Monica Radio

''Ik haat intro's...'' zei Alain en schudde zijn hoofd. Hij zat aan tafel met een DJ waarvan hij nog nooit had gehoord, bij een radiostation waar hij nog nooit van had gehoord. Hij was zijn CD's aan het ophalen bij de studio en werd direct min of meer aan tafel gehaald. Prima, beetje publiciteit. De DJ vroeg hem net waarom er geen echte intro op zat en Alain's antwoord was duidelijk. ''Gewoon meteen beginnen en ook met één van onze beste nummers, die jullie straks gaan horen!'' zei de jongen de microfoon in, tot verbazing van de DJ. ''Oké, oké, maar nu eerst naar Amy Winehouse met Rehab!'' Het nummer begon en zowel Alain als de DJ haalden de koptelefoon van hun hoofd. ''Wat flik je me nou?'' zei de DJ, ''Dit was de afspraak niet..'' ''Sorry, je krijgt niet vaak de kans om je nummer bij de radio te dumpen, dit was mijn kans.'' De DJ glimlachte, ''Ik mag jou wel.'' ''Ik jou ook, groot fan van je show!'' ''Serieus?'' ''Nee, nog nooit van gehoord.'' De DJ had opnieuw een glimlach. Cool, iemand die tegen beledigende humor kan.
''En we zijn weer terug, met Alain Evans, leadzanger en gitarist van Perfect Nonsense, ons eigen Monicaanse band.'' ''Hell yeah.'' ''Dit is natuurlijk de vraag die alle vrouwelijke luisteraars zichzelf stellen, ben jij vrijgezel?'' ''Ik ben niet beschikbaar.'' ''Wat is haar naam?'' ''Het is nog niet mijn vriendin, maar ik hoop dat dat snel gaat komen.'' ''Oké, oké, goed ontweken..'' ''Thanks.'' ''En de rest van de band?'' ''Kenny, onze bassist is een gesloten boek, qua uiterlijk natuurlijk de grootste rocker, maar echt een gouden hart. Volgensmij zal hij nooit meer vrijgezel worden ook. Dan nog Mike, ook hij heeft al een tijdje met een meisje. Ian, onze drummer is nog vrijgezel, maar erg hard to get.'' ''Oké, cool! Er gaan geruchten dat de band ruzie had? Klopt dit?'' ''Nee, van wie heb je dat?'' ''Nou ja, gaat gerucht dat je behoorlijk aan het stoken bent? Dat je een meisje van de bassist had afgepakt en dat je het totaal niet kan vinden met de drummer?'' ''Onzin. Ik heb wel een tijdje met een meisje aangeklooit waar Kenny in een ver verleden mee had, maar daar had hij geen problemen mee. En Ian? Nee, wij zijn goede vrienden, de enige keer dat we ruzie hebben gehad was om wie het laatste biertje mocht hebben!'' ''Nou, bedankt Alain.'' ''Jij ook bedankt, was tof om hier te zijn. Hier komt onze band, Perfect Nonsense met The Hell Song. Ga voor meer informatie, waar we spelen en om onze CD's te kopen naar perfectnonsense.com!''


[Toestemming]

Kenneth had net de schetsen gekregen van de jongen die tja het logo moest samenstellen voor op de shirts. Een daarvan was een gitarist met vlak naast hem de naam van de band, voor de rest had hij nog wel een paar goeie schetsen, maar deze vond hij het beste. Met de schetsen in zijn de rugzak die hij droeg wandelde hij verder richting het gebouw waar het radio station van Monica gelegen was. Alain had hem gevraagd om naar daar te komen, dus hij was dan ook maar meteen toen hij de sms gekregen had naar daar vertrokken vanaf het strand. Geen idee waarom de jongen hem nodig had wist hij niet bepaald. Een kleine glimlach ruste er op zijn gezicht toen hij uiteindelijk bij het gebouw was aangekomen. Hij state heel droogjes even binnen en hoorde nog net de stem van zijn bandgenoot door de radio heen klinken. Kort knikte hij naar de vrouw van de receptie en legde uit dat hij hier was voor Alain. Zijn gedachten gingen even naar Sawyer, maar die gedachten onderdrukte hij meteen weer. Nee, dat was over en dat zou ook zo blijven. Kalmpjes leunde hij tegen de muur aan wachtend tot Alain zou verschijnen aangezien die meestal wel niet zo heel lang bleef na praten met mensen. Kenneth haalde zijn mobiel boven en begon droogjes wat te antwoorden op een paar sms'en. Enkele mensen keken hem aan en glimlachten even naar hen, een blik van herkenning was er op hun gezichten af te lezen, en stiekem vond hij dat wel leuk. Door wat ideetjes van Alain was de band nu ook meer terug in de kijker, binnenkort zou er ook merchandise zijn en dan was er het album ook. Nonsense was op het goede pad, alleen was er nog een klein probleempje en dat was Ian, zijn half broer de jongen die niet wou kiezen tussen zijn sport of de band. Misschien dat hij zelf er wel eens mee kon praten of zo.

Alain gaf de DJ een hand en daarmee zijn kaartje, waar telefoonnummer, mail en de site van Activate opstonden. Eerder die middag had hij die kaartjes al opgehaald, voor alle vier de instrumenten uiteraard. ''Bedankt!'' ''Ja, was tof. Je doet het wel goed.'' ''Ja, ach je moet van de muziek houden, hé.'' ''Nee, ik bedoel, ik haat je muziek. Ik bedoel op de radio deed je het leuk.'' Alain glimlachte, ja, het was wel leuk. Gezellig en complimenten waren natuurlijk altijd tof. ''Thanks, ik smeer 'm!'' ''Prima, later.''
Alain liep met een glimlach de studio uit en zag Kenneth tegen een muur staan. ''Kenny!'' zei de gitarist en gaf hem een klop op z'n schouder. ''Hoor je dat? Zijn wij!'' zei hij en wees neutraal de lucht in, in het gebouw was The Hell Song op de radio te horen. ''Maar hey, Ian SMSte me net dat hij toch met de band verder wilde. Ik weet niet of er verder nog wat bijzonders gebeurde na ik hem was gesmeerd, maar eigenlijk boeit dat me ook niet. We gaan gewoon verder. Awesome. Trouwens, hoe is het met je meisje? Heimwee naar Emilie nu ze weer vrij is of is Sawyer echt the one? Ik hoop binnenkort weer een vriendin te hebben, die ik ook vriendin mag noemen. Nu hangt het er wat tussenin. Ze heet Ruby en past totaal niet bij me, dat maakt haar zo awesome. Ik zeg te vaak awesome, ik weet het. Ik zeg sowieso wat veel, jij mag wel weer praten.''
Alain had altijd wat trekjes van ADHD wanneer hij net iets tofs had gedaan, wat hij vroeger had bij basketbal en meisjes, tegenwoordig na optredens en nu even na hij op de radio was. Ja, het was best tof. ''Oh, daar staan trouwens de CD's.'' zei Alain en wees naar een vierkante doos met daarin driehonderd CD's.

Alain liet niet lang op zich wachten, op de klanken van een nummer van hen kwam hij tevoorschijn en verscheen er een grote grimas op zijn gezicht. Kenneth knikte kalmpjes, hoewel de grijns op zijn gezicht toch meer vertelde. Hij vond het geweldig dat ze op de radio waren, Alain meende het dus wel dat ze hogerop zouden klimmen. Toen de jongen begon te praten duwde hij zich van de muur af en knikte eventjes. Oke, Ian bleef dus, iets wat hij goed vond. Zonder zijn halfbroer was de band niet echt hetzelfde, drummers waren snel te vervangen maar toch. Alain bleef maar door praten, iets wat hij niet gewoon was van de jongen en ergens vond hij het best wel geinig. 'Emilie en ik zijn alleen nog maar vrienden en niets meer, en daar kan ik mee leven. En Sawyer, ach iets te lang om uit te leggen.' Mompelde de jongen. Wacht, Alain en Ruby? Ruby het meisje dat zo hard was en geen blad voor de mond nam, met Alain? Hm, gewaagd. 'Wel, ik zou zeggen veel geluk met Ruby man.' Terwijl er even een typische jongensachtige grijns op zijn gezicht verscheen. Oke, dus hij concludeerde uit de woorden van Alain dat het best wel goed met hem ging. Iets wat voor hem goed was, want dan had het ontwerp voor op de shirts misschien ook meer slaagkans. Kort volgde hij de jongen zijn vinger toen deze naar een doos wees. De CD's waren al gemaakt? 'Great.' Sprak de jongen opgewekt tegen zijn vriend waarna hij zijn rugzak even van zijn rug haalde en daar het ontwerp uitviste. 'Ik ben net terug van die ene dude die ons zou helpen met het ontwerp enzo. En hij heeft er een paar gemaakt, al is dit mijn favoriet.' Kenneth overhandigde het blad waarna hij hem afwachtend aan keek.