What happens next

Gauw genoeg hoorde ze voetstappen achter haar, voetstappen die enkel en alleen Christian kon maken omdat verder de hal puur leeg was en er geen kip te bekennen viel. Een kleine grijns ontstond op haar gezicht, als teken dat ze hem een soort van in haar macht had, maar liet die vlug weer verdwijnen om niet schijnheilig over te komen en wanneer ze elkaars huid aanraakte, keek ze hem verwachtingsvol en tegelijkertijd wat geschokt aan.
''Na..'' Bracht ze wat geschokt uit en wendde haar blik voor kort af. ''Natuurlijk wil ik dat Christian! Niets liever!'' Zei ze met een lieve glimlach en zocht opnieuw naar zijn ogen. Voor kort bracht ze haar vingertoppen van haar rechterhand naar zijn slaap en streelde daar heel zachtjes over, dat het nauwelijks een aanraking was. Gewoon als een soort van vriendschappelijk iets, dat ze hem wel aardig vond, niet als een liefde-achtig iets. Ze wou eerst dat Elena rust gevonden had, voordat ze überhaupt zelf aan de liefde zou beginnen, dat zou gewoon niet fair zijn tegenover de -dode- brunette.
''Maar... weet je het wel zeker? Ik bedoel, je zal vast wel anderen hebben waar je veel liever mee zou gaan? Ik ben hier nog maar net, er zullen vast en zeker wel zoveel meiden aan je voeten leggen!'' Celine was eigenlijk een beetje zo verbaasd, dat ze geen idee had van wat ze moest zeggen en streelde zachtjes met haar duim over de hand van de jongen heen, waarna ze haar blik afwende van schaamte.

Het meisje stemde toe, meteen verscheen er een brede glimlach op zijn gezicht. Mooi, het feit dat ze al samen gingen na nooit echt heel goed bevriend te zijn was al een hele grote sprong voorwaarts naar het vriendschapsding. De korte streling over zijn slaap deed hem even zacht glimlachen. De aanraking was zo zacht geweest, maar de jongen was het meteen gewaar geworden feitelijk. Het was iets geheel vriendschappelijks, maar de jongen vond het op een of andere manier vertrouwd aanvoelen, hoe raar het ook mocht klinken. Wanneer ze weer begon te spreken fronste hij even. Meende ze dit nou? Hij vroeg haar toch? Voorzichtig bracht hij zijn hand naar haar wang en duwde haar gezicht zo zachtjes weer naar hem toe waardoor ze elkaar nu weer gewoon aankeken. Ergens had ze misschien gelijk, hij wou ook wel met iemand anders gaan, maar diegene had al een date. En buiten dat ene meisje was er eigenlijk niemand, buiten Celine waarmee hij wou gaan. ‘Wat denk je eigenlijk wel niet van me? De meiden liggen hier niet aan mijn voeten, belange niet. Ik weet zeker dat ik met je wil gaan Celine. Ik wil dat jij het ook leuk hebt, en ja weetje, er is misschien wel iemand waarmee ik mee wil gaan.’ Kort keek de jongen naar de grond en zuchtte even. ‘Maar zij heeft al een date, en buiten jou en dat meisje is er niemand anders waarmee ik mijn tijd wil verdoen.’ Christian liet zijn hand zakken en keek even kort naar de hemel, feitelijk was alles nog al raar gelopen op de moment hier. Maar zowel de jongen, als het meisje had nu een date, en dat was het geen wat telde nu, toch? Eigenlijk nu hij het bekeek, dit zou hij normaal nooit gevraagd hebben aan haar. Gewoon omdat het vroeger nooit echt goed klikte tussen de twee. Maar daar kwam nu wel blijkbaar verandering in. 'Moest je trouwens niet ergens heen?' Grijnsde hij even naar haar. Het was niet dat hij haar weg wilde of wat dan ook, maar zij had gezegd dat ze ergens heen moest net dus.

Wat deed ze nou stom? Het was alleen maar Christian, de ex van haar dode beste vriendin, of zoiets. Meteen keek ze hem weer aan en wanneer zijn stem klonk schrok ze zelfs eigenlijk lichtelijk. Hij was knap, waarom zouden er geen talloze meiden aan zijn voeten liggen? Ergens wist ze ook wel dat hij veranderd was in de tijd dat ze hem niet meer gezien had. Kwam het door Elena? Kwam het doordat hij verhuisd was hier heen, en nu op deze school zat? Kwam het door.. wist zij veel. Het ging haar eigenlijk helemaal niet aan.
''Kortom, je vind haar leuk en mij gebruik je maar als sloofje, om naar het Prom te kunnen?'' Ze fronste haar wenkbrauwen en keek hem strak aan, liet die blik niet meer los. Pas toen hij met een grijns zei dat ze ergens heen moest, verslapte die weer en keek ze opnieuw naar haar horloge. Eigenlijk hoefde ze nergens heen, maar het was zojuist alleen maar een typisch excuus geweest om bij hem vandaan te komen, maar dat nu ineens opbiechten was niets voor haar. ''Jawel, dus ik zie je later.'' Zei ze met een lichte zucht en keek hem met een fijn knikje aan. ''Tot op het Prom.'' Waren de laatste woorden die ze uitbracht en draaide zich daarna om, waarna ze haar sporttas om haar schouder sloeg en door het vlugge ophangen nog een beetje tegen haar rug aan bungelde. Meteen zette ze een best snelle pas in en liep zo de hal uit, richting het gebouw van de slaapvertrekken om daar vervolgens zich te douchen en van alles.