Planet Hell [Open voor Iedereen]

Weer stond hij in een nieuwe kamer. Deze was net zo groot als de vorige alleen stond er hier maar een bed. Een diepe zucht verliet zijn mond. Joël was niet meer gekomen en hij had zelf besloten dat hij dan beter een eigen kamer kon nemen. Hij had het vorige bed gewoon meegenomen naar het nieuwe vertrek hier. Hij zette zijn tas neer en liep naar de bank toe en ging daar op zitten. Toen hij ging zitten zuchtte hij weer. Soms vroeg hij zich werkelijk af hoe dingen zo hadden kunnen lopen. De kamer was eigenlijk gewoon normaal op het bed en de bank na dan. De eikenhouten tafel die voor de bank stond was helemaal leeg. Hij schopte zijn schoenen uit en legde zijn voeten op de tafel. Nog amper een maand geleden had hij ergens in Florida gelopen met Glow. Hij wreef over zijn gezicht en staarde naar zijn twee sokken die zo mooi boven op de tafel lagen. Hij sloot zijn ogen even om te rusten. De flatscreen tegenover de bank was groot maar ook niet te groot. De boxen die er bij stonden waren van normaal formaat. Hij opende zijn ogen en staarde naar het plafond. Hij zag dat de deur van zijn kamer nog open stond maar dat maakte hem niet zoveel uit. Waarom zou hij die dicht doen? Het had toch geen nut of wat dan ook. Hij stond op en zocht in zijn tas naar een CD. Toen hij die gevonden had deed hij die in de CD speler en al snel was de hele kamer gevuld met muziek. Hij slofte weer terug naar de bank en ging er languit op liggen. Hij zou de spullen later wel opruimen maar nu op dit moment had hij nergens meer zin in. Hij sloot zijn ogen weer en begon langzaam in slaap te vallen. De kamer moest nog gepimpt worden maar daar kon hij later aandacht aan besteden.
Hij stond op van de bank en liep naar zijn tas toe en viste daar een fles water uit. Een gewoonte die hij nog steeds had vanuit Florida. Daar had hij altijd water bij zich gehad. Niet alleen omdat het nodig was ook omdat het goedkoper was dan elke keer ergens gaan zitten. Hij vroeg zich af of hij na zijn slagen een eigen huis kon kopen en zo ja, of hij Glow over kon laten komen vanuit Florida. Hij sjokte naar het raam toe en zette het raam open. Dat kon nooit kwaad in zijn ogen. Hij keek naar wat er naast zijn bed was. Hij fronste toen hij zag dat het een openhaard was. Hij haalde zijn schouders op en ging toen languit op het bed liggen. Hij was compleet op. Langzaam doezelde hij in slaap terwijl er een nieuw nummer begon te spelen wat nou niet echt bepaald rustig te noemen was. Hij was gewoon moe en had rust nodig. Als er iemand binnen zou komen zou hij het vast wel merken.

Christian wreef even kort door zijn ogen. De jongen lag nog heel rustig in zijn bed. Zijn kamer was leeg, zoals ze eigenlijk altijd geweest was buiten dan de eerste dag. Toen was zijn kamergenote er nog geweest maar daarna was ze eigenlijk meteen verdwenen, dus hij had de kamer maar geclaimd tot alleen de zijne. Rustig staarde hij naar het plafond, de kamer was naar zijn smaak veel te leeg. Misschien moest hij ooit is terug keren naar Esther, of gewoon een hele nieuwe kamergenoot. Geen Esther meer, geen meisje meer. Ja, dat zou hij wel eens gaan aanvragen, binnen kort wanneer hij er zin in had. Loom duwde de jongen zich recht en wandelde naar zijn kast waar hij een donker hemd uit trok en dat meteen aan trok. Ook greep hij een gewone jeansbroek die hij handig aan trok waarna hij in zijn schoenen stapte. Zo greep hij even naar een fles cola die op een of andere manier in de kast was terecht gekomen en die zette hij aan zijn mond nadat hij de dop er had afgedraaid. De jongen zijn ogen werden iets of wat waterig wanneer hij de eerste slokken binnen had genomen, iets wat puur door de gas kwam die er nog in zat. Uiteindelijk liep hij zijn kamer maar uit en keek even kort rond, er stonden enkele mensen op de gang, maar die waren druk in gesprek. De jongen wist vrijwel meteen over wat het ging. Het aankomende bal, dat was de laatste dagen een gespreksonderwerp bij iedereen die er ook maar om maalde. Christian grijnsde even scheef, wat hadden mensen aan een prom? Het was iets wat veel te overdreven was, maar uiteindelijk kon het ook we leuk uitdraaien als je er met de juiste persoon heen ging. Kort schudde hij zijn kop. Zonder na te denken waar hij was uitgekomen duwde hij een deur open en fronste even. Ja, foute kamer dus. Christian keek kort rond en grijnsde even. Dat was nog eens een kamer, waarschijnlijk was er voor bij betaald of zo want een kamer met een openhaard zag je eigenlijk niet bepaald vaak hier, dat hadden maar twee of drie kamers hier. De muziek die er klonk, daar had hij eigenlijk helemaal niets op tegen eigenlijk. Wanneer hij uiteindelijk iemand zag liggen merkte hij meteen dat het een dude was die hij wel eens had gezien, een jongen uit Famous als hij het goed had. Verder kende hij de jongen niet echt, en bepaald de zin om boos te doen die had hij zelfs niet meer. Dat was hij de afgelopen dagen al iets te veel geweest op bepaalde mensen. ‘Sorry verkeerde kamer.’ Even wreef hij door zijn donkere haren waarna hij maar even tegen de deurlijst aanleunde.

Het zagende geluid dan uit zijn keel klonk hield al snel aan. Op dat ene moment was hij helemaal van de wereld af geweest. Geen school en geen toekomst. Alleen leven in het nu. Toen hij een stem hoorde voelde het alsof hij een stomp in zijn maag kreeg. Hij kwam half overeind en keek toen in de ogen van Christian. Hij fronste. Wat deed die gast daar? Toen drongen de woorden van de jongen tot hem door. Verkeerde kamer? Hij leunde tegen de deurpost aan en grijnsde wat onbenullig. Hij mocht dan wel bij die hard horen maar dat boeide hem niet. Famous was ook niet echt actief te noemen dus waarom kon hij geen vriendschap sluiten? Het hoefde niet slecht af te lopen in geen enkele weg. Hij kwam helemaal overeind en wenkte naar Christian. 'Alles kids?' vroeg hij met een grimas. Hij had zich er al lang overheen gezet dat de mensen verbaasd wren geweest dat de mensen hem niet zomaar vergaven omdat hij in Florida had gezeten. Wat hem betrof was het afgelopen met de afstandelijkheid. Sarah kon het uitzoeken met haar Lyron en hij zou het ervan nemen in zijn leven. Er zou vast nog wel iemand komen. Hij zuchtte en stond op. 'Wat dacht je van een vredesverdrag? Ik ben al die ruzie hier zat. Heb jij trouwens al een Date?' vroeg hij grijnzend. Hij liep naar zijn tas toe die ergens halverwege de kamer lag. Hij ritste die op en en viste er een rol plakband uit. Toen hij wat dieper in zijn tas groef vond hij zijn poster en liep naar de deur toe waar Christian nog steeds stond. Hij rolde de poster uit en hing hem op de deur. Mensen zouden zijn kamer nu sneller voorbij lopen hoopte hij. Hij liep terug de kamer in en gooide zijn tas toen in een hoek waar die niet in de weg zou liggen. Op dit moment wilde hij een gewoon gesprek voeren met iemand. Niet als vereniging naar vereniging maar gewoon als normaal persoon. Hij plofte op de bank neer en zette de muziek uit en de tv aan. Hij zapte naar de nieuwszender van Monica High. Wat dat betrof kon je altijd wel lachen hier. Hij staarde naar het scherm en vroeg zich eigenlijk af wat Christian hier te zoeken had.

Christian keek de jongen aan die lichtelijk verbaasd was dat hij was komen opdagen. Ach, vele erger had hij het waarschijnlijk niet kunnen treffen. Kort wreef hij door zijn haren en geeuwde eventjes, de slaap was nog niet helemaal uit zijn lichaam verdwenen jammer genoeg. Toen Ian’s stem klonk haalde hij zijn schouders op. ‘Ach, alles gaat zijn gangetje. Bij jou?’ Echt veel problemen met de jongen had hij nooit gehad, het was alleen die kluns van een Kenneth die hij de grond in wou kloppen. Vroeger was er een voelbare vijandigheid aanwezig geweest tussen de twee verenigingen, maar toen was Famous uit eindelijk zeg maar vervaagd. Des te beter voor Die Hard, dan konden die tenminste niet meer gedwarsboomd worden door een van de leden. Christian stapte uiteindelijk maar binnen en keek even rond. Deze kamer was eigenlijk echt wel groot. Al waren de kamers waar hij in had gezeten ook best wel groot geweest. Maar die hadden geen openhaard gehad. Dat was eigenlijk iets wat altijd wel gezellig was. Gewoon lekker gezellig bij het vuur als je even wat nood had aan mensen om je heen, dan was zo’n openhaard echt wel handig. Ian begon al snel over een of ander vredesverdrag en dan nog over het Prom. Hij dus ook al. ‘Een vredesverdrag? Mij goed.’ Grijnsde hij even. Al snel liep de jongen hem voorbij en graaide in zijn tas een poster eruit om die vervolgens op de deur te gaan kleven of what ever. Voor even staarde de jongen naar de grond. Een date had hij al, misschien niet de persoon die hij als eerste had willen vragen, maar die ruzie tussen hem en Esther had er voor gezorgd dat de twee niet eens meer spraken tegen elkaar. Zijn eigen schuld? Misschien, maar het was ook zo dat de roodharige zijn woorden als leugens had gezien. De voetstappen van Ian klonken al gauw weer, al ging die nu op de bank zitten. Chris besloot zich maar droogjes naast hem te gaan zetten, dit was eigenlijk best wel vreemd. De twee hadden elkaar vroeger niet kunnen luchten, of beter gezegd hun verenigingen al had hij wel gehoord dat Esther is een keer met Ian in de clinche had gelegen en daarbij zijn mobiel een mooie duik had laten maken. ‘En ja ik heb al een date, hoezo? Je was toch niet heel stiekem van plan om mij te vragen aye, want dan moet ik je teleurstellen.’ Sprak hij lachend tegen hem. Tuurlijk was het een grap, misschien een flauwe maar veel boeide hem dat eigenlijk niet. Zo liet Christian zien dat hij het allemaal wel goed vond dat vredesding dat er nu speelde tussen hen beide.