kon mensen beter een beetje in de juiste richting sturen dan dat hij moest wachten totdat ze zelf het lef zouden hebben om alcohol te bestellen. “Pablo Fuentes, aangenaam.” Met nog altijd een grijns van oor tot oor op zijn gezicht stak hij zijn hand naar de jongen uit om daarna een slok van zijn pint bier te nemen. Het zou echt geweldig zijn moest hij meegaan in heel het ‘spelletje’.

Het was gewoon een feit dat de jonge man het gewoon erg vond dat je pas vanaf je eenentwintigste legaal alcohol mocht drinken en dat sommige bartenders ook echt controleerden of je ook werkelijk die leeftijd had. Pablo baalde er enorm van dat hij nog zeker een jaar moest wachten voordat hij overal dingen als bier zou kunnen krijgen, vandaar dat hij ook naar de bar ging die erom bekend stond dat de bartenders wel eens een oogje toeknepen. Hij was gewoon eens toe aan lekker dronken worden en alles even te vergeten. Het was al een hele tijd geleden dat hij zich nog eens licht in zijn hoofd gevoelt had en de volgende morgen was wakker geworden met hevige hoofdpijn. Hij had het gewoon nodig en dan liefst ook nog een persoon die samen met hem dronken werd zodat hij niet alleen wat… raar ging doen. Pablo wist van zichzelf dat hij best agressief was als hij dronken was, maar dat hield hem niet tegen om zijn eerste pintje al te bestellen, de eerste van de zovele die zouden volgen. Zolang mensen hem niet gingen beledigen of iets dergelijks was er niets aan de hand. Vanaf het moment dat iemand echter een woord verkeerd zou zeggen, was de kans groot dat deze persoon een vuistslag kon verwachten. Een echt gevecht was er tot nu toe nog nooit echt uitgebroken, meestal was de persoon die hij geslagen had dan ook veel te hard van zijn stuk gebracht door de kracht die hij achter een klap kon zetten. Bij iemand die zo klein was als hij verwachtte niemand dat hij zo hard kon slagen, een verrassingstroef zoals je het zou kunnen noemen.

Zonder blikken of blozen zorgde Pablo ervoor dat de persoon die naast hem was komen zitten ook een schuimend pintje bier voor zijn neus gezet kreeg. Hij stelde zich ook al maar direct voor om het misschien toch een beetje minder vreemd te maken dat hij de eerste de beste vreemdeling die naast hem kwam zitten een pintje aanbood. Een licht grijnsje verscheen op zijn gezicht toen de man zich voorstelde als Zach, hem bedankte en zei dat hij het volgende rondje zou betalen. Ja, hij mocht die kerel wel. “Wel, dan bestel ik alvast eentje.” Met drie grote teugen dronk hij de rest van zijn glas leeg en deed teken naar een van de bartenders dat hij er nog eentje wilde. Hij was van plan om zich deze avond te amuseren en even niet te denken aan het feit dat hij morgen terug in de les zou moeten zitten. Amanda zou hem echt vermoorden als hij dit jaar weer zakte. Ze zou instaat zijn om hem naar een kostschool te sturen, zo eentje waar je nooit weg mocht en echt gedrild werd. Alleen de gedachten eraan zorgde ervoor dat er een rilling over zijn lichaam heen gleed en even schudde hij met zijn hoofd. Dit was niet het moment om daaraan te denken. “Zit jij op Monica of kom je gewoon graag naar hier voor de sfeer?” In korte tijd werd zijn tweede glas bier ook naar binnen gegoten en bestelde hij al een derde.